Krop – en Maaginhoud van een Houtduif

Houtduiven zijn in de meeste streken een plaag. In de tuin doen ze heel wat schade. Uitgeplante kolen bv dien je af te schermen.

Ze zijn verwoede eters van niet afgeschermd (klein)fruit. Als eersten verdwijnen de groene kersen van de boom. Onbeschermde bessenstruiken worden in groen stadium leeggeplunderd. Ze wachten niet op het kleuren als de merels.

Met de vorst tijdens de vroege bloei van de kerspruimen was er dit jaar zo goed als geen zetting. Al vele weken zie ik houtduiven uit deze bomen opvliegen.

Het gebeurt zelden dat ik een houtduif kan verschalken. Gisteren was er een binnengeraakt in de kleinfruitserre.

Ik was geïnteresseerd in de inhoud van krop en maag. Zie de foto’s.

In de krop vooral kruisbessen, een enkele rode bes en groen. De groene blaadjes zijn heel waarschijnlijk muur.

In de maag vallen vooral de stenen van kerspruimen (myrobolanen) op.

Zie ook de blog van 6-6-2009: Kropinhoud Houtduif

FOTO’S

Krop

Inhoud krop

Idem met maag

Geopende maag

Maaginhoud

Met losgemaakte maagwand

Gekuiste maag

GGO-Van Montagu-Aardappelen

Prof Van Montagu van de Universiteit Gent, een wereldautoriteit en baanbreker wat Genetische Modificatie betreft, had enkele dagen geleden in de De Standaard beweerd dat tegen GGO's (genetisch gewijzigde organismen) zijn, zelfs misdadig is.

Persoonlijk denk ik dat er ook goede kanten zitten aan Genetische Modificatie van Organismen. Doch iedereen kan zien dat wereldconcerns als bv Monsanto misdadig zijn bij de toepassing.

Ik was blij verrast met volgende reactie in de lezersbrieven in De Standaard van vandaag, 5 juli

WAARDE REDACTIE

Van Montagu (1)

Na het lezen van het interview met u (DS 29 juni) nodigen we u graag uit voor een kort Werkbezoek aan onze ecologische tuin. U zegt in verband met de aardappelziekte dat iedere boer zal zeggen dat in een natte en koude junimaand, er dagenlang moet gespoten worden, en dat zoiets geld en tijd kost. En wie biologische aardappelen wil, zo voegt u eraan toe, zal helemaal geen opbrengst hebben.

Deze 'informatie is compleet fout. „Wij hebben a1 20 jaar een ecologísehe moestuin, onder het motto ‘zonder is gezonder’ en we planten elk jaar aardappelen. We hebben nog nooit gespoten en elk jaar hebben we een mooie opbrengst. Op de foto ziet u onze aanplant van dit jaar, genomen op 30 juni. Ons biologisch pootgoed is Frieslander, aangeraden door Velt en aangekocht via de lokale Velt-afdeling. Uiteraard is deze aanplant onbespoten.

We nodigen u uit om met ons deze aanplant te komen bekijken en zelf een eerste oogst te doen om de opbrengst in te schatten. (Door de lange winterperiode is de oogstperiode wat later dan normaal.) Dit bezoek kan bijdragen tot correcte informatie en een objectieve manier van kijken. We hebben begrepen dat u tegen desinformatie bent, eerder kiest voor een meer rationele manier van denken in plaats van een emotionele. En dat u het jammer vindt dat de meeste mensen intussen volledig zijn geconditioneerd (in de een of andere richting).

We sturen u deze uitnodiging met des te meer plezier, als oud-studenten van de universiteit van Gent, waarvan het ‘Durf denken’ ons sterk aanspreekt. We hebben zelfs de eer gehad van u onderricht te krijgen in onze basisopleiding geneeskunde.

Zo er opbrengst is, zijn we bereid om u enkele porties mee te geven, ten einde het onderzoek met een smaaktest uit te breiden, al beseffen we dat we daarmee misschien het domein van de objectieve wetenschap verlaten.

Jo Maebe en Lut Verheyde (Lede)

Zelf teel ik al 50 jaar aardappelen op een natuurlijke manier. Er zijn jaren geweest dat de plaag al vrij vroeg het loof doodde. Maar zelfs dan heb je nog opbrengst.

