Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Toertocht (10-20-30-40 km) en marathon (60-80-100 km) van de Eijsbikers te Overpelt op 18-09-2011.
Op zondag om 06.00 u mijn tram uit om toch een beetje tijdig in Overpelt te zijn en ik nogal wat tijd nodig heb om s morgens wakker te worden en me klaar te maken.Om even voor 09.00 u stond ik ideaal geparkeerd op het grasveld voor de zaal Holheide, wetend dat straks mijn auto vermoedelijk weer als één van de laatsten zou blijven staan!Er was nog heel wat beweging buiten en groepjes van clubs die vertrokken.Tien minuten later kon ik mn inschrijvingsbewijsje afgeven aan de kleine jongen die vakkundig opgeleid werd door de papa Eijsbiker en de bossen induiken die zich achter de voetbalvelden van de Blue Eagles uitstrekken.Eerst een stukje via enkele straten en verblind worden door de laag opkomende zon om dan een nat weidepaadje in te duiken.Dit paadje ging al snel over in singletracks doorheen de bossen die we al voor bijna een volle 7 km voor de wielen kregen, tot we ter hoogte van Hobos weer tevoorschijn kwamen voor een kort stukje asfalt.De brug op, de baan over en weer het bos in voor 2 km over een smalle track tussen lage struiken.Het was nog redelijk druk op de paadjes en bikers gingen me voorbij.Maar hoe verder van de start, hoe meer de rijders uit elkaar werden getrokken.
Uitgekomen in de Diestersebaan om snel daarna weer de bossen in te rijden over een mooie track die goed voorzien was van boomwortels in alle maten en soorten.Na 13 km volgde midden in de bossen een eerste splitsing en gingen de 100 km en de 60 km samen, terwijl de 80 km samen liep met de kleinere afstanden.Even getwijfeld wat ik zou doen.Veronderstellend dat er later nog afzonderlijke lussen zouden komen die ik eventueel zou kunnen overslaan, toch maar gekozen voor de 100 km.Van een groepje snelrijders sloeg iedereen af richting de 100 km, terwijl de eerste rechtdoor reed, alles dichtsmeet en zijn makkers dan maar achterna ging!We kwamen weer uit de bossen tevoorschijn aan een wit kapelletje en staken een drukkere straat over om via de Sportlaan weer de bossen op te zoeken.Daar lag datgene waarvoor we naar hier waren gekomen: megabangelijke singletracks waarvoor elke biker uit de bol gaat!Eerste klas amusement gegarandeerd tot het tellertje 18 km aantikte.Plezante heuveltjes en bulten kregen we onder de wielen geschoven.Toen ik boven op zon heuvel even halt hield om een treintje te laten passeren, waaronder een sliert bikers van MTB Westel, ging er daar ene van overkop in de put beneden!Zijn fiets stopte, maar hij zelf niet!Ik heb anders zelden een biker zo sierlijk zien vallen, alsof hij er cursus voor gevolgd had!Hij rolde zich op in een bolletje en maakte een perfecte koprol!Zelf zou ik in zon omstandigheden gewoon op mn smoelwerk gegaan zijn!Hij krabbelde recht en pikte weer aan bij het treintje, terwijl één van zn makkers riep van schakelen, mannen, schakelen!Zon jonge gasten, dat is nog kwiek als elastiek!
Even later, op een recht stuk pad in het bos, riep een kerel me in het voorbijrijden toe ook weer van de partij!Aan zijn tenue te zien was het de biker die me gisteren tijdens de toertocht in Mol vlak voor en na de bevoorrading voorbijging en demarreerde alsof zijn leven ervan af hing!Ik had hem en zn ploegmaat na afloop in Mol nog zien zitten toen ik na een douche nog iets te drinken ging halen, terwijl alle anderen al opgekrast en de tafels opgevouwen waren.Ik heb hem zelfs in mn verhaaltje vermeld!Het gebeurt zelden dat je een onbekende biker elders nog eens tegenkomt!Het waren MTB-beren volgens een logo op de rug van hun truitjes.Het was ook een beer van een kerel, want met zon kuiten zou ik wel gediend zijn en iets sneller vooruitkomen!Sympathiek dat hij me niet achteloos voorbijreed!Intussen was de speeltuin pas goed open gegaan, want tot aan de eerste stop op km 26 kregen we bijna niets anders dan singletracks te verwerken.De groepjes waren goed uit elkaar getrokken, zodat iedereen toch aan eigen tempo van de tocht kon genieten en met enige goede wil kon je snellere rijders gemakkelijk laten inhalen, wat door velen met een dank u werd gewaardeerd.
Gedurende ettelijke kilometers ben ik er in geslaagd van aan te pikken bij twee leeftijdsgenoten die er een tempo op na hielden dat me, mits een extra inspanning, op het lijf geschreven was.Tot we aan de oversteek van de drukke baan Hasselt-Eindhoven uit elkaar werden getrokken en ik na het kruisen van de baan bij de lurven werd gevat door Bruce Wayne.Na een aantal jaren elkaars berichtjes op het forum gelezen te hebben, ontmoette ik Bruce aan de bevoorrading van een nachttocht in Rillaar.Dat was een kortstondige kennismaking en dan nog in het duister, zodat ik de Batman-bewonderaar niet direct herkende en diende te vragen met wie ik te doen had!Shame on me!Natuurlijk heb ik niet het voordeel van een mega-papegaai op het tenue, waardoor ik nooit incognito op een toer kan verschijnen!En het Batman-embleem op zn Batmobiel is zo klein dat het quasi onzichtbaar is.Om maar te zwijgen van de plaats waar het zich bevindt!Want, Bruce, ik kan nu toch moeilijk tussen de benen van elke biker gaan zitten loeren op zoek naar de vleermuis die je op voorkant van de buis vlak onder je zadel hebt gekleefd!Batman heeft dan toch menselijke trekken, want hij snakte naar een slok water na zijn drinkbus te hebben vergeten.Ik had hem het slurfje van mn drinkzak willen aanbieden, maar twijfelde er aan of dit wel beleefd was, nadat ik er zelf al 26 km had op zitten sabbelen!
Maar geen nood, de track draaide het hoekje om en aan de rand van het bos kwam voor hem de verlossing, want daar was de eerste stop!Er was daar nog redelijk wat drukte met etende en drinkende bikers.En er was wat ruimte voor een babbel met Bruce Wayne!Of hoe een mens die je eigenlijk niet kent toch een plaats in je leven kan veroveren en de bike mensen elkaars levenspad letterlijk en figuurlijk doet kruisen!Bruce had nog andere katten te geselen op deze zondag en weg stoof de vleermuis het volgende bos tegemoet.Allicht komen we elkaar nog wel eens tegen!Soms zie ik hem zelfs op de plaats waar ik vaak verblijf!Want daar komen de vleermuizen bijwijlen zelfs langs de rolluikkasten naar binnen!Er is zelfs ooit een hele emmer van die beesten uit de holte in een raamkozijn gehaald!Even verderop stond er zelfs een tent met een bevoorrading voor paarden.Er liepen er daar nogal wat rond, paardenkoetsen incluis!Zouden er daar ook bananen liggen?Of enkel hooi en haver?Joost mag het weten!
Na de bevoorrading doken we weer een heel ander soort bossen in, meer open en met een zanderige ondergrond.Ik noem het de KWB-bossen, omdat de toer van de KWB Overpelt daar slingerend zijn rondjes draait!Aan de voet van de Witte Berg volgde weer een splitsing voor de 60-80-100 op 33 km van de start.Terwijl ik deze heuvel bij een vorige toer wist te overwinnen, kwamen we hem nu van de andere kant op en had hij mij liggen!Want in de bocht beneden kon ik geen snelheid maken!De zanderige achterkant en klim weer naar boven werden ons bespaard, want er was een paadje naar rechts gevormd, waarlangs we weer naar beneden werden gestuurd.Een groepje laagvliegers stoof rechtdoor richting kleinere afstanden, terwijl twee fietsmakkers de berg op kwamen gereden.
Het traject voerde me dan naar een mij onbekend gebied waar ik nog nooit had gereden. De bossen daar strekten zich uit langsheen een domein van Ford.Dat zal de testbaan geweest zijn, maar dan langsheen een kant die ik nog nooit te zien had gekregen.Daar lagen zeer leuke paden in idem dito bossen waar het lekker op en af ging!Het tellertje klokte 37 km af toen we voorbij de uitlopers van een camping reden en voorbij een aantal kleine vijvers.Even later gaf de plek haar geheimen prijs toen we langs de hoofdingang van Recreatiepark De Blauwe Meer reden.De zachte bosgrond, de vele wortels en een met dennenappels bezaaide ondergrond temperden mijn al trage tempo!Het is toch flink stompen op zon bladgrond!
Vanaf de afsplitsing van de 40 en de langere afstanden heb ik nog slechts twee bikers gezien, waarvan de eerste op die plek zelf.Omstreeks 42 km diende de tweede stop zich aan.Daar droegen een moeder, een jonge Eijsbiker en diens vriendinnetje zorg voor de hongerige en dorstige rijders.Men was er wel verwonderd van nog een deelnemer met een rood bandje te zien toekomen!Want de ontpijlers zouden vanaf halfeen hun werk beginnen doen vanaf de spoorweg!Den deze zou zich dus wat mogen reppen, kon ik daaruit verstaan!Toch een korte babbel met de sympathieke mensen ter plekke.En een rijsttaartje keek me zo uitnodigend aan dat het ter plekke werd verslonden!Er kwamen nog twee bikers toe in hagelwitte pakken en afkomstig uit Zele.Eén hunner beweerde me al wel eens gezien te hebben op toertochten in de Kempen.Ja, ik durf die wel af te schuimen!En wat is het voordeel van mn geschrijf?Dat ik zulke zaken altijd kan terugvinden!Want na de toertocht van Pek & Slik vanuit Essen op 20 maart 2011 schreef ik: Nadien mezelf getrakteerd op een donkere Leffe en mn bonnetje van de inschrijving ingeruild voor een pannenkoek. Ik ben buiten in de zon aan een tafeltje gaan zitten waar vier mannen in witte pakken met reclame voor een zaak uit Zele (tussen Sint-Niklaas en Gent) zaten. Die hadden nog een hele rit voor de boeg! Verder geen bekende gezichten gezien.
Afscheid genomen en de witpakken uit Zele achtergelaten, hopend dat ik de deadline aan de spoorweg nog zou halen!De jonge Eijsbiker had me verteld dat er nog een aantal brede vlakke boswegen volgden en dan een stuk naast de spoorweg.De toer passeerde zelfs het station van Lommel waar ik bij andere tochten al wel eens voorbij ben gereden.Dan vermoed ik dat we op één of andere manier achter de voetbalvelden van Kattenbos aan de Oude Diestersebaan zijn geraakt, want ik herkende het paadje waarlangs de toeren vanuit Kattenbos vertrekken.Maar de voetbalvelden zelf heb ik niet gespot.Ik zal te snel gereden hebben!Het tellertje toonde 46 km.De Kattenbos-track ging het hoekje om en voerde me over een smal zanderig paadje tussen hoger gras naast een enkelsporige spoorweg richting volgende splitsing.We dienden zelfs de keien te trotseren die in de spoorwegbedding lagen!En aan de overweg, op een zandpad midden de bossen, na 50 km, stonden ze dan, de potige Eijsbikers, in de aanslag om hun pijlen weer op te halen!Mijn vraag of ze rappe mannen waren werd met algemeen gelach beantwoord!Ik kon gerust mijn weg vervolgen, zegden ze.Het was duidelijk dat deze kerels deze pannenkoek nog nooit op hun tracks hadden ontmoet!Ze gaven me voorsprong, met de mededeling dat wel niet de hele groep stopte aan elke pijl!
En den deze ging er voor en dook de brede zandweg en de bossen in.Volgde nog een doortocht door het bewoonde gedeelte van Kattenbos en een oversteek van een drukke baan aan het Mariaziekenhuis (54 km).Daar mochten we een leuk toertje rijden en hoge bulten trotseren en lekker naar beneden duiken over tracks in de omringende bossen.En ook over een track die langsheen nieuw aangelegde straten ging op 58 km van de start.Daar zal het eerlang gedaan zijn met biken, tenzij we door de tuinen van de toekomstige bewoners mogen vlammen!Even gestopt om een zakje gel leeg te lurken naast de achterkant van het ziekenhuis.Ik heb de verpakking netjes meegenomen en toch maar niet gedumpt in de containers voor luiers en incontinentiemateriaal!Van een natte zeem heb ik voorlopig nog geen last en de blaas werkt nog naar behoren!Na een gloednieuw rondpunt doken we asfaltpaadjes in een parkje op.Daar ontbrak een pijltje.Na enig zoekwerk heb ik er uiteindelijk het meest voor de hand liggend paadje, een track naar boven, uitgekozen en dat was bingo!
Een grote baan over die luistert naar de naam Werkplaatsen deed vermoeden dat we na 61 km het gebied Lommel-Werkplaatsen hadden bereikt.Daar was het echt kilometers vreten over de lange tracks die zich in open zones tussen de bossen slingerden.In de verte meende ik achter me Eijsbikers te ontwaren!Verdorie nog aan toe, zeg, ik zou me moeten reppen!De spanning steeg en ik begon fouten te maken door pijltjes te missen!Bikend over een lange track die zich over een heuvelrug slingerde, vroeg ik me af: wat ruist er door het struikgewas?Het was het water dat door het naastliggende kanaal vloeide!Ook andere tochten uit deze streek nemen deze lange track in hun parcours op.Ik meen ook de Zandbikers tijdens hun wintertocht vanuit Stevensvennen.Bultjes en putten volgden elkaar op.In de putten waren de plassen na de nachtelijke regenbuien blijven staan.En den deze maar trappen en trappen en spetsen en spatten om de Eijsbikers voor te blijven!Dan maakte het traject weer rechtsomkeer om een andere track op deze heuvelrug op te gaan.Deze lag er nog ruwer bij met hogere toppen en diepere putten.Bij de Zandbikers heb ik hier na een late start in hartje winter eens in het bijna duister gereden!Ik zag een jonge Eijsbiker in mn zog naderen!En omdat deze mannen slechts een deel van hun pionnen uitzetten om lussen weer te ontdoen van pijlen, kwamen ze alsmaar dichter en dichter!Den Strammer had de strijd verloren!Ik belandde in een gebied dat reeds onterecht door een overijverige biker van pijlen was vrijgemaakt!
Ik heb de duimen gelegd en me overgegeven!Ik zag het niet meer zitten me te laten opjagen door Limburgse IJsmannen met het risico in een gebied zonder pijlen verloren te rijden!Eijsbiker Roger heeft me dan op sleeptouw genomen naar de derde stop onder een brug naast het kanaal.Daar nog wat energie opgedaan, waarna de twee dames hun winkeltje konden sluiten!Er hingen daar nog pijlen, maar het was goed geweest voor vandaag na 75 km.Ik hoefde geen tweede klopjacht meer van Eijsbikers die sneller pijlen kunnen weghalen dan dat den deze kan fietsen!Roger heeft me dan via Lommel weer naar Overpelt begeleid.Onderweg kwamen de mooie vaste routes in Nederland ter sprake vanuit Bladel en Eersel, rakend aan de grens in Lommel: de Boscheindroute, de Witrijtroute en de Palsroute.En bleek dat Roger indertijd ook had deelgenomen aan de toertocht van de Wielertoerclub Regiopolitie Brabant Zuid-Oost (72 km) in Luyksgestel.Maar dat was in 2007!Toen heb ik heel lang eenzelfde duo blijven volgen!Wie weet was hij daar één van!
Na 85 km aan de afspuitstand afscheid genomen van Roger de Eijsbiker.Spijtig dat ik het beoogde doel niet gerealiseerd heb, want ik voelde dat het zou gelukt zijn.Maar het beste van de toer zal ik toch wel gehad hebben.Een marathonafstand zou niet te snel mogen opgeruimd worden, zeker niet als er nog een slak onderweg is!Anderzijds kan ik wel begrijpen dat deze mannen ook weer zullen moeten gaan werken op maandag, net zoals den deze trouwens!En ik heb daarom niet minder plezier gehad van deze dag.De douches waren nog beschikbaar, voor mij alleen en daardoor in tegenstelling tot andere keren, met lekker warm water.Ik heb er zelfs ooit eens met de lokale voetbalploeg onder gestaan na een voor mij gebruikelijke late aankomst!Mooi bikeweer, ondanks de sombere vooruitzichten.Mooie toer, mooi parcours, alles dik in orde bij de mannen uit Lommel!Op de hoek met de grote baan, aan het kapelletje, speelden twee kleine Limburgers met hun fiets aan de rand van het bos.Jong geleerd is oud gedaan en allicht genieten zij ooit met volle teugen van de tracks in het bikeparadijs dat binnen hun handbereik ligt!
Rony Rabijns maakte weer een mooi videoverslag van zijn deelname aan de Eijsbikers-marathon (de toer van 40 km) in het gezelschap van zijn clubmakkers van MTB De Dabbers uit Neerpelt.Ook te zien op www.dabbers.be!
Toertocht (25-35-42 km) van de Offroadbikers te Mol op
17-09-2011.
