Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
02-05-2012
Natuuronderzoeker met Natuurpunt-Educatie
Natuuronderzoeker met Natuurpunt-Educatie
Zaterdag, 28/4 hadden we
de praktijkvoormiddag natuuronderzoeker. De theorielessen gingen drie weken
geleden door in kasteel Hallehof, hoofdkwartier van het Regionaal Landschap Voorkempen.
Wim Veraghtert beet de
spits af voor dit nieuw initiatief.
Op het Bezoekerscentrum
Zoerselbos had Wim een lichtval voor nachtinsecten geïnstalleerd.
We hadden geluk met het
weer. De nachtelijke regen had opgehouden en tegen de middag brak zelfs de zon
door.
In de val was heel wat te
zien: sluipwespen, soldaatje, bijzonder mooie nachtvlinders als kroonvogeltje,
klein waaiermotje, hazelaaruil, dennenuil, hagedoornvlinder, dunnevlerkspanner
Er waren zelfs 5 meikevers
in de val gevlogen.
Na het eten van kale
inktzwammen 24 u geen alcoholische dranken nuttigen.Geschubde inktzwam zou dit euvel niet
veroorzaken.
Ik heb bijgeleerd dat er
ook bruine miljoenpoten zijn. Voordiendacht ik dat deze enkel blauwgrijs-zwart waren.Het beste kenmerk: de dubbele, wriemelende
pootjes. Bij de duizendpoten zijn die enkel.
elk jaar als mijn
fruitbomen in bloei staan krijg ik een invasie van zwarte vliegen met lange
poten die alles kaal vreten ,is er iemand die hier iets tegen weet
RE: fruitbomen
Hallo
Verleden zomer waren we bij vrienden , en op het gras zagen we deze
vliegen ook ,
we hebben ze gespoten en ieder keer dat ze terug kwamen weer. daar ik er al van
gehoord had.
dat kun je als je er juist bij zijt als het begint.
anders denk ik, is het niet tegen te houden , ze vermenigvuldigen zovlug.ik
weet niet wat ze spoten , ik wil het wel gaan vragen
RE: fruitbomen
De zwarte insecten die je nu veel ziet zijn de rouwvliegen. Eigenlijk
zijn het muggen. Ze zijn helemaal niet schadelijk en steken niet. Hun larven
zitten in de grond en kunnen een beetje schade doen aan graswortels.
De vreetschade die u ziet aan de fruitbomen komt door de
vele rupsjes van de Kleine Wintervlinder.
Aan de linker bovenkant ziet u een balkje. Typ: Kleine
Wintervlinder en klik op Zoeken
Tuinieren] Re:RE: fruitbomen
Idd. rouwvliegen of maartse vliegen zijn geen vliegen maar
een muggesoort.
De schade aan jou fruitbomen komt zeker niet door deze diertjes maar door een
larve van.....
Veel mensen spuiten maar zonder te weten wat en waarvoor ze spuiten.
Ik vind dat je eerst even moet nagaan of ze wel schade berokkennen ,voordat je
overgaat te het verdelgen van een insect.
Wees lief voor de natuur en gebruik geen gifstoffen,het vernittigd alleen maar
de natuur zelf op langere termijn.
Stijn had ons uitgenodigd
op zijn berg in de gemeente Frasnes- lez- Anvaing. Het kostte ons wel wat
moeite om de Rue du Bas Pre te vinden. Aan de bovenkant noemen alle straten en
straatjes immers Hameau Pironche. We zijn er in de voortzetting van het
heuvelland van de Vlaamse Ardennen van de streek onder Ronse en Ellezelles in
de provincie Hainaut.
Bij het GSM contact stond
Stijn boven op zijn berg en zag ons 50 m lager. Stijn heeft er een hoge
molshoop van 1,7 Ha.
De grond is er zeer lemig.
Beneden loopt er aan de bosrand een beek en uit zijn berg ontspringt wat
bronwater. In de gleuf waren enkele jonge elzen ontsproten.
Het bos zaait geleidelijk
zijn spruiten uit op zijn terrein. Vroeger werden die afgegraasd door de
schapen van de vorige eigenaar.
Eens buiten de schaduwrand
groeien de wilde aardbeien weelderig. De maartse viooltjes geraken uitgebloeid.
