Charmante bezoekers

Sinds een drietal weken ben ik begonnen met de wintervoeding (vetbollen en pindanoten in zakjes). Hierop komen voornamelijk kool- en pimpelmezen af.

De gevallen brokjes zijn dan weer voer voor de vinken. Die fourageren op de grond.

Vanmorgen waren er nieuwe bezoekers: een koppeltje kuifmeesjes.

Ze waren vlug om een graantje mee te pikken.

Kempische Pruimen geveld

Vandaag heb ik een paar van mijn te talrijke Kempische pruimen geveld.

Het zijn uitlopers van de 2 pruimelaars die ik hier naast de moestuin in 1962 aantrof. Dat jaar waren de bloemen niet bevroren en was er een rijke oogst van vrij goed smakende, blauwe pruimen.

Later heb ik er uitlopers van uitgeplant en er ook tientallen uitgedeeld.

De laatste jaren waren er geen of zeer weinig vruchten op de bomen die ik vandaag rooide. Ik schat dat de bomen een goede 25 jaar oud zijn.

Een hypothese was dat de wortelen konden te lijden hebben van de honingzwam. De schoenveterachtige draden vielen echter niet te bespeuren.

Deze bomen moesten hun plan maar trekken en werden niet van compost voorzien. Bekalking was er nog niet zo lang geleden wel gebeurd.

Een gebrek aan bemesting is zeker een gedeeltelijke verklaring voor de uitgedoofde vruchtbaarheid. Pruimen verliezen hun vitaliteit ook veel vroeger dan appelbomen.

Pruimen, net als peren vragen in zandgrond een rijkelijke bemesting.

4 Januari

Zonder onvoorziene omstandigheden komt de container vandaag aan in Douala, de grote havenstad van Kameroen. Als de douane geen stokken in de wielen steekt gaat hij de trein op tot Ngaundere, een stad in het midden van Kameroen. Dan moet hij op een camion om nog 300 km verder naar Going in het droge Noorden te worden gebracht.

De streek van Ngaundere ligt zo’n 1000 m boven de zeespiegel en heeft een aangenaam klimaat. Toen ik er twee jaar terug was, ongeveer deze tijd, plukte men de eerste avocado’s.

Avocado’s groeien aan behoorlijk grote bomen, met een dicht bladerdak.

Lekkere Peren voor Januari

Momenteel komen de laatste peren van Beurré de Naghin en David aan de beurt. Comtesse de Paris heb ik nog tot eind januari.

Beurré de Naghin heeft goed gedragen, maar veel peren werden al rot op het ogenblik dat ze moesten geplukt worden. Ik heb de peren liefst met smeltend, nog zeer saprijk vlees. Deze peer zou ik eerder iets boven de middelmaat rangschikken. David, een recent Duits ras is nog een jong boompje. De peren zijn iets slanker, met een groengele pel. Ze blijven goed gezond. Hier geen uitval. De smaak is slechts middelmatig. Van smeltend vlees kan je niet spreken.

Comtesse de Paris is dit jaar echt super. Ze bewaren goed. Er is echter een maar. Ik heb drie bomen  en één ervan staat op de hoek van mijn plastiekserre (veel afstromend water). Tegen de oogst waren de meeste peren al gerot. Die uitval begon al volop in zeer regenrijke augustus.

Ik zoek een verklaring in de geconcentreerde nattigheid aan de voet, met een overdaad van schimmelsporen als gevolg.

De Appel Chantecler (Merknaam: Belchard)

Deze appel werd door het INRA van Angers (Institut National de Recherches Agronomique) in 1977 op de markt gebracht.

Het is een kruising tussen Golden Delicious (USA) en de franse appel Reinette Clochard.

De vruchten zijn middelgroot, rond, wat afgeplat, geelgroen en iets beroest.

Het vlees is vast en sappig, fijncellig met een uitstekende zoet-zuur verhouding, zeer aromatisch. De appel wordt laat geplukt en is zeer lang bewaarbaar (april).

Het bloeitijdstip is laat.

De groeikracht is sterk. De productie zet vroeg in en is hoog. Men raadt als onderstam M9 aan. Op MM106 zou het ras te fel groeien.

Gemiddelde gevoeligheid voor ziektes (schurft, meeldauw, kanker).

Zeker een appel voor het verlanglijstje: zeer lekker, zeer lang bewaarbaar, vruchtbaar.