Kameroense Boontjes

Aleide kreeg tijdens haar jaarlijks verblijf 2 jaar terug 2 verschillende bonen van boeren van Going, een dorp bij Kaele in het hoge, droge Noorden van Kameroen. We waren benieuwd of die bonen het bij ons zouden doen.

Ze werden uitgezaaid in de waan dat het stambonen waren, doch het waren klimmers. Ik heb toen nog wat stokken geplaatst.

Vorig jaar zaaide ik deze bonen opnieuw, maar nu aan stokken.

Toen stonden de bonen op een uithoek van het terrein.

En wat bleek, enkel deze jonge planten werden afgevreten door konijnen!  Een nieuwe smaak voor deze beesten?

De plantjes stonden er gezond bij. Schade door bonenkevers is uit te sluiten.

De jagers hebben deze winter hun werk grondiger gedaan. Ik zie geen sporen meer van konijnen.

Aleide heeft de oude boontjes te kiemen gezet en vele bleken nog kiemkrachtig. Zij laat graag bonen en erwten vooraf kiemen, omdat ze dan waardevoller en smakelijker zijn bij de bereiding. Ik heb ze gefotografeerd vooraleer te planten. De rode hebben veel weg van azukis, geneeskrachtige Japanse boontjes bij nieraandoeningen.

De bereidingstijd verkort aanzienlijk door het kiemproces.  Toegevoegde wieren bevorderen de smaak en voedingwaarde en verkorten eveneens de kooktijd. Men kan de wakamé er nadien uitnemen en verwerken in saus of soep. Het kookpotje na 10 minuten zacht koken onder een theemuts te zetten tot aan de maaltijd, spaart energie en vitaminen.