Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Hoogstraten in Groenten en Bloemen op 17/18/19-09-2011
Tijdens het weekend van zaterdag 17, zondag 18 en maandag 19 september vindt in Hoogstraten reeds voor de 13de keer HOOGSTRATEN IN GROENTEN & BLOEMEN plaats. Deze indrukwekkende openluchttentoonstelling met verrassende en driedimensionale creaties in bloemen, groenten en fruit, is inmiddels uitgegroeid tot een vaste traditie die jaarlijks duizenden kijklustigen naar Hoogstraten lokt.
Etienne Van Nyen, het creatieve brein, ontwerpt telkens 40 creaties, bestaande uit een 100-tal stukken. Hiervoor laat hij zich inspireren door het rijke aanbod van groenten en fruit uit onze regio. Langs de statige Vrijheid worden gevels, gebouwen en stoepen versierd met prachtige composities en aan de hand van de begeleidende programmabrochure word je al wandelend mee op sleeptouw genomen doorheen een wereld van bloemen, kleuren en eindeloze fantasie. Elke creatie heeft haar eigen unieke achtergrond en inspiratie, maar niets weerhoud je ervan om de verschillende kunstwerken op je eigen manier te interpreteren en jouw fantasie de vrije loop te laten.
Vijf dagen lang werken meer dan 100 vrijwilligers, in de hallen van Veiling Hoogstraten, aan de uitvoering van dit gigantische project. De ontwerpen bestaan uit figuratieve voorstellingen, uit bloemrijke of modern-abstracte objecten, maar het liefst van al gebruikt de ontwerper geometrische figuren. Daarbij worden zoveel mogelijk verschillende bloemschiktechnieken toegepast. De coördinatie van de praktische uitwerking staat onder toezicht van Louis Geerts van de Hoogstraatse groendienst. Al deze mensen samen leveren elk jaar opnieuw, volledig belangeloos, enorme inspanningen om dit project tot een goed einde te brengen.
De organisatie is in handen van VVV Hoogstraten met de steun van Veiling Hoogstraten, Stadsbestuur Hoogstraten, Unizo en de Hoogstraatse vrijwilligers.
Fietsen en wandelen voor Kom Op Tegen Kanker op 18-09-2011
FIETS- EN WANDELTOCHT ten voordele van KOM OP TEGEN KANKER Atletiek, wandelen en fietsen
Zondag is er te Putte-Stabroek een wandel- en fietstocht ten voordelen van
KOM OP TEGEN KANKER. Georganiseerd door WTC DE KLOK i.s.m. de Sportdienst
van Stabroek. Het inschrijvingsgeld bedraagt 2,50 en elke inschrijving is ook goed
voor een consumptiebonnetje. Men kan fietsen 80 km, 50 km of 20 km. Wandelen kan
ook, er is een wandeling van 7 km uitgezet in het Moretusbos en omgeving.
Toertocht (28-40-52-72-90 km) van de Leuvense brandweer te Heverlee op 11-09-2011.
Deze zondag weer zeer vroeg uit de veren om te komen biken bij de brandweermannen van Leuven aan de afrit 16 te Heverlee.De keuze voor deze toertocht kan ook symbolisch geweest zijn, exact tien jaar na de aanslagen op de torens van het World Trade Center te New-York, waarbij ook heel wat brandweermannen de dood vonden tijdens de hopeloze reddingsacties.Deze keuze, als eerbetoon aan alle reddingsdiensten ter wereld.Me ingeschreven en een blauw armbandje toegestopt gekregen met de bedoeling de 92 km te komen rijden!Maar het zou al snel blijken dat deze keuze iets te optimistisch was in verhouding tot de conditie, zodat het raadzamer was onderweg over te schakelen op de toer van 72 km.Anders reed ik er vandaag misschien nog ergens rond!Vertrokken om 9.10 u na met een berichtje aan rubber-12 mijn vertrek te hebben gemeld om de jacht te openen.Er kwam niet direct reactie, hij was dus nog onderweg met de auto, of lag nog in zijn nest.
Het vertrek was net zoals vorig jaar over de singletrack langsheen de snelweg.Toen was het heel slecht weer en was het daar een echte modderpoel waar toen geen doorkomen aan was!Want die kleiachtige lichtbruine grond blijft in natte toestand overal aan vastkleven.Nu lag het allemaal goed vast, met hier en daar een klein plasje.Volgde het korte stukje van de vaste route naast de snelweg, maar dan in omgekeerde richting.Die singeltrack daar ligt er vrij glibberig en gehavend bij met diepe putten en voren.Niet zo mn ding, maar er waren ook andere bikers die daar op de sukkel waren.Ik voelde mij in het begin niet al te gerust op de glibberige paadjes, alhoewel ik met mijn superbanden eigenlijk zelden wegglijd!Dan ging het naar rechts door een donkere tunnel voor landbouwverkeer en fietsers onder de snelweg.En eens de tunnel uit weer naar rechts om een stukje mee te pikken van het deel van de vaste Meerdaalwoudroute dat naast de Dijle komt.Mijn tellertje toonde 7 km.Een jeugdgroep was er kajaks aan het afladen.In plaats van de smalle kasseiweg richting Korbeek-Dijle te nemen, staken we over en vervolgden we het pad door de velden.Enkele wandelaars gingen er spontaan aan de kant om doorgang te verlenen op de plek waar het smalle paadje zijn weg vervolgt tussen een prikkeldraad en een bos.Het groepje Bierbikers dat ik bij mijn vertrek gezien had, stak me voorbij!Tot straks, riep de man met het Zwitsers kruis op zn borst!In uw dromen, heb ik gedacht, wetend dat dit voor mij een lange daguitstap ging worden aan dit tempo!
Eens daar voorbij dienden de eerste twee zware beklimmingen over holle wegen zich aan.Ik houd van deze mooie holle wegen, maar men moet er toch wat voor over hebben om ze te bedwingen!De splitsing voor de 72 en de 90 km volgde al na 10 km, waardoor ik al vrij vlug een keuze moest maken voor de langere afstanden.Ik wist niet dat die op diverse plaatsen over een aantal extra lussen liep.Ik heb niet de gewoonte van de routekaart op voorhand te bekijken en laat meestal alles maar op me afkomen.Vrij snel daarna drong de keuze voor de 90 km zich al op.Me even aan de kant gezet, want er was een bericht binnengelopen.Den rubber was een half uur later vertrokken voor de 90 km en meldde dat die volgens de brandweermannen drie extra lussen bevatte (het moeten er meer geweest zijn).Terwijl ik daar aan de kant stond draaiden vijf andere bikers af richting de 72 km.Ik had, buiten vlak na de start, al een hele tijd alleen gereden.Er stonden daar ook twee wandelaars naar mij te kijken alsof ze wilden weten of ik de 72 dan wel de 90 km zou kiezen!Wat moet een mens dan?Vijf vlotte bikers die de 72 km kiezen en een pannenkoek die de 90 op gaat!Dan laat ik straks wel een paar lussen vallen!
De parcoursbouwers moeten gedacht hebben dat alleen supermannen voor de lange toer kiezen, want dra volgde een niet onaardige afdaling in een overigens prachtige holle weg, waar het de rijder vooral moeilijk gemaakt werd door grote brokken steenpuin, tot zelfs grote stukken asfalt die ooit elders als wegdek hebben gelegen.Ik ging er toch gezwind over, ook al zou vijf jaar geleden mijn broek in deze omstandigheden vol hebben gelegen!Al moet ik toegeven dat deze schijtluis op andere minder groffe paden of dropkes te voet is gegaan!Steenpuin keerde regelmatig als constante weer in deze toertocht.Nu weet ik wel dat de inboorlingen hier soms de gewoonte hebben om de paden te verharden met de tot puin vermalen resten van hun vroegere nederzettingen, maar deze keer viel het toch meer op dan vroeger!Ik vermoed dat de overvloedige regen heel wat puin weggespoeld en aan de oppervlakte gebracht heeft.Na de doortocht van de holle weg kwamen we in een open landschap waar het de moeite loonde eens links en rechts te kijken en te genieten van het zicht op de glooiende velden in groen en geel.Aan een volgende splitsing stak me eindelijk nog eens een andere biker voorbij, onmiddellijk gevolgd door een duo op een tandem.Ik vermoed dat hier alle afstanden weer samen reden.Ik weet niet of dit duo de toertocht reed, omdat ik hen later nog eens tegenkwam, terwijl ze in de tegenovergestelde richting reden.Ik heb nog tegenliggers gezien die op eigen houtje een rit maakten.Den rubber haalde me in.En alsof hij nog meer zout in de wonde wilde strooien, vroeg hij me of ik werkelijk om tien over negen was vertrokken!Alsof ik al niet weet dat ik een slak ben!
Veldwegen op en af voerden ons naar de eerste bevoorrading op 28 km.Rubber was er met een paar andere bikers in de weer om een jonge kerel te helpen met het herstellen van een kettingbreuk.Hij had een kettingpons, nog een andere een powerlink.Er was nog redelijk wat beweging aan deze stop.Er lagen nog appelsienen en koeken, de bananen waren reeds door de voorgangers verslonden.Was dit een toertocht voor apen?Vertrokken terwijl de rubber het niet in de mot had!Na de stop ging het over een smal paadje in een mooie holle weg, maar ik weet niet meer of het naar boven was, dan wel naar beneden.Ik vermoed het eerste!Daarna heb ik het wijze besluit genomen de richting van de 72 op te gaan.En zo kon den rubber mij nog eens proberen in te halen!De toer voerde ons richting Bertem over veldwegen en afdalingen in holle wegen.Soms tot vlak naast de snelweg.Volgde een moeizaam stukje over de schilderachtige en naar het einde toe gekasseide Paardenstraat om boven bij het kruispunt met de Rotspoelstraat weer een paar huizen in de bewoonde wereld te bereiken.Het plezier van de fiets te berijden werd enigszins getemperd door het gevoel dat het vandaag maar moeizaam vooruit ging en ik het bij momenten toch zwaar had om de hellingen op te geraken.Toen ik boven aan die Paardenstraat stond uit te hijgen, hoorde ik plots de mij bekende schalkse stem die op een sarcastische toon meedeelde te menen mijn geheim te hebben blootgelegd!Maar dat moet ge maar tussen de regels van zijn verhaal zien te ontdekken!Hij had nochtans op zijn plechtige communieziel beloofd van niets ervan aan de openbaarheid prijs te geven!Wacht maar, tot ik hem eens bij zijnen lurf kan vatten!
Vrij snel had den snoodaard mij weer weten af te schudden!Wat niet moeilijk was, gezien stevige beklimmingen in holle wegen en over de klassieke gekasseide paadjes mijn tempo weer deden zakken tot slakkenproporties.Ik dook het Bertembos in op het ogenblik dat drie bikers me gezwind voorbij staken en ik ze snel daarna in de verte naar boven zag rijden over het stijgende brede bospad.Aan de bekende stevige klim was het even te voet, voorafgegaan door nog een paar bikers, waaronder een meisje.Wandelaars hadden bewondering voor een vrouw op een bike.Zoals de echte stoere mannen!Was het maar waar, heb ik geantwoord, terwijl ik als een weekdier naar boven strompelde.Nog verder passeerde ik het Chimaera-huisje, een boswachterswoning waar nog tochten passeren, tijdens de grote vakantie nog deze vanuit Oud-Heverlee met start vanaf de voetbalvelden tegenover Don Bosco.De plek waar ik Chimaera de eerste en voorlopig enige keer heb ontmoet.
Voor het huisje ging het linksaf de track tussen de bomen in, gevolgd door een afdaling over een smal pad, op de hielen gezeten door een andere deelnemer, daarna een lange zware klim over kasseitjes en afgesloten door een afdaling over een door stenen en voren gehavend pad.Een lastige wandelaar fulmineerde en français dat er plek genoeg was toen ik bij gebrek aan bel ring, ring riep!Maar ik kon toch moeilijk tussen hem die links en zijn vrouw die rechts op het pad liep, slalommen!Met het risico van een casse guelle voor mezelf en de biker achter me in mijn nek te krijgen!Ik ben beleefd gebleven en heb gezwegen, de hoop koesterend dat Brussel-Halle-Vilvoorde toch maar snel en zonder compensaties zou gesplitst worden, om maar te zwijgen van Vlaamse onafhankelijkheid!
