Wilde Postelein
Tijdens winter en
voorjaar heb ik winterpostelein staan.
Die zaait zichzelf uit. Een gedeelte moet ik wel afschermen tegen de loslopende kippen,
want die zijn anders met alles weg.
Ook de zomerpostelein zaait zichzelf uit. Het
zijn dikke, knapperige, malse blaadjes in de sla.
Er groeit ook een wilde postelein als onkruid. De
blaadjes zijn veel kleiner. Zelfs in droge, warme periodes sterven uitgetrokken
exemplaren niet vlug af, dank zij de oliehoudende stengels en bladeren. Liggend
op de grond vormen ze opnieuw wortel.
Een verwante, maar
reuzensoort heb ik op het tuinbouwbedrijf van mijn nicht op de twintigste
mileroad (32 km) van het centrum van Detroit in de staat Michigan, de staat met de grote meren, (Verenigde
Staten) gezien.
s Zomers is het er
heet en droog, een landklimaat. Hun ergste onkruid was juist een soort postelein
. Een zeer forse, diepwortelend onkruid, met de hand niet uit te rukken.
Voortdurend moet die uitgestoken en afgevoerd worden. Op de speciale
stortplaats bleef die verder groeien, niet kapot te krijgen.
|
