Brunonia Raupenleim Grün

In Duitsland ontwikkeld door de firma Schacht

Brunonia Raupenleim Grün werkt tegen alle insecten, die tegen de stam omhoog kruipen:

- Kleine wintervlinder (in het Duits Frostspanner) (Operhophtera brumata) – Kan zeer schadelijk zijn. Was bij mij dit voorjaar een ramp.

- Mieren (Lasius sp. u.a.) – beschermen en verbreiden bladluiskolonies.
- Bloedluizen (Eriosoma lanigerum) – veroorzaken bloedluiskanker

- Hazelnootboorder (Curculio nucum) kunnen tot grote schade leiden.
- Ongelijke houtkever (Xyleborus dispar u.a.) - op vele boomsoorten te vinden.
- Perentak (Apocheima pilosaria) – Net als de kleine wintervlinder kan het wijfje niet vliegen.
- Zwarte kersenluis  (Myzus cerasi, M. prunavium) – Beginaantasting wordt gereduceerd.

Brunonia rupsenlijm is zowel voor fruit - als siergewassen geschikt.
Onderzoek toonde aan dat door de groene kleur praktisch geen nuttige insecten gevangen worden. De lijm werkt op omhoog kruipende insecten. Nuttige die erop landen komen weer vrij. Het is geen hechtlijm waarop (nuttige ) insecten of bladeren blijven plakken.  Aldus kunnen geen overbruggingen ontstaan.

De lijm lost niet op in water. Regen wast het dus niet af. De lijm tast ook de bast niet aan.

Gebruik

Brunonia Raupenlijm wordt in een ca. 20 cm brede ring en zo’n 2 mm dik helemaal rond de stam aangebracht. Eventueel ook rond steunpalen die anders een brug kunnen vormen. Aldus gebruikt men ongeveer 450 g/m². Optimaal aanwendingstijdstip : oktober.

Er zijn potten van 1 kg en 5 kg.

Nuttige wenken:

1. Bij lage temperaturen de lijm in een warmwaterbad opwarmen tot 20-30°. Je kan de pot ook een nacht bij de verwarming zetten.  Hierdoor vergemakkelijkt het uitstrijken ook op ruwe bast.  

2. Bij sterke aantastingdruk maakt men de stroken 20 tot 25 cm breed. Men kan ook 2 lijmstroken van telkens 10 cm breed aanbrengen

3. In het voorjaar nacontroleren. De wijfjes van de kleine wintervlinder kunnen als ze niet over de hindernis geraken hun eieren afzetten beneden de lijmband.

De vlindermannetjes van de kleine wintervlinder vliegen ‘s avonds en ‘s nachts eind oktober tot december. Je ziet ze soms talrijk tegen de ruit fladderen, aangetrokken door het binnenlicht. Het kan dan al zeer fris zijn, iets boven 0 °C. De vrouwtjes, die niet kunnen vliegen, kruipen uit de bodem langs de stammen omhoog waar ze door rondcirkelende mannetjes bevrucht worden. Ze leggen hun eitjes in kleine groepjes op de bladknoppen in de toppen van de bomen.

Bij mij is het een probleem dat vele rupsjes kunnen neerdalen uit de hegkant aan de westzijde.

Een vrouwtje legt in totaal wel 150 eitjes die overwinteren. De speldenknopgrote rupsjes komen het volgend voorjaar uit de eitjes.  De eerste verschijnen al als het blad pas ontluikt. De rups is een spanrups (verplaatst zich al lussen makend). Aanvankelijk worden gaten in de aan elkaar gesponnen bladeren gegeten. Bij grote aantallen rupsen kunnen de bomen volledig kaal gevreten worden. Tijdens dit koude voorjaar constateerde ik dat de rupsjes ze zich onderaan de bloemtrossen hadden teruggetrokken en ze deze afgevreten hadden. Het strafste voorbeeld was wel bij de Brabantse Bellefleur, een late bloeier, zodat ik wel moet besluiten dat hier geen vorstschade de oorzaak was maar de kleine wintervlinder. De Brabantse Bellefleur is sterk beurtjaargevoelig: het ene jaar niets, het andere jaar overvloedig. Dit had dit jaar moeten zijn, doch zero vruchten!

