Op Schattenjacht

Gisterenmorgen was voor mij een geschikt moment om wat aanplantmateriaal te gaan ophalen.

Eerst naar de Proeftuin in Zomergem van Marc Geens. Marc is bioloog en is via zijn liefhebberij voor kruisbessen, of voor Vlamingen stekelbessen, uitgegroeid tot een specialist wat kleinfruit betreft.

Hij biedt een zeer interessant assortiment aan: zie http://www.proeftuin.info

Toen ik hem opmerkzaam maakte op het ontbreken van de gestekelde braam Fantasia in zijn assortiment,  vertelde hij mij dat deze braam het bij hem niet goed had gedaan. Te ziektegevoelig? Iets dat ik aan geen kanten kan begrijpen. Hij zit daar op een goede leemgrond en ik dacht dat veel fruit het dan nog beter doet, tevens rekening houdend met het feit dat hij hij werkt met veel compost en organische bodembedekking. Ik ben er eens op snoeidemonstratie geweest en Marc snoeide toen enkel de dode delen van de afgedragen takken weg. Ik wil hem een van mijn planten bezorgen met het advies elk jaar de afgedragen tot tegen de grond weg te nemen. Ik vermoed sterk dat zijn resultaten dan veel beter zullen zijn.

Er kwam een mevrouw die 8 m had om stekelbessen te planten. Marc  liet haar de keuze tussen struik - en haagsysteem. Het haagsysteem met om de halve meter een ras sprak haar 't meest aan. Voor de zeer sterk groeiende Worcesterbes en verwanten raadde Marc een plantruimte van 1 m aan met 2 takken, waartussen 50 cm. Aldus kan de mevrouw een mooie variatie van opeenvolgend rijpende vruchten telen.

Marc had voor mij de blauwe bes Legacy gereserveerd. Planten in turf, zoals ik het altijd met succes gedaan heb, vindt Marc ecologisch niet verantwoord. Zijn advies: maak een voldoende groot plantgat. Meng de uitgegraven grond met een gelijk volume aan (niet te grof) hakselhout en groffe bladcompost. Vul hiermee het plantgat aan. Dek tenslotte de bodem rond de plant af met een dikke laag (8 cm) hakselhout.

De planten kunnen ook goed in een grote plantpot (20 liter of groter) geteeld worden. Regelmatig gieten. Blauwbessen vergen een goede vochtvoorziening.

Van Marc vernam ik dat Europa zeer streng geworden is wat de invoer van Rubusrassen, bramen, betreft om wille van een virusziekte in Amerika. Juist daar gebeurt het meeste ontwikkelingswerk voor nieuwe rassen. Enkel grote vermeerderbedrijven, vertrekkende van merissteemcultuur zullen in Europa nog kunnen werken met de nieuwe Amerikaanse rassen.

Van de schattenjacht bracht ik volgende resistente kruisbessen mee:

Kapitein: speciaal, zwart

Mc Ginnes: rood

Orus 10: zwart

Resistenta: geel

Rixanta: geel

Welcome: rood

De nieuwe zwarte bes: Black Giant

De Blauwe bes: Legacy

Een zwarte Moerbei in de hoop over afzienbare tijd eindelijk, echt grote vruchten te hebben. De huidige voldoen niet voldoende.

Op de terugweg ging ik bij André Hendrickx te Stabroek nog 3 peren op kwee A halen. De groeikracht is beter. Je moet wel iets langer wachten op vruchten maar de kans op bevriezen is veel minder dan op kwee C onderstam. Dat we naar warmer weer evolueren betekent niet dat er binnen afzienbare tijd nog niet eens een kwalijke vorstperiode komt met -15 ° en zonder goede afdekking lopen de kwee C’s groot gevaar.

Josephine de Malines

Bergamotte Esperen

Supertrevoux

Vorige vrijdag heeft men hier de gracht naast ons uitgediept. Ik had gevraagd de specie bij mij af te kappen om als ophogingsmateriaal te gebruiken. Voor het planten van de peren heb ik er al dankbaar gebruik van gemaakt, want ik plant mijn bomen liefst zo hoog mogelijk wegens de zeer hoge waterstand in de winter.