OPAL

Of de Wonderen zijn de Wereld nog niet uit

Guido, mijn goede fruitvriend woont in vogelvlucht nog geen km van mij vandaan.

Gisteren hoorde ik dat hij aan zijn boom wel 20kg Opalpruimen geplukt had!

Volgens Guido gedijen ze wonderwel met het mestmateriaal uit zijn kippenhok.

Ik heb hoop en al 7 vruchten geoogst van mijn 2 bomen. Gebrek aan bestuiving. Ook bij Louis in Vorselaar bleef de bestuiving achterwege.

Na 25 jaar beginnen de pruimelaars al wat sporen van sleet te vertonen.

Nogal wat dood fijn hout. Wellicht worden ze aan hun wortels ook belaagd door de Honingzwam (Armillaria mellea). Mijn Kempische pruim is er duidelijk gevoeliger aan dan de St Julien onderstam.

De enten kreeg ik begin der tachtigerjaren van de Tuinbouwschool  van Vilvoorde. Ik entte ze op mijn Kempische pruim. De ene werd net boven de grond geënt en de andere op een meter hoogte.  Onderstam en ent hebben precies dezelfde omvang. Als je niet weet waar, kan je de entplaats niet onderscheiden.

Opal is een zeer regelmatige drager met lekkere, donker roodblauwe vruchten bij volledige rijpheid.  De plukperiode valt eind juli - begin augustus.

Wat ik bijzonder vind is dat de vruchten aan overladen bomen nog vrij behoorlijk smaken. Ditzelfde kan je niet zeggen van vele andere rassen.

Al 20 jaar heb ik Opal als pruim nummer één voor de liefhebber aangeprezen.

Moerbeien

(Morus nigra)

Alle dagen kunnen we nu enkele overheerlijke zwarte moerbeien snoepen. Tijdens de voorjaarssnoei heb ik de takken wat uitgedund. Je ziet de bessen nu beter hangen onder de grote, donkere bladeren. Het is speuren naar de donkerste bessen.

Moerbeien hebben een intense, rijke smaak. Het is luxe fruit dat je best direct op de boom consumeert. Wel opletten met het sap, want het maakt moeilijk te verwijderen vlekken. In Engelse tuinen heb ik gezien dat de moerbei tijdelijk met draad afgesloten werd. In Great Dixter was dit gelukkig niet het geval.

Het is niet gemakkelijk geweest om een moerbei groot te krijgen. Het was mijn derde poging. De boom staat in de kippenren en is na 20 jaar al flink uit de kluiten gewassen.

Een jong exemplaar is de eerste jaren niet bestand tegen serieuze vorst. Dertig jaar terug kregen we nog die strenge winters en bezweken mijn boompjes.

Mijn boom heeft tamelijk grote vruchten, doch ik heb er nog betere gezien, maar meestal waren het er kleinere. Ik heb ook de indruk dat de vruchten groter worden met de jaren.

De moerbei floreert tijdens warme zomers als dit jaar.

Normaal zijn de merels geduchte meeeters. Zoals ik al schreef laten deze het gelukkig al een tijdje afweten.

Nu hebben we last van de zwarte mieren die het op de rijpste vruchten gemunt hebben.