Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
22-05-2005
HET NESTKASTJE VAN CHRISTOPHE
Zon maand terug heb ik Marleen Beckers geholpen om haar kelder te ontruimen. Ze woont met haar 2 zonen: Christophe en Alexander op Stuivenberg in wat een van de laatste boerderijen in Antwerpen was. Onbruikbare spullen voerde ik naar het containerpark. Hout kon ik recycleren; inbegrepen het proefwerk nestkastje van Christophe.
Thuisgekomen heb ik het kastje opgehangen aan de Reinette dHernaut. Ik heb de boom van boomkweker Adams van Ruisbroek bij Brussel. Zijn vader ontving het ras van zijn medewerker Hernaut, die de zaailing halverwege de jaren dertig vond op het stort van Anderlecht. Het is een grote, donkergroene vrucht met rode blos, een echt lekkere winterappel. In de streek, het Pajottenland, noemt men hem dubbele Speeckaert. Een tiental jaar bleef de boom bij mij zeer gezond, sinds dan is er nogal wat kankeraantasting.
Een nestkastje hangt men normaal op in de winter, zodat de nestzoekende vogels ruim de tijd hebben om de woning in hun trouwplannen op te nemen.
Toevallig zag ik er een koolmees uitkomen en vond een nest met 5 eitjes.
Bij mij hangen er nogal wat nestkastjes , met als bewoners kool en pimpelmezen.
Tot 3 jaar terug waren er ook altijd ringmussen, een iets kleinere mus , waarbij mannetje en wijfje dezelfde bruine vederdos hebben. Opvallend is het bruine kopje met witte wangplek. Bij de huismus verschillen mannetje en wijfje zeer duidelijk. Dit laatste is veel egaler grijs-bruin. Het mannetje is opvallender getekend, met een grijze kruin.
Waarom is de ringmus verdwenen?
Hoe nuttig zijn mezen?
In de mailgroep tuin op het Seniorennet plaatste Tuinvlinder een interessante observatie met conclusie. Ik heb zijn instemming om die over te nemen. Hij heeft een eigen website: www.tuinvlinder.nl
Toen ik vanmorgen om half zes ontwaakte hoorde ik het hoge gepiep van de jonge koolmezen alweer. Draaide de lamalellen een stukje open en ik kon pa en ma bezig zien.
Ik telde hun frequentie waarmee ze kwamen aanvliegen met een rups in de snavel. Elke minuut, bijna precies getimed, kwam er een nieuwe hap aangevlogen.
Zodoende kwam ik tot de volgende berekening:
1x per minuut = 60x per uur;
zeg dat ze 15 uren per dag voeren dan komt dat neer op 15 x 60 = 900 maal per etmaal. Dat zijn 900 rupsen of spinnen ed. naast wat ze nog zelf moeten eten om dit te kunnen doen.
Stel dat ze om een rups te moeten vangen 100 meter moeten vliegen dan leggen pa en ma per dag een afstand af van 90 km!!!!!!!! dat is 45 km per vogeltje......... per etmaal!!!!!!!!!!! en ik vermoed dat dit alles aan de lage kant is, want ik denk dat er veel langer gevoerd wordt, wel 17 uur en dat de vliegafstand ook wel eens meer zou kunnen zijn dan 100 meter.
Ja je moet wel wat voor je kinderen over hebben!
