Nacht van de Geschiedenis  Trappistenbieren

Het Davidsfonds is vanavond (20/3) op vele plaatsen actief. Lionel, de voorzitter had gekozen voor bepreken en proeven van de trappistenbieren. Alhoewel afkomstig van ‘bachten de kuppe’ (Houtem) was hij er niet in gelaagd Trappistenbier nr 1, West-Vleteren te bemachtigen. Er stonden er 5 van de 6 op het programma.

Eric Loobuyck, oud-leerkracht wonende in buurgemeente Malle wist heel wat te vertellen over het ontstaan der kloosterorden , van de woestijnvaders over de Benedictijnen, de Cisterciensers , de Bernardijnen, waarvan er bij ons maar 4 overschieten  in de addij van Bornem en tenslotte de trappisten, genoemd naar de La Trappe, de abdij in Frankrijk met veel verstrengde regels: geen vlees eten en zwijgen. In de loop der jaren is men een stuk redelijker geworden. Oorspronkelijk voorzag men totaal zelf in eigen levensonderhoud. Het trappistenbier vormt een grote bron van inkomsten. En ook over trappistenbier wist Eric alles.

We begonnen met het proeven van Orval. Men gaat hier opvallend anders te werk. Hop wordt pas na het brouwproces  bijgevoegd. Vandaar de opmerkelijke, zure smaak. 6,3 vol. % alcohol. Valt niet bij iedereen in de smaak. Mij staat Orval wel aan.

Vervolgens kwam Achel aan bod, de meest recente trappist. Achel is maar een arme abdij. Men kreeg geen oorlogschade vergoeding, na de verwoestingen van de eerste wereldoorlog. De elektrische dodendraad werd dwars door de abdij gebouwd ( Zie blog van  19-07-2011) en al het brouwmateriaal werd geroofd om het koper voor militaire doeleinden te gebruiken. Noch België, noch Nederland wilden vergoeden.

Vervolgens kwam echtgenote Solange aan bod met het verhaal over de kaasmakerij in Westmalle en Chimay. Men kweekt met rassen die gemakkelijk kalven. In Malle zijn dit eigen Witruggen, Blaaskoppen en Lakenvelders. En moet je horen: koeien geven meer melk met muziek, geen klassieke muziek maar echte rockmuziek!                                                     Chimay heeft geen eigen veestapel. Daar sloot men een contract met de omliggende boeren. De kaas is smeuïger dan deze van Westmalle. De kaasmakerij vertrekt van volle melk. In Westmalle wast men de jonge kaas met een zetmeel product, in Chimay doet men dit gedeeltelijk met bier!

Solange liet ons de wrongel en de wei proeven. Best lekker, die wei. Die deed mij denken aan de karnemelk die in de zomer diende als drank bij het landwerk. De kruik werd fris gezet in de diepte en schaduw van een gracht.

Chimay is de grootste brouwerij, en commercieel gericht, met meerdere producten. De trippel, 8 vol % viel bij velen in de smaak.

Het was een boeiend verhaal hoe de eerste 4 trappisten, die naar Amerika gestuurd werden met de Franse revolutie in Rotterdam strandden en tenslotte door de bisschop van Antwerpen naar Westmalle gehaald werden. Gegoede burgers kochten voor hen de boerderij. In 1836 begon men er te brouwen. De donkere, dubbele trappist bedroeg in het verleden het dubbel van de trippel. Nu is het de trippel die tweemaal meer gebrouwen wordt dan de dubbele. De opbrengst dient voor het onderhoud van de abdij en gaat verder integraal naar talloze projecten. Dubbele 7%; trippel 9,5%.                                       Rond 1970 wou men moderniseren en had men had Westmalle een brouwerijingenieur aangetrokken en de trappist trok op niets meer.Broeder brouwer kon het beter.

De huidige abt, Nathaniel is ook de boer. Momenteel wordt er een hypermoderne, nieuwe stal gebouwd.

Als laatste kwam de straffe Rochefort, een bruin bier van maar eventjes 11,3 %. Ik ben niet bij de liefhebbers.

We vernamen nog dat krassen in de bodem van het glas zorgen voor bubbels, champagne-effect. Duvel past dit al een tijdje toe.

Voor de gezondheid kregen we nog een glaasje biergist.

