Maandagavond regende het en we wilden toch koken met het Namibisch stoofje.

De jongste dochter Tinneke, die met haar man Werner twee jaar werkte in Namibië heeft dit leren kennen bij een Duitse anthropologe, die een centrum had in centraal Namibië.

In dit stoofje kook je met heel weinig hout. Daarbij wordt de warmte opgeslagen in de vuurvaste stenen wanden aan de binnenkant.

Deze vuurtjes hebben weinig hout nodig en benutten dit ook beter. Aldus wordt de in sommige streken schaarse bebossing gespaard.

Ik had dit stoofje omwille van de regen onder het open afdak geplaatst.

Mijn aandacht werd getrokken door een gezoem boven mijn hoofd.

Een wespennest. Een gevaarlijke situatie als de wachters je ontdekken. De lamp die ik net aangestoken had was echter de geschikte afleider.

Ik heb de stofzuiger gehaald en daarmee de gevaarlijke beestjes afgezogen. Gevaar was hier niet bij.

Wespen zijn een tijdlang nuttige dieren, zolang ze broedzorg hebben. Dan brengen ze insectenmateriaal naar het nest.

Daarna mogen ze nog even van het leven genieten in hoogzomer en in het najaar. Dan snoepen ze mee van de zoete vruchten en dranken.

Ik kon het nest hier bezwaarlijk laten hangen omdat we er regelmatig langs komen. En je moet de geit niet bij de kool zetten, in casu de druiven die er vlak naast hangen.

Opgeruimd staat netjes.