Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Haloween-mountainbiketocht (35-45 km) van de Brigand Bikers
te Zele op 31-10-2011.
Toen ik de snelweg verliet en aan het grote kruispunt naar
rechts richting Zele diende af te slaan, kon ik mijn ogen niet geloven!Zon grote groep bikers had ik nog nooit op
een nightride bij elkaar gezien!Aan de
moeilijkheden om een parkeerplekje te vinden te merken, moet er een grote
toeloop geweest zijn!Ik had niet
verwacht dat het centrum van Zele zon verstedelijkt karakter heeft.Uiteindelijk toch een plekje gevonden op een
plaats die ik nadien gemakkelijk kon terugvinden!Me bij twee niet onknappe jonge heksen
ingeschreven, waarbij ik moeite had om mn papiertje in te vullen in het
halfduister en de luide muziek in het andere gedeelte van de zaal me enigszins
irriteerde.Ik kon de heksen maar met
moeite verstaan!
Om 19.45 u door een spook uitgeleide gedaan en van start
gegaan voor de toer in het gezelschap van nog redelijk wat anderen.Maar spoedig zou iedereen uit elkaar
getrokken worden!Na de doortocht van
het dorpscentrum bereikten we na 5 km de eerste bossen en reden we voorbij een
vreemd verlicht kerkhof achter een metalen afsluiting alwaar zich ook het graf
van Laurent Prins bevond!Het zou al
snel blijken dat de Brigand Bikers zich geen moeite gespaard hadden om de sfeer
er op diverse plaatsen in te brengen.Het bospaadje lag er vrij zompig bij en ik kon er rustig alleen over
bollen.
Daarna arriveerden we aan het kruispunt dat ik daarnet met
de wagen was gepasseerd en dienden we een drukke grote baan over te steken aan
de lichten.Het ging naar links naast de
grote weg en even verderop volgde een klimmetje naar een pad dat over een dijk
liep.Ik vermoed naast de Durme, maar ik
kon geen water zien.Deze dijk zouden we
dienen te volgen vanaf de zevende tot de twaalfde kilometer, wat op de duur
toch wat saai begon te worden.Want
buiten een flauwe maansikkel en het gras langs weerszijden van het smalle
paadje, kon je er niets zien, zelfs geen licht in de verte!Er stonden plakkaten met afbeeldingen van
schilderijen, zoals ik er later in straten ook nog zou aantreffen.Verschillende groepjes staken me voorbij,
vooral jonge gasten, en zelf stak ik een viertal voorbij dat de moed had om de
tocht te rijden op gewone stadsfietsen en daardoor nog langzamer vooruit
kwamen.Op bepaalde plekken keken
vreemde oogjes je vanuit het gras aan!Even gestopt om de techniek erachter te ontrafelen.Even eenvoudig als ingenieus bedacht!Ik zal het geheim bewaren!
Oranje lichten rechts, wat tumult en fluojasjes recht voor,
deden vermoeden dat de tocht langsheen de dijk ten einde liep.De splitsing tussen de beide afstanden was
hier aan een brug, waar seingevers hadden postgevat om een veilige oversteek te
waarborgen.De kleinste afstand ging
rechtdoor aan de andere zijde van de baan, terwijl de lange afstand naar links
de brug over ging!Na enkele straten
belandden we in een zeer zanderig pad tussen, ik vermoed, buitenverblijven,
want ik hoorde kinderstemmen in de bossen.Het was daar goed stompen geblazen om door dat zand te geraken.Waar je door het zand naar boven diende te
kruipen, stond een groepje mensen wat onvriendelijke commentaar te geven.Het is gemakkelijk van te zeggen hoe het moet
als je met de handen in de broekzakken staat!Verder rechtsaf en ook daar commentaar van mensen die zich stoer wanen
in gezelschap en met veel lawaai in het bos wandelden!Kort na de start ook al!Is dat misschien de Oost-Vlaamse mentaliteit?Of al te veel jenever op?
Daarna herkende ik de brug over de snelweg waarover ik ook
gereden ben tijdens een tocht die ik op 24 juli 2011 meegedaan had vanuit
Waasmunster.Daar ging het een gehavende
singletrack op die zich op de zijflank van het talud van de snelweg bevindt.Het ging nu vlotter dan toen, want ik zag
toch niet waar ik reed!Er stonden een
paar lampen, gevoed door batterijen, om enkele gevaarlijke putten te
markeren!Eens het bos in, was de weg
door een lint in twee verdeeld.De
linkerkant voor de bikers, de rechterkant voor wandelaars.Er liepen er daar heel wat rond en ze waren
in ieder geval heel wat vriendelijker dan dezen van daarnet!Waarschijnlijk konden ze mij niet zien,
verblind door mijn megalampen!Hoog aan
een boomtak hing een spook.Het moet
moeite gekost hebben om het daar te hangen!Eens het bos goed en wel uit, zakten we over het paadje langzaam naar de
voet van het talud en hing ik even achter een drietal dat ook met de nodige
voorzichtigheid de putten en bulten trotseerde.Dan rechts een straatje in.
We kruisten de Oudeheerweg, gelukkig dat de jonge nog niet
weg was, in Waasmunster en doken een pad in, in een eigenaardige uitgeholde
dreef waarvan het middengedeelte nog een stuk lager ligt tussen twee
bomenrijen.Ook dit stukje herkende ik
van de toer vanuit Waasmunster.Ik meen
dat hier ook een vast parcours passeert.In de bomen hing weer een spook te flikkeren.Later aan de bevoorrading heb ik bestudeerd
hoe ze zon spook in elkaar geknutseld hadden met een plastieken bol waarin een
achterlicht voor de fiets is gemonteerd!Na de doortocht van de mooie bosweg, ging het naar rechts een straat in
met huizen van mensen die beslist geen armoede lijden!Daarna konden we lekker naar beneden razen
over het asfalt en kreeg ik aan een drukker bebouwd kruispunt het gezelschap
van twee andere deelnemers.We doken een
paadje tussen de bomen in en het parcours voerde ons over een bizar paadje
tussen twee vijvers die bij een verlicht kasteel hoorden.Daarna kwamen we op paden in een groter bos
terecht.
Dan naar boven een brug op en net voor de brug zelf naar
rechts een donker pad in op een plek waar bouwwerken aan de gang waren.Beneden was er veel gedruis van water en toen
ik daar naartoe lichtte zag ik een grote bobbel schuim tussen de struiken!De kerels die boven aan de brug stonden te
wachten waren intussen vertrokken en weer uit het zicht verdwenen.We vervolgden onze weg door een donker bos om
uiteindelijk weer aan de brug te arriveren waar de splitsing voorzien was en
waar we nu ook het traject van de kortste route dienden te volgen.Daar was het wat onduidelijk of het nu de
bedoeling was dat je de asfaltweg beneden bleef volgen, dan wel een paadje kon
nemen op de dijk.Ik heb voor het asfalt
gekozen, met anderen in mijn zog.Een
hele poos reed ik over deze weg met een andere biker in mn spoor die
vermoedelijk mee kwam genieten van mn licht.Mijn lichtstraal bescheen het bedauwde gras langs de kanten.Verderop ging het weer langs een waterloop,
de Durme allicht, en via een smal paadje, alwaar mijn volger dan toch
voorbijstak, bereikten we de bevoorrading op 25 km.
Aan de stop had men veel moeite gedaan om de sfeer er in te
houden met monsters, geraamten, heksen en spoken die verlicht werden door met
draadjes allerhande in elkaar gestoken felle gekleurde lampjes, tot een heel
kerkhof toe.Het geluid van twee heksen
die in de tent waren opgehangen was buiten beter hoorbaar en op de duur wel
enerverend!De heksen die voor de
bevoorrading zorgden mochten er best zijn.Je diende je stuk peperkoek wel op te vissen uit een grote metalen kooi
waarin spinnen zaten!En stukjes
chocolade lagen verstopt in spinrag!Een
vrouw op de schouders getikt die de hele versiering bijna meesleurde toen ze
met haar mountainbikeschoen in spinrag bleef haken!Geen bekenden gespot, tenzij enkele mannen van
Straf in Bergaf uit Opwijk en een zeer korte babbel met Dr. Gonzo gehad.Het was zon gezellige drukte in de tent dat
het moeite vroeg om weer verder te rijden.
Na de stop dienden we een paadje naast een waterloop te
volgen.Een visser had er zijn tentje in
het nachtelijke duister opgesteld en begroette me vanuit zijn piepklein
verblijf.Naast of op het water dobberde
in de verte ook een verlicht spook.Ofwel werd daar ook Halloween gevierd, ofwel maakte het deel uit van de
act!Ik zag een hele trein op het paadje
achter me naderen en ik kreeg de opmerking dat ik wel erg veel licht bij had om
alleen op pad te zijn!En dat van
slechts twee lampen!Aan de Penningdreef
op het grondgebied Hamme moesten we een kalme grote weg dwarsen aan een
kruisbeeld met het opschrift In het kruis is onze zaligheid gelegen!Dat hangt er natuurlijk van af welk kruis men
bedoelt!Ik kan best aannemen dat mijn
zaligheid in mn kruis gelegen is!Met
daaronder een zacht kussentje!Weer zag
ik in de kant vreemde oogjes glinsteren!Maar deze bewogen bovendien!Het
was een kat!
Veldwegen en landelijke betonbaantjes werden ons deel.Met veel lawaai schoof één van twee bikers
uit over kiezelsteentjes.Ik weet niet
of hij kennismaakte met de plaatselijke grondbedekking.Even verder reed me een kerel zonder licht
tegen redelijke snelheid voorbij, later nog drie anderen zonder licht en op een
weinig voorzichtige manier!Die hadden
graag echt Halloween gevierd op het kerkhof!We bereikten een grote baan in Hamme op 32 km na de start.In een bos aan een T-kruispunt ontwaarde ik
tussen de bladeren in het licht van mn lampen spookgedaanten, maskers en een
heuse berenkop!Van drie mannen die me
inhaalden riep één me toe dat ik zeker niet verloren zou rijden met zo veel licht!
In de Durmestraat in Zele trof ik een biker aan die drie
vrouwen op sleeptouw had.Zij vroegen
zich af hoe we aan 45 km gingen geraken nu we al terug in Zele waren!Plotseling hoorden we een kletterend
geluid!De man was gewoon over een
draadafsluiting gereden van een halve meter hoog en drie meter lang, naast de
oprit naar een garage, en die in het duister niet te zien was en waardoor de
draad van het paaltje gerukt werd!In
een straat die heraangelegd werd, waren bruggetjes uit planken gemaakt, waarlangs
we een servitudenweg konden oprijden.Woonstraten
en veldwegen brachten ons tot in de Veldekensstraat in Zele waar mijn aandacht
getrokken werd door een mooi gerenoveerd huis waar een nieuw dak werd op
gelegd.Het tellertje klokte toen exact
40 km af.Tot aan het einde soms voor,
dan weer achter het viertal gereden, onder meer in de straten van een
industriezone die uiteindelijk uitgaven op de uit betonplaten opgetrokken
zijwand van een viaduct.Na enkele
straten in het centrum bereikten we weer de sporthal.Naast de sporthal stond nog een brug
opgesteld, maar die heb ik wijselijk links laten liggen teneinde geen
ongelukken te zoeken aan het einde van de rit!
Bike gestald in de bewaakte parking en binnen een kijkje
gaan nemen waar een Halloweenfuif al volop aan de gang was!Een babbeltje met Weetabix en zijn drie
makkers die ook vanuit onze contreien naar Hamme waren afgezakt.Ook Slowlegs gespot, voor het eerst ontmoet
op de nightride in Bergen-op-Zoom van 14 oktober jongstleden en vrijdag nog
gezien na de Halloweentocht in Wiekevorst.Het late uur en de lokroep van de tocht voor morgen in Weelde, deden me
mijn auto weer opzoeken.Het zou weer
een korte nacht worden!Een toer met
redelijk wat asfalt, maar waarbij het natuurlijk om de sfeer te doen is.Het moet veel tijd gekost hebben om al die
spoken op te hangen en die vreemde oogjes in het gras te verstoppen!Content dat ik het eens meegemaakt heb!
Toertocht (25-45-55-65 km) van Meerdaal 2000 in Bierbeek op
30-10-2011.
Het vroeg toch wel wat moed om deze zondagochtend op te
staan na vrijdagavond al te zijn gaan rijden in Wiekvorst en de dag nadien zowel
de tocht in Merksplas als s avonds deze in Bonheiden gereden te hebben!Maar toch geen spijt gehad van mijn keuze
nadien!Het was in Bierbeek even zoeken
naar een parkeerplek die ik uiteindelijk vond op ruim 1 km van de start in de
Opvelpsestraat op een stukje gras voor een weide waar naast een stapel
kreupelhout ook twee dode ratten bleken te liggen!Daar stond mn auto veilig, want ik wist al
op voorhand dat hij er als één van de laatsten zou blijven staan.Ik kreeg al direct het gezelschap van een
andere rijder die naast me kwam parkeren.Ondanks de verre afstand tot het vertrek staken er na afloop toch flyers
onder de ruitenwisser!
Na een vlotte inschrijving omstreeks 9.45 u vertrokken,
waarbij we na de start al direct een afdaling over kasseitjes voor de wielen
kregen, gevolgd door een idem dito klim!De eerste 5 km werden we vergast op paden die ons door statige
beukenbossen in herfstkleuren voerden.Na de eerste splitsing tussen de kleinste en de grotere afstanden, op 6
km na het vertrek, werden we een zware klim in het bos op gejaagd.Dat was puffen geblazen!Als beloning kregen we nadien een plezante
afdaling te verwerken, waarna het weer naar boven kruipen was om uit te komen
in de bekende smalle dreef, gelegen in de velden en tussen twee rijen statige
beuken, om daarna uit te komen in de open velden aan een eenzaam huis.Ik vermoed dat ook de vaste Meerdaalwoudroute
hier passeert.
Op 11 km volgde de doortocht van Mille-Beauvechain met de
nodige klimmetjes.Voor vele bikers zal
het eerder Mille-Dju geweest zijn, want er stonden er op diverse plekken langs
de kant van de wegen om hun lekke banden te herstellen!Sabotage?Dat kon toch geen toeval zijn!Na
12 km bereikten we een volgende deelgemeente van Beauvechain, meer bepaald het
schilderachtige Nodebais.We waren dus
al vrij kort na de start aan de andere kant van de taalgrens beland.Een klim doorheen een holle weg bracht ons
tot boven in een open landschap en voorbij een boomgaard aan een mooi
gloednieuw huis met een gevel die de indruk gaf in hout te zijn
opgetrokken.Vrij kort daarna werden we
vergast op een megabangelijke afdaling over kasseitjes, nog steeds in Nodebais
en 14 km na het vertrek.Daarna volgden
een aantal zeer lange brede veldwegen in een open landschap zodat je de bikers
voor en achter je goed kon zien rijden.Een groepje van vijf, allemaal in dezelfde pakken gestoken, stak me
voorbij.Het moet leuk zijn van zo samen
te kunnen rijden, maar het is mij wegens te traag niet gegund!Even later zag ik deze mannen aan de
bevoorrading staan op 17 km van de start nadat we een plezante en snelle
afdaling over keien en steentjes hadden moeten nemen.Daar was ook de splitsing tussen de twee
grootste en de kleinere afstanden.Ik
was van mening dat ik hier straks weer zou passeren, maar dat bleek nadien niet
het geval te zijn.Dat zal dan tijdens
een andere toertocht in deze streek geweest zijn.Aan de stop kon je bananen, partjes
appelsien, peperkoek en cake eten.Na
van alles geproefd te hebben gelijktijdig met het vijftal weer vertrokken.Twee ervan sloegen plagerig de richting van
de 55-65 in, maar werden door hun makkers teruggeroepen!Zelf kroop ik wel naar boven de lange route
tegemoet en ik zou alvorens de splitsing tussen de 55 en de 65 km te bereiken
nog slechts twee deelnemers treffen die hetzelfde deden.Na de afsplitsing van de 65 km zou ik er weer
meer te zien krijgen die me voorbijstaken.
Het was de moeite waard, want we kregen een zeer mooi stuk
voor de wielen doorheen een prachtig golvend landschap, waarin de koeien
graasden tegen de hellingen in een zonovergoten omgeving.Ook de kinderen van de plaatselijke chiro
brachten er hun zondag door met een tocht in kleine groepjes en
opdrachten.Zo hing er iemand aan een
touw dat opgetrokken werd over een dikke boomtak om kratten te stapelen en er
op te gaan staan.Na mijn passage
verried een kletterend geluid dat de poging afgelopen was!Afdalingen en klimmetjes, off-road en over
kasseitjes, brachten ons naar Hèze (Grez-Doiceau).Op 27 km volgde weer een mooie te pruimen
afdaling over een lang pad doorheen de bossen, om beneden een in het roze
geschilderde kapel te treffen die blijkbaar hoorde bij het grote huis achter je
en wat in dezelfde afzichtelijke kleuren was geverfd en vanaf een hoogte
uitkeek over de omgeving.Daarna reden
we voorbij enkele mooi gelegen schilderachtige huizen van Bonlez
(Chaumont-Gistoux).
Toen ik even halt hield voor een stevige trek aan mn
lurkzak en na een klim even uit te blazen, hoorde ik mn schuilnaam roepen en
maakte ik tijdens een kort gesprekje kennis met Phille81, één van de mensen die
na een tocht ook altijd de moeite doet om zijn wedervaren kond te doen met meer
dan alleen het was goed of het was niet goed!Ik denk dat ik het wel best naar mijn zin zou
hebben in het gezelschap van deze vriendelijke man, maar met het leeftijdsverschil
en mijn gebrek aan snelheid kan ik het wel vergeten van hem lang te kunnen
blijven volgen.Hopelijk spreekt hij me
weer aan als onze paden elkaar nog eens kruisen, want ik heb natuurlijk niet
het voordeel van een herkenbaar symbool op het fietspak zoals de mega-papegaai
op het mijne!Nauwelijks was hij
vertrokken of er arriveerde een jong echtpaar met kinderen!Zij zullen op eigen houtje onderweg geweest
zijn op de bike!Mijn hoedje af voor die
kleine die deze klim overwonnen had!
Voor mij zware en soms lange klimmetjes, maar die steeds
beloond werden met het vooruit jagen van de kilometers over lange leuke
afdalingen, brachten ons naar het prachtig gelegen Biez (Grez-Doiceau) alwaar
het de moeite loonde van eens tot achter de op de rand van een heuvel gelegen
kerk te rijden en te genieten van het vergezicht over de bossen op deze mooie
herfstdag.Beneden enkele grote nieuwe
huizen waar we kort daarna zouden passeren.Op de extra lus voor de lange afstanden lagen veruit de mooiste paden
van deze tocht.
Schitterend gelegen paden en zware beklimmingen brachten mij
tot aan een grote baan die van Waver naar Archennes voert, te zien aan de
wegwijzers, en waar ik al meer gepasseerd ben tijdens tochten in deze regio,
zowel vanuit Vlaams als Waals Brabant!Even
verder was er veel bedrijvigheid in een weide waar jeugdbewegingen waren
neergestreken en hun rugzakken en kampgerief hadden neergelegd!Een mini-jamboree!Nog een weinig verder trof ik drie bikers die
langs de kant genoten van de warme zon.Het waren de mannen die zaten te wachten om de pijlen weer weg te
nemen!Verdorie, dan zou ik me mogen
beginnen haasten!Een tandje bij
gestoken en vanuit de velden ging het weer de bossen in!
Tussen de 40 en de 45 km volgden een aantal stukken doorheen
de open velden, zacht klimmend soms, en twee megabangelijke afdalingen tot aan
het stationnetje van Gastuche alwaar de rinkelende bellen aan de aparte
overgang voor fietsers en voetgangers de komst van een trein meldden!Een andere eenzame biker stak me
voorbij.Even gestopt naast de spoorweg
om te drinken.Ik maakte me wel wat
zorgen, want begon moe te worden en ik weet dat er op deze plek een voor mij moeilijke
klim volgt over wortels op een stukje vaste route naast een gedenksteen voor
burgerlijke oorlogsslachtoffers die omkwamen tijdens een bombardement in
Gastuche.Vermoeidheid, een dikke wortel
en de passage van twee tegenliggers, noopten me halverwege tot afstappen.Op een rechter stukje weer aangezet en dan in
één ruk naar boven gekropen!
Op 47 km hoorde ik de naaf en voelde ik de hete adem van een
biker in mijn nek!Of ik de toer van
Bierbeek reed?Hij was de bezemrijder
die het parcours controleerde op achterblijvers!Ik had het intussen bedenkelijk gevonden dat
ik nog steeds de bevoorrading niet gepasseerd was, in de mening dat deze
dezelfde was als de eerste, waarvan ik vermoedde dat ze ongeveer halverwege de
45 km zou gestaan hebben!Ik begon al te
vrezen dat ik met de 50 km die ik nu reeds had er nog dik 22 zou moeten bij
nemen!Dus aan de bezemrijder gevraagd
of het nog lang was tot de stop!Nog een
vijf kilometer!Volgde nog een zware
klim en verder nog eentje naar Nethen toe, alwaar ik toch even aan de kant ben
gaan staan om naar adem te happen.De
tweede stop kwam op 52 km en ik heb er kunnen drinken en een hele banaan naar
binnen gespeeld.
Afscheid genomen van de bezemrijder en snel weer vertrokken
om de ontpijlers voor te blijven.Vermits er niet zo heel kwistig pijlen waren gehangen, zouden ze ook
snel weer verwijderd zijn.Na de stop
volgde een mooie afdaling door de statige bossen richting De Zoete Waters.Dat opende perspectieven voor mijn
persoonlijke après!Want na een toer in
deze regio breng ik getrouw een bezoekje aan het frietkot naast de speeltuin
tegenover de vijver, een toeristisch pleisterplaatsje.Toen ik even halt hield, merkte ik dat een
andere bezemrijder me had gevolgd en discreet wachtte!Na een stuk de betonbaan gevolgd te hebben,
doken we weer de bossen in en ging het de grote baan op de grens tussen
Haasrode en Blanden over en weer de bossen in aan de overzijde van deze weg.
Op 60 km werden we nog vergast op de mooie dreven in ik
vermoed het Meerdaalwoud, waarbij we zelfs een plaatselijke wijnbouwer
passeerden, de Chardonnay Meerdael!Er
liepen heel wat wandelaars te genieten van deze uitzonderlijk mooie
herfstdag.Bij het passeren van een
groepje maakte iemand me duidelijk dat de eerste wandelaars doven waren!Maar ik rijd altijd voorzichtig voorbij.Zo ook de paarden die hier geregeld
lopen.Nadat ik de groep voorbij was
volgde nog een korte, maar stevige klim.Omdat ik voor de doven niet als een gieter wilde afgaan heb ik het met
mn laatste krachten toch tot boven gehaald!
Ook tijdens de laatste kilometers kregen we nog mooie
paadjes voor de wielen geschoven in stukken bos en doorheen de velden.Ook hier liepen wandelaars rond.In de verte ontwaarde ik de mannen die de
pijlen wegnamen.Nog maar een tandje bij
gestoken dus!Volgde nog een lang stuk
langsheen de velden.Hopelijk had ik in
mijn haast geen pijl over het hoofd gezien!Een herinneringspijltje tussenin had hier goed geweest.Even later arriveerde ik aan het domein De
Bremberg en had ik de ontpijlers weten af te schudden.Tijdens de laatste stuiptrekkingen van deze
rit reed ik nog door de bossen en verkeerdelijk de steile oprit naar een huis
op, om daarnaast dan weer aan de voetbalvelden toe te komen!Het was toen al 14.30 u!
