|
RODE BESSEN
In
West-Vlaanderen hadden we maar één ras rode bessen. Het zou Laxton Nr 1 kunnen geweest zijn (?).
Het was geen Jonkheer Van Tests, het vroege, en nu zeer verspreide Nederlandse
ras, dat ook in de beroepsteelt nog algemeen gangbaar is.
In mijn
kindertijd werden rode bessen nogal eens met witte kristalsuiker gegeten.
De
variëteit van thuis heb ik hier gestekt.
Mijn
week-end buur, mijnheer Spruyt zaliger, bracht in 1965 twee rassen mee van een
kweker die stopte: Jonkheer Van Tets en Rondom.
Jonkheer Van Tets bloeit vroeg en in menige jaren waren er weinig vruchten, wegens
vorstschade in de bloei.
Rondom is
een late bloeier en liep veel minder schade op. Je ziet pas laat een kompact
trosje verschijnen, dat pas langzaam open gaat.
Toen ik
begin der tachtiger jaren ambtshalve op de Tuinbouwschool van Vilvoorde kwam,
schafte ik mij een exemplaar van al hun rassen aan. De interessantste bleken
Erstling aus Vierlanden en vooral Mulka. Beide rassen zou ik - ook nu nog - niet graag
missen.
MULKA is
een laat ras, grecreëerd door Dr. Bauer
van het Max Planckinstituut te Vogelzang , Keulen. Dit ras bezit een zeer goede
resistentie tegen bladval. Bij rijpheid kleuren de bessen donkerrood. De smaak
is iets aparts, minder zuur, aromatisch, met een soort wijnsmaak. De rijpe
bessen kunnen zeer lang hangen. Het is eerder een trage groeier. Ik heb gepoogd
twee boomkwekers het ras te laten kweken voor de liefhebbers, maar zij moesten
te veel tijd in de opkweek steken om goed te zijn.
De
geïnteresseerden moeten het zelf doen. Ik deel graag stekmateriaal uit.
|
