Behoort de natuurlijke Teelt van Krieken (zure kersen) tot het verleden?

In mijn herinneringsbeelden zie ik nog de kriekenboom bij mijn nonkel Alberic Hostens op het Vinkjesveld te Edewalle. Mijn grote kozijns August en Cyriel plukten voor mij de krieken. In onze boomgaard op de Reiger te Ichtegem hadden we die niet staan.

Hier in Halle Kempen plantte ik direct verschillende Noordkrieken en een Kelleris. In de jaren zonder vorstschade konden we volop plukken. De merels oogsten toen nog niet mee. Met de jaren begonnen ze ook krieken te waarderen.

Zo’n 30 jaar terug begon de miserie: jonge takken begonnen af te sterven door een nieuwe? of veel agressiever geworden schimmelziekte, de takmonilia (Monilia laxa).

1. Overzicht van de aangetaste Gerema, in Duitsland aangeschaft om wille van de 'resistentie'. "Dag Jan"!

2. Verdroogde scheut.

3. Dode knoppen. Als deze zich midden in een tak bevinden, worden ook gezonde stukken mee weggeknipt.

4. Nog een afstervende tak.

Straks, als alles opgedroogd is, ga ik de slechte takken tot een stuk in het gezonde hout afknippen en verbranden.