Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
26-05-2005
POMPOENPITTENMELK en APPELEN
Vanmorgen was mijn eerste taak appelen op te halen uit de aparte bewaarkelder. Dit was vroeger de aalput van de koeienstal. s Winters komt hier altijd water in en moet ik geregeld pompen. Het is er fris en vochtig.
Tijdens herfst en winter staan onze appelen onder een open afdak. Bij vriesweer worden die afgedekt, maar als het feller gaat vriezen gaan ze de kelder in, doch daarna komen ze weer onder het afdak. Als het warmer wordt, gaan ze weer de kelder in, omdat de temperatuur daar dan lager ligt.
Vanmorgen bracht ik de appel President van Dievoet mee. Eind de tachtigerjaren propageerde het Centre Régional de Ressources Génétiques van Villeneuve dAscq ( bij Lille) dit ras onder de naam Cabarette. Ik ging zon boom kopen in Frans-Vlaanderen. De jonge boomkweker wist mij nog te vertellen dat zijn vorige cliënt ook een Willaeys was, anders een zeldzaam ras!
Mijn Presidents van Dievoet zien er nog vrij goed uit, enkel wat rimpeltjes aan de neus en nog vrij vast. Opvallend wit vlees en nog lekker. Het zwart van de regenvlekkenziekte heeft precies minder vat op de gele pel van deze appel.
Aleide heeft haar eigen manier om pompoenpittenmelk te bereiden.
De pitten worden in wat water gemalen. Het bekomen melkachtig vocht wordt gefilterd in een zeef, zodat enkel de pelletjes achter blijven en de pompoenmelk is klaar.
Die gaat terug in de mixer met de in 4 of meer parten gesneden appelen. Hierbij komen nog wat vruchten uit de diepvries bv blauwbessen en ons eerste ontbijt is klaar.
Een half uur daarna komen de boterhammen.