Typ bij zoeken: brunonia raupenleim grün

Nynke had mij op de hoogte gebracht van deze boomlijm:

http://www.schneckenprofi.de/brunonia-raupenleim

Ik bestelde een pot van 5 kg: €86,90 + €5,90 verzendkosten

Yalding Gardens

We hebben Yalding Organic Gardens zien ontwikkelen. We kwamen er voor ’t eerst in het jaar van de opening in 1995. Yalding maakt deel uit van Maidstone, de hoofdplaats van Kent en ligt op de Medway rivier. Een tiental jaar terug maakten ze er een zondvloed mee.

Een Kentische boer, zonder nakomelingen had een som geld en een aantal Ha nagelaten die ondergebracht werden in een stichting voor het opzetten van een biotuin, met enerzijds een overzicht van de ontwikkeling der tuinen, van de abdijtuin tot de moderne, zelfvoorzieningstuin. Een interessant element daarin is bv de eerste siertuinontwikkeling, bij de welstellende Britten onder koningin Victoria.

Een tweede gedeelte toont de verschillende biologische technieken.

Tot 3 jaar terug werd het beheer waargenomen door Garden Organic, de nieuwe naam voor de Henry Doubleday Research Association, gesticht in 1956 door Laurence Hills. (Te vergelijken met onze Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren vzw.)

Nadat Garden Organic het onderhoud te kostelijk vond, werd het beheer gedurende 2 jaar gevoerd door een groentefirma. Dit jaar ging het beheer opnieuw over in andere handen: de familie Smith, 5 generaties fruitelers. Paul Smith is er nu de manager.

En er is leven in de brouwerij: een vereniging van kippenliefhebbers had er zijn tentoonstelling. In Yalding nooit zoveel volk gezien.

De moeder van Paul, die er vroeger nog gewerkt had voor Garden Organic, was onze gidse.

Op onze vraag nam ze ons mee naar het vroeger pareltje: de kleinfruittuin. Ondanks een niet-onderhoud gedurende 3 jaar was nog veel intact. Gezien hun interesse voor fruit hoopten zij ook dit gedeelte in zijn vroegere glorie te herstellen.

Na de rondleiding wachtte ons een heerlijke maaltijd.

FOTO’S

1.  Yalding

2.  Groep

3.  Ontvangst door de nieuwe zaakvoerder Paul Smith en zijn moeder als gids.

4.  De vroegere parel, de kleifruittuin ziet er nog behoorlijk uit na 3 jaar verwaarlozing.

5.  Zonnebloemen.

6.  Hoppebellen

7.  Red Falstaff, een grote, smakelijke en vruchtbare appel. Zelfs dit jaar heb ik een behoorlijke oogst.

8.  Idem

9.  Groep

VERVOLG

1.  De haagbeuken (fastigiata vorm) doen het om een of andere oorzaak niet goed op deze zware kleigrond.

2.  De Getrtrud Jekell border

3.  In de Victoriaanse tuin, de eerste siertuin.

4.  Op de achtergrond een bloeiende variëteit van de aardperen. De knollen blijven kleiner.

5.  De Knot garden

6.  Het eerste tuinprieel, met geurige kruiden begroeide zitplaats. Aldus zocht men de frisse lucht buiten het koude en donkere kasteel.

7.  Recyclage van hoppestaken

8.  Hoppeveld. In Yalding is er nog één hoppeboer.

9.  Droogasten voor het drogen van de hoppebellen.

Engelse Tuinenreis – Wisley Gardens

11 september

Dit is wellicht de laatste tuinenreis waarvoor ik het initiatief nam: gebrekkige aankondigingen, eerst te weinig respons, maar naar het einde overschot aan boekingen, waarop niet meer kon ingegaan worden.