Er stonden nog bikes in de bewaakte parking.De geur van versgebakken ajuin streelde mijn
reukorgaan.Een drankje en een hamburger
gingen vlot naar binnen, zo ook bij de ontpijlers die kort na mij
arriveerden.Het was vriendelijk van één
van hen me te zeggen dat ik hen er gedurende de laatste kilometers nog
afgereden had!Dat zou Freaky wel eens
kunnen geweest zijn!Ik heb in ieder
geval met volle teugen genoten van deze rit die voor mij op de grens ligt van
goed te doen en te zwaar!Ik was in
ieder geval goed moe na afloop!Zoals
gezegd nadien nog langs de Zoete Waters gereden om de verloren calorieën weer
op peil te krijgen met een lekkere zak frieten, een kwak mayonaise en een
satéke en daar de zon te zien ondergaan.Om daarna content weer naar Antwerpen te bollen.Thuis mn fietske nog proper gemaakt in de
duisternis nu het een uur eerder donker is!En toen ik te bed ging lag ik na vijf minuten al te knorren!
Halloweentocht (28 km) van MTB De Wandelaars te
Bonheiden op 29-10-2011.
Wie niet gelooft dat er een bike-microbe bestaat moet zelf
maar eens op de bike kruipen en beginnen rijden!Nu is het al zover gekomen dat ik twee ritten
op een dag rijd!Want op deze zaterdag
voor Allerheiligen ben ik s namiddags gaan toeren in Merksplas om van daaruit,
het fietspak nog aan, in rechte lijn naar Bonheiden te rijden om daar de eerste
Halloweentocht van MTB De Wandelaars mee te pikken.Vermits De Wiekers ons gisterenavond in
Wiekevorst hadden weten te bekoren met een parcours vol verlichte pompoenen,
was ik wel eens benieuwd wat de mensen in Bonheiden voor ons in hun petto
hadden!Onderweg diende ik door Mechelen
te rijden.Het gebeurt niet vaak dat ik
op de heenrit naar een toertocht een grote stad dien te doorkruisen!De eerste keer trouwens dat ik in deze regio
kom fietsen.
Het was ook de eerste keer dat ik voor de opening van de
inschrijvingen ter plaatse was aan de Krankhoeve naast de sporthal.Patje2, de Belgische kampioen
nachttochtrijden, want hij pikt bijna alle nachttochten mee en rijdt de
parcours vaak twee maal, stond al paraat en ingeschreven klaar om te
vertrekken!Hij wist me te vertellen dat
het parcours grotendeels de lokale vaste route volgde, voor mij onbekend
terrein en voor de locals toch een andere belevenis in de duisternis.Voor hem de plek waar hij zijn eerste rondjes
reed op de mountainbike nadat hij de draad van het fietsen weer opnam, na de
koersfiets gedurende jaren aan de haak te hebben gehangen!De inschrijving werd er waargenomen door een
tovenaar met hoed, of was het een she-male-heks, Joost mag het weten, in het
gezelschap van een bevallige heks!Kwestie van in de sfeer te komen.Iedere deelnemer kreeg er een klein plastieken zakje met een noodnummer,
bonnetjes voor consumpties en een nummer voor in de fietsparking, waarvan de
werking pas nadien duidelijk zou worden!Over de organisatie van één en ander was dus nagedacht!
Het begin van de tocht voerde me bij het invallen van de
duisternis langsheen een haag van theelichtjes in bokalen over de
sportterreinen richting bos.Wat me
direct opviel waren de duidelijke pijlen die al van ver oplichtten in het
schijnsel van mn helmlamp.Ik heb,
buiten op de nachttocht van de Mellowbikers in Bergen-op-Zoom (NL), zelden
zulke goed zichtbare pijlen voor nachttochten gezien!Het moet heel wat werk gekost hebben om al
die pijlen van reflecterende strips te voorzien.Weidepaadjes, boswegeltjes en woonstraten met
keurige villas, werden ons voor de wielen geworpen.Daarna ging het door een stuk bos langsheen
een beek over de vaste route om dan over het jaagpad langsheen de Dijle
gestuurd te worden.Toen ik op 7 km de
waterloop via een bruggetje kruiste zag ik in een auto met open koffer een
geluidsinstallatie staan.Ik hoorde een
kreet en zag uit een boom een aangeklede aap vallen!Maar ik vermoed dat de act enigszins mislukt
was!Ik had eigenlijk moeten stoppen om
te zien wat daar naast de boomstam in het gras viel!Maar grote schrik voor geesten deed me verder
rijden!Luttele afstand verder bereikten
we het einde van de Heidijkstraat.
Enkele asfaltbaantjes brachten ons tot aan de bevoorrading
op 8,5 km na de start.Ze stond
opgesteld voor Café De Wandeling, de uitvalsbasis van De Wandelaars.Je kon er het bonnetje voor pompoensoep en/of
het bonnetje voor jenever of glühwein inleveren.Een vader kwam er toe met zijn klein zoontje
terwijl ik mn bekertje glühwein stond uit te lurken.Ondanks het warme weer, want ik zweette me te
pletter in mn lange broek en vestje, was de warme wijn toch welkom.Voor een aantal bikers was de voorzetting van
de route wat onduidelijk, er waren er die verder langs de baan wilden
doorrijden, maar ik had bij aankomst al gemerkt dat het de bedoeling was dat je
enkele meters op je stappen diende terug te keren om dan links af te
slaan.Volgde weer een afwisselend
geheel van paadjes door weiden, stukken bos en door woonstraten.Een tijdje in het zog van vader en zoontje
gereden nadat ik ter hoogte van het kerkhof, ik kon geen betere locatie
uitkiezen, nieuwe batterijen in mn lampen had gestoken.Beiden vielen goed op door hun
mega-flikkerende achterlichten.Toch een
hele prestatie voor zon klein ventje om op basis van de richtlijnen en de
aanmoedigingen van zn vader zon rit in het donker uit te rijden!Hopelijk slaagt zn vader er in hem voor het
biken te winnen, zodat hij niet zoals ik vele jaren van mogelijk plezier aan
zn neus moet zien voorbijgaan!Ik miste
wel wat de sfeer die in Wiekevorst gecreëerd was door op diverse plekken
lichtjes en verlichte pompoenen te plaatsen.Met het risico op saboteurs natuurlijk!Of anders misschien bekenden die langsheen het parcours wonen aansporen
om voor wat versiering en sfeer te zorgen!
Na de stop ging het langs een waterloop weer verder en
kregen we een stuk donker bos te verwerken, waarbij we naast de blinde muur van
een groot gebouw, één of andere fabriek, passeerden.Omstreeks 15 km kregen we een aantal plezante
tracks op de rode route die zich daar doorheen donkere bossen slingerden.Een hoop lawaai in de verte deed me op mn
hoede zijn!En inderdaad, even verderop
kregen we twee spoken te zien, waarvan één de zegen gaf met water dat
uitgestrooid werd met een wc-borstel!Hopelijk was die borstel nog niet gebruikt geweest voor de doeleinden
waarvoor hij ontworpen is!
Op 21 km volgde een zeer plezant stukje tijdens de doortocht
van een crossparcours op de grens van Peulis en Rijmenam, nadat we de
Peulisbaan voor de wielen hadden gekregen.Een track slingerde zich daar over en weer door de bossen, waarbij men
een aantal heuveltjes diende te overwinnen.In het donker gaf dat soms een eng gevoel, omdat je lichten bij het
klimmen naar boven schenen en er achter elk heuveltje enkel een zwart en onbekend
gat gaapte!Ik hoorde wat tumult achter
me en zag door het heen en weer slingeren een treintje bikers met vele lichten
herhaaldelijk langs me passeren, waarbij mijn helmlamp het licht op de
reflecterende stroken van hun fluojasjes weerkaatste, totdat deze mannen me
inhaalden.Vurig opgezweept door hun
aanvoerder die met veel tamtam riep van overal over hé mannen, alles hier
meepakken!Ik denk dat er in het zakje
van die kerel meer dan één bonnetje voor jenever moet gezeten hebben!
Paadjes door weiden en stukjes bos brachten ons na de
beloofde 28 km, maar toch een stevig ritje, weer tot bij de Krankhoeve, waar
geïmproviseerde spoken aan draden tussen de bomen hingen en er twee echten ons
nog bang probeerden te maken, alvorens weer tussen de haag van theelichtjes toe
te komen.In het plastieken zakje dat je
bij de inschrijving meekreeg zat een klevertje met een nummer dat je op je
fietszadel kon kleven.Het zakje zelf
droeg hetzelfde nummer.Daarna kon je uw
fiets in de parking zetten.Dat nummertje
op je zadel kon je niet heimelijk verwisselen zonder scheuren!Uit een gesprekje met de man aan de parking
bleek dat er een 160 rijders waren voor de mtb-tocht en een 60 voor de
familietocht.En dat ze ook last hadden
gehad van mensen die pijlen hadden weggenomen, tot zelfs een heel
splitsingsbord toe door een onverdraagzame bewoner.
Terwijl ik een kommetje soep stond te lurken, werd ik
aangesproken door Koppigaard!En meteen
was het raadsel van de onbekende man, die me na een toertocht vanuit Heverlee
aansprak toen ik daar bij Offshore aan een tafeltje een donkere Leffe zat te
lurken, opgelost!Dat was de bionische
man waarover ik het in één van mn schrijfseltjes over nog een andere toertocht
ooit had gehad en die de toen de metgezel van Koppigaard bleek te zijn.Geen van beiden kende ik toen, maar
Koppigaard reageerde op mn verhaaltje op het forum.Toen de bionische man op die toertocht in het
slijk kwam vast te zitten, heb ik nog gevraagd of het ging en riep hij me toe
dat het één van zn eerste ritjes was sinds zijn knieprothese!Waarna ik tegen Koppigaard, die verderop
stond te wachten, zei dat zn metgezel op komst was!En vele toeren later krijg ik Koppigaard dan
toch eens te zien en vallen de stukjes van de puzzel netjes op hun plaats.Of hoe het wereldwijde web mensen elkaars pad
doet kruisen!
Nog op Patje2 gewacht die vanaf de bevoorrading een aantal
andere rijders in het licht van zijn schijnwerpers mee op sleeptouw had genomen
nadat hij de toer voor de tweede keer aflegde.Het was me ook al opgevallen dat er redelijk wat gelegenheidsrijders bij
waren die niet uitgerust waren met degelijke verlichting die voor nachttochten
toch wel aangewezen is.Na een babbeltje
huiswaarts om op een redelijk uur toch weer terug thuis te zijn!Een plezant ritje en prima georganiseerd voor
deze eerste uitgave, met de eigen sfeer die dit soort tochten met zich draagt.
Toertocht (16-25-32-40-50) van de Midweek Specials te
Merksplas op 29-10-2011.
Voor deze zaterdag was het een moeilijke keuze tussen de
toertochten in Leopoldsburg en Merksplas.Het is de tweede geworden, wegens dichter bij huis, zodat ik iets later
kon vertrekken na een korte nacht na de Halloweentocht in Wiekevorst de avond
voordien!Het was trouwens ook nog eens
plezant van te biken in de streek waar ik een jaar of vijf mijn eerste lokale
ritten reed en mijn tong op de tenen hing als ik van Hoogstraten naar Wortel
bolde!De locatie van de start was nog
steeds aan het Gildelokaal waarnaast nu de gloednieuwe sporthal staat.Er zijn nu blijkbaar ook een degelijke
toegangsweg en parking aangelegd, evenals nieuwe paden en afsluitingen, zodat
niet meer dient geparkeerd te worden in een stoppelveld even verderop.Dit stoppelveld en de oude toegangsweg waren
voor de getrouwe deelnemers afgesloten met linten!De auto toch maar op mijn klassieke plekje
voor een huis in de straat gezet.Wegens
de vernieuwingen was het voor mij even zoeken naar de start op het sportterrein!
Na het inschrijven een kennis van de inrichtende club
gegroet die achter de toog stond te tappen en om 12.45 u van start gegaan na
mn bike opgehaald te hebben uit de bewaakte parking die evenmin nog op
dezelfde plek stond.Zoals gebruikelijk
voerde de tocht ons over het bruggetje in het park van Merksplas en over een
singletrack door een grasstrook naast bossen richting de Lochtenberg en werden
we door seingevers de gevaarlijke baan Merksplas-Hoogstraten over
geholpen.Daarna bereikten we de bossen
in de buurt van de camping en KMO-zone Molenzijdse Heide en werden we via het
privéterrein van een firma naar het park en de bossen geleid die achter de
waterloop De Gracht gelegen zijn.Ook hier
was het parcours gewijzigd, de oude afslag door een lint afgesloten, en werden
we nu over zandhopen gestuurd die er al van vroeger op een privéterrein liggen,
maar waar men met een bulldozer een pad had over uitgegraven.Daarna volgde een mooie track met draai- en
keerwerk door de bossen, waardoor je de achteropkomende bikers een aantal keren
te zien kreeg!Het tellertje klokte 5 km
af.
Van 5 tot 10 km kregen we een stuk van de mooie singeltrack
naast De Gracht voor de wielen.Die
maakt deel uit van de vaste route die naast deze waterloop ligt en de grens
vormt van de bossen van Merksplas-Kolonie.De bossen droegen hun prachtige herfstkleuren.Het parcours lag er zeer droog bij, zelfs de
klassieke natte stukken.De heuveltjes
die aan de andere kant van de gracht liggen, een voormalig crossparcourtje,
werden niet geschuwd.De grootste bult
werd zelfs twee keren meegenomen, daarna ging het de grote vijver voorbij en
volgde de eerste splitsing.Voor de
langere afstanden ging het de baan Merksplas-Rijkevorsel over, met nogmaals
dank aan de seingevers die daar vele uren gestaan hebben, en pikten we het
volgende stuk van de track naast De Gracht mee.Ook daar alles superdroog!Een
snel kereltje voorbij laten steken op het smalle paadje.De track geeft uit op de brede dreven die
door de uitlopers van Merksplas-Kolonie gaan tussen de plantvakken van een
boomkwekerij op de grens met Beerse.
Van 10 tot 12 km deden we het uiterste tipje van de
Blakheide op de grens van Rijkevorsel en Beerse aan waar de paadjes zich door
de dennenbossen slingeren.Ik weet hier
nog leuke paden verscholen liggen waarvan sommigen eigenlijk niet mogen bereden
worden, maar als local kan je de verbodbordjes omzeilen!We passeerden de manege Blakheide over een
pad in de bossen dat jammer genoeg recentelijk geasfalteerd werd zodat de
paardrijders de manege met propere wielen kunnen bereiken!Daarna weer door twee mannen voor een tweede
keer de baan Merksplas-Rijkevorsel over geholpen om de track op een heuvelrug
op gestuurd te worden en even verderop de vaste route weer te vervoegen.De wortel die me altijd de das om doet, deed
dat nu weer, en laat net op dat moment een treintje snelheidsduivels achter me
hangen, hetgeen me al zenuwachtig had gemaakt!Hun denigrerende opmerkingen hadden ze voor zich kunnen houden!De mooie track voerde ons door de prachtige
bossen en ook hier lagen de klassiek natte stukken er uitzonderlijk opgedroogd
bij.Ei zo na had ik een collega die er
op eigen houtje aan het biken was niet gezien, want het ging lekker snel
vandaag op de mij bekende paden.Aan de
slagboom werd ik voorbijgestoken door een treintje snelle jonge gasten.
Van 12 tot 17 km ging het dan over een brede assenweg, de
Zandweg, richting Bolk te Rijkevorsel om daar naar rechts de Papenvoort in
gestuurd te worden, eerst asfalt, overgaand in zand.Ook daar weet ik enkele mooie alternatieven
liggen die vroeger al wel eens door natuurliefhebbers met afgezaagde
boomstammen werden gesaboteerd om de toegang te bemoeilijken.De plaatselijke veehouder is bezig met de
bouw van een derde grote stalling!Vroeger stond daar langs die kant helemaal niets van gebouwen!Helaas!We werden nogmaals door vriendelijke mensen de baan
Merksplas-Hoogstraten over geholpen om aan De Diepte richting Wortel-Kolonie te
worden gestuurd over assenwegen die zich doorheen een open landschap van weiden
en velden slingeren.
Aan de toegang tot de bossen van de Kolonie ging het dan
rechts de singletrack op die verscholen ligt in het groen om via de brede
dreven waarop zich in de loop der jaren tracks hebben gevormd, richting een
stuk van de groene vaste route te rijden.Op deze tracks zit wel wat oud steenpuin in de grond waarover het
dokkeren geblazen is.De beloning is het
mooiste en technische stukje op de groene route, met smalle tracks die de biker
met veel bochtjes door een mooi stuk dennenbos voeren.Dat bos is intussen toch wat hersteld na de
vreselijke ravage die er enkele jaren geleden door een storm werd
aangericht.Midden dit bos stond de
bevoorrading, op 22,5 km na de start!Wafels, koeken, bananen en sportdrank stonden er op het menu.
Na de stop konden we nogmaals draaien en keren over het
tweede stukje op de vaste groene route om via een pad vol stenen uit te komen
aan Staakheuvel, een gehavend klinkerpaadje, om zo richting de dreven in de
buurt van Bootjesven gestuurd te worden.Aan het begin van zon dreefwas
een splitsing voor de 40 en de 50 km.De
kleinere afstanden werden naar rechts in rechte lijn naar het Grenspad
gestuurd, de grotere afstanden reden voorbij het mooie Bootjesven, naast de
mangroven van een indertijd onder water gezet bos, om aan het Grenspad een
tweede splitsing te treffen tussen de 40 en de 50 km.De lange toer op en het immer zanderige
Grenspad bedwongen op de grens van het Belgische Minderhout en het Nederlandse
Castelré.Het bekende trackje naar
rechts op en dan een zandweg in, richting de Rode Weg, om daar weer de bossen
in te gaan op Nederlands grondgebied, overgaand in open veld.Om daarna via een lusje tussen de Rode Weg en
het Grenspad, doorheen enkele jaren geleden herverkavelde natuurgebieden, weer
aan de plek van de tweede splitsing te arriveren en het parcours van de 40 km
te vervoegen. Vervolgens ging het langsheen
het mooiste stukje van het bosrijke Grenspad, achter Bootjesven, en waarover
ook de vaste route loopt, om tenslotte de route van de kleinere afstanden weer
te vervoegen op de plaats waar enkele zandwegen uitkomen op de Rode Weg, de
baan die Minderhout met Baarle-Hertog verbindt.
Een stukje via de Rode Weg en langs een boom op een plek
waar autocrosser Erik Kokx uit Baarle-Nassau, op 20 september 2011 is
verongelukt, om dan naar rechts een zandweg in te gaan richting de
Achtenrijthoeve op de grens van Merksplas en Zondereigen.Deze zandweg lag er zeer droog en zanderig
bij.Bij slechte weersomstandigheden is
het hier echt ploeteren en sukkelen geblazen.Ik ben hier ooit komen rijden bij slecht weer en hoor nog altijd een
andere biker roepen dat het precies een echte veldrit was!In de Achtenrijthoeve ging ik vroeger al wel
eens een boerenijsje eten toen ik hier met een kameraad lokale ritjes kwam
rijden.Door het feit dat hij nu kleine
kinderen heeft en ik hier niet meer tijdens de weekends verblijf, behoort dit
deel van ons leven intussen helaas tot de geschiedenis.Maar ik blijf hem dankbaar dat hij me
indertijd bijna letterlijk bij het nekvel naar de fietsenwinkel gesleept heeft
en zo voor mij een nieuwe wereld deed opengaan!Aan het kruispuntje verderop ging het de betonbaantjes op richting de
verffabriek Reva om in de bossen om de Reva weer een mooi stukje op te pikken
van de groene vaste route.Enkele andere
bikers staken me op de paadjes voorbij.Intussen
was na een grijze start de zon beginnen schijnen en kwamen de bomen in hun herfsttooi
pas goed tot hun recht.
Assenwegen in een winderig open veld voerden ons dan tegen
de richting van de vaste groene route in weer richting Merksplas waar we na 40
km de streek rond Kromven bereikten om aldaar weer de bossen in te duiken met
als enige gezelschap sporadische wandelaars met hun hond.Voor mij begon dan het meest interessante
stukje van de rit, vermits de paadjes die ik tot dan toe gereden had, voor mij
bekend terrein waren.Tussen de 40 en de
48 km deden we de prachtige bossen in de omgeving van het Zwart Goor aan, waar
we soms vrij lange paadjes voor de wielen kregen en dit aan de beide kanten van
de drukke baan Merksplas-Weelde alwaar twee seingevers hadden postgevat om de
bikers veilig te doen oversteken.Met
nogmaals dank om daar een hele dag te komen staan!Nu begon de vermoeidheid zich toch te laten
gevoelen.
We kwamen weer uit de bossen tevoorschijn op een
asfaltbaantje, om de laatste twee kilometers aan te vatten die ons weer door
het park naar de sporthal voerden.Er
waren nog heel wat deelnemers in de zaal die na de rit genoten van een drankje
en een babbel, maar ik kon geen bekenden spotten.Zelf nog even uitgerust.Van de bikewash en de douches geen gebruik
gemaakt na een propere rit.Ik was
immers zinnens om s avonds de Halloweentocht in Bonheiden nog te gaan
rijden!Daar kon ik nog ruim op tijd
rechtstreeks vanuit Merksplas geraken!Na een leven zonder sport is het nu toch wel ver gekomen van twee ritten
op een dag te doen!Ik heb immers nog
heel wat verloren jaren zonder bike goed te maken zo lang ik nog in staat ben
om te rijden!Ik heb met volle teugen
genoten van nog eens een toer in de bakermat van mijn bikend leven, in de
streek waar ik door een kameraad op sleeptouw werd genomen en waar ik mijn
eerste lokale ritjes reed alvorens aan toertochten te beginnen deelnemen.De organisatie in Merksplas was weer af tot
in de puntjes met een mooi parcours, seingevers aan de drukke oversteken,
bewaakte parking, bikewash en après.En
dat voor slechts 2,50 euro!De man die
elk jaar aan de bikewash staat en aan de watertank aan het morrelen was toen ik
weer naar huis reed, riep me zoals steeds in het voorbijrijden bedankt voor te
komen toe!Ik had even moeten stoppen
om een woordje te wisselen!Spijt dat ik
dat niet gedaan heb!Alleen al die
vriendelijke man is een reden om elke keer weer naar hier te komen!Bij het opladen van mn fiets nog
schaapachtig goedendag gezegd tegen een vrouw die met een gezelschap op
wandel was en me lachend aankeek!Pas
later viel mn eurocent!Ze was een
collega die ik slechts zeer zelden te zien krijg!
Tweede Halloweentocht nightride (17-30 km) van MTB De Wiekers te
Wiekevorst op 28-10-2011.
Na de dagtaak en het afronden van de werkweek snel een
boterham achter de kiezen gestoken en dan linea recta huiswaarts om de bike en
de fietsspullen op te halen en naar Wiekevorst te vertrekken.Alles viel mee deze avond, want overal kalm
verkeer en geen files.Het is ooit
anders op een vrijdagavond.
