Londen 2012

Dank zij de 4 decennia lange traditie van de Engelse Chase zaden, die we al dertig jaar zelf afhalen, staat al die tijd ook Londen op het programma. Een traditionele familie-uitstap. Dit jaar waren we met zijn twaalven.

De Borough market ten westen van London Bridge is telkens een belevenis. Peter had een plaats bemachtigd in de luwte van de kerk.

De Appelwolluis

(Phenacoccus aceris)

In het Engels: mealybugs

In Fruitteeltnieuws 05 2 maart 2012 bespreekt men dit insect dat wel met bloedluis kan verward worden. Het schijnt al een oud bekend insect te zijn dat nu weer zijn kop opsteekt. Zelf heb ik er gelukkig geen last van.

Appelwolluizen zijn voornamelijk te vinden in de spleten van oudere appelbomen.

De appelwolluis overwintert als larve in een witte cocon, die ze vanaf half maart beginnen te verlaten. Vanaf half april zijn de meesten hun zuigwerk in de boom begonnen. Daarbij scheiden ze honingdauw uit waarop zich de roetdauwschimmel ontwikkelt. Bladeren en vruchten raken zwart besmeurd.

Mannetjes blijven prutsklein maar krijgen wel vleugels. De larven en volwassen vrouwtjes zijn veel groter en hebben het uitzicht van een mini pessebed, bepoederd met een wasachtige, witte poederlaag. Ze produceren aan hun achterlichaam lange wasdraden die een cilindervormige eizak vormen. Hierin leggen ze ongeveer 500 eieren. Dit gebeurt al vanaf eind april. Het zijn meestal deze lange eizakken van ongeveer 9 mm lang en 3 cm breed die men ziet in schorsspleten, op scheuten of aan de onderkant van bladeren. De jonge larven blijven een tijd in de eizak. Pas van ongeveer half juni beginnen ze hun zuigwerk. Dit gaat een groot deel van de zomer door.

Hun natuurlijke bestrijders zijn dezelfde als deze genoemd bij bloedluis.

BLOEDLUIS onder Pluis op Appel

Eriosoma lanigerum

Ik kreeg een vraag: “Wat doen? Mijn appelbomen zitten lelijk onder de schimmel”.

Na wat navragen bleek het niet om schimmel te gaan maar om bloedluis, verscholen onder een wit dradenspinsel die deze luizen via hun wasklieren vormen. Het worden soms hele plakken.

Bij platdrukken van deze luizen vormt zich een rood-bruine vlek.

De schors wordt door de luizen aangetast en vormt een hobbelig uitzicht vol woekeringen. Een invalpoort voor kankersporen en dit is wel een schimmel, Nectria galligena. Takken en bomen kunnen er door afsterven.

De overwinterende luizen vormen geen wasdraden. Deze activiteit begint terug vanaf begin april met een sterke toename van de luizen. Tien generaties volgen elkaar op.

Ik kreeg indertijd de raad de plekken in te smeren met afgedraaide olie. Zou uitborstelen en insmeren met slaolie ook lukken?

Het probleem met bloedluis heb ik al jaren niet meer. Er zijn in mijn natuurlijke boomgaard voldoende natuurlijke vijanden: lieveheerbeestjes en hun larven, gaasvliegen en hun larven, larven van zweefvliegen, roofwantsen, larven van sluipwespen, oorwormen enz.