Fotomateriaal, voornamelijk het werk van kleinzoon Jonas, die morgen aan de Hogeschool West-Vlaanderen te Kortrijk begint in de richting Digital Arts en Undertainment, een relatief nieuwe, enige richting. Het aantal studenten schijnt er te zijn gestegen van 140 tot over de 200.

1.  Kleindochter Yamsi

2.  Jonas

3.   Zilvermeeuw

4.  De White Cliffs of Dover

5.  De groep stapt uit te Wisley

6.  Verzamelen voor de wandeling

7.  De grote Allee, die men kon creëren nadat door de  

 storm van 1987 de meeste bomen omwaaiden.

8.  Kunstwerken

9.  Op wandel

VERVOLG 1

1.  Aleide en Rita

2.  In de rotstuin

3.  Watervalletje

4.  Sprinkhanen

5.  In de frotstuin 2

6.  IN Wisley hebben ze ook een zeer interessante moestuin

7.  Spin

8.  Zeekool. Je moet maar eens bij gelegenheid op de White Cliffs gaan wandelen. De zeekool groeit er vrij talrijk.

9.  In de modelfruittuin.

VERVOLG  2

1.  We wandelen in de zonnebloemen doolhof.

2.  Ze hebben er ook een wijngaard.

3.  Organic apples. Organic betekent bioteelt in het Engels.

4.  White Damson

5.  Idem

6.  Bohemian Zwetsche

7.  Idem

8.  Tussen de appelen

9.  Idem

VERVOLG  3

1.  Zicht op de nieuwe serre van op de opgeworpen kijkheuvel.

2.  Zonnehoeden (Echinae) Bekend van de medicijnen van Dr Vogel.

3.  Cactus in de serre

4.  Waterval

5.  Idem

OP DE CAMPUS VAN DE UNIVERSITEIT VAN KENT TE CANTERBURY

1.  Tylor court waar we verblijven

2.  Rutherford waar we gaan eten

3.  Ontbijt.  English breakfast: paardenoog ei, spek en bonen!

Maar ook de veggies hebben een ruime keuze.

4.  Idem

Mijn laatste Pruimen Jojo en Top

2010 was een goed pruimenjaar. Toch ontbraken er enkele: Reine Claude Crottée en opmerkelijk ook Wignon.

Op 20 september plukte ik mijn laatste Jojo en Top, 2 recente, Duitse rassen.

Jojo links, Top rechts

Top

Groene Knolamaniet?

De laatste tijd zie ik heel wat paddenstoelen, o.a. de grote parasolzwam. Tot nog toe zijn het allemaal plaatjeszwammen en ronde bovisten. Een boleet of buisjeszwam ben ik nog niet tegengekomen.

Onlangs ontdekte ik een paddenstoel die veel weg heeft van groene knolamaniet, incluis de groenige schijn op de hoed.

Het voornaamste kenmerk is vooral de beurs aan de voet waarin hij staat. Meestal is er rond de steel nog een manchet als rest van de beurs waaruit hij komt. Hier ontbreekt deze echter.

De groene knolamaniet (Amanita phalloides) geldt als onze meest dodelijke paddenstoel. Men waarschuwt zelfd niet eventjes te proeven, want een kleine hoeveelheid kan al dodelijk zijn.

Bellamira

Vandaag (21/9) de laatste vruchten van deze recente mirabelpruim van het opzoekingstation Geisenheim (Duitsland) geplukt.

Ik heb deze pruim in Duitsland gekocht.

Het is een zelfbestuiver. De vruchten zijn een stuk groter dan de Mirabelle de Nancy die op mijn grond zeer weinig vruchtbaar was.

