Honingbes (Lonicera Kamtschatica)

De vroegst rijpende bessen

Ik heb deze bes leren kennen als Maibeere in het Duits. Vier jaar terug bracht ik het ras Maistar mee van Meckenheim.

Vorig jaar verplantte ik ze in de open kleinfruitserre. De langwerpige blauwe vruchten hebben we dit weekend geplukt. Twee jaar terug stonden er al enkele vruchten aan, maar ik had de struikjes niet afgedekt. De vruchten zitten verscholen onder de langwerpige bladeren en zijn door ons niet te zien. Merels kijken echter van onder naar boven en waren mij toen voor! De kleinfruitserre is afgedicht met vogelnet. Geen concurrentie meer.

De vruchten voelen zacht aan - dit was voor mij geen aangename gewaarwording - en kunnen niet lang bewaard worden. Best direct eten. De smaak is gewoon aangenaam zoet en zuur. De dracht was nog niet zeer groot. Kruisbestuiving door een ander ras zou een positieve factor zijn, maar het plantje van de Proeftuin, Zomergem is nog te jong.

Als je het vruchtje opensnijdt, zie je dat de onderkant van de pel roodkleurend is. Een vrucht die zeer rijk is aan antioxydanten. Beschouw deze plant eerder als een curiosum. De smaak is maar gewoon. Blauwbessen sla ik een heel stuk hoger aan.

De struik neemt niet veel plaats in en groeit tot 1,5 m hoog. De bloei is al in maart, maar de bloemen weerstaan lentenachtvorst tot - 8° C. Zorg voor een goede compostgrond met een gewone PH, dit in tegenstelling met de blauwbessen die een duidelijk zure grond van ongeveer 5 PH vereisen.