Om 19.45 u was ik ter plaatse en vond ik een parkeerplaatsje
voor een huis en onder een straatlantaarn.Licht genoeg dus om de lampen op mn fiets te monteren.Me ingeschreven en aangesproken door een
biker uit een delegatie van een club die nog op andere ploegmakkers stond te
wachten.Ik had al gemerkt dat ik hun
aandacht had getrokken.Van zodra ik
Suskewiet op hun pakken zag staan, wist ik direct hoe laat het was, buiten
vijf voor acht!Dat kon niet anders dan
Dirty Daddy zijn van de Slijkfretters uit Westerlo.Spijtig dat ze hun mooie blauwe pakken van
destijds ingeruild hebben voor een lichtere kleur!Er was ook een Slijkfretster in hun
midden!Dat moet Vickster geweest
zijn.Na een kort babbeltje een
berichtje gestuurd naar rubber-12 om mn vertrek te melden, omdat hij misschien
ook ging rijden, maar ik kreeg direct antwoord dat hij er niet in geslaagd was
van nog te komen.Misschien maar beter
zo, want stel dat hij nog één of ander zou voorhebben de avond voor zijn afreis
naar Afrika voor zijn deelname aan een tocht in Burkina Fasso ten voordele van
broederlijk delen!
Om klokslag 20.00 u mn fietske opgehaald bij de bewaakte
parking en op pad, benieuwd naar wat De Wiekers voor ons uit hun hoge hoed
getoverd hadden met hun tweede Halloweentocht.De juiste weg werd al direct aangewezen door een met kaarsjes van
binnenuit verlichte pompoen.Zulke
pompoenen zouden ons verder tijdens de rit nog op andere cruciale punten de
juiste weg wijzen, terwijl ze op andere plaatsen opdoken in donkere
bossen.Het pad over een gemaaid
maïsveld werd aangegeven door theelichtjes in glazen bokalen.Enkele wortels en gevaarlijke stronkjes waren
gemarkeerd met reflecterende verf.Een
met een oliejekker aangeklede pompoen stond naast het pad te spoken.De eerste vijf kilometers bereden we tracks
door weiden en enkele plezante stukken bos, afgewisseld met veldwegen en
asfaltbaantjes.Zo ging het richting
Morkhoven.
Geregeld werd ik nog ingehaald door groepjes bikers,
waaronder zelfs een groep van meer dan twintig rijders.Als je zon groep ziet aankomen, dan heb je
met al die sterke lampen de indruk dat er een vrachtwagen of trein op je afkomt!Lagen de paden er tot dan toe lekker droog
bij, ter hoogte van Heist-op-den-Berg werden we door de vettige en slijkerige
Glazenstraat gestuurd.Ik denk dat de
pap afkomstig was van bouwwerken aan een huis in het begin van die zandweg.
Mijn kilometertellertje had het weer laten afweten na een
kilometer of vijf, het batterijtje zal dan toch ten einde zijn, maar ik had het
vervangen door een tweede exemplaar dat ik op zak had gestoken.Ik vermoed dus dat enkele kilometers niet
geregistreerd zullen geweest zijn!Een
tiental kilometer na de start werden we over een singeltrack gestuurd die zich
met vele bochten door een loofbos slingerde.De stammen stonden wel heel dicht tegen elkaar, zodat je op bepaalde
plaatsen weinig ruimte had om je met je fiets door te wurmen.Even verder stond een ruime bevoorrading met
lekkere soep, sportdrank, bananen, cake en suikerwafels.Een generator zorgde er voor de nodige
energie om er de lampen te doen branden.De groep Slijkfretters arriveerde toen ik mij aan het lekkers te goed
had gedaan en zo kwam ik Vickster nog eens tegen.De club viel wel op met in hun midden een
kerel die voor de gelegenheid een pompoen over zn helm had getrokken, deze zag
er betrekkelijk zwaar uit, en dan heb ik het over de pompoen, en een collega
die zijn helm en rug getooid had met kerstboomverlichting!Wat mensen al niet uitvinden om opgemerkt te
worden!
De soep van De Wiekers, een halve banaan, een stuk cake en
een bekertje sportdrank hadden amper kennis gemaakt met mijn maag, of wij
werden een maïsveld opgestuurd waar de zachte ondergrond er voor zorgde dat je
er stevig diende te trappen om vooruit te komen.De twee bikers die me ingehaald hadden gingen
plots iets minder snel vooruit en een oeps van één hunner liet zien dat hier
een tandje diende bij gestoken te worden!Wie dacht dat het na de bocht gedaan was, werd al snel duidelijk gemaakt
dat dit bijlange nog niet het geval was!Zwaar naar adem happend bereikte ik dan toch weer de weg.Maar niet voor lang!Nauwelijks was de ademhaling weer wat tot
rust gekomen, of we werden een dennenbos in gestuurd waar de track weer danig
smal was en zich rond de boomstammen slingerde.Aan het begin van het pad hingen een paar spoken in de bomen.Jammer genoeg beschik ik niet over de nodige
techniek om daar zonder voet aan de grond doorheen te komen!Zo kort waren de bochtjes!Een verlichte pompoen stond weer wat te
spoken.En het is de eerste keer dat ik
tijdens een mountainbiketocht geconfronteerd word met matrassen op het parcours!Enkele diepere putten op de track waren
immers opgevuld met matrassen!Daarover
rijden gaf wel een vreemd gevoel!En je
ging toch de dieperik in als je er over reed!Een plots vanuit het niets blaffende hond achter een draadafsluiting van
een tuin deed de haren op mn rug recht naar boven veren! Na een plaspauze al mn lampen eens gedoofd om
vast te stellen dat het daar zonder licht verrekt donker was!Ik was nochtans eerder op de tocht twee
rijders gepasseerd die maar weinig licht mee hadden!
Verder vonden we op ons pad asfaltbaantjes en kregen we
aantal tracks door weiden, velden en stukjes bos voor de wielen geschoven,
waaronder een aantal leuke paadjes.En
steeds doken ze weer op, die vele verlichte pompoenen.Toen ik in een straat met winkels in een
dorpscentrum de batterijen van mn lampen aan het vervangen was, vermits ik er
voldoende bij heb kan ik ze even goed eens vervangen, stak de groep
Slijkfretters met pompoen en kerstboom, me voorbij.De weg was gemarkeerd met pijltjes waarop reflecterende
strips waren aangebracht, bijwijlen met strips op bomen of palen.Gevaarlijke punten of punten waar je diende
af te slaan, werden gemarkeerd met een pompoen of met rode flikkerende lampjes.Ik kwam op 27 kilometer, maar door het
uitvallen van mn tellertje heb ik er vermoedelijk een aantal niet
geregistreerd, zodat we de beloofde 30 km gekregen hebben.Er zou een splitsing geweest zijn, maar die
heb ik niet opgemerkt!
Bij aankomst mn lampen en spullen in de auto gelegd, mn
fiets toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte parking en in de kantine
aangesproken door een biker die op jinba ittai stond te wachten, ten einde zijn
na de nightride in Bergen-op-Zoom vergeten schoenen te recupereren.Me bij deze mens aan tafel gezet en luttele
ogenblikken later kwamen jinba en patje2 binnen.Zij hadden de grote en aansluitend de kleine
toer gereden.Heroïsche verhalen over
buitenlands trips kwamen samen met glazen edel vocht op tafel.De mannen van een club die naast ons zaten
waren al goed boven hun theewater, maar konden toch nog de link leggen tussen
de papegaai op mn trui en de verhaaltjes op het web!Toen het aantal decibels van dit groepje
rechtevenredig met de inhoud van de geledigde glazen begon te stijgen en de
klok genadeloos het laatste uur van deze vrijdag in ging, heb ik afscheid
genomen en was het tijd om weer huiswaarts te rijden.
Het was een leuk ritje dat het mee moet hebben van de sfeer
die er gecreëerd werd.Al die pompoenen
uithollen, klaarleggen en doen branden moet toch wel wat tijd gekost
hebben.In ieder geval een plezante
manier om op een vrijdagavond een lang weekend met een groot aanbod aan
toertochten in te zetten!
Eerste MTB-You en Guadal Classic (35-55-80 km) te Harelbeke op 23-10-2011.
Zondag 23 oktober 2011 was een historische dag, want het was
de eerste keer dat ik een toertocht kwam rijden in West-Vlaanderen en zelfs de
eerste keer in mn leven dat ik zo dicht bij Kortrijk ben geweest!Ik merkte wel dat Harelbeke uiteindelijk niet
zo heel ver van de grens met Oost-Vlaanderen gelegen is en vrij dicht bij
Kruishoutem, waar ik een trouwe deelnemer ben van de Lozerbosveldtoertocht
begin september.Het noodlot wil dat ik
dit jaar niet in Kruishoutem aanwezig was omwille van fileproblemen tijdens
mijn verplaatsing huiswaarts en het te laat was om nog naar ginds te rijden.
Me geparkeerd op een plek over de spoorweg, in een straat
waar ik wagens met fietsdragers zag staan en dat bleek een goede gok wegens
enerzijds plaats zat en anderzijds vlak bij de start staande!Een andere toegekomen biker gevolgd en aan
het einde van de straat kwam het domein De Gavers in zicht.Reeds bij aankomst zag ik dat de toer veel
belangstelling genoot, want ook al was het al over halftien, de plek zag er
zwart van de gehelmde mannen en vrouwen.De mannen aan de fietsparking hadden hun handen vol, want de
nummerbordjes werden er met een colsonbandje aan je remkabels bevestigd en
nadien met een tangetje weer afgeknipt.Dat vraagt veel handelingen.Anderzijds was dit wel een extra veiligheidsmaatregel, vermits het
nummertje niet zo maar snel te wisselen is.Je moest je fiets namelijk wel zelf binnen de parking stallen.Even aanschuiven aan de inschrijving en om
9.50 u kon ik vertrekken, wat vrij laat is om nog aan de lange tocht van 80 km
te beginnen, zeker tegen mijn immer trage tempo!Misschien een tip voor de sponsor Telenet: sleutelhangers
laten maken met nummers die gemakkelijk aan en van een fiets kunnen geklikt
worden.Een verslagje van de rit heb ik
geschreven in etappes van 5 km!
Van 0 tot 5 km.De
tocht voert ons vanaf De Gavers naast de zeilvijver, waar veel bedrijvigheid
heerst, over een track die door een bos loopt.De track is door een haag afgescheiden van een wandelpad.Hier staan ook pijltjes van een vaste
route.We worden over een paadje gestuurd
waarop enkele bultjes zijn aangelegd zoals dat gebeurt op een crossparcours en
waar je lekker over kan wippen.Gedurende
de eerste kilometers krijgen we zeer leuke tracks door de bossen voor de wielen
en waarover het lekker bollen is!Daarna
worden we gedurende een kilometer over de zijflanken van het talud naast de
snelweg gestuurd die er hoger ligt dan het omliggende landschap.De passage wordt er bemoeilijkt door groepjes
met kinderen die wat trager rijden, evenals door enkele afvoergeulen die plots
in het gras opdoemen.Daardoor is het
voetje aan de grond zetten.De biker
voor me heeft pech, want had één van die geulen opgemerkt, maar valt bij het
afstappen toch nog gewoon om en duikt gedeeltelijk de goot in!Maar als een echte man verbijt hij de
pijn.Aan een brug moet iedereen het
talud af over een steil stukje tot op de straat.Alleen de echten blijven hier op hun fiets
zitten.
Van 5 tot 10 km.Asfaltbaantjes wisselen af met veldwegen.We krijgen ook een technisch stukje voor de
wielen geworpen.Daar is het in een
dichtbegroeid bosje keren en draaien rond boomstammetjes.Ook op deze plek is er wat oponthoud door een
opeenhoping van bikers die wiel aan wiel als een slang door het bos trekken.Wanneer ik het bos uitkom, zie ik een vrouw
met de bike aan de hand wandelen.Wanneer ik nog eens omkijk, bemerk ik haar met slijk besmeurde
fietspak!Gevallen in een plas op dit
beslijkte stukje van de route!Het
technische paadje gaat over in een gehavend pad tussen de rand van een bos en
een fabrieksterrein.Ook hier enkele
geulen die jong en oud weinig vertrouwen inboezemen zodat er al snel een kleine
file ontstaat.Eens dit bosje weer uit
volgen een aantal asfaltbaantjes tot aan een fabriek en een hoeve.
Van 10 tot 15 km.Na 11
km afgelegd te hebben, volgt een splitsing voor de route van 80 km die ons over
een lus van ongeveer drie kilometer door Sint-Lodewijk (Deerlijk) voert.We rijden er zelfs door een automatische
koeiensluis!Daar wordt de servitudenweg
afgesloten door uitschuifbare hekkens wanneer de koeien van de weide naar de
stal keren of omgekeerd.Na een aantal
asfalt- en kerkwegels met betonnen tegels vervoegen we weer de route van de
hoofdlus tot in Zwevegem-Heestert om er weer een splitsing te treffen.Voor mij is het rechtdoor over de grote weg
om even verderop een lang recht pad naast een bos in te moeten.Ik krijg er te maken met een groepje
tegenliggers.Aan het einde van het padvervoeg ik weer de bikers van de kortere
afstanden.Na enkele veldwegen ontwaar ik
in de verte een gele vlag van Telenet!
Van 15 tot 20 km.Het
verwondert mij van al na 16 km een bevoorrading te treffen!Toch maar eens geïnformeerd hoeveel
kilometers ik hier zou moeten hebben.Eén van de mensen spreekt van rond de 20 km!Zou ik dan toch ergens gemist hebben?Me tegoed gedaan aan stukken banaan, koeken
en cake.Het was duidelijk dat de twee
tot drie mensen die er aan het werk waren, het zeer druk hadden, want het afval
stapelde zich naast de vuilzakken op.Ofwel geen tijd om ze te vervangen, ofwel niet genoeg zakken bij!Er is nog heel wat gewemel van mensen in
kleurrijke pakken.Na de stop gaat het
over een helling naar boven.Bovendien
moeten we er optornen tegen een stevige wind.Een veldweg voert ons in de richting van een drukke baan.Daar volgt de splitsing tussen de route van
80 en die van 55 km, op 19 km na het vertrek.Goed dat de bikers voor me even twijfelden, zodat ik ook op mn stappen
ben teruggekeerd.Ik had de splitsing
namelijk niet gezien!De twee pijlen met
vermelding van de afstanden waren boven een opvallend geel bord met een
gevaarsteken aangebracht, zodat dit gele bord alle aandacht naar zich toe
trok!De bikers die voor de langste toer
kozen worden er naar links, evenwijdig met de drukke baan, over een gemaaid
maïsveld gestuurd.De drukke baan overgestoken
om daarna vast te stellen dat ik toch weer naar de andere kant moet!Omdat er niet echt een pad te zien is, is de
juiste richting hier en daar aangeduid door linten.De afpijling was voor mij tot hiertoe vrij
summier en niet altijd even duidelijk, maar ik ken natuurlijk de West-Vlaamse
gewoontes niet!Na enige tijd was ik er
aan gewend geraakt.Toch twijfelde ik op
sommige langere stukken of ik nog wel goed zat, vermits er geen
herinneringspijlen aangebracht waren tussenin.En niet aan elke zijweg waren pijlen aangebracht.Geen pijl betekende dus gewoon
rechtdoor!Eens de maïsstoppels voorbij
gaat het naar links een kerkwegel op richting Zwevegem, alwaar we na 20 km in
Moen toekomen.
Van 20 tot 25 km.De
rit voert ons over betonnen kerkwegels, naast velden en tuinen, alwaar een trio
spelende kleine kinderen zich smal maakt in een inham om me te laten
passeren.Vanaf een voormalige
spoorwegbedding krijgen we een goed zicht op de gehele landelijke en open
omgeving die baadt in het licht van de middagzon.Dat hier in vroegere tijden ooit een treintje
reed, was te zien aan een gerenoveerd witgeschilderd huis dat ooit een
stationnetje moet geweest zijn.Na
enkele bochtjes gaat het een bruggetje over en keren we op onze stappen terug
over een pad dat we daarstraks in de andere richting hadden bereden alvorens af
te slaan en waarop ik op de heenweg in de verte bikers had zien naderen.
Van 25 tot 30 km.Een
hobbelig paadje voert ons over een pas geoogst en omgeploegd veld in de
richting van een eenzame, witgeschilderde kapel met blauwe deur, zich
aftekenend tegen een staalblauwe hemel.Met die zon en deze kleuren krijg je het gevoel van in Griekenland te
zijn!Daarna weer tussen de stoppels van
waar eens maïs had gestaan.Dat was
zwaar trappen geblazen door de aanzuigende bodem!En dan nog tegen de wind in!Ik was bekaf toen dat veld achter mij
lag!Om even verderop weer op hetzelfde
getrakteerd te worden!Op een moeilijk
paadje in een grasveld met wat struikgewas, steken twee jongens me voorbij.Veel andere bikers krijg ik op mn eenzame
tocht niet meer te zien!
Van 30 tot 35 km.Veldwegen, baantjes en paadjes voeren ons door een landelijke omgeving
in een overwegend open landschap.Deze exclusieve
lus voor de 80 km voert ons daarbij over de gemeente Heestert.Na nogmaals een stoppelveld doorworsteld te
hebben, doemt in de verte een gele vlag op als teken van een rustplaats op 34
km.Blijkt dat dezelfde plek te zijn als
de eerste stop!En ik kom er toe op het
juiste ogenblik, vermits er een grote schaal met stukken rijsttaart wordt
klaargezet! De twee jongens van daarnet
laten de rijsttaart evenmin aan hun neus voorbijgaan!En net zoals ik vragen ze zich af hoe het nu
verder moet!Dus even te rade bij één
van de mensen ter plekke!Blijkt dat we
weer een stukje dezelfde weg op moeten als daarstraks, maar dan aan de
splitsing net voor de drukke baan dienen te kiezen voor de route van 55
km.Een tip voor volgende keer: aan de
splitsing een pijl plaatsen met de vermelding 80 km (eerste passage) en 80 km
(tweede passage) en ook aan de bevoorrading goed aanduiden welke kant men op
moet bij een eerste en tweede passage!Dus weer die korte, zachte helling op, beukend tegen de wind in!
Van 35 tot 40 km.Nu
gaat het naar rechts de drukke baan over om even verder het kanaal te moeten
kruisen over de smalspoorbrug van Zwevegem.Veldwegen en asfaltbaantjes worden ons deel voor de komende kilometers
tot aan de splitsing tussen de 80 en de 55 km op 38 km na de start.Geregeld passeren we daarbij schilderachtige
oude hoeven in een landelijke omgeving.Een mooi gelegen track brengt ons over een zachte, maar niettemin zware
want lange helling naar boven, om daarna lekker naar beneden te kunnen razen.Op korte tijd krijgen we twee splitsingen te
nemen.Aan de eerste daarvan zie ik een
vrouw die sinds de stop in mn zog hangt, de 35 km op gaan.
Van 40 tot 45 km.Ik
rijd al een hele tijd alleen, wanneer twee mannen me voorbijsteken.Boerenwegen en kerkwegels met de klassieke
betontegels maken kennis met onze wielen die op 43 km geconfronteerd worden met
een zwaar hobbelig en uitputtend stuk door de velden.Op 45 km naderen we een fraai dorpscentrum en
rijden we door de Kerkestraat naast de grote kerk van Sint-Denijs.
Van 45 tot 50 km.Kerkwegels
en veldwegen voeren ons tot de derde stop op 49 km.Deze rustplaats is ondergebracht op de
binnenkoer van de IJshoeve.Maar deze
lekkernij is er aan de stop niet te bekomen!De plek, in de zon en uit de wind, nodigt uit tot een gemoedelijke
babbel tussen mensen die elkaar van elders kennen en elkaar hier
tegenkomen.De kans dat ik hier bekenden
tegen het lijf loop is zo goed als nihil.Ik help er twee mannen voort met mn pompje waarmee ze hun daarnet lek
gelopen banden weer op punt kunnen stellen.
Van 50 tot 55 km.Na
de stop op de binnenkoer volgt een mooi stuk over een assenweg en een grindpad,
zacht klimmend naar boven, om te genieten van prachtige vergezichten.Ons pad raakt de grens met Spiere-Helkijn en
Zomergem, waar we een kort stukje naast een grote baan fietsen.Spiere-Helkijn wordt zelfs in het Frans
vermeld!Zitten we dan zo dicht bij de
taalgrens?De bikers die ik aan de derde
bevoorrading heb gezien steken me één na één weer voorbij.
Van 55 tot 60 km.Nadat
ik een wandelend gezinnetje heb ingehaald op een veldweg, stop ik aan een
straatnaambord, in de hoop te kunnen lezen waar ik me ergens bevind!Het laatste trio van aan de derde stop rijdt
voorbij.Verkeerd gereden, hoor ik één
van de kinderen zeggen!Neen, gewoon
even naar het bord kijken!Geen
vermelding van de gemeente!Dus die
mensen even aangesproken.Ik ben in
Kooigem, zo wordt me duidelijk gemaakt.Na een babbeltje weer verder op pad.Ik ben op mn weg al heel wat kapelletjes tegengekomen, maar nu zie ik
één van de grootsten staan.Een bord
ernaast draagt de vermelding Kapelhoeve.Die staat iets meer achterin, maar geeft maar een vervallen indruk.Verlaten?Grintwegen voeren ons langsheen andere hoeven in een open
landschap.Op 59 km, na het zoveelste
stoppelveld te hebben doorworsteld, zie ik een groep mannen met grote kijkers
en fototoestellen staan!Zou hier ook
een foto van ons gemaakt worden?Zoals
daarstraks na een halfuur rijden?Ik zal
er dan mooi op staan, vloekend op de zuigende ondergrond!Even gestopt om te informeren naar hun
doen!Het zijn vogelspotters die het
gedrag van roofvogels en kleinere soorten gadeslaan.Een bak bier is niet ver af!Die mannen houden dus ook een
après-bird!In de verte zie ik nog twee
kompanen op hun bikes naderen.Op 59 km
springt mijn hart op van vreugde!Want
we duiken het Bellegembos in.Een
Franssprekend gezin raapt er kastanjes.De
vreugde bij het zien van mijn favoriete begroeiing, bomen, en mijn favoriete
ondergrond, singletracks, wordt al snel getemperd door het feit dat ik geen
meter meer vooruitkom!Het stompen over
de stoppelvelden heeft de kracht uit mn benen weggezogen!Ik raak zelfs het kleinste bultje niet meer
op!Ik merk ook aan de ondergrond dat
sommige stukken van de track voor de gelegenheid zijn vrijgemaakt, te zien aan
de bodem die uit losgewoelde bladgrond bestaat.Het ziet er niet goed uit voor den Strammer!Uitgeteld, geen fut meer in de benen, met nog
20 km voor de boeg!In het bos een
rustpauze ingelast, de blaas geledigd, evenals een zakje gel en twee
meegebrachte grannys opgegeten om weer op krachten te komen!Na een krachtinspanning rijd ik even later
het bos weer uit.
Van 60 tot 65 km.Eens het bos weer uit voert de route ons door open velden waarbij ik
even later de zoveelste passage van een pas omgeploegd veld naar de hel
verwens!Daar heb ik nu zo stilaan
genoeg van!Een servitudenweg voert ons
letterlijk door de tuin van een mooi gerenoveerd oud huisje, alwaar ik aan de
bewoners vraag of het wel degelijk hier is dat ik moet wezen!De vrouw, die de bloemen aan het gieten is,
zal zelden zoveel mensen zo dicht voorbij haar deur hebben weten passeren!
Van 65 tot 70 km.Een
smal asfaltpaadje voert ons door de weiden tot aan een hoeve uit 1762 die
luistert naar de naam Ter Twee.Een
hemel op aarde voor wie er zo rustig kunnen wonen.Pompoenen en ander fruit sieren er de
tuintafel.Van 68 tot 70 km volgt de
doortocht van Zedelgem met twee oude windmolens.Even van de route afgeweken om één ervan van
dichtbij te gaan bekijken.We treffen
een aantal verkeerslichten op onze route en passeren een grote fabriek, ik
vermoed Beckaert, om te arriveren aan een groot sluizencomplex.Intussen ben ik het dipje van daarnet toch
weer te boven gekomen.
