De Aleida Appel

Ik heb een zaailingappel die er mag zijn. Het uittesten verloopt nu al een 15 tal jaar. De groei valt mee, maar er was wel hulp van een onder stormwind bezweken acasia, die bij zijn val de toptak eruit maaide. De breedtegroei werd erdoor bevorderd.

Het is de laatste appel die ik een week terug geplukt heb.

Gisteren proefde ik de vrucht samen met Eva-Maria, de oudste dochter van Walter De Block, de eerste landbouwingenieur die hier voor VELT werkte. Ze was op stage in Sint Antonius.

Het zijn eerder grote vruchten met een rode blos. Volgens mij ligt de smaak iets boven de middelmaat. Als late appel draagt hij de sporen van de regenvlekkenschimmel, maar het zou erger kunnen. Bewaart wellicht tot maart.

Ik heb de vrucht Aleida genoemd naar mijn vrouw Aleide, die zich momenteel ter plaatse inzet voor Going, een dorp in het droge noorden van Kameroen, waar er de meeste jaren, als het niet genoeg regent, een hongerperiode heerst.