Met het natte weer van de vorige weken had ik verwacht dat de plaag weer vroeg zou toeslaan, doch dit is nog niet het geval.

Een gedeelte van mijn aardappelen werden dit jaar erg laat geplant. Ze staan er nu behoorlijk goed voor.

De foto’s tonen het ras Biogold, een resistenter ras, eveneens verdeeld via VELT. Het is een vroeg ras en als de plaag toch toeslaat, wat bij mij in de Kempische zandgrond tot nog toe steeds het geval was, is het gewas meestal rijp.

In andere streken is dit ras al zonder plaag geteeld.

Al twee jaar heb ik ook het late ras Sarpo Mira en dit ras bleef ook bij mij onaangetast.

FOTO’S

De voorlaatste foto toont de meest rijpe planten. Biogold is immers een vroeg ras. De planten liggen nog opzij geduwd; want een paar dagen terug was er nog een wiedbeurt om de vervelende haagwinde, perzikkruid (smerte in het West-Vlaams omwille van de zwarte vlek midden op het blad), netels, melde …te verwijderen.

Als laatste een van de wiedhoopjes.

NOOT: Ik zie dat de brief ook opgenomen werd in

www.velt.be

Kleine Vos

Een paar jaar had ik geen kleine vos meer opgemerkt tot daarnet. Ze waren aan ’t foerageren op de braam bij de achterinkom.

Ik meende er zelfs 3 te zien.

Bij terugkomst met het fotoapparaat waren er nog twee.

Grote brandnetels voor hun ei-afzet zijn er hier in overvloed.

Bonen in 2013

In de mailgroep Tuinieren op het seniorennet: Mijn boontjes maken het me moeilijk.

Begin april heb ik heel secuur mijn boontjes geplant.
Eind april nog geen enkel teken van leven. Allemaal weggerot. eigenlijk kon ik het weten.

dus opnieuw boontjes geplant, maar nu voorlopig afgedekt met plastiek ( die eeuwige regen, ja).

Na drie weken geen beweging. Dus een derde poging. EEN enkel boontje staat nu een paar   cm hoog . De rest : niets , rien de rien.

Liegt dat aan mezelf of zou dat kunnen dat het plantmateriaal niet deugd dat ik heb  besteld   bij de vereninging , dus groepsaankoop.

Of is mijn grond niet geschikt ????

Franzi

Antwoord van steketee

Ik denk niet dat de oorzaak aan het plantmateriaal ligt ,t'is het jaar niet om boontjes te planten buiten
wegens veel te koud en te nat ,boontjes kunnen daar niet tegen .
Mijn eerste waren ook mislukt ,dan heb ik opnieuw geplant in potjes (4 per potje ) in mijn veranda
en dan geen enkel probleem met opkomst .
Na 3 weken heb ik ze dan in de tuin verplant op een mooie dag t'is een hele karwei ik weet het maar
in zulke jaren zou je van alles uitvinden (50 potjes )
Begin Juni heb ik dan de rest uitgeplant onder vliesdoek en deze zijn ook gelukt maar ik heb  gisteren nog maar het vliesdoek verwijderd ,ze waren al 8cm hoog .

groetjes :steketee

Re:  Mijn boontjes maken het me moeilijk

Dit jaar doen ze het in mijn tuin wel uitstekend.

De eerste struikboontjes, gekregen van een kennis die al veel jaren zijn eigen zaad teelt werden begin mei ter plaatse gezaaid en kiemden allemaal. Ook twee andere, lage rassen, rond half mei gezaaid doen het goed.

De staakbonen, drie soorten: Engelse pronkbonen als snijboon en als droogboon met rode bloemen; de grote witte boerentenen en kleine, rode, soort Azukiboontjes, afkomstig uit het droge noorden van Kameroen; alle drie eigen zaad werden eerst voorgekiemd en lukten goed. Geplant rond 10 mei.

Mijn grond is een Kempische zandgrond en al vele jaren ecologisch beheerd en verbeterd met compost en gesteentemelen

FOTO’S

Bij de staakbonen: vooraan de roodbloeiende pronkbonen, de boerentenen, achteraan de Kameroense Azuki’s, wel een week later uitgeplant.

Als toemaatje de zeer geurende boerenjasmijn.