De tweede bevoorrading kwam voor mij op 43 km en stond op de betonnen oprit voor een hangar waar ook andere tochten zich neer komen vleien.Het stuk van daarnet lag me nog vrij vers in het geheugen.Hier was al veel minder beweging, terwijl de voorraad er ook gerantsoeneerd was, te zien aan de half doorgesneden wafels en de lege fruitschalen.Maar de citroengele sportdrank werd er met veel overtuiging als prestatiebevorderend aangeprezen, als men er maar voldoende van tot zich nam!Om maar te zwijgen van de heroïsche brandweerverhalen onder de bevoorraders waarvan ik flarden kon opvangen.Mijn kennis van deze plek is van dien aard dat ik weet dat je na deze stop een stevige helling over kasseien opgejaagd wordt!Deze keer toch eens gekeken naar de straatnaam en deze opgenomen in mijn fotografisch geheugen (nietwaar, rubber).Het betreft de Oude Bertembosstraat in Bertem.
Eens boven volgde een stukje vlakker terrein en werden we voorbij de Bertem Radar gestuurd die de vliegtuigen veilig van en naar de grond stuurt.Dat betekende dat we een grote lus hadden gereden, want ik had deze radar aan het begin van de tocht reeds heel in de verte opgemorken!De route deed ons een lange afdaling in duiken over een holle kasseiweg die luistert naar de naam Dreefstraat.Veldwegen werden ons deel, waarna een zware asfaltklim ons naar Everberg voerde, een plek die haar naam duidelijk niet heeft gestolen, maar mij de weinige haren onder de helm ten berge deed rijzen!Een snelle blik achterwaarts leerde me dat ik eindelijk nog eens het korte gezelschap van een medebiker genoot.Het gaf me moed van te zien dat deze kerel ook al zijn krachten behoefde om op een klein verzet boven te geraken.En ik was blij dat hij me ondanks zijn inspanningen een blik en een groet waardig achtte!
Even verder was mijn-vriend-van-een-minuut weer verdwenen.Waarschijnlijk naar links de maïs ingedoken op de toer van 90 km, terwijl ik rechtdoor moest voor de 72.Vrij snel daarna stond een bordje met de verlossende tekst bevoorrading.Om daar weer oog in oog te staan met mijn kwelgeest, den rubber!De tweede bevoorrading was door haar voorraad heen, maar hier op de derde stop was alles nog ruim aanwezig.Zelfs zodanig dat een mens bijna verlegen was van cake te eten, zo dik waren de hompen gesneden!Maar aangezien we met zekerheid wisten tot de laatste passanten te behoren, was verlegenheid nergens voor nodig en hebben we ons tegoed gedaan aan de bananen, de appelsienen, de cake en de peperkoek.En kregen we van de brandweermannen nog krachtvoer mee voor onderweg!Twee bikers die me eerder ingehaald hadden kwamen toe, een met een Italiaans truitje en deze van de Everberg-klim.Dat mijn schalkse kwelgeest ook zijn goed kanten heeft, werd bewezen door het feit dat hij me op sleeptouw heeft genomen voor de laatste 20 kilometers.Zo niet, lag ik nu nog te zieltogen in de een of andere holle weg!Hem kunnen blijven volgen was de motivatie die mij nog op de been hield, ook al weet ik dat hij zijn snelheid danig teruggeschroefd had in plaats van mij harteloos af te schudden en alleen te laten afzien, wat gemakkelijk gekund had.
We passeerden een plek die ik vrij recent nog aangedaan had tijdens een toertocht vanuit Wijgmaal, waarbij ik zodanig de slak had uitgehangen dat de pijlen op het laatste deel van de tocht reeds opgeruimd waren!Vruchteloos zoekend naar pijlen kwam ik toen een lotgenoot uit Hove tegen waarmee ik de laatste kilometers via de weg over Herent weer naar Wijgmaal gefietst ben.Het pad slingert zich daar door een prachtig beukenbos nadat men eerst een korte, stevige klim dient te overwinnen.Dat ging niet meer voor den deze, tenzij te voet!Alvorens het bos weer te verlaten dienden we een beslijkte zone met diepe plassen te trotseren.Een kreet achter me verried dat den rubber in de modder was blijven steken!Volgden nog plaatsen die mij bekend waren uit eerdere tochten.En de brandweermannen peigerden ons echt af tot op de laatste meter, wadend door een modderbad onder een brug, de rubber mijn gesukkel vastleggend op foto met zijn gsm!De vinnige biker in het zwart-gele fluotruitje stak me een twee keer voorbij na zijn passage door het modderbad.Volgde nog het bos met het na de vorige editie of na een andere toertocht fel becommentarieerde dropke wat thans aangeduid werd door een gevarenbordje.Den rubber op de bank zittend, net zoals die vorige keer, met de vraag van doet ie het of doet ie het niet?Wat had je nu gedacht?Het traject was er zelfs verlegd!We werden nu weer naar boven gestuurd, voor mij te voet en binnensmonds vloekend, om over een gelijkaardig dropke weer naar beneden te razen.Voor de doorsnee biker tenminste, want razen zat er voor mij echt niet meer in.De moed zonk me in de mountainbikeschoenen, zelfs tot onder de schoenplaatjes!Tijdens die laatste vijf kilometers stak er ons nog een biker voorbij, een woordje wisselend met den rubber.Een laatste krachtinspanning in een klim door een holle weg!Ik was opgelucht om na het laatste paadje door het gras de brandweerkazerne weer te zien staan.Mijn tellertje klokte 75 km af.
Toen een brandweerman, die de wasplaats schoonspoot, vier twinkelende ogen te zien kreeg, werden ons prompt twee megaspuiten aangeboden.Alsof een jongensdroom in vervulling ging, konden we onze bikes te lijf gaan met overdadig water, alle standen van de spuiten uitproberend.Den rubber blies zelfs bijna fiets en nadarhekken weg!Daarbij heeft hij zelfs niet eens de boze blikken gezien van de biker die verderop met de gewone tuinslang in de weer was en mee kon genieten van de superdouche!Enkele drankjes en pistolets, verkocht door een bevallige blonde jongedame, waren welgekomen onder de hangar.Toen we meenden als laatsten op te krassen, kwamen er nog twee bikers toe van de rit!Ene geraakte bijna niet meer van zn fiets en stond op zn benen te trillen van de inspanning, wat bij mij sympathie opwekte voor deze moedige kerel!Alsof de rubber mij vandaag nog niet genoeg keren had ingehaald, stak hij me op de snelweg nog eens voorbij, nadat hij eerst zijn auto niet direct had kunnen terugvinden!Even verder kregen we een mega-wolkbreuk te verwerken, alsof God nu de brandweerspuiten had opengezet voor een gratis carwash, en waardoor het verkeer op de wisselaars richting Brussel en Antwerpen stokte.Daarna met de stroom mee rustig naar huis getuft.
Drie jaar geleden maakte ik kennis met Kevin Verschueren omwille van zijn deelname aan Duchenne Heroes, waarbij in 7 dagen tijd een afstand van 700 km wordt overbrugd met de mountainbike, en de deelnemers zich laten sponsoren ten voordele van het onderzoek naar de ziekte van Duchenne. Er wordt gestart in het Groothertogdom Luxemburg en de tocht eindigt na 7 dagen in Nederland op 17 september.
Kevin vertelt: "Zondag is het weer zover. De start van m'n 3de deelname aan Duchenne Heroes! Dit jaar terug 700 km met de mountainbike voor de boeg samen met de Nederlanders aangezien de Belgische editie dit jaar afgeblazen werd door Nederland.
Langs deze weg wou ik jullie even melden dat ik terug ga proberen verslagen te posten op m'n website http://www.k4d.be net zoals vorig jaar omdat deze blijkbaar in de smaak vielen. Ook kan je linksboven op de eerste pagina een link vinden naar de tracker waarmee u me via GPS live kan volgen.
Dit jaar was het zeer moeilijk om sponsorgeld te verzamelen maar dankzij voldoende steun is het toch weer gelukt! Momenteel is de tussenstand van het verzamelde bedrag met België en Nederland samen 1.040.034 en er blijft nog geld bijkomen! Fenomenaal! Het positieve nieuws is dat er mede door de geldinzamelingen van Duchenne Heroes al goede resultaten in het onderzoek geboekt zijn!"
Ik wens Kevin langs deze weg veel succes met zijn deelname en veel moed tijdens deze zware week.
Toertocht (38-48 km) van BuSo Kristus Koning te Sint-Job-in-t-Goor op 04-09-2011.
Op een zondagochtend voor dag en dauw op, om dan even over zessen te horen hoe de regen op het dak van de veranda kletterde!Het hield niet op, dus toch maar de moed bijeengeraapt.Om 07.15 u vertrok ik van thuis uit met de bike in de gietende regen, terwijl mijn buurman zich verwonderde over het feit dat ik in dit hondenweer toch ging rijden!In Brasschaat rijdend kreeg ik een berichtje van rubber-12 die meldde dat hij op de buienradar het einde van de zondvloed afwachtte om dan te vertrekken.Even verder een bijna-botsing met een wielrenner die op de linkerkant van het fietspad reed, nipt kunnen vermijden.Maar ik kon me niet boos maken op deze moedige die evenmin was binnen gebleven met dit hondenweer!Een uur later was ik aan de start na een rit van 19 km.Er waren nog moedigen die zich kwamen inschrijven, er stond zelfs een kleine file.De groep Zonebikers voor mij was ook per fiets gekomen, want hun blauwe pakken droegen reeds de overvloedige sporen van nat en modder.Een berichtje gestuurd om mn vertrek te melden en de jacht open te stellen!
We doken al direct de bossen rond het schooldomein in.Achter de bult, de berg uit de eerste uitgave, indertijd een avondrit op vrijdag, lag een fotograaf onder een paraplu op de loer!Hij loerde wel naar de verkeerde kant en had me niet zien komen!Door de modder raakte ik zelfs niet eens over dit bultje.Ik voel me niet meer zo zeker op mn oude bike.De andere is binnen voor nazicht en de gloednieuwe wou ik geen modderbad aandoen!De fotograaf stuurde me terug.Bleef ik toch weer steken zeker!Derde keer, goede keer.De tracks in de bossen achter Kristus Koning lagen er verzopen bij, modder en plassen werden er ons deel.Er was een kort wasbord aangelegd, gevolgd door een diepe put.Dat is meer iets voor de jonge gasten.Een groepje van een zevental bikers even laten passeren.En dan zou het een hele tijd duren eer ik nog andere moedigen zou te zien krijgen.De rit voerde ons over tracks en paden door de bossen.Spijtig van dit weer, want de paadjes boden er echt waar een biker van houdt.Ik had medelijden met de inrichters die waarschijnlijk veel minder deelnemers zouden zien vertrekken en die aan de start in de weer waren onder een tentje om de bikers na afloop te ontvangen.Het was omwille van de grijze lucht en de regen zo donker in de bossen dat je sommige pijlen maar met moeite kon zien hangen.Op sommige plaatsen was het echt een modderzooi.Het probleem is dat je de diepte van de plassen niet kan inschatten!Dat leidde soms wel eens tot verrassingen!Mijn nieuwe schoenen waren meteen gedoopt.
