Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
11-05-2010
De koninklijke crypte te Laken
De koninklijke crypte te Laken
Van de gelegenheid werd
ook gebruik gemaakt om in de neogotische kerk de koninklijke crypte met de
graven van de Belgische koninklijke familie te bezoeken. Ze hebben er nog
enkele graven over voor toekomstige koningen. (In de hoop dat het koningshuis in Belgiƫ blijft bestaan).
De kerk wordt tijdens de
openingstijd van de serres rijkelijk versierd door de bloemisten van Brussel.
Velen zullen dit niet
weten want hier was praktisch niemand.
Er staat een prachtige,
gotische preekstoel, blijkbaar gekocht in Parijs. In een zijbeuk bevindt zich
het praalgraf van mgr Cardijn, de stichter van de kajottersbeweging. De paus op
zijn bezoek aan Belgiƫ in 1986 kwam hier bidden.
De crypte is sober. Niet alleen koningin
Fabiola laat hier regelmatig bloemen neerleggen, maar ook de echtgenote van prins Karel (Wie wist dat hij ook een echtgenote had? Mon cher epoux, in het Frans, trouwens alle opschriften op en bij de graven zijn eentalig Frans).
Ik hoor dit op Āt nieuws van
18 u. Āk Ben gaan kijken en mijn thermometer wijst 6Ā°C. Als Ātnu maar niet opklaart. Het is nog aan Āt
druilregenen. ĀOpklaren en vriezenĀ is wellicht toch niet direct te vrezen.
Gisteren hoorde ik verschillende
keren de koekoek roepen, de tweede keer hier dit jaar. De eerste maal was op 30
april, Ās morgens om 6 u. Ik werd er wakker van; een lang aangehouden, driftig(?)
roepen. Dit is al veertien dagen later dan gewonlijk.
Dan associeer ik dat
eerste roepen altijd met wat mijn moeder zei: ĀPas op bloten voeten lopen als
je de koekoek hebt horen roepen.Ā
Zie je de kleinmannen al op blote
voeten lopen op een dag als vandaag?
Vorige week hadden we met
OKRA de kans de Koninklijke serres van Laken te bezoeken; voor mijn vrouw en ik
de eerste maal. Dit is echt een schoonheidsbelevenis. Op mij maakten vooral de
boomfuchsiaĀs en de reuzengrote geraniums, of zeg ik beter pelargoniums, een
sterke indruk. Ze staan in de zeer lange verbindingsgalerijen, speels aangelegd
in het heuvelende reliƫf tussen de grote(re) serres. De vormen, maar vooral de
kleurschakeringen van de vele planten zijn enorm.
Elk jaar worden de serres
in april tot begin mei (dit jaar 9 mei) opengesteld voor het publiek.
De serres zijn een
initiatief van koning Leopold II, gebouwd tussen 1874 (de imposante
koepelvormige wintertuin, 60 m in doorsnee en 30 m hoog) en 1893.
Je wandelt van het
parkeerterrein tegenover het koninklijk paleis op de allee naar beneden en
slaat dan af naar de serres. Je staat al vlug in de majestatische koepel van de
wintertuin. Na een eerste wandeling door serres kom je buiten in het golvende
parklandschap dat je naar boven bewandelt. Je ziet o.a. het huisje met atelier van koningin Elisabeth.( Op de rondgang verder zie je van haar een knap beeldhouwwerk van een tuinman); aan de andere kant het silhouet van de
Japanse toren. Dan duik je weer de serres in en de prachtige
verbindinggalerijen en af en toe grotere serres, tot je uiteindelijk weer in
de wintertuinkoepel belandt en in het voorgebouw.
Onze groep schoof mee aan
en deed er iets meer dan anderhalf uur over.
Vooral Aleide legde die kleurenweelde
vast op. Je ziet haar bv. op de voorlaatste foto. (Vervolg 3 , met bruine
mantel).