NAMUR

Met Davidsfonds Halle-in-de-Kempen

Kleinzoon Jochen en zoon Peter zorgen voor Aleide, met haar beenbreuk zodat ik meekan.

Miel Kint en Jules Vandecasteele hadden, zoals in het verleden, de uitstap weer tot in de puntjes voorbereid. Jules had zelfs een bevriend koppel, Waals-Vlaams, als gidsen ingeschakeld. We kregen weer een knap info pakket met eigen brochure en duidelijk Plan de Namur.

De eerste halte betreft het geografisch middelpunt van België. Dit ligt in het dorp Nil-St.-Vincent van de gemeente Wallain in Waals- Brabant, niet zover van Gembloux, waar we stoppen in het hotel-restaurant “Les 3 Clés”  voor koffie/thee en een croissant.

Dan gaat het verder naar Namen. Bij de samenvloeiing van Samber en Maas ligt het Waals Parlement. Dit “Hospice ST. Gilles” was tot 1965 een hospitaal. We worden er ontvangen door iemand van de public relations. Een zware jongen, MP, houdt toezicht. Hij begeleidt ons naar een van de 6 Commissiezalen voor de uiteenzetting en daarna naar de plenaire zaal. Hier geen halfrond, maar een langwerpige zaal.

We steken de straat over naar een parkje op de Grognon, de grom- of brombeer. Men heeft er een tijdsspiraal gecreëerd. Mij trof het plaatje dat Maria van Bourgondië in 1477 (nadat haar vader Karel de Stoute, datzelfde jaar gesneuveld was tijdens de slag bij Nancy) trouwde met Maximiliaan van Oostenrijk, de Oostenrijker en niet met de toekomstige koning van Frankrijk. Aldus vermeed zij dat wij ingelijfd werden bij Frankrijk. Haar zoon Filips de Schone werd de vader van Keizer Karel,  geboren te Gent, 1500.

Het middagmaal hebben we in het hotel/restaurant “Les Tanneurs”, de leerlooiers, die hier vroeger gevestigd waren.

De namiddagwandeling zal ons door het grotendeels verkeersvrije Oud-Namen voeren. We passeren het “Théatre National”, komen voorbij een toren van 1388, in de 16^de eeuw verbouwd tot stadsbelfort.

We komen op de “Place aux Armes”, het belangrijkste plein van de stad voor festiviteiten. Daar trekt de slak, de mascotte van de trage Namenaar, de aandacht. ”We zijn niet lui maar traag”.

Rue de l’Ange en rue du Fer vormen samen de hoofdstraat van Namen. De winkelpanden maken niet direct een grote stadsindruk en de straten zijn allesbehalve proper.

De eerste kerk die we in het vizier krijgen is de St. Jan de Doperkerk bij de Place aux Légumes. Bovenaan staat het niet helemaal recht. Jules slaat een zijweg in om in het “Maison des Desserts” een doos “Biémutrés, typisch snoepje van Namen, aan te schaffen, voor straks op de bus.

De tweede kerk is de barokke St Loup – een heilige uit de streek van Bordeaux-  gebouwd door de Jezuïeten. We passeren nog het Museum Félicien Rops, de naturalistische schilder-tekenaar, destijds op de index.

Op de Place St. Aubain is een tennistornooi gaande met oude sterren. St. Aubain is de kathedraal, de bisschopszetel van Namen, de vroegere plaats van aartsbisschop Leonard. De kerk werd gebouwd van 1710 tot 1780 in classistische stijl, volgend op de barok, met tongewelf en grote koepel op de viering, de kruising van middenbeuk en dwarsbeuk. Achteraan vielen mij de marmeren zuilen op.

We wandelen tot aan de Samber. Er meert juist een “Namourette” aan, een soort watertaxi. Tegenover de brug over de Samber ligt het grootseminarie van Namen.

Met de bus rijden we de citadel op, over het centrale plein tot het uitzichtpunt op de andere weg naar de citadel, maar niet geschikt voor bussen. Knap panorama. Zie de foto’s.

Met wat verplaatsen van een kraamauto lukt het terugdraaien met de bus.

De citadel beslaat een oppervlakte van 80 Ha en is aldus een van de grootste forten van Europa. Eronder ligt er een heel netwerk van gangen. Het fort was al in de tijd van Filips de Goede, hertog van Bourgondië (1430) een belangrijk bolwerk. Vauban, de militaire architect van Lodewijk XIV maakte er een echte citadel, kleine stad van.