Vandaag naar Mol afgezakt om te komen rijden bij de
Offroadbikers met start vanuit het Technische Sint-Paulusinstituut.Ik had de indruk dat er niet zon
overrompeling was, maar je kon dan ook van vroeg in de ochtend tot in de
namiddag starten.Even over 13.30 u mijn
inschrijvingsbewijsje gedropt in de doos van de man die aan de start stond en
via de zijkant van de school de tracks op gegaan die leiden door de bossen aan
Heidehuizen en die zich vlak achter de school uitstrekken.Dat leverde al direct bijna 7 km singletracks
op, deels op het traject van de vaste Landduinenroute.De ondergrond lag er ideaal bij: droog, maar
niet stoffig.We kwamen uit aan de onlangs
in
brand gestoken verlaten woning op de hoek van de Bremdoornstraat en de
Borgerhoutsedijk.Er waren nog starters,
want op dit eerste stuk van de toer staken 18 bikers me voorbij.
In de recent
verharde Bremdoornstraat gingen we halverwege rechts een verdoken
singletrack in en het was de eerste keer dat ik daar reed, ook al kom ik toch
geregeld hier toertochten rijden.Tracks
door bossen en paadjes langsheen weiden brachten ons richting Balen-Rosselaar,
naast de ruïnes van een vroegere kapel.Een
treintje van vijf ploegmakkers raasde me voorbij.We reden richting kanaal, staken het over en
reden er een tijdje naast.Daarna kregen
we weer singletracks door de bossen voor de wielen geworpen.Het viel me op dat de ondergrond er hier nog
droger bij lag dan in Heidehuizen.De
bikers konden hier hun hartje ophalen op de plezante paadjes met draai- en keerwerk
en over bultjes op en af.Op dit
gedeelte van de toer telde ik een tien bikers.
We kwamen uit aan een grote plek in het bos die ommuurd is
door betonplaten.Ik ben daar al
meerdere keren gepasseerd, maar ik weet eigenlijk niet wat daar achter schuilgaat.Aan het einde van de afsluiting rechts het
hoekje om, er weer langs via de andere kant om uit te komen op een lang smal
pad in het bos.We kwamen aan een ietwat
eigenaardige plek waar vele kleine vijvertjes liggen, om dan uit te komen aan
het voetbalveld achter het voormalige casino van Mol-Gompel met de kenmerkende
torentjes.Als ik hier passeer rijd ik
altijd eens tot aan dit bizarre gebouw, gelegen aan de rand van een wijk vol
kleine, oude arbeiderswoningen van de glasfabriek.De herstelling, restauratie en het onderhoud
van zon gebouw moet handenvol geld kosten, maar eigenlijk is het schandalig
dat het zo staat te verkommeren, met ramen die open staan of waarvan de ruiten
werden ingegooid.
De toer ging niet voorbij het casino, dus op mijn stappen
teruggekeerd.Even verder dienden we de
grote baan naar Mol-Gompel te kruisen om zo de Kievitsheide in te duiken.Ook daar stond een groot, schijnbaar
verlaten, gebouw.Volgden weer amusante
paadjes door de bossen, waarbij ik een korte tijd op de hielen gezeten werd
door een jonge kerel.Even halt gehouden
na een klimmetje.Een groepje
clubmakkers, waaronder één vrouw, reed voorbij.En zo kon ik weer in totaal tien bikers bij het totaal voegen, waarbij
de laatste demarreerde nadat hij me had ingehaald.Even verder kreeg ik deze man weer te zien
aan de bevoorrading die zich aandiende op 22 km na de start toen we weer uit
het bos kwamen.Ze stond op de klassieke
plek, ik vermoed ook achter een schoolgebouw.De voorraad was al goed aangesproken, maar er lagen nog bananen, partjes
appelsien, suikerwafels, zachte wafels en granenrepen om de honger te stillen.
Vermits de plek aan de rand van het bos ligt, doken we
direct weer tussen de bomen om de daar gelegen tracks onveilig te maken.We passeerden een grote vijver met aan de
rand een vervallen en deels ingestorte chalet.Leuke paadjes op en af voerden ons door de bossen, een echte speeltuin
voor de biker.Ze brachten ons tot aan
de Mora-fabriek, waar ik even halt heb gehouden.Daar moet ergens een beek hebben liggen
stinken, een geur die me niet bepaald zin deed krijgen in het consumeren van
een curryworst!Het tellertje tekende 25
km af.De volgende 10 km kregen we heel
wat tracks door de bossen, aaneengeregen door stukjes asfalt of de passage van
woonstraten.Via het fietspad naast een
drukke steenweg werden we nogmaals het kanaal over gestuurd om er daarna vanaf
een houthandel enkele kilometers langs te moeten rijden.Deze keer doken we niet op de klassieke plek
weer de bossen in, doch pas verderop, om dan uit te komen op een
asfaltbaantje.Nog voor ik er passeerde
herkende ik de Molderloopstraat waar voor het raam van een huis een perpetuüm
mobile het nog steeds niet heeft opgegeven van over en weer te wiegen.Even verder wordt dan in een bocht de
spoorweg gekruist om aan de andere kant via een dropke weer de bossen in te
duiken en vergast te worden op een speeltuin vol plezante singletracks,
waaronder zelfs eentje met een aantal opeenvolgende kombochtjes.Een biker in een mooi pak in zwart en rood,
met bijpassende helm, die langs de kant stond om wat te checken en schrok omdat
hij me niet had zien naderen, reed nadien een tijdje in mn zog om me tenslotte
weer voorbij te gaan.Tot aan het begin
van de laatste kilometer werden we gelukkig gemaakt met singletracks door de
bossen die deze streek rijk is.Om
tenslotte na 43 km te arriveren aan de grote baan tegenover de Carrefour op een plek
waar een druk kruispunt ondertunneld is met een gloednieuwe rotonde voor
fietsers!Ik ben ooit al eens tijdens
een toertocht over die rotonde gestuurd, maar ik kan verwarren met iets
dergelijks op een andere plaats!
Ik zal waarschijnlijk weer de laatste geweest zijn om te
arriveren.Dus maar direct gaan douchen
om proper weer naar huis te kunnen.Binnen zaten nog een aantal bikers aan de tafels.De douche gaf warm en overvloedig water en
het deed deugd van er onder te kunnen staan.Ik hoorde het lawaai van tafels die werden opgeklapt.Toen ik weer in de zaal kwam waren alle
rijders opgestapt en de tafels opgeruimd!Toch nog een ijsthee kunnen bemachtigen, ook al hadden de Offroadbikers
hun verdiende centjes al netjes soort bij soort gelegd!Niet naar huis via de E313, maar via de
Baileybrug aan de Kleppende Klipper richting Postel gereden.De curryworstenfabriek gepasseerd!Die ligt blijkbaar vlak bij de baan van Mol
naar Lommel.En verderop staan al die
vrachtwagens waar de meeste toeren passeren via een fietspad, omdat de passage
langs het kanaal er onmogelijk is omdat het jaagpad er over het privéterrein
van een bedrijf loopt.En nu toch
eindelijk eens gestopt bij de bakker die het Echt Postels Brood
verkoopt.Man, man, dat is wel een brood
om u tegen te zeggen, bijna dubbel zo groot als een gewoon!Of het ook lekker is zal ik morgenna het ontbijt weten!De E34 op aan het voormalige
douanecomplex.In Retie veel geflikker
van blauwe zwaailichten in de andere rijrichting.Bandensporen en schade aan de middenberm
deden vermoeden dat een auto er over
de middenberm was gegaan, wat inderdaad zo blijkt te zijn!Deze dag eindigde dus niet voor iedereen op
een positieve manier zoals hij voor mij eindigde na een amusante tocht in Mol.
Hoogstraten in Groenten en Bloemen op 17/18/19-09-2011
Tijdens het weekend van zaterdag 17, zondag 18 en maandag 19 september vindt in Hoogstraten reeds voor de 13de keer HOOGSTRATEN IN GROENTEN & BLOEMEN plaats. Deze indrukwekkende openluchttentoonstelling met verrassende en driedimensionale creaties in bloemen, groenten en fruit, is inmiddels uitgegroeid tot een vaste traditie die jaarlijks duizenden kijklustigen naar Hoogstraten lokt.
Etienne Van Nyen, het creatieve brein, ontwerpt telkens 40 creaties, bestaande uit een 100-tal stukken. Hiervoor laat hij zich inspireren door het rijke aanbod van groenten en fruit uit onze regio. Langs de statige Vrijheid worden gevels, gebouwen en stoepen versierd met prachtige composities en aan de hand van de begeleidende programmabrochure word je al wandelend mee op sleeptouw genomen doorheen een wereld van bloemen, kleuren en eindeloze fantasie. Elke creatie heeft haar eigen unieke achtergrond en inspiratie, maar niets weerhoud je ervan om de verschillende kunstwerken op je eigen manier te interpreteren en jouw fantasie de vrije loop te laten.
Vijf dagen lang werken meer dan 100 vrijwilligers, in de hallen van Veiling Hoogstraten, aan de uitvoering van dit gigantische project. De ontwerpen bestaan uit figuratieve voorstellingen, uit bloemrijke of modern-abstracte objecten, maar het liefst van al gebruikt de ontwerper geometrische figuren. Daarbij worden zoveel mogelijk verschillende bloemschiktechnieken toegepast. De coördinatie van de praktische uitwerking staat onder toezicht van Louis Geerts van de Hoogstraatse groendienst. Al deze mensen samen leveren elk jaar opnieuw, volledig belangeloos, enorme inspanningen om dit project tot een goed einde te brengen.
De organisatie is in handen van VVV Hoogstraten met de steun van Veiling Hoogstraten, Stadsbestuur Hoogstraten, Unizo en de Hoogstraatse vrijwilligers.
Fietsen en wandelen voor Kom Op Tegen Kanker op 18-09-2011
FIETS- EN WANDELTOCHT ten voordele van KOM OP TEGEN KANKER Atletiek, wandelen en fietsen
Zondag is er te Putte-Stabroek een wandel- en fietstocht ten voordelen van
KOM OP TEGEN KANKER. Georganiseerd door WTC DE KLOK i.s.m. de Sportdienst
van Stabroek. Het inschrijvingsgeld bedraagt 2,50 en elke inschrijving is ook goed
voor een consumptiebonnetje. Men kan fietsen 80 km, 50 km of 20 km. Wandelen kan
ook, er is een wandeling van 7 km uitgezet in het Moretusbos en omgeving.
Toertocht (28-40-52-72-90 km) van de Leuvense brandweer te Heverlee op 11-09-2011.
Deze zondag weer zeer vroeg uit de veren om te komen biken bij de brandweermannen van Leuven aan de afrit 16 te Heverlee.De keuze voor deze toertocht kan ook symbolisch geweest zijn, exact tien jaar na de aanslagen op de torens van het World Trade Center te New-York, waarbij ook heel wat brandweermannen de dood vonden tijdens de hopeloze reddingsacties.Deze keuze, als eerbetoon aan alle reddingsdiensten ter wereld.Me ingeschreven en een blauw armbandje toegestopt gekregen met de bedoeling de 92 km te komen rijden!Maar het zou al snel blijken dat deze keuze iets te optimistisch was in verhouding tot de conditie, zodat het raadzamer was onderweg over te schakelen op de toer van 72 km.Anders reed ik er vandaag misschien nog ergens rond!Vertrokken om 9.10 u na met een berichtje aan rubber-12 mijn vertrek te hebben gemeld om de jacht te openen.Er kwam niet direct reactie, hij was dus nog onderweg met de auto, of lag nog in zijn nest.
Het vertrek was net zoals vorig jaar over de singletrack langsheen de snelweg.Toen was het heel slecht weer en was het daar een echte modderpoel waar toen geen doorkomen aan was!Want die kleiachtige lichtbruine grond blijft in natte toestand overal aan vastkleven.Nu lag het allemaal goed vast, met hier en daar een klein plasje.Volgde het korte stukje van de vaste route naast de snelweg, maar dan in omgekeerde richting.Die singeltrack daar ligt er vrij glibberig en gehavend bij met diepe putten en voren.Niet zo mn ding, maar er waren ook andere bikers die daar op de sukkel waren.Ik voelde mij in het begin niet al te gerust op de glibberige paadjes, alhoewel ik met mijn superbanden eigenlijk zelden wegglijd!Dan ging het naar rechts door een donkere tunnel voor landbouwverkeer en fietsers onder de snelweg.En eens de tunnel uit weer naar rechts om een stukje mee te pikken van het deel van de vaste Meerdaalwoudroute dat naast de Dijle komt.Mijn tellertje toonde 7 km.Een jeugdgroep was er kajaks aan het afladen.In plaats van de smalle kasseiweg richting Korbeek-Dijle te nemen, staken we over en vervolgden we het pad door de velden.Enkele wandelaars gingen er spontaan aan de kant om doorgang te verlenen op de plek waar het smalle paadje zijn weg vervolgt tussen een prikkeldraad en een bos.Het groepje Bierbikers dat ik bij mijn vertrek gezien had, stak me voorbij!Tot straks, riep de man met het Zwitsers kruis op zn borst!In uw dromen, heb ik gedacht, wetend dat dit voor mij een lange daguitstap ging worden aan dit tempo!
Eens daar voorbij dienden de eerste twee zware beklimmingen over holle wegen zich aan.Ik houd van deze mooie holle wegen, maar men moet er toch wat voor over hebben om ze te bedwingen!De splitsing voor de 72 en de 90 km volgde al na 10 km, waardoor ik al vrij vlug een keuze moest maken voor de langere afstanden.Ik wist niet dat die op diverse plaatsen over een aantal extra lussen liep.Ik heb niet de gewoonte van de routekaart op voorhand te bekijken en laat meestal alles maar op me afkomen.Vrij snel daarna drong de keuze voor de 90 km zich al op.Me even aan de kant gezet, want er was een bericht binnengelopen.Den rubber was een half uur later vertrokken voor de 90 km en meldde dat die volgens de brandweermannen drie extra lussen bevatte (het moeten er meer geweest zijn).Terwijl ik daar aan de kant stond draaiden vijf andere bikers af richting de 72 km.Ik had, buiten vlak na de start, al een hele tijd alleen gereden.Er stonden daar ook twee wandelaars naar mij te kijken alsof ze wilden weten of ik de 72 dan wel de 90 km zou kiezen!Wat moet een mens dan?Vijf vlotte bikers die de 72 km kiezen en een pannenkoek die de 90 op gaat!Dan laat ik straks wel een paar lussen vallen!
De parcoursbouwers moeten gedacht hebben dat alleen supermannen voor de lange toer kiezen, want dra volgde een niet onaardige afdaling in een overigens prachtige holle weg, waar het de rijder vooral moeilijk gemaakt werd door grote brokken steenpuin, tot zelfs grote stukken asfalt die ooit elders als wegdek hebben gelegen.Ik ging er toch gezwind over, ook al zou vijf jaar geleden mijn broek in deze omstandigheden vol hebben gelegen!Al moet ik toegeven dat deze schijtluis op andere minder groffe paden of dropkes te voet is gegaan!Steenpuin keerde regelmatig als constante weer in deze toertocht.Nu weet ik wel dat de inboorlingen hier soms de gewoonte hebben om de paden te verharden met de tot puin vermalen resten van hun vroegere nederzettingen, maar deze keer viel het toch meer op dan vroeger!Ik vermoed dat de overvloedige regen heel wat puin weggespoeld en aan de oppervlakte gebracht heeft.Na de doortocht van de holle weg kwamen we in een open landschap waar het de moeite loonde eens links en rechts te kijken en te genieten van het zicht op de glooiende velden in groen en geel.Aan een volgende splitsing stak me eindelijk nog eens een andere biker voorbij, onmiddellijk gevolgd door een duo op een tandem.Ik vermoed dat hier alle afstanden weer samen reden.Ik weet niet of dit duo de toertocht reed, omdat ik hen later nog eens tegenkwam, terwijl ze in de tegenovergestelde richting reden.Ik heb nog tegenliggers gezien die op eigen houtje een rit maakten.Den rubber haalde me in.En alsof hij nog meer zout in de wonde wilde strooien, vroeg hij me of ik werkelijk om tien over negen was vertrokken!Alsof ik al niet weet dat ik een slak ben!
Veldwegen op en af voerden ons naar de eerste bevoorrading op 28 km.Rubber was er met een paar andere bikers in de weer om een jonge kerel te helpen met het herstellen van een kettingbreuk.Hij had een kettingpons, nog een andere een powerlink.Er was nog redelijk wat beweging aan deze stop.Er lagen nog appelsienen en koeken, de bananen waren reeds door de voorgangers verslonden.Was dit een toertocht voor apen?Vertrokken terwijl de rubber het niet in de mot had!Na de stop ging het over een smal paadje in een mooie holle weg, maar ik weet niet meer of het naar boven was, dan wel naar beneden.Ik vermoed het eerste!Daarna heb ik het wijze besluit genomen de richting van de 72 op te gaan.En zo kon den rubber mij nog eens proberen in te halen!De toer voerde ons richting Bertem over veldwegen en afdalingen in holle wegen.Soms tot vlak naast de snelweg.Volgde een moeizaam stukje over de schilderachtige en naar het einde toe gekasseide Paardenstraat om boven bij het kruispunt met de Rotspoelstraat weer een paar huizen in de bewoonde wereld te bereiken.Het plezier van de fiets te berijden werd enigszins getemperd door het gevoel dat het vandaag maar moeizaam vooruit ging en ik het bij momenten toch zwaar had om de hellingen op te geraken.Toen ik boven aan die Paardenstraat stond uit te hijgen, hoorde ik plots de mij bekende schalkse stem die op een sarcastische toon meedeelde te menen mijn geheim te hebben blootgelegd!Maar dat moet ge maar tussen de regels van zijn verhaal zien te ontdekken!Hij had nochtans op zijn plechtige communieziel beloofd van niets ervan aan de openbaarheid prijs te geven!Wacht maar, tot ik hem eens bij zijnen lurf kan vatten!
