De Veneer Kroonenting (Tittel’s Graft)

Klik op fig. voor grotere afbeelding 

Het standaardwerk van John Bultitude ‘Apples   A Guide to the Identification of international Variaties’ is nu eigendom van de ‘POMologische Vereniging Noord Holland’.

Henk Houtman en zijn vrouw Jet kwamen dit vorige zaterdag ophalen, een hele rit voor een 83 jarige. Maar een fruitinteresse houdt iemand jong!

Henk had de Meridian, een van de laatste, Engelse, resistente  appelrassen terug bij. Ik had die voor hem vorig jaar meegebracht van Keepers Nursery, boomkwekerij in Kent met het ruimste rassenaanbod van zowel oude als nieuwe rassen dat ik ken.

In de boomgaard te Middenbeemster van de POM hebben ze ook een rij van de beste, moderne appelen op de klein blijvende onderstam M9.

Ze hebben er een uitstekende grond. De boom op M26 zou er te groot worden. De overenting op ’n M9 is intussen succesvol verlopen.

Henk had het voorjaarenten al achter de rug.

Hij gebruikt onder andere de Veneer kroonenting. Deze werkwijze had hij vroeger al spontaan toegepast, vooraleer hij de beschrijving van de werkwijze las.

‘The Grafter’s Handbook’ van R. J. Garner werd erbij gehaald.

De ent wordt zoals gewoonlijk met een +/- 2cm lang schuin snijvlak gesneden. Dan worden de twee zijkanten evenwijdig afgesneden.

In de te enten tak maakt men 2 evenwijdige insnedes ter breedte van de ent. Het lipje wordt opgelicht en de ent schuift men er in. Vooraf heeft men de punt van de ent iets vlakker gesneden.

De cambiumlagen raken elkaar beter aan de zijkanten.

Men bindt aan en lakt alles dicht met entwas.

Deze werkwijze heeft het voordeel op de gewone kroonenting dat de schors veel minder breed opgelicht wordt. Vooral met dikke enten blijft de bast anders te veel open staan, met soms gedeeltelijk afsterven van wat bast als gevolg en duurt de vergroeiing langer.