Ik had ook van Bellamira weinig vruchten, maar de boom staat te veel in de schaduw van een appelboom. De vruchten rijpen over een langere periode.

In vergelijking met de droge Mirabelle de Nancy zijn ze sappiger en smakelijker, met veel vruchtvlees en een weinig aanklevende steen.

Zero fruit op ‘De Heuvels’ te Stabroek

Vorige zaterdag, op uitnodiging van Herman De Bie ‘De Heuvels’ bezocht.

Op dit gehucht van de gemeente Stabroek heeft de afdeling ‘VELT Polder’ van de Vereniging Ecologisch leven en Tuinieren vzw een reeks tuinen en een vrij grote appelaanplanting verwezenlijkt.

Wie Stabroek hoort denkt aan zware poldergrond, maar op de heuvels is het zandgrond.

Men is er begonnen in 1987 en intussen heeft men de grond, zeker het voorste gedeelte met de tuinen van de leden, danig verbeterd met compost en mest.

Onder leiding van Piet Neelen werd een laagstam appelboomgaard met tegen de 300 rassen aangelegd. De bodem was echter erg schraal met weinig groei. In de loop der jaren bracht men compost en mest aan.

Te Stabroek had ik het genoegen Ivo Creten terug te zien. Halverwege de tachtigerjaren was hij samen met Andre Hendrickx en Piet Neelen de versterking uit het noorden van de fruitwerkgroep van Velt Antwerpen-Voorkempen. Hij heeft zowat Piet Neelen opgevolgd op 'De Heuvels'.

Wellicht is het 10 jaar dat ik de tuin niet meer gezien had. In het algemeen leek mij de groei toch beter dan de vorige maal.

Maar de bomen moesten alleen zorgen voor de bladeren. Vruchten ontbreken totaal dit jaar. En ook vorig jaar was het zeer mager.

Waarschijnlijk is vorst de grote schuldige voor het gebrek aan vruchten. Wellicht ook de kleine wintervlinder. Misschien ook de bloesemkever? Wat nog overschoot viel ten prooi aan de fruitmot.

Dit alles maakt dat ik op gans het perceel niet één vrucht heb gezien.

Een hypothese is dat ook de grond te zuur is en kalken nodig is. Men mat een PH van 5. Te oordelen aan de vele zuring onder sommige bomen is kalken zeer wenselijk.

Een discussiepunt was ook dat men de boomschijf onbegroeid tracht te hebben. Dit vergemakkelijkt het maaien. Tevens is er weinig voedselconcurrentie van grassen en wortels. Anderzijds haalt men de voedsellaag weg en is er meer uitdroging van de zandige grond en watertekort voor de wortels.

Ik zou integendeel de grond zoveel mogelijk bedekken met compost, met mest, met grasmaaisel en ander beschikbaar mulchmateriaal. Ik zou kalk strooien en zorgen voor aanvullende kaliumvoorziening.Wellicht bestaat de mogelijkheid veel hakselhout en bladeren toegeleverd te krijgen. Je zou er veel mee kunnen afdekken en meer humus opbouwen. Hakselhout van populier heeft na vertering een PH van 7.

De leerlingen van de landbouwschool komen er leren snoeien. Een iets opener kroon lijkt soms wenselijk.

Fruit aanplanten op een zeer arme zandgrond vergt vele jaren aan voedselopbouw.                                                             

De vorstgevoeligheid van een zandig perceel blijft echter een heikel punt.

Wij bezochten ook het Fruitstreekmuseum te Borgloon

Het museum is gevestigd in de abdij Colen. Je rijdt het weggetje in rechts naast de veiling.

Het gezelschap

Ingang

Werktuigen

Trieermachine

Kersenontpitter, of beter “ontstener”. Kersen horen bij het steenfruit.

Fruitstoet. Toen hielpen de kinderen nog mee.