Vrij snel had den snoodaard mij weer weten af te schudden!Wat niet moeilijk was, gezien stevige beklimmingen in holle wegen en over de klassieke gekasseide paadjes mijn tempo weer deden zakken tot slakkenproporties.Ik dook het Bertembos in op het ogenblik dat drie bikers me gezwind voorbij staken en ik ze snel daarna in de verte naar boven zag rijden over het stijgende brede bospad.Aan de bekende stevige klim was het even te voet, voorafgegaan door nog een paar bikers, waaronder een meisje.Wandelaars hadden bewondering voor een vrouw op een bike.Zoals de echte stoere mannen!Was het maar waar, heb ik geantwoord, terwijl ik als een weekdier naar boven strompelde.Nog verder passeerde ik het Chimaera-huisje, een boswachterswoning waar nog tochten passeren, tijdens de grote vakantie nog deze vanuit Oud-Heverlee met start vanaf de voetbalvelden tegenover Don Bosco.De plek waar ik Chimaera de eerste en voorlopig enige keer heb ontmoet.
Voor het huisje ging het linksaf de track tussen de bomen in, gevolgd door een afdaling over een smal pad, op de hielen gezeten door een andere deelnemer, daarna een lange zware klim over kasseitjes en afgesloten door een afdaling over een door stenen en voren gehavend pad.Een lastige wandelaar fulmineerde en français dat er plek genoeg was toen ik bij gebrek aan bel ring, ring riep!Maar ik kon toch moeilijk tussen hem die links en zijn vrouw die rechts op het pad liep, slalommen!Met het risico van een casse guelle voor mezelf en de biker achter me in mijn nek te krijgen!Ik ben beleefd gebleven en heb gezwegen, de hoop koesterend dat Brussel-Halle-Vilvoorde toch maar snel en zonder compensaties zou gesplitst worden, om maar te zwijgen van Vlaamse onafhankelijkheid!
De tweede bevoorrading kwam voor mij op 43 km en stond op de betonnen oprit voor een hangar waar ook andere tochten zich neer komen vleien.Het stuk van daarnet lag me nog vrij vers in het geheugen.Hier was al veel minder beweging, terwijl de voorraad er ook gerantsoeneerd was, te zien aan de half doorgesneden wafels en de lege fruitschalen.Maar de citroengele sportdrank werd er met veel overtuiging als prestatiebevorderend aangeprezen, als men er maar voldoende van tot zich nam!Om maar te zwijgen van de heroïsche brandweerverhalen onder de bevoorraders waarvan ik flarden kon opvangen.Mijn kennis van deze plek is van dien aard dat ik weet dat je na deze stop een stevige helling over kasseien opgejaagd wordt!Deze keer toch eens gekeken naar de straatnaam en deze opgenomen in mijn fotografisch geheugen (nietwaar, rubber).Het betreft de Oude Bertembosstraat in Bertem.
Eens boven volgde een stukje vlakker terrein en werden we voorbij de Bertem Radar gestuurd die de vliegtuigen veilig van en naar de grond stuurt.Dat betekende dat we een grote lus hadden gereden, want ik had deze radar aan het begin van de tocht reeds heel in de verte opgemorken!De route deed ons een lange afdaling in duiken over een holle kasseiweg die luistert naar de naam Dreefstraat.Veldwegen werden ons deel, waarna een zware asfaltklim ons naar Everberg voerde, een plek die haar naam duidelijk niet heeft gestolen, maar mij de weinige haren onder de helm ten berge deed rijzen!Een snelle blik achterwaarts leerde me dat ik eindelijk nog eens het korte gezelschap van een medebiker genoot.Het gaf me moed van te zien dat deze kerel ook al zijn krachten behoefde om op een klein verzet boven te geraken.En ik was blij dat hij me ondanks zijn inspanningen een blik en een groet waardig achtte!
Even verder was mijn-vriend-van-een-minuut weer verdwenen.Waarschijnlijk naar links de maïs ingedoken op de toer van 90 km, terwijl ik rechtdoor moest voor de 72.Vrij snel daarna stond een bordje met de verlossende tekst bevoorrading.Om daar weer oog in oog te staan met mijn kwelgeest, den rubber!De tweede bevoorrading was door haar voorraad heen, maar hier op de derde stop was alles nog ruim aanwezig.Zelfs zodanig dat een mens bijna verlegen was van cake te eten, zo dik waren de hompen gesneden!Maar aangezien we met zekerheid wisten tot de laatste passanten te behoren, was verlegenheid nergens voor nodig en hebben we ons tegoed gedaan aan de bananen, de appelsienen, de cake en de peperkoek.En kregen we van de brandweermannen nog krachtvoer mee voor onderweg!Twee bikers die me eerder ingehaald hadden kwamen toe, een met een Italiaans truitje en deze van de Everberg-klim.Dat mijn schalkse kwelgeest ook zijn goed kanten heeft, werd bewezen door het feit dat hij me op sleeptouw heeft genomen voor de laatste 20 kilometers.Zo niet, lag ik nu nog te zieltogen in de een of andere holle weg!Hem kunnen blijven volgen was de motivatie die mij nog op de been hield, ook al weet ik dat hij zijn snelheid danig teruggeschroefd had in plaats van mij harteloos af te schudden en alleen te laten afzien, wat gemakkelijk gekund had.
We passeerden een plek die ik vrij recent nog aangedaan had tijdens een toertocht vanuit Wijgmaal, waarbij ik zodanig de slak had uitgehangen dat de pijlen op het laatste deel van de tocht reeds opgeruimd waren!Vruchteloos zoekend naar pijlen kwam ik toen een lotgenoot uit Hove tegen waarmee ik de laatste kilometers via de weg over Herent weer naar Wijgmaal gefietst ben.Het pad slingert zich daar door een prachtig beukenbos nadat men eerst een korte, stevige klim dient te overwinnen.Dat ging niet meer voor den deze, tenzij te voet!Alvorens het bos weer te verlaten dienden we een beslijkte zone met diepe plassen te trotseren.Een kreet achter me verried dat den rubber in de modder was blijven steken!Volgden nog plaatsen die mij bekend waren uit eerdere tochten.En de brandweermannen peigerden ons echt af tot op de laatste meter, wadend door een modderbad onder een brug, de rubber mijn gesukkel vastleggend op foto met zijn gsm!De vinnige biker in het zwart-gele fluotruitje stak me een twee keer voorbij na zijn passage door het modderbad.Volgde nog het bos met het na de vorige editie of na een andere toertocht fel becommentarieerde dropke wat thans aangeduid werd door een gevarenbordje.Den rubber op de bank zittend, net zoals die vorige keer, met de vraag van doet ie het of doet ie het niet?Wat had je nu gedacht?Het traject was er zelfs verlegd!We werden nu weer naar boven gestuurd, voor mij te voet en binnensmonds vloekend, om over een gelijkaardig dropke weer naar beneden te razen.Voor de doorsnee biker tenminste, want razen zat er voor mij echt niet meer in.De moed zonk me in de mountainbikeschoenen, zelfs tot onder de schoenplaatjes!Tijdens die laatste vijf kilometers stak er ons nog een biker voorbij, een woordje wisselend met den rubber.Een laatste krachtinspanning in een klim door een holle weg!Ik was opgelucht om na het laatste paadje door het gras de brandweerkazerne weer te zien staan.Mijn tellertje klokte 75 km af.
Toen een brandweerman, die de wasplaats schoonspoot, vier twinkelende ogen te zien kreeg, werden ons prompt twee megaspuiten aangeboden.Alsof een jongensdroom in vervulling ging, konden we onze bikes te lijf gaan met overdadig water, alle standen van de spuiten uitproberend.Den rubber blies zelfs bijna fiets en nadarhekken weg!Daarbij heeft hij zelfs niet eens de boze blikken gezien van de biker die verderop met de gewone tuinslang in de weer was en mee kon genieten van de superdouche!Enkele drankjes en pistolets, verkocht door een bevallige blonde jongedame, waren welgekomen onder de hangar.Toen we meenden als laatsten op te krassen, kwamen er nog twee bikers toe van de rit!Ene geraakte bijna niet meer van zn fiets en stond op zn benen te trillen van de inspanning, wat bij mij sympathie opwekte voor deze moedige kerel!Alsof de rubber mij vandaag nog niet genoeg keren had ingehaald, stak hij me op de snelweg nog eens voorbij, nadat hij eerst zijn auto niet direct had kunnen terugvinden!Even verder kregen we een mega-wolkbreuk te verwerken, alsof God nu de brandweerspuiten had opengezet voor een gratis carwash, en waardoor het verkeer op de wisselaars richting Brussel en Antwerpen stokte.Daarna met de stroom mee rustig naar huis getuft.
Drie jaar geleden maakte ik kennis met Kevin Verschueren omwille van zijn deelname aan Duchenne Heroes, waarbij in 7 dagen tijd een afstand van 700 km wordt overbrugd met de mountainbike, en de deelnemers zich laten sponsoren ten voordele van het onderzoek naar de ziekte van Duchenne. Er wordt gestart in het Groothertogdom Luxemburg en de tocht eindigt na 7 dagen in Nederland op 17 september.
Kevin vertelt: "Zondag is het weer zover. De start van m'n 3de deelname aan Duchenne Heroes! Dit jaar terug 700 km met de mountainbike voor de boeg samen met de Nederlanders aangezien de Belgische editie dit jaar afgeblazen werd door Nederland.
Langs deze weg wou ik jullie even melden dat ik terug ga proberen verslagen te posten op m'n website http://www.k4d.be net zoals vorig jaar omdat deze blijkbaar in de smaak vielen. Ook kan je linksboven op de eerste pagina een link vinden naar de tracker waarmee u me via GPS live kan volgen.
Dit jaar was het zeer moeilijk om sponsorgeld te verzamelen maar dankzij voldoende steun is het toch weer gelukt! Momenteel is de tussenstand van het verzamelde bedrag met België en Nederland samen 1.040.034 en er blijft nog geld bijkomen! Fenomenaal! Het positieve nieuws is dat er mede door de geldinzamelingen van Duchenne Heroes al goede resultaten in het onderzoek geboekt zijn!"
Ik wens Kevin langs deze weg veel succes met zijn deelname en veel moed tijdens deze zware week.
Toertocht (38-48 km) van BuSo Kristus Koning te Sint-Job-in-t-Goor op 04-09-2011.
Op een zondagochtend voor dag en dauw op, om dan even over zessen te horen hoe de regen op het dak van de veranda kletterde!Het hield niet op, dus toch maar de moed bijeengeraapt.Om 07.15 u vertrok ik van thuis uit met de bike in de gietende regen, terwijl mijn buurman zich verwonderde over het feit dat ik in dit hondenweer toch ging rijden!In Brasschaat rijdend kreeg ik een berichtje van rubber-12 die meldde dat hij op de buienradar het einde van de zondvloed afwachtte om dan te vertrekken.Even verder een bijna-botsing met een wielrenner die op de linkerkant van het fietspad reed, nipt kunnen vermijden.Maar ik kon me niet boos maken op deze moedige die evenmin was binnen gebleven met dit hondenweer!Een uur later was ik aan de start na een rit van 19 km.Er waren nog moedigen die zich kwamen inschrijven, er stond zelfs een kleine file.De groep Zonebikers voor mij was ook per fiets gekomen, want hun blauwe pakken droegen reeds de overvloedige sporen van nat en modder.Een berichtje gestuurd om mn vertrek te melden en de jacht open te stellen!
We doken al direct de bossen rond het schooldomein in.Achter de bult, de berg uit de eerste uitgave, indertijd een avondrit op vrijdag, lag een fotograaf onder een paraplu op de loer!Hij loerde wel naar de verkeerde kant en had me niet zien komen!Door de modder raakte ik zelfs niet eens over dit bultje.Ik voel me niet meer zo zeker op mn oude bike.De andere is binnen voor nazicht en de gloednieuwe wou ik geen modderbad aandoen!De fotograaf stuurde me terug.Bleef ik toch weer steken zeker!Derde keer, goede keer.De tracks in de bossen achter Kristus Koning lagen er verzopen bij, modder en plassen werden er ons deel.Er was een kort wasbord aangelegd, gevolgd door een diepe put.Dat is meer iets voor de jonge gasten.Een groepje van een zevental bikers even laten passeren.En dan zou het een hele tijd duren eer ik nog andere moedigen zou te zien krijgen.De rit voerde ons over tracks en paden door de bossen.Spijtig van dit weer, want de paadjes boden er echt waar een biker van houdt.Ik had medelijden met de inrichters die waarschijnlijk veel minder deelnemers zouden zien vertrekken en die aan de start in de weer waren onder een tentje om de bikers na afloop te ontvangen.Het was omwille van de grijze lucht en de regen zo donker in de bossen dat je sommige pijlen maar met moeite kon zien hangen.Op sommige plaatsen was het echt een modderzooi.Het probleem is dat je de diepte van de plassen niet kan inschatten!Dat leidde soms wel eens tot verrassingen!Mijn nieuwe schoenen waren meteen gedoopt.
Uiteindelijk kwamen we de bossen uit naast het kanaal Schoten-Dessel ter hoogte van sas 3, waar die enkele woonboten liggen.Een visser stond er met wagen en zelfs caravan incluis!De regen houdt niet iedereen thuis!Via een bruggetje het kanaal over.We doken de bossen in die zich langs de oever van de waterloop uitstrekken.De toestand van de ondergrond was hier al beter dan bij aanvang.Het had intussen ook opgehouden zwaar te regenen.Twee keren reed me een duo tegen hoog tempo voorbij om verderop de singletrack in te vliegen.Die kerels hadden duidelijk geen schrik van nat en glibberigheid!Na de omzwervingen in de duistere bossen kwam ik uit op een bekende plek in de buurt van de grens tussen Brecht en Schilde aan het café Trapke Op, alwaar we het kanaal weer overstaken in de richting van het kruispunt van de Westmallebaan en de Abdijlaan waar een klein kapelletje staat.Even verderop staat het Trappistinnenklooster, bekend geworden van op de televisie.Mijn tellertje klokte 36 km af, dus een 17 km van de toertocht zelf.Werd ik in het begin slechts sporadisch ingehaald, nu telde ik al een 45 andere bikers.Allemaal later vertrokken en sneller rijdend.Nu de regen weg was, waren ze dan toch buitengekomen!Vanaf toen heb ik het zelfs opgegeven van nog te tellen!
Een veldweg vol stenen voerde ons tussen de weiden.Steenpuin dat gebruikt werd om wegen wat te verharden kon enkel betekenen dat we de streek van Westmalle naderden.Dat is typisch voor deze omgeving.Ik herkende paden van de tochten die vanuit deze gemeente vertrekken.Het puin is soms echt een steen des aanstoots voor menig biker, maar hier kon het nog gaan!Ik miste wel de fully nu ik met de hardtail over het pad dokkerde en mijn kont als achtervering diende te fungeren!Wardje en zijn clubmakkers staken me voorbij.Voor de mountainbiker is Westmalle synoniem met Drieboomkensberg, de lokale speeltuin vol draaiende en kerende tracks.Bij mooi weer is het een lust om er te rijden, bij nat weer soms een beproeving.Maar het viel al bij al nog mee.Ik werd er gelukkig evenmin op de hielen gezeten.Er reed een jongen achter me, maar die hield dezelfde snelheid.Zo ging het lekker overal over en af.Ik ben er zelfs nog een biker voorbijgestoken, een nieuweling, op sleeptouw genomen door een meer ervaren maat die wat verder op hem stond te wachten.Wat verder wou ik de grote Jan uithangen en een heuveltje over rijden in plaats van de pijlen te volgen!Maar daar schrokken tegenliggers zich een hoedje!Het parcours passeerde daar in de andere richting ook!Waarvoor mijn excuses!De bevoorrading diende zich aan op de plek die ook door andere tochten wordt uitgekozen.Er was daar toch redelijk wat beweging.Een onfortuinlijke wachtte er met overgetrokken ketting op depannage.De newbee van daarnet vroeg aan zijn maat wat zon depannage dan wel inhoudt!Er was een rijke keuze aan bananen, groot en klein, Kempense wafeltjes en peperkoek.Van alles wat gesnoept.MTBiker from Berendrecht, Enigma en hun makkers arriveerden ook.De drijfnatte MTBiker had veel te vertellen!Hij was even onoplettend geweest naast het kanaal, had daardoor een flinke duik gemaakt, was kopje ondergegaan in een ferme plas en had een borrel slijkwater binnengekregen!De nodige gebaren moesten het verhaal kracht bijzetten!Later wist rubber-12 me ook te melden dat Enigma de diepte van een plas verkeerd had ingeschat!Wat water meer of minder maakte eigenlijk al lang niet meer uit, de meesten zullen toch nat geweest zijn tot op de huid.Maar door de hoge temperatuur was dat niet onaangenaam!In de winter zouden we versteven geweest zijn van de kou in dergelijke omstandigheden!
