Een formidabel
Perkel Perzikenjaar
In het Zoersels is dat Pèsejaar
Perkels dat is het West-Vlaams voor
perziken.
Aleide en ik waren gisteren mee met
de senioren van Zoersel op uitstap naar het West-Vlaamse Heuvelland. Het
heenrijden verliep soms in de regen, die daarna gelukkig ophield. Aldus konden
we beter genieten van de vele panoramische zichten.
Op de agenda stond o.a. een
ontmoeting met Renata Bruggeman, de heksendame van Loker in Heuvelland. Een
knappe verschijning die haar rol formidabel speelt. Een genoegen om te horen en
te zien en tot besluit een liefdesdrankje van vlierbloesem op witte wijn te
degusteren. Tussen haakjes: Nu bloeit de vlier overal overdadig: een geschikt
moment om zelf aan de slag te gaan.
Huis en tuin liggen op een zuidelijke
heuvelflank.
De begroeiing rond het huis is zeer
rijk. De kruiden, met naamkaartje, groeien er dat het een plezier is.
Aan de zuidkant van het huis staat
een goeddragende vijg. De bladeren zijn toch maar van een kleine maat voor een
adamskostuum. merkte Jules op. Allez voor vroeger toch, nu al meer passend!
De twee pruimenbomen hingen Oh zo
volgeladen. Wat een verschil met hier in De Kempen. In een rijke kleigrond
aarden pruimen ook veel beter.
Aan de perzik hingen haast meer
vruchtjes dan bladeren. Hier valt dringend in te grijpen, anders is er veel
kans dat het afkraakt onder zijn gewicht, zoals ik in het verleden meermaals
gezien heb. Voeg daarbij dat je zonder dunnen veel te veel kleine, ongenietbare
vruchten bekomt. Daarenboven put de boom zich nodeloos uit en houdt onvoldoende
reservestoffen over voor het volgende jaar. Ze zouden ingrijpen zei Renata.
Dit jaar heb ik ook al mijn
perziken sterk moeten dunnen.
Bij een liefhebber, dus
ook bij mij, bestaat er allerminst gevaar dat er te sterk gedund wordt!