Uiteindelijk kwamen we de bossen uit naast het kanaal Schoten-Dessel ter hoogte van sas 3, waar die enkele woonboten liggen.Een visser stond er met wagen en zelfs caravan incluis!De regen houdt niet iedereen thuis!Via een bruggetje het kanaal over.We doken de bossen in die zich langs de oever van de waterloop uitstrekken.De toestand van de ondergrond was hier al beter dan bij aanvang.Het had intussen ook opgehouden zwaar te regenen.Twee keren reed me een duo tegen hoog tempo voorbij om verderop de singletrack in te vliegen.Die kerels hadden duidelijk geen schrik van nat en glibberigheid!Na de omzwervingen in de duistere bossen kwam ik uit op een bekende plek in de buurt van de grens tussen Brecht en Schilde aan het café Trapke Op, alwaar we het kanaal weer overstaken in de richting van het kruispunt van de Westmallebaan en de Abdijlaan waar een klein kapelletje staat.Even verderop staat het Trappistinnenklooster, bekend geworden van op de televisie.Mijn tellertje klokte 36 km af, dus een 17 km van de toertocht zelf.Werd ik in het begin slechts sporadisch ingehaald, nu telde ik al een 45 andere bikers.Allemaal later vertrokken en sneller rijdend.Nu de regen weg was, waren ze dan toch buitengekomen!Vanaf toen heb ik het zelfs opgegeven van nog te tellen!
Een veldweg vol stenen voerde ons tussen de weiden.Steenpuin dat gebruikt werd om wegen wat te verharden kon enkel betekenen dat we de streek van Westmalle naderden.Dat is typisch voor deze omgeving.Ik herkende paden van de tochten die vanuit deze gemeente vertrekken.Het puin is soms echt een steen des aanstoots voor menig biker, maar hier kon het nog gaan!Ik miste wel de fully nu ik met de hardtail over het pad dokkerde en mijn kont als achtervering diende te fungeren!Wardje en zijn clubmakkers staken me voorbij.Voor de mountainbiker is Westmalle synoniem met Drieboomkensberg, de lokale speeltuin vol draaiende en kerende tracks.Bij mooi weer is het een lust om er te rijden, bij nat weer soms een beproeving.Maar het viel al bij al nog mee.Ik werd er gelukkig evenmin op de hielen gezeten.Er reed een jongen achter me, maar die hield dezelfde snelheid.Zo ging het lekker overal over en af.Ik ben er zelfs nog een biker voorbijgestoken, een nieuweling, op sleeptouw genomen door een meer ervaren maat die wat verder op hem stond te wachten.Wat verder wou ik de grote Jan uithangen en een heuveltje over rijden in plaats van de pijlen te volgen!Maar daar schrokken tegenliggers zich een hoedje!Het parcours passeerde daar in de andere richting ook!Waarvoor mijn excuses!De bevoorrading diende zich aan op de plek die ook door andere tochten wordt uitgekozen.Er was daar toch redelijk wat beweging.Een onfortuinlijke wachtte er met overgetrokken ketting op depannage.De newbee van daarnet vroeg aan zijn maat wat zon depannage dan wel inhoudt!Er was een rijke keuze aan bananen, groot en klein, Kempense wafeltjes en peperkoek.Van alles wat gesnoept.MTBiker from Berendrecht, Enigma en hun makkers arriveerden ook.De drijfnatte MTBiker had veel te vertellen!Hij was even onoplettend geweest naast het kanaal, had daardoor een flinke duik gemaakt, was kopje ondergegaan in een ferme plas en had een borrel slijkwater binnengekregen!De nodige gebaren moesten het verhaal kracht bijzetten!Later wist rubber-12 me ook te melden dat Enigma de diepte van een plas verkeerd had ingeschat!Wat water meer of minder maakte eigenlijk al lang niet meer uit, de meesten zullen toch nat geweest zijn tot op de huid.Maar door de hoge temperatuur was dat niet onaangenaam!In de winter zouden we versteven geweest zijn van de kou in dergelijke omstandigheden!
In mn eentje vertrokken, want ik zou snel weer bijgehaald worden door MTBiker en zn gezelschap!In een lange bosdreef dienden de nodige plassen ontweken te worden door wat slalommen.MTBiker moet goed in conditie zijn, te zien aan de vaart waarmee hij me voorbij vloog, zijn kompanen een eind achter zich latend.Het tweede deel van de tocht was een opeenvolging van langere stukken over het grondgebied van Westmalle, waarbij we de bekende Trappistenabdij voorbij reden.De bossen ruimden plaats voor velden.We deden een lange veldweg aan die bij veel wind een echte beproeving en uitputtingsslag kan zijn!Maar de wind was ons gunstig gezind.De kapotte weggewaaide paraplu die ik hier vorige winter bij een tocht of twee had zien liggen was intussen door een brave ziel opgeruimd.Bij de doortocht van een volgend bos en laverend tussen de plassen, hoorde ik mn naam roepen.De rubber had me weten in te halen.Ondanks de pech die hij had met zn bike door verloren geraakte onderdelen.De modder spaarde niemand!Mijn schijfremmen konden alvast niet verslijten, vermits er op deze bike geen staan!
Door de mechanische problemen verkoos rubber de toer van 38 km te volgen.Ik ben solidair gebleven, ook al had ik die tien extra kilometers er nog wel bij hebben kunnen nemen.Schalks als hij is, merkte hij op dat ik het wel gemakkelijk had met een gangmaker!Alsof hij mijn gedachten kon lezen, want ik had inderdaad al snel door dat waar hij door een plas geraakte, ik dat ook kon avonturen en dat, indien hij bleef steken, ik het niet hoefde te proberen!Wie minder sterk is met de bike moet slim zijn!Op één plek scheelde het niet veel of hij ging MTBiker achterna!Wortels in diepe plassen zijn een gevaarlijke combinatie!Ik denk toch dat rubber wat spijt had van zn keuze, want korte tijd later waren we sneller dan verwacht weer bij af.Opgedroogde modder klitte aan mijn benen.Aan de bikewash stonden de echte beren van deze zondag hun schatjes af te spuiten, de modder in het haar op hun benen vastgeklit, hun fietspakken smekend naar een wasmachine!Mooi om zien hoe één van de mannen met de tuinslang van onder het slijk een pracht van een bike weer tevoorschijn toverde!Eigenlijk jammer van zon pronkstuk aan de elementen bloot te stellen!Maar ja, als je hem in de garage laat staan blinken heb je er eigenlijk ook niks aan!
Nu werd duidelijk waarom de mensen deze ochtend zo in de weer waren met hun tentje!Er brandde vuur waarop lekkere pizzas werden gebakken.Dat ik iets eetbaars spotte stemde mij goedgezind en deed mij het modderbad snel vergeten.Wardje, Enigma, MTBiker from Berendrecht en hun hele gezelschap kwamen bij ons aan tafel zitten.Glazen werden aangevoerd en de pizza werd al snel eer aangedaan!Toen ook SilverFokske als een moddervos uit het niets opdook, moest een bank worden bijgeschoven.Cheeseman die als enige van zn club het hondenweer getrotseerd had, had intussen toch gezelschap gevonden.De ambiance steeg rechtevenredig met het aantal geconsumeerde glazen.Een tweede portie pizza ging er bij sommigen gretig in!Kort nadat rubber, SilverFokske en ondergetekende alleen waren achtergebleven, kregen we het gezelschap van Weetabix en zn bikemakker.Weetabix was me gisteren nog achternagekomen in het Nederlandse Putte nadat hij me aan de overkant van de weg had zien rijden voor een lokaal rondje bij veel beter weer!Met zon pak als het mijne is het moeilijk incognito te passeren! De groep Zadelbeukers aan een tafel verder maakte ook grote ambiance. En nog gingen wij niet naar huis!Tot er dan toch ene met dubbele tong begon te spreken!Die hebben we veiligheidshalve toch maar naar huis begeleid!We moesten er deze keer toch voor gaan en ons opofferen, want de opbrengst was voor een nobel doel!De weg naar huis verder gezet via de grens in Putte.Daar staat op zondag een kraam met gebraden kippen.Op een bankje een halve kip verslonden en mij tijdens het afkluiven niet laten afschrikken door een fikse regenbui.De zaak afgesloten met een klein pakje frieten van bij Mieke.Daarvoor diende ik wel even aan te schuiven.Pas om halfacht was ik weer thuis na een rit van 91 km!Mijn bike nog gepoetst, met pak en al onder de douche gekropen en de hele zooi in de wasmachine gestoken.Content ingeslapen.Of hoe slecht weer een zondag niet noodzakelijk hoeft te vergallen. Ik hoop dat de mensen van de school die dit hebben georganiseerd toch wat zaad in het bakje hebben gekregen ten bate van de kinderen.
Via een forum leer je soms mensen kennen die anders uw
levenspad nooit zouden gekruist hebben.Zo ook de Vos in de bossen die slechts tien straten verder woont!Maar daar zijn dan wel de A12, de E19, de
E313 en de E314 bij, alles samen goed voor 105 km! Dat is meteen de reden waarom een gezamenlijk
ritje er niet zo meteen in zit!Maar na
de uitgeregende Oeterdalmarathon werd afgesproken om bij beter weer en dus in
gunstiger omstandigheden nog eens af te spreken voor een ritje tezamen.Op dinsdag 30 augustus 2011 was het dan
zover.Omdat de week ervoor onweders
weer roet in het eten hadden gestrooid.Op tijd uit de veren en op tijd vertrokken, zodat ik me ginder ter
plekke in Niel-Bij-As nog rustig kon klaarmaken om dan zelfs vijf minuten
eerder dan het afgesproken uur te kunnen van start gaan.De Vos stond immers al klaar in vol
ornaat!Hij had er duidelijk zin in en
na afloop zou blijken dat wij onze eigen uitgave van de Oeterdalmarathon zouden
gereden hebben, vermits we 94 km op onze tellertjes hadden staan!En dat twee dagen nadat ik de zondag in
Kasterlee de marathon van 100 km van MTB Mastentop gereden had!
Eén van de doelen was de door Glimburger onderhouden tracks
in het Opitterbos eens te gaan bekijken, kwestie van eens te weten waarover deze
mens het heeft op het forum.Doch eerst
aangezet richting de terril van Waterschei.Omdat ik gevraagd had van me na de rit op zondag toch wat te sparen en
omdat het ook niet de bedoeling was dat we na 30 km al met onze tong op de
tenen zouden moeten een punt zetten achter deze uitstap, zijn we daar niet
helemaal tot boven geklommen, maar er rond gereden op een lager niveau.Een jaar geleden zijn we wel hoger geklommen,
maar omdat het toen ook regenachtig weer was, zagen we na enkele kilometers al
zo zwart als een hoge hoed van het opspattende water!En kolenafval ziet er nu eenmaal zwart
uit!We hoefden vandaag ook niet direct
van bij aanvang onder de smurrie te zitten, dus dit was ook een goede reden om
ons te beperken tot de lagere regionen van deze oude hoop steenkool.Het was daar beneden trouwens ook best leuk
om te rijden zo tussen de jonge opgeschoten boompjes en struikgewas.Ik verwonderde mij weer over het feit dat
zon terril toch wel een enorme oppervlakte beslaat als je de verschillende niveauverschillen
naast elkaar te zien krijgt met in het midden de eigenlijke berg.Een kale hoop oud steenpuin dat ooit in de
ondergrond heeft gestoken en naar boven gehaald is door onze vorige generatie,
door mensen die hun boterham verdienden met de zware arbeid in de mijnen.Men zou deze plek willen verbieden voor
mountainbikers, alsof een bandenspoor enige schade zou toebrengen aan deze
zwarte aarde!We doken een afdaling af
om met de gewonnen snelheid de daaropvolgende klim te nemen, maakten een lus
over de paadjes om dan uiteindelijk na een korte steile klim, noodgedwongen te
voet voor mensen van onze leeftijd, weer op dezelfde plek te arriveren.Tijdens de rit is hij even gestopt om zijn
vriend te groeten, een vos die er onder een stuk rots zijn hol heeft.Maar den vos bleek van huis te zijn!