In mn eentje vertrokken, want ik zou snel weer bijgehaald worden door MTBiker en zn gezelschap!In een lange bosdreef dienden de nodige plassen ontweken te worden door wat slalommen.MTBiker moet goed in conditie zijn, te zien aan de vaart waarmee hij me voorbij vloog, zijn kompanen een eind achter zich latend.Het tweede deel van de tocht was een opeenvolging van langere stukken over het grondgebied van Westmalle, waarbij we de bekende Trappistenabdij voorbij reden.De bossen ruimden plaats voor velden.We deden een lange veldweg aan die bij veel wind een echte beproeving en uitputtingsslag kan zijn!Maar de wind was ons gunstig gezind.De kapotte weggewaaide paraplu die ik hier vorige winter bij een tocht of twee had zien liggen was intussen door een brave ziel opgeruimd.Bij de doortocht van een volgend bos en laverend tussen de plassen, hoorde ik mn naam roepen.De rubber had me weten in te halen.Ondanks de pech die hij had met zn bike door verloren geraakte onderdelen.De modder spaarde niemand!Mijn schijfremmen konden alvast niet verslijten, vermits er op deze bike geen staan!
Door de mechanische problemen verkoos rubber de toer van 38 km te volgen.Ik ben solidair gebleven, ook al had ik die tien extra kilometers er nog wel bij hebben kunnen nemen.Schalks als hij is, merkte hij op dat ik het wel gemakkelijk had met een gangmaker!Alsof hij mijn gedachten kon lezen, want ik had inderdaad al snel door dat waar hij door een plas geraakte, ik dat ook kon avonturen en dat, indien hij bleef steken, ik het niet hoefde te proberen!Wie minder sterk is met de bike moet slim zijn!Op één plek scheelde het niet veel of hij ging MTBiker achterna!Wortels in diepe plassen zijn een gevaarlijke combinatie!Ik denk toch dat rubber wat spijt had van zn keuze, want korte tijd later waren we sneller dan verwacht weer bij af.Opgedroogde modder klitte aan mijn benen.Aan de bikewash stonden de echte beren van deze zondag hun schatjes af te spuiten, de modder in het haar op hun benen vastgeklit, hun fietspakken smekend naar een wasmachine!Mooi om zien hoe één van de mannen met de tuinslang van onder het slijk een pracht van een bike weer tevoorschijn toverde!Eigenlijk jammer van zon pronkstuk aan de elementen bloot te stellen!Maar ja, als je hem in de garage laat staan blinken heb je er eigenlijk ook niks aan!
Nu werd duidelijk waarom de mensen deze ochtend zo in de weer waren met hun tentje!Er brandde vuur waarop lekkere pizzas werden gebakken.Dat ik iets eetbaars spotte stemde mij goedgezind en deed mij het modderbad snel vergeten.Wardje, Enigma, MTBiker from Berendrecht en hun hele gezelschap kwamen bij ons aan tafel zitten.Glazen werden aangevoerd en de pizza werd al snel eer aangedaan!Toen ook SilverFokske als een moddervos uit het niets opdook, moest een bank worden bijgeschoven.Cheeseman die als enige van zn club het hondenweer getrotseerd had, had intussen toch gezelschap gevonden.De ambiance steeg rechtevenredig met het aantal geconsumeerde glazen.Een tweede portie pizza ging er bij sommigen gretig in!Kort nadat rubber, SilverFokske en ondergetekende alleen waren achtergebleven, kregen we het gezelschap van Weetabix en zn bikemakker.Weetabix was me gisteren nog achternagekomen in het Nederlandse Putte nadat hij me aan de overkant van de weg had zien rijden voor een lokaal rondje bij veel beter weer!Met zon pak als het mijne is het moeilijk incognito te passeren! De groep Zadelbeukers aan een tafel verder maakte ook grote ambiance. En nog gingen wij niet naar huis!Tot er dan toch ene met dubbele tong begon te spreken!Die hebben we veiligheidshalve toch maar naar huis begeleid!We moesten er deze keer toch voor gaan en ons opofferen, want de opbrengst was voor een nobel doel!De weg naar huis verder gezet via de grens in Putte.Daar staat op zondag een kraam met gebraden kippen.Op een bankje een halve kip verslonden en mij tijdens het afkluiven niet laten afschrikken door een fikse regenbui.De zaak afgesloten met een klein pakje frieten van bij Mieke.Daarvoor diende ik wel even aan te schuiven.Pas om halfacht was ik weer thuis na een rit van 91 km!Mijn bike nog gepoetst, met pak en al onder de douche gekropen en de hele zooi in de wasmachine gestoken.Content ingeslapen.Of hoe slecht weer een zondag niet noodzakelijk hoeft te vergallen. Ik hoop dat de mensen van de school die dit hebben georganiseerd toch wat zaad in het bakje hebben gekregen ten bate van de kinderen.
Via een forum leer je soms mensen kennen die anders uw
levenspad nooit zouden gekruist hebben.Zo ook de Vos in de bossen die slechts tien straten verder woont!Maar daar zijn dan wel de A12, de E19, de
E313 en de E314 bij, alles samen goed voor 105 km! Dat is meteen de reden waarom een gezamenlijk
ritje er niet zo meteen in zit!Maar na
de uitgeregende Oeterdalmarathon werd afgesproken om bij beter weer en dus in
gunstiger omstandigheden nog eens af te spreken voor een ritje tezamen.Op dinsdag 30 augustus 2011 was het dan
zover.Omdat de week ervoor onweders
weer roet in het eten hadden gestrooid.Op tijd uit de veren en op tijd vertrokken, zodat ik me ginder ter
plekke in Niel-Bij-As nog rustig kon klaarmaken om dan zelfs vijf minuten
eerder dan het afgesproken uur te kunnen van start gaan.De Vos stond immers al klaar in vol
ornaat!Hij had er duidelijk zin in en
na afloop zou blijken dat wij onze eigen uitgave van de Oeterdalmarathon zouden
gereden hebben, vermits we 94 km op onze tellertjes hadden staan!En dat twee dagen nadat ik de zondag in
Kasterlee de marathon van 100 km van MTB Mastentop gereden had!
Eén van de doelen was de door Glimburger onderhouden tracks
in het Opitterbos eens te gaan bekijken, kwestie van eens te weten waarover deze
mens het heeft op het forum.Doch eerst
aangezet richting de terril van Waterschei.Omdat ik gevraagd had van me na de rit op zondag toch wat te sparen en
omdat het ook niet de bedoeling was dat we na 30 km al met onze tong op de
tenen zouden moeten een punt zetten achter deze uitstap, zijn we daar niet
helemaal tot boven geklommen, maar er rond gereden op een lager niveau.Een jaar geleden zijn we wel hoger geklommen,
maar omdat het toen ook regenachtig weer was, zagen we na enkele kilometers al
zo zwart als een hoge hoed van het opspattende water!En kolenafval ziet er nu eenmaal zwart
uit!We hoefden vandaag ook niet direct
van bij aanvang onder de smurrie te zitten, dus dit was ook een goede reden om
ons te beperken tot de lagere regionen van deze oude hoop steenkool.Het was daar beneden trouwens ook best leuk
om te rijden zo tussen de jonge opgeschoten boompjes en struikgewas.Ik verwonderde mij weer over het feit dat
zon terril toch wel een enorme oppervlakte beslaat als je de verschillende niveauverschillen
naast elkaar te zien krijgt met in het midden de eigenlijke berg.Een kale hoop oud steenpuin dat ooit in de
ondergrond heeft gestoken en naar boven gehaald is door onze vorige generatie,
door mensen die hun boterham verdienden met de zware arbeid in de mijnen.Men zou deze plek willen verbieden voor
mountainbikers, alsof een bandenspoor enige schade zou toebrengen aan deze
zwarte aarde!We doken een afdaling af
om met de gewonnen snelheid de daaropvolgende klim te nemen, maakten een lus
over de paadjes om dan uiteindelijk na een korte steile klim, noodgedwongen te
voet voor mensen van onze leeftijd, weer op dezelfde plek te arriveren.Tijdens de rit is hij even gestopt om zijn
vriend te groeten, een vos die er onder een stuk rots zijn hol heeft.Maar den vos bleek van huis te zijn!
De opener langsheen de terril was al goed voor iets meer dan
een 20 km als ik het me goed herinner!De Vos was vergeten iets eetbaars mee te nemen, dus ging het even terug
via zn huis om enkele wafels op te pikken, kwestie van niet van zn graat te
vallen bij een eventuele hongerklop!Hij
woont zo dicht tegen zn geliefde territorium, want na enkele straten van zn
woonwijk doken we direct de bossen in en wie de paadjes hier goed kent kan daar
uren in toeven zonder nog veel sporen van de bewoonde wereld aan te
treffen!We kwamen al snel voorbij de
plek die ik tijdens de Oeterdalmarathon de poort van de hel genoemd had.Een pad dat omgewoeld is door bulldozers van
een aangrenzende groeve en bij slecht weer herschapen wordt in een modderpoel
waar je tot aan de enkels in zakt!Deze
keer hebben we dit pad wel letterlijk en figuurlijk links laten liggen!We deden de amusante paadjes naast het
Kolenspoor aan, een oude spoorweg die thans gebruikt wordt voor railbike.Zo reden we door de bossen van Opoeteren, As
en vermoedelijk Maasmechelen, naast het spoor een brug onderdoor, staken de
grote baan over die van de afrit van de snelweg komt, om dan aan de andere
zijde weer de bossen in te duiken.In
deze bossen herkende ik paden die ik bereden en plekken die ik gezien had
tijdens de afgelopen Oeterdalmarathon op 14 augustus, een dag met
verschrikkelijk slecht weer!
Omdat ik door dit slechte weer het toen niet zag zitten om
de 100 km uit te rijden en mij, zoals vele anderen, beperkt heb tot de toer van
75 km, deden wij het Opitterbos toen niet aan.Omdat De Vos zijn territorium eerder bezuiden deze streek gelegen is,
was het ook voor hem niet voor de hand liggend om er zo maar te geraken!Maar hij heeft zo zn eigen technieken om
zich te oriënteren!Hij kijkt daarvoor
namelijk naar de zon om zo de te volgen windrichting te bepalen!Dat is allemaal goed en wel, maar als het
zoals die dag zwaarbewolkt is, dan heb je daardoor wel een klein probleem!Feit is dat we ergens uitkwamen op een plek
die hij niet verwacht had!Een fietspad
van het routenetwerk Limburg gevolgd, tot we aan een knooppunt met landkaartje
uitkwamen.Het was duidelijk dat de zon
hem deze keer in de steek gelaten had, want we reden gewoon de verkeerde
richting uit!Dus terug over hetzelfde
fietspad richting Opitter en langs de plek waar we daarnet een wafel of
granenkoek hadden gegeten.Later op de
dag zouden we er nog eens passeren op de weg terug.Een breed pad door het bos met plassen die de
allures hadden van kleine meertjes, bracht ons uiteindelijk tot in Opitter.
Even gezocht naar het begin van de Glimburger-paadjes.Als je de plek niet kent, kan je ze niet
vinden.Daarmee bedoel ik dat het zeker
geen kunstmatig aangelegd parcours is zoals er elders in deze streek wel
dergelijke crossparcours bestaan.De
tracks zijn smalle paadjes die zich tussen de bomen slingeren.De paadjes zijn vrijgemaakt met respect voor
de natuur en zonder het uitzicht van het bos te schaden.We hebben ze lang niet allemaal aangedaan,
want op sommige plaatsen is techniek om de bulten en de afdalingen te nemen
toch wel aangewezen, en laat dat nu net minder aan mij besteed zijn!Het paadje dat ons naast een diepte loodste
kon me bekoren.De Glimburger was niet
in zijn bos te bespeuren, maar voortaan kan ik mij er dan tenminste toch wat
bij voorstellen!Op de terugweg wees De
Vos me op het stulpje van Edlisjas, een naam mij bekend van het forum, maar ik
heb deze mens nog nooit gezien.
Lichtere plekken tussen de wolken deden De Vos vermoeden
waar hij naar de zon diende te zoeken, zodat hij met een fout die
waarschijnlijk van dezelfde grootte-orde was als de meetwaarde zelf, de te
volgen richting kon bepalen!Dat we weer
uitkwamen aan hetzelfde fietspad was een geruststelling.Daarna nam hij me mee op sleeptouw door het
eindeloze niemandsland van velden en bossen in deze regio.De kilometers begonnen zich in de beentjes te
laten gevoelen en ik was blij dat de te overwinnen hoogteverschillen beperkt
bleven tot doenbare proporties!
Rond halfvier stopte De Vos en wees naar rechts met de
mededeling dat daar zijn thuis was!Maar
hij draaide linksaf, want wij hadden nog geen zin om een punt te zetten achter
deze rit.Schilderachtige bossen en
veldwegen passeerden de revue.Even halt
gehouden voor nog een wafel, een granenreep en een plaske!Omdat een toer niet kan afgesloten worden
zonder après, nam De Vos mij mee naar het kleinste cafeetje, maar dat bleek
gesloten!De grote baan over om via een
pracht van een weg door een loofbos, met aan weerskanten een diepte, te fietsen
in de richting van het Stationnetje van Eisden naast de railbikespoorweg.Daar stond ook een bevoorrading van de
Oeterdalmarathon.Onze stalen rossen aan
de kant.Den Vos genoot er één, twee,
drie Karmelieten, terwijl ondergetekende zich te goed deed aan een Grimbergen,
een Ter Dolen donkere en een Ter Dolen kriek!Naast de Ter Dolen tripel die ik na de Ter Dolen fietshappening in
Helchteren achter de kiezen goot, heb ik op de blonde na het hele assortiment
nu gehad!Bij ons vind je dat Limburgs
abdijbier niet, tenzij misschien in een gespecialiseerde drankenhal.Tijdens het nuttigen van deze edele dranken,
een babbel met de vriendelijke waard, terwijl deze zijn glazen zorgvuldig
spoelde en droogde of de espressomachine deed sissen voor de koffie van de
andere klanten.
De klok ging richting halfzes.Het was maar verdomd koud toen ik weer naar
buiten ging!Drie mensen waren
gearriveerd met hun paarden die naast onze bikes geparkeerd stonden en we kregen
opmerkingen over onze met modder besmeurde benen.Op de weg huiswaarts beweerde De Vos last te
krijgen van verzuring in deze benen!Maar ik vermoed dat de oorzaak eerder te vinden zal geweest zijn in de
glazen Karmeliet!Mijn hoofd was ook
wazig na de Ter Dolens op een quasi nuchtere maag!Dus de automatische piloot op en trappen
maar, weer door de bossen, terwijl de wortels onder en de plassen naast de
wielen voorbijschoten!En zodoende kreeg ik het terug wat warm!Den Vos werd door het thuisfront
gecontacteerd op zijn tracker, een toestelletje waarmee men hem zou kunnen
terugvinden indien hij tijdens één van zn eenzame tochten ergens strijk zou
komen te liggen!Een soort combinatie
van een GPS en een GSM met enkele nummers die met één toetsaanslag kunnen
worden opgeroepen.Ik meen me te
herinneren dat we even voor 19.00 u weer thuis waren.Den Vos moet toch met zijn gat in de boter
gevallen zijn, want thuis had zijn vrouwke gezorgd voor sla, tomaat met mozzarella,
gebakken aardappelen en vlees.En als
toetje zelfgebakken taart met bessen en een koffie!Nog wat nagepraat, maar aan alle mooie
liedjes komt een einde, dus evenzo aan deze dag.Na een vlotte rit huiswaarts, liep het toch
al tegen halfelf eer ik goed en wel binnen was en onder de douche kon, terwijl
mn spullen door de machine werden gewassen.Om daarna goed te kunnen slapen.Spijtig dat As zo ver van hier is, anders zou ik wel eens meer met Den
Vos de Maasmechelse bossen en het café in Eisden onveilig maken!Met dank om mij op sleeptouw te nemen door
zijn territorium!
Toertocht van MTB Mastentop (18-25-45-70-100) te Kasterlee
op 28-08-2011.
Gewoontegetrouw valt mn keuze eind augustus op de toertocht
in Bekkevoort, indertijd vanuit Tielt-Winge, en waar ik ooit eens overkop ben
gegaan tijdens een afdaling over een kiezelpaadje.Mijn handen opengereten door die kleine
steentjes en waardoor ik sindsdien altijd handschoenen draag.Omdat ik enkele weken geleden nog in
Bekkevoort gestart was en ik mijn oog had laten vallen op de mooie afstand van
100 km bij MTB Mastentop, als afsluiter van de zomervakantie, is het op deze
zondag Kasterlee geworden.Reeds op de
E34 zag ik twee autos waarvan de chauffeurs hun geliefde schatjes op de
fietsdrager meevoerden, de schijfremmen schitterend in het zonlicht.Met aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid trokken deze mannen ook naar daar.Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee
zag ik een vijftal stoere rijders van een club stevig doortrappen op weg naar
de start.Verder nog een duo in
identieke pakken gestoken, tot de bandana en fietshelm toe!Mooi om zien.Ik ben er zeker van dat God eerst de fiets heeft geschapen en daarna pas
de man om hem er op te zetten.Waarschijnlijk is Adam bij één van zn eerste ritten ten val gekomen met
gebroken ribben als gevolg en heeft God dan uit één dezer voor hem een tweede
geneugte geschapen.De rest van het
verhaal is gekend.
