Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
31-07-2007
BOOMGAARD IN WOMMELGEM
Boomgaard in
Wommelgem
Vandaag met Paul zijn 24 jarige
boomgaard in de omgeving van het Fort van Wommelgem bezocht. Op een perceel van
20m breed en 100 m diep staat er heel wat bijeen.
Paul is begonnen met laagstammen,
waarvan er al veel verdwenen zijn. Er staan evenwel nog meerdere flinke bomen
Jaques Lebel en Bramley Seedling, doch geënt op een fel groeiende onderstam,
minstens een M7, waarschijnlijker een zaailing. In vergelijking met deze staan
andere bomen er veel meer versleten bij en dit na pas 24 jaar. Zo iets zou ik
totaal niet verwacht hebben. De grond is er wel zandig, maar heeft in de winter
geen hoge waterstand, zoals het bij mij het geval is!
Er staan 3 uitstekend geladen
noten. Een Broadvieuw op onderstam
zwarte noot. Dit is zeer goed te zien. Precies een zwarte mof onderaan.
Vincent wist te vertellen dat deze
onderstam nu verlaten zou zijn, omdat deze bomen na 20 jaar zouden bezwijken.
Deze boom is alvast een uitzondering, ondanks het feit dat een helft meerdere
jaren geleden afkraakte bij een zware storm. De Joegoslavische noot Plodowski staat er eveneens schitterend
bij; maar het ras nr 139 vande grote, Zeelandse notenkwekerVan t Westeinde is de meest kwaliteitsvolle
wat smaak en bewaarvermogen (2 jaar) betreft.
De weggevallen bomen vervangt Paul
door hoogstam.
We kwamen op het juiste moment om
zijn Avalon pruimen te proeven.
Tamelijk grote, roodblauwe vruchten met een formidabel goede smaak, uitstekende
zoet-zuur verhouding. A propo mijn exemplaar van 2001 had ook dit jaar nog geen
vruchten!
De Kempische pruim, een wortelechte zaailingpruim die hij van mij
kreeg, hangt overladen vol en begint te rijpen. Het verwonderde mij dat de
vrucht van zon overladen boom toch nog behoorlijk smaakte. Het vruchtvlees zit
wel zeer vast aan de steen.
Praktisch alle peren zijn er
uitgevallen. De uitzondering is hier de Marguerite
Marillat, die er gezond bijstaat. De reden waarom de peren het niet deden
is waarschijnlijk te zoeken in het vroegere gebrek aan bemesting. Dat is nu
geen probleem meer sinds een kennis paardenliefhebber hier de mest kwijt kan.
Bij de appels begint de Gravensteiner al iets te rijpen. Een
gevallen vrucht smaakt al vrij goed. Ergens las ik dat de oorspronkelijke
vrucht beter is dan de mutant, de Rode
Gravensteiner. Deze laatste heb ik staan en vind ik een lekkere, vroege
herfstappel.
Daarna stond Brogdale op het
programma. Dit keer wilden we de softfruit collectie bezoeken.
Ted Hopday heette ons welkom. Met
een badge van The Friends konden we de vele rijen rode, witte en zwarte
bessen en de kruisbessen grondig verkennen.
Daar het seizoen hier een tiental
dagen achterloopt was er nog veel te zien. Er werd veel geproefd van rode,
witte en zwarte bessen.
Het seizoen voor de kruisbessen
was voorbij.
Haast alle planten hadden te
lijden van de meeldauw. De resistente rassen vielen dus te meer op.
Rassen bij de rode bessen die de
aandacht trokken:
Macherauchs
Riesentraube
Cascade (dikke bessen)
Redpoll: opvallend lange, zeer
gevulde bessen. Echter zure smaak, nog niet voldoende rijp?
Bij de witte of beter gele steekt
het late ras Blanka er met zijn
lange trossen dikke bessen duidelijk boven uit.
Bij de kruisbessen: Robustenta, Resistenta en Rokula
De late zwarte bes Jet viel op door de opvallend grote
bessen aan lange trossen. Blijkbaar echt een ras voor zware grond. Op mijn
zandgrond, ondanks de vele compost, doet dit ras het een heel stuk minder.
De tijd ging veel te snel zodat we
op de terugweg enkel een glimp konden werpen op de pruimen. Magna Glauca en Opal zijn hier pas rijp. Bij mij is Opal al een week voorbij.
Eigenlijk hadden we hier een hele
dag nodig. Ik had nog graag de bramen gezien, maar daarvoor hadden we geen
tijd.
Om 5 p.m. is het sluitingsuur.