De opener langsheen de terril was al goed voor iets meer dan
een 20 km als ik het me goed herinner!De Vos was vergeten iets eetbaars mee te nemen, dus ging het even terug
via zn huis om enkele wafels op te pikken, kwestie van niet van zn graat te
vallen bij een eventuele hongerklop!Hij
woont zo dicht tegen zn geliefde territorium, want na enkele straten van zn
woonwijk doken we direct de bossen in en wie de paadjes hier goed kent kan daar
uren in toeven zonder nog veel sporen van de bewoonde wereld aan te
treffen!We kwamen al snel voorbij de
plek die ik tijdens de Oeterdalmarathon de poort van de hel genoemd had.Een pad dat omgewoeld is door bulldozers van
een aangrenzende groeve en bij slecht weer herschapen wordt in een modderpoel
waar je tot aan de enkels in zakt!Deze
keer hebben we dit pad wel letterlijk en figuurlijk links laten liggen!We deden de amusante paadjes naast het
Kolenspoor aan, een oude spoorweg die thans gebruikt wordt voor railbike.Zo reden we door de bossen van Opoeteren, As
en vermoedelijk Maasmechelen, naast het spoor een brug onderdoor, staken de
grote baan over die van de afrit van de snelweg komt, om dan aan de andere
zijde weer de bossen in te duiken.In
deze bossen herkende ik paden die ik bereden en plekken die ik gezien had
tijdens de afgelopen Oeterdalmarathon op 14 augustus, een dag met
verschrikkelijk slecht weer!
Omdat ik door dit slechte weer het toen niet zag zitten om
de 100 km uit te rijden en mij, zoals vele anderen, beperkt heb tot de toer van
75 km, deden wij het Opitterbos toen niet aan.Omdat De Vos zijn territorium eerder bezuiden deze streek gelegen is,
was het ook voor hem niet voor de hand liggend om er zo maar te geraken!Maar hij heeft zo zn eigen technieken om
zich te oriënteren!Hij kijkt daarvoor
namelijk naar de zon om zo de te volgen windrichting te bepalen!Dat is allemaal goed en wel, maar als het
zoals die dag zwaarbewolkt is, dan heb je daardoor wel een klein probleem!Feit is dat we ergens uitkwamen op een plek
die hij niet verwacht had!Een fietspad
van het routenetwerk Limburg gevolgd, tot we aan een knooppunt met landkaartje
uitkwamen.Het was duidelijk dat de zon
hem deze keer in de steek gelaten had, want we reden gewoon de verkeerde
richting uit!Dus terug over hetzelfde
fietspad richting Opitter en langs de plek waar we daarnet een wafel of
granenkoek hadden gegeten.Later op de
dag zouden we er nog eens passeren op de weg terug.Een breed pad door het bos met plassen die de
allures hadden van kleine meertjes, bracht ons uiteindelijk tot in Opitter.
Even gezocht naar het begin van de Glimburger-paadjes.Als je de plek niet kent, kan je ze niet
vinden.Daarmee bedoel ik dat het zeker
geen kunstmatig aangelegd parcours is zoals er elders in deze streek wel
dergelijke crossparcours bestaan.De
tracks zijn smalle paadjes die zich tussen de bomen slingeren.De paadjes zijn vrijgemaakt met respect voor
de natuur en zonder het uitzicht van het bos te schaden.We hebben ze lang niet allemaal aangedaan,
want op sommige plaatsen is techniek om de bulten en de afdalingen te nemen
toch wel aangewezen, en laat dat nu net minder aan mij besteed zijn!Het paadje dat ons naast een diepte loodste
kon me bekoren.De Glimburger was niet
in zijn bos te bespeuren, maar voortaan kan ik mij er dan tenminste toch wat
bij voorstellen!Op de terugweg wees De
Vos me op het stulpje van Edlisjas, een naam mij bekend van het forum, maar ik
heb deze mens nog nooit gezien.
Lichtere plekken tussen de wolken deden De Vos vermoeden
waar hij naar de zon diende te zoeken, zodat hij met een fout die
waarschijnlijk van dezelfde grootte-orde was als de meetwaarde zelf, de te
volgen richting kon bepalen!Dat we weer
uitkwamen aan hetzelfde fietspad was een geruststelling.Daarna nam hij me mee op sleeptouw door het
eindeloze niemandsland van velden en bossen in deze regio.De kilometers begonnen zich in de beentjes te
laten gevoelen en ik was blij dat de te overwinnen hoogteverschillen beperkt
bleven tot doenbare proporties!
Rond halfvier stopte De Vos en wees naar rechts met de
mededeling dat daar zijn thuis was!Maar
hij draaide linksaf, want wij hadden nog geen zin om een punt te zetten achter
deze rit.Schilderachtige bossen en
veldwegen passeerden de revue.Even halt
gehouden voor nog een wafel, een granenreep en een plaske!Omdat een toer niet kan afgesloten worden
zonder après, nam De Vos mij mee naar het kleinste cafeetje, maar dat bleek
gesloten!De grote baan over om via een
pracht van een weg door een loofbos, met aan weerskanten een diepte, te fietsen
in de richting van het Stationnetje van Eisden naast de railbikespoorweg.Daar stond ook een bevoorrading van de
Oeterdalmarathon.Onze stalen rossen aan
de kant.Den Vos genoot er één, twee,
drie Karmelieten, terwijl ondergetekende zich te goed deed aan een Grimbergen,
een Ter Dolen donkere en een Ter Dolen kriek!Naast de Ter Dolen tripel die ik na de Ter Dolen fietshappening in
Helchteren achter de kiezen goot, heb ik op de blonde na het hele assortiment
nu gehad!Bij ons vind je dat Limburgs
abdijbier niet, tenzij misschien in een gespecialiseerde drankenhal.Tijdens het nuttigen van deze edele dranken,
een babbel met de vriendelijke waard, terwijl deze zijn glazen zorgvuldig
spoelde en droogde of de espressomachine deed sissen voor de koffie van de
andere klanten.
De klok ging richting halfzes.Het was maar verdomd koud toen ik weer naar
buiten ging!Drie mensen waren
gearriveerd met hun paarden die naast onze bikes geparkeerd stonden en we kregen
opmerkingen over onze met modder besmeurde benen.Op de weg huiswaarts beweerde De Vos last te
krijgen van verzuring in deze benen!Maar ik vermoed dat de oorzaak eerder te vinden zal geweest zijn in de
glazen Karmeliet!Mijn hoofd was ook
wazig na de Ter Dolens op een quasi nuchtere maag!Dus de automatische piloot op en trappen
maar, weer door de bossen, terwijl de wortels onder en de plassen naast de
wielen voorbijschoten!En zodoende kreeg ik het terug wat warm!Den Vos werd door het thuisfront
gecontacteerd op zijn tracker, een toestelletje waarmee men hem zou kunnen
terugvinden indien hij tijdens één van zn eenzame tochten ergens strijk zou
komen te liggen!Een soort combinatie
van een GPS en een GSM met enkele nummers die met één toetsaanslag kunnen
worden opgeroepen.Ik meen me te
herinneren dat we even voor 19.00 u weer thuis waren.Den Vos moet toch met zijn gat in de boter
gevallen zijn, want thuis had zijn vrouwke gezorgd voor sla, tomaat met mozzarella,
gebakken aardappelen en vlees.En als
toetje zelfgebakken taart met bessen en een koffie!Nog wat nagepraat, maar aan alle mooie
liedjes komt een einde, dus evenzo aan deze dag.Na een vlotte rit huiswaarts, liep het toch
al tegen halfelf eer ik goed en wel binnen was en onder de douche kon, terwijl
mn spullen door de machine werden gewassen.Om daarna goed te kunnen slapen.Spijtig dat As zo ver van hier is, anders zou ik wel eens meer met Den
Vos de Maasmechelse bossen en het café in Eisden onveilig maken!Met dank om mij op sleeptouw te nemen door
zijn territorium!
Toertocht van MTB Mastentop (18-25-45-70-100) te Kasterlee
op 28-08-2011.
Gewoontegetrouw valt mn keuze eind augustus op de toertocht
in Bekkevoort, indertijd vanuit Tielt-Winge, en waar ik ooit eens overkop ben
gegaan tijdens een afdaling over een kiezelpaadje.Mijn handen opengereten door die kleine
steentjes en waardoor ik sindsdien altijd handschoenen draag.Omdat ik enkele weken geleden nog in
Bekkevoort gestart was en ik mijn oog had laten vallen op de mooie afstand van
100 km bij MTB Mastentop, als afsluiter van de zomervakantie, is het op deze
zondag Kasterlee geworden.Reeds op de
E34 zag ik twee autos waarvan de chauffeurs hun geliefde schatjes op de
fietsdrager meevoerden, de schijfremmen schitterend in het zonlicht.Met aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid trokken deze mannen ook naar daar.Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee
zag ik een vijftal stoere rijders van een club stevig doortrappen op weg naar
de start.Verder nog een duo in
identieke pakken gestoken, tot de bandana en fietshelm toe!Mooi om zien.Ik ben er zeker van dat God eerst de fiets heeft geschapen en daarna pas
de man om hem er op te zetten.Waarschijnlijk is Adam bij één van zn eerste ritten ten val gekomen met
gebroken ribben als gevolg en heeft God dan uit één dezer voor hem een tweede
geneugte geschapen.De rest van het
verhaal is gekend.
Me luid en duidelijk ingeschreven voor de 100 km en fier het
rode armbandje om gedaan!Terugkrabbelen
zou vanaf nu enkel een afgang betekenen!Toen ik een berichtje stuurde naar rubber-12 om mijn vertrek te melden
en de jacht voor open te verklaren, hoorde ik zeggen bespaar u de moeite van
een berichtje!Hij kwam de sporthal al
binnen!De bike afgehaald aan de
bewaking, waar de twee mannen het superdruk hadden, en om 9.10 u op pad voor
een lange dag.Al vanaf honderd meter na
de start ging het paradijs open!Want we
doken het bos in over een schijnbaar eindeloze singletrack met bulten op en
af.De eerste vijf kilometer was
eigenlijk één lange track die zich door het bos slingerde.Dra had rubber me ingehaald.Velen misten een pijltje links aan een
straat, in de waan dat ze pas aan de volgende linksaf moesten.Wie de toer van 25 km reed miste zo wel de
splitsing een eind verderop in die straat.Na elkaar een goede rit gewenst te hebben, stoof de rubber er aan zn
hogere tempo vandoor.Ik kreeg wel het
gezelschap van een rijder die in mn wiel kwam hangen, maar na een slijkerig
stukje met plassen op tien kilometer na de start, bleef hij achter.Naast één van die diepe plassen bleef links naast
bomen nog een uiterst smalle strook vrij die iets hoger lag!Maar middenin een stuk uitstekende
wortel!Gelukkig ging het niet mis, want
daar vallen betekende een modderbad en kliedernat pak!Waar sturen ze ons toch door, was de
reactie van een deelnemer!Maar aan zn
glimlach te zien genoot hij van het spektakel van de dabbende bikers.
Landelijke betonbaantjes en veldwegen wisselden elkaar
af.We doken ook een privédomein in,
eenmalig opengesteld voor deze tocht, en kregen daar in open stroken in de
bossen enkele lange smalle paadjes in het gras voor de wielen.Ondanks een koude wind zweette ik me te
pletter in mn regen- en windvestje.Het
bos maakte weer plaats voor veldwegen.Na vijftien kilometer doken we weer een privépaadje in naast een maïsveld.Het gesukkel van de bikers voor me steeg
rechtevenredig met de diepte van de slijkpoel.Toen ik de laatste in het rijtje zag omvallen in het slijk, was dit voor
mij het teken tot afstappen!Mij gaan ze
hier niet hebben!Daar was rijdend geen
doorkomen aan.Zelfs de moedigen een
eindje achter me werden uiteindelijk tot afstappen gedwongen.Het meest vervelende was dat je tot je enkels
in de blubber zakte, waardoor je schoenen nat waren voor de rest van de rit!Ik droeg gelukkig waterdichte sokken.Na de ploeterpartij even aan de kant voor een
stevige drink uit de lurkzak en het opbergen van mn regenjasje waarin ik me te
pletter zweette.
Na 26 km diende zich de eerste bevoorrading aan.Met een ruime keuze aan bananen, appelsienen,
koeken en wafels.De passanten op de
grote baan verderop zullen zich wel verwonderd hebben over dat gewriemel van al
die gehelmde mannen met hun fietsen.Twee clubmakkers, Cracra en Bever, kwamen er ook toe.Dus ruimte gemaakt voor een korte babbel met
hen en Tony, een intussen gepensioneerde collega die de rit reed in het
gezelschap van een maat.Daarna iedereen
weer aan eigen tempo op pad.
