BRAAMHYBRIDEN OF BETER BRAAMBOZEN

Gisteren schreef ik dat ik de laatste bramen opgekuild had.

In die rij stonden twee braambozen, half braam, half framboos,  de Youngberry en de Nectarberry. Voor hen heb ik geen moeite meer gedaan. Die verdienden hun plaats echt niet (meer). Heel dikwijks ingevroren en zeer zelden enkele bessen (wel zeer lekker). Na verloop van tijd kregen ze last van bacterieknobbels. Tegen de ziekteverwekker vormt de plant een woekering van celweefsel, knobbels op de stam en dit maakt dat de normale sapstroom veel hinder ondervindt.

Er is maar één braamboos waarover ik 100 % tevreden ben: de Taybes.

Enerzijds is er de oorspronkelijke, gestekelde vorm: de Medana Taybes en anderzijds de recente , ongestekelde mutatie: de Buckingham Taybes.

Taybessen die goed verzorgd en zoveel mogelijk horizontaal aan draden geleid worden,  belonen de goede teler met een overvloed aan grote, langwerpige, bij rijpheid donkerrode, smakelijke en aromatische bessen.

Je begrijpt dat de merels graag meesnoepen.