Onder de bomen zijn de blauwe boshyacinten talrijk. De eerste roze bloemen van
de dagkoekoeksbloem melden zich aan. Dichter bij de beek zie je vele tere, kantige
kopjes van het muskuskruid, hele plekken vol. Stijn vroeg op een lijn te lopen om er niet teveel op te trappen.
Stijn heeft op zijn berg
al heel wat aangeplant. De vegetatie blijft er laag bij gebrek aan vocht en de
zuurgraad van rond de 4 PH.
Toen we zijn fruitaanplant
wilden bekijken moesten we gaan schuilen voor een eerste vlaag. Al dat klauterwerk
op zijn berg is lastig voor onze oudere botten.
Tegen de weg heeft hij een
oude wagon staan die voordien diende als schapenstal. De potstal is al
gedeeltelijk weggeschept maar er was nog meer dan plaats genoeg voor ons vijven
op het stro.
Daarna konden we aan het
werk. Aleide en ik zorgden voor de verdere bedekking met worteldoek van een
vlak gedeelte, waar Stijn wat wil tuinieren en waarop hij een serre wil
opzetten.
Weer gaan schuilen voor
een vlaag. Dan plantten wij zijn speciale aardappelen (meestal paarse), een zwaar werk in de
ruwe, plakkerige, felle leemgrond, doch prima geschikt voor aardappelen en
meteen de beste onderdrukking van de vroegere onkruiden. Berten en Daouda
ruimden de zuidkant naast de stal en plantten de kiwibessen.De in de omgeving reeds vroeger uitgeplante
kiwibessen hadden slechts lichte vorstschade opgelopen. Boven op de berg bevriest het het minst. De koude luchtlagen zakken naar beneden en doen daar de meeste schade.
De regenvlagen werden
echter talrijker. Nog geholpen om zijn moerbessenzaailingen uit te planten.
Stijn is een liefhebber
van planten, struiken en bomen. Hij kreeg trouwens een betrekking in de Nationale Plantentuin van Meise. Veel kweekt hij zelf aan. Hij kan hier nog vele
jaren naar hartenlust experimenteren, vooraleer misschien naar het buitenland te verdwijnen. Hij ziet mogelijkheden in Bulgarije. Momenteel heeft hij al een project in Malawi. Er groeien 4 Ha soyabonen. Met de opbrengst zouden de plaatselijke medewerkers het project moeten kunnen voortzetten.
FOTOS
We komen aan en parkeren
op een effen stuk onderweg
12. Ernaast ligt een min
of meer vlak stuk voor wat tuinieren en het plaatsen van een serre. Momenteel
wordt dit afgedekt met antiworteldoek.
Na een jaar bedekking bekomt men een kant en klare bodem.
13. Beneden in het bos
14. Boshyacinten
15. Maarts viooltje
16. Muskuskruid
17. Slanke sleutelbloem
18. Judasoor, eetbaar maar
niet veel smaak. Groeit graag op vlier, maar is aan te treffen op meerdere
houtsoorten
Ik doe geen fruitbomen meer. Gelieve mijn adres en tel
niet meer te vermelden. De zaak heet nu Tuincentrum Hendrickx te Hoogeind 150 Stabroek. tel 0494/941294
Vanmorgen, 27/4 hoorde ik
iets na 7u enkele keren de roep van de koekoek. Kathy zegt mij net dat zij al 2
jaar de koekoek niet meer gehoord heeft in Rijkevorsel. Wie er wel gekomen
zijnzijn de Steenuilen.
Schade door Februarivorst aan Bramen en Braambozen
Schade door Februarivorst aan Bramen en Braambozen
De laattijdige vorst van
februari 2012 beschadigde bij mij vooral de braambozen. De bramen hadden veel
minder te lijden.
In de periode sinds 1990
heb ik het nooit meegemaakt dat één Taybes
Medana (de gestekelde vorm) totaal bevroor. Andere struiken Taybes liepen
meer of mindere schade op.
Taybes Buckingem (de ongestekelde mutatie): ernstige schade.
Kotata: de helft bevroren;de ergste schade tot nog toe.
Helen: voor de eerste maal: 1 struik: 100 %; de andere voor 3 vierden.
