Blauwe Bessen Schrijnwerkers en Stevensweert (Ned.)
Busuitstap 13/9 van KVLV
Halle en Schilde, een volle bus.
Ik was heel benieuwd om
het bedrijf van Frans en Ruth Schrijnwerkers te Gruitrode te zien. In 1990 heb
ik het grootste deel van mijn Blauwe bessenverzameling aangeschaft op het
moederbedrijf van de vader te Horst bij Venlo in Nederland.
We werden ontvangen bij
een kopje koffie door Ruth en daarop gingen we de plantage zelf bekijken. Dit
jaar hadden ze een catastrofale vorst gehad begin mei, tweemaal tot -4°C, meer
dan de helft minder vruchten, 30 plukkers in plaats van anders 100 en geen
zelfpluk dit jaar.
De planten staan er zeer
groen bij. Zeer sterke vegetatieve groei. Er was haast geen energie nodig voor
de vruchten. Soms loonde het niet om te plukken. Ons gezelschap kon dan ook
volop proeven.
Terug in de werkloods
zagen we de plukmachine, het sorteren en inpakken en de koeling. Terwijl bessen
in de koelkast enkele dagen goed blijven is dit 6 of meer weken in de koeling
door verhogen van het stikstofgehalte van de luchtsamenstelling.
De blauwe bessenvlaai
smaakte heerlijk. De roodkleuring valt op. Als je blauwe bessen eet is het sap
kleurloos; dit in tegenstelling bij bosbessen: handen en monden kleuren rood en
als je niet oplet krijg je erge vlekken op de kleren.
Bij blauwe bessen komt de
roodkleuring pas uit de schil als deze verhit wordt. Bij de sapbereiding worden
de bessen verwarmd voor het persen.
Blauwe bessen zijn rijk
aan vitamines bij rauwe consumptie. Door verhitting gaat veel verloren. De
interessantste stoffen van blauwe bessen, de antioxidanten weerstaan echter de
temperaturen tot 220° C.
Het winkeltje draaide op
volle toeren.
Bij hen zijn straks ook
weer bessenplanten te koop.
Verdere informatie:
www.blauwebessen.be
www.blueberries.org
In t Pleintje te Meeuwen
hadden we een lekkere maaltijd.
Vervolgens ging het naar
Kinrooi voor een vaart over de grote plassen- ontstaan door grindwinning,- naar
de vestingplaats Stevensweert, met straten in de vorm van spaken van een
wiel. Tot 1700 was er een Spaans garnizoen gevestigd.
Op een humoristische
manier werden we door gids Mariette rondgeleid. Het oud gemeentehuis is nu een
streekmuseum. Je ziet er de maquette van het dorp. Ze bewaren er een prachtige,
kunstig geornamenteerde kelk uit de Romeinse tijd, gevonden in de Maas. Het zou
aan de Belgische kant geweest zijn suggereerde de gids. De Maas vormt hier in
het midden de natuurlijke grens tussen België en Nederland. Met verhalen over
de vroegere adel, met o. a. schaking van een adellijke abdis en oorlogsdaden in
de streek kregen we plezante geschiedenisles. Pas in 1815 kreeg Nederland (en
wij ) met Willem I zijn eerste koning.
Fraai gedecoreerde kerk
met opmerkelijke glasramen van een gefortuneerde, naar Amerika uitgeweken
dorpeling. Het sobere, hervormde kerkje steekt er sterk tegen af.
Nog een stop te Maaseik op
de terugweg.
