Takmonilia op Krieken

Tussen de zware vlagen door kwamen Aleide en ik vandaag op het Bezoekerscentrum van het Zoerselbos. Ze hebben er een autentieke Kempische Boerentuin met voornamelijk bloemen, maar ook met wat fruit. Kunstenaar Marc De Roover, die nu in Frankrijk woont,  is er de ontwerper van.

Onlangs hadden ze op aanraden van de Nationale Boopmgaardenstichting de ‘resistente’ kriek Naskara geplant. Dit ras was mij nog niet bekend. Toen ik dat hoorde, was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Een mooi, laag hoogstammetje, dat prachtig gebloeid had en al vruchten gezet had. Maar wat bleek: 3 takuiteinden zijn aan het verwelken of al afgestorven  en ook een zijscheutje. Dus een serieus vraagteken achter de resistentie!

Een besmettingsbron in de omgeving heb ik niet gezien.

Ik heb trouwens helemaal geen idee hoe deze moniliaschimmel zich verspreidt.

Voor zover ik meen te weten hebben ze er in Groot Brittannië nog geen last van, wel in Duitsland.

Toen ik thuis kwam ben ik mijn Gerema, waarover ik enkel dagen geleden berichtte, gaan bekijken. Voor ’t ogenblik lijkt alles nog ok.

Leo Cautereels, de behoeder voor het Zoerselbos, zoals ik hem noem, toonde ons zaadjes van de Fladderiep, Ulmus laevis, een olmensoort die ontsnapt aan de beruchte olmenziekte.  Een tiental jaar terug heeft men enkele exemplaren van deze zeer zeldzame soort , als eerste in Vlaanderen, ontdekt in het Zoerselbos. Intussen zijn er nog enkele in andere, oude bossen gevonden. Leo is er met succes in geslaagd deze soort uit zaad voort te kweken.