Van de eenjarige stengel
van de vorig jaar geplante Obsidian
en Metolius bevroor gelukkig slechts
een gedeelte van het bovendeel.
De echte bramen, zowel de
gestekelde als de ongestekelde bleven zo goed als gespaard. Daar die bij de
invallende vorst nog vrij groen in blad stonden(zie blog van 05/02/2012) ) had ik erger gevreesd.
FOTOMATERIAAL
Fotos van 7 april. De
stengels waren toen al een paar weken vroeger opgebonden. De reeds zeer
duidelijk bevroren stengels werden bij het opbinden al weggeknipt.
De totaal of ernstig
beschadigde takken werden sindsdien afgeknipt.
Sterk beschadigde stengels
laten staan is af te raden. De plant zal alles in het werk stellen om ook deze
takken nog vrucht te laten dragen. De vruchten blijven echter klein en zien er
totaal niet aantrekkelijk uit. Voor de plant telt echter alleen de
voortplanting via zaad.
Daarbij heeft de plant
alle energie in deze stengels gestoken zodat zo goed als geen behoorlijke, nieuwe
takken zijn ontstaan.
1.De
gedeeltelijk bevroren Taybes. De fijne tak ernaast is deze van de Metoliusbraam.
2.Kapotte
Adrienne. Dit is een braam van de toen al gepensioneerde Derek Jennings, de
schepper van de Taybes. De Taybes kwam in 1978 op de markt; de ongestekelde
Buckingham Taybes dateert van 1996.
3.Kotata.
Vormt altijd zeer veel takken, zodat er nog meer dan voldoende overblijven.
4.Silvan.
Een vroegrijpe braam met grote , zwarte vruchten, gekweekt in Australië met
materiaal uit de V.S.
5.De
helemaal bevroren Taybes. Maar geen nood. Dit jaar worden felle scheuten
gevormd om in 2013 zonder ongelukken- vruchten te dragen.
Noot: De bevroren takken die u op de fotos zag zijn
intussen afgeknipt.
De vorst van vorige
dinsdag, 17/4 lijkt op dit ogenblik fataal voormijn kiwibessenhaag. Na de vorige nachtvorsten schoten er slechts enkele
groene blaadjes over; na dinsdag geen meer. Kunnen één of tweejarige planten
nog opnieuw uitschieten?
Tegen de zuidermuur van
het huis staat een 2 jarige Issaï. Zoals op de fotos te zien is er ernstige
schade, maar niet fataal.
4 Jaar terug bevroren de pas
ontluikende blaadjes van de Issaï tegen de schuur en was de plant kapot. Op
dezelfde plaats, aan de zuidkant, beschut tegen de schuur, staat opnieuw een
Issaï die nu zijn derde jaar ingaat. De bladeren zijn nu veel groter. De schade
valt mee.
Ernaast staat al 8 jaar
een Weiki en het is de eerste maal dat ik een paar bevroren topjes opmerk.
ILUSTRATIEMATRRIAAL
1.Vorstschade
aan de 2 jarige Issaï tegen de zuidermuur van het huis.
2.Idem
3.De
totaal bevroren struiken van de kiwibedhaag.
4.Idem
5.Idem
6.Idem
7.De
driejarige Issaï tegen de zuidermuur van de schuur kwam er toch iets beter uit
dan de tweejarige.
8.Weiki.
Slechts een drietal bevroren topjes. Helemaal niet erg.
Mooie manier van kweken.
ze zijn daar best vindingrijk.
Die toppen zijn niet
afgebeten van de konijnen hé, dat is gewoon de plaats waar je de ui doormidden
sneed. Die zijn uitgegroeid tot blaadjes, maar het topje is recht af want de ui
was daar doorgesneden
Vandaag (18/4) toonde
Doauda hoe de uien verder behandeld worden.
De scheuten worden van
elkaar los gesneden. Ik zou verwacht hebben dat de uien zelf al rot zouden
vertonen, maar daar is zo goed als niets van te merken.
Bij de ene ui zijn er 2
scheuten; bij de andere zelfs 5.
Met een mes snijdt hij de
scheuten en de ui los van elkaar. Onderaan hebben ze elk wat nieuwe wortels. De
stukken worden op een handpalm van elkaar uitgeplant.