Na een stukje langsheen de grote baan doken we na de pauze
opnieuw de bossen in en kwamen terecht in een speeltuin vol singletracks waar
menig biker zijn hartje kon ophalen.Strookjes met los zand speelden me al wel eens parten!We bereden paadjes door de schier eindeloze
bossen en doorkruisten af en toe straten met huizen.Volgde een smalle track vlak naast, ik
vermoed, de Kleine Nete.Er was wat
oponthoud aan een bord dat aanmaande tot afstappen.Het paadje maakte daar een diepe put naast
een afsluiting en daar door rijden had voor een fikse duik in het water kunnen
zorgen!Op 40 km kwamen we de bossen
weer uit en volgden enkele kilometers langsheen een grote rijbaan.Op 43 km kwam de splitsing voor de 70 en de
100 km.
Na enkele asfaltbaantjes kregen we weer leuke tracks door de
bossen.Op 45 km een plezante private
track tussen de bomen.De lange
afstandsrijders, zegge de echte beren van deze toertocht, werden hier mee over
het parcours van de kidstoer geleid, getuige daarvan de blauwe pijltjes.Zelfs voor de kleinsten waren leuke paadjes
uitgekozen!Een stevige wind voelde toch
maar frisjes aan!Even paniek omdat ik
veel geparkeerde autos met fietsdragers zag staan in een bospad!Ik zal toch niet al weer bij af zijn?Verkeerd gereden?Maar even later kwam de tweede bevoorrading
op 51 km.Ik vermoed dat de wagens waren
van mensen die deelnamen aan de fietshappening De Schakel.Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee
was daarvan een stopplaats waar massa's pompoenen waren uitgestald.Aan de
tweede stop weer evenveel lekkers.Na de
splitsing was ik slechts door twee bikers ingehaald, waarvan één nu ook aan de
stop stond, maar er kwamen er nog toe.Er waren er dus nog onderweg op de grote afstanden.Hooguit een 15 bikers heb ik in het totaal
vanaf de splitsing nog gezien, waaronder één vrouw.
De singletracks maakten nu plaats voor bredere platte
kiezelwegen door de bossen in de vallei van de Grote Kaliebeek.We reden via een poortje het militair domein
van Tielen binnen.Eerst over een smal
pad naast de omheining tussen jonge opgeschoten zilverberken, daarna over een
paadje door een grasvlakte.De pijltjes
waren hier op grote in de grond gestoken stokken bevestigd.In de verte zag ik het gezelschap van aan de
bevoorrading naderen.Op het militair
domein deden de oude vervallen loodsen vermoeden dat hier niet veel activiteit
meer is!Wie weet welke taferelen zich
hier in deze loodsen ooit hebben afgespeeld en hoeveel jonge gasten hier
destijds hun broek hebben versleten tijdens hun dienstplicht!We reden er over weinig gebruikte
wegeltjes.Militaire domeinen herbergen
meestal nog veel ongerepte natuur.Aan
nog een poortje volgde een aparte lus voor de 100 km rondom een stukje purperen
heide langsheen de randen van een grote kaalgekapte vlakte.Je kon horen hoe magere schichtige schapen,
die niet gewend zijn van veel menselijke aanwezigheid te zien binnen dit
militaire domein, de begroeiing uit de bodem rukten.De restanten van stronken en het losse zand
maakten het terrein ruw om er over te rijden.De doortocht eindigde aan hetzelfde poortje en het tellertje klokte 60
km af!
Aan de uitgang van het militair domein stond een biker
zonder fiets een krant te lezen!Ik had
moeten vragen wat hij daar stond te doen!In het zog van een eenzame rijder gevolgd, om twee mannen te zien die op
zoek waren naar het volgende pijltje!Door elkaar te volgen hadden we gevieren hetzelfde pijltje gemist!Volgden een aantal langere stukken en wegen
door de bossen.De automatische piloot
ingeschakeld en trappen was de boodschap!Ik was intussen toch al een behoorlijk aantal uren onderweg!Op 70 km vervoegden we weer een stukje van de
kidstoer over een mooi kronkelend paadje naast een beek om uit te komen aan de
ingang van De Hoge Rielen, een centrum voor jeugdkampen.Even verder kwam weer een splitsing.Daar stonden twee Mastentoppers te wachten om
te kunnen beginnen met het weghalen van de pijlen.Dat ik de laatste was, dat was niet zeker,
vermits de mensen aan de bevoorrading ook de 70 km hadden kunnen rijden.Ik was trouwens niet de laatste, want kort
voor de derde bevoorrading, toen mijn tellertje 75 km afklokte, staken nog twee
mannen me voorbij toen ik even aan de kant stond om een zakje gel leeg te
drinken dat Cracra me aan de bevoorrading gegeven had.In de hoop dat ik vleugels zou krijgen van
dit drankje!Vermoedelijk ben ik de
laatste geweest om de derde bevoorrading eer aan te doen.De mensen die daar voor spijs en drank
zorgden, waren al door rubber getipt over de komst van nog ene met een
papegaai op zn truitje!Op dat moment
ontving ik van hem een schalks berichtje waarin hij zijn aankomst meldde met de
mededeling dat hij mijn komst op de stop gemeld had en dat ik waarschijnlijk de
allerlaatste zou zijn om daar te passeren.Smilies inclusief!Ik heb zijn
berichtje er dan ook integraal voorgelezen!
Na de derde bevoorrading bleven er nog 20 km te rijden.En voor dit laatste gedeelte leidde de toer
ons over een groot deel van de groene en een stukje blauwe vaste route door de
bossen van Kasterlee.De afpijling was
schaarser dan voorheen, maar het was al snel duidelijk dat het de bedoeling was
de vaste route te volgen.Op zeker drie
plaatsen kregen we lange bochtige singletracks voor de wielen waar het een
plezier was van te rijden.We passeerden
de bekende plekjes op deze route die ik vroeger al wel eens een paar keren ben
komen rijden: de kapelletjes, de residentiële wijk aan Boskant en de holle weg
met de imposante villas.Na 90 km begon
ik toch te verlangen naar het einde en telde ik de kilometers één na één
af.Temeer omdat het intussen was
beginnen regenen, wat gelukkig niet al te lang duurde.Ik was nog niet aan het einde van mijn
krachten, maar wanneer er een helling te bedwingen was, dan begonnen de benen
pijn te doen.Ik kwam onderweg nog een
biker tegen die traag reed.Hij had zich
danig bezeerd bij een val.Ik vroeg hem
of hij de toertocht reed, maar ik denk dat hij me niet goed begrepen had.Onderaan een zanderige afdaling kwam ik nog
een jong koppel tegen die ik vermoedelijk aan de tweede stop heb gezien, maar
ik ben niet zeker.Een bordje kondigde
de laatste vijf kilometers aan en dat waren er lange!We kregen nog een aantal flinke kuitenbijters
voorgeschoteld, waaronder een bergje op een terrein waar veel bomen gerooid
waren, in de buurt van een grote weg.Mijn benen vertelden me dat het welletjes geweest was!En na op de kop 100 km kwam ik vele uren
later weer uit in de straat tegenover de sporthal.
De Mastentoppers waren al begonnen met de opruim, de mensen
van aan de derde bevoorrading waren ook ter plekke.Aan de tapwagen nog twee blikjes icetea
besteld en me nog even onder de tent gezet.Gedurende het halfuur dat ik daar gebleven ben niemand anders nog zien
arriveren.Afscheid genomen van de
mensen ter plekke en na thuiskomst toch nog de moed gehad om mn bike te
wassen, mn schoenen proper te spuiten en spullen op te ruimen.Net op tijd klaar voor de regen kwam!En na deze mooie dag heeft het niet lang
geduurd eer ik in mijn bed lag te knorren!
Prijsvraag van deze rit: welke tekst stond er op de pijltjes
van MTB Mastentop?Deze was beslist niet
gelogen!
Toevallig gevonden op het traject 70-100 (grasvlakte
militair domein), opgeraapt en mee gewassen: armstuk in zwart en rood!Te bekomen na een berichtje!
Lees ook het verslag van deze toer door biker
Peter!
Opening van de Dries- en dalroute (48 km) met een gratis
toertocht in Lubbeek.
Vandaag naar Lubbeek gekomen om deel te nemen aan de
toertocht over de nieuwe vaste Dries- en dalroute die officieel werd
geopend.Voor de plechtige opening was
ik te laat, maar men kon tot de middag inschrijven voor deelname aan de gratis
tocht vanaf de sporthal naast het gemeentehuis en het politiebureau.Vertrokken omstreeks 11.10 u, samen met twee
andere bikers die ik al snel uit het oog verloor.Onderweg heb ik in totaal elf deelnemers nog
gezien.Aangezet met de groene hoofdlus
die van start gaat met een stevige klim over een betonbaantje tussen de velden,
gevolgd door betonnen landbouwwegen.Na
3 km volgt een mooie holle weg over een pad met losliggende stenen.Daarna weerom een reeks betonbaantjes met een
aantal korte hellingen op en af.De
eerste echte off-road betreft een pad dat een kruising is tussen een
singletrack, een graspad en een holle weg, eindigend op een korte maar stevige
klim.Boven stak ik een moeder met haar
zoontje voorbij.Het tellertje klokte
toen 5 km af.Volgde weer een
betonbaantje dat aan een weide met paarden overgaat in een mooie holle weg en
een leuk stukje track tussen een aantal bomen.
Na 7 km kan men kiezen voor het voortzetten van de groene
route, of overschakelen op rood, wat ik dan ook gedaan heb.De route leidde me dan over met gras
begroeide paadjes in de richting van het Lindenbos.Daar heb ik een pijltje gemist omdat vlak
naast een nieuwe straat met gloednieuw gebouwde huizen links ook een smal paadje
begint naast een miniatuurhuisje.Het
inrijden van die nieuwe wijk heeft me een stevige klim gekost, om dan op mijn
stappen te moeten terugkeren!Het smalle
paadje leidt regelrecht naar een mooi stukje van het Lindenbos dat achter deze
woonwijk ligt.Het betreft maar een vrij
kort stukje, maar dit bos wordt verder op de toer nog doorkruist.Wat me op die plek opviel waren de vele
paadjes links op en af.Wie even van de
route afwijkt vindt daar beslist ook mooie paadjes om te berijden.De rode lus biedt meer off-road met een
afwisseling van met gras begroeide paadjes, korte stukjes tracks onder de bomen
of tussen de struiken en boomgaarden, met daarin een aantal stevige
klimmetjes.Door het afwisselend patroon
van wegen krijgt men soms mooie vergezichten over de landelijke omgeving.Mijn tellertje toonde 13,5 km.
Op de grens met Kortrijk-Dutsel krijgt men een mooi stukje
bos voor de wielen geschoven, doch het is maar kort van duur.Ook hier kan de nieuwsgierige biker van het
parcours afwijken om andere paadjes door het bos te verkennen.Daarna voert de route de fiets door een
aantal straten met dure villas van mensen die beslist geen armoede
lijden!Aan een kruispuntje gaat het dan
rechtsaf en heb ik me een tweede keer vergist door de straat naar beneden af te
rijden, terwijl men aan het begin van de straat direct naar links een smalle
track dient in te slaan!Ik was er niet
alleen om die pijl te missen, want toen ik op mijn stappen terugkeerde omdat ik
beneden geen pijl meer vond, kwam er nog een andere biker de straat naar
beneden gestoven.Die heeft me later
weer ingehaald.De vergissing was snel
vergeten, want na het paadje volgt een mooi stukje route door vermoedelijk
hetzelfde Lindenbos.