Terwijl ik met Tedhet bezoek van zat. 22 september besprak
gingen de andere nog vlug met Allison, onderzoekster van Brogdale, de vroege
peer Belle de Jumet bekijken.
Op de terugweg reden we de
golvende weg door de North Downs naar het schilderachtige plaatsje Chilham, met
oude huizen rond het dorpsplein en een kijk op het kasteel met zijn vele, hoge
schoorstenen. Er is een liefelijk kerkje met muren in grote, gekloven
silexkeien. Naast de kerk een stuk van de onderstam van de in de grote storm
van 1987 bezweken 1300 jaar oude taxus (Yew).
Nog een anekdote van vroeger: Toen
ik er een tiental jaar geleden met de bus wou vertrekken ontbrak een
medereiziger. Ik vond hem in de tweede pub achter een grote pint. Als vroegere
matroos was hij de tijd van afspraak vergeten. Nu is die pub een restaurant
geworden.
We hebben geluk gehad met het weer.
Terwijl België eindelijk nog eens een zomerdag beleefde had men voor Kent regen
voorspeld. Die bleef uit tot net voor het inschepen een licht buitje.
Zat.22 sept 07 : Daguitstap naar de Tuinen
van KENT in hun
fruitweelde(org. VELT Zoersel in
samenwerking met Reizen Lauwers)
We bezoeken YaldingOrganic Gardens (Maidstone),
de boeiendebiologische tuin van Garden Organic, de roepnaam van de Henry Doubleday Research
Association (zeg maar de Engelse Velt, hun tweede tuin, naast deze van Ryton) met
een reeks historische tuinen: van de middeleeuwse klooster-apothekerstuin tot
de cottagetuin (William Cobbett) en verder verschillende speciale thematuinen :
hoe biologisch tuinieren, zeer fijne(klein)fruittuin, watertuin,
composttuin, childrens garden enz..(organicis het Engels voor biologisch). Middagmaal. Gidsbeurt
van anderhalf uur met vertaling.
Daarna staat Brogdale ( Faversham) op het programma,
met zijn fenomenale fruitcollectie: 2300 appels, 500 peren
350 pruimen enz.. Een levend fruitmuseum in zijn herfstweelde!
We worden er gegidst door de
Friends of Brogdaleen zullen
kunnen genieten van de fantastische verzameling en hier en daar de proef op de
som kunnen nemen.
Tussendoor genieten we van
het typische Engelse landschap.
*****
Opstapplaatsen: Parkeerplaats Rond punt van Wommelgem vertrek om 6u 00 stipt;Wees enkele minuten vooraf aanwezig.
Opstapmogelijkheid in Gent,
links van het U.Z. over de ring, aan hotel Campanile, naast Holliday Inn om 6u50enLoppem (rond punt afrit) om 7 u 25.Reis met Shuttle.Terug rond 24
u.
Prijs: 69 ( Velt en NBS) ( 74niet-lid):inbegrepen: bus, drinkgeld chauffeur, overzet, alle inkomgelden, twee
maal gidsen (vertaling voorzien) , een lekkere, biologische lunch te Yalding en
afternoon cream coffee/tea met versnapering ( ken je al een scone?) te
Brogdale.
Inschrijven door overschrijving op rek.000 -0875684 65vanD.
Willaeys2980Zoersel. ( Vraag eerst of er nog plaats is).
Voorzie in wat Engels geld voor drank en desgewenst een knabbeltje voor s
avonds.
Zo'n 20 jaar terug kochten we in de abdij Maria Laach in de Eifel een lelieachtige. Dochter Leen plantte die uit op een zonnige, blijkbaar goed geschikte plaats. Ondanks het feit dat dit geen totaal winterharde plant blijkt, wat we pas enkele jaren geleden hoorden, is het nu een reuzenplant geworden, die over een langere periode steeds nieuwe, prachtige bloemen geeft.
Jaarlijks gaat in juli op de
terreinen van East Malling Research Centre de fruitbeurs Fruitfocus door.
De overzet regel je via het
internet een aantal dagen vooraf. Met je reserveringsnummer meld je je aan in
Calais.
De overzet naar Dover op een dag
heen en terug met wagen en 4 passagiers (Guy, Marc, Vincent en ik als chauffeur)
kost bij P&O 42. (Vorig jaar betaalde je nog 50).
Op de beurs nemen de
toeleveringsbedrijven van allerlei materialen veruit het grootste aandeel voor
hun rekening. Marnix Van Praet stond er met zijn anti-hagelkanon. Zie www.inopower.beWe hadden een interessante babbel.