We rijden naar de resten van de abdij Villers-la-Ville, in 1146 gesticht door Cisterciensermonniken van Clairvaux (Trappisten). Het werd een groot gebouwencomplex. De abdij bezat veel gronden, tot in het Antwerpse toe. De site bedraagt 15 ha met een abdijmuur van 1,5 km. De grote kerk werd opgetrokken in gotische stijl met het gewelf op 23 m hoogte. Een klein gedeelte is nog bewaard. Voor de rest indrukwekkende ruïnes.

Tijdens de Franse bezetting, na de revolutie werd de abdij verkocht als bouwmateriaal. Nu is het een beschermd gebied. Miel zoekt een doorgang naar de kruidentuinen. In een eerste bloeit de salie met blauwe bloemen. In de verdere tuin valt de forse groei van diverse kruiden op. De bezoekersgids over de abdijtuin zit bij de gekregen documentatie. Er rest geen tijd meer om hier lang stil te staan.

Na het bezoek genieten we nog van een drankje in het tegenover liggend café-restaurant “Le Moulin de l’Abbaye”, een vroegere watermolen op de Dijle. De meesten bestellen het streekbier “Triple de Villers”, gebrouwen te Melle! We waren toe aan een verfrissing op deze zomerse dag.

Op de terugreis kondigde voorzitter Lionel Vandenberghe voor volgend jaar de reis naar de Westhoek “achter het front van 14-18” aan.

FOTO’S

Middelpunt van België

Idem

Waals Parlement

Plenaire zaal Waals Parlement

Tijdsmonument op de Grognon

Maria van Bourgondië

Vleeshuis

Theater

Belfort

VERVOLG  1

Bij de slak, mascotte van Namen

Detail

St. Jan de Doper kerk

Museum Felicien Rops

De barokke St. Loup kerk

Interieur

Jules en Miel

Miel

Naar St. Aubain. Er vallen een paar spatten, maar meer is het niet.

VERVOLG   2

Interieur , koepel

Marmer

Provinciegebouw, vroeger bisschoppelijk paleis

Namourette

Groot semanarie

Toren St. Aubain

Panorama:  Maas naar het noord-oosten. In ’t midden het Waals parlement. De oude stad ligt verscholen naar de linker kant.

Maas naar de kant van Dinant. Het eilandje in ’t midden is nu een natuurreservaat; vroeger militair gebied.

Miel geeft uitleg

VERVOLG   3

We bewonderen het panorama

Nog eens ’t Waals parlement

De “Biémutrés”, de Naamse snoepjes.

Miel geeft de inleiding te Villers-la-Ville

Ons gezelschap op stap

Idem

Embleem

Gebouw

Kerk

VERVOLG  4

Kerk

Zijbeuk

Voorste gedeelte

Rest dakgewelf

Achterste gedeelte kerk

Miel over geeft uitleg over gotische kathedralen

Idem; muren van 23 m

De Dijle stroomt grotendeels overwelfd

Aan het achterste gedeelte van het café-restaurant “Le Moulin de l’Abbaye” is de plaats van de watermolen nog goed te zien.

MEER:

Vorige Jaaruitstappen:

Maastricht: klik in de rechterkolom op (02-07/08-07-2012)

Zwalm: (27-06/03-07-2011)

Keulen: (28-06/04-07-2010)

Antwerpen – Noord : (22-06/28-06- 2009 2009)

Nog een paar andere activiteiten met het Davidsfonds Halle: vul bij Zoeken (links boven op de blog) in: Davidsfonds.

Volop Aardbeientijd

Vanmorgen volop aardbeien geoogst van de tweedejaarsbedden Sonata.

Aleide maakt ze klaar om in te vriezen. Later kunnen die verder verwerkt worden.

Afdekken met insectengaas tegen de merels is bij mij kinderspel in vergelijking met de vogelnetten die steeds haperden!

De in te vriezen vruchten worden plat gelegd. Aldus klonteren ze niet aan elkaar en kunnen gemakkelijk in een grotere verpakking.

Kanker Jonagold

Met de beenbreuk van mijn vrouw had ik de mails van de mailgroep Tuinieren niet goed bekeken.

