Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
31-08-2005
NOG OVER DE ZOGEZEGD ONVRUCHTBARE HYBRIDEN
Ik had ook als titel kunnen kiezen: Als je van de duivel spreekt zie zijn staart. Als je het over iemand of iets hebt dan zie je die plots.
Of letterlijk dan: hybride kippen zijn des duivels voor biofundamentalisten. Of nog een derde titel: ze kunnen het nog de oudjes. De dag na de blog over de steriele Rumstse kippen kom ik in ons kippenhok en ik hoor gepiep van kuikentjes. Na onze terugkomst had ik op 9 augustus bemerkt dat een kloek op een berg eieren zat. Ik wist niet hoelang het broeden al begonnen was. De broedster was deze keer een witte kip met zwarte halsveren, een knappe madam. Verder lopen er nog 3 zwarte en 1 bruine kip. Allemaal hybriden. Ze zijn 3 jaar oud. Maar ze leggen nog meer dan 50 %. In het voorjaar was het bijna elke dag hun ei. Een broedzitting van een vorige kip, die onberispelijk broedde, had geen resultaten opgeleverd. Ik was er vast van overtuigd dat mijn hanen te oud waren.
Vorig jaar had Jasmien, een kleinkind, een oud koppel kippen gekregen van mensen die verhuisden. Een oude, zware haan met veel wit en iets bruin. Waarschijnlijk een gespaarde braadkip en een gewone, bruine, klassieke kip. Dit voorjaar is die op een dag bezweken. Er was niets aan te merken en ze had haar gewicht.
De oude, grote haan was hier steeds de assepoester geweest, tot deze winter. Mijn oude haan, Brakelhybride begon er erg gebogen bij te lopen en geraakte nog zeer moeilijk vooruit.Hij zag er echt ziek uit. Ik dacht dat hij het niet lang meer zou trekken. Van die omstandigheden profiteerde de andere haan om zelf nummer één te worden. Mijn oude haan kwam er tegen alle verwachtingen in weer boven op, zij het dat hij er nog wat gebogen bijloopt, maar hij werd weer nummer één!
Een zeldzame keer zag ik de hanen een kip trappen. Maar een eerste maal was er geen resultaat geweest. Dan had een kennis van ons, ondanks het negatieve advies, eieren onder een kloek gelegd met als resultaat toch een paar kuikens.
Zonder veel verwachting heb ik de kip op de berg eieren laten
broeden. Twintig dagen waren intussen verstreken en wat zie ik: een kuiken. 't Was 's avonds en 's anderendaags ben ik beter gaan kijken.
Ik kon mijn ogen niet geloven. Een hoop kuikens, waaronder eentje, een zwartje, dat pas uit een ei kwam. Ik heb de resterende eieren vanonder de kip gehaald en op de composthoop gegooid. Er was nog een bevrucht ei bij. Terug in het hok heb ik de kip van het nest genomen en de kuikentjes geteld: vijftien. Vandaag is moeder kloek met hen een eerste maal buiten gaan wandelen, na een dag wachten. Eerst waren er enkele in het hok achter gebleven. Ik heb ze over de drempel van de uitloopopening geholpen en vanavond gecontroleerd of er geen achter gebleven waren buiten. Dit was niet het geval.
Vijftien kuikens! Begrijp je nu de derde titel die ik had willen geven: ze kunnen het nog de oudjes!
