Cataract

Deze oogaandoening, het troebel worden van de lens was de titel van een TV-reeks in het fruitige Haspengouw.

Dat mijn ogen ook dit euvel vertoonden zal wel niets met mijn fruitinteresse te maken hebben.

Een fruitvriend wist te vertellen dat in landbouwmiddens vooral de hoppeboeren met cataract te maken kregen. Was het van het vele omhoogkijken naar de hoge hopperanken?

Voor de operaties moest ik naar AZ Monica, de nieuwe naam voor O.L.Vrouw Middelares te Deurne.

Eerst werd mijn linkeroog geopereerd, maar dat was gecompliceerder omdat ook een braam op het netvlies moest verwijderd worden. Daarvoor was een totale verdoving nodig. De operator was Dr Jozef Depla. Toen ik ’s anderendaags op controle moest schrok de dokter van wacht. De ingebrachte cortisone werd verward met een erge oogontsteking “met het gevaar dat oog te verliezen” zei de doktores. Bij hercontrole op zondag was er geen vuiltje meer aan de lucht – De arts had intussen met Dr Depla gesproken, maar dat zei ze niet. -  Ik kreeg toch de raad de speciale bijaangeschafte antibioticazalf nog enkele weken op te gebruiken. Ik was dan ook een paar dagen later zeer gelukkig met het telefoontje van Dr Depla. En na enkele vragen:” Stop maar met alle antibiotica, er is nooit enige ontsteking geweest.”

Vandaag was het de beurt aan mijn rechter oog. Voor het vervangen van een lens is enkel een plaatselijke verdoving nodig. Dr Ben D’Heer grapte dat ik er een blog kon over schrijven!

Alles neemt niet veel tijd in beslag. Ik had de indruk dat de oude lens er ‘uitgezaagd’ werd en daarna hoorde ik de dokter zeggen: “Geef mij de lens eens aan.” Het inbrengen is zo gebeurd.

Morgen moet ik op controle bij zijn echtgenote-oogarts  Dr An Santos te Wijnegem.