Naar alle waarschijnlijkheid stierven de takken af door kanker (Nectria galligena) .

O.a. Jonagold is er gevoelig voor.

Ik ben mijn Jonagold’s gaan bekijken en heb 2 kankertakjes afgeplukt en gefotografeerd. Je ziet duidelijk de plek waar het weefsel afgestorven is. Het begint met een ingezonken plek op de bast.

Zaak is de tak tot in het gezonde weefsel af te knippen en te verwijderen. Bij mij is dat verbranden. Kankers gaan witte puntjes vertonen. Dit zijn de sporen die zorgen voor verdere infectie. Ook takken op de grond zorgen voor verdere besmettingen.

Bij mij zijn er slechts zeer weinig vruchten dit jaar. Vorig jaar geen enkele.

Als je op de blog klikt en linksboven bij zoeken kanker invult, kom je meerdere blogs en foto’s tegen waar er sprake is van kanker. Naar beneden scrollen.

Wisselend Fruitjaar

Ik neem me voor hier meer over te berichten dit jaar.

Van Andre Vandenberghe van de

Fruitwerkgroep "VELT-Beernem".

Wat betreft de fruitoogst, ook hier zal deze dit jaar niet overvloedig zijn. Een beetje pruimen, de peren zullen wel goed zijn, en van de appelen is het zeer wisselvallig. Vanda en Alkmene zijn hier goed, daarentegen is alle bloei van de Boskoop afgevallen wegens niet bevrucht. Andere appelsoorten zijn ook zeer wisselvalig wat dracht betreft. Dus zeker geen goed jaar voor de appelen. Perziken zullen we er een paar hebben, maar geen grote hoeveelheden.

Ik denk dat de oorzaak velerlei is, te koud weer, dus onvoldoende kiemen van het stuifmeel, en door het koude weer onvoldoende insecten die bevruchten, geen bijen die vliegen bij dit koude weer, en neem er maar bij de bijensterfte die veel koloniën gedecimeerd hebben.

Bij mij is Vanda eveneens goed. Ik ben Alkmene gaan bekijken: opvallend veel schade door de Kleine Wintervlinder en haast geen vruchten. Het betreft de ene helft van een forse boom op onderstam M7. De andere helft is Schone van Boskoop. Hier is de bladstand veel beter en zijn er een beetje vruchten.

De peren doen het hier ook goed.

Weinig pruimen.

Het wordt wel een uitstekend notenjaar.

http://www.fruitwerkgroep.yucom.be

E-mail: fruitwerkgroep.velt.beernem@gmail.com

P.S.

Zondag 16 juni 2013. Herkennen van voedingsgebreken, ziekte- en insectenaantasting.

Van 09u30 tot 12u00.

Bij Lieve en Gilbert Putman. Lattenklieverstraat 156 te St.Joris.

Komen aan bod:

·        Hoe voedingsgebreken herkennen en verhelpen.

·        Algemene ziekte beelden in de fruittuin herkennen. O.a. vruchtboomkanker, schurft, witziekte, enz...
En, wat is hieraan te verhelpen op een ecologische manier.

·        Aantasting van boom en vrucht door insecten herkennen en ecologisch voorkomen en bestrijden.

·        Enkele ecologische middelen en nuttige insecten voor verhelpen aan deze ongezonde toestanden.

·        Ook wordt aandacht besteed aan de nieuwe reglementeri

13-06-2013, 11:08 geschreven door Daantje

Vulkanisch Gesteentemeel

Al 40 jaar gebruiken de ecologische telers steenmeel: basalt, lava, bentoniet…

Ik kreeg volgende link door

Vulkanisch steenmeel op Hollandse bodems

Op Bezoek bij Peter Vandendaele  van Bio-Pajottenlandersappen

Peter heb ik in het begin der tachtigerjaren leren kennen als lid van Veltjeugd.  De kernleden, waaronder onze dochters maakten eerst deel uit van Natuur 2000, een jeugd-natuurbeweging in het Antwerpse.  Uit onmin met de voeding op de kampen begon een kern met een eigen groep. De haast wekelijkse activiteiten waren vooral natuurstudie en uitstappen en kampen. Meerdere malen naar de Kalmthoutse heide. Maar ook naar het Centraal Massief in Frankrijk in 1982. We gingen er onze dochters ophalen en er werd nog een week wandelen op de GR-paden aan toegevoegd. Op het einde van die week vernam ik het overlijden van mijn vader, 92 jaar oud. We hadden hem nog bezocht op de heenreis.

