Pimpelmees heeft de mineerwormpjes ontdekt

Het is zondag 19u20. Het regent zachtjes. Ik zit aan de computer en wordt weer afgeleid door de kreetjes van de Grauwe Vliegenvanger.

Dicht tegen het raam hangen bladeren van de paardenkastanje.

Alle bladeren vertonen bruine vlekjes; het ene blad al meer dan het andere. Het bladgroen tussen onderhuid en bovenhuid is weggevreten door een mineerwormpje. Deze infectie zie je de laatste tijd op veel paardenkastanjes. Dit is niet de gevreesde paardenkastanjeziekte die zich voordoet als een vochtuitstulping op de stam. ( Ik heb dit enkel gelezen; zelf nog niet gezien.)

Plots komt er een pimpelmees aan een blad hangen en ik zie de vogel pikken in de bruine plekjes. Zit het wormpje er nog in of is het reeds een popje? Blad na blad wordt geïnspecteerd. Ik merk voortdurend pikken. Minutenlang kan ik het vogeltje van op anderhalve m gadeslaan. Sommige bladeren vertonen kleine gaatjes. Een kwartier later, net nadat ik de tekst uitgetikt heb, komt het weer eventjes aan een van de twintigtal zichtbare bladeren hangen.