Van 70 tot 75 km.We
worden een paadje op gestuurd dat op een berm tussen het kanaal en een straat
gelegen is.Dan gaat het verder naast
het kanaal met hier en daar een zijsprongetje over naastliggende paadjes.Ik hoor het geluid van een snelweg, en even
later rijden we weer over een talud ernaast.Het gras is er voor de gelegenheid wat gemaaid.Ook hier weer een aantal afvoergeulen,
verstopt onder het gras.Verderop zie ik
een spoorweg liggen, het teken dat ik bijna weer bij af ben!Eens het talud af, gaat het de spoorweg
over.Een zak sluikafval aan de kant
doet me de wenkbrauwen fronsen!Hier
klopt iets niet!Deze zak heb ik
vanochtend ook zien liggen!Even verder
zie ik de plek waar we het talud waren opgereden, maar de pijlen zijn weg!Ik keer op mn stappen terug en kom een jonge
kerel met zn bike tegen.Hij zou de
route nog willen gaan fietsen, want wist niet dat er zo dicht bij zijn woonst
een toer was vandaag!Het duurt even
voor hij mijn verhaal begrijpt.Dat ik
bijna rond ben en weer op het begintraject ben gesukkeld en dat de pijlen
verderop al weggenomen zijn.Hij was
eerst van mening dat ik er ook nog aan wou beginnen!Dan heb je de pijl na de spoorweg gemist,
weet hij me te vertellen.Inderdaad, die
wijst daar naar links!
Van 75 tot 80 km.Ik
kom weer in de bossen waar ik vanochtend vertrokken ben en zie pijltjes staan
van een vaste route.Luttele kilometers
verder ben ik weer aan de startplaats.Er is nog veel drukte, maar niet meer van bikers.Achtergelaten lege glazen verraden dat hier
een wervelwind van bikers gepasseerd is vandaag!Kennis gemaakt met de breinen achter de site
van MTB-You, ook al was de ontmoeting maar van korte duur.Begrijpelijk, vermits deze mensen nog heel
wat opruim voor de boeg hadden en het ook voor hen morgen weer werken geblazen
is.Alle zware bieren blijken te zijn
verzwolgen door de keelgaten van de deelnemers, een aantal waar de
organisatoren met hun eerste uitgave niet op gerekend hadden.Wat dat betreft dus een schot in de
roos!Of ze het beste uit hun streek
naar boven hebben gehaald, daar kan ik niet over oordelen, vermits ik niet van
hier afkomstig ben en niet vertrouwd ben met de West-Vlaamse tochten.Zelf houd ik meer van bosrijke streken, maar
de bike is wel het middel bij uitstek om kennis te maken met onbekende plaatsen
en wegen te berijden die je anders nooit te zien zou krijgen.Je moet overal eens komen rijden om je
aardrijkskunde wat bij te schaven.Dat
de nodige inspanningen gedaan waren om iedereen aan zn trekken te laten komen,
en dat voor zo weinig inschrijvingsgeld, was meer dan duidelijk.Het sportieve gehalte lag voor mij in ieder
geval meer dan hoog genoeg, t was een zware rit met meer hoogteverschillen dan
dat ik verwacht had en een stevige wind om tegen op te boksen.De zuigende stoppelvelden maakten het ook
zwaar, die ben ik niet gewend.Ik was
goed moe bij aankomst!Zodanig zelfs dat
ik mijn verhaaltje niet dezelfde avond nog heb geschreven!En dat wil al wat zeggen!
Toertocht (30-45 km) van WTC Zomerlust te Wouwse Plantage op
16-10-2011.
Het was weer vroeg opstaan vanochtend, want voor vandaag had
ik een toertocht over de grens in Nederland uitgekozen en ik was zinnens van
met de bike van thuis uit naar ginder te rijden, goed voor een 30 km
enkel.Omdat het zeker geen slijkrit zou
worden en ik wat problemen had met de Turner-bike, was dit de uitgelezen kans
voor een maidentrip met de gloednieuwe Lapierre Zesty, die nog alleen is buiten
geweest om de Grensparkroute eens te rijden.Wonder boven wonder was ik klaar op het vooropgestelde tijdstip, zodat
ik om 8.00 u op weg kon voor een lange rit.Ik was van mening dat het mijn jaarlijkse koninginnenrit was, de langste
die ik rijd, maar ik zat er naast.Want
Wouwse Plantage is dichterbij dan Wouw, dus het is deze laatste die mijn
jaarlijkse langste is!
Via binnenwegen richting Ravenhof in Stabroek gereden.Net voor de kruising met de s Hertogendijk
kwam de zon boven de horizon piepen en wierp een zeer lange schaduw van een
mountainbiker, eenzaam op weg in de koude ochtend.Aan de horizon de wolken boven de
kerncentrale van Doel.In de buurt van
het Elzenbos zag ik gele pijlen hangen van de toertocht vanuit Kapellen.En aan het Ravenhof kwam ik zowaar tussen de
rijders van deze toertocht terecht.Ik
werd zelfs voorbijgestoken door een clubmakker die niet zal geweten hebben dat
ik eigenlijk maar op doortocht was!
Op de Putseweg even halt gehouden om wat te prutsen aan mijn
kilometertellertje dat net nu voor deze lange toer forfait gaf!Batterijtje leeg?Een andere biker stak me voorbij en ik heb
lange tijd in diens spoor kunnen rijden.Hij was duidelijk ook op weg naar De Pin, zoals de Nederlanders Wouwse
Plantage noemen.Aan de start was het
een drukte van jewelste alwaar een dame aan de inschrijving met veel
overtuiging soepbonnetjes, inclusief een gratis massage, aan de deelnemers
overhandigde.Rubber-12 tikte op mn
schouder, hij was ook al present en met de fiets tot hier gekomen.Om 9.30 u konden we van start gaan via een
stukje fietspad om dan de Plantagebaan over te steken en de bossen in te duiken
over een smal paadje dat er nog vrij vochtig bij lag.Ik had soms wel wat last van de lage zon die
in mn ogen scheen, waardoor ik soms niet goed zag waar ik reed!Gedurende de eerste kilometers kon ik rubber
nog goed volgen, alsof de nieuwe bike me vleugels gaf, maar ik voelde al snel
dat ik dit tempo niet zou blijven volhouden.Op een bepaald ogenblik werd ik ingehaald door een sneller groepje dat
rubber mee opslokte, en ik zag hem wegstuiven, de volgende bossen
tegemoet.Want op deze tocht duik je na
honderd meter de bossen en in om er nooit meer uit te komen.Zo goed als voor de volle honderd procent
off-road.De enige verharding die je
tegenkomt is het asfalt bij het oversteken van de verkeerswegen.Aan al deze oversteken hadden mannen van de
club postgevat.Zelfs op de
ongevaarlijke kruisingen stond er wel iemand eenzaam op post, zijn bike tegen
een boom geparkeerd.Op een kruispunt
van zandwegen midden de bossen waren zelfs nadarhekkens geplaatst en stond er
iemand op de uitkijk.Met dank aan die
mensen voor deze service!
De toer bracht een afwisseling van bospaden, smalle tracks,
paadjes door weiden en velden en stukjes heide.De ondergrond lag er goed berijdbaar bij.Geen modder en geen los zand.Het begin van de tocht voerde ons richting
Zoomland waar de biker zijn hart kan ophalen door over de verschillende bulten
te razen.Door de lage zon koos ik op
één van die bulten toch voor de verkeerde kant, waardoor ik in los zand kwam
vast te zitten.Van het drietal dat me
klakkeloos volgde kwam de eerste ook vast te zitten!En dan weer over de wortels naar beneden
razen.
Verder werden we gedurende een aantal kilometers over de
groene vaste route gestuurd die ons bij momenten door prachtige landschappen en
bossen stuurde.Wat een mooie streek
hier!Ineens zag ik naast mij een grijs
koppeke opdoemen.SilverFokske had
blijkbaar dan toch voor deze rit gekozen.Een korte babbel, want we konden moeilijk naast elkaar blijven rijden,
teneinde de snelle jongens ruim baan te geven!Nadat hij gevraagd had of ik het niet erg vond dat hij er vandoor ging
en ik hem geantwoord had dat ik mn best zou doen om niet te veel later aan te
komen, stoof hij weg als een pijl uit een boog.Door mn trage tempo ben ik gewend van alleen te rijden, tussen de
vele anderen!Want er reden heel wat
bikes door de plaatselijke bossen.Maar
op enkele singletracks na konden de snelleren de trageren zonder veel problemen
voorbij.
Een oudere biker die een tijdje achter me had gereden op een
track, kwam naast me rijden toen we een brede zandweg op draaiden.We treffen het met het weer, zei hij in het
voorbijrijden.Zeg dat wel, zon mooie
zonnige zondag!De brede zandweg kwam me
bekend voor en even later passeerden we de in de bossen gelegen Nieuwe Kloof,
een domein met feestzalen.In de buurt
van De Kloof lag de ondergrond er iets natter bij, maar de grote plassen konden
gemakkelijk ontweken worden.De vorige
rijders hadden er al mooie paadjes gevormd.Bijzonder mooi was de plek waar een infobord de toegang tot de Wouwse
Plantage markeerde midden de bossen.Links en rechts van het pad stonden de dennenbomen op een reeks lage
heuvels, een zeer merkwaardige omgeving.Paadjes door bossen en heide werden ons deel.
De bevoorrading stond in het midden van een grote zandvlakte
die ingenomen werd door de vele bikers in hun bontgekleurde pakken, hun fietsen
in het zand gelegd of tegen de bomen geplaatst.De sportdrank smaakte lekker naar citroen en je kon er granenrepen
eten.Maar ik koos voor de lekkere
gevulde koeken die je bij ons niet vindt.Rubber en SilverFokske hadden elkaar gevonden en dronken hun bekertjes
in de warme zon.Ondanks dat kon je
zeker vanochtend een lange broek of beenstukken verdragen.
Allen weer op pad, maar na enkele kilometers moest ik de
twee anderen lossen en zag ze in de bossen verdwijnen.Paadjes door de bossen en over stukjes heide
met af en toe wat los zand, werden ons voor de wielen geworpen.Na de stop zijn me opmerkelijk minders bikers
voorbijgestoken.De snelle jongens
zullen dan al verder op het parcours gezeten hebben!Een track die door het bos evenwijdig liep
met een rijbaan kruiste via twee houten bruggen een diep uitgesneden waterloop.Misschien de Zoom?Even halt gehouden op de eerste brug.Een passerende biker vroeg of ik pech had! Neen, gewoon even kijken hier naar de mooie
omgeving.Verderop kreeg je schuin
achter je de lichtbakens te zien van de vlieghaven van Woensdrecht.Een tijdje in het wiel gehangen van een trage
rijder op een mooie singletrack, om tenslotte toch voorbij te steken.Toen ik het fietspad van de baan van
Huijbergen naar Wouwse Plantage onder mijn fietsbanden zag passeren, dacht ik
dat het einde naderde!Maar niets
daarvan!Even verder doken we weer de
bossen in over paadjes en tracks.Om
nadien over een fietspad gestuurd te worden dat weer naast een diep uitgesneden
beek liep.Om tenslotte toch Café De
Reebok te bereiken.
Rubber en Fokske genoten al van een glas gerstenat.Ook Pcdoc en Liesje waren present.Het was een drukte van belang voor het
café.Tot zelfs de middenberm van de
straat werd ingenomen door de bikers.Door het zonnige weer zullen velen geen zin gehad hebben om al naar huis
te vertrekken.Pcdoc deed weer zijn best
om de sfeer op deze mooie zondag met zijn fototoestel vast te leggen voor de
eeuwigheid.Als de ouderdom ons van de
fiets wegjaagt, kunnen we zo nog eens terugdenken aan de tijd van toen en aan
het fietske dat mij weer levensvreugde heeft gegeven.SilverFokske hoopte met zijn wagen over de
lokale wegen weer thuis te geraken teneinde de wegenwerken op de snelwegen in
Nederland en België te omzeilen.Met
rubber-12 via één van de toegangen tot de Plantage en de Verbindingsstraat door
Essen-Hoek, Kalmthout-Hoek en de heide naar Heide-Kalmthout gereden.De door de brand eind juni verwoeste bomen
waren thans omgehakt.Toch heel wat, te
zien aan de grote hopen verzaagde boomstammen die opgestapeld waren.Waarom niet gewacht om ze nog een kans te
geven om misschien weer tot leven te komen de volgende lente?Het was er superdruk met veel fietsers en
wandelaars!In Heide afscheid genomen en
naast de spoorweg Antwerpen-Roosendaal richting Kapellen gefietst.In Kapellen was het alsof de achtertrein van
mn fiets begon te zwalpen.Verdekke, ik
zat met een lekke achterband!Dat is al
zo lang geleden, en tijdens zijn eerste rit heb ik prijs met de nieuwe
bike!De notubes deed dan toch niet zijn
werk!Al goed dat dit gebeurde aan het
einde van de rit!Omdat ik niet ver meer
van huis was, een paar keren bijgepompt om het thuisfront te bereiken.Fietske proper gemaakt, de douche in en mn
kleren gewassen.Die lekke band, dat
zijn zorgen voor tijdens de week!Door
het niet werkende tellertje kan ik enkel gokken op de totale afstand, zegge 30
+ 45 + 30 = 105 km!Meer moet dat niet
zijn!Mooie toer, ik heb me geamuseerd
vandaag!
Toertocht (15-25-35-45 km) van KFC De Vrede te
Wechelderzande op 15-10-2011.
Op deze zonnige zaterdag, na een korte nacht wegens de
nightride te Bergen-op-Zoom de avond voordien, en na snel wat boodschappen
gedaan te hebben, kwestie van iets eetbaars in huis te hebben, ook afgezakt
naar de Voetbalstraat in Wechelderzande.Het was al filerijden hier op de grote baan en toen ik de Antwerpse ring
op reed waren daar twee rijstroken afgezet en was het daar ook aanschuiven
geblazen.In de richting Nederland was
het nog erger!Dus een knoop in mn
zakdoek gelegd om na afloop zeker niet langs de snelweg weer naar huis te
keren!In de lawaaierige kantine zaten
al veel bikers die de toer achter de rug hadden.Me ingeschreven en om 12.55 u zat ik op mn
fietske nadat ik een biker er op attent had gemaakt dat de start vlak naast het
voetbalveld was, want deze mens had dat niet gezien en reed daar te zoeken.
Twee kilometer verder doken we al een singletrack op en
vervoegden zo de rode vaste route.Omstreeks vijf kilometer reden we over één van de nieuwe stukken die
onlangs voor deze route werden uitgestippeld.Die nieuwe tracks liggen er nu toch al wat vaster bij dan kort na de
aanleg, ook al houd ik nu niet zo direct van al die wasbord-hobbels die deze
track rijk is.Dat is niet ideaal voor
de rug!Twee kilometer verder kwam de
splitsing voor de 45 km en kwamen we op een track van de vaste blauwe route die
zich door mooie bossen slingerde.De
herfstzon viel tussen de bladeren in de kruinen van de bomen die al last
beginnen te krijgen van de eerste kaalheid, nu de winter voor de deur
staat.Het tellertje klokte 13 km af
wanneer we de hoofdingang van de Lilse Bergen voorbijreden.
Ongemerkt kwamen we op de groene vaste route nadat we de
rotonde met de op- en afrit Beerse van de E34 rechts van ons tussen de bomen
hadden kunnen zien liggen.De groene
route bestaat uit een aaneenschakeling van eerder veldwegen, afgewisseld met
paadjes door loofbossen.Men rijdt hier
door een meer open landschap in tegenstelling tot de dennenbossen van bij de
aanvang.Op 19 km ging het de snelweg
over en aan de omgeving merkte ik dat het koninginnenstuk van de vaste route in
het verschiet lag.En inderdaad, een kilometer
verder konden we genieten van de bekende slingerende track in de buurt van het
golfterrein op de vaste rode route.Eerst een treintje snelrijders laten passeren om deze geliefde track aan
mn eigen tempo te kunnen berijden.Ik
kreeg toch nog bikers achter me aan!Na
de track ging de vaste route vroeger rechtdoor, terwijl nu links afgeslagen
wordt om weer een mooi smal paadje op te gaan met halverwege een hoge bult,
waarna men de Achtzalighedenboom te zien krijgt.Als men er tenminste niet achteloos
voorbijvliegt zoals mijn voorganger!Prijsvraag van deze week: waarom heet die boom zo?De eerlijkheid gebiedt wel te vertellen dat
er intussen al een aantal zaligheden zijn afgestorven!Niets of niemand heeft het eeuwig leven,
zelfs niet met zon naam!Omdat ik weet
hoe je weer aan het begin van de koninginnentrack kunt geraken, op mijn stappen
teruggekeerd om er nog eens een tweede keer van te genieten.De biker die in de buurt van de
Achtzalighedenboom op de grond was gaan zitten om aan zn bike te kunnen
prutsen, was intussen verdwenen.
Na nog een stuk van de groene route voor de wielen te hebben
gekregen, kwamen we weer op een nieuw stuk van de rode route waar een
singletrack is aangelegd met bultjes en korte bochtjes.Daar is iets meer techniek voor vereist om
geen voetje aan de grond te moeten zetten wanneer men om een boomstam heen moet
draaien.We doken het struikgewas in om
in een bos te komen naast een gracht en passeerden het hutje aan de vijver, de
klassieke plek waar de toertochten in deze streek hun bevoorrading
opstellen.Niets van dat deze keer, er
stond enkel een koets met twee paarden en een echtpaar menners.We maakten een lusje en kwamen een tweede
keer voorbij de vijver gereden.Mijn
tellertje gaf 27 km aan.Zelfs rekening
gehouden met de extra kilometers die ik gemaakt had, was ik al over halverwege.Waren de paden die we tot dan toe voor de
wielen hadden gekregen me vrij bekend van de vaste routes en uit andere
toertochten, nu doken we een onbekende track in.Die slingerde zich door een loofbos om
tenslotte weer uit te komen aan de voetbalvelden van aan de start.Die mannen van de voetbal hebben het wel goed
bekeken van hun bevoorrading op te stellen in de buurt van de start.Dat bespaart een hoop verhuis van materiaal!Er konden bananen, partjes appelsien, koeken
en sneden cake gegeten worden.Er
stonden nog andere bikers en er kwamen er tijdens mn pauze nog toe.Ik was zeker niet alleen op pad in de bossen,
want ik schat over de gehele rit toch wel ingehaald te zijn geworden door een 60
tot 80 bikers.Ik ben de tel
kwijtgeraakt!Voor mij kwam de stop op
30 km.
Het gedeelte van de toer na de rust was voor mij het meest
interessante omdat ik over onbekende paadjes kon rijden en er geen gebruik
gemaakt werd van de paden van de vaste routes.Het begon al vrij snel met een plezante over en weer slingerende track
door de bossen, alwaar ik het gezelschap kreeg van een jonge vrouw op de
bike.Intussen was ik zon 35 km
onderweg.We werden verder door de
bossen geloodst over een afwisselend parcours van smalle tracks en bredere
wegen.Het geluid van wagens verried dat
we de E34 naderden.We reden er over een
track vlak naast de snelweg.Op 37 km
via een brug de snelweg over om het grondgebied van het Kasteeldorp Vorselaar
binnen te rijden en weer een mooie track in het bos voor de wielen te
krijgen.En er waren nog steeds veel
andere bikers onderweg, geregeld haalden groepjes me in.Volgde weer een mooie track doorheen de
bossen met heuveltjes op en af om dan een breder bospad op te gaan dat overging
in een veldweg en uitkwam op de plek met de 14
kapelletjes.Ik ben daar ooit eens
beland toen ik hier enkele jaren geleden in het wilde weg in de buurt was komen
rijden.Mijn tellertje gaf bijna 43 km
aan, dus het einde moest zo stilaan in zicht beginnen komen.
Het parcours bracht ons over bos- en veldwegen voorbij het
motorcrossterrein van Lille waar je in de verte die kerels met hun motos over
de bergjes zag vliegen.Het
motorengeronk weerklonk in de omgeving tot we weer het bos in doken.Er reed een hele tijd een biker achter me aan
op zon honderd meter afstand.Een
asfaltbaantje bracht ons weer in de richting van de snelweg E34 waar een groot
bord de afrit Lille aankondigde.Even
verderop kondigde een klein bordje voor ons de laatste drie kilometers
aan!En zelfs op dat laatste stukje
kregen we nog leuke tracks te berijden in de bossen en passeerden we De
Zevende Hemel, een gebouw met bijhorende stalling, een soort
ontmoetingsplaats. Doordat ik er even
halt hield, kon de biker die al een hele tijd een eind achter me reed, me
bijbenen.Er passeerde nog een groepje
mannen en vrouwen.Snel aangepikt en mee
de grote baan overgestoken.We reden het
kerkhof voorbij en dat was het sein dat we dra weer aan de voetbalterreinen
zouden zijn.Ik had in totaal 52 km
gereden.
Geen gebruik gemaakt van de bikewash.Binnen in de kantine drie flesjes ijsthee
soldaat gemaakt en een broodje kaas naar binnen gewerkt!Op de velden waren tegelijkertijd twee
voetbalwedstrijden aan de gang.Nog
bijna een uurtje blijven uitrusten met het gedacht van jinba ittai nog te
zien.Hij moest vandaag werken, maar zou
nog net voor sluitingstijd proberen te starten.Geen jinba te zien gekregen.Terug naar mijn auto die geparkeerd stond in een nette straat met keurig
onderhouden voortuintjes, voor hetzelfde huis waar ik een aantal jaren eerder
al eens was komen parkeren.Het was niet
nodig geweest, want de grote parking voor de voetbalvelden blijkt nu netjes
aangelegd te zijn met een gloednieuwe toegangsweg.Via de secundaire wegen naar huis
teruggekeerd en geen last gehad van de files op de snelwegen rond Antwerpen!
Mooie toer, waarbij in het gedeelte voor de rust bijna
uitsluitend de paden van de vaste routes worden aangedaan.De tweede kleinere helft komen minder bekende
paadjes aan bod.Veel afwisseling, veel
bos, veel off-road en een prachtig herfstweer!
Nightride (20 km) van de Mellowbikers te Bergen-op-Zoom op
14-10-2011.
Wanneer de dagstaak er omstreeks 16.30 u op zat, iedereen
weg was en de rust weerkeerde, was het alle hens aan dek om alles in gereedheid
te brengen voor de afreis naar Bergen-op-Zoom.Alles de auto in, de fiets die al op mn werkplek stond opgeladen en nog
snel een kop soep en wat overschot van stoofvlees met een paar boterhammen naar
binnen gewerkt.Mijn vrees voor files op
de E19 werd bewaarheid ter hoogte van Sint-Job-in-t-Goor. Dus daar snel de afrit op en via de lokale
wegen naar huis, de spullen die ik niet nodig had snel binnen gezet en dan via
de nachtelijke Putseweg en over Huijbergen naar de Boslustweg in Bergen-op-Zoom,
op een boogscheut van de Belgisch-Nederlandse grens.Meteen weet ik hoe je daar moet geraken, voor
een groot stuk identiek aan de route naar Wouw en Wouwse Plantage.
