Zwartkopgrasmus, een fruitliefhebber
De zwartkopgrasmus is een
vogel die ons vanaf april in de tuin verwelkomt met een helder, melodieus gezang.
Vroeger kon je verwarren met de zang van de tuinfluiter, maar die klonk langer
aangehouden en meer merelachtig. Nestelen deed deze bij ons niet, maar je hoorde
die bij pozen op doortrek. Deze vogel heb ik de laatste jaren niet meer
opgemerkt. Zijn soortgenoot, de zwartkopgrasmus, die men trouwens tot dertig
jaar terug de zwartkoptuinfluiter noemde, is nog goed vertegenwoordigd in de
streek. Het mannetje is makkelijk te herkennen aan zijn zwarte kruin. Het
wijfje is daar donkerbruin.
De laatste paar weken
zitten steeds 3-4 zwartkopgrasmussen in de kleinfruitkooi. Net als merels
lijken ze een voorkeur te hebben voor de blauwe bessen.
Een vogelkenner wist mij
te vertellen dat men al vroeger opgemerkt had dat deze soort ook belust is op
de vruchten van het krentenboompje/amelanchier.
Hij en een vriend Dirk hebben deze vogel elk afzonderlijk zien snoepen van hun rijpe vijgen! De zwartkop kiest echt de rijpe uit om deze aan te pikken en er van te smullen.
Is er nog iemand die deze
snoeper bezig gezien heeft?
|