FOTO’S

Eric Loobuyck

Solange

Wei

Chimaykaas

Orval

Achel

Chimay blond

Westmalle trippel

Rochefort

Studiedag Kleinfruit aan het PPK Pamel

Vorige zaterdag 17/3 ging op het Provinciaal Proefstation Pamel een ook voor de liefhebber interessante studiedag door.

Rudi Peeters van de Belgische Fruitveiling te Sint-Truiden bracht een geanimeerd verslag over het Internationaal Aardbeisymposium en de aardbeiteelt dat om de vier jaar ingericht wordt. In 2011 was dit in China. Azië en vooral China is de grootste aardbeiproducent ter wereld. De productiekosten zijn er een stuk lager dan bij ons en toch ligt de prijs van het eindproduct hoger. Aan verpakking en presentatie wordt grote zorg besteed. Buiten het hoogstaande congres, bleef men wel heel karig met informatie.

Daar herfstframbozen voor de liefhebber een stuk interessanter zijn dan zomerframbozen keek ik vooral uit naar de uiteenzetting van Sven Clemens, nog een paar maand hoofd van het onderzoeksstation te Tongeren. Hijzelf gaat dan naar de Dienst Landbouw Voorlichting in Nederland.

De heer Dany Bylemans, algemene directeur van PCfrruit (Proefcentrum Fruitteelt te St-Truiden-Kerkom) leidde hem in en vertelde hoe het onderzoek van Tongeren mee geconcentreerd wordt  te St-Truiden. Daar wordt nu alles in gereedheid gebracht en wordt er volop gebouwd tegen de verhuis eind dit jaar.

In Tongeren hebben ze al twee jaar ervaring met beloftevolle nieuwe (Nederlandse) rassen.

Imara

Kweli

Kwanza

Zie www.kwekerijdewesterbouwing.nl

(onder veredeling)

Daarnaast is er ook het Italiaanse ras Dolomia. Een fruitkennis had deze rassen vorig jaar geproefd en vond dit ras het lekkerst.

In de namiddag kwam Yves Hendricks, directeur van het PPK zelf aan het woord.

Het PPK werkt sinds 1997 biologisch en werd na de 3 overgangsjaren in 2000 als bio-bedrijf erkend.

Yves legde de nadruk op het bodemvoedselweb als basis van de bioteelt. Daarnaast is matiging van de bemesting interessant.

Als hij teelt met nakomelingen van bioplanten, valt hem reeds jaren de hogere opbrengst op in vergelijking met de productie van gangbaar plantmateriaal van aardbeien.

Mijn bedenking: Wellicht is het gangbaar materiaal al zodanig geselecteerd voor de gangbare teelt (computergestuurde voeding) dat deze planten het moeilijker krijgen in de bio-grondteelt.

Snoeihout van frambozen niet direct afvoeren, maar eerst een week laten drogen en de nuttige beestjes de kans geven zich te verspreiden.

Contaminatie uit andere teelten toepassen: bv. blad van aardbeien tussen de herfstframbozen strooien.

Nooit in een nat bramengewas werken bij valse meeldauw.

De bramenmineerwesp is momenteel een groeiend probleem waarvoor men nog geen oplossing heeft.

Bessenstruiken pas snoeien na 1 maart om stengelsterfte (Eutypa) te voorkomen.

Tenslotte vroeg hij aandacht voor evenwicht. Bij problemen dient in eerste instantie gezocht te worden waarom zich een plaag manifesteert.

FOTO’S

Rudi Peeters

Yves Hendricks

Planten en stelling zomerframboos. Let op de kruisbalken met draden ter ondersteuning van de lange vruchtstengels.

Voorbeeldsnoei bij opgaande, stekelloze braam ( Triple Crown?). Op ongeveer 1 m werd de jonge scheut getopt en ontstonden de mooie zijstengels.

De meer rankende braam Metolius, eigenlijk meer een braamboos, half braam, half framboos laat zich moeilijker leiden.

De felgroene stengel en stekels van Metolius.

Roodborst, een trage Leerling?

Alhoewel de roodborst een regelmatige bezoeker was van het voedselhuisje en ik de vogel altijd op de grond de verspilde brokjes van de mezenbollen, die in de seringenstruik hangen, zag opsnoepen, was hij daarnet op de mezenbollen zelf neergestreken. Het is wel de laatste wintervoeding en dan stopt het. Zal hij of zij dit onthouden tot volgend jaar?

Eindelijk de bron zelf ontdekt?