Bij aankomst aan de Stayokay viel me het grote aantal
geparkeerde wagens op!Dit was niet
langer het ritje van vorig jaar voor een select gezelschap, getuige de 203
bikers die voor dit nachtelijk amusement naar hier waren gekomen.Mn lampen gemonteerd, mn schoenen aan en
naar de inschrijving.Terwijl ik me
stond klaar te maken, kwam jinba ittai voorbijgereden, hij was aan zn toer
begonnen.In de Stayokay was het zelfs
drummen geblazen om tot bij de inschrijftafel te komen!Ik zag onvoldoende in het schemerlicht om mn
inschrijvingsbewijsje in te vullen!Wat
zat ik nou te sukkelen terwijl er zon megaverlichting op mn helm
pronkte!Terwijl ik vruchteloos naar het
schakelaartje tastte, merkte ik dat ik de lamp gewoon achterstevoren op mn
helm gemonteerd had!Van de stress om me
te haasten!Gelukkig hangt ze maar vast
met klittenband, zodat ze snel omgedraaid was!Het verwonderde mij dat er nog geen Nederlanders geweest waren die dat
gezien hadden en er opmerkingen over gemaakt!
Om 20.45 u was ik goed en wel op pad, reed voorbij de twee
mannen die op het kruispunt post hadden gevat, om even verderop het bos in te
duiken op een plek waar twee mensen met een fototoestel in de weer waren.Wat me al direct opviel waren de mooie,
verzorgde pijltjes die het parcours aanduidden.Allemaal even netjes en eenvormig en duidelijk van ver te zien.Soms bescheen je lamp een hele rij dergelijke
pijltjes die in een bos aan boomstammen en paaltjes bevestigd waren.Het moet een hele klus geweest zijn om die
allemaal te maken.Er waren nog redelijk
wat starters en ik maakte me soms wel wat zenuwachtig wanneer een sneller
treintje in mn zog naderde!Amper vijf
minuten na mn vertrek kondigde mijn gsm de ontvangst van een berichtje
aan.Dat zal de rubber zijn die zijn
vertrek aankondigt!Niet gestopt om te
antwoorden, hij zal me seffens wel zien, heb ik toen gedacht.
In het begin van de tocht werden we over een pad gestuurd
dat bestraat was met brede stenen, waartussen de voegen alsmaar groter
werden!Ik vermoed dat er aan het einde
zelfs ronde houten stammen gebruikt waren.Dat de spleten tussen de stenen steeds groter werden, boezemde me weinig
vertrouwen in!We reden de bossen in en
kregen bospaden en tracks voor onze wielen geworpen in het nachtelijke
duister.Hier en daar diende een bultje
overwonnen te worden.De ondergrond was
vrij droog, op hier een daar een grote plas na.Op bepaalde plaatsen lag er zelfs nog veel los zand!Bij aanvang vlotte het niet al te goed en
voelde ik me wat opgejaagd.Bovendien
zat er speling op de trapas van mn fiets!Ja, iets dat veel gebruikt wordt, slijt!En mn kilometertellertje werkte weer niet!Altijd last mee bij nachtritten!Dat toestelletje wordt gestoord door de
batterijen van de lampen, vermoed ik.De
stress van de werkweek zinderde nog na en eigenlijk was dit een goed begin van
het weekend om deze letterlijk uit je lichaam te trappen.Af en toe even aan de kant of me smal gemaakt
om snelleren te laten passeren.Toen ik
even aan de kant stond te lurken aan mn drinkzak, hoorde ik achter me een bekende
stem.Achterom kijkend zag ik niemendal
omwille van het sterke licht dat me bescheen.Het was rubber-12 die me had ingehaald.
Van dan af ging het beter.De motivatie om rubber-12 te proberen te blijven volgen deed me nu
sneller trappen en overal over vliegen.Want er lagen wel redelijk wat wortels op ons pad.Licht in het bos bewees dat we de
bevoorrading bereikten.Ik zag daar
licht flikkeren tussen de bomen en ben gaan kijken.Er hing een fiets in een boom en het kader
ervan was omwikkeld met een lichtslang.Aan de stop kreeg elke biker een blikje Redbull en een reep krachtvoer
van Isostar.Rubber was in gesprek met
een deelnemer die op een paaltje was gereden en wiens voorwiel verbogen
was.Vandaar dat de seingevers op
bepaalde plaatsen een fluojasje rond de paal aan het einde van een pad hadden
vastgemaakt.
Na de rust weer op pad door de nachtelijke bossen.Rijdend over een tapijt van dennennaalden
reflecteerden de pijltjes het licht van mn lampen die ik aan de stop van een
nieuwe batterij voorzien had.Bredere
boswegen wisselden af met smalle tracks tussen boomstammen.We slaagden er zelfs in van enkele bikers in
te halen!Niet alleen het licht, maar
ook het naar elkaar roepen achter ons, toonde dat er een groep mannen
naderde.Volgde een lange strook los
zand.De rubber was er door geraakt,
maar ik bleef steken, kon mn evenwicht niet houden en viel op de grond.Daardoor stak de groep mannen me
voorbij.Die werd gevolgd door een biker
die zonder licht was komen te zitten.Omdat deze ook moeilijker door het zand geraakte, speelde hij de groep
kwijt en kwam dan bij mij in het wiel hangen.Maar na verloop van tijd merkte ik dat hij niet meer volgde.Soms reed ik over open plekken of aan de rand
van de bossen en zag ik het licht van de opkomende maan.Ik kwam de biker zonder licht weer
tegen.Ik vermoed dat hij de streek
kende en binnenwegeltjes had genomen.Nadat we de laatste twee seingevers gepasseerd waren, kwamen we weer uit
in de Boslustweg en even later zat de rit er op.
Een korte babbel met Waldo die buiten stond bij zijn
vrienden.De rubber was intussen bij weetabix
en zijn twee kompanen, die ik had zien starten toen ik me ging inschrijven,
gaan zitten, buiten op het terras.Het
gezelschap vervoegd en binnen de kop stevige soep en een boterham gaan
halen.Vanuit het raam riep iemand me
toe.Offshore was dan toch naar hier
gekomen!Dan zal dat daarstraks toch
Patje geweest zijn die mijn naam riep toen hij voorbijvloog!Weetabix en zijn maten vertrokken huiswaarts
en de koude joeg ons naar binnen.Aan
tafel bij jinba ittai, Patje en Offshore gaan zitten.Daar zaten ook twee mannen die uit het verre
Oostende en Heist naar hier waren gekomen voor deze nachtrit.Nog een babbel met Viperworldcup, mee het
brein achter dit evenement, en later nog met LeoV, de bezemrijder die het
parcours schoonveegde.Ook Pcdoc en
Liesje gespot.Het was al over één uur
eer we huiswaarts vertrokken.Ter hoogte
van de afslag naar Wouw ben ik rubber nog voorbijgestoken die met de bike
gekomen was en er dus weer terug mee naar huis moest.Ik kreeg zijn sterke licht nog een hele tijd
in mn achteruitkijkspiegel te zien.Tot
ik Huijbergen weer naderde.En zo was ik
op deze vrijdag weer pas laat te bed!
Mooi tochtje van de Mellowbikers die in hun vrije tijd de
bossen van Bergen-op-Zoom en het Nederlandse mountainbikersforum onveilig
maken.Degelijk afgepijld met duidelijke
pijltjes die goed opvallen in het donker.Volledig off-road in de bossen met seingevers aan oversteken met
(rustige) verkeerswegen.Een tocht,
georganiseerd door mensen met een hart voor mountainbiken en die anderen willen
laten kennismaken met de streek waarin ze wonen en rijden.De tocht had iets langer mogen zijn dan een
dikke 20 km, maar sommigen hebben dat handig opgelost door de toer een tweede
keer te rijden of door met de bike van thuis naar ginder te komen.Leuke sfeer onder gelijkgezinden na
aankomst.De ideale manier om na een
week werken content het weekend in te gaan!Met dank voor dit initiatief en de gezellige avond.
Mellowbikers Nightride op vrijdag 14 oktober 2011 te Bergen-op-Zoom.
Bomen,
wortels, blubber. Voor de deelnemers van mountainbiketocht Nightride in Bergen
op Zoom komt daar nog een obstakel bij: de duisternis.
Met je
mtb in het donker door het bos crossen. Het moet niet veel gekker worden. Toch
is dat precies wat op 14 oktober staat te gebeuren. Want dan is de Nightride
oftewel nachtrit van de Mellowbikers. En daar hebben zich inmiddels al ruim
honderd mtb'ers voor aangemeld. "We denken dat we uiteindelijk uitkomen op
zo'n tweehonderd. Ze komen uit heel Zuid-Nederland", vertelt Paul
Graafmans van de Mellowbikers.
Wie
overdag met een mtb rijdt moet al goed oppassen dat ie niet tegen een boom
'aankwakt' of onderuit gaat in de modder. In het donker rijden vereist nog veel
meer kundigheid. Een steeds groter wordende groep mtb'ers ziet hierin de nieuwe
uitdaging. "Van dit soort ritten komen er steeds meer", zegt
Graafmans. Maar het is nog lang niet zo ver dat er elk weekeinde zo'n rit is,
zoals dat wel met de gewone toertochten het geval is. Dat seizoen is inmiddels
weer begonnen. "Juist omdat er relatief weinig ritten zijn, komen mensen
ook van elders naar hier om door het bos te rijden."
De
Mellowbikers houden zo'n Nightride nu voor de tweede keer. "Vorig jaar
hebben het onder ons gedaan. Met zo'n dertig deelnemers. Op
uitnodiging."Nu kan in principe
iedereen meedoen. Aan de fiets worden geen bijzondere eisen gesteld, wel aan de
verlichting, alhoewel dat de verantwoordelijkheid van elke deelnemer zelf is.
"Heel veel van deze jongens trainen ook 's avonds op de weg en hebben
daarom al goede verlichting. Maar je houdt niet voor mogelijk wat er met de
moderne led-techniek aan verlichting op fietsen mogelijk is."
Op
YouTube circuleren de nodige filmpjes van dit soort ritten. En wat meteen
opvalt is de enorme batterij licht die de deelnemers voeren. Niet alleen op de
fiets, maar vaak ook nog op de helm om gericht te kunnen schijnen. "Je
moet erg goed uitkijken in het donker. Een pad dat je misschien al duizend keer
overdag hebt gereden ziet er dan totaal anders uit", weet Graafmans uit
ervaring.
En al is
de verlichting nog zo goed, de deelnemers moeten over goede ogen beschikken.
"We hadden de vorige keer een deelnemer die nachtblind bleek te zijn. Die
stapte na een kilometer of zo al af."
's
Nachts door het bos rijden is niet alleen een kwestie van licht, maar ook van
aangepast tempo. "Als je normaal 25 kilometer in een uur doet, doe je daar
nu twee uur over. Het is heel intensief rijden. Je moet op de omgeving letten,
op de ondergrond, maar ook op je voorliggers."
Daarom
is die afstand ook een mooie lengte voor de avondrit door de Bergse bossen.
"Bovendien concentreren we de rit in een klein gebied om zo min mogelijk
overlast te geven. Dat betekent veel rondjes draaien."
Om dat
goed te laten verlopen komen er wel zeven- à achthonderd reflecterende
routepijlen in het bos ten zuiden van de Stayokay. De Mellowbikers hebben voor
de avondrit vergunning gekregen van de gemeente, want normaal gesproken is het
verboden na zonsondergang door het bos te fietsen. De rit speelt zich ook
helemaal af op gemeentelijk grondgebied. "We willen als vereniging
mountainbiken op een positieve manier onder de aandacht brengen. Vaak wordt er
negatief gedaan over mtb'ers. Wij willen laten zien dat we verantwoord gebruik
kunnen maken van het bos."
De leden
van de club fietsen niet mee. Zij zorgen er voor dat alles vlot verloopt. De
deelnemers kunnen op 14 oktober tussen 20.00 en 21.00 uur op pad gaan.
Op de
foto: Waldo baant zich met verlichting op helm en stuur door het donkere bos.
Zo gaat dat 14 oktober ook tijdens Nightride. Veel mountainbikers zien in
nachtelijke bostochten een nieuwe uitdaging. foto's Tonny Presser/het fotoburo
BERGEN
OP ZOOM - Mellowbikers noemen ze zich. Met dat mellow willen ze vooral aangeven
dat mountainbiken iets ontspannends is. Geen wedstrijd.
Vooral
genieten. Wat twee jaar geleden begon als een klein groepje mtb'ers dat afsprak
om samen te gaan fietsen op zondagochtend is inmiddels sinds afgelopen zomer
uitgegroeid tot een vereniging, alleen bedoeld voor mtb'ers.En dat is uniek in deze regio waar wel tal
van toerclubs zijn maar geen vereniging zich puur op de mtb richt.
Woordvoerder
Paul Graafmans van de Mellowbikers: "We hebben een vereniging opgericht
omdat we toch ook activiteiten willen organiseren zoals onze Nightride. Dan
gaat het al snel om aansprakelijkheid. Een vereniging is dan verstandiger. Ook
is het eenvoudiger bij het aanvragen van een vergunning."
Maar in
feite blijft de formule van de Mellowbikers onveranderd. Een groepje dat elke
zondagochtend om 8.30 uur vanaf de Stayokay aan de Boslustweg vertrekt voor een
rit door de bossen in de omgeving. "We hebben nu twaalf leden, maar ook
zo'n 20 à 25 man die op los-vaste basis met ons meerijden", aldus
Graafmans.
Door een
vereniging te worden willen de leden ook hun enthousiasme voor en kennis van de
sport met anderen delen. "Omdat we ons nu meer naar buiten richten gaan we
ook onze website aanpakken."
Toertocht (15-25-45 km) van de Tripple Bikers te Halle-Zoersel.
Mijn plan was eigenlijk om vandaag de toertocht in Mol te rijden, maar omdat ik van elders kwam na een avond en nachtje onvoorzien tappen (en niet stappen!) op een feest en daar was blijven slapen, moest ik thuis mn bike en spullen nog gaan ophalen. Zo werd het te laat om nog tijdig in Mol te geraken en koos ik voor het dichterbije Halle-Zoersel waar je tot 11.00 u kon starten. Vorig jaar ben ik hier de jubileumeditie komen rijden. Toen hadden de Tripple Bikers overal metalen bruggen op het parcours en aan de finish opgebouwd! Wanneer ik alles ingeladen had en de fiets op de drager stond, klaar om te vertrekken, begon het weer hard te regenen! Me ingeschreven en om 10.50 u voor de toer vertrokken. We doken vanaf de Lotelinglaan links een smal servitudenpaadje in naast een huis en kwamen al snel op een bospaadje terecht. Even aan de kant en moeten prutsen aan mn kilometertellertje omdat één van de knopjes ingedrukt was geraakt toen het in het zakje van mn fietstruitje zat bij het inschrijven en het daarom de afgelegde weg niet registreerde. Een groepje van drie stak me toen voorbij. De eerste tien kilometers kregen we een afwisseling van bospaden en veldwegen voor de wielen. Ondanks de regen van gisteren en vandaag viel de toestand van de ondergrond nog goed mee, ook al kregen we af te rekenen met hier en daar een plas en wat slijkstroken. Op een bepaald bospad waren een aantal putten gedempt met hakselhout en dat rijdt toch niet zo gemakkelijk.
Na 9 km bereikten we de Knodbaan in Oelegem en ging het een stukje naast de antitankgracht, dan er over en langs de andere kant terug tot voorbij het Fort van Oelegem op 12 km. Even tot over de brug gereden tot aan de toegang tot het fort. Er hing een gedenkplaat van een in 1896 geboren en in 1917 gesneuvelde kanonnier. Eens het fort voorbij volgde een funstukje over het door putten en bulten gehavende pad naast de gracht. Als je het vanuit de andere richting moet berijden, dan is de passage lastiger. De diepe putten stonden vol water. Dit plezante stukje werd gevolgd door een modderig pad in het bos en leuke paadjes door de bossen. Wegen door bossen werden aan elkaar geregen door stukjes asfalt. Volgde een zeer lang en recht pad doorheen een bos, aan weerszijden afgeboord door een draad aan paaltjes, wegens privé, om uit te komen aan de Lievekenshoeve. Tijdens dit deel van de rit hadden me nog drie individuele rijders voorbijgestoken. Paadjes door de bossen, al dan niet verhard, werden ons deel.
Na 15 km reden we het Sniederspad op, gevolgd door een smalle track die zich naast een zandweg tussen de bomen slingerde met aan de linkerkant de door hagen aan het zicht onttrokken achtertuinen van grote villas. Een leuk paadje in ieder geval. Na 17 km bereikten we het park van Zoersel waarin een imposant kasteel stond, wat we even later van dichtbij zouden te zien krijgen. We reden er over de verharde paadjes door het park om na 20 km van zeer dichtbij dit Hallehof te passeren. Volgde de passage van een villawijk in Halle, met daarna een lange en eerder saaie asfaltweg, gevolgd door een al even lange bosweg.
De bevoorrading ben ik vermoedelijk voorbijgereden, deze zal in ieder geval niet goed aangeduid geweest zijn. Want toen ik omstreeks 22 km in het bos een splitsing tegenkwam tussen de verschillende afstanden, vermoedde ik dat hier de afstanden na de stop weer uit elkaar gingen. Ik vermoed dat de bevoorrading in de voortuin van een hoeve stond omdat ik er in het voorbijrijden een biker had zien staan babbelen met mensen op het erf. Maar verder was daar niets te zien waaruit men kon besluiten dat daar de stop was! En de grote meute was al lang gepasseerd, want dan valt een bevoorrading direct op. De moeite niet gedaan om op mn stappen terug te keren. Het was intussen ook weer aan het regenen! We doken weer het Zoerselbos in en passeerden de ruwbouw van een verblijf voor verstandelijk gehandicapten. Ik veronderstel dat daar een instelling is, te merken aan de gebouwen die we daarna nog te zien kregen. Ik vond de inplanting van de nieuwbouw zo in het bos tussen de bomen toch ietwat ongelukkig omdat zo weer een stuk bos ten prooi valt aan bebouwing. Aan het begin van een wandelpaadje in het Zoerselbos stond een plakkaat van de Pol en Mariette-wandeling.
Op 30 km, nadat we kort tevoren een groot wit kasteel waren gepasseerd, zag ik de biker die me net ingehaald had op zn stappen terugkeren. Op het kruispunt van de Zoerselbosdreef en de Rodendijk in Zoersel waren de pijlen verdwenen! Een derde biker aangesproken, maar die was op eigen houtje onderweg. Toen de andere biker rechtsomkeer had gemaakt en ik hetzelfde wilde doen, zag ik aan een boom het bekende gele gevarenbordje hangen! Dat was een aanduiding dat de toer hier passeerde en een flauwe plezante vermoedelijk de pijlen had verwijderd. De andere biker was al te ver weg om hem nog terug te roepen. Een gokje gewaagd en naar rechts afgeslagen in de richting van de bekende handelszaken langs de Rodendijk in de richting van de oprit van de snelweg. Net voor de oprit van de E34 zag ik aan restaurant t Lopend Vuurtje weer pijlen hangen in een straat die Sjauwel heet.
We reden naast de snelweg en op km 33 zag ik midden in de weiden de metalen brug opdoemen die voor de gelegenheid was opgetrokken. Een brug zoals men ze ook tegenkomt op grote professionele veldritten. Ze was wel wat overkill in vergelijking met het beekje dat diende gekruist te worden. Ik ben boven op de brug blijven staan en het was leuk van de reacties van de passanten op de snelweg te zien. Ze stond ter hoogte van de grote ietwat vervallen hoeve die van op de snelweg goed te zien is en wanneer ik van verder af kom voor mij het teken is dat ik het thuisfront zo stilaan nader. Ik wou eens tot aan die hoeve rijden, maar heb het toch maar niet gedaan omdat aan de ingang van de lange weg die er naartoe leidt een bordje verboden toegang, privé stond. De brug nog eens een tweede keer overgestoken en na de zompige weide doken we weer het bos in om even verderop na 34 km op enige afstand te passeren aan het Boshuisje van Hendrik Conscience te Zoersel. De route even verlaten en tot aan het Boshuisje gereden. Het is de plek waar De Loteling zijn geschiedenis vertelt heeft aan Hendrik Conscience. Het is tijdens het weekend geopend en men kan er een boerenbloementuin bezoeken. Het Boshuisje ziet er toch maar krakkemikkig uit, getuige de met harde plastiekplaten dichtgenagelde ramen. Ik veronderstel dat de oude ramen niet alle vocht buiten houden.
Ik vroeg me af of de biker die me daarstraks had ingehaald en ook met de verdwenen pijlen te maken kreeg en rechtsomkeer had gemaakt, het parcours teruggevonden had. En op een zompig pad tussen de weiden zag ik hem in de verte achter me naderen. Hij bleek toch ook via de brug naast de snelweg gepasseerd te zijn. Toen ik korte tijd later in zijn kielzog weer straten met huizen in reed en autos met fietsdragers geparkeerd zag staan, was ik een beetje teleurgesteld dat de rit al voorbij was, terwijl ik nog maar 38 km op mn tellertje had staan. Maar omdat de eerste kilometers niet geregistreerd werden, zal ik wel op een kilometer of 40 uitgekomen zijn. Spijtig van de regen, het sombere weer en de verdwenen pijlen. De afpijling was duidelijk, er hingen gevarenbordjes en de splitsingen waren zeer goed aangeduid. Misschien de bevoorrading ook wat meer doen opvallen? Mn fiets even afgespoten met de hogedrukreinigers met zachte straal en hem toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte fietsparking.
Net zoals vorig jaar had naast de voetbalkantine een man postgevat met zijn hamburgerkraam om zo een graantje mee te pikken op deze sombere zondag. Vorig jaar had hij nog iemand om extra broodjes moeten sturen. Een frisdrank besteld in de kantine en een broodje braadworst met ajuin en mosterd smaakten na de vochtige rit. Binnen was men al volop bezig met het afvoeren van de tafels en de banken. Omstreeks 14.00 u huiswaarts. Toen was de bikewash ook al opgedoekt, op één hogedrukreiniger na, die gebruikt werd om een quad af te spuiten. Thuis in de gietende regen mn fiets nog verder proper gemaakt en mn schoenen afgespoten. Ik was blij dat ik onder de warme douche kon. Vandaag voor het eerst terug gereden met lange broek en na aankomst thuis de verwarming opgezet! Het was koud en nat! De winter is in aantocht!
Een stokoud, laag gebouwtje, langs een onverharde weg, verborgen in een bos. Het oogt pittoresk, maar op het eerste zicht ook bescheiden. Toch is dit één van de bekendste toeristische trefpunten van Vlaanderen. Halverwege de negentiende eeuw was Hendrik Conscience, de man die zijn volk leerde lezen, een regelmatige bezoeker van Zoersel. Hier, in het Boshuisje, zou hij het verhaal gehoord hebben dat hem inspireerde tot het schrijven van De Loteling. In elk geval situeerde hij hier zijn hoofdpersonages. Het verhaal is dat van Jan Braems, een jonge van bescheiden afkomst, die door loting vrijgesteld werd van militaire dienstplicht, maar zijn gunstig lot verkocht aan een gegoede burgerszoon. Jan vervulde in diens plaats zijn militaire dienstplicht, maar werd tijdens zijn legerdienst blind. De Loteling werd in de jaren zeventig verfilmd, met Jan Decleir in de hoofdrol. (bron: http://www.boshuisje-zoersel.be/spoor.html)
Camba-toertocht (25-45 km) in samenwerking met MTB Club De
Jokers te Genk en ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide.
