Hoge Rode Boscoop

Het is ideaal weer om appels te plukken.

Vandaag geconstateerd dat ik de Reinette d’Orleans, een lekkere appel, best een paar weken eerder had geplukt. Sommige vruchten tonen al overrijpheid. Een gedeelte zal na het uitponsen van het klokhuis, met de broodsnijder in fijne plakjes gesneden worden. Daarna leg ik die op de horren om ze te drogen in de droogkast boven op de tegelkachel. De rest gaat mee naar de sapverwerking volgende week.

Mijn 8 m ladder volstond net om de appels in de top van Rode Boscoop te plukken. Gelukkig had ik de top in de lente al wat teruggenomen.

43 Jaar terug kocht ik een struikje met 3 takken, die op 50 cm hoogte vertakten. Eén spil heb ik na verloop van tijd weggezaagd.

Onwetend had ik een enting op zaailing gekocht. Denk er een stam van 2 meter bij en je hebt een echte hoogstam. Dan schiet een ladder van 8 m te kort. Nu zal dat hoogst waarschijnlijk niet meer gebeuren. Men ent struikvormen op de zwakke onderstammen M 9 en de iets sterker groeiende M26.

Xinta’s mening

De vijfjarige Xinta kwam met haar vader op bezoek. Ik was goudbessen aan ’t rapen.

Ik liet haar er eentje proeven:

“Ze zijn goed, maar niet lekker.”

Op Boerentoeren

Vorig jaar is Wervel - Antwerpen met deze busuitstappen begonnen.

Te Aartselaar bezochten we het biologisch melkveebedrijf van Dirk en Ilse S’Jongers. Dirk heeft nog 2 broers die boeren: een doet het eveneens biologisch, de andere gangbaar.

Een eerste aanvraag bij het certificeringsorgaan BLIK werd afgewezen, omdat uit het onderzoek van zijn bodem bleek dat deze vervuild was met cadmium. (Neerslag van Union Minière Hoboken, nu Umicore). Dank zij de E G wetgeving voor Bio, met mindere eisen, kon hij wel overschakelen. 6 Jaar terug moest nog 40 % naar de gangbare melkerijen gebracht worden. Nu kan 100% van de melk biologisch afgezet worden.

Het bedrijf evolueert stilaan naar een zorgboerderij, waar mensen met een handicap kunnen komen werken.

Als ik de grote oppervlakte zuidermuren zag, suggereerde ik Dirk druivelaars aan te planten. Er had er lange tijd een gestaan, vertelde hij, maar deze was door een nu gerooide naaldboom in de verdrukking geraakt.

De woonruimte met zelfgebouwde, grote tegelkachel was net groot genoeg voor de broodjeslunch.

In de namiddag ging het naar bioboer Koen Busschots te Koningshooikt (Lier).

Een mispel naast de toegangsweg trok al onmiddellijk de aandacht.

Koen nam in 1990 het biobedrijf van zijn vader Marcel over.

Het bedrijf bedraagt 10 Ha. Gelukkig steunt het op 2 pijlers: 3 Ha groenten en 7 Ha fruit: 3 Ha appels en evenveel peren. Verder een halve Ha pruimen en nog een ½ Ha ander fruit: noten, kersen, krieken, perziken.

Hij startte al onmiddellijk met tegenslag: zware lentenachtvorsten in ’90 met als gevolg zeer weinig fruit en het jaar daarop een uiterst zware hagelstorm begin augustus. Als boer blijft men afhankelijk van de natuur. Ik heb achteraf in de streek de schade aan de bast van bomen gezien. Niet te geloven: overal diepe putten. Geen fruit meer aan de bomen en nauwelijks nog een blad. Er waren jonge boompjes bij die letterlijk afgehageld waren. De reeds grote maïs op aanpalende velden was totaal af – en platgeslagen.

De datum 7 oktober van ons bezoek was goed gekozen, want het was die dag appelproefdag in de bedrijfswinkel.

Maar eerst gingen we op wandelvoordracht, waarbij we veel vernamen over de groei en verzorging van fruit. Hij legde het waarom van zomer – en wintersnoei uit. Zijn appels staan op M9.  Een peer die nog te fel groeit op kwee als bv  de Flippen (Beurré de Merode) krijgen een tussenstam Comtesse de Paris en blijven dan kleiner. In de bioteelt is er geen sprake van chemisch dunnen. Alles gebeurt met de hand. Optimaal heeft 1 vrucht 70 bladeren nodig.