Opmerkelijk is hoe deze
scheuten donkergroen afsteken en veel verder ontwikkeld zijn dan de prille
scheutjes van de geplante knolletjes.
Nochtans lijken de toppen
van de scheuten in een vroeg stadium afgebeten te zijn door konijnen?
De uienscheuten op
Kameroense wijze aldus Daouda- groeien fel uit en vormen zowel een grote knol
als zaadstengels. Gedroogd kan je beiden oogsten, de knol en de zaden.
Ik ben benieuwd naar het
resultaat. De start is alvast belovend.
Na het planten zorgden
aprilse grillen voor het aangieten.
FOTOMATERIAAL
1.De
uitgegroeide scheuten.De linkse ui
heeft er twee, de andere zelfs 5.De topjes zijn wellicht afgebeten door konijnen.
2.De
ui met 2 scheuten. Let op de nieuwe wortels.
3.De
2 scheuten losgesneden.
4.De
ui met de 5 scheuten
5.Snijden
van de ui met 5 scheuten.
6.Idem
7.Het
resultaat: 7 stuks van 2 uien
8.Het
planten
9.Vergelijk
de prille scheut van het geplante knolletje en de veel verder ontwikkelde,
losgesneden scheut.
Te Horn gingen we - na een
lekker stukje vlaai - kijken in het Museum
Terug in de Tijd.
Het museum ligt in een
achterbouw. Je komt binnen en je ziet direct enkele blinkende oldtimers. Onze
groep ging eerst kijken op de bovenverdieping. Daar bevinden zich heel veel
spullen van rond 1950, voor een stuk gerangschikt in betreffende winkeltjes en
zaken van toentertijd. Daarnaast is de verzameling van oude bromfietsen, motos
en allerlei kinderwagens indrukwekkend.
De gids wist de aandacht
te trekken op diverse toestellen. Tussen de vele kinderkoetsen ook een met
dubbele bodem voor smokkelwaar. We zijn er niet ver van de grens.
Zo zagen we een van de
eerste TVs van 1960 met klein schermpje. Acht jaar later is dat al een heel
stuk geëvolueerd.
Plastiekverpakking
ontbreekt nog totaal.
Beneden staat er een
oldtimer Chevrolet van 1968 met stuurbekrachtiging en nog een reeks moderne
snufjes. Die ontbreken helemaal op de Rolls-Royce die ooit nog toebehoorde aan
de koningin van Engeland, een gepantserde bolide van een goede 3000 kg. Beide
wagens werden vroeger gebruikt als ceremoniewagens in de zaak van de eigenaars
van Terug in de tijd. Ook hun vroeger cafeetje aan de straatkant hadden we
boven al kunnen bewonderen. De gids wist er nog bij te vertellen dat de
chauffeurs veel minder happig waren voor de Rolls-Royce, een hele inspanning om
die zonder rembekrachtiging te besturen en af te remmen. De niet eens half zo
zware Chevrolet was daarentegen een makkie.
De zaak gebruikte ook een
grote, luxe koets, getrokken door twee paarden.
Daarna reden we naar Thorn
voor een copieus middagmaal en bezoek met gidsen.
Thorn wordt ook het witte
dorp genoemd. Sinds de middeleeuwen had men er een klooster met een vorstin-abdis
van hoogedele dames, die samenleefden zonder echte kloostergeloftes af te
leggen. Ze waren voornamelijk van Duitse oorsprong. De voorwaarde was telkens
acht adellijke voorouders, zowel van vaders als van moeders kant. Er was plaats
voor twintig, een aantal dat moeilijk gehaald werd, gezien de geregelde,
adellijke, mannelijke belangstelling. Later leefden ze ook in enkele imposante
woningen. Met de Franse revolutie kwam hieraan een einde en aan de welvaart van
Thorn. Nu varen ze wel bij het toerisme.
Bij het begin van de
geleide wandeling stonden we bij een gedenkplaat voor een twintigtal
gesneuvelden van de Belgische brigade Piron, die in deze omgeving sneuvelden
bij de bevrijding eind oktober 1944; een goede maand later dan bij ons. Iemand
van de medereizigers wist te vertellen dat er ook iemand van Hallein-de-Kempen
bij was en er begraven ligt.