Ondanks het feit dat er op deze zondag ook toertochten waren dichter bij huis, toch naar Genk afgezakt om deel te nemen aan de Camba-toertocht ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide in samenwerking met MTB De Jokers. Dat was ook nog eens de gelegenheid om samen te rijden met Nidecker, een fietsmakker uit mn omgeving, die kort na onze kennismaking, zijn ware liefde vond in het verre Hasselt. De ware liefde bestijgt thans mee de mountainbike en vergezelt hem op zijn pad door bos en velden. Meer nog, Misses Nidecker is zelfs werkzaam op de plek waarvoor deze benefiet bedoeld is en steunde met haar inspanningen dus haar eigen werkgever! Thuis goed op tijd vertrokken voor een autorit van ruim 90 km en daardoor iets vroeger dan voorzien op de plaats van afspraak. Die bleek zich te bevinden aan een bedrijf in een industriezone waarvan de naburige bedrijven hun terreinen hadden opengesteld als parkeerplaats. De metalen constructies waartegen je uw bike kon plaatsen waren allemaal omwikkeld met plastieken verpakkingsmateriaal om schade aan de fiets te voorkomen. Dat moet al een heel werk geweest zijn. Me ingeschreven even over halftien en binnen gewacht op de medebikers. Bij de inschrijving kreeg je een mooi stuurplaatje en een plastiek kaartje met het noodnummer, na afloop in te ruilen tegen een T-shirt.
Gedrieën even over tienen vertrokken, maar attent als hij is, stopte Nidecker al direct aan de man die met een doos in de hand, de inschrijvingsbewijzen in ontvangst nam en iedereen een goede rit wenste. Want daar stonden twee jonge kerels, waarvan één problemen had met remplaatjes van de schijfremmen van zn bike. Ondanks zijn verwoede pogingen kon het probleem niet opgelost worden. Hopelijk hebben die twee jongens nog hulp kunnen krijgen bij de organisatoren en zijn ze alsnog kunnen starten. Het is immers jammer van de moeite te doen van te komen en dan niet te kunnen vertrekken wegens technische problemen. Dat alles maakte dat wij pas om 10.20 u goed en wel op pad konden gaan. Maar op zon mooie zonnige zondag hoef je niet op de klok te kijken!
We doken onmiddellijk de bossen in achter het industrieterrein, naast de afsluitingen achter de bedrijven en dan ging het naar links een track op die ons doorheen een bos met statige loofbomen loodste. Het zien van een aantal vakantiehuisjes aan de rand van dat bos, deed een belletje rinkelen! Hier was ik onlangs nog gepasseerd, maar dan komend van de andere kant, was zelfs verkeerd gereden door een slecht geplaatst pijltje en op mn stappen moeten terugkeren om een door gevallen bladeren bijna onzichtbare singletrack te moeten nemen over de helling van een heuvel! Ik had dat vermeld in mn verhaaltje! Mijn grijze cel even aan het werk gezet om te achterhalen tijdens welke toer dit kon geweest zijn! Bingo! Het was de Ter Dolen Fietshappening vanuit Helchteren! In ieder geval rijd je op die plek door een prachtig bos. Even verder passeerden we een uitloper van de zwemvijver van Hengelhoef en reden we over een track op een soort heuvelrug tussen de bomen, met links de zwemvijver en rechts in de diepte een gracht en een drukkere baan. De geluiden van rond de zwemvijver spelende kinderen bleven thans afwezig, nu zij de vakantie weer hebben moeten inruilen tegen de schoolbanken. Het tellertje toonde 5 km.
Vrij kort na de start werden we aan een zanderige heuvel op de gevoelige plaat vastgelegd. Door de zanderigheid en de plotse ophoping van bikers, was het voetje aan de grond. De fotograaf moet ook een goed oog voor esthetiek en schoonheid gehad hebben, want hij ving enkel Misses Nidecker in zijn lens! En hij maakte ook een mooie foto van zegge mn forumvriend Bruce Wayne in het gezelschap van zijn bikemaat Mr. C. Onlangs elkaar nog gezien tijdens de marathon in Overpelt en nu hier, toen ik plots de mij bekende stem van de vleermuis achter me te horen kreeg! Maar Batman is te snel voor een ouwe Papegaai!
Via een brede rijweg passeerden we de ingang van Hengelhoef om dan rechts weer off-road te gaan over verharde paadjes en tracks in de bossen. Misses Nidecker reed netjes tussen haar twee metgezellen in, den deze achteraan, zodat ik geregeld nog de hete adem voelde van snellere kerels die toch hoffelijk hun kans om voorbij te steken afwachtten! Na tien kilometer kwam ik weer op bekend Ter Dolen-terrein toen we het natuurgebied De Teut in doken en onze evenwichtskunsten op de proef werden gesteld wanneer onze fietsbanden het mulle zand doorkliefden. De heide zag er op deze plek wel niet purper uit, maar de omgeving heeft toch wel een apart uitzicht. De grond was overal droog en goed te berijden. Op een bospad reden we achter een moeder met haar dochtertje. De bos- en bladgrond vol dode dennennaalden gaf op de tracks de indruk dat je in een bloempot reed, zeker op de plaatsen waar minder frequent gereden wordt en de voorgangers de grond met hun wielen hadden losgewoeld. Gelukkig kregen we op deze bloedhete oktoberdag na een grijze zomer de koelte van de bossen er gratis bovenop!
De tocht voerde ons richting Zonhoven. De bevoorrading kwam daar na 20 km en er lagen nog redelijk wat fietsen in het gras waarvan de berijders zich te goed deden aan bananen, appelsienen, koeken en wafels. Onze aandacht werd er getrokken door een aantal rijders, mannen en vrouwen, die erg professioneel uitgerust en gekleed waren, met helm en bril inclusief, maar waarvan de dracht van een paar beenstukken, als netkousen zonder jarretellen en met een bloot bovenbeen, aantoonde dat het eerder gelegenheidsbikers waren. De dame die haar beenstukken op deze bizarre wijze had aangetrokken, zou zangeres Zohra geweest zijn. Er is nochtans een redelijk verschil tussen een mountainbiketocht en een potje paaldansen! Alhoewel je daar ook kan aan twijfelen, het logo van de mannen van Secret Trails in gedachten! Voor wie dat niet kent: een paaldanseres die zich rond een voorvorkpoot slingert! Nadien viel mijn eurocent dat ik ergens gelezen had dat een aantal BVs van onze welbekende televisiekanalen hier hun opwachting kwamen maken. Ze hadden wel zeer mooie fietspakken aan, in zwart met oranje. Maar ja, zon pluimgewichten ogen zelfs mooi in een jute aardappelzak! Steek een nijlpaard zoals ik in zon kostuum en het lijkt nergens op! Anderen moeten daar ook zo over gedacht hebben, want toen het groepje vertrok, gingen er direct een aantal mannen achter aan! Dat zal wel niet voor die pakken geweest zijn zeker? En ineens waren de meeste fietsen van het grasveld verdwenen.
Na de stop volgde een zeer mooi en amusant stuk over de open heide. Doordat ik een groepje snelrijders had laten passeren, mijn ingewanden geconfronteerd werden met het aanbod van de bevoorrading, mijn aandacht getrokken werd door een immense diepe, zanderige put alwaar een wandelaar met hond vertelde dat op die plek cyclocrosswedstrijden werden gehouden en ik af te rekenen kreeg met een aantal kuitenbijters over kwistig van los zand voorziene paadjes, raakte ik meteen achterop! Man, man, heb ik moeten trappen om Misses Nidecker weer bij te kunnen benen! Om dan nog met afgrijzen te moeten vaststellen dat zij wortels naast boomstammen overschrijdt waar ik begin te stuntelen als een bejaard konijn met Nordic-walking-stokken, bang om letterlijk op den Teut te gaan! We slaagden er zelfs in van twee zwart-oranje mannen van het BV-team in te halen en deze hebben gedurende vele kilometers in mijn wiel gehangen. Tot ze er op een bepaald ogenblik naar het einde toe toch in slaagden om ons weer te vloeren.
Toen we bij het beklimmen van een brug over de snelweg onze voorrijder volgden over het krakkemikkige voetpad in plaats van de fietsstrook te nemen, en daarbij de takken van de bermbegroeiing in onze tronie gekatapulteerd kregen, met het risico van van de hoge stoeprand te vliegen, wist deze snoodaard te melden dat we hem niet noodzakelijk hadden hoeven te volgen! De plaats waar we dan de baan over moesten kwam me bekend voor! Zo ook de heuvelrug waar we over reden. Daar was ik ooit met dichtgeknepen billen steil naar beneden geraasd over een helling vol grind, denkend dat mijn laatste uur geslagen was. Om gelukkig dan toch niet overkop te gaan! We bevonden ons namelijk aan de voet van de mijnterril van Winterslag. Deze keer was er geen toestemming verleend om de terril te mogen beklimmen, niet dat ik daar zo verdrietig om was. Maar anderen hadden deze speeltuin waarschijnlijk wel graag betreden! We gingen er dus rakelings omheen, over een track die de moeite waard was, tussen laag struikgewas en bomen. Met de hete adem van de twee zwart-oranje BVs in mijn nek! We kregen de torens van de mijnliften te zien, evenals de gebouwen van destijds, sommigen gerenoveerd, anderen in staat van verval. Verder voerde de tocht ons doorheen de vele bossen en open plekken die deze streek rijk is. Meer naar het einde toe kwamen we weer in het vaarwater van de Ter Dolen-tocht toen we hoog onder een snelwegbrug en over een grote open plek reden, vol stronkjes van recent gerooide bomen. Zelfs na het bordje dat de laatste vijf kilometers aankondigde, kregen we nog plezante paadjes aangeboden. Om dan weer via het bos achter het bedrijventerrein de plek van Camba te bereiken en een punt te zetten achter deze puik georganiseerde tocht.
De stapel T-shirts was al flink geslonken, maar toch elk nog gevonden wat we graag hadden willen hebben! Niet dat ik dit noodzakelijk vind, maar er zal wel een sponsor achter schuil gaan die deze zaken ter beschikking stelt. Een fris drankje, broodjes kaas en een stuk gebak gingen vlot naar binnen. Achteraf in Hasselt nog een stuk aan deze après gebreid met een wandeling in het gezelschap van het huisdier Blacky-Killer, een vinnig mormeltje dat zijn naam toch wel gestolen heeft, wegens noch zwart noch dodersinstinct hebbende. Een drankje in de Kwaakvos en een pizza bij de plaatselijke Turk sloten de dag voor mij dan af! En dat alles omdat Misses Nidecker vandaag jarig was! Ik hoop alleen dat ik daardoor geen roet in het eten van mn bikemakker heb gestrooid. Hij had misschien andere plannen op de verjaardag van zn groene blaadje? Met op deze zonnige oktoberdag in mn hart de gedachten aan een, weliswaar bejaarde, kameraad, werkmakker en bondgenoot die helaas vrijdagavond is overleden na gedurende 25 jaar deel uitgemaakt te hebben van mijn dagelijkse leven en aan wie ik mn avonturen van op de bike niet meer kond zal kunnen doen. Ook dat is t leven! Jammer, zeer jammer!
Je kan het verhaal ook lezen op mtb-you en op mountainbike.be! Op de foto's: de vijver van Hengelhoef, De Teut en de mijn van Winterslag!
7de Houtumse mountainbiketoertocht (28-38-44 km)
te Kasterlee van de Wielertoeristen Kasterlee op 01-10-2011.
Na wat over en weer rijden, want een mens heeft naast de bike ook nog een leven waarin zaken dienen in orde gebracht, op deze zonnige zaterdag thuis mn spullen opgehaald, in Turnhout Devil Biker gaan ophalen en dan regelrecht naar Kasterlee om me in te schrijven voor de toertocht vanuit de feesttent in Houtum. Ik dacht dat het al een tijd geleden was dat ik deze toer nog was komen rijden, maar bij nazicht blijkt dat ik hier vorig jaar ook aanwezig was. Toen was het zeer slecht weer en stond ik me klaar te maken in de gietende regen. Dat was nu wel even anders. Op de valreep ook afgesproken met Sik die al aan de bewaakte fietsparking stond te wachten. Het was zeer lang geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Elkaar leren kennen tijdens de tien uren van Grobbendonk, nadat we ons hadden aangesloten bij een team waar twee renners waren uitgevallen. Later nog wel eens samen gereden tijdens toertochten. Sik had ooit een defect aan zn wagen en toen ben ik hem gaan ophalen om in Vlezenbeek de Hoebelbike te gaan rijden. Komt hij daar toch niet zwaar ten val in een afdaling! Ik kon hem gaan afhalen op de spoed in het ziekenhuis van Halle! Hij heeft lange tijd last gehad van zijn geraakte schouder, maar nu blijkt het leed geleden.
Vertrokken omstreeks 12.15 u. Den Devil moet er zin in gehad hebben, want hij was direct uit het zicht verdwenen. Sik, op een nieuwe bike, een 29er, paste zich aan mn tempo aan, zodat ik niet met de tong op de tenen diende te trappen om bij te blijven. Op de bredere paden was er kans voor een babbeltje tijdens het rijden. Gedurende de eerste kilometers hebben we niet veel bikers ons zien inhalen, alhoewel ik tijdens de hele rit toch nog heel wat andere deelnemers heb gezien. Het eerste deel van de tocht werden we in de watten gelegd met bospaden en veldwegen, smal en breed, een bonte mengeling van allerlei wegeltjes off-road. Bij momenten was de ondergrond zanderig, niet voor niets dragen vele plaats- en straatnamen hier de vermelding zand in hun naam. Op andere plekken reden we over kurkdroge bosgrond die als teelaarde op de tracks tussen de dennenbomen lag. Op één zon track was het draaien en keren rond de boomstammetjes over een bochtig parcours in een bos.
Na 13 kilometer reden we voorbij een stilstaand water waar de oever werd ingenomen door vissers. De Kleine Nete hadden we ook al gekruist. Daarna weer de bossen in, gevolgd door smalle paadjes door weiden en velden. Op 17 km kregen we weer een zeer bochtige track in het bos voor de wielen gegooid. Daar was het voor mij soms voetje aan de grond, want zon korte bochtjes nemen lukt me niet altijd zo goed. Na 20 km diende de bevoorrading zich aan in een uit betonplaten opgetrokken kampeerverblijf midden de bossen. Vorig jaar was het zodanig koud en nat dat hier toen binnen een kachel stond te branden en het veel moed vroeg om weer op pad te gaan. Nu was het zalig warm, van één van de deelnemers gutste het zweet van zn gezicht. Binnen was er een rijkelijk gevulde tafel met bananen, appelsienen, cake en allerlei koeken en verzorgd door een aantal mensen van de club. Wie daar niets naar zijn zin kon vinden is een moeilijke mens! Toen we aan de babbel waren kwam den Devil toe, verwonderd dat wij daar al stonden! Hij beweerde dat wij een stuk gemist hadden, want hij had al 22 km op zn tellertje staan! Het was perfect mogelijk dat wij door ons babbelen ergens een lusje gemist hadden, alhoewel! Maar nadien kwam ter sprake dat Devil ergens verkeerd was gereden en op zn stappen was moeten terugkeren! Dan heb je al snel een paar kilometers meer!
Na de stop volgde een zeer mooi stuk van de toertocht over zanderige paden op en af tussen de dennenbomen in de bossen van de Hoge Mouw. Een echte speeltuin voor de mountainbikers die hier en daar een stevige wortel dienden te trotseren of uit de weg te gaan! Door de klimmetjes raakte ik al snel achterop en toen ik even aan de kant ging om een sneller treintje van clubmakkers te laten passeren, verdween Sik uit het zicht de wijde bossen tegemoet. Nog even in het spoor van Devil tot die ook opgeslokt werd door een sneller groepje en niet meer te bespeuren was. Dan maar alleen verder op pad. Tot aan kilometer 30 werden veld- en boswegen ons deel met hier en daar flinke porties los zand waar je toch nog vrij goed door kon geraken. Als afwisseling kuitenbijtertjes, aangekondigd met een bordje waarop helling vermeld stond! Attent, maar grappig en misschien ook overbodig! Lint dat na een afdaling gespannen was om de onopvallende prikkeldraad te markeren was wel een goed idee, net zoals de poortjes die met linten gemaakt waren aan gevaarlijker oversteken om te vermijden dat de bikers ineens uit het bos de straat op zouden rijden! Dat bespaart in ieder geval seingevers en is even effectief. Tussen 30 en 32 km volgde een zeer leuk stukje over een zich door het bos voortslingerende track over bulten en door putten en waardoor je dezelfde bikers voor en achter een aantal keren tegenkwam. Even verder een paadje door de weiden van waaruit je in de verte de rotonde-met-kunstwerk aan de ingang van het dorpscentrum kon zien staan. Onmiddellijk daarna dienden we de grote baan Turnhout-Kasterlee over te steken aan een huis dat al lang in verbouwing is, en een grindweg in te rijden die Bergakkers heet. Om weer de bossen in te duiken en een mengeling van paadjes, tracks, veldwegen, smalle paadjes door weiden en verbindingsstukjes in asfalt voor de wielen te krijgen. Soms op en af en door stoffig zand.
Ik herkende nog redelijk wat paadjes terug van toen ik ze onlangs gereden had tijdens de marathon van MTB Mastentop uit Kasterlee op 28 augustus toen ik de 100 km rond gemaakt heb! Zo volgde op 35 km weer die woeste, weinig bereden track over een privé domein waar wat stuurmanskunst nodig is om je met je fiets tussen de dicht op elkaar staande bomen te wurmen en te hopen dat je met je stuur de stammen niet raakt! Draaien en keren tot aan een zelfgemaakt bruggetje over een gracht om dan terug te keren over een smal paadje door gras en tussen bomen. En zo kwamen er ook tijdens de laatste tien kilometers nog diverse leuke stukken over smalle tracks door de bossen met bijwijlen hellingen die je deden voelen dat je gefietst had. Geregeld herkende ik plekken van tijdens de marathon. Op 40 km volgde zelfs nog een splitsing voor de verschillende afstanden en doken we weer de speelbossen in om er vlak bij de tent in Houtum weer uit tevoorschijn te komen!
Een koele ijsthee en een pistolet met kaas smaakten zo goed dat ik er nog van elk een tweede ben gaan bij halen. Me onder de tent uit de zon gezet, die was me te heet! De bikematen waren al verdwenen, Sik had nog boodschappen te doen en den Devil was zinnens van met de bike weer naar Turnhout te rijden. Uit het berichtje dat Sik me stuurde toen ik mn fiets weer ging ophalen om huiswaarts te trekken, kon ik opmaken dat hij een klein halfuur eerder was toegekomen. Het was in ieder geval plezant dat ik tijdens de rit eens wat gezelschap had, want gewoonlijk rijd ik alleen, als ik den rubber niet op mijn weg ontmoet! Er was met dit mooie weer nog veel leven rond de tent en rond de grote totempaal die een trui van de organiserende club droeg en waaronder alle grote pijlen die verwezen naar de inschrijving, bikeparking en douches, bevestigd waren. Het zag er allemaal heel profi uit! Net zoals de rest van de organisatie met een mooi uitgekozen parcours en een prima afpijling. En dat alles op een bloedhete dag in oktober!
De acht van Zelem (25-45-60-75 km) van Zelem Cycling te
Zelem.
Op een zondag nog vroeger uit bed dan tijdens de week om te gaan werken, want er wachtte me nog een lange rit met de wagen tot in Zelem om bij de mannen van Zelem Cycling te gaan biken! De werken aan de E313 in Ham en Tessenderlo bleken gelukkig voltooid en alles ziet er daar nu zeer clean uit! Mn fiets afgegeven aan de mannen van de bewaakte parking, me ingeschreven in de sporthal en vertrokken omstreeks 9.30 u. De eerste vijf kilometers deelde ik de tracks in de bossen met nog redelijk wat andere starters. Twee jonge vrouwen reden eerst een tijd achter me, waarna ik ze liet voorbijsteken om op de eerstvolgende singletrack van een mooi uitzicht te kunnen genieten! Ik voelde de hete adem van een oude snoeper in mn nek die voorbij trachtte te geraken teneinde me van mijn mooi panorama te beroven. Hij vloog me dan toch voorbij om nadien plots weer af te remmen! Men kan zich de vraag stellen waarom! Nidecker zou jaloers geweest zijn! Na reeds van bij het begin mooie bospaden voor de wielen te hebben gekregen, bereikten we na 5 km de grens met Schaffen-Diest.
We werden vergast op zeer leuke tracks die zich op en af door de bossen slingerden. Ik meende stukken te herkennen uit de onvolprezen, want zeer mooie, toertocht vanuit Herk-De-Stad, eind augustus. De fotografe Connie had zich strategisch opgesteld op de plaats waar je door een beek diende te rijden om alzo een aantal letterlijk spetterende actiefotos vast te leggen! Ik had zo de indruk dat ze toch een niet al te comfortabele zitplaats had! Ik zou er rugpijn van gekregen hebben. We maakten een lusje en keerden terug naar de beek. Er waren bikers die een nat pak vreesden en daarom de brug als chickenway kozen maar zo hun foto misten! Ik had eerst niet eens gezien dat er wat verder een brug lag! Veldwegen werden ons deel en na 11 km troffen we de eerste splitsing. Twee jonge meisjes achter me kozen voor de korte toer van 28 km.
De anderen werden vergast op een plezante lange track die langzaam steeg naast een bosrand. Ik had nagelaten van mn bevindingen van vorig jaar nog eens te lezen en dat had ik beter wel gedaan! Ik was namelijk naar hier gekomen met de verwachting van een vlakke tocht, maar ik ben wat dat betreft wel bedrogen uitgekomen! De tocht was alles behalve vlak! Want er volgde al direct een stevige kuitenbijter doorheen een mooie holle weg. Daarna veldwegen tot in Schaffen alwaar we na 15 km de terreinen van een boomkwekerij onder de wielen kregen. De grond tussen de jonge bomen was pas omgeploegd. Er passeerde ook een vast parcours. Ik herkende de plek waar ik vorig jaar zowel blaas als lurkzak had geledigd. Een treintje jonge kerels joeg me op in een track door het bos. Tot aan km 17 reden we tussen de aanplantingen, onderbroken door een kort stukje over een paadje tussen hoge maïsstengels. De route voerde ons door een aantal speelbosjes waar het ook klimmen geblazen was, zodat het eerste stuk van de route voor mij toch zwaarder uitviel dan verwacht, met de tocht van gisteren nog in de benen. Het bezoek aan de speeltuin eindigde met de doortocht van een korte maar diepe holle weg die ik nog al aangedaan heb bij andere tochten, maar dan andersom, om zo uit te komen aan de Schellekensberg. Het feit dat vele plaatsen en straten de vermelding berg meekregen, bewijst dat het terrein hier alles behalve vlak te noemen is. Ook de toer vanuit Herk passeert hier.