Veltjeugd telde een goede 50 leden. Hun blad ‘Paloke’ typten ze met onze schrijfmachines op stencils die dan hier uitgedraaid en samengeraapt werden, gebundeld en geniet; alles op één dag. Het waren gezellige dagen. Meerdere keren gingen ze ook helpen bij de toenmalige bioboeren.

Peter Vandendaele is al 25 jaar gevestigd te Pepingen in het Pajottenland. Aan het huis grenst een majestatische hoogstam boomgaard. Er staan nog enkele honderd jaar oude bomen. Ik verwonderde mij vooral over de gezonde kriekenbomen, diverse cultivars Schaarbeekse krieken, waaronder de selecties van Gemboux. Maar ook zeer grote en vrij gezonde noordkrieken. Bij mij in het Kempische zand heb ik die al 30 jaar geleden moeten rooien. Het begon met afstervende takeinden door de monilia. Als er vruchten waren werden die pas het laatst aangetast. Na een paar jaar is de boom zo verzwakt dat hij zelfs niet meer bloeit. Ik heb mijn 5 rassen gerooid. Er was wel geen Schaarbeekse kriek bij.

Mijn Kempische pruimen lijken eenzelfde weg op te gaan.

Een spreuk die ik bij de beginjaren van de bioteelt vaak hoorde: "De grond van de zaak is de zaak van de grond!"  kwam uit mijn onderbewuste naar boven.  Goede leemgronden zijn veel beter geschikt voor grootfruit. In zandgronden doet ook kleinfruit het redelijk goed. Maar de lekkere braambozen lijden dan weer onder strenge wintervorsten.

Van een vorig bezoek bij hem bracht ik een chip mee. Ik dacht een Winterramboer. Het zou eerder een Grijze Winterreinette kunnen zijn. Deze herfst moet uitsluitsel kunnen geven.

Bij een glas appel-framboos en appel-bosbes (echte, geen blauwe bes) vertelde Peter over zijn bedrijf: meer dan 20 verschillende bio-sappen. Het bedrijf telt 8 Ha eigen bio-boomgaarden.

Marc Lateur van de Universiteit Gembloux heeft onderzoek gedaan naar de beste appelrassen in bio-teelt voor appelsap: Reinette Hernaut, Reinette de Waleffe, Reinette Baumann, Reinette de Blenheim, Reinette des Capucines, Eisdener Klumpke, Joseph Musch, Keuleman, Suntan, Trezeke Meyers. Belangrijk is betrouwbaarheid, volume en aroma.

Interessant was ook te vernemen dat Gembloux nog een 3 tal nieuwe rassen voor hoogstam (enkel nog op nummer) en zelfs een zevental voor laagstam aan het uitproberen is.

Gembloux werkt volledig biologisch.

www.pajottenlander.be

Velt Open-Tuinen dag 2 juni

Vandaag was het blijkbaar eindelijk weer een droge dag in deze zeer late, natte en koude lente.

Gisteren kwamen we terug -en dan met een ambulance, 2 bestuurders, een man en een vrouw, 950 km, waarbij vele uren in de regen, in 10u15' met 1 sanitaire stop, met het bed naar de gehandicapten wc en 2 maal tanken, immers in Italië is de brandstof het duurst- uit Zuid-Tirol, het gebied dat na de eerste wereldoorlog bij Italië aangehecht werd. De bus doet er 3u langer over met o.a. de verplichte stops. We waren er met de senioren van Zoersel in het 4 sterren hotel Terentnerhof in het dorp Terenten, op een hoogteligging van 1250 m. Het was er net als hier geen te best weer.

De tweede dag bezochten we de burcht Taufers en op de weg terug kwam Aleide ongelukkig ten val en liep hierbij een enkelvoudige breuk op boven de knie. In het hospitaal van Bruneck op 16 km, kreeg zij en serieuze blok aan het been: een zware plaaster tot boven de knie. Dat maakt je behoorlijk gehandicapt en meteen werd ik verpleger.

