De oude Bellefleur

Toen we hier kwamen in 1962 stond aan aan beide kanten van het kippenhok een appelboom.

Aan de zuidkant was dit een Pomme Jeruzalem. Grote, zachtgroene appelen met soms een zeer lichte blos. Zacht, wat droog vruchtvlees. Er werd verteld dat de oudere bewoners deze appel waardeerden. Wij vonden vooral de boven de stoof gedroogde schijfjes interessant. Deze boom, die van vroegr al scheef stond, bezweek na enkele jaren tijdens een winterstorm

Aan de noordkant was dit een Bellefleur. Vast , maar sappig vruchtvlees, laat rijp. De laatste vruchten pluk ik begin november. De vruchten houden tot maart. Ik vind dit een van de allerbeste rassen voor appelmoes. Beurtjaargevoelig.

Toen ik het kippenhok hoger opmetste moesten een paar zware takken wijken. De onderste was sterk door kanker aangewreten. Ook kleinere kankertakken werden verwijderd. Na dit opkuisen groeide de boom veel fleuriger. Wel moet ik nog regelmatig een kleine kankertak verwijderen.

De boom groeit tamelijk gezond en heeft slechts matig last van schurft.(Zie de vlekjes op de bovenste vrucht op de laatste foto). Een goed oud ras.

In 1992, tijdens een zware augustusstorm werd de boom omver geblazen. De takken werden op stompen gezaagd als speelboom. Een functie die hij een tijd vervulde.

Intussen vormde hij nieuwe takken.

De eerste, aan de voet, heb ik omgeënt met Reinette de Flandre. Ik heb de scheut onderaan opgehoogd om eigen wortel te vormen. Nu staat de tak-boom zeer vast.

Op het fotomateriaal is dit de eerste uitschieter. Ik schat de momentele hoogte een meter of acht. De hoogste Bellefleurtak is nog ruim een meter hoger. Zie fotomateriaal.

Het Vuil onder de Mat vegen, maar in verbeterde Versie

Vandaag was het weer heerlijk om in de tuin te werken.

Er was onder andere nog een klein stukje aardappelen te rooien. Dovenetel had er zich zeer weelderig ontwikkeld. Die werd dan ook secuur uitgehakt om geen worteluitlopers te laten zitten.

De hoopjes van dit spul, samen met wat grote brandnetel, van bij het vroegere rooien, hadden zich goed herpakt en lagen er groen bij.

Naast dit perceel ligt een baan worteldoek van 2 m breedte om ingroei van pemen en ander fraais te voorkomen en werk te besparen.

Dit doek heb ik half omgeslagen en er de hoopjes  onder gelegd.

Wegens gebrek aan licht gaan die dra afsterven en beginnen te composteren. Tegen volgend voorjaar blijft alleen een laagje compost over.

Met wat hulp laat ik de natuur voor mij werken.

LOOK en Winteruitjes

Vandaag van het goede weer geprofiteerd om ter elfder uur nog look te planten. Ik gebruikte de eigen knolletjes.

Vorig jaar gebeurde het planten wel rond half oktober samen met plantuitjes. Dit jaar waren ze al vroeg uitgeput bij de AVEVE in de buurt. Blijkbaar zijn er al meerdere tuiniers die hiervan gebruik maken.

Die winteruien groeiden mooi uit, terwijl mijn lenteplanting te vroegtijdig geveld werd door de witziekte.

Er zou hiertegen al resistent plantmateriaal zijn, maar ik heb hiervan nog geen aanbod gezien.

Weet iemand hierover meer?

Mutsu, nog een schurftappel die ik niet graag zou missen

Mutsu is een Goldenachtige die vroeger commerciëel gekweekt werd: grote groen-gele vruchten.

Mijn Mutsu staat op een M7 onderstam en is een grote boom geworden. Ik heb de top wat ingekort om er met mijn ladder van 7,5 m bij te kunnen.

Op mijn M7 hebben de appelen een goed formaat, maar niet het superformaat dat ze op een zwakke onderstam halen.

Ook de schurftaantasting werkt beperkend.

Mutsu is een Japanse kruising tussen Golden Deliciuos en Indo.

Kwam in 1948 in de handel.

In Groot-Brittanië werd de appel herdoopt als Crispin.

Het is een triploïd ras en regelmatig vruchtbaar.

De vruchten hebben een vast, knapperig, sappig en zoet, geel vruchtvlees. Ze bewaren gemakkelijk tot maart.

Veel vruchten hebben schurftplekken, doch smaken zeer goed.

Mutsu is ook een kankergevoelig ras dat ik regelmatig wat dien bij te knippen.

Alles samen vind ik het toch een waardevol ras.