Later, terwijl we deelnamen aan de bezoeken aan een drietal projecten, waarbij deze naar de feromoonvallen mij het meest interesseerde - maar de mevrouw was van iets verder niet te verstaan- werden we plots opgeschrikt door de ferme plof van het kanon. En zeggen dat het geluid al voor een heel stuk gereduceerd werd door Marnix. Het vroeger geluid alleen al moet de donder afgeschrikt hebben!
Persoonlijk interesseer ik mij het
meest voor de rasseninformatie. Enkel betreffende softfruit, de Engelse term
voor kleinfruit, was deze aanwezig. De firma Meiosis lanceerde er de nieuwe
aardbeirassen van East Malling Research Amelia,
een laat ras, Sallybright, vroeg
middenseizoen, misschien iets te donker voor de gewone handel, maar met een goede
smaak.
Veruit de lekkerste smaak had de
doordrager Malling Pearl, met
bijzonder grote vruchten. Ik zie een groot nadeel: de vatbaarheid voor
Verticilium dahliae, de verwelkingsziekte. Dus planten op een grond waar nog
nooit aardbeien gestaan hebben.
Betreffende topfruit- rassen heb
ik niets gezien, dat is iets voor de jaarlijkse Fruitshow te Detling,
Maidstone in oktober.
We waren met enkele fruitvrienden
uitgenodigd bij Christof en Lieve. Opzij van het huis staat zijn uitgebreide,
recente aanplant van een fruithaag, allemaal spilbomen op ongeveer een meter van elkaar, veel
peren maar ook appels. Hij volgt hierbij de raad van Willy Mahieu in Appels en Peren van Uitgeverij Lannoo.
Een deel van zijn appelbomen heeft
hij uit Jabbeke betrokken op B9, een
zwakgroeiende , Russische onderstam, de door Mahieu aangeprezen onderstam voor
de liefhebber. Het grootste voordeel is dat hij zich veel beter aanpast aan
onze lichtere gronden aldus Willy Mahieu.
Aan sommige hangen al de eerste
vruchten. De bodem is afgedekt met houtcompost.
Mooie bladstand en zeer goede
groei.
Voor de voordeur staat een Lombarts Calville (hoogstam) die
duidelijk minder groeit, maar voldoende, in vergelijking met de felgroeiende
rasgenoot in zijn eendenren, die extra bemest wordt door de dieren.
Christof heeft een eigen
naamaanduiding die jaren zou meegaan. Hij heeft rechthoekige zinken plaatjes
laten snijden.
Als je er op schrijft met een vet tekenpotlood etsen de letters zich in het
plaatje, dat aldus heel lang leesbaar blijft. Plaatjes van vorig jaar zagen er
nog als nieuw uit. Een zeer interessante
tip!
Ze zijn met 2 jonge fruitenthoesiasten
in dezelfde straat, trekken samen op en wisselen heel veel bevindingen uit.
Ingolf is al een tijdje langer
bezig. Recent is hij ook begonnen met een fruithaag.
De oudere aanplant is op half en
hoogstam.
Onze aandacht werd direct
getrokken door de rijpe appels van Précose
de Wirwignes, een dorp in Frans-Vlaanderen. Dit is een van de rassen gekweekt door Bart Dequidt. Gelukkig had ik mijn mes bij.
Dat is al vele keren gebruikt om vruchten te verdelen.
Een van de best smakende, vroege
appels.
Voor de achterinkom staat een
ferme, zeer zwaar beladen okkernoot. De vruchten zijn dit jaar een stuk groter
dan vorig jaar zei Ingold.
Er is jonge aanplant van
kleinfruit, o.a. Amerikaanse blauwbes, die de merels blijkbaar nog niet weten
staan. Maar dat komt nog.
In zijn glazen serre staan al een
4 tal druiven. Phoenix had de
mooiste trossen; Muscat de Flandre
zeer kleine besjes aan nietszeggende trosjes. Ze waren zo goed als rijp en
smaakten niet onaardig.
Achteraan staan wat sierbomen,
waaronder een grote Catalpa.
Maar hij verspert de zuiderzon.
Geen nood, ik zal er brandhout aan hebben en ruimte voor nieuwe fruitaanplant.
Tussendoor hoorden we Johan aan
het woord als specialist in het snoeien van leifruit.
DE vruchten van de Dormanredframboos ogen aantrekkelijk. Ze smaken goed, zodat er geen overblijven voor verwerking, waarvoor ze nog beter geschikt zouden zijn.