René Debrouwere en de perenrassen van de Mechelse Pomologen

Vorige zaterdag had ik het genoegen enkele fruitkennissen uit het Mechelse te ontmoeten.

René Debrouwere, 82 is de specialist leifruit. Hij toonde mij trots de aanplant van 14 rassen van de befaamde Mechelse pomologen tegen de zuidermuur van een gebouw in het Tivolipark.

Charlotte De Brouwer, een minder bekend ras (1835) van majoor Esperen gaf hij als naamgenote, plaats nr1!

Hij heeft de rassen geënt op zaailingonderstam, want de groeikracht van de zandbodem in het park is maar gering. Daarbij heeft de groeiplaats tegen een muur ook beperkingen voor de wortels. Vandaar de keuze voor een sterke onderstam.

Bij leifruit bestaat de kunst erin de frametakken op gelijke hoogte te laten ontspringen. Bij de Charlotte De Brouwer was dit prachtig gelukt. De bedoeling is nu de boom in de vorm van een dubbele U te telen.

Hij toonde een ander ras waarbij het moeilijk bleek de basistakken op gelijke hoogte te laten ontspringen. De ingrepen die je dan moet doen is een zaak voor specialisten ter zake en laat ik aan hen over.

Een ander verhaal vond ik interessanter.

René kwam bij Eddie Vets. Eddie had dure enten besteld in Brogdale , £10 (tien Engelse ponden ) per stuk. Entspecialist Louis Millis (foto) had de enting verzorgd en de nieuwe veredelingen werden uitgeplant, goed voorzien van mest als afdekking. Hierin werd Oost-Indische kers gezaaid, een prachtige bloemenborder. De afgestorven ranken zorgden voor een bijkomende winterafdekking. In het volgende voorjaar bleek dat de woelmuizen een ware ravage hadden aangericht: praktisch van alle zeventig rassen was de schors weggevreten. René maakte hem attent op de muisvriendelijke afdekking.

Oost-Indische kers bleek anders bij proeven interessant om blad – en bloedluisaantasting van boompjes te verminderen of zelfs tegen te gaan. De resten dus best in het najaar verwijderen bij pitfruit (appel en peer). Bij steenfruit (pruim, kers en perzik) lijkt woelmuizenvraat veel minder te vrezen (foto).

René heeft een remedie om toch de woelmuizen weg te houden: plant narcissen, paasbloemen, doch doe dit met handschoenen. Dit leert men op de tuinbouwscholen, want het zijn giftige planten en ze veroorzaken anders een allergische jeuk, vernam ik van een tuinbouwleraar.

Terwijl enkelen de leiboompjes verder keurden, had ik een zeer interessante babbel met Louis Hoegaerts (foto). Vorig jaar ging hij als hoofdtuinier voor de parkverzorging met pensioen. Hij heeft een passie voor fruit en is er als vakman zeer bedreven in. Ik bewonder die praktische kennis.                     Ik heb mij al lang verzoend met mijn gebrek aan opleiding ter zake. Ook als je veel van die deskundigheid ontbeert, schenkt de natuur u toch veel vruchten.

Je hebt het genoegen op den duur, beetje bij beetje, veel bij te leren.