Blauwe Bessen Schrijnwerkers en Stevensweert (Ned.)

Busuitstap 13/9 van KVLV Halle en Schilde, een volle bus.

Ik was heel benieuwd om het bedrijf van Frans en Ruth Schrijnwerkers te Gruitrode te zien. In 1990 heb ik het grootste deel van mijn Blauwe bessenverzameling aangeschaft op het moederbedrijf van de vader te Horst bij Venlo in Nederland.

We werden ontvangen bij een kopje koffie door Ruth en daarop gingen we de plantage zelf bekijken. Dit jaar hadden ze een catastrofale vorst gehad begin mei, tweemaal tot -4°C, meer dan de helft minder vruchten, 30 plukkers in plaats van anders 100 en geen zelfpluk dit jaar.

De planten staan er zeer groen bij. Zeer sterke vegetatieve groei. Er was haast geen energie nodig voor de vruchten. Soms loonde het niet om te plukken. Ons gezelschap kon dan ook volop proeven.

Terug in de werkloods zagen we de plukmachine, het sorteren en inpakken en de koeling. Terwijl bessen in de koelkast enkele dagen goed blijven is dit 6 of meer weken in de koeling door verhogen van het stikstofgehalte van de luchtsamenstelling.

De blauwe bessenvlaai smaakte heerlijk. De roodkleuring valt op. Als je blauwe bessen eet is het sap kleurloos; dit in tegenstelling bij bosbessen: handen en monden kleuren rood en als je niet oplet krijg je erge vlekken op de kleren.

Bij blauwe bessen komt de roodkleuring pas uit de schil als deze verhit wordt. Bij de sapbereiding worden de bessen verwarmd voor het persen.

Blauwe bessen zijn rijk aan vitamines bij rauwe consumptie. Door verhitting gaat veel verloren. De interessantste stoffen van blauwe bessen, de antioxidanten weerstaan echter de temperaturen tot 220° C.

Het winkeltje draaide op volle toeren.

Bij hen zijn straks ook weer bessenplanten te koop.

Verdere informatie:

www.blauwebessen.be

www.blueberries.org

In ‘t Pleintje te Meeuwen hadden we een lekkere maaltijd.

Vervolgens ging het naar Kinrooi voor een vaart over de grote plassen- ontstaan door grindwinning,- naar de vestingplaats Stevensweert, met straten in de vorm van spaken van een wiel. Tot 1700 was er een Spaans garnizoen gevestigd.

Op een humoristische manier werden we door gids Mariette rondgeleid. Het oud gemeentehuis is nu een streekmuseum. Je ziet er de maquette van het dorp. Ze bewaren er een prachtige, kunstig geornamenteerde kelk uit de Romeinse tijd, gevonden in de Maas. Het zou aan de Belgische kant geweest zijn suggereerde de gids. De Maas vormt hier in het midden de natuurlijke grens tussen België en Nederland. Met verhalen over de vroegere adel, met o. a. schaking van een adellijke abdis en oorlogsdaden in de streek kregen we plezante geschiedenisles. Pas in 1815 kreeg Nederland (en wij ) met Willem I zijn eerste koning.

Fraai gedecoreerde kerk met opmerkelijke glasramen van een gefortuneerde, naar Amerika uitgeweken dorpeling. Het sobere, hervormde kerkje steekt er sterk tegen af.

Nog een stop te Maaseik op de terugweg.