Gelukkig had ik het fruitboek Apfel- und Birnesorten Europas voorgestelt auf der  EUROPOM 2005 in München, uitgave Obst- und Gartnerbauwverlag München bij , ISBN 13:978-3-87596-120-1.

Er worden 495 appel- en 100 perenrassen in beschreven. (In het Duits spreekt men van Sorten). Op de linker bladzijde staan er 5 beschrijvingen en op het rechter blad de 5 afbeeldingen.

Ik was er vele uren mee zoet.

Het ontstaan wordt vermeld; de rijpheidstijd; de vrucht wordt beschreven: grootte, kleur en fijnheid van het vruchtvlees, sappigheid, zuurzoet gehalte en al of niet aroma. Vervolgens de aanwending: vers gebruik, gebruik in de keuken en mogelijke verwerking. Aanplant als laagstam voor het huishouden of als half- of hoogstam voor de Streuobst (zeg maar als landschapselement, of als wegbeplanting  (Iets wat wij spijtig genoeg niet kennen). Als besluit enkele interessante opmerkingen.

Korte, duidelijke, Duitse degelijkheid.

Vandaag was er behoorlijk belangstelling voor de open Velttuin: 49 man registreerden zich, maar bij een aantal werd dit vergeten. Het viel mij op dat er meer niet-Veltleden bij waren dan in het verleden. Een drukke dag met veel vragen en vooral interesse voor het vele kleinfruit. Als gevolg van deze koude lente is nog geen enkele aardbei rijp. Vorig jaar deze tijd waren er al de eerste aardbeien Sonata en dit jaar zelfs nog geen enkele rijpe Clery, een vroeg ras dat minstens een week vroeger rijp is dan Sonata.                                                      Ik zag onder andere Eddy terug die de twee Velt-weekreizen meemaakte die ik in 1999 en 2002 inrichtte naar Engeland. Enkele maakten van de gelegenheid gebruik om insectengaas aan te schaffen.

Dank zij het goede weer was ook Aleide van de partij. In haar rolstoel kon zij menige geïnteresseerde laten genieten van haar rijke ervaring.

Een speciale attractie was ook de permatuin die Berten bij ons heeft. Hij gaf uitleg over de manier waarop hij hier 3 jaar terug mee begon.  Berten is ook medewerker op het pas gestarte permatuinproject van de Veldstraat te Zoersel. Sommige van onze bezoekers waren ook daarin geïnteresseerd.

Maar ook minder goed nieuws: het in de vorige blog aangekondigde 12 de Afrikaans Tuinfeest op 7 juli wordt als gevolg van het accident met de organisator Aleide spijtig genoeg afgelast.

Naar de Bruinkoolontginning bij Aken

Met de senioren van de Landelijke Gilde met 2 bussen van De Blauwvoet  (Balen) naar Vaals (Nederlands Limburg) met het Drielandenpunt, het hoogste punt van Nederland: 321m. en dan verder iets voorbij Aken naar de Bruinkoolmijnen.

Wij zitten boven op de dubbeldekker met 70 plaatsen. Onderweg rijden we door de regen. Chauffeur Yves vertelt mij dat hij vooral op Londen rijdt.

Na de koffiestop in het restaurant bij de Wilhelmina-uitkijktoren van Vaals  stapt de gids op de bus. Hij wijst ons de interessante plaatsen van de streek. We hebben relatief geluk: het regent niet meer, doch het zicht is niet zeer helder.

Te Aken toont hij de gespecialiseerde brandwondenkliniek en vertelt hij over de grote universiteit met 60.000 studenten, die tot in Nederland een kot zoeken, slechts een 5 tal km verder.

Vandaar naar de plaats Inden, een van de drie bruinkoolontginningsgebieden in de streek, niet ver van Aken.

Te Eschweiller met de indrukwekkende elektriciteitscentrale –wordt o.a. gestookt met bruinkool- verlaten we de autoweg om naar het eerste uitkijkpunt te rijden.

De groeven zijn reusachtig en de machines navenant. Men graaft tot ongeveer 200m diep. Een reeks panelen geeft uitleg. Zie foto’s.