De eerste bevoorrading kwam in een weide op 23 km en was exclusief voor de rijders van de 75 km omdat deze vlak na de splitsing kwam! Te zien aan de nummerplaat van de wagen en te horen aan hun spraak, werd deze stop verzorgd door een Duits echtpaar met hun zoon. Er kwam nog een biker toe. Na de stop kwamen tracks tussen de bruine varens in een bos alwaar een beetje over en weer gereden werd tot aan een opener plek waar je enkele grote huizen kon zien staan. Volgden tot aan km 27 nog enkele stevige klimmetjes. De stevige klimmetjes gingen over in stevige klimmen, want na de doortocht van enkele kale, glooiende straten in een boomloze wijk met statige huizen, stonden we na 30 km aan de voet van de Klitsberg. Knappe tracks leidden ons doorheen de bossen. Maar ik raakte in paniek, want ik kreeg af te rekenen met een serieuze inzinking! Ik geraakte zelfs de kleinste helling niet meer op! Als ik er nu al door zat na goed en wel een derde van de toer te hebben afgelegd, dan stond mij nog een uitputtingsslag te wachten! Eens goed en wel boven even halt gehouden en mij op een bankje gezet aan een mooi kapelletje in het bos. Er kwam nog een biker en nadien nog een groepje van twee voorbij! En dat zouden eigenlijk de laatsten zijn die ik te zien kreeg! Een hond van een wandelaar inspecteerde de achterderailleur van mn tegen het hek geparkeerde bike. Het was overal beklemmend rustig op enkele groepjes wandelaars na. Volgden nog een aantal voor mij zware beklimmingen en paden op en af tot aan een grote witte watertoren op een open plek in de bossen. Daar werden we via een lusje nog eens over een zeer steile helling gestuurd om weer aan de toren te arriveren. Het was een verademing dat er nadien toch een stukje volgde over asfaltbaantjes tot aan de Busselberg, gevolgd door tracks in het bos. Het tellertje toonde 35 km en ondanks mijn gestuntel op de Klitsberg viel de verstreken tijd nog mee volgens mijn maatstaven. Was het bij de aanvang koud, nu was het ferm heet in de zon.
Een kilometer verder dienden we de drukke Beringenbaan te kruisen en reden we via assenwegen richting Venusberg te Meldert (Lummen), waar midden de open heide een plakkaat van Natuurpunt de geschiedenis van deze plaats vertelde. We reden daarbij in de vallei van de Zwarte Beek die we later nog zouden te zien krijgen. In wat volgde kregen we een uitgelezen selectie van smalle paadjes door bossen en velden voor de wielen geworpen. De rijke afwisseling in soorten paden en omgeving, bossen en velden die elkaar opvolgen, vlakke stukken en klimmetjes, en de sporadische vergezichten maken deze tocht voor mij één van de mooiste die ik ken. De tweede stop volgde na 43 km. Het is te zeggen, daar had de bevoorrading gestaan. Want de mannen van de club stonden met hun autos klaar om te vertrekken. Vriendelijk als ze waren hebben ze voor mij nog enkele koekjes speculaas opgediept, samen met een aangebroken grote fles cola die ik na hun vertrek toch tot de bodem geledigd heb, in de hoop dat de suiker mij weer vleugels zou geven. Het gevoel van vleugels was eerder matig, ook al ben ik lid van De Papegaai Bike Team, het opgeblazen gevoel in de maag des te groter! Ook nog een compacte energiereep gegeten die ik tijdens de tocht in Heverlee van de Leuvense brandweermannen gekregen had en bewaard. Toen de bevoorraders weg waren en ik aan de cola stond te lurken, passeerde er nog een biker, maar ik weet niet of hij de toer reed. Vermits ik altijd mijn lurkzak bij heb en enkele granenrepen voor in geval van nood, kan ik altijd voort zonder bevoorrading. En ik had de zekerheid gekregen dat de pijlen bleven hangen, vermits deze slechts op maandag zouden opgeruimd worden. Dus hoefde ik me niet te haasten! Dat de pijlen blijven hangen is voor mij het belangrijkste.
Tot aan km 48 kregen we een parcours voorgeschoteld vol afwisseling: mooie tracks en paden, open stukken, een holle weg vol steenbrokken, paadjes op en af door de bossen, een plezante afdaling midden in het bos, en dat alles in een prachtige omgeving. Om van te snoepen! Een biker had een lekke binnenband achtergelaten naast het parcours! Onbegrijpelijk! Als je een reserveband kan meenemen, kan je een gebruikte band ook weer afvoeren. In plaats van hem te laten liggen heb ik de band dan zelf maar meegenomen en thuis weggeworpen. Omstreeks 51 km doken we de bossen in ter hoogte van Linkhout-Lummen en werden we weer naar boven en beneden gestuurd in een mooie omgeving. Om dan de bossen uit te komen via de Mierenbergstraat aan de voet van de snelweg op 54 km, op de plek van een splitsing van afstanden. Tot 58 km reden we op een track hoog boven en naast de snelweg. Als je de wagens zo ziet voorbijrazen, dan besef je pas dat hoe snel ze rijden! Als je zelf rijdt, heb je daar geen benul van, heb je niet de indruk dat je zo vooruit vliegt! In het voorbijrijden zag ik door een spleet tussen twee cipressen iets wat op kruisbeelden geleek. Benieuwd als ik ben, toch eens gaan kijken via het zijpoortje. Daar bleek een kerkhof te zijn met graven van uitsluitend broeders. Velen moeten daar al lang gelegen hebben, van voor de snelweg er voorbijraasde, want sommige graven droegen reeds lang vervlogen sterfdata. Er waren ook vier graven met recente jaartallen. Het oudste jaartal was 1896 en stond geschreven op een gedenksteen die de namen vermeldde van de broeders die op het oude kerkhof van Lummen begraven lagen in plaats van hier bij hun soortgenoten.
Tot aan km 60 reden we naast de snelweg, afgewisseld door tracks over lussen die door de nabije bossen liepen om naast een recenter kerkhof met columbarium te passeren. Ooit zal ik ook in zon pot zitten! Ooit waren zij zoals ik en ooit zal ik zijn zoals zij! Maar hopelijk duurt dat nog eventjes! Aan de Fonteinstraat in Lummen kwamen we weer uit de bossen ter hoogte van een imposante kast van een huis, om enkele tientallen meter verder naar rechts weer de bossen in te duiken. Ik kon er de bomen ruiken, ondanks mijn onderontwikkeld reukorgaan! Weer kwamen we van tussen de bomen tevoorschijn op een plek die me nog was bijgebleven van de toer vanuit Herk-De-Stad, want ik zag de Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Beukenboomkapel staan! Een hele mond vol! Ik heb er even halt gehouden, ben er binnengestapt en heb iets in het dagboek geschreven: veilige ritten voor alle mountainbikers, hopend dat Onze-Lieve-Vrouw snel van begrip is en mijn boodschap las alvorens ik misschien binnen de volgende vijfhonderd meter op mn tronie zou gaan! Aan de overzijde van de weg doken we op een smal paadje weer de diepte in. Dan ging het de Willekensberg op tussen prachtig gelegen villas en via een holle weg en een lange langzame klim tot 65 km. Deze plek is me bekend van andere tochten. Ook op 68 km volgde nog een zware klim om weer uit te komen naast de snelweg. Dan voerde een paadje ons tot aan en naast de spoorlijn. Aan de volgende afslag rechts vond ik geen pijltje meer, maar de kalklijnen toonden me de weg. Ik moest een tunneltje onder. Na het tunneltje geen pijlen meer en evenmin kalklijnen! Een beetje rondgereden, terug naast de spoorweg, de brug mee onder naast de sporen! Ik vond nog elders kalklijnen wanneer ik het paadje achter de brug volgde tot in een straat! Verdorie nog aan toe, die kerels hadden mij voor de laatste vijf kilometers nog liggen nadat ze mij verzekerd hadden dat de pijlen tot maandag bleven hangen! Dan maar terug naar het tunneltje. Gegokt en een weg in renovatie gevolgd. Uitgekomen op een grotere weg met brug onder de snelweg. Achter de brug liep een straat met een bord dat Zelem vermeldde. Maar die straat ging over in een zandweg! Neen, toch maar niet de onbewoonde wereld weer in, en de andere kant weer uit richting Linkhout. Rechtsaf stond ook een bord Zelem en korte tijd later passeerde ik de straat waarin mn wagen stond! Dus al bij al ben ik nog snel en zonder problemen weer bij de start geraakt na 75 km. Vermits er geen leven meer was aan de cafetaria en niemand hoeft te weten hoe tergend traag ik vandaag weer was geweest, ben ik linea recta tot aan de auto gereden. En na een stevige trek aan de lurkzak over Schaffen weer huiswaarts gereden tot aan een oprit van de E313 waarbij ik op korte afstand drie provincies doorkruiste!
Een zeer mooie toer zoals ik ze graag heb met veel afwisseling, klimmetjes zonder aan het einde van de toer te moeten toekomen met de tong op de schoenen, veel stukken bos en plezante singletracks en paadjes. Veel off-road, waarbij de asfaltstukjes dankbaar worden tegemoet gezien om weer op adem te kunnen komen. Zorgvuldig en duidelijk afgepijld en gebruik gemaakt van kalklijnen en zagenmeel, wat handig was op een plek waar een pijltje was verdraaid. Er was zelfs zagenmeel op een stronkje in het midden van een pad gestrooid! Attent en grappig tegelijk! Drie bevoorradingen met koeken en fruit, verzorgd door vriendelijke mensen. Het feit dat ik een jaar lang onthouden heb dat dit een mooie was, zegt veel. Een aanrader en eentje uit mn top tien!
Dit schreef wegezet op
mountainbike.be: Zelem Cycling dankt de circa 1000 deelnemers aan de
voorbije MTB-tocht. Door het prachtige parcours en het zomers weertje is het een
mooie tocht geworden, met ontelbare klims, single tracks en mooie stroken. Vooral
de deelnemers aan de 75 km spreken van een zware tocht. De parcoursbouwers hebben
er alles uitgehaald wat de streek kan bieden. Door het werk van een veertigtal
medewerkers is het een mooie organisatie geworden, beaamd door de gunstige
commentaren van vele mountainbikers. Voor alle deelnemers alvast afspraak voor
de volgende editie op de laatste zondag van september 2012.
Toertocht (25-35-45 km) van de Free Bikers te
Dessel op 24-09-2011.
Vandaag gaan biken bij de Free Bikers in Dessel vanaf het Campinastrand. Vertrokken omstreeks 14.00 u en er een rustig ritje van gemaakt. De rit ging van start via een paadje naast de camping dat al snel overging in een amusante track die naast een met eendenkroos bedekte waterloop met stilstaand water liep. Later op de tocht zou ik te weten komen dat deze brede beek luistert naar de voor de hand liggende naam De Gracht. Dan volgde toch een vijftal kilometer asfaltbaantjes en straten. Afgewisseld met korte paadjes of servitudewegen en een paadje achter de tuinen van huizen, om daarna een drukkere baan, die de gekke naam Brasel draagt, over te steken. Dan doken we de bossen in op het traject van de vaste rode route. Na 7 km passeerde ik via een servitudeweg het gloednieuwe huis van een collega die in Dessel woont. Bij een eerdere deelname, een jaar of twee geleden, had ik in deze servitudeweg, waar toen verwilderde kippen met veel kabaal rondliepen, pas gebouwde huizen opgemerkt en de remmen dichtgegooid om ze te bekijken. Daarna aan die collega beschreven hoe ze er uit zagen. En het was bingo! Het was de plek die hij gekozen had om met zn gezin te gaan wonen. Ik zag de Wim nu in de living zitten en heb eens hard geroepen, waarna hij met zn nog piepjonge kroost buiten kwam. Terwijl we er een praatje maakten kwamen er nog andere deelnemers voorbij. Ik heb kort na de start toch zeker nog een dertigtal andere rijders gezien. Wim had het getroffen vandaag, want kon later op de namiddag aanschuiven op een barbecue! Vlak na de servitudeweg duik je via een kort en stevig klimmetje naar rechts weer de bossen in.
We vervolgden de rode route en deden daarna een stuk van deze route aan tegen de rijrichting in. Dat zou later op de toer nog een aantal keren gebeuren. Ik heb er toch een beetje mn bedenkingen bij van een toertocht te plannen tegen de richting van een vaste route in. Ik heb drie keren tegenliggers getroffen. Voor de locals is het misschien wel eens leuk van de route zo te rijden, want dat geeft direct een ander beeld. Maar mij stoort het niet dat een toertocht delen van een vaste route gebruikt in de richting zoals deze uitgepijld is, ook al wordt daar op een forum al wel eens over gemord. Na 9 km volgde op deze route een stuk dat op een bord aangekondigd werd als een zeer technische track. Daar kwam inderdaad heel wat draai- en keerwerk aan te pas, veel bochtenwerk en slalommen tussen dicht op elkaar staande boomstammetjes. Maar al bij al heb ik het er als pannenkoek niet slecht van afgebracht, ook al durf ik al wel eens knoeien als er bochtjes van 180 graden dienen genomen te worden rond boomstammen. De technische speeltuin eindige op 11 km, waarna we het jaagpad naast het kanaal op gingen tegenover een immense koeltoren. Tot aan de 14 de kilometer reden we via het jaagpad tot aan de grens met Witgoor-Dessel, alwaar het linksaf ging en het traject de Goorstraat kruiste. Een bospaadje bracht ons naar de terreinen van Sybelco waar we een zanderige heuvel werden opgestuurd om de rit te vervolgen over een singeltrack die zich over een aarden wal omheen de zandwinning voortslingerde. Ik meen me te herinneren dat er bij een vorige editie paadjes op de hellingen van de dijk waren afgespannen met linten om te zorgen voor een aantalkunstmatige klimmetjes en draai- en keerwerk.
Na 18 km doken we van de dijk af om op een track te belanden die naast het domein liep en die bestond uit één lange aaneenschakeling van S-vormige bochten! Dat was bij aanvang wel plezant, maar zo veel opeenvolgende bochtjes hoeven voor mij nu niet meteen, alhoewel het wel een leuk stukje rijden was zo tussen de bomen. Met de bedenking dat we weer tegen de richting van een vaste route in reden. De eerste bevoorrading was na 19 km opgesteld naast het kanaal ter hoogte van een sluis. De mensen ter plekke waren al in de weer met de opruim, maar alles was nog voorradig, zoals bananen en wafels die warm waren geworden in de zon. Ik werd er aangesproken door een biker uit Lommel-Kattenbos die op zijn pak uitvoerig reclame maakte voor Mac-Donalds. Hij had zijn vrouw en twee kleine kinderen bij, allen uitgedost met hetzelfde pak. Ferm als het hele gezin dezelfde passie deelt. Wie weet was het Big Mac! Allicht ben ik hun toer in Kattenbos al gaan rijden, ik ben daar in elk geval al meerdere keren vanaf het voetbalveld vertrokken. Twee jaar geleden was deze biker onze nachtrit in december komen rijden in de sneeuw! Tof dat hij vanuit Lommel naar Stabroek komt.
Ik ben kort na de grote en kleine hamburgers ook vertrokken via de sluis die we over moesten. Daarna volgden mooie tracks tussen de vijver Schansput aan de linkerzijde en een kanaal dat je aan de rechterzijde af en toe te zien kreeg. Aan het begin van het pad trof ik enkele wandelaars en twee tegenliggers op de bike. Na 22 km gingen we in Witgoor een brug over op een plek waar de kanalen Schoten-Dessel, Dessel-Kwaadmechelen en Bocholt-Herentals elkaar kruisen en waarnaast aan Sas 4 een toeristische toren is gebouwd om de streek te kunnen overzien. Een kilometer verder volgde de splitsing. We kregen bospaden voor de wielen geschoven. Op deze paden hadden zich smallere tracks ontwikkeld die deze wegen de allures gaven van singeltracks. Rechts lag een grote grasvlakte, ik veronderstel van een kwekerij van rolgazon. Even verder lag er aan de linkerkant een reusachtige boomgaard, waarvan de vruchten al geplukt bleken. Ik zag toch niks meer aan de takken hangen. Eens het hoekje om stonden achter de hagen die het domein afbakenden, wel bomen waarvan de takken rijkelijk voorzien waren van appels. De houten kisten voor vervoer stonden al klaar. Volgde nog een smal pad naast velden tot aan kilometer 27. Blauwe pijltjes verrieden dat hier ook een vaste route passeert.
Vanaf taverne Keizer Karel, met een terras vol lurkende gasten, doken we een speelbosje in over een track die zich als een wasbord met hobbels tussen de bomen slingerde. Er stond daar een gerenoveerd huis met een grote venster die uitzicht gaf op een pad in het achterliggende bos. Omdat een geparkeerde auto het zicht op een pijltje had weggenomen en ik op zoek moest naar het vervolg en rechtdoor reed tot weer voorbij Keizer Karel, heb ik dit lusje nog eens een tweede keer gereden. Om dan te zien dat ik naar links moest, tegenover de taverne een paadje in. Het traject bracht ons tegen de vaste groene route in doorheen de bossen om er weer uit te komen naast het kanaal Schoten-Dessel, te zien aan de wijze waarop de randen zijn afgewerkt. Morgen passeert er nog een tocht voorbij dit kanaal, maar dan in Rijkevorsel! Veldwegen en lussen loodsten ons verder in de richting naast het kanaal dat we af en toe weer te zien kregen vanaf het jaagpad. Het was al een hele tijd geleden dat de oudere biker die ik aan de stop gezien had me gepasseerd was toen ik even halt hield, zodat ik meende de laatste nog onderweg te zijn. Maar toen ik vanaf een veldweg het bos in dook, hoorde ik achter me nog twee bikers naderen die vrij luid met elkaar aan de praat waren. Ik moest me dan ook reppen om via een plotse korte en zanderige klim met wortel inclusief in de prijs begrepen, weer het jaagpad te bereiken. Na 40 km bereikten we met drieën de tweede stop waar nog een drankje voorzien was. Met dit mooie en warme nazomerweer was deze verfrissing welgekomen.
Na deze tweede stop volgde een wel heel unieke, prachtige singletrack die zich in de hoogte tussen de bomen voortslingerde over een zeer smalle heuvelrug. Het kroonjuweel van deze tocht. Het verwonderde mij wel even later, op 41 km, nog een splitsing te treffen. Het laatste deel van de tocht voerde ons over een paadje naast de door eendenkroos groen gekleurde De Gracht en dit vanaf een plek waar de smalle Zwarte Nete via een duiker onder deze Gracht heen gaat! Na een stuk deze gracht gevolgd te hebben, ging het weer de bossen in over paden die er iets vochtiger bij lagen dan bij aanvang, waar we een aantal stroken met mul zand hadden getroffen. We doorkruisten een villawijk tussen de bomen met huizen van mensen die beslist geen armoede lijden. Om daarna weer op De Gracht te stoten en ze via het Buizerbruggetje te kruisen om ze langs de andere oever weer te moeten volgen tot aan het Campinastrand. Na een dikke 45 km stond ik weer bij af. De bikeparking was nog open, er stonden nog fietsen, maar omdat de Free Bikers al met de opruim bezig waren, heb ik mn bike aan een metalen buis vastgelegd om binnen in de grote cafetaria nog wat te gaan drinken. Omdat ik wist dat de douches een fikse wandeling ver lagen en ik zinnens was van thuis de tondeuse eens in mijn drie en een half haarpijlen te zetten, ben ik in fietspak weer huiswaarts getrokken. Het verwonderde mij dat er nog zo veel wagens op het gras naast de weg geparkeerd stonden, want gewoonlijk tref ik de mijne nog eenzaam en alleen aan! Maar ze bleken te zijn van vissers die hun spullen hadden opgeruimd en de keet tegenover met veel lawaai bevolkten. Tevreden en zonder problemen weer naar huis gereden. Mooi weer, mooie toer, bijwijlen verrassende tracks, goed afgepijld en alles prima in orde. Meer moet dat niet zijn! Ik had anders gezworen van hier nooit nog terug te komen, omdat een Free Biker me ooit aan de inschrijving had uitgelachen toen ik mijn plastieken doosje waarin ik mn spullen en geld opberg, bovenhaalde! Of ik recht van een Tupperware-party kwam? En dan lachte hij nog met de papegaai op mn truitje! Ik vermoed ook dat de rit deze keer andersom werd gereden, vandaar dat we een aantal keren tegen de vaste route in gefietst hebben.
Toertocht (10-20-30-40 km) en marathon (60-80-100 km) van de Eijsbikers te Overpelt op 18-09-2011.
Op zondag om 06.00 u mijn tram uit om toch een beetje tijdig in Overpelt te zijn en ik nogal wat tijd nodig heb om s morgens wakker te worden en me klaar te maken.Om even voor 09.00 u stond ik ideaal geparkeerd op het grasveld voor de zaal Holheide, wetend dat straks mijn auto vermoedelijk weer als één van de laatsten zou blijven staan!Er was nog heel wat beweging buiten en groepjes van clubs die vertrokken.Tien minuten later kon ik mn inschrijvingsbewijsje afgeven aan de kleine jongen die vakkundig opgeleid werd door de papa Eijsbiker en de bossen induiken die zich achter de voetbalvelden van de Blue Eagles uitstrekken.Eerst een stukje via enkele straten en verblind worden door de laag opkomende zon om dan een nat weidepaadje in te duiken.Dit paadje ging al snel over in singletracks doorheen de bossen die we al voor bijna een volle 7 km voor de wielen kregen, tot we ter hoogte van Hobos weer tevoorschijn kwamen voor een kort stukje asfalt.De brug op, de baan over en weer het bos in voor 2 km over een smalle track tussen lage struiken.Het was nog redelijk druk op de paadjes en bikers gingen me voorbij.Maar hoe verder van de start, hoe meer de rijders uit elkaar werden getrokken.
Uitgekomen in de Diestersebaan om snel daarna weer de bossen in te rijden over een mooie track die goed voorzien was van boomwortels in alle maten en soorten.Na 13 km volgde midden in de bossen een eerste splitsing en gingen de 100 km en de 60 km samen, terwijl de 80 km samen liep met de kleinere afstanden.Even getwijfeld wat ik zou doen.Veronderstellend dat er later nog afzonderlijke lussen zouden komen die ik eventueel zou kunnen overslaan, toch maar gekozen voor de 100 km.Van een groepje snelrijders sloeg iedereen af richting de 100 km, terwijl de eerste rechtdoor reed, alles dichtsmeet en zijn makkers dan maar achterna ging!We kwamen weer uit de bossen tevoorschijn aan een wit kapelletje en staken een drukkere straat over om via de Sportlaan weer de bossen op te zoeken.Daar lag datgene waarvoor we naar hier waren gekomen: megabangelijke singletracks waarvoor elke biker uit de bol gaat!Eerste klas amusement gegarandeerd tot het tellertje 18 km aantikte.Plezante heuveltjes en bulten kregen we onder de wielen geschoven.Toen ik boven op zon heuvel even halt hield om een treintje te laten passeren, waaronder een sliert bikers van MTB Westel, ging er daar ene van overkop in de put beneden!Zijn fiets stopte, maar hij zelf niet!Ik heb anders zelden een biker zo sierlijk zien vallen, alsof hij er cursus voor gevolgd had!Hij rolde zich op in een bolletje en maakte een perfecte koprol!Zelf zou ik in zon omstandigheden gewoon op mn smoelwerk gegaan zijn!Hij krabbelde recht en pikte weer aan bij het treintje, terwijl één van zn makkers riep van schakelen, mannen, schakelen!Zon jonge gasten, dat is nog kwiek als elastiek!
Even later, op een recht stuk pad in het bos, riep een kerel me in het voorbijrijden toe ook weer van de partij!Aan zijn tenue te zien was het de biker die me gisteren tijdens de toertocht in Mol vlak voor en na de bevoorrading voorbijging en demarreerde alsof zijn leven ervan af hing!Ik had hem en zn ploegmaat na afloop in Mol nog zien zitten toen ik na een douche nog iets te drinken ging halen, terwijl alle anderen al opgekrast en de tafels opgevouwen waren.Ik heb hem zelfs in mn verhaaltje vermeld!Het gebeurt zelden dat je een onbekende biker elders nog eens tegenkomt!Het waren MTB-beren volgens een logo op de rug van hun truitjes.Het was ook een beer van een kerel, want met zon kuiten zou ik wel gediend zijn en iets sneller vooruitkomen!Sympathiek dat hij me niet achteloos voorbijreed!Intussen was de speeltuin pas goed open gegaan, want tot aan de eerste stop op km 26 kregen we bijna niets anders dan singletracks te verwerken.De groepjes waren goed uit elkaar getrokken, zodat iedereen toch aan eigen tempo van de tocht kon genieten en met enige goede wil kon je snellere rijders gemakkelijk laten inhalen, wat door velen met een dank u werd gewaardeerd.