Ook na 20 km duikt de route weer dat Lindenbos in om er pas
3 tot 4 km verder weer uit te komen.Een
uitdagend bospaadje met aan het begin een stevig klimmetje, gevolgd door enkele
kuitenbijtertjes en een amusante afdaling over een paadje waar men diverse
wortels dient te trotseren.Kort daarna,
op 23 km en in een woonwijk van de gemeente Linden (Lubbeek), dient men weer
over te schakelen op de groene hoofdlus.Daar heb ik me samen met nog een biker weer vergist omdat het paaltje nu
langs de linkerkant van de weg stond en ook omdat er twee vrouwen net voor dat
paaltje stonden te kwebbelen!Op 25 km
volgt de doortocht van Pellenberg over een baantje naast de kerk met pittige
kasseitjes om weer uit te komen in een wijk met duren huizen.Daar wijst dan een pijltje naar links en
dient men goed op te letten om niet de opritten van de villas te kiezen, doch
wel een zeer smal paadje daartussenin!Ik had het paadje niet direct opgemerkt!Men raast vervolgens naar beneden over een vrij woest met stenen bezaaid
paadje met enkele geïmproviseerde trapjes.Beneden dient men toch uit te kijken, omdat sommige stenen van die
trapjes door erosie zijn weggespoeld en men uitkomt in een gewone straat.Men komt uit aan een kleine visvijver,
verscholen tussen de bomen.Daarna
onmiddellijk weer naar links, zacht klimmend naar boven.De ingang van de stortplaats Pellenberg ben
ik al eens gepasseerd tijdens een toertocht.Van het stort zelf krijgt men niets te zien!Volgt een weidepaadje naast een bosrand,
terwijl men rechts in de hoogte een groot gebouw ziet staan.Ik vermoed het ziekenhuis van
Pellenberg.Op het weidepaadje treft men
enkele slijkerige plekken zo rond kilometer 31.
Rond 35 km volgt een passage door een woest bos over een
track vol wortels en stenen.Eens het
bos uit rijdt men tussen de maïsstengels door tot aan een betonnen
baantje.Vanaf hier treffen we weer de
klassieke betonnen baantjes zoals bij het begin van toer.Na een stevige klim in de Bergendriesstraat kan
men de groene route vervolgen, of overschakelen op blauw.We hebben dan 38 km in de benen.De biker die ik daarstraks ook verkeerdelijk
de straat zag naar beneden razen kwam het pad tegenover uitgereden.Hij had de blauwe lus dus al achter de
rug!De blauwe lus is voor de verwoede
biker de minst interessante omdat er veel verhard in voorkomt, weliswaar
onderbroken door enkele amusante stukjes.We vangen aan met 2 km asfalt om dan het bos ter hoogte van de
Heurebeekstraat in te duiken, alwaar de woonhuizen verborgen staan tussen de
bomen.De omgeving moet zwaar te lijden
gehad hebben van de recente onweders, vermits de elektriciteitsdraden er op
ooghoogte hangen en zelfs hier en daar voorlopig op de grond liggen!Afgerukt door vallende takken en bomen.Het tellertje toont 40 km.Eens het bos weer uit zie je links in de
verte dikke boomstammen die als lucifers zijn versplinterd.Er liggen afgeknakte bomen en afgewaaide
takken.De wind moet hier hevig te keer
zijn gegaan!Ook langsheen onze weg
treffen we omgewaaide bomen en afgerukte kruinen, reeds gedeeltelijk opgeruimd.We worden langs een drukkere straat gestuurd,
naar rechts langs een straat naar boven om dan langs een smalle track weer naar
beneden uit te komen in die drukkere straat, recht op de rijweg.Daar moet je dus wel even uitkijken!Een gevarenbordje zou daar niet misstaan!Via een smalle track komen we in een weide
terecht die dient overgestoken te worden om dan de volgens mij zwaarste klim
aan te vatten over een track in het bos tot boven een Calvarieberg met
kruisbeeld.De aanwezigheid van het
kruisbeeld heeft stormschade hier toch niet kunnen verhinderen!Dan rijden we naar rechts door het Calvariebos de
berg weer af.Het kruisbeeld staat op 46
km van het vertrek.Intussen was het
tijdens deze laatste kilometers jammer genoeg beginnen regenen.Via een lang pad door het bos komen we weer
uit op hetzelfde kruispunt waar we daarstraks de blauwe lus zijn gestart om
weer over te schakelen op groen.Na nog
enkele straten kom je aan de achterzijde van de sporthal weer uit aan de start.
Voor de gelegenheid was er een afspuitstand voorzien met
diverse tuinslangen, een mooi gebaar na een kostenloze rit!Een mooie toer, ondanks de verharde stukken
toch de moeite waard om er eens voor naar hier te komen en de ideale manier om
kennis te maken met deze landelijke streek.Veel afwisseling van paden en een aantal klimmetjes die niet in de
kleren kruipen.Het is wel zinvol van op
bepaalde plaatsen waar drukkere wegen dienen worden gekruist, de pijltjes te
voorzien van een bijkomend gevarenbordje, wat op sommige plaatsen al wel werd gedaan.
Tijdens de dag van de sportclub op zaterdag 27/08/11, opent in Lubbeek de Dries- en dalroute. Deze route is een vaste Bloso-route en deze zal feestelijk ingereden worden met een heuse toertocht.
De startplaats is de parking van SMS Lubbeek, Gellenberg 16, 3210 Linden. Om 9u15 houdt de organisatie een welkomstwoord en om 9u30 worden de linten officieel doorgeknipt. Vanaf 9u30 mag er gestart worden. De laatste start is voorzien om 12u. Inschrijven gebeurt aan de inschrijfbalie van de dag van de sportclub aan het basketterrein en kan vanaf 9u.
Er is keuze tussen 12km (kids), 24km, 36km of 47km. Douches en afspuitstand is voorzien. Er is geen bevoorrading onderweg maar deelname is wel gratis. Iedereen die zich inschrijft is bovendien verzekerd en krijgt een noodnummer mee. De eerste 100 deelnemers ontvangen een leuk fietsgadget.
Toertocht (35-55 km) van De Lebbeekse Fietshappening van Handbalclub Elita te Lebbeke op 21-08-2011.
Op zondag 21 augustus 2011 afgezakt naar de Lebbeekse Fietshappening.Toen ik hier vier jaren geleden ben komen rijden in de tijd dat ik pas aan toertochten begon deel te nemen, ben ik hier tijdens de laatste kilometers aangereden geweest door een wagen.Buiten wat schaafwonden en gescheurde fietskleding ben ik er toen wel mijn bike bij ingeschoten, want het kader was door de botsing uit de haak geraakt.Hier eindigde het leven van mn eerste fietske.De kosten zijn vergoed geweest door de verzekering van de autobestuurder die mij geen voorrang van rechts verleend had.Hij woonde daar trouwens op het kruispunt!Vier jaar en vier bikes later had ik zin om hier nog eens terug te starten, ook al was er dit weekend enorm veel keuze aan tochten!Maar omdat ik de vorige jaren deze tocht had gelaten voor wat hij was ten voordele van anderen, kwam hij nu nog eens op de eerste plaats.
Omdat ik me nog van toen herinnerde dat het vertrek gelegen was in een straat met weinig parkeermogelijkheden, de eerste de beste parking die ik tegenkwam opgedraaid.Dat was in de Poststraat op 600 m van de start.Het was niet nodig geweest, want er was bitter weinig beweging aan de sporthal.Me ingeschreven en om 09.50 u vertrokken.De eerste 6 km brachten boerenwegeltjes door weiden, servitudenpaadjes en redelijk wat verharde wegen en asfalt ons richting Opstal en Buggenhout.Als de rest van de tocht er ook zo zou uitzien, dan zou ik vandaag niet zo erg vermoeid toekomen, ging er door mijn hoofd, maar dik 60 km later zou ik wel anders piepen!Dra reed ik in het spoor van de twee mannen die zich even voor mij hadden ingeschreven.Ze reden traag, het zullen gelegenheidsbikers geweest zijn, alhoewel ze beiden toch over een mountainbike en fietskleding beschikten, uitgezonderd een helm!Er kwam ook iemand achter me rijden.Het is uitzonderlijk dat ik gevolgd wordt zonder voorbij te worden gestoken!Omdat ik het niet prettig vind dat er iemand in mn wiel hangt, even gedemarreerd en de twee mannen voorbijgegaan.Maar de biker bleef zijn haas volgen!
Op 7,50 km doken we het mooie en donkere Buggenhoutbos in en reden over de brede kiezelpaden in het gezelschap van de vele joggers die er hun rondjes liepen!Zo veel lopers op zon beperkte oppervlakte krijg je zelden te zien!We reden zon dikke twee kilometer tussen de statige bomen.Wanneer we het bos uitkwamen zag ik niet direct pijltjes staan tot ik aan de overkant van de weg bordjes zag hangen die de splitsing aangaven tussen de 35 km en de 55 km.De man die me was blijven volgen koos voor de korte route.Toen ik even halt hield om aan een jogger te vragen welke de naam was van dit bos, sloegen ook de twee andere bikers af voor de korte toer.Even gewacht en aan het darmpje van mn drinkzak gelurkt.Er koos nog een koppel bikers voor de korte route.En van dan af begon voor mij een eenzame tocht, want het zou tot aan de bevoorrading duren eer ik nog deelnemers te zien kreeg!Ik dook weer het Buggenhoutbos in aan de andere zijde van een straat om er na gelijkaardige grindpaadjes op km 13 uit te komen in een meer open vlakte, omringd door groen en bomen.
Ik werd de Kasteelstraat van Buggenhout in gestuurd.Aan het begin ervan staat een schilderachtig gelegen hoeve. Rechts van mij reed een man rondjes met zijn paardenracewagentje.De kasseitjes gingen over in kiezel en onverhard.Een fazant vluchtte er van het pad het veld in.Dan ging het rechtsaf en was het even klimmen over een mooie veldweg vol steenbrokken.Door de lichte helling kon je het pad mooi voor je zien liggen baden in de zon.Hier kwam de eerste echte inspanning die zich liet voelen in de beentjes.Eens boven, een kort stukje over een asfaltbaantje waar veel mannen op de racefiets passeerden en waarbij mn aandacht getrokken werd door een merkwaardige plompe toren.Het parcours even verlaten en er naartoe.Want ik ben nooit benieuwd, maar wil wel alles weten!Achter de toren stond een aanbouw van zeer recente datum.Aan een volgend kruispunt gaf een plakkaat mij de gezochte uitleg!Het betrof de woontoren of donjon van het Hof ten Houte in Ten Houte, de oudste woonkern van Peisegem.De vervallen boerderij die er ooit achter was gebouwd werd door de eigenaar afgebroken en vervangen door een nieuwbouw.De toren zelf werd gerenoveerd.Toch een merkwaardige combinatie!De mannen van de MTB-club Straf in Bergaf uit Opwijk hebben het in hun forum soms over Peisegem!Zou ik hun heimat nabij zijn?
Inderdaad, na de doortocht van de veldweg kwam ik terecht in Opwijkse straten om via een volgende smalle veldweg, geprangd tussen twee prikkeldraden, richting Leireken gestuurd te worden.Ik heb het toch niet zo begrepen op die paadjes tussen prikkeldraden!En er zouden er nog een paar komen, zelfs eentje tussen een rij wilgen en prikkeldraad waar je bijna geen plaats meer had om te rijden!Eén schuivertje en je kon Johnny Hoogerland achterna!Eens de kern Leireken bereikt, werden we een veldweg naast de spoorweg op gestuurd. Gevolgd door een korte, maar plezante een uiterst smalle track tussen kleine geknotte wilgen waar je hun wortels en andere hobbels diende te trotseren.Daarna ging het door een uiterst smal en laag tunneltje onder de spoorweg richting natuurgebied Broevink.
Toen ik me even aan de kant had gezet voor een minuut rust en ter consumptie van een slok uit mn lurkzak, kwamen me vier bikers voorbij gereden.Aangepikt tot aan de bevoorrading na 21 km op het grondgebied van Merchtem.Aan het gezicht van de laatste van de vier was te merken dat de inspanningen niet in zn fietskleren gekropen waren toen hij afstapte aan de pauze.Het kan ook zijn dat de mens last begon te krijgen van de opkomende warmte die me later ook parten zou spelen.Hij vroeg me of ik was wie ik ben!Ik vroeg hem of hij ook op het forum actief was.Buiten lezen niet, maar één van zn makkers was VaMalder.Aan de bevoorrading kon je u te goed doen aan bananen, allerlei granenkoeken, water en gekleurde drankjes.Er stonden ook drie mannen met pakken van Blackberry-Mobistar, maar het waren niet mn streekgenoten.