De aandachtstrekker is de
imposante kerk met aan de onderkant nog Romaanse resten.
Tijdens de rondrit met
gidsen merken we hoe deze streek tijdens de zomermaanden nogal wat (water)toerisme
aantrekt. Tenslotte stoppen we bij de kapel onder de linden, een bedevaartsoord,
gesticht uit dankbaarheid door een ziekelijke abdis-vorstin.
Bij de terugrit naar huis vangen
we een glimp op van het mooie stadje Peer. Hier staat het standbeeld van de
beroemde hengst Darco, het paard van de Peerse eigenaar Tinus Paesen, 5 jaar na
een verkozen tot de beste hengst te wereld, die zorgde voor 3.000 nakomelingen.
Maar ik denk niet dat hij veel van de merries echt gezien heeft. zei Willem,
de chauffeur van De stille Kempen. Verder op de terugweg gaf hij nog een paar
gesmaakte moppen ten beste, maar daarop staat auteursrecht!
Eerst ging het naar
Lessines (Lessen ligt over de taalgrens) voor het bezoek aan het tot museum
omgevormde oud hospitaal Notre Dame à la Rose, gesticht in 1242 met hospitaal
en kloostergebouwen, een eigen boerderij en tuinen en een ijskelder. De stukken
ijs had men tijdens de vroegere, strenge winters maar uit de Dender, die naast
het gebouw vloeit, te kappen.
Heel veel werd bewaard en
het geheel werd uitstekend gerestaureerd. Met gids Jean hadden we een boeiende
en humoristische, uitgebreide, door iedereen gesmaakte rondleiding. Er zijn
veel mooie dingen te zien en ook akelige zaken van de oude geneeskunde. We
vernamen veel over de vroegere behandelingen.Bij de kunstwerken hangt er zelfs een
Christusfiguur met borsten, 1 van de 3 dergelijke taferelen in Europa.
Meubelstukken en oude kasten vallen op.
Ik was al eens als
twaalfjarige in Lessen. In de ondergrond zit een zeer hard, vulkanisch
stollingsgesteente porfier. Men kapt er o.a. kasseistenen uit. Tussendoor
hoorde ik dat er nog steeds 2 groeven actief zijn. Maar een kijkje stond spijtig
niet op het programma.
We hadden een verzorgd
middagmaal in De Zwalmkoets te Munkzwalm. Het begon met een bord waterkerssoep.
Waterkers is een gewas dat gekweekt wordt in stromend bronwater. Van de gids
zullen we in de namiddag horen hoe hij een vrouw met kanker met goed gevolg
waterkers aanraadde.
Met gids Nestor Bekaert
hadden we een rondrit door het zonovergoten landschap van de Vlaamse Ardennen
o.a. over kasseistroken en stijgende wegen als de Berendries waar op zondag 1
april de Ronde van Vlaanderen passeerde. Een knap uitgedokterd traject.Een bezoek aan de kaasmakerij van
de Sint-Michelshoeve onder de toren te Michelbeke-Brakel vormde de laatste
activiteit. Het werd aanschuiven in de winkel.
Er was nog een stop aan de
Biestmolen, nu herberg-restaurant op de
Zwalm te Oudenaarde. De gids trok onze persoonlijke aandacht op een waardevolle,
bedrijfsvaardige dieselmotor. De watermolen staat hier midden onder het gebouw.
Er zijn plannen om hem te restaureren en weer te laten functioneren.
FOTOS van Aleide
Lessines heeft blijkbaar
een grote kerk
Daouda bij nonneke.
Erachter een alkoof waarin men tot 3 patiënten kon leggen. Op de rode gordijnen
zag men minder het bloed.
Gedekte tafel met tinnen
eetgerief. Later gebruikte men porselein
Via de ogen van dit
schilderij hield het gebeuren in de andere kamer in het oog
Eiken kasten op de
achtergrond
Daouda, onze gast voor 3
maand keek zijn ogen uit.
Een curieus beeld
En deel van het gezelschap.
Toren van de kapel van het
hospitaal. Achteraf hoorde ik dat een paar buitenbeentjes van het gezelschap in
de tuin waren geraakt. Spijtig dat ik de kruiden niet heb gezien.