Tot juli wordt de strook onder de bomen zwart gehouden. De tijdelijke begroeiing daarna zorgt voor extra humusmateriaal. Zou de gras – en onkruidgroei de vegetatieve groei van de bomen iets verminderen ten voordele van de vruchten? Op sommige bomen was de groei nog niet afgesloten wegens de forse hergroei in aug., na de julidroogte.

Zijn zandleem bodem heeft een goede structuur, veel humus en een rijk bodemleven. Een indicatie is bv 60 regenwormen per m². Een nadeel is dat in een dergelijke bodem de mollen en woelmuizen het eveneens naar hun zin hebben met als gevolg wortelschade. De mollen zijn alleen de wegbereiders, of zeg ik in dit geval beter gangbereiders?

Topaz is een schurftresistente, heerlijk smakende appel, maar gevoelig voor stambasisrot. Daarom gebruikt men als tussenstam Golden Delicious. Een liefhebber kan bv hoger enten op een MM 106. Maar deze onderstam is te groeikrachtig voor de beroepsteelt.

Dat het ras vrij gevoelig is voor kanker was duidelijk te merken. Tijdig de aangetaste takken wegnemen en meenemen, want kankertakken op de grond laten slingeren vormt in het natte najaar en winter weer sporen en nieuwe infecties.

Santana van Nederlandse herkomst is zijn ander topras. Er zou nog maar 2 Ha aangeplant zijn in België. De vruchten zijn groter en nog mooier rood dan Topaz. Ze hebben eveneens een zeer goede smaak.

Mensen met een allergie voor rauwe appels zouden geen hinder ondervinden bij dit ras. Hij begint de rode vruchten tussen te plukken van begin september. Nog een zeer goede eigenschap: het ras is niet beurtjaargevoelig.

We bezochten ook het veld met de eenjarige Rode Topaz, een beschermd ras. Vele boompjes droegen reeds enkele mooi rode vruchten. Ik bemerkte al dadelijk een kankertakje. De mutatie slaat blijkbaar alleen op de kleur. De kankergevoeligheid is meegeerfd.

Ik vernam nog dat hij een paar nieuwe rassen van de befaamde, baanbrekende kwekerij Jo Nicolai heeft staan: Dara en Mila. Een van deze rassen was vroeg en zeer goed smakend.

Een ander nieuwer ras dat hij aanplant is Holsteiner Cox. Dit ras is gezond en krijgt geen stip.

Daarna werd er duchtig geproefd aan de stand. Nogal wat keuzebriefjes met een drietal voorkeuren verdwenen in de doos.

Santana en Topaz blijken de toppers.

Svatava smaakt nu, maar zou te vlug achteruit gaan. Raijka zou in hetzelfde bedje ziek zijn. Pirouette vond ik te vlak van smaak.

Daarnaast waren ook oude rassen te proeven als bv  Goudreinette en Septer, een minder bekend ras van Wageningen (Piet De Sonnaville) vond ik behoorlijk van smaak.

Het werd aanschuiven aan de kassa.

Ik vond het een zeer gesmaakt bezoek!

Walnoten bestrijden ongezond Vet

Een paar walnoten aan het einde van de maaltijd kan de schade die ongezond vet voedsel in de slagaders aanricht beperken. Dat blijkt uit een studie aan Hospital clinico in Barcelona, die in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of the American College of Cardiology staat.

Het onderzoeksteam raadt aan dagelijks 28 gram walnoten te eten.

Walnoten bevatten beschermende stoffen die de negatieve effecten van een maaltijd vol verzadigde vetten opheffen. Zo zouden de slagaders  niet verharden en zou het risico op hart – en vaatziekten niet stijgen.

Nog beter is een maaltijd zonder verzadigde vetten en eveneens wel met noten.

Familiefeest van de Engelandvaarders

Zondag ontvingen wij de medereizigers op de derde Engelandreis van de Nationale Boomgaardenstichting.”Een van de beste groepen die ik gekend heb. Zeg dat maar gerust.” Schreef Johan, die moest werken.

