6 Sept : op naar Brogdale en dan
naar huis
Na een
laatste, stevige Engelse breakfast met egg and bacon, vertrekken we naar de
voor vele medereizigers reeds bekende plaats Brogdale.
Het was
de derde maal dat ik er kwam dit jaar.
Brogdale ligt te
Faversham, een tiental km voorbij het bekende Canterbury. In het graafschap Kent, de tuin van Engeland.
De
nationale fruitverzameling van Groot Brittannië stamt uit circa 1800. Eerst had
ze Chiswick, Londen als standplaats. Het beheer werd toen gedaan door de
Horticultural Society (later de Royal Horticultural Society) onder leiding van
Thomas Andrew Knight. De verzameling ontstond vanuit de behoefte aan correcte
beschrijvingen van de fruitvariëteiten die in het Verenigd Koninkrijk geteeld
werden. Ook wou men een juiste nomenclatuur voor al die variëteiten. Een eerste
catalogus werd gepubliceerd in 1826, aldra gevolgd door een meer gedetailleerd
exemplaar in 1831. Hierin waren 1400 appel, 677 peer en 360
stekelbesvariëteiten opgenomen. Uiteindelijk kwam de collectie - via Wisley- in 1951 in
Brogdale terecht; nu onder de vleugels van het Britse Ministerie van Landbouw. De
zware grond hier in Kent is zeer geschikt voor fruitteelt. De grond is er ook
een stuk minder vorstgevoelig dan in Wisley.
In 1990
werd de collectie geprivatiseerd en overgedragen aan de Brogdale Horticultural Trust.
Sindsdien
wordt de verzameling beheerd door drie partijen. Het Ministerie is nog steeds
eigenaar van de collectie. De University of London staat in voor het wetenschappelijke
werk rond dit genetisch materiaal. De Brogdale Horticultural Trust staat in
voor het onderhoud.
In de
marge van deze grote drie opereert de vereniging 'The
Friends of Brogdale'. De Friends zijn een vereniging van (financieel)
steunende - & leden. Voor de leden zijn er speciale rondleidingen. Die
telkens omkaderd worden met een proeverij van een selectie vruchten die op
smaak zijn en een lezing. ( Zie verslag op 26
-07-2006)
Ze hebben
ook een eigen nieuwsbulletin 'Fruit News'
De bezielendë
kracht van de Friends is Mevrouw Joan Morgan (coauteur van The Book of Apples).
Zij is wellicht de best droombare gids om dit fruitmekka te bezoeken. Hierbij
werd zij bijgestaan door Brian Self, ondervoorzitter van de Fruitgroep van de
Royal Horticultural Society.
Hij was
in eerste instantie nodig voor het dragen van de zware megafoon op de lange
wandeling.
Bij het
voorbij wandelen vernemen dat de hazelnootaanplanting leeggeplunderd is door de
eekhoorns. Bij de ciderappelen en de Perry pears wordt uitgelegd dat de diverse
ciderstreken hun eigen assortimenten hebben en ciders met eigen
karakteristieken maken. Devon: zoete
cider. Somerset: bitter-zoet. Herfordshire:
scherpe smaak. Tom Putt heeft een
scherpe smaak als ciderappel, maar
is ook een keukenappel. Ook Engelands meest bekende keukenappel Bramleys Seedling kan gebruikt worden
als ciderappel, maar is eigenlijk te zuur.
Notities
op het pruimenperceel. Slechts enkele rijen konden
worden doorlopen. Men koos voor weinig bekende rassen.
Ariel, lekker maar
eigenlijk nog niet rijp genoeg.
Noteer dat we al 6 september zijn.
Dundale, geel, vlezig,
goed. Laxtons Ideal: goed. Damson White:+/- goed. Hierbij werd opgemerkt dat de Damson
pruimen (Prunus insititia) in Engeland een hernieuwde belangstelling kennen. Mirakosa:
goed. Guthries Late Green: zeer
lekker, maar veel vruchten met moniliarot. De lekkerste vond men : Gordon Castle.
Reine Claude de Brahy : goed, maar veel monilia. Dame Aubert, langwerpig, geel, monilia, nog onvoldoende rijp. Thames Cross, matig, nog onvoldoende
rijp. Coes golden Drop : spijtig nog
niet rijp. Geldt als een lekkere pruim, maar een slechte drager. Victory: blauw, sappig, wat zuur. Grand: blauw, langwerpig, vruchtbaar,
vrij goede smaak.
Edwards: blauwe vrucht, gezond, tamelijk goed.
Appelperceel
De Coxachtigen kregen veel aandacht. Suntan
: goed na Kerstmis.
Sunset: mooie bloesem, kleinere maat, rijke smaak, voor
november - december , regelmatige drager.
Fiesta: goede smaak. Late Tydeman: klein, beurtjaargevoelig.
Pixie: ook een lekkere appel met Coxbloed.
Pitmaston Pine Apple: klein formaat.
We zagen de Knobby Russet: de
wrattenappel bij uitstek. Zou goed smaken in de winter. Bloody Ploughman: bloedrood, Calvillevormig geribd, komt uit
Schotland. Fall Russet: klein, goed.
Antonovka: de Rus. Goed. Nog een
Rus: Kuldzhinka krupnoplod Aya: rode
langwerpige appel, hangende groei. Zeer zoet, decoratieve bloesem, - vrucht en boom.
Lane Prince Albert: gezonde,kleine boom, goede, late keukenappel.
Men raadt aan Bramley op de zwakst
groeiende onderstam M27 te telen, omdat het anders te grote bomen worden in een
kleine tuin.
Als keukenappel bij uitstek kiezen sommigen voor de tot april bewaarbare
bewarende Dumelows Seedling.
We proefden nog de lekkere Epicure
en laxtons Fortune (maar al iets te
rijp).
Willie Peddie, klein boompje maar
lekkere peren.
Dubbele Kreeftpeer: een zeer mooie
kookpeer.
De Grand Champion hangt hier, net als bij mij, overladen vol. Bij mij
zijn het kleine peren. Hier zijn de vruchten, alhoewel evenzeer geladen, een
heel stuk groter.
We proefden Belle de Jumet: heerlijk. Bon
Chretien Williams: goed.
Grosse Calebasse: gezond, niet lang
bewaarbaar. ( Maar met veel peren is dit
het geval).
Marie Louise d Uccle: goed.
Er was nog meer
moois te zien. Maar het was tijd voor de lunch.
Terug op de bus
kreeg ik de aangename taak Jean-Pierre en Fons te bedanken en hen een door alle
medereizigers gehandtekend boek te overhandigen.
Zou de
NBS een volgende keer niet eens naar het Oosten kunnen trekken?
Nog even
vermelden dat de grote fruittentoonstelling Europom van vrijdag 27 tot zo. 29 oktober doorgaat te Naumberg , bij Kassel, Duitsland.
