Een warme December

Vanmorgen was mijn oudste kip al om 6u20 op stap. Blijkbaar weet ze niet dat dit de langste nachten zijn van het jaar en dat het nog een paar uur duurt voor het licht is. Totaal onverantwoord als er nog een vos rondzwerft.

Enkele jaren geleden kweekte ik nog kalkoenen en de vos hielp slachten.

Al meer dan 10 jaar hangen er een paar kettingen in de uitloopopening van het kippenhok, geleerd van mevrouw Verwey van de fijne tuin Barnsley in de Cotswolds waar ik op bezoek ging met mijn Veltgezelschap.

Een vos is al die tijd niet durven binnendringen in mijn kippenhok. Hij ziet dat als een val. Eenmaal was een vroege uitloopster-kip wel de kop afgebeten. Mijn oudste kip beseft de gevaren niet en ik kan niet met dieren praten.

Vandaag weer 10 ° C.

Rond 9 u was een zanglijster aan het zingen alhoewel er helemaal geen zon te zien was vandaag. Vroeger deze tijd nooit gehoord; wel de grote lijster met zijn weemoedige,  steeds herhaalde, zelfde zang. Die begon gewoonlijk al in december te zingen, maar vooral later als boodschapper dat de lente in aankomst was. Spijtig blijkt de grote lijster uit de streek verdwenen. De zanglijster heeft nu blijkbaar meer noten op zijn zang.

SLOT   Herinneringen  en foto’s van de nieuwe (dessert)-rassen

Toen we hier in 1962 kwamen stond in de kippenren een 20 m lange rij zwarte bessen. Ik gis dat het Wellington XXX zou kunnen geweest zijn of Baldwin; zeker geen Géant de Boskoop. Dit ras heb ik iets later leren kennen. Een felle groeier. Eerst was ik tevreden over dit ras, maar de vatbaarheid voor rondknopmijt was zo erg dat ik het ras rooide.

Nergens groeide een sprietje onkruid. De dracht was overvloedig. Vrienden konden mee oogsten. In die tijd werden nog veel bessen opgezet in genever. Niet elk jaar waren er veel vruchten. Soms was er veel vorstschade. Ik vermoed dat de overrijpe, gevallen bessen opgesnoept werden door de kippen? Na een paar jaar ben ik de bessen gaan snoeien. Toch verminderde de dracht van jaar tot jaar tot er slechts een miezerig gewas overschoot, een gevolg van meeldauw, rondknopmijten (die ik toen nog niet kende) en bladluizen. Wellicht was er wat men noemt een complete bodemmoeheid. Ik heb alles opgeruimd.

Van  een tuinvriendin, die nu al lang in Frankrijk woont,  kregen we een sterk groeiend ras (Géant de Boskoop ? Bedford Giant?) die het de eerste jaren –althans als ze niet bevroren- zeer goed deed, met grote bessen. Later was het ’s winters plukken van de dikke knoppen met rondknopmijten niet meer te doen: gerooid.

Dertig jaar terug had ik de kans om een 25 tal bessenrassen aan te schaffen op de Tuinbouwschool te Vilvoorde; waaronder een 11 tal zwarte bessen: Baldwin,  Blacksmith, Cotsworld Cross, Fay’s Prolific (bestaat ook in rood), French Improved,  Goliath,  Mendip Cross, Roodknop, Siberian, Wellington X en Wellington XXX.

Later kwam daar E.C.M(eulblok) bij, eveneens toen een goed ras. Verder Silvergieters zwarte, Black Reward, Tenah en Tsema en nog andere bv.  Gloire de Naples, iets zachter van smaak.

Dan kwamen de modernere rassen Ben Lomond en vooral Titania met zijn flinke, gezonde groei en grote bessen, Ben More, Ben Sarek en Ben Connan, allen met zeer grote bessen, en nog andere

Bij kleinfruit moet je niet dromen van de oude rassen, de nieuwe zijn het resultaat van doorgedreven onderzoekswerk. Dit moet ook, want kleinfruit lijkt mij veel meer onderhevig aan tal van belagers, ziekten en plagen, waardoor deze veel vlugger van hun pluimen verliezen..

Ten tijde van de proeftuin te Rillaar maakten we kennis met iemand uit de buurt. De man vertelde dat zij in augustus elk jaar een voorraad blad van zwarte bes droogden en daarmee regelmatig thee zetten o.w.v. de gezonde eigenschappen. In de kruidengeneeskunde wordt de thee gebruikt bij prikkelhoest en bronchitis, waterzucht, jicht, nieraandoeningen en reuma.

FOTO’S van SKIERNIEWICE

Ziekteresistentie en smaak: uit de mond zelf van de onderzoekers in Schotland.

Disease resistance

Other agronomic objectives within the programme are resistance to gall mite (Cecidophyopsis ribis) and to Blackcurrant Reversion Disease (BRD). Resistance to gall mite has been a breeding objective in most blackcurrant programmes for many years (Brennan 1996). The most effective source of resistance used so far in western Europe is the Ce gene from gooseberry, and the introgression of this gene into R. nigrum is described by Knight et al (1974). A long-term backcrossing programme to restore acceptable fruiting characters was undertaken, latterly at the Scottish Crop Research Institute, and potential new varieties with resistance to C. ribis are now approaching commercialization. Work to develop molecular markers linked to mite resistance is also in progress. For reversion disease, resistance is derived from a Russian cultivar, 'Golubka', itself a derivative from the species R. dikuscha. This resistance has proved durable in the cultivar 'Ben Gairn' in a range of environments throughout Europe, and the development of new PCR tests for the viral agent causing BRD will facilitate the selection of further resistant material within the programme.

Fruit flavour

Sensory components, such as flavour, aroma and mouthfeel, are also part of the selection process within the SCRI programme. Advanced material is assessed by trained panels and the most suitable selections from the end-users' perspective are progressed in the breeding process. Flavour appears to be the most important sensory attribute, and initial studies have suggested that some flavour characteristics are dominant in their inheritance. Overall, however, sensory attributes show highly complex patterns of inheritance and further work is in progress to examine this so that specific breeding strategies can be used.