We hadden geluk met het weer, zodat we ’s avonds nog in de tuin konden eten.

We hadden eerst de tuin verkend, vooral met het oog op de fruitbomen.

Maar ook de goudbessen werden gretig geraapt en geproefd. Hopelijk ontkiemen die evengoed in andere tuinen.

De grote appels van de Rode Superman werden gekeurd en geproefd. Het proeven van een vroeg afgevallen Suntan riep het verhaal van Joan Morgan bij de gidsbeurt te Brogdale weer in het geheugen.

De meesten kenden Ecolette, de eerste resistente appel van Wageningen nog niet. De boom staat er zwaar beladen bij en de vruchten kleuren reeds flink rood. Sommigen vonden dit de best smakende appel. Anderen hadden het dan weer voor de zoet smakende Jupiter.

We konden niet alles bekijken want we hadden nog tijd nodig voor het tweede bedrijf: het beoordelen en proeven van 10 druivenrassen, die allemaal buiten groeien, zonder veel problemen of toch. Van een ras schoten dit jaar slechts een paar gehavende trossen over. Dit ras, waarvan ik de naam niet ken, groeit tegen de zuidwestermuur van het kippenhok en had tijdens de zeer natte augustusmaand haast dagelijks af te rekenen met de drup van de pannen. Gevolg de botrytisschimmel deed haast alle bessen rotten. Dit ras met groene bessen blijkt wel heel gevoelig voor Botrytis, dit in tegenstelling met het blauwe ras Regent, meer een wijndruif, die ernaast groeit. De Botrytisrotting was hier haast onbestaande.

Iedereen kreeg een beoordelingsblad. Het was de bedoeling het uiterlijk van de rassen te beoordelen volgens een tien puntenschaal en vervolgens de innerlijke kwaliteit eveneens een cijfer van 1 tot 10 te geven.

Er werden 20 ingevulde formulieren afgegeven. Jean-Pierre nam de verwerking op zich.

Himrod, met pitloze, groene bessen, kreeg voor uiterlijk een gemiddelde van 6,2/10 en innerlijk een 5,7. (Mijn commentaar: van al de geproefde bessen waren deze nog niet optimaal rijp).

Glenora, een pitloos ras met blauwe vruchten: uiterlijk 6,7 en innerlijk 6,3.

Phoenix (?) Groene bessen. Uiterlijk: 6/10 ; innerlijk eveneens 6/10.

Regent, blauwe wijndruif: uiterlijk: 4,75 ; innerlijk 4,6

De onbekende, botrytisgevoelige groene: uiterlijk 4,1/10 ; innerlijk 4,3.

Swenson Red, met roze en ook nog groenkleurige bessen: uiterlijk 6,6

Innerlijk 6,9. Jules Reyniers, van wie ik dit ras kreeg, vindt dit ook een van de allerbeste rassen van zijn uitgebreide collectie.

Reliance , roos, pitloos, zacht vel, sterke foxysmaak (Speciale, iets kruidige smaak van sommige Amerikaanse rassen) Uiterlijk 6,8 ;

innerlijk 5,25.  (Commentaar: persoonlijk hou ik wel van deze smaak. Iemand anders van de groep was van plan zijn exemplaar te rooien, wegens verfoeielijke smaak).

Steuben, mooie tros en blauwe bessen, een Amerikaanse hybride, maar zonder de foxysmaak stak er met kop en schouders bovenuit.

Uiterlijk: 7,6 ; innerlijk 7,3/10.

Bianca, wit-groene, doorschijnende bessen, waarin je de pitten ziet zitten. Uiterlijk 6,4/10  Innerlijk 6,3.

Lakemont , groen, pitloos Uiterlijk: 6/10 , innerlijk: 6,3

De jacked potatoes, aardappels in de pel en nog veel andere goede dingen zorgden voor een gezellige maaltijd.

Aleide toonde haar Afrika tentoonstelling en oogste vooral bijval met de zonneovens. De foto’s werden boven gehaald en de computer gestart voor de cd roms. Vooral deze van onze Nederlandse reisgenote, mevrouw Tony Janssen maakten indruk.

Bij de open haard werd nog gezellig nagepraat.

Een heerlijke, gezellige dag.