Mijn meer dan 40 jaar ervaring met tuinieren en het telen van vele
soorten (klein)fruit zonder scheikundige bemesting en - spuiten wil ik
meedelen en zelf nog bijleren.
Voor de fruitliefhebber
01-07-2005
EEN SPECIALE DAG
Vandaag, 1 juli was het voor mij een verlofdag: niet werken in de tuin, maar een ganse dag Esperanto maraton. De eerste maal dat ik dat meemaak. Een ganse dag enkel Esperanto , la internacia lingvo ( de internationale taal) spreken. Na 2 jaar Frans of Engels zouden we er nog niet veel van terecht brengen!
Voor mij was het dubbel aangenaam, want een van de gvuidantoj (gidsen) was de nu 80 jarige, - doch die er maar zeventig uitziet,- Frederik Vanden Brande, de man die aan de basis ligt van van de compostbeweging in Vlaanderen en in enkele ontwikkelingslanden. Frederik volgde in 1976 Jan Heyman, de stichtende voorzitter van VELT, toen nog Vereniging voor Ekologische Land en Tuinbouw vzw op. Ik was secretaris. Op zijn thuisbasis, Hof ter Winkelen te Londerzeel nam hij het initiatief voor het composteren van snoeiafval volgens de methode Jean Pain. Jean Pain was een Franse bosbouwer die in de Provence omstreeks 1970 startte met het composteren van de snoeiafval die men bekwam bij het aanleggen van brandgangen. Met de compost creëerde hij een tuin in die droge streek. Op een congres in Brussel toonde hij er een filmpje over, dat op ons een sterke indruk maakte. Wat ik het best onthouden heb, was de sterke borstwering die men moest maken om de wilde zwijnen uit de tuin, waarin men de compost gebruikte, te houden! (Nog wat anders dan merels!)
In 1977 nodigde Frederik Jean Pain en zijn vrouw Ida uit naar Londerzeel en ontstond de voorbeeldwerf bij uitstek voor het composteren. Je kan er nu nog elke eerste zaterdag van de maand een kijkje gaan nemen.
Een van zijn werfleiders was Gerrit Van Dale, de man achter Vlaco , de Vlaamse Compostorganisatie vzw , met intussen o.a. de duizende compostmeesters. Zo weet een compostmeester die dit leest waar Abraham zijn mosterd (mustardo , alle zelfstandige naamwoorden eindigen in het Esperanto op o) haalde.