Sproeiwagen

De omgeving met nieuwe kersenaanplant

Voor verdere info

www.vzw-fruitstreekmuseum.be

De Keizelboomgaard met conservator Erno Eersels

Jean- Pierre Billen had Adrian Baggeley uitgenodigd voor een tegenbezoek. Vorig jaar leerden we hem kennen op de reis van de Nationale Boomgaardenstichting in Midden-Engeland.

Ik bracht er verslag over op 7/9/2009

De inkom van de Keizelboomgaard valt wat tegen, omdat daar juist de pruimen staan die het op deze grond erg moeilijk hebben. Onder een bovenlaag van wisselende dikte ligt een ondoordringbare kleilaag zodat de pruimen ’s winters met hun wortels in het water staan. Enkele bomen zijn al afgestorven en de rest vertoont veel afgestorven takken. Enkel waar er vooraan een gracht is doen depruimen het beter.

De peren en de appelen integendeel staan afgeladen vol met vruchten.

Foto’s

Conservator Erno Eersels

Bij de inleiding

Erno Eersels

Adrian Baggaley

Bij Peer

De pruimen hebben het moeilijk

De gemarmerde appel: Marbrée de Watervliet

De boom Marbrée de Watervliet

Dat een Dubbele Sterappel zo kon dragen wist ik niet

VERVOLG

Vrucht Dubbele Sterappel

Mantet

Mantet: Zacht, knapperig, zoet, vol sap: een uitstekende vroege herfstappel. Heerlijk voor appelmoes zegt Erno.

De oorspronkelijke Keuleman, gebruikt als stamvormer had blijkbaar 2 takken gevormd. De ene met Keuleman bleef staan en de andere entte men om. Nu is de Keulemantak bezweken onder het gewicht  van de honderden kg vruchten.

Het breukvlak

Een Pomme d’Api, beschreven rond 1620. Jean-Baptiste de La Quintinie teelde de Api Petit en de Api Gros in de Potager du Roi te Versailles (1688).

Pomme d’Api bovenzijde

Pomme d’Api onderzijde

Het gezelschap

GEZONDE PREI

Ik tracht de prei vroeg te planten. Dit jaar was dit voor de winterprei op 9 juni.

IK zorg dat de planten in volle groei zijn als de rupsen van de tweede generatie van de preimot (Acrolepia assectella) hun slopingswerk beginnen. Dan hebben ze het zo al moeilijker met forse planten. Als het regelmatig regent als deze zomer is er zo goed als geen schade.

De eerste generatie legt eitjes van half april tot eind mei. De rupsen zijn er van half mei tot begin juli. Meestal tasten ze alleen het blad aan en valt de schade mee.

De 2de generatie preimot legt eitjes van half juli tot half augustus. De rupsen doen dan hun sloopwerk van eind juli tot begin oktober.

Je ziet de schade aan uitgegeten plekken op de prei. Daarna tasten ze de binnenste hartbladeren aan, maar als deze vol water staan sterven ze de verdrinkingsdood. Anders dringen ze dieper door en bacteriën en schimmels zorgen mee voor verrotting van de plant.

Vandaar dat je regelmatig leest de harten van de prei vol water te gieten. Iets voor de zorgzame tuinier.

Vorig jaar met het zeer droge weer heb ik mij toch laten verrassen. Ik had de goede raad om water te gieten niet opgevolgd en al twintig jaar vond ik het niet meer nodig om insectengaas over de planten aan te brengen.

Gevolg: ongeveer de helft van mijn planten is in 2009 bezweken. Wellicht het slechtste jaar in 20 jaar.

Conclusie: wanneer er weer een droge periode komt half juli: insectengaas  aanbrengen, want gif spuiten is er niet bij, laat staan systemische  insectisides die in de plant dringen bij het planten.

Fotomateriaal

De rij links en het begin van de tweede rij zijn herfstprei.

Idem: een herfstprei is al geoogst.

Schadebeelden van de preimot

Idem

Idem