Iets vroeger vertrokken in de hoop onderweg nog voorbijgestoken te worden door het sympathieke VaMalder-viertal, maar buiten één ervan heb ik hen niet meer te zien gekregen.Vermoedelijk kozen zij voor de kortere route.Jammer, anders was ik niet vertrokken zonder nog wat gezegd te hebben.Intussen was ook mijn eurocent gevallen dat VaMalder de biker is met de van kleur veranderende avatar in de vorm van een soort doolhof.Mijn fotografisch geheugen liet me niet in de steek.Even voorbij de splitsing tussen de twee afstanden stak het trio Blackberrybikers me voorbij.Volgde weer een paadje tussen twee prikkeldraden en een tweede kleine tunneltje onder de spoorweg om in een smalle track tussen de weiden te belanden.Daar ben ik even aan de kant gegaan om tegenliggers te laten passeren, een fietsend echtpaar, hun kind door de vader op sleeptouw genomen op een soort derde wiel dat je aan een gewone fiets kan bevestigen.Via een paadje tussen muren van maïsstengels bereikten we de Waaienberg in Opwijk, een plek mij bekend van de Boerenbike en de gezellige Wayenbergkermis die mij nauw aan het hart liggen.We reden over een asfaltbaantje het kruispunt met die enkele huizen voorbij, die in het midden van nergens gelegen zijn.Zo ook de weide waar de Wayenbergtent staat.In een bocht schrok ik me een hoedje (waarom kan men zich geen pet of helm schrikken?) omdat er plots een auto opdook en ik wat te veel het midden van de weg gekozen had!Gelukkig had de bestuurder zijn vaart al geminderd omwille van een honderd meter voor mij rijdend trio stadsfietsers.Zelfs in dit godvergeten gat moet je uitkijken op de weg!
We kregen een aantal veldwegen à la Boerenbike voor de wielen geschoven en ik voelde het in de benen dat het parcours hier veel heuvelachtiger was dan bij aanvang!We zouden er niet zonder de nodige inspanningen onderuit komen!Amusante paadjes leidden ons richting Merchtem en Asse, inclusief een plezante en lekker snelle afdaling over een smalle track om daarna de spoorweg te kruisen aan de stopplaats van Mollem.Even aan de kant voor een minuutje pauze nadat de slagbomen achter mn rug naar beneden waren gegaan.Naar rechts ging het dan richting de grens tussen Mollem en Brussegem waar ik bijna de afslag naar links in een servitudenpaadje miste!De voor deze streek klassieke paadjes door de weiden en servituden tussen velden en tuinen leidden ons door het land van Asse.Zo omstreeks het middaguur was het intussen ook behoorlijk warm geworden!Goed dat er een stevige wind stond die voor verkoeling zorgde.Een eenzame biker met een pak van De Zwette Maanen stak me voorbij.Ik kon het waarderen dat de man me groette en me niet achteloos voorbij reed.Ik was blij van nog eens een andere rijder te zien.Even gestopt omdat ik twee bikers die ik aan de inschrijving gezien had, te voet op hun stappen zag terugkeren en in deze godvergeten wereld zou ik zelf blij zijn indien men zou stoppen wanneer ik in de puree zat of stukken had aan de fiets!Bleek dat één van de mannen gevallen was en mogelijk wat gebroken had!Ze hadden al maatregelen genomen voor overbrenging naar het ziekenhuis.Hopelijk valt het voor de onfortuinlijke kerel nog mee.
Vanaf een asfaltbaantje doken we rechts naar beneden een track in naar de Molen van Ichelgem, gelegen langs de Grote Molenbeek te Sleeuwagen, een gehucht van Mollem.Even gestopt om het gedruis van de beek aan de watermolen gade te slaan.Het oorspronkelijke rad zou door een in een storm ontwortelde boom vernield zijn, de brokstukken afgevoerd door de beek.Ik werd voorbijgereden door één van de vier VaMalder-bikers, degene die het veelkleurige truitje droeg.Hij hield er een stevige vaart in en verdween al snel uit het zicht tijdens de stevige klimmetjes die we over beton- en grindbaantjes voor de wielen kregen.Omstreeks km 30 reden we over het grondgebied van Asse over de servitudenpaadjes mij bekend van de Boerenbike en voorbij het kerkhof van ik vermoed Mollem, tegenover een voetbalveld.Daar waren we daarstraks al gepasseerd, maar dan aan de achterzijde via een track die een bochtje maakt omheen een huis.Aan het voetbalveld ging het rechtdoor, waardoor ik weer onbekende oorden in dook, vermits de Boerenbike daar niet komt.Een mix van wegen leidde ons door het land van Asse.
Op de Boegtweg, want de buurtwegen worden hier aangegeven door bordjes met hun namen, kwam ik twee wandelaars tegen.Boegtweg?Iedereen gooit zijn bucht na verloop van tijd toch weg!Behalve mijn pas verhuisde overburen!Toen hun bedrijfje onlangs over de kop ging heeft een deurwaarder daar acht vrachtwagens niet meer te verkopen materiaal laten afvoeren!De Boegtweg slingerde zich als een kleiachtig pad tussen de maïsvelden om uit te geven op een asfaltbaan aan een eenzaam gerenoveerd huis waar de barbecue stond te smeulen.Het tellertje op mn stuur toonde 38 km.Op kilometer 39 dokkerde mijn bike naar beneden over een smal paadje vol oude overwoekerde steenbrokken van iemand die de zaak hier ooit verhard heeft met bouwafval, om uit te komen aan een woonwijk met enkele recentere woningen, gegroepeerd rond een oud krocht dat in betere tijden het café In de kilo huisvestte.Een weidepaadje, inclusief voor, waar je banden wel durven uitschieten, leidde ons naar een grote baan die we dienden te kruisen.Rond km 42 volgde een kort technisch stukje met te overwinnen putten, geulen en wortels, tussen bomen aan de rand van een bos.Ik ben hier ooit nog al geweest, vermoed ik.Enkele zachte klimmetjes stelden de intussen vermoeid geworden benen op de proef.Gerommel in mn darmen voorspelde niet veel goeds, maar dat ging gelukkig over.Het zal van de warmte geweest zijn.Een verraderlijke warmte.Door de wind had je immers niet het gevoel dat de zon genadeloos op je bolleke scheen!
We arriveerden na 44 km aan het donkere Kravaalbos op de grens met Aalst, alwaar een groot bord de toegang aan fietsers ontzegde.Meer dan wandelen mocht je er niet doen en de pakkemannen zouden er zelfs op de loer liggen om je te vatten!We kregen toch de kans om langsheen de rand van het bos te genieten van een track die tussen de bomen door wat behendigheid vroeg, vooral om plassen en wat slijk te kunnen ontwijken.Om daarna weer de open velden in te duiken op een plek met bijzonder weinig bebouwing.Een groep wandelaars troepte er op een kruispunt van veldwegen samen.De veldweg ging over in een straat waarin drie kapelletjes stonden naast enkele mooie grote en goed onderhouden oudere huizen.Meer bepaald het Houwelgat in Baardegem (Aalst) op 48 km van de start.
De Strammer begon zo stilaan zijn stal te ruiken!Dus een tandje bij gestoken om de laatste kilometers rond te maken.Op 50 km overschreden we weer de grens met Lebbeke op een pad dat door de vaste Millenniumroute wordt aangedaan, doch in de andere richting.Een zeer grote groep fietsers kwam me er tegemoet.We doorkruisten enkele straten in Wieze.Enkele kilometers verder smeet ik alle remmen dicht!Ik herkende de plek waar ik vier jaar geleden was aangereden.Het is het kruispunt van de Waaitjesstraat, Romestraat, Pollepelstraat en Baardegemsestraat.Het zag er daar nog allemaal hetzelfde uit, inclusief het oude verlaten huis en de gerenoveerde schuur tegenover op de hoeken en die het zicht op het kruispunt verhinderen.Zelfs de laatste kilometers brachten ons nog via allerlei kleine paadjes achter en tussen de huizen weer naar af.Door hier en daar van het parcours te gaan of terug te keren om zaken te bekijken, had ik een mooie 60 km rond gemaakt.
Nauwelijks stond ik onder de tent en werden we getrakteerd op een regenbui, gelukkig kort van duur.Drie flesjes icetea en een hot-dog gingen vlot naar binnen.Bier leek me geen goed alternatief met het vooruitzicht van de autorit naar huis in deze warmte.Er kwamen nog mensen toe met de koers- en de stadsfiets.Waarbij één mijn bike nog tegen het asfalt keilde bij het wegnemen van zn fiets.Ik heb op een andere manier genoten van deze rit dan vier jaar geleden, omdat ik deze streek met haar eigen charmes nu al wat beter ken na mn deelname aan de toertochten vanuit Opwijk en Asse.En de voorspelde onweders bleven uit!De organisatie was tot in de puntjes verzorgd met een duidelijke afpijling van het parcours.
Op de foto's het Buggenhoutbos, het Hof Ten Houte te Peisegem, een bruggetje in het bos en de watermolen van Ichelgem.
Ter Dolen Fietshappening te Helchteren op 20-08-2011
Toertocht van de Ter Dolen Fietshappening (30-40 km) te Helchteren.
Het was druk op de E313 en ter hoogte van de parking langs de E314, op 3 km voor de afrit Helchteren, was een aanrijding gebeurd met file tot gevolg.Daarom was ik pas om 14.00 u op pad voor de toertocht.Er waren er toch nog die zich kwamen inschrijven.Het vertrek was net zoals de vorige keren over de speelplaats van de school, via de Technische Schoolstraat waar ik geparkeerd stond en dan via een paadje langs een stuk bos en door een weide die bij mn eerste deelname indertijd ook als parking fungeerde, waardoor de bikers en de autos toen met elkaar in conflict kwamen!
Ik kwam maar zeer moeilijk op dreef en ging maar tergend traag vooruit.Dat had dan wel als voordeel dat ik eens zo lang kon genieten van de quasi ononderbroken reeks singletracks die ons voor de wielen werden geworpen.Leuke smalle paadjes door eindeloze bossen.De eerste 13 km van de tocht, tot aan de splitsing, bestond eigenlijk uit niets anders dan singletracks en hier en daar een bospaadje om weer naar de volgende track te rijden.Twee keren moesten we een smal brugje over, bestaande uit telkens twee planken.Tijdens het eerste gedeelte van de tocht zijn me zon 35 bikers voorbijgestoken, waarvan één grote groep die geregeld halt hield om te wachten op achterblijvers of te overleggen aan de splitsing.
Van kilometer 13 tot 17 kregen we op de lange toer mooie heidepaadjes voorgeschoteld nadat we een veerooster waren gekruist en een golfterrein, waarvan het gras er mooi fris en groen uitzag, waren voorbijgereden.De heide stond in bloei en kleurde de omgeving paars.Ik bemerkte ook pijltjes van een vaste route die daar passeert.Het uitgestippelde parcours leidde ons over diverse zanderige paadjes die goed te berijden waren.Mijn ego werd gestreeld toen ik over een top met los zand bleek te geraken waar ik een biker die voor me reed in het mulle zand had zien neerploffen.Bij het verlaten van de heide via een asfaltweg leerde een groot bord me dat we het natuurgebied Teut en Ten Haagdoorn hadden doorkruist.Het paarse hart van Limburg stond er nog bij, en dat was beslist niet gelogen.Men kan De Teut trouwens zien liggen vanaf de snelweg, kort nadat men verkeerswisselaar Lummen is gepasseerd.Ik kan me niet herinneren dat we bij vorige edities dit gebied op deze wijze voor de wielen kregen.Toen reden we er over een lange saaie weg gewoon dwars doorheen!
