Spinselmotten
Hyponomeuta
padellus malinellus Zell
Elk jaar in mei zie ik die spinselnesten opduiken
in mijn appelbomen. Die tracht ik dan manueel te verwijderen. Ik vond het
vooral een onesthetisch zicht. Zeer plaatselijk zijn de bladeren verorberd en
is een vrucht aangevreten. Een aantal nesten is leeg en je merkt alleen de
puntjes van de vele uitwerpselen. Soms heb je nog prijs: een kluwen van kleine
rupsjes te pletten tussen duim en wijsvinger. Dikwijls zie je er een paar die
er van tussenuit knijpen. Ze laten zich zakken aan spinseldraad. Vandaar dat ik
dacht dat de vele lege spinsels zich al hadden laten zakken om in de grond te
verpoppen. Niets van!
Hyponomeutamotjes ontwikkelen één generatie
per jaar. Deze nachtvlindertjes met zilverwitte voorvleugels met zwarte stippen
en grijsbruine achtervleugels vliegen in juli tot augustus.
De eitjes (50 tot 90 stuks) worden afgezet
op het jonge hout onder een schorskleurig vlies, komen uit in september, maar de
rupsjes blijven onder het vlies tot in het voorjaar. In de lente worden
aanvankelijk in de toppen der jonge bladeren korte gangetjes geboord
(mineerperiode), nadien wordt op het blad een eerste spinsel gevormd. Rond half
mei zitten de grijs-gele met zwart gestippelde rupsen verscholen onder een
dicht, steeds groter wordend spinsel. De
bladeren eronder worden deels opgevreten en deels geskeleteerd. Rond half juni
treft men de witte, zijdeachtige, langwerpige coconnetjes aan. Al vlug zie je het verschil tussen een
oud verbruind en een nog bewoond wit spinselnest. Ik kon er slechts enkele
ontdekken. Dit was toch een soort geruststelling. Het ontpoppen gebeurt dus in
juli en augustus. Ook andere bomen kunnen worden aangetast. Ik zag ooit een
meidoornhaag, een en al spinsel en kaalgevreten. Het werk van spinselrupsen.
In de nieuwsbrief van de
Fruithof te Frederiksoord lees ik dat er goede resultaten geboekt zijn met het
toepassen van een bacterie preparaat tegelijk met de wintervlinder bestrijding.
Dit product is mij echter nog onbekend.
FOTOS van 14 juni
Als je goed kijkt is er een rupsje dat zich
begint te verpoppen. Een andere kruipt nog vrij rond.
|