Gedurende ettelijke kilometers ben ik er in geslaagd van aan te pikken bij twee leeftijdsgenoten die er een tempo op na hielden dat me, mits een extra inspanning, op het lijf geschreven was.Tot we aan de oversteek van de drukke baan Hasselt-Eindhoven uit elkaar werden getrokken en ik na het kruisen van de baan bij de lurven werd gevat door Bruce Wayne.Na een aantal jaren elkaars berichtjes op het forum gelezen te hebben, ontmoette ik Bruce aan de bevoorrading van een nachttocht in Rillaar.Dat was een kortstondige kennismaking en dan nog in het duister, zodat ik de Batman-bewonderaar niet direct herkende en diende te vragen met wie ik te doen had!Shame on me!Natuurlijk heb ik niet het voordeel van een mega-papegaai op het tenue, waardoor ik nooit incognito op een toer kan verschijnen!En het Batman-embleem op zn Batmobiel is zo klein dat het quasi onzichtbaar is.Om maar te zwijgen van de plaats waar het zich bevindt!Want, Bruce, ik kan nu toch moeilijk tussen de benen van elke biker gaan zitten loeren op zoek naar de vleermuis die je op voorkant van de buis vlak onder je zadel hebt gekleefd!Batman heeft dan toch menselijke trekken, want hij snakte naar een slok water na zijn drinkbus te hebben vergeten.Ik had hem het slurfje van mn drinkzak willen aanbieden, maar twijfelde er aan of dit wel beleefd was, nadat ik er zelf al 26 km had op zitten sabbelen!
Maar geen nood, de track draaide het hoekje om en aan de rand van het bos kwam voor hem de verlossing, want daar was de eerste stop!Er was daar nog redelijk wat drukte met etende en drinkende bikers.En er was wat ruimte voor een babbel met Bruce Wayne!Of hoe een mens die je eigenlijk niet kent toch een plaats in je leven kan veroveren en de bike mensen elkaars levenspad letterlijk en figuurlijk doet kruisen!Bruce had nog andere katten te geselen op deze zondag en weg stoof de vleermuis het volgende bos tegemoet.Allicht komen we elkaar nog wel eens tegen!Soms zie ik hem zelfs op de plaats waar ik vaak verblijf!Want daar komen de vleermuizen bijwijlen zelfs langs de rolluikkasten naar binnen!Er is zelfs ooit een hele emmer van die beesten uit de holte in een raamkozijn gehaald!Even verderop stond er zelfs een tent met een bevoorrading voor paarden.Er liepen er daar nogal wat rond, paardenkoetsen incluis!Zouden er daar ook bananen liggen?Of enkel hooi en haver?Joost mag het weten!
Na de bevoorrading doken we weer een heel ander soort bossen in, meer open en met een zanderige ondergrond.Ik noem het de KWB-bossen, omdat de toer van de KWB Overpelt daar slingerend zijn rondjes draait!Aan de voet van de Witte Berg volgde weer een splitsing voor de 60-80-100 op 33 km van de start.Terwijl ik deze heuvel bij een vorige toer wist te overwinnen, kwamen we hem nu van de andere kant op en had hij mij liggen!Want in de bocht beneden kon ik geen snelheid maken!De zanderige achterkant en klim weer naar boven werden ons bespaard, want er was een paadje naar rechts gevormd, waarlangs we weer naar beneden werden gestuurd.Een groepje laagvliegers stoof rechtdoor richting kleinere afstanden, terwijl twee fietsmakkers de berg op kwamen gereden.
Het traject voerde me dan naar een mij onbekend gebied waar ik nog nooit had gereden. De bossen daar strekten zich uit langsheen een domein van Ford.Dat zal de testbaan geweest zijn, maar dan langsheen een kant die ik nog nooit te zien had gekregen.Daar lagen zeer leuke paden in idem dito bossen waar het lekker op en af ging!Het tellertje klokte 37 km af toen we voorbij de uitlopers van een camping reden en voorbij een aantal kleine vijvers.Even later gaf de plek haar geheimen prijs toen we langs de hoofdingang van Recreatiepark De Blauwe Meer reden.De zachte bosgrond, de vele wortels en een met dennenappels bezaaide ondergrond temperden mijn al trage tempo!Het is toch flink stompen op zon bladgrond!
Vanaf de afsplitsing van de 40 en de langere afstanden heb ik nog slechts twee bikers gezien, waarvan de eerste op die plek zelf.Omstreeks 42 km diende de tweede stop zich aan.Daar droegen een moeder, een jonge Eijsbiker en diens vriendinnetje zorg voor de hongerige en dorstige rijders.Men was er wel verwonderd van nog een deelnemer met een rood bandje te zien toekomen!Want de ontpijlers zouden vanaf halfeen hun werk beginnen doen vanaf de spoorweg!Den deze zou zich dus wat mogen reppen, kon ik daaruit verstaan!Toch een korte babbel met de sympathieke mensen ter plekke.En een rijsttaartje keek me zo uitnodigend aan dat het ter plekke werd verslonden!Er kwamen nog twee bikers toe in hagelwitte pakken en afkomstig uit Zele.Eén hunner beweerde me al wel eens gezien te hebben op toertochten in de Kempen.Ja, ik durf die wel af te schuimen!En wat is het voordeel van mn geschrijf?Dat ik zulke zaken altijd kan terugvinden!Want na de toertocht van Pek & Slik vanuit Essen op 20 maart 2011 schreef ik: Nadien mezelf getrakteerd op een donkere Leffe en mn bonnetje van de inschrijving ingeruild voor een pannenkoek. Ik ben buiten in de zon aan een tafeltje gaan zitten waar vier mannen in witte pakken met reclame voor een zaak uit Zele (tussen Sint-Niklaas en Gent) zaten. Die hadden nog een hele rit voor de boeg! Verder geen bekende gezichten gezien.
Afscheid genomen en de witpakken uit Zele achtergelaten, hopend dat ik de deadline aan de spoorweg nog zou halen!De jonge Eijsbiker had me verteld dat er nog een aantal brede vlakke boswegen volgden en dan een stuk naast de spoorweg.De toer passeerde zelfs het station van Lommel waar ik bij andere tochten al wel eens voorbij ben gereden.Dan vermoed ik dat we op één of andere manier achter de voetbalvelden van Kattenbos aan de Oude Diestersebaan zijn geraakt, want ik herkende het paadje waarlangs de toeren vanuit Kattenbos vertrekken.Maar de voetbalvelden zelf heb ik niet gespot.Ik zal te snel gereden hebben!Het tellertje toonde 46 km.De Kattenbos-track ging het hoekje om en voerde me over een smal zanderig paadje tussen hoger gras naast een enkelsporige spoorweg richting volgende splitsing.We dienden zelfs de keien te trotseren die in de spoorwegbedding lagen!En aan de overweg, op een zandpad midden de bossen, na 50 km, stonden ze dan, de potige Eijsbikers, in de aanslag om hun pijlen weer op te halen!Mijn vraag of ze rappe mannen waren werd met algemeen gelach beantwoord!Ik kon gerust mijn weg vervolgen, zegden ze.Het was duidelijk dat deze kerels deze pannenkoek nog nooit op hun tracks hadden ontmoet!Ze gaven me voorsprong, met de mededeling dat wel niet de hele groep stopte aan elke pijl!
En den deze ging er voor en dook de brede zandweg en de bossen in.Volgde nog een doortocht door het bewoonde gedeelte van Kattenbos en een oversteek van een drukke baan aan het Mariaziekenhuis (54 km).Daar mochten we een leuk toertje rijden en hoge bulten trotseren en lekker naar beneden duiken over tracks in de omringende bossen.En ook over een track die langsheen nieuw aangelegde straten ging op 58 km van de start.Daar zal het eerlang gedaan zijn met biken, tenzij we door de tuinen van de toekomstige bewoners mogen vlammen!Even gestopt om een zakje gel leeg te lurken naast de achterkant van het ziekenhuis.Ik heb de verpakking netjes meegenomen en toch maar niet gedumpt in de containers voor luiers en incontinentiemateriaal!Van een natte zeem heb ik voorlopig nog geen last en de blaas werkt nog naar behoren!Na een gloednieuw rondpunt doken we asfaltpaadjes in een parkje op.Daar ontbrak een pijltje.Na enig zoekwerk heb ik er uiteindelijk het meest voor de hand liggend paadje, een track naar boven, uitgekozen en dat was bingo!
Een grote baan over die luistert naar de naam Werkplaatsen deed vermoeden dat we na 61 km het gebied Lommel-Werkplaatsen hadden bereikt.Daar was het echt kilometers vreten over de lange tracks die zich in open zones tussen de bossen slingerden.In de verte meende ik achter me Eijsbikers te ontwaren!Verdorie nog aan toe, zeg, ik zou me moeten reppen!De spanning steeg en ik begon fouten te maken door pijltjes te missen!Bikend over een lange track die zich over een heuvelrug slingerde, vroeg ik me af: wat ruist er door het struikgewas?Het was het water dat door het naastliggende kanaal vloeide!Ook andere tochten uit deze streek nemen deze lange track in hun parcours op.Ik meen ook de Zandbikers tijdens hun wintertocht vanuit Stevensvennen.Bultjes en putten volgden elkaar op.In de putten waren de plassen na de nachtelijke regenbuien blijven staan.En den deze maar trappen en trappen en spetsen en spatten om de Eijsbikers voor te blijven!Dan maakte het traject weer rechtsomkeer om een andere track op deze heuvelrug op te gaan.Deze lag er nog ruwer bij met hogere toppen en diepere putten.Bij de Zandbikers heb ik hier na een late start in hartje winter eens in het bijna duister gereden!Ik zag een jonge Eijsbiker in mn zog naderen!En omdat deze mannen slechts een deel van hun pionnen uitzetten om lussen weer te ontdoen van pijlen, kwamen ze alsmaar dichter en dichter!Den Strammer had de strijd verloren!Ik belandde in een gebied dat reeds onterecht door een overijverige biker van pijlen was vrijgemaakt!
Ik heb de duimen gelegd en me overgegeven!Ik zag het niet meer zitten me te laten opjagen door Limburgse IJsmannen met het risico in een gebied zonder pijlen verloren te rijden!Eijsbiker Roger heeft me dan op sleeptouw genomen naar de derde stop onder een brug naast het kanaal.Daar nog wat energie opgedaan, waarna de twee dames hun winkeltje konden sluiten!Er hingen daar nog pijlen, maar het was goed geweest voor vandaag na 75 km.Ik hoefde geen tweede klopjacht meer van Eijsbikers die sneller pijlen kunnen weghalen dan dat den deze kan fietsen!Roger heeft me dan via Lommel weer naar Overpelt begeleid.Onderweg kwamen de mooie vaste routes in Nederland ter sprake vanuit Bladel en Eersel, rakend aan de grens in Lommel: de Boscheindroute, de Witrijtroute en de Palsroute.En bleek dat Roger indertijd ook had deelgenomen aan de toertocht van de Wielertoerclub Regiopolitie Brabant Zuid-Oost (72 km) in Luyksgestel.Maar dat was in 2007!Toen heb ik heel lang eenzelfde duo blijven volgen!Wie weet was hij daar één van!
Na 85 km aan de afspuitstand afscheid genomen van Roger de Eijsbiker.Spijtig dat ik het beoogde doel niet gerealiseerd heb, want ik voelde dat het zou gelukt zijn.Maar het beste van de toer zal ik toch wel gehad hebben.Een marathonafstand zou niet te snel mogen opgeruimd worden, zeker niet als er nog een slak onderweg is!Anderzijds kan ik wel begrijpen dat deze mannen ook weer zullen moeten gaan werken op maandag, net zoals den deze trouwens!En ik heb daarom niet minder plezier gehad van deze dag.De douches waren nog beschikbaar, voor mij alleen en daardoor in tegenstelling tot andere keren, met lekker warm water.Ik heb er zelfs ooit eens met de lokale voetbalploeg onder gestaan na een voor mij gebruikelijke late aankomst!Mooi bikeweer, ondanks de sombere vooruitzichten.Mooie toer, mooi parcours, alles dik in orde bij de mannen uit Lommel!Op de hoek met de grote baan, aan het kapelletje, speelden twee kleine Limburgers met hun fiets aan de rand van het bos.Jong geleerd is oud gedaan en allicht genieten zij ooit met volle teugen van de tracks in het bikeparadijs dat binnen hun handbereik ligt!
Rony Rabijns maakte weer een mooi videoverslag van zijn deelname aan de Eijsbikers-marathon (de toer van 40 km) in het gezelschap van zijn clubmakkers van MTB De Dabbers uit Neerpelt.Ook te zien op www.dabbers.be!
Toertocht (25-35-42 km) van de Offroadbikers te Mol op
17-09-2011.
Vandaag naar Mol afgezakt om te komen rijden bij de
Offroadbikers met start vanuit het Technische Sint-Paulusinstituut.Ik had de indruk dat er niet zon
overrompeling was, maar je kon dan ook van vroeg in de ochtend tot in de
namiddag starten.Even over 13.30 u mijn
inschrijvingsbewijsje gedropt in de doos van de man die aan de start stond en
via de zijkant van de school de tracks op gegaan die leiden door de bossen aan
Heidehuizen en die zich vlak achter de school uitstrekken.Dat leverde al direct bijna 7 km singletracks
op, deels op het traject van de vaste Landduinenroute.De ondergrond lag er ideaal bij: droog, maar
niet stoffig.We kwamen uit aan de onlangs
in
brand gestoken verlaten woning op de hoek van de Bremdoornstraat en de
Borgerhoutsedijk.Er waren nog starters,
want op dit eerste stuk van de toer staken 18 bikers me voorbij.
In de recent
verharde Bremdoornstraat gingen we halverwege rechts een verdoken
singletrack in en het was de eerste keer dat ik daar reed, ook al kom ik toch
geregeld hier toertochten rijden.Tracks
door bossen en paadjes langsheen weiden brachten ons richting Balen-Rosselaar,
naast de ruïnes van een vroegere kapel.Een
treintje van vijf ploegmakkers raasde me voorbij.We reden richting kanaal, staken het over en
reden er een tijdje naast.Daarna kregen
we weer singletracks door de bossen voor de wielen geworpen.Het viel me op dat de ondergrond er hier nog
droger bij lag dan in Heidehuizen.De
bikers konden hier hun hartje ophalen op de plezante paadjes met draai- en keerwerk
en over bultjes op en af.Op dit
gedeelte van de toer telde ik een tien bikers.
We kwamen uit aan een grote plek in het bos die ommuurd is
door betonplaten.Ik ben daar al
meerdere keren gepasseerd, maar ik weet eigenlijk niet wat daar achter schuilgaat.Aan het einde van de afsluiting rechts het
hoekje om, er weer langs via de andere kant om uit te komen op een lang smal
pad in het bos.We kwamen aan een ietwat
eigenaardige plek waar vele kleine vijvertjes liggen, om dan uit te komen aan
het voetbalveld achter het voormalige casino van Mol-Gompel met de kenmerkende
torentjes.Als ik hier passeer rijd ik
altijd eens tot aan dit bizarre gebouw, gelegen aan de rand van een wijk vol
kleine, oude arbeiderswoningen van de glasfabriek.De herstelling, restauratie en het onderhoud
van zon gebouw moet handenvol geld kosten, maar eigenlijk is het schandalig
dat het zo staat te verkommeren, met ramen die open staan of waarvan de ruiten
werden ingegooid.
De toer ging niet voorbij het casino, dus op mijn stappen
teruggekeerd.Even verder dienden we de
grote baan naar Mol-Gompel te kruisen om zo de Kievitsheide in te duiken.Ook daar stond een groot, schijnbaar
verlaten, gebouw.Volgden weer amusante
paadjes door de bossen, waarbij ik een korte tijd op de hielen gezeten werd
door een jonge kerel.Even halt gehouden
na een klimmetje.Een groepje
clubmakkers, waaronder één vrouw, reed voorbij.En zo kon ik weer in totaal tien bikers bij het totaal voegen, waarbij
de laatste demarreerde nadat hij me had ingehaald.Even verder kreeg ik deze man weer te zien
aan de bevoorrading die zich aandiende op 22 km na de start toen we weer uit
het bos kwamen.Ze stond op de klassieke
plek, ik vermoed ook achter een schoolgebouw.De voorraad was al goed aangesproken, maar er lagen nog bananen, partjes
appelsien, suikerwafels, zachte wafels en granenrepen om de honger te stillen.
Vermits de plek aan de rand van het bos ligt, doken we
direct weer tussen de bomen om de daar gelegen tracks onveilig te maken.We passeerden een grote vijver met aan de
rand een vervallen en deels ingestorte chalet.Leuke paadjes op en af voerden ons door de bossen, een echte speeltuin
voor de biker.Ze brachten ons tot aan
de Mora-fabriek, waar ik even halt heb gehouden.Daar moet ergens een beek hebben liggen
stinken, een geur die me niet bepaald zin deed krijgen in het consumeren van
een curryworst!Het tellertje tekende 25
km af.De volgende 10 km kregen we heel
wat tracks door de bossen, aaneengeregen door stukjes asfalt of de passage van
woonstraten.Via het fietspad naast een
drukke steenweg werden we nogmaals het kanaal over gestuurd om er daarna vanaf
een houthandel enkele kilometers langs te moeten rijden.Deze keer doken we niet op de klassieke plek
weer de bossen in, doch pas verderop, om dan uit te komen op een
asfaltbaantje.Nog voor ik er passeerde
herkende ik de Molderloopstraat waar voor het raam van een huis een perpetuüm
mobile het nog steeds niet heeft opgegeven van over en weer te wiegen.Even verder wordt dan in een bocht de
spoorweg gekruist om aan de andere kant via een dropke weer de bossen in te
duiken en vergast te worden op een speeltuin vol plezante singletracks,
waaronder zelfs eentje met een aantal opeenvolgende kombochtjes.Een biker in een mooi pak in zwart en rood,
met bijpassende helm, die langs de kant stond om wat te checken en schrok omdat
hij me niet had zien naderen, reed nadien een tijdje in mn zog om me tenslotte
weer voorbij te gaan.Tot aan het begin
van de laatste kilometer werden we gelukkig gemaakt met singletracks door de
bossen die deze streek rijk is.Om
tenslotte na 43 km te arriveren aan de grote baan tegenover de Carrefour op een plek
waar een druk kruispunt ondertunneld is met een gloednieuwe rotonde voor
fietsers!Ik ben ooit al eens tijdens
een toertocht over die rotonde gestuurd, maar ik kan verwarren met iets
dergelijks op een andere plaats!
Ik zal waarschijnlijk weer de laatste geweest zijn om te
arriveren.Dus maar direct gaan douchen
om proper weer naar huis te kunnen.Binnen zaten nog een aantal bikers aan de tafels.De douche gaf warm en overvloedig water en
het deed deugd van er onder te kunnen staan.Ik hoorde het lawaai van tafels die werden opgeklapt.Toen ik weer in de zaal kwam waren alle
rijders opgestapt en de tafels opgeruimd!Toch nog een ijsthee kunnen bemachtigen, ook al hadden de Offroadbikers
hun verdiende centjes al netjes soort bij soort gelegd!Niet naar huis via de E313, maar via de
Baileybrug aan de Kleppende Klipper richting Postel gereden.De curryworstenfabriek gepasseerd!Die ligt blijkbaar vlak bij de baan van Mol
naar Lommel.En verderop staan al die
vrachtwagens waar de meeste toeren passeren via een fietspad, omdat de passage
langs het kanaal er onmogelijk is omdat het jaagpad er over het privéterrein
van een bedrijf loopt.En nu toch
eindelijk eens gestopt bij de bakker die het Echt Postels Brood
verkoopt.Man, man, dat is wel een brood
om u tegen te zeggen, bijna dubbel zo groot als een gewoon!Of het ook lekker is zal ik morgenna het ontbijt weten!De E34 op aan het voormalige
douanecomplex.In Retie veel geflikker
van blauwe zwaailichten in de andere rijrichting.Bandensporen en schade aan de middenberm
deden vermoeden dat een auto er over
de middenberm was gegaan, wat inderdaad zo blijkt te zijn!Deze dag eindigde dus niet voor iedereen op
een positieve manier zoals hij voor mij eindigde na een amusante tocht in Mol.
Hoogstraten in Groenten en Bloemen op 17/18/19-09-2011
Tijdens het weekend van zaterdag 17, zondag 18 en maandag 19 september vindt in Hoogstraten reeds voor de 13de keer HOOGSTRATEN IN GROENTEN & BLOEMEN plaats. Deze indrukwekkende openluchttentoonstelling met verrassende en driedimensionale creaties in bloemen, groenten en fruit, is inmiddels uitgegroeid tot een vaste traditie die jaarlijks duizenden kijklustigen naar Hoogstraten lokt.
Etienne Van Nyen, het creatieve brein, ontwerpt telkens 40 creaties, bestaande uit een 100-tal stukken. Hiervoor laat hij zich inspireren door het rijke aanbod van groenten en fruit uit onze regio. Langs de statige Vrijheid worden gevels, gebouwen en stoepen versierd met prachtige composities en aan de hand van de begeleidende programmabrochure word je al wandelend mee op sleeptouw genomen doorheen een wereld van bloemen, kleuren en eindeloze fantasie. Elke creatie heeft haar eigen unieke achtergrond en inspiratie, maar niets weerhoud je ervan om de verschillende kunstwerken op je eigen manier te interpreteren en jouw fantasie de vrije loop te laten.
Vijf dagen lang werken meer dan 100 vrijwilligers, in de hallen van Veiling Hoogstraten, aan de uitvoering van dit gigantische project. De ontwerpen bestaan uit figuratieve voorstellingen, uit bloemrijke of modern-abstracte objecten, maar het liefst van al gebruikt de ontwerper geometrische figuren. Daarbij worden zoveel mogelijk verschillende bloemschiktechnieken toegepast. De coördinatie van de praktische uitwerking staat onder toezicht van Louis Geerts van de Hoogstraatse groendienst. Al deze mensen samen leveren elk jaar opnieuw, volledig belangeloos, enorme inspanningen om dit project tot een goed einde te brengen.
De organisatie is in handen van VVV Hoogstraten met de steun van Veiling Hoogstraten, Stadsbestuur Hoogstraten, Unizo en de Hoogstraatse vrijwilligers.
Fietsen en wandelen voor Kom Op Tegen Kanker op 18-09-2011
FIETS- EN WANDELTOCHT ten voordele van KOM OP TEGEN KANKER Atletiek, wandelen en fietsen
Zondag is er te Putte-Stabroek een wandel- en fietstocht ten voordelen van
KOM OP TEGEN KANKER. Georganiseerd door WTC DE KLOK i.s.m. de Sportdienst
van Stabroek. Het inschrijvingsgeld bedraagt 2,50 en elke inschrijving is ook goed
voor een consumptiebonnetje. Men kan fietsen 80 km, 50 km of 20 km. Wandelen kan
ook, er is een wandeling van 7 km uitgezet in het Moretusbos en omgeving.
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)