Me luid en duidelijk ingeschreven voor de 100 km en fier het
rode armbandje om gedaan!Terugkrabbelen
zou vanaf nu enkel een afgang betekenen!Toen ik een berichtje stuurde naar rubber-12 om mijn vertrek te melden
en de jacht voor open te verklaren, hoorde ik zeggen bespaar u de moeite van
een berichtje!Hij kwam de sporthal al
binnen!De bike afgehaald aan de
bewaking, waar de twee mannen het superdruk hadden, en om 9.10 u op pad voor
een lange dag.Al vanaf honderd meter na
de start ging het paradijs open!Want we
doken het bos in over een schijnbaar eindeloze singletrack met bulten op en
af.De eerste vijf kilometer was
eigenlijk één lange track die zich door het bos slingerde.Dra had rubber me ingehaald.Velen misten een pijltje links aan een
straat, in de waan dat ze pas aan de volgende linksaf moesten.Wie de toer van 25 km reed miste zo wel de
splitsing een eind verderop in die straat.Na elkaar een goede rit gewenst te hebben, stoof de rubber er aan zn
hogere tempo vandoor.Ik kreeg wel het
gezelschap van een rijder die in mn wiel kwam hangen, maar na een slijkerig
stukje met plassen op tien kilometer na de start, bleef hij achter.Naast één van die diepe plassen bleef links naast
bomen nog een uiterst smalle strook vrij die iets hoger lag!Maar middenin een stuk uitstekende
wortel!Gelukkig ging het niet mis, want
daar vallen betekende een modderbad en kliedernat pak!Waar sturen ze ons toch door, was de
reactie van een deelnemer!Maar aan zn
glimlach te zien genoot hij van het spektakel van de dabbende bikers.
Landelijke betonbaantjes en veldwegen wisselden elkaar
af.We doken ook een privédomein in,
eenmalig opengesteld voor deze tocht, en kregen daar in open stroken in de
bossen enkele lange smalle paadjes in het gras voor de wielen.Ondanks een koude wind zweette ik me te
pletter in mn regen- en windvestje.Het
bos maakte weer plaats voor veldwegen.Na vijftien kilometer doken we weer een privépaadje in naast een maïsveld.Het gesukkel van de bikers voor me steeg
rechtevenredig met de diepte van de slijkpoel.Toen ik de laatste in het rijtje zag omvallen in het slijk, was dit voor
mij het teken tot afstappen!Mij gaan ze
hier niet hebben!Daar was rijdend geen
doorkomen aan.Zelfs de moedigen een
eindje achter me werden uiteindelijk tot afstappen gedwongen.Het meest vervelende was dat je tot je enkels
in de blubber zakte, waardoor je schoenen nat waren voor de rest van de rit!Ik droeg gelukkig waterdichte sokken.Na de ploeterpartij even aan de kant voor een
stevige drink uit de lurkzak en het opbergen van mn regenjasje waarin ik me te
pletter zweette.
Na 26 km diende zich de eerste bevoorrading aan.Met een ruime keuze aan bananen, appelsienen,
koeken en wafels.De passanten op de
grote baan verderop zullen zich wel verwonderd hebben over dat gewriemel van al
die gehelmde mannen met hun fietsen.Twee clubmakkers, Cracra en Bever, kwamen er ook toe.Dus ruimte gemaakt voor een korte babbel met
hen en Tony, een intussen gepensioneerde collega die de rit reed in het
gezelschap van een maat.Daarna iedereen
weer aan eigen tempo op pad.
Na een stukje langsheen de grote baan doken we na de pauze
opnieuw de bossen in en kwamen terecht in een speeltuin vol singletracks waar
menig biker zijn hartje kon ophalen.Strookjes met los zand speelden me al wel eens parten!We bereden paadjes door de schier eindeloze
bossen en doorkruisten af en toe straten met huizen.Volgde een smalle track vlak naast, ik
vermoed, de Kleine Nete.Er was wat
oponthoud aan een bord dat aanmaande tot afstappen.Het paadje maakte daar een diepe put naast
een afsluiting en daar door rijden had voor een fikse duik in het water kunnen
zorgen!Op 40 km kwamen we de bossen
weer uit en volgden enkele kilometers langsheen een grote rijbaan.Op 43 km kwam de splitsing voor de 70 en de
100 km.
Na enkele asfaltbaantjes kregen we weer leuke tracks door de
bossen.Op 45 km een plezante private
track tussen de bomen.De lange
afstandsrijders, zegge de echte beren van deze toertocht, werden hier mee over
het parcours van de kidstoer geleid, getuige daarvan de blauwe pijltjes.Zelfs voor de kleinsten waren leuke paadjes
uitgekozen!Een stevige wind voelde toch
maar frisjes aan!Even paniek omdat ik
veel geparkeerde autos met fietsdragers zag staan in een bospad!Ik zal toch niet al weer bij af zijn?Verkeerd gereden?Maar even later kwam de tweede bevoorrading
op 51 km.Ik vermoed dat de wagens waren
van mensen die deelnamen aan de fietshappening De Schakel.Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee
was daarvan een stopplaats waar massa's pompoenen waren uitgestald.Aan de
tweede stop weer evenveel lekkers.Na de
splitsing was ik slechts door twee bikers ingehaald, waarvan één nu ook aan de
stop stond, maar er kwamen er nog toe.Er waren er dus nog onderweg op de grote afstanden.Hooguit een 15 bikers heb ik in het totaal
vanaf de splitsing nog gezien, waaronder één vrouw.
De singletracks maakten nu plaats voor bredere platte
kiezelwegen door de bossen in de vallei van de Grote Kaliebeek.We reden via een poortje het militair domein
van Tielen binnen.Eerst over een smal
pad naast de omheining tussen jonge opgeschoten zilverberken, daarna over een
paadje door een grasvlakte.De pijltjes
waren hier op grote in de grond gestoken stokken bevestigd.In de verte zag ik het gezelschap van aan de
bevoorrading naderen.Op het militair
domein deden de oude vervallen loodsen vermoeden dat hier niet veel activiteit
meer is!Wie weet welke taferelen zich
hier in deze loodsen ooit hebben afgespeeld en hoeveel jonge gasten hier
destijds hun broek hebben versleten tijdens hun dienstplicht!We reden er over weinig gebruikte
wegeltjes.Militaire domeinen herbergen
meestal nog veel ongerepte natuur.Aan
nog een poortje volgde een aparte lus voor de 100 km rondom een stukje purperen
heide langsheen de randen van een grote kaalgekapte vlakte.Je kon horen hoe magere schichtige schapen,
die niet gewend zijn van veel menselijke aanwezigheid te zien binnen dit
militaire domein, de begroeiing uit de bodem rukten.De restanten van stronken en het losse zand
maakten het terrein ruw om er over te rijden.De doortocht eindigde aan hetzelfde poortje en het tellertje klokte 60
km af!
Aan de uitgang van het militair domein stond een biker
zonder fiets een krant te lezen!Ik had
moeten vragen wat hij daar stond te doen!In het zog van een eenzame rijder gevolgd, om twee mannen te zien die op
zoek waren naar het volgende pijltje!Door elkaar te volgen hadden we gevieren hetzelfde pijltje gemist!Volgden een aantal langere stukken en wegen
door de bossen.De automatische piloot
ingeschakeld en trappen was de boodschap!Ik was intussen toch al een behoorlijk aantal uren onderweg!Op 70 km vervoegden we weer een stukje van de
kidstoer over een mooi kronkelend paadje naast een beek om uit te komen aan de
ingang van De Hoge Rielen, een centrum voor jeugdkampen.Even verder kwam weer een splitsing.Daar stonden twee Mastentoppers te wachten om
te kunnen beginnen met het weghalen van de pijlen.Dat ik de laatste was, dat was niet zeker,
vermits de mensen aan de bevoorrading ook de 70 km hadden kunnen rijden.Ik was trouwens niet de laatste, want kort
voor de derde bevoorrading, toen mijn tellertje 75 km afklokte, staken nog twee
mannen me voorbij toen ik even aan de kant stond om een zakje gel leeg te
drinken dat Cracra me aan de bevoorrading gegeven had.In de hoop dat ik vleugels zou krijgen van
dit drankje!Vermoedelijk ben ik de
laatste geweest om de derde bevoorrading eer aan te doen.De mensen die daar voor spijs en drank
zorgden, waren al door rubber getipt over de komst van nog ene met een
papegaai op zn truitje!Op dat moment
ontving ik van hem een schalks berichtje waarin hij zijn aankomst meldde met de
mededeling dat hij mijn komst op de stop gemeld had en dat ik waarschijnlijk de
allerlaatste zou zijn om daar te passeren.Smilies inclusief!Ik heb zijn
berichtje er dan ook integraal voorgelezen!
Na de derde bevoorrading bleven er nog 20 km te rijden.En voor dit laatste gedeelte leidde de toer
ons over een groot deel van de groene en een stukje blauwe vaste route door de
bossen van Kasterlee.De afpijling was
schaarser dan voorheen, maar het was al snel duidelijk dat het de bedoeling was
de vaste route te volgen.Op zeker drie
plaatsen kregen we lange bochtige singletracks voor de wielen waar het een
plezier was van te rijden.We passeerden
de bekende plekjes op deze route die ik vroeger al wel eens een paar keren ben
komen rijden: de kapelletjes, de residentiële wijk aan Boskant en de holle weg
met de imposante villas.Na 90 km begon
ik toch te verlangen naar het einde en telde ik de kilometers één na één
af.Temeer omdat het intussen was
beginnen regenen, wat gelukkig niet al te lang duurde.Ik was nog niet aan het einde van mijn
krachten, maar wanneer er een helling te bedwingen was, dan begonnen de benen
pijn te doen.Ik kwam onderweg nog een
biker tegen die traag reed.Hij had zich
danig bezeerd bij een val.Ik vroeg hem
of hij de toertocht reed, maar ik denk dat hij me niet goed begrepen had.Onderaan een zanderige afdaling kwam ik nog
een jong koppel tegen die ik vermoedelijk aan de tweede stop heb gezien, maar
ik ben niet zeker.Een bordje kondigde
de laatste vijf kilometers aan en dat waren er lange!We kregen nog een aantal flinke kuitenbijters
voorgeschoteld, waaronder een bergje op een terrein waar veel bomen gerooid
waren, in de buurt van een grote weg.Mijn benen vertelden me dat het welletjes geweest was!En na op de kop 100 km kwam ik vele uren
later weer uit in de straat tegenover de sporthal.
De Mastentoppers waren al begonnen met de opruim, de mensen
van aan de derde bevoorrading waren ook ter plekke.Aan de tapwagen nog twee blikjes icetea
besteld en me nog even onder de tent gezet.Gedurende het halfuur dat ik daar gebleven ben niemand anders nog zien
arriveren.Afscheid genomen van de
mensen ter plekke en na thuiskomst toch nog de moed gehad om mn bike te
wassen, mn schoenen proper te spuiten en spullen op te ruimen.Net op tijd klaar voor de regen kwam!En na deze mooie dag heeft het niet lang
geduurd eer ik in mijn bed lag te knorren!
Prijsvraag van deze rit: welke tekst stond er op de pijltjes
van MTB Mastentop?Deze was beslist niet
gelogen!
Toevallig gevonden op het traject 70-100 (grasvlakte
militair domein), opgeraapt en mee gewassen: armstuk in zwart en rood!Te bekomen na een berichtje!
Lees ook het verslag van deze toer door biker
Peter!
Opening van de Dries- en dalroute (48 km) met een gratis
toertocht in Lubbeek.
Vandaag naar Lubbeek gekomen om deel te nemen aan de
toertocht over de nieuwe vaste Dries- en dalroute die officieel werd
geopend.Voor de plechtige opening was
ik te laat, maar men kon tot de middag inschrijven voor deelname aan de gratis
tocht vanaf de sporthal naast het gemeentehuis en het politiebureau.Vertrokken omstreeks 11.10 u, samen met twee
andere bikers die ik al snel uit het oog verloor.Onderweg heb ik in totaal elf deelnemers nog
gezien.Aangezet met de groene hoofdlus
die van start gaat met een stevige klim over een betonbaantje tussen de velden,
gevolgd door betonnen landbouwwegen.Na
3 km volgt een mooie holle weg over een pad met losliggende stenen.Daarna weerom een reeks betonbaantjes met een
aantal korte hellingen op en af.De
eerste echte off-road betreft een pad dat een kruising is tussen een
singletrack, een graspad en een holle weg, eindigend op een korte maar stevige
klim.Boven stak ik een moeder met haar
zoontje voorbij.Het tellertje klokte
toen 5 km af.Volgde weer een
betonbaantje dat aan een weide met paarden overgaat in een mooie holle weg en
een leuk stukje track tussen een aantal bomen.
Na 7 km kan men kiezen voor het voortzetten van de groene
route, of overschakelen op rood, wat ik dan ook gedaan heb.De route leidde me dan over met gras
begroeide paadjes in de richting van het Lindenbos.Daar heb ik een pijltje gemist omdat vlak
naast een nieuwe straat met gloednieuw gebouwde huizen links ook een smal paadje
begint naast een miniatuurhuisje.Het
inrijden van die nieuwe wijk heeft me een stevige klim gekost, om dan op mijn
stappen te moeten terugkeren!Het smalle
paadje leidt regelrecht naar een mooi stukje van het Lindenbos dat achter deze
woonwijk ligt.Het betreft maar een vrij
kort stukje, maar dit bos wordt verder op de toer nog doorkruist.Wat me op die plek opviel waren de vele
paadjes links op en af.Wie even van de
route afwijkt vindt daar beslist ook mooie paadjes om te berijden.De rode lus biedt meer off-road met een
afwisseling van met gras begroeide paadjes, korte stukjes tracks onder de bomen
of tussen de struiken en boomgaarden, met daarin een aantal stevige
klimmetjes.Door het afwisselend patroon
van wegen krijgt men soms mooie vergezichten over de landelijke omgeving.Mijn tellertje toonde 13,5 km.
Op de grens met Kortrijk-Dutsel krijgt men een mooi stukje
bos voor de wielen geschoven, doch het is maar kort van duur.Ook hier kan de nieuwsgierige biker van het
parcours afwijken om andere paadjes door het bos te verkennen.Daarna voert de route de fiets door een
aantal straten met dure villas van mensen die beslist geen armoede
lijden!Aan een kruispuntje gaat het dan
rechtsaf en heb ik me een tweede keer vergist door de straat naar beneden af te
rijden, terwijl men aan het begin van de straat direct naar links een smalle
track dient in te slaan!Ik was er niet
alleen om die pijl te missen, want toen ik op mijn stappen terugkeerde omdat ik
beneden geen pijl meer vond, kwam er nog een andere biker de straat naar
beneden gestoven.Die heeft me later
weer ingehaald.De vergissing was snel
vergeten, want na het paadje volgt een mooi stukje route door vermoedelijk
hetzelfde Lindenbos.
Ook na 20 km duikt de route weer dat Lindenbos in om er pas
3 tot 4 km verder weer uit te komen.Een
uitdagend bospaadje met aan het begin een stevig klimmetje, gevolgd door enkele
kuitenbijtertjes en een amusante afdaling over een paadje waar men diverse
wortels dient te trotseren.Kort daarna,
op 23 km en in een woonwijk van de gemeente Linden (Lubbeek), dient men weer
over te schakelen op de groene hoofdlus.Daar heb ik me samen met nog een biker weer vergist omdat het paaltje nu
langs de linkerkant van de weg stond en ook omdat er twee vrouwen net voor dat
paaltje stonden te kwebbelen!Op 25 km
volgt de doortocht van Pellenberg over een baantje naast de kerk met pittige
kasseitjes om weer uit te komen in een wijk met duren huizen.Daar wijst dan een pijltje naar links en
dient men goed op te letten om niet de opritten van de villas te kiezen, doch
wel een zeer smal paadje daartussenin!Ik had het paadje niet direct opgemerkt!Men raast vervolgens naar beneden over een vrij woest met stenen bezaaid
paadje met enkele geïmproviseerde trapjes.Beneden dient men toch uit te kijken, omdat sommige stenen van die
trapjes door erosie zijn weggespoeld en men uitkomt in een gewone straat.Men komt uit aan een kleine visvijver,
verscholen tussen de bomen.Daarna
onmiddellijk weer naar links, zacht klimmend naar boven.De ingang van de stortplaats Pellenberg ben
ik al eens gepasseerd tijdens een toertocht.Van het stort zelf krijgt men niets te zien!Volgt een weidepaadje naast een bosrand,
terwijl men rechts in de hoogte een groot gebouw ziet staan.Ik vermoed het ziekenhuis van
Pellenberg.Op het weidepaadje treft men
enkele slijkerige plekken zo rond kilometer 31.
Rond 35 km volgt een passage door een woest bos over een
track vol wortels en stenen.Eens het
bos uit rijdt men tussen de maïsstengels door tot aan een betonnen
baantje.Vanaf hier treffen we weer de
klassieke betonnen baantjes zoals bij het begin van toer.Na een stevige klim in de Bergendriesstraat kan
men de groene route vervolgen, of overschakelen op blauw.We hebben dan 38 km in de benen.De biker die ik daarstraks ook verkeerdelijk
de straat zag naar beneden razen kwam het pad tegenover uitgereden.Hij had de blauwe lus dus al achter de
rug!De blauwe lus is voor de verwoede
biker de minst interessante omdat er veel verhard in voorkomt, weliswaar
onderbroken door enkele amusante stukjes.We vangen aan met 2 km asfalt om dan het bos ter hoogte van de
Heurebeekstraat in te duiken, alwaar de woonhuizen verborgen staan tussen de
bomen.De omgeving moet zwaar te lijden
gehad hebben van de recente onweders, vermits de elektriciteitsdraden er op
ooghoogte hangen en zelfs hier en daar voorlopig op de grond liggen!Afgerukt door vallende takken en bomen.Het tellertje toont 40 km.Eens het bos weer uit zie je links in de
verte dikke boomstammen die als lucifers zijn versplinterd.Er liggen afgeknakte bomen en afgewaaide
takken.De wind moet hier hevig te keer
zijn gegaan!Ook langsheen onze weg
treffen we omgewaaide bomen en afgerukte kruinen, reeds gedeeltelijk opgeruimd.We worden langs een drukkere straat gestuurd,
naar rechts langs een straat naar boven om dan langs een smalle track weer naar
beneden uit te komen in die drukkere straat, recht op de rijweg.Daar moet je dus wel even uitkijken!Een gevarenbordje zou daar niet misstaan!Via een smalle track komen we in een weide
terecht die dient overgestoken te worden om dan de volgens mij zwaarste klim
aan te vatten over een track in het bos tot boven een Calvarieberg met
kruisbeeld.De aanwezigheid van het
kruisbeeld heeft stormschade hier toch niet kunnen verhinderen!Dan rijden we naar rechts door het Calvariebos de
berg weer af.Het kruisbeeld staat op 46
km van het vertrek.Intussen was het
tijdens deze laatste kilometers jammer genoeg beginnen regenen.Via een lang pad door het bos komen we weer
uit op hetzelfde kruispunt waar we daarstraks de blauwe lus zijn gestart om
weer over te schakelen op groen.Na nog
enkele straten kom je aan de achterzijde van de sporthal weer uit aan de start.
Voor de gelegenheid was er een afspuitstand voorzien met
diverse tuinslangen, een mooi gebaar na een kostenloze rit!Een mooie toer, ondanks de verharde stukken
toch de moeite waard om er eens voor naar hier te komen en de ideale manier om
kennis te maken met deze landelijke streek.Veel afwisseling van paden en een aantal klimmetjes die niet in de
kleren kruipen.Het is wel zinvol van op
bepaalde plaatsen waar drukkere wegen dienen worden gekruist, de pijltjes te
voorzien van een bijkomend gevarenbordje, wat op sommige plaatsen al wel werd gedaan.
Tijdens de dag van de sportclub op zaterdag 27/08/11, opent in Lubbeek de Dries- en dalroute. Deze route is een vaste Bloso-route en deze zal feestelijk ingereden worden met een heuse toertocht.
De startplaats is de parking van SMS Lubbeek, Gellenberg 16, 3210 Linden. Om 9u15 houdt de organisatie een welkomstwoord en om 9u30 worden de linten officieel doorgeknipt. Vanaf 9u30 mag er gestart worden. De laatste start is voorzien om 12u. Inschrijven gebeurt aan de inschrijfbalie van de dag van de sportclub aan het basketterrein en kan vanaf 9u.
Er is keuze tussen 12km (kids), 24km, 36km of 47km. Douches en afspuitstand is voorzien. Er is geen bevoorrading onderweg maar deelname is wel gratis. Iedereen die zich inschrijft is bovendien verzekerd en krijgt een noodnummer mee. De eerste 100 deelnemers ontvangen een leuk fietsgadget.
Toertocht (35-55 km) van De Lebbeekse Fietshappening van Handbalclub Elita te Lebbeke op 21-08-2011.
Op zondag 21 augustus 2011 afgezakt naar de Lebbeekse Fietshappening.Toen ik hier vier jaren geleden ben komen rijden in de tijd dat ik pas aan toertochten begon deel te nemen, ben ik hier tijdens de laatste kilometers aangereden geweest door een wagen.Buiten wat schaafwonden en gescheurde fietskleding ben ik er toen wel mijn bike bij ingeschoten, want het kader was door de botsing uit de haak geraakt.Hier eindigde het leven van mn eerste fietske.De kosten zijn vergoed geweest door de verzekering van de autobestuurder die mij geen voorrang van rechts verleend had.Hij woonde daar trouwens op het kruispunt!Vier jaar en vier bikes later had ik zin om hier nog eens terug te starten, ook al was er dit weekend enorm veel keuze aan tochten!Maar omdat ik de vorige jaren deze tocht had gelaten voor wat hij was ten voordele van anderen, kwam hij nu nog eens op de eerste plaats.
Omdat ik me nog van toen herinnerde dat het vertrek gelegen was in een straat met weinig parkeermogelijkheden, de eerste de beste parking die ik tegenkwam opgedraaid.Dat was in de Poststraat op 600 m van de start.Het was niet nodig geweest, want er was bitter weinig beweging aan de sporthal.Me ingeschreven en om 09.50 u vertrokken.De eerste 6 km brachten boerenwegeltjes door weiden, servitudenpaadjes en redelijk wat verharde wegen en asfalt ons richting Opstal en Buggenhout.Als de rest van de tocht er ook zo zou uitzien, dan zou ik vandaag niet zo erg vermoeid toekomen, ging er door mijn hoofd, maar dik 60 km later zou ik wel anders piepen!Dra reed ik in het spoor van de twee mannen die zich even voor mij hadden ingeschreven.Ze reden traag, het zullen gelegenheidsbikers geweest zijn, alhoewel ze beiden toch over een mountainbike en fietskleding beschikten, uitgezonderd een helm!Er kwam ook iemand achter me rijden.Het is uitzonderlijk dat ik gevolgd wordt zonder voorbij te worden gestoken!Omdat ik het niet prettig vind dat er iemand in mn wiel hangt, even gedemarreerd en de twee mannen voorbijgegaan.Maar de biker bleef zijn haas volgen!
Op 7,50 km doken we het mooie en donkere Buggenhoutbos in en reden over de brede kiezelpaden in het gezelschap van de vele joggers die er hun rondjes liepen!Zo veel lopers op zon beperkte oppervlakte krijg je zelden te zien!We reden zon dikke twee kilometer tussen de statige bomen.Wanneer we het bos uitkwamen zag ik niet direct pijltjes staan tot ik aan de overkant van de weg bordjes zag hangen die de splitsing aangaven tussen de 35 km en de 55 km.De man die me was blijven volgen koos voor de korte route.Toen ik even halt hield om aan een jogger te vragen welke de naam was van dit bos, sloegen ook de twee andere bikers af voor de korte toer.Even gewacht en aan het darmpje van mn drinkzak gelurkt.Er koos nog een koppel bikers voor de korte route.En van dan af begon voor mij een eenzame tocht, want het zou tot aan de bevoorrading duren eer ik nog deelnemers te zien kreeg!Ik dook weer het Buggenhoutbos in aan de andere zijde van een straat om er na gelijkaardige grindpaadjes op km 13 uit te komen in een meer open vlakte, omringd door groen en bomen.
Ik werd de Kasteelstraat van Buggenhout in gestuurd.Aan het begin ervan staat een schilderachtig gelegen hoeve. Rechts van mij reed een man rondjes met zijn paardenracewagentje.De kasseitjes gingen over in kiezel en onverhard.Een fazant vluchtte er van het pad het veld in.Dan ging het rechtsaf en was het even klimmen over een mooie veldweg vol steenbrokken.Door de lichte helling kon je het pad mooi voor je zien liggen baden in de zon.Hier kwam de eerste echte inspanning die zich liet voelen in de beentjes.Eens boven, een kort stukje over een asfaltbaantje waar veel mannen op de racefiets passeerden en waarbij mn aandacht getrokken werd door een merkwaardige plompe toren.Het parcours even verlaten en er naartoe.Want ik ben nooit benieuwd, maar wil wel alles weten!Achter de toren stond een aanbouw van zeer recente datum.Aan een volgend kruispunt gaf een plakkaat mij de gezochte uitleg!Het betrof de woontoren of donjon van het Hof ten Houte in Ten Houte, de oudste woonkern van Peisegem.De vervallen boerderij die er ooit achter was gebouwd werd door de eigenaar afgebroken en vervangen door een nieuwbouw.De toren zelf werd gerenoveerd.Toch een merkwaardige combinatie!De mannen van de MTB-club Straf in Bergaf uit Opwijk hebben het in hun forum soms over Peisegem!Zou ik hun heimat nabij zijn?
Inderdaad, na de doortocht van de veldweg kwam ik terecht in Opwijkse straten om via een volgende smalle veldweg, geprangd tussen twee prikkeldraden, richting Leireken gestuurd te worden.Ik heb het toch niet zo begrepen op die paadjes tussen prikkeldraden!En er zouden er nog een paar komen, zelfs eentje tussen een rij wilgen en prikkeldraad waar je bijna geen plaats meer had om te rijden!Eén schuivertje en je kon Johnny Hoogerland achterna!Eens de kern Leireken bereikt, werden we een veldweg naast de spoorweg op gestuurd. Gevolgd door een korte, maar plezante een uiterst smalle track tussen kleine geknotte wilgen waar je hun wortels en andere hobbels diende te trotseren.Daarna ging het door een uiterst smal en laag tunneltje onder de spoorweg richting natuurgebied Broevink.
Toen ik me even aan de kant had gezet voor een minuut rust en ter consumptie van een slok uit mn lurkzak, kwamen me vier bikers voorbij gereden.Aangepikt tot aan de bevoorrading na 21 km op het grondgebied van Merchtem.Aan het gezicht van de laatste van de vier was te merken dat de inspanningen niet in zn fietskleren gekropen waren toen hij afstapte aan de pauze.Het kan ook zijn dat de mens last begon te krijgen van de opkomende warmte die me later ook parten zou spelen.Hij vroeg me of ik was wie ik ben!Ik vroeg hem of hij ook op het forum actief was.Buiten lezen niet, maar één van zn makkers was VaMalder.Aan de bevoorrading kon je u te goed doen aan bananen, allerlei granenkoeken, water en gekleurde drankjes.Er stonden ook drie mannen met pakken van Blackberry-Mobistar, maar het waren niet mn streekgenoten.
Iets vroeger vertrokken in de hoop onderweg nog voorbijgestoken te worden door het sympathieke VaMalder-viertal, maar buiten één ervan heb ik hen niet meer te zien gekregen.Vermoedelijk kozen zij voor de kortere route.Jammer, anders was ik niet vertrokken zonder nog wat gezegd te hebben.Intussen was ook mijn eurocent gevallen dat VaMalder de biker is met de van kleur veranderende avatar in de vorm van een soort doolhof.Mijn fotografisch geheugen liet me niet in de steek.Even voorbij de splitsing tussen de twee afstanden stak het trio Blackberrybikers me voorbij.Volgde weer een paadje tussen twee prikkeldraden en een tweede kleine tunneltje onder de spoorweg om in een smalle track tussen de weiden te belanden.Daar ben ik even aan de kant gegaan om tegenliggers te laten passeren, een fietsend echtpaar, hun kind door de vader op sleeptouw genomen op een soort derde wiel dat je aan een gewone fiets kan bevestigen.Via een paadje tussen muren van maïsstengels bereikten we de Waaienberg in Opwijk, een plek mij bekend van de Boerenbike en de gezellige Wayenbergkermis die mij nauw aan het hart liggen.We reden over een asfaltbaantje het kruispunt met die enkele huizen voorbij, die in het midden van nergens gelegen zijn.Zo ook de weide waar de Wayenbergtent staat.In een bocht schrok ik me een hoedje (waarom kan men zich geen pet of helm schrikken?) omdat er plots een auto opdook en ik wat te veel het midden van de weg gekozen had!Gelukkig had de bestuurder zijn vaart al geminderd omwille van een honderd meter voor mij rijdend trio stadsfietsers.Zelfs in dit godvergeten gat moet je uitkijken op de weg!
We kregen een aantal veldwegen à la Boerenbike voor de wielen geschoven en ik voelde het in de benen dat het parcours hier veel heuvelachtiger was dan bij aanvang!We zouden er niet zonder de nodige inspanningen onderuit komen!Amusante paadjes leidden ons richting Merchtem en Asse, inclusief een plezante en lekker snelle afdaling over een smalle track om daarna de spoorweg te kruisen aan de stopplaats van Mollem.Even aan de kant voor een minuutje pauze nadat de slagbomen achter mn rug naar beneden waren gegaan.Naar rechts ging het dan richting de grens tussen Mollem en Brussegem waar ik bijna de afslag naar links in een servitudenpaadje miste!De voor deze streek klassieke paadjes door de weiden en servituden tussen velden en tuinen leidden ons door het land van Asse.Zo omstreeks het middaguur was het intussen ook behoorlijk warm geworden!Goed dat er een stevige wind stond die voor verkoeling zorgde.Een eenzame biker met een pak van De Zwette Maanen stak me voorbij.Ik kon het waarderen dat de man me groette en me niet achteloos voorbij reed.Ik was blij van nog eens een andere rijder te zien.Even gestopt omdat ik twee bikers die ik aan de inschrijving gezien had, te voet op hun stappen zag terugkeren en in deze godvergeten wereld zou ik zelf blij zijn indien men zou stoppen wanneer ik in de puree zat of stukken had aan de fiets!Bleek dat één van de mannen gevallen was en mogelijk wat gebroken had!Ze hadden al maatregelen genomen voor overbrenging naar het ziekenhuis.Hopelijk valt het voor de onfortuinlijke kerel nog mee.
Vanaf een asfaltbaantje doken we rechts naar beneden een track in naar de Molen van Ichelgem, gelegen langs de Grote Molenbeek te Sleeuwagen, een gehucht van Mollem.Even gestopt om het gedruis van de beek aan de watermolen gade te slaan.Het oorspronkelijke rad zou door een in een storm ontwortelde boom vernield zijn, de brokstukken afgevoerd door de beek.Ik werd voorbijgereden door één van de vier VaMalder-bikers, degene die het veelkleurige truitje droeg.Hij hield er een stevige vaart in en verdween al snel uit het zicht tijdens de stevige klimmetjes die we over beton- en grindbaantjes voor de wielen kregen.Omstreeks km 30 reden we over het grondgebied van Asse over de servitudenpaadjes mij bekend van de Boerenbike en voorbij het kerkhof van ik vermoed Mollem, tegenover een voetbalveld.Daar waren we daarstraks al gepasseerd, maar dan aan de achterzijde via een track die een bochtje maakt omheen een huis.Aan het voetbalveld ging het rechtdoor, waardoor ik weer onbekende oorden in dook, vermits de Boerenbike daar niet komt.Een mix van wegen leidde ons door het land van Asse.
Op de Boegtweg, want de buurtwegen worden hier aangegeven door bordjes met hun namen, kwam ik twee wandelaars tegen.Boegtweg?Iedereen gooit zijn bucht na verloop van tijd toch weg!Behalve mijn pas verhuisde overburen!Toen hun bedrijfje onlangs over de kop ging heeft een deurwaarder daar acht vrachtwagens niet meer te verkopen materiaal laten afvoeren!De Boegtweg slingerde zich als een kleiachtig pad tussen de maïsvelden om uit te geven op een asfaltbaan aan een eenzaam gerenoveerd huis waar de barbecue stond te smeulen.Het tellertje op mn stuur toonde 38 km.Op kilometer 39 dokkerde mijn bike naar beneden over een smal paadje vol oude overwoekerde steenbrokken van iemand die de zaak hier ooit verhard heeft met bouwafval, om uit te komen aan een woonwijk met enkele recentere woningen, gegroepeerd rond een oud krocht dat in betere tijden het café In de kilo huisvestte.Een weidepaadje, inclusief voor, waar je banden wel durven uitschieten, leidde ons naar een grote baan die we dienden te kruisen.Rond km 42 volgde een kort technisch stukje met te overwinnen putten, geulen en wortels, tussen bomen aan de rand van een bos.Ik ben hier ooit nog al geweest, vermoed ik.Enkele zachte klimmetjes stelden de intussen vermoeid geworden benen op de proef.Gerommel in mn darmen voorspelde niet veel goeds, maar dat ging gelukkig over.Het zal van de warmte geweest zijn.Een verraderlijke warmte.Door de wind had je immers niet het gevoel dat de zon genadeloos op je bolleke scheen!
We arriveerden na 44 km aan het donkere Kravaalbos op de grens met Aalst, alwaar een groot bord de toegang aan fietsers ontzegde.Meer dan wandelen mocht je er niet doen en de pakkemannen zouden er zelfs op de loer liggen om je te vatten!We kregen toch de kans om langsheen de rand van het bos te genieten van een track die tussen de bomen door wat behendigheid vroeg, vooral om plassen en wat slijk te kunnen ontwijken.Om daarna weer de open velden in te duiken op een plek met bijzonder weinig bebouwing.Een groep wandelaars troepte er op een kruispunt van veldwegen samen.De veldweg ging over in een straat waarin drie kapelletjes stonden naast enkele mooie grote en goed onderhouden oudere huizen.Meer bepaald het Houwelgat in Baardegem (Aalst) op 48 km van de start.
De Strammer begon zo stilaan zijn stal te ruiken!Dus een tandje bij gestoken om de laatste kilometers rond te maken.Op 50 km overschreden we weer de grens met Lebbeke op een pad dat door de vaste Millenniumroute wordt aangedaan, doch in de andere richting.Een zeer grote groep fietsers kwam me er tegemoet.We doorkruisten enkele straten in Wieze.Enkele kilometers verder smeet ik alle remmen dicht!Ik herkende de plek waar ik vier jaar geleden was aangereden.Het is het kruispunt van de Waaitjesstraat, Romestraat, Pollepelstraat en Baardegemsestraat.Het zag er daar nog allemaal hetzelfde uit, inclusief het oude verlaten huis en de gerenoveerde schuur tegenover op de hoeken en die het zicht op het kruispunt verhinderen.Zelfs de laatste kilometers brachten ons nog via allerlei kleine paadjes achter en tussen de huizen weer naar af.Door hier en daar van het parcours te gaan of terug te keren om zaken te bekijken, had ik een mooie 60 km rond gemaakt.
Nauwelijks stond ik onder de tent en werden we getrakteerd op een regenbui, gelukkig kort van duur.Drie flesjes icetea en een hot-dog gingen vlot naar binnen.Bier leek me geen goed alternatief met het vooruitzicht van de autorit naar huis in deze warmte.Er kwamen nog mensen toe met de koers- en de stadsfiets.Waarbij één mijn bike nog tegen het asfalt keilde bij het wegnemen van zn fiets.Ik heb op een andere manier genoten van deze rit dan vier jaar geleden, omdat ik deze streek met haar eigen charmes nu al wat beter ken na mn deelname aan de toertochten vanuit Opwijk en Asse.En de voorspelde onweders bleven uit!De organisatie was tot in de puntjes verzorgd met een duidelijke afpijling van het parcours.
Op de foto's het Buggenhoutbos, het Hof Ten Houte te Peisegem, een bruggetje in het bos en de watermolen van Ichelgem.
Ter Dolen Fietshappening te Helchteren op 20-08-2011
Toertocht van de Ter Dolen Fietshappening (30-40 km) te Helchteren.
Het was druk op de E313 en ter hoogte van de parking langs de E314, op 3 km voor de afrit Helchteren, was een aanrijding gebeurd met file tot gevolg.Daarom was ik pas om 14.00 u op pad voor de toertocht.Er waren er toch nog die zich kwamen inschrijven.Het vertrek was net zoals de vorige keren over de speelplaats van de school, via de Technische Schoolstraat waar ik geparkeerd stond en dan via een paadje langs een stuk bos en door een weide die bij mn eerste deelname indertijd ook als parking fungeerde, waardoor de bikers en de autos toen met elkaar in conflict kwamen!
Ik kwam maar zeer moeilijk op dreef en ging maar tergend traag vooruit.Dat had dan wel als voordeel dat ik eens zo lang kon genieten van de quasi ononderbroken reeks singletracks die ons voor de wielen werden geworpen.Leuke smalle paadjes door eindeloze bossen.De eerste 13 km van de tocht, tot aan de splitsing, bestond eigenlijk uit niets anders dan singletracks en hier en daar een bospaadje om weer naar de volgende track te rijden.Twee keren moesten we een smal brugje over, bestaande uit telkens twee planken.Tijdens het eerste gedeelte van de tocht zijn me zon 35 bikers voorbijgestoken, waarvan één grote groep die geregeld halt hield om te wachten op achterblijvers of te overleggen aan de splitsing.
Van kilometer 13 tot 17 kregen we op de lange toer mooie heidepaadjes voorgeschoteld nadat we een veerooster waren gekruist en een golfterrein, waarvan het gras er mooi fris en groen uitzag, waren voorbijgereden.De heide stond in bloei en kleurde de omgeving paars.Ik bemerkte ook pijltjes van een vaste route die daar passeert.Het uitgestippelde parcours leidde ons over diverse zanderige paadjes die goed te berijden waren.Mijn ego werd gestreeld toen ik over een top met los zand bleek te geraken waar ik een biker die voor me reed in het mulle zand had zien neerploffen.Bij het verlaten van de heide via een asfaltweg leerde een groot bord me dat we het natuurgebied Teut en Ten Haagdoorn hadden doorkruist.Het paarse hart van Limburg stond er nog bij, en dat was beslist niet gelogen.Men kan De Teut trouwens zien liggen vanaf de snelweg, kort nadat men verkeerswisselaar Lummen is gepasseerd.Ik kan me niet herinneren dat we bij vorige edities dit gebied op deze wijze voor de wielen kregen.Toen reden we er over een lange saaie weg gewoon dwars doorheen!
Het parcours bracht ons inderdaad in de richting van de snelweg over een iets technischer track door een donker bos met wat draai- en keerwerk.Een deel van de grote groep die halt had gehouden aan de splitsing stak me hier weer voorbij.Even later moesten we naast de snelweg naar boven en onder een brug door rijden die zich op die plek vlak boven onze hoofden bevond.Tracks door de bossen brachten ons in de richting van Hengelhoef.Er stak me een biker voorbij en ik slaagde er in om in diens zog te blijven rijden.We doken een bospad in en het lage struikgewas langs de kanten bewees dat dit pad niet zo vaak bereden wordt.Er kwamen trouwens nog paadjes in de toer voor die aan hun toestand te zien toch niet zo frequent bereden worden.Mijn ego werd een tweede keer gestreeld toen de biker die me daarnet had ingehaald forfait diende te geven op een korte zanderige klim met enkele wortels, terwijl ik met een extra krachtinspanning er toch in slaagde deze wortel te bedwingen en de top te bereiken!Dat gaf een boost aan mn zelfvertrouwen!In een bos met een rechthoekig padenpatroon moesten we aan een omheining rond één of ander bedrijf naar rechts, maar haalde de man me weer in omdat ik twijfelde aan de richting die ik uit moest.Er hing een pijltje aan de omheining, maar net als elders viel het zo moeilijk op in het bos!Er stak ons nog een derde biker voorbij.Veel meer dan vijf deelnemers heb ik na de splitsing niet meer gezien, de grotere groep niet meegeteld.Toen ik voor me een mooie vijver zag liggen heb ik de biker laten gaan en ben ik even gestopt om tot aan het water te rijden.Vorig jaar zaten hier een aantal mensen te vissen.
Het pad voerde ons verder door bossen en omstreeks 25 km over een soort wal of dijk die tussen de vijver en een gracht liep in de richting van het strand van Hengelhoef.Daarna weer het bos in om weer over een aarden wal te moeten rijden terwijl er links een holle weg of droge gracht in de diepte gaapte.Even verder stond een gevarenbordje.Links lagen de resten van wat eens een brug over de holle weg was geweest, terwijl wij naar rechts een tunneltje door gestuurd werden.Om uiteindelijk via een korte lus aan de andere kant van de holle weg uit te komen alwaar we een bruggetje met steile aan- en afloop dienden over te rijden.Het zag er naar uit dat hier vroeger een treintje gereden heeft over een spoor in de holle weg.De omgeving was er woest en prachtig.Het pad vervolgde nu aan de andere kant van de kloof.Zoals elders lagen ook hier een paar stammen over het pad, maar een bunnyhop is aan een stram konijn als den deze niet meer besteed zonder het risico op ongelukken!Mijn bunnyhops lijken eerder op de gang van een konijn met krukken!
Het pad raakte nog eens aan het strand van Hengelhoef om dan weer het bos in te duiken over een singletrack die maar weinig wordt gebruikt, te zien aan het kreupelhout dat er ligt en het feit dat de track zich zelfs maar moeilijk onderscheidt van de rest van de omgeving.Je zag wel dat er nu bikers waren over gereden.Volgde nog een stuk zigzaggend over een pad in een vlakte die kaalgekapt was ter wille van de er aanwezige hoogspanningsmasten.Weer de bossen in om uiteindelijk te arriveren op een brede bosweg tegenover een soort hoeve.Daar naar rechts om via een kasteelhoeve die luistert naar de naam Kasteel Engelhof weer de bossen in te duiken.Daar raakte ik het spoor bijster!De laatste pijl die ik zag wees rechtdoor, maar ik kwam uit in de tuinen van enkele huisjes van Hengelhoef.Op mijn stappen teruggekeerd, maar geen pijlen te zien!Tot ik ineens op de grond een pijl zag die vastgemaakt was aan een dode tak en schuin naar links wees.De tak was waarschijnlijk verplaatst geweest waardoor die pijl niet opviel.Ik heb hem zelf dan maar gedraaid en wat meer in het zicht gelegd.Verderop wezen pijlen inderdaad richting een singletrack naar boven.Ook deze track viel niet op in de omgeving, maar dat maakte hem des te mooier.Ik reed nu weer de huisjes voorbij die nu rechts van me in de diepte stonden.
Uiteindelijk bereikte ik na 32 km de bevoorrading die toch vrij laat kwam op een toer van 45 km die er uiteindelijk 42 bleken te zijn!Twee van de drie mannen ter plaatse waren al aan het opruimen.Er was sportdrank en er lagen appelsienen om te eten.Bij het vertrek had je een suikerwafel meegekregen.Ik zal er één van de laatsten geweest zijn, alhoewel men er wist te vertellen dat er nog een oudere persoon vertrokken was om drie uur.De man die naast de appelsienen zat vroeg me wat ik van de toer vond.Zeer mooi, ik kon me van vorige edities niet meer herinneren dat het zon mooi parcours was met zoveel singeltracks en bossen.Maar de bepijling was ondermaats.De pijltjes vielen niet op, er zat geen logica in, soms zag je pas op een kruising zelf het pijltje hangen, soms hing het meters voor de afslag, dan weer vlak er bij.Vaak was er geen bevestigingspijltje na de afslag.Soms moest je aan splitsingen verderop kijken in elk pad om dan daar een pijltje te kunnen zien hangen en te weten welke kant je uit moest!Ik ben maar een trage rijder, maar ik kan me best voorstellen dat dit voor snellere jongens veel ergernis heeft veroorzaakt.De man ter plekke wist me te zeggen dat ik niet de enige was die opmerkingen maakte over de afpijling.Vermoedelijk gebeurd door mannen die de omgeving op hun duimpje kennen, maar dan toch niet gewend zijn van zelf veel toertochten elders te rijden.
Ik meen me van vroegere edities te herinneren dat men deze bevoorrading eigenlijk twee keren passeert als men de lange toer volgt, maar dat ze de eerste keer een beetje op afstand van de route ligt waardoor ze niet opvalt als er geen bikers samengetroept staan.Voor de grote toer is er dan een extra lus die weer uitkomt op dezelfde bevoorrading.Want de kerel aan de appelsienen vroeg me trouwens of ik er pas de eerste keer passeerde!Soit, we doken weer naar rechts de bossen in om tussen de bomen door een oud lemen huisje met kleine ramen en groengeschilderde luiken te ontwaren dat aan een vijver ligt.Er stonden nadars rond het huisje met de melding dat het verboden toegang was.We moesten kort langsheen een drukkere baan om voorbij een ingang van Hengelhoef en een oprit naar de snelweg te rijden, en even verder rechts weer over een track naar beneden het bos in te duiken.Rechts lag de grote vijver van Hengelhoef.Volgde nog een kort technisch stukje met draai- en keerwerk tussen boompjes en over bultjes terwijl men in de verte het geroep hoorde van de kinderen die zich aan het strand amuseerden.De laatste tien kilometers bestonden weer uit een speeltuin van singletracks.Aan de Kruisvenstraat, met huizen die een gouden medaille verdienen voor het meest smetteloze grasperk, moesten we schuin een drukke weg oversteken om dan weer het bos in te rijden over een afwisseling van bospaden en singeltracks.
De aanduiding van de laatste kilometer was een teleurstelling omdat het tellertje toen 41 km afklokte en ik nog wel gerust had kunnen doorgaan!Maar omdat ik zeer traag had gereden was de tijd intussen toch al goed verstreken!Mijn fiets was niet zo vuil, alhoewel we hier en daar toch enkele natte stroken hadden moeten trotseren, zodat ik toch van de tuinslangen aan de bikewash gebruik gemaakt heb om de bosgrond van mn fiets te spuiten.Een Ter Dolen Triple en een boterham met kaas sloten voor mij deze dag op de gepaste wijze af.Echt zonde was dat één van de meisjes die er aan het helpen waren een glas met dit gouden vocht uitkieperde over de rok van haar moeder.De dames die jetons verkochten verdwenen, de tenten werden zo langzamerhand gesloten en de deelnemers voor de Italiaanse avond gingen de zaal binnen.Nog een groet aan de eenzame man die nog steeds parkeerplekken aanwees om dan de 90 autokilometers naar huis weer aan te vatten over een snelweg met weinig verkeer en met de zon in de ogen!Een prachtig parcours in de bossen, een echte speeltuin voor de singletrack-liefhebber, maar de afpijling kan stukken beter!
Op zaterdag 13-08-11 de mountainbikewedstrijd van WTC Den Hoek aan De Leeuw Van Vlaanderen gereden. Zes rondjes, samen goed voor 24,45 km door de bossen van Stoppelbergen op de Nederlandse grens. Na een tijdje had ik door dat we via de achterzijde van Athena reden op het pad waar ook de "groene route" passeert. Athena, een constante in mijn leven? Eén zaak in de uitslag van de koers was met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid voorspelbaar! Meer bepaald mijn laatste plaats! Toen de eersten al met een pint in hun handen stonden moest ik nog starten aan m'n laatste ronde! Maar ik heb al m'n rondjes toch gereden, wat niet van iedereen kan gezegd worden! Het heeft me zelfs een prijs opgeleverd: een tapvaatje pils, een drinkbus en een fietstruitje in een flets fluo geelgroen! Toen ik aan supporterende niet-rijdende Papegaaien twee vingers in de lucht stak om te tonen dat ik nog twee rondjes te rijden had, hoorde ik de commentator in zijn beste plat Antwerps door de micro roepen dat ik het V-teken maakte voor "peace"! Hij moet zeker gedacht hebben dat hij met Tyler Farrar te doen had! Er waren vier deelnemers van De Papegaai Bike Team waarvan onze voorzitter Cracra de derde prijs wegkaapte onder de vorm van een mooi gevulde mand met eet- en drinkwaren. Hij stond er ook met een stand en testfietsen ter promotie van zijn nieuwe zaak www.bikeaholic.be in Stabroek. Een kleinschalig en gezellig evenement op een boogscheut van de voordeur. Spijtig dat het slechte weer roet in het eten strooide!
Toertocht (25-35-45 km) van MTB Palmzondag te Herk-de-Stad op maandag 15-08-2011.
Ondanks de zondag toch zwaar afgezien te hebben tijdens de Oeterdalmarathon in barslechte weersomstandigheden en nog veel schoonmaakwerk en was gehad te hebben, de maandag toch weer vroeg uit de veren om de tocht in Herk-de-Stad te komen rijden.Ik had deze vroeger al een keer of twee gereden en deze rit was me telkens zeer goed bevallen.Ik zou er spijt van gehad hebben hem deze keer zonder deelname te hebben laten voorbijgaan.Toch weer een lange autorit zoals daags voordien.
Ingeschreven en even over 10.00 u van start gegaan.Na 3 km verharde wegen om het dorp uit te komen via de grote baan langs dewelke ik daarnet in Schulen was gearriveerd, doken we het Lummens Broek in over een kiezelpad dat langs een schilderachtige oude hoeve passeerde.Volgden een aantal verharde paden, afgewisseld met korte strookjes off-road om na 7 km dan het bos in te duiken over de eerste echte singletrack die we voor de wielen geworpen kregen.Ik werd voorbijgereden door een biker die er een stevige vaart in hield en wiens gespierde gladde kuiten deden vermoeden dat hij een geoefend rijder was.Kon ik toch ook maar zon tempo halen!Even later stond de kerel langs de kant en riep me wat toe tijdens het passeren.Ik kon zijn taaltje niet zo goed verstaan, maar ik vermoed dat hij wilde zeggen dat wat komen ging er moeilijk bij lag!Dat was niet overdreven, want dra dook ik een holle weg in waarvan ik me afvroeg wie daar fietsend doorheen gekomen is.De bodem was verzadigd van het nat en vormde één grote zachte slijkerige brij!Toch maar even te voet er doorheen geploeterd teneinde mijn krachten niet al direct van bij aanvang te verspelen!Daarna werd de ondergrond weer beter, ook al lag alles er na de regen van gisterenochtend nog vettig bij.Omdat mijn remmen het in de eerste twintig kilometer van de rit in Opoeteren reeds begeven hadden en ik bovendien nog problemen had met de versnellingen achteraan, had ik voor vandaag mijn oude ros nog eens van stal gehaald.Eigenlijk zijn alleen het stuur en de wielen nog origineel.De rest is onlangs nog allemaal vervangen, zelfs het frame.Maar als je intussen het comfort van een fully gewend bent, dan valt zon hardstaart toch dik tegen als je door een hobbelig weidepaadje fietst en het zadel in je kont geramd krijgt!Het was toch ettelijke kilometers wennen aan mijn oude vriend!Na 9 km reden we door Lummen.
Vettigheid maakte weer plaats voor een degelijke ondergrond en na een eerste stevige klim toonde een bord aan dat we de top van de Willekensberg bereikt hadden.Met Opoeteren nog in de beentjes was ik blij dat ik bovengeraakt was!Even de baan over om aan de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Beukenboom weer het bos in te duiken!Men zou gaan vermoeden dat zelfs de Moeder Gods de vrienden van Natuurpunt een warm hart toedroeg!En ook de bikers, want vanaf kilometer 7 tot en met kilometer 13 werden we vergast op een aaneenschakeling van leuke singletracks door donkere bossen.Het aanzwellend geluid van voertuigen bewees dat we in de buurt van de snelweg reden.Na een veldweg bereikten we na 14 km de Duizendjarige Eik die in het middelpunt staat van een cirkelvormige houten afsluiting.Even gestopt om deze oude reus eens goed te bekijken.Ik was er niet de enige, want de boom genoot ook de belangstelling van wandelaars wiens pad we nog zouden kruisen.Oranje pijltjes toonden dat op een deel van ons traject ook een wandeltocht was uitgestippeld.Tot aan de eerste bevoorrading op 21 km werden we vergast op vele kleine singletracks, afgewisseld door andere wegen en paadjes.Twee stoere potige bikers stoven me voorbij en deze gasten lieten zich blijkbaar niet verschalken door een plots klimmetje dat zich achter een bocht aandiende en ondergetekende wel te grazen had!
Die bevoorrading werd bevolkt door vriendelijke mensen.Er lagen peperkoek, cake en koeken en er was sportdrank om de dorst te lessen.De potige bikers stonden er ook en ik vermoed dat één ervan aan het zeggen was dat deze toer niet de belangstelling geniet die hij verdient.Toen ik een stuk peperkoek achter de kiezen stak arriveerden twee mij bekende personen die ik al een tijdje niet meer te zien had gekregen.Dus een leuk weerzien met Nidecker en Nideckerin!Laatstgenoemde kunnen overtuigen om toch te kiezen voor de langste afstand!Want volgens de blonde schone aan de bevoorrading zouden we een mooi stukje voor de wielen krijgen.Inderdaad konden we genieten van vele plezante tracks door de bossen.Bij een stevige klim en na enkele bultjes, was Nidecker ineens een stuk voorop en zag ik hem in de verte rijden terwijl de pijlen naar rechts wezen!Toch niet verkeerd gereden zeker?Op de volgende bochtige tracks speelde ik ook Nideckerin kwijt!Zou zij op zoek gegaan zijn naar haar verdwenen beer?Met de gedachte dat ze nog achterop waren even halt gehouden op een met prachtige bloemen begroeide open plek in het bos.Een man en een vrouw die ik aan de bevoorrading had zien toekomen aangesproken met de vraag of ze mijn metgezellen niet gezien hadden!Neen!Toch maar verder gereden om vast te stellen dat zij al voorop waren en op mij stonden te wachten!
Rond kilometer 30 reden we door een dorpscentrum van vermoedelijk een Lummense wijk met mooie huizen, om dan lekker naar beneden te kunnen razen over een semi holle weg die zich tussen de tuinen van huizen naar beneden stortte.Tot groot ongenoegen van de honden die deze tuinen bevolkten en dat lieten merken door luidkeels geblaf alsof ze ons ter plekke met fietspak en al zouden verslinden!In het zog van het duo dat ik in het bloemenveld had ontmoet verder gereden.Toen deze mensen halt hielden bij een aantal ezels in een weide, riep Nidecker dat ze zijn broer met rust moesten laten!Zelfkennis is het begin van de wijsheid!Met zn vijven, ik als laatste,doken we een mooie bochtige track door de bossen in.Aan de eerste grote bult goed aangezet, om dan bovenop te moeten stoppen achter de twee bloemenveldbikers.Nideckerin krabbelde namelijk recht.Zij was net voor hen gevallen en had daarbij een boomstammetje op luttele centimeters gemist!Een zwart en zanderig smoeleke en idem dito fietspak, waren buiten enkele schaafwondjes aan kin en lip, het enige gevolg van deze buiteling.Vermits alle tanden nog in de eetkamer stonden, kon de rit in gemoede, doch met iets minder zekerheid vanwege de gevallene, worden voortgezet!
Toen het tellertje rond de 40 km aantikte, passeerden we het mooi gelegen en thans in de zon badende Schulensmeer!Bootjes spelevaarden er op het water en surfers hoopten er tevergeefs op een weinig wind.We vervolgden onze weg over een kiezelpad naast het meer en langs vissers die zich daar hadden neergezet.Grote plassen dienden te worden ontweken!Via een pad door gras, onder een warme zon, tussen een dijk langs het meer en een waterloop, ik vermoed de Demer, keerden we terug naar de startplaats.Daar zaten mij nog bekende fietsliefhebbers, meer bepaald Carlito en zijn kompanen van de Bierbikers.Wat is de wereld klein!Nideckerin deed bij het genieten van een frisdrank nog eens uitvoerig het verhaal over haar te intieme kennismaking met de lokale bosgrond.Want ondanks de ook ietwat geschonden lip bleek ze toch enkel letterlijk op het mondje gevallen te zijn!Wat bij ons de idee opwekte dat zij, en wij, misschien ook gebaat zouden zijn bij een soort helm voor op de mond!Een soort muilkorfje voor bikers! Dat kleinood zou meteen twee doelen heiligen.Het zou lippen en tanden beschermen bij een val en ten tweede ook de stilte alle eer aandoen!Alvorens afscheid te nemen deden we ook het hamburgerkraam eer aan.Als laatsten, want wij verorberden er de drie nog resterende broodjes, zodat deze mens zijn winkeltje kon sluiten.Zijn kraampje stond er al toen ik vertrok.
Mooie tocht, eindelijk nog eens mooi weer, zorgvuldig afgepijld en gebruik gemaakt van kalklijnen om het ons gemakkelijk te maken en een zeer afwisselend aanbod van paadjes en tracks.Vriendelijke mensen aan start, pauze en aankomst.En plezant gezelschap onderweg!Van de bikewash en douches geen gebruik gemaakt.
Oeterdalmarathon (25-40-75-100-115 km)van WTC Blijf Jong en WTC De Wringers te Opoeteren op 14-08-2011.
Toen ik op deze zondagochtend bij het krieken van de dag opstond en naar buiten keek, verdwenen door de neergutsende regen als bij donderslag alle illusies en hoop op een mooie zomerdag en veelbelovende rit met de bike als sneeuw voor de zon!Toen ik met kleine oogjes mijn ontbijt verorberde kletterde de regen hoe langer hoe harder op het dak van de veranda.Omdat ik de toer met Vos in de bossen zou meerijden, met de moed der wanhoop vertrokken voor een autorit van 110 km nadat ik op de radio vernomen had dat er door het hondenweer op diverse plaatsen al ongevallen gebeurd waren.Vloekend door het feit dat ik de computer nog had aangezet om het forum te raadplegen, uiteindelijk was vergeten te kijken en het ding had laten op staan!Wegenwerken in Wommelgem en in Ham met de elektronische dreiging dat er verhoogde snelheidscontroles waren!Het feit dat ik een parkeerplek kreeg toegewezen zo dicht bij de start, bewees dat er nog niet veel deelnemers waren opgedaagd.De inspanningen van de inrichtende clubs verzopen letterlijk en figuurlijk in de voorspelde twintig liter water per vierkante meter!Bovendien nog een kwartier te laat aan de start!De Vos had reeds het hazenpad gekozen!Ik kwam niet toe met de op voorhand voorziene tien euro in mijn achterzakje omwille van de vijf euro waarborg voor het nummerbordje!Rugzakje dus weer helemaal open moeten doen!In de gietende regen mijn stuurbordje bevestigd!Gekkenwerk om nu te gaan fietsen!
Vijfhonderd meter na de start zag ik er al uit alsof ik door de inhoud van een beerton besproeid was geworden geweest!Mijn eurocent viel!Dat noodnummer op de achterkant van het stuurbordje even op een papiertje genoteerd!Want door het water begon de inkt van dat etiketje al uit te lopen!En misschien zou het vandaag wel eens van pas kunnen komen!De bossen die er hier bij mooi weer zo mooi bij liggen boden een troosteloze indruk in een verzopen landschap. De illusie op het rijden van de 100 km werd al snel afgezwakt tot de hoop de 75 km rond te maken!Het zouden 75 km worden doorheen een waar slijkparadijs, van de eerste tot de laatste centimeter!Al goed dat de Fat Albert en de Nobby Nick bij eerdere tochten mijn vertrouwen hebben kunnen winnen om het slijk zonder glijpartijen te kunnen trotseren.Het eerste klimmetje herkende ik van bij vorige edities en noopte mij net zoals toen tot afstappen.Idem dito voor de twee bikers die volgden en mij moed inspraken door te zeggen dat het verder tijdens de rit nog veel meer klimmen geblazen zou zijn!Deze opkikker kon ik nu echt gebruiken!Verderop voelde ik de hete adem van twee bikers in mn nek, net op het moment dat ik een enorme plas naderde!Om niet voor watje versleten te worden, er regelrecht doorheen gereden, gevolgd door de twee bikers die op dit nat leken te kicken!Maar de plas was dieper dan verwacht!Tot aan onze knieën stonden we in het water!Om een volgende passant te horen zeggen en tonen dat er naast de plas een paadje was!En waterdichte sokken hebben nog slechts weinig nut als men zo diep in het water staat!Verder op mn pad kwam er iemand naast me rijden.Het bleek Sofeurken te zijn.Deze mens zal zich zijn kennismaking met deze streek en ondergetekende in het verre Limburg wel in betere omstandigheden voorgesteld hebben.Omdat mijn tempo lager ligt dan dat van de gemiddelde biker zit samen rijden er voor mij zelden in.Maar ik zou hem later nog ontmoeten aan de bikewash en aan zn auto.
We kwamen de bossen uit in een straat die ik herkende van toen ik met een Limburgse clubgenoot hier eens een nachtrit gereden heb.Zijn huwelijk met een vrouw uit onze contreien is de reden dat hij Papegaai is geworden.Het was de Hoevestraat in Dilsen-Stokkem en ik zal ze nooit nog vergeten omdat ik tijdens die nachtrit niet gezien had dat er in de straat verkeersremmers geplaatst zijn in de vorm van halve cirkels waarover ik toen bijna met mijn klikken en klakken gevlogen ben!Na nog enkele straten in Dilsen-Stokkem arriveerden we aan een diepe groeve.De poorten van de hel gingen open, want we werden door een extreem vettig pad gestuurd waarvan de bodem omgewoeld was geworden geweest door machines en bulldozers!Vermengd met zoveel regenwater was daar voor mij geen doorkomen aan!Mijn tellertje toonde amper 20 km en de moed zonk samen met de modder in mijn schoenen!De fietsbanden vol slijk, de remmen die al weggesleten waren en alsof dit nog niet genoeg was weigerden de versnellingen achteraan alle dienst!Een aanslag op het materiaal was een feit!Als een gek moest ik op een kleine versnelling verder!De eerste bevoorrading diende zich aan na 23 km aan het stationnetje van As.Twee mannen van aan de bevoorrading hebben me geholpen om de versnellingen op een aanvaardbare stand te zetten zodat ik toch op een deftige wijze mijn rit kon vervolgen.Een van mn redders in nood zou ik later nog treffen aan de toog bij aankomst.
Van rubber-12 verwonderde het mij dat hij via een berichtje liet weten dat hij vertrokken was voor de 75 km om 10.00 u met als aanvulling goed zot.Want bij regen zou hij niet gekomen zijn!Zijn boodschap beantwoord met me too, maar dat had enkel betrekking op goed zot en niet op het tijdstip van vertrek!En hij maar trappen om me in te halen.Het slechte weer zal zijn achtervolging ook wel vertraagd hebben!Verzopen paadjes maakten kennis met mn banden, verstand op nul, de blik op oneindig.Nog een geluk dat het nat enkel van onder kwam!Het had intussen toch opgehouden met fel regenen.De keuze met of zonder terrils was deze keer voor mij snel gemaakt!Wat kan een pannenkoek daar boven nu gaan doen, laat staan in deze omstandigheden.Na een houten trap diende zich na een 40 km de tweede stop aan.Daar had iemand naar me gevraagd, ik dacht rubber-12 die me eventueel via de terrils zou hebben ingehaald, maar ik vermoed dat het Vos in de bossen geweest is.En de rubber overal maar vragen of die met zijne Papegaai al gepasseerd was, zich afvragend of ik soms dope geslikt had omdat hij er maar niet in slaagde me in te halen!Aan de tweede stop onder een hutje met een eigen weerstation (als de steen nat is, regent het, ziet hij wit, dan sneeuwt het, zwiept hij heen en weer dan is er wind, ) waren de mannen blij dat zo stilaan de laatsten zich aandienden.Verderop stonden twee mannen van de clubs al klaar om de pijlen weer weg te halen.Ze wisten me te zeggen dat ik nog niet de laatste was!De biker met stuurnummer 76 had die eer en dat was de rubber bleek nadien.
Na 50 kilometer wist hij me dan toch in te halen, fulminerend over het feit dat ik hem in de waan gelaten had op quasi hetzelfde ogenblik te zijn vertrokken, terwijl ik drie kwartier voorsprong had genomen!Hij zag er even verzopen uit als ik, waardoor hem de zin verging om ook de Vos nog te vloeren.Wij deden als hekkensluiters de derde bevoorrading aan en daar ontspon zich een geanimeerd gesprek over zaken die niet voor publicatie in aanmerking komen!Met dank aan de mensen die zo lang op ons gewacht hebben met hun lekkernijen.Want aan de bevoorradingen was een overdadige keuze aan koeken en bananen.Het laatste derde van de tocht afgemaald.Zelden heb ik zo de kilometers afgeteld, zo uitgekeken naar de aankomst!Een pittige helling gaf me de doodsteek waardoor de rubber een aanzienlijke voorsprong kreeg en ik hem enkel nog op langere rechte stukken in de verte door het bos zag klieven.Als apotheose kregen we nog een lastig paadje naast diepe voren die vol water stonden!De aanblik van het voetbalveld was een verlossing, maar tegelijk ook een overwinning, omdat ik het al na twintig kilometer eigenlijk niet meer zag zitten en toch doorgebeten heb in plaats van aan de eerste de beste die ik ontmoette de snelste weg naar af te vragen!Ik ben trouwens een aantal keren wandelaars tegengekomen die het natte weer evenmin schuwden!
De lekker warme douche deed de modder verdwijnen en vergeten.Aan de toog ontstond al snel een geanimeerd gesprek tussen Rubber, de Vos en twee Wringers, overgoten met een blonde of bruine, waardoor wij weer als allerlaatsten bijna letterlijk met de bezem buitengeveegd werden!Zelf was ik te moe om nog veel te zeggen!Zelfs buiten gingen de discussies nog verder!De voorzitter van de Wringers herinnerde me zich nog van vorig jaar, omdat hij me toen tijdens een stortbui de snelste weg naar af gewezen had.Ik ben toen nog ergens gaan aanbellen om te vragen waar de Dornerstationstraat ergens was nadat ik er 107 km op had zitten, mijn op twee na langst gereden afstand.Thuis nog wat werk gehad om fiets en spullen proper te krijgen.En omdat rubber me aangeboden heeft om de mankementen aan remmen en versnellingen onder handen te nemen, is dat ook weer een zorg minder!Of in nood leert men zijn vrienden kennen!Jammer voor de clubs die met een 70 marathonrijders en een 105 toertochtrijders het aantal deelnemers terug zagen lopen tot één derde van het verwachte aantal.De tijd, moeite en centen die er in gestoken zijn blijven immers hetzelfde!Maar aan ons heeft het dus niet gelegen!
Tweede Mellowbikers Nightride te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011
14-10-2011: Nightride Bergen op Zoom:
Na het daverende succes van vorig jaar organiseren de Mellowbikers wederom een unieke Nightride in de bossen van Bergen op Zoom. De route zal helemaal gepijld zijn, dus individueel of in groepjes te rijden! De tocht start en eindigt bij de Stayokay te Bergen op Zoom
Wanneer: Vrijdag 14 oktober Vertrekpunt: Stayokay Bergen op Zoom | Boslustweg 1 Starttijd: 20:30 - 21:00 Afstand: Tussen de 25 a 30 km Kosten: 5,-
Na afloop heerlijk genieten van een GRATIS kop soep!
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)