Boomgaard in Wommelgem

Vandaag met Paul zijn 24 jarige boomgaard in de omgeving van het Fort van Wommelgem bezocht. Op een perceel van 20m breed en 100 m diep staat er heel wat bijeen.

Paul is begonnen met laagstammen, waarvan er al veel verdwenen zijn. Er staan evenwel nog meerdere flinke bomen Jaques Lebel en Bramley Seedling, doch geënt op een fel groeiende onderstam, minstens een M7, waarschijnlijker een zaailing. In vergelijking met deze staan andere bomen er veel meer versleten bij en dit na pas 24 jaar. Zo iets zou ik totaal niet verwacht hebben. De grond is er wel zandig, maar heeft in de winter geen hoge waterstand, zoals het bij mij het geval is!

Er staan 3 uitstekend geladen noten. Een Broadvieuw op onderstam zwarte noot. Dit is zeer goed te zien. Precies een zwarte mof onderaan.

Vincent wist te vertellen dat deze onderstam nu verlaten zou zijn, omdat deze bomen na 20 jaar zouden bezwijken. Deze boom is alvast een uitzondering, ondanks het feit dat een helft meerdere jaren geleden afkraakte bij een zware storm. De Joegoslavische noot Plodowski staat er eveneens schitterend bij; maar het ras nr 139 van de grote, Zeelandse notenkweker  Van ’t Westeinde is de meest kwaliteitsvolle wat smaak en bewaarvermogen (2 jaar) betreft.

De weggevallen bomen vervangt Paul door hoogstam.

We kwamen op het juiste moment om zijn Avalon pruimen te proeven. Tamelijk grote, roodblauwe vruchten met een formidabel goede smaak, uitstekende zoet-zuur verhouding. A propo mijn exemplaar van 2001 had ook dit jaar nog geen vruchten!

De Kempische pruim, een wortelechte zaailingpruim die hij van mij kreeg, hangt overladen vol en begint te rijpen. Het verwonderde mij dat de vrucht van zo’n overladen boom toch nog behoorlijk smaakte. Het vruchtvlees zit wel zeer vast aan de steen.

Praktisch alle peren zijn er uitgevallen. De uitzondering is hier de Marguerite Marillat, die er gezond bijstaat. De reden waarom de peren het niet deden is waarschijnlijk te zoeken in het vroegere gebrek aan bemesting. Dat is nu geen probleem meer sinds een kennis paardenliefhebber hier de mest kwijt kan.

Bij de appels begint de Gravensteiner al iets te rijpen. Een gevallen vrucht smaakt al vrij goed. Ergens las ik dat de oorspronkelijke vrucht beter is dan de mutant, de Rode Gravensteiner. Deze laatste heb ik staan en vind ik een lekkere, vroege herfstappel.