Na de ontginning over enkele tientallen jaren wordt het een groot meer, See in het Duits. Iets dergelijks hebben we gezien bij het bezoek vorig jaar met Zoersel aan Gräfenhainichen (bij Leipzig, in het vroegere Oost-Duitsland) waarmee de gemeente verbroederd is. De ontginning is daar al 20 jaar gestopt, grote meren, doch een 5 tal van die reuzen-machines heeft men samengebracht rond een openluchttheater.                                 (klik in de rechtermarge op de blogs 22/10-28/10 2012 . Als je bij zoeken bovenaan links Ferropolis intypt krijg je slechts een gedeelte te zien en spijtig genoeg niet de machines)

Daarop rijden we naar de grote uitkijktoren. Er zijn een 20tal gegadigden voor de beklimming van de 216 gemakkelijke treden.  In de namiddag, vanaf 14u kan je wel met de lift.

We rijden weer naar het grote restaurant te Vaals voor een degelijk middagmaal.

Daarna gaan we opnieuw op tocht met de gids door het mooie, groene, golvende Limburgs landschap.

Eerst staat een bezoek aan een schapenboerderij op het programma. Het begint opnieuw te regenen en op een bepaald moment ook te hagelen. Het uitstappen gebeurt in de regen. Er stond een demonstratie van schapen-drijven op het programma, doch daarvoor is het geen weer. Ik schat het rond de 10°.

De boer, man met baard en bruine hoed, een echte herder geeft uitleg. Hij kweekt een paar duizend schapen en heeft 8 schaapsherders in dienst, die elk met een kudde natuurgebieden onderhouden. Dit brengt verschraling mee van de gronden met als gevolg een grotere soortenrijkdom aan planten en bloemen. Vervolgens gaat het naar de stallen. Een aantal geïnteresseerden verdringt zich rond de herder.

Het doet deugd weer op de warme bus te stappen.

Als we verder rijden is de regen gestopt. We dwarsen een reeks dorpjes met nu en dan een mooi panorama. We komen o.a. ook door Valkenburg. Te Margraten zijn we nog net voor sluitingstijd (17u) op het Amerikaans kerkhof met 8.000 graven en nog eens 2.000 namen van de vermisten op de muren. Velen vielen in de slag van de Ardennen. Bij het binnenrijden zie je bij het huis van de Amerikaanse conservator een knappe boomgaard. De gids vertelt dat er te Margraten nog een fruitveiling is. Zuid-Limburg is naast De Betuwe, Zeeuws-Vlaanderen en de Flevopolder nog een belangrijke fruitstreek. Hier is ook de grote boomkwekerij Frijns gevestigd. In het verleden ben ik er een paar keer geweest. In Echelrade, dorp van de Fusiegemeente Eijsden-Margraten bezocht ik een achttal jaar geleden Marc Vandewall, kweker van de prachtige, resistente herfstappel Colina. Hij ontwikkelde nog een paar beloftevolle rassen, doch ik heb er geen verdere informatie over.

In de particuliere tuinen zie je ook meer fruit dan bij ons en er zijn eveneens (rest)boomgaarden. Hetzelfde in Duitsland. Niet ver van de bruinkoolontginning bloeide nog een late appelboom; een courtpendu of een Reinette de France?                                                                            

Nog een derde maal naar het restaurant te Vaals voor het avondmaal. Bij momenten breekt zelfs de zon door en dan naar huis.

Het viel mij in de bus op zo weinig vermoeide mensen te zien. Blijkbaar zorgde de avondmaaltijd voor nieuwe energie, ook voor mezelf.

FOTO’S van mijn echtgenote Aleide. U zijt alvast welkom op het 12 de Afrikaans Tuinfeest op zondag 7 juli in de namiddag op de Lage Weg 60 te 2980 Halle-Zoersel.

Info: aleide@cozoego.be ; www.cozoego.be

tel 03 383 12 37

De Wilhelmina uitkijktoren bij het restaurant in Vaals

Op het uitkijkpunt van de groeve bij Inden

Uitleg over bruinkool

Reusachtige machine

Yves, de chauffeur heeft iets opgemerkt

De mijn

Idem

De elektriciteitscentrale van Weisweiler die hoofdzakelijk draait op bruinkool

Vervolg

De centrale van Weisweiler

Uitkijktoren

De rivier Inden

Boomgaard

We passeren de centrale

Ze tappen ook het het vaatje van de zonnepanelen

Koolzaad

De brandwondenkliniek te Aken