Het parcours bracht ons inderdaad in de richting van de snelweg over een iets technischer track door een donker bos met wat draai- en keerwerk.Een deel van de grote groep die halt had gehouden aan de splitsing stak me hier weer voorbij.Even later moesten we naast de snelweg naar boven en onder een brug door rijden die zich op die plek vlak boven onze hoofden bevond.Tracks door de bossen brachten ons in de richting van Hengelhoef.Er stak me een biker voorbij en ik slaagde er in om in diens zog te blijven rijden.We doken een bospad in en het lage struikgewas langs de kanten bewees dat dit pad niet zo vaak bereden wordt.Er kwamen trouwens nog paadjes in de toer voor die aan hun toestand te zien toch niet zo frequent bereden worden.Mijn ego werd een tweede keer gestreeld toen de biker die me daarnet had ingehaald forfait diende te geven op een korte zanderige klim met enkele wortels, terwijl ik met een extra krachtinspanning er toch in slaagde deze wortel te bedwingen en de top te bereiken!Dat gaf een boost aan mn zelfvertrouwen!In een bos met een rechthoekig padenpatroon moesten we aan een omheining rond één of ander bedrijf naar rechts, maar haalde de man me weer in omdat ik twijfelde aan de richting die ik uit moest.Er hing een pijltje aan de omheining, maar net als elders viel het zo moeilijk op in het bos!Er stak ons nog een derde biker voorbij.Veel meer dan vijf deelnemers heb ik na de splitsing niet meer gezien, de grotere groep niet meegeteld.Toen ik voor me een mooie vijver zag liggen heb ik de biker laten gaan en ben ik even gestopt om tot aan het water te rijden.Vorig jaar zaten hier een aantal mensen te vissen.
Het pad voerde ons verder door bossen en omstreeks 25 km over een soort wal of dijk die tussen de vijver en een gracht liep in de richting van het strand van Hengelhoef.Daarna weer het bos in om weer over een aarden wal te moeten rijden terwijl er links een holle weg of droge gracht in de diepte gaapte.Even verder stond een gevarenbordje.Links lagen de resten van wat eens een brug over de holle weg was geweest, terwijl wij naar rechts een tunneltje door gestuurd werden.Om uiteindelijk via een korte lus aan de andere kant van de holle weg uit te komen alwaar we een bruggetje met steile aan- en afloop dienden over te rijden.Het zag er naar uit dat hier vroeger een treintje gereden heeft over een spoor in de holle weg.De omgeving was er woest en prachtig.Het pad vervolgde nu aan de andere kant van de kloof.Zoals elders lagen ook hier een paar stammen over het pad, maar een bunnyhop is aan een stram konijn als den deze niet meer besteed zonder het risico op ongelukken!Mijn bunnyhops lijken eerder op de gang van een konijn met krukken!
Het pad raakte nog eens aan het strand van Hengelhoef om dan weer het bos in te duiken over een singletrack die maar weinig wordt gebruikt, te zien aan het kreupelhout dat er ligt en het feit dat de track zich zelfs maar moeilijk onderscheidt van de rest van de omgeving.Je zag wel dat er nu bikers waren over gereden.Volgde nog een stuk zigzaggend over een pad in een vlakte die kaalgekapt was ter wille van de er aanwezige hoogspanningsmasten.Weer de bossen in om uiteindelijk te arriveren op een brede bosweg tegenover een soort hoeve.Daar naar rechts om via een kasteelhoeve die luistert naar de naam Kasteel Engelhof weer de bossen in te duiken.Daar raakte ik het spoor bijster!De laatste pijl die ik zag wees rechtdoor, maar ik kwam uit in de tuinen van enkele huisjes van Hengelhoef.Op mijn stappen teruggekeerd, maar geen pijlen te zien!Tot ik ineens op de grond een pijl zag die vastgemaakt was aan een dode tak en schuin naar links wees.De tak was waarschijnlijk verplaatst geweest waardoor die pijl niet opviel.Ik heb hem zelf dan maar gedraaid en wat meer in het zicht gelegd.Verderop wezen pijlen inderdaad richting een singletrack naar boven.Ook deze track viel niet op in de omgeving, maar dat maakte hem des te mooier.Ik reed nu weer de huisjes voorbij die nu rechts van me in de diepte stonden.
Uiteindelijk bereikte ik na 32 km de bevoorrading die toch vrij laat kwam op een toer van 45 km die er uiteindelijk 42 bleken te zijn!Twee van de drie mannen ter plaatse waren al aan het opruimen.Er was sportdrank en er lagen appelsienen om te eten.Bij het vertrek had je een suikerwafel meegekregen.Ik zal er één van de laatsten geweest zijn, alhoewel men er wist te vertellen dat er nog een oudere persoon vertrokken was om drie uur.De man die naast de appelsienen zat vroeg me wat ik van de toer vond.Zeer mooi, ik kon me van vorige edities niet meer herinneren dat het zon mooi parcours was met zoveel singeltracks en bossen.Maar de bepijling was ondermaats.De pijltjes vielen niet op, er zat geen logica in, soms zag je pas op een kruising zelf het pijltje hangen, soms hing het meters voor de afslag, dan weer vlak er bij.Vaak was er geen bevestigingspijltje na de afslag.Soms moest je aan splitsingen verderop kijken in elk pad om dan daar een pijltje te kunnen zien hangen en te weten welke kant je uit moest!Ik ben maar een trage rijder, maar ik kan me best voorstellen dat dit voor snellere jongens veel ergernis heeft veroorzaakt.De man ter plekke wist me te zeggen dat ik niet de enige was die opmerkingen maakte over de afpijling.Vermoedelijk gebeurd door mannen die de omgeving op hun duimpje kennen, maar dan toch niet gewend zijn van zelf veel toertochten elders te rijden.
Ik meen me van vroegere edities te herinneren dat men deze bevoorrading eigenlijk twee keren passeert als men de lange toer volgt, maar dat ze de eerste keer een beetje op afstand van de route ligt waardoor ze niet opvalt als er geen bikers samengetroept staan.Voor de grote toer is er dan een extra lus die weer uitkomt op dezelfde bevoorrading.Want de kerel aan de appelsienen vroeg me trouwens of ik er pas de eerste keer passeerde!Soit, we doken weer naar rechts de bossen in om tussen de bomen door een oud lemen huisje met kleine ramen en groengeschilderde luiken te ontwaren dat aan een vijver ligt.Er stonden nadars rond het huisje met de melding dat het verboden toegang was.We moesten kort langsheen een drukkere baan om voorbij een ingang van Hengelhoef en een oprit naar de snelweg te rijden, en even verder rechts weer over een track naar beneden het bos in te duiken.Rechts lag de grote vijver van Hengelhoef.Volgde nog een kort technisch stukje met draai- en keerwerk tussen boompjes en over bultjes terwijl men in de verte het geroep hoorde van de kinderen die zich aan het strand amuseerden.De laatste tien kilometers bestonden weer uit een speeltuin van singletracks.Aan de Kruisvenstraat, met huizen die een gouden medaille verdienen voor het meest smetteloze grasperk, moesten we schuin een drukke weg oversteken om dan weer het bos in te rijden over een afwisseling van bospaden en singeltracks.
De aanduiding van de laatste kilometer was een teleurstelling omdat het tellertje toen 41 km afklokte en ik nog wel gerust had kunnen doorgaan!Maar omdat ik zeer traag had gereden was de tijd intussen toch al goed verstreken!Mijn fiets was niet zo vuil, alhoewel we hier en daar toch enkele natte stroken hadden moeten trotseren, zodat ik toch van de tuinslangen aan de bikewash gebruik gemaakt heb om de bosgrond van mn fiets te spuiten.Een Ter Dolen Triple en een boterham met kaas sloten voor mij deze dag op de gepaste wijze af.Echt zonde was dat één van de meisjes die er aan het helpen waren een glas met dit gouden vocht uitkieperde over de rok van haar moeder.De dames die jetons verkochten verdwenen, de tenten werden zo langzamerhand gesloten en de deelnemers voor de Italiaanse avond gingen de zaal binnen.Nog een groet aan de eenzame man die nog steeds parkeerplekken aanwees om dan de 90 autokilometers naar huis weer aan te vatten over een snelweg met weinig verkeer en met de zon in de ogen!Een prachtig parcours in de bossen, een echte speeltuin voor de singletrack-liefhebber, maar de afpijling kan stukken beter!
Op zaterdag 13-08-11 de mountainbikewedstrijd van WTC Den Hoek aan De Leeuw Van Vlaanderen gereden. Zes rondjes, samen goed voor 24,45 km door de bossen van Stoppelbergen op de Nederlandse grens. Na een tijdje had ik door dat we via de achterzijde van Athena reden op het pad waar ook de "groene route" passeert. Athena, een constante in mijn leven? Eén zaak in de uitslag van de koers was met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid voorspelbaar! Meer bepaald mijn laatste plaats! Toen de eersten al met een pint in hun handen stonden moest ik nog starten aan m'n laatste ronde! Maar ik heb al m'n rondjes toch gereden, wat niet van iedereen kan gezegd worden! Het heeft me zelfs een prijs opgeleverd: een tapvaatje pils, een drinkbus en een fietstruitje in een flets fluo geelgroen! Toen ik aan supporterende niet-rijdende Papegaaien twee vingers in de lucht stak om te tonen dat ik nog twee rondjes te rijden had, hoorde ik de commentator in zijn beste plat Antwerps door de micro roepen dat ik het V-teken maakte voor "peace"! Hij moet zeker gedacht hebben dat hij met Tyler Farrar te doen had! Er waren vier deelnemers van De Papegaai Bike Team waarvan onze voorzitter Cracra de derde prijs wegkaapte onder de vorm van een mooi gevulde mand met eet- en drinkwaren. Hij stond er ook met een stand en testfietsen ter promotie van zijn nieuwe zaak www.bikeaholic.be in Stabroek. Een kleinschalig en gezellig evenement op een boogscheut van de voordeur. Spijtig dat het slechte weer roet in het eten strooide!
Toertocht (25-35-45 km) van MTB Palmzondag te Herk-de-Stad op maandag 15-08-2011.
Ondanks de zondag toch zwaar afgezien te hebben tijdens de Oeterdalmarathon in barslechte weersomstandigheden en nog veel schoonmaakwerk en was gehad te hebben, de maandag toch weer vroeg uit de veren om de tocht in Herk-de-Stad te komen rijden.Ik had deze vroeger al een keer of twee gereden en deze rit was me telkens zeer goed bevallen.Ik zou er spijt van gehad hebben hem deze keer zonder deelname te hebben laten voorbijgaan.Toch weer een lange autorit zoals daags voordien.
Ingeschreven en even over 10.00 u van start gegaan.Na 3 km verharde wegen om het dorp uit te komen via de grote baan langs dewelke ik daarnet in Schulen was gearriveerd, doken we het Lummens Broek in over een kiezelpad dat langs een schilderachtige oude hoeve passeerde.Volgden een aantal verharde paden, afgewisseld met korte strookjes off-road om na 7 km dan het bos in te duiken over de eerste echte singletrack die we voor de wielen geworpen kregen.Ik werd voorbijgereden door een biker die er een stevige vaart in hield en wiens gespierde gladde kuiten deden vermoeden dat hij een geoefend rijder was.Kon ik toch ook maar zon tempo halen!Even later stond de kerel langs de kant en riep me wat toe tijdens het passeren.Ik kon zijn taaltje niet zo goed verstaan, maar ik vermoed dat hij wilde zeggen dat wat komen ging er moeilijk bij lag!Dat was niet overdreven, want dra dook ik een holle weg in waarvan ik me afvroeg wie daar fietsend doorheen gekomen is.De bodem was verzadigd van het nat en vormde één grote zachte slijkerige brij!Toch maar even te voet er doorheen geploeterd teneinde mijn krachten niet al direct van bij aanvang te verspelen!Daarna werd de ondergrond weer beter, ook al lag alles er na de regen van gisterenochtend nog vettig bij.Omdat mijn remmen het in de eerste twintig kilometer van de rit in Opoeteren reeds begeven hadden en ik bovendien nog problemen had met de versnellingen achteraan, had ik voor vandaag mijn oude ros nog eens van stal gehaald.Eigenlijk zijn alleen het stuur en de wielen nog origineel.De rest is onlangs nog allemaal vervangen, zelfs het frame.Maar als je intussen het comfort van een fully gewend bent, dan valt zon hardstaart toch dik tegen als je door een hobbelig weidepaadje fietst en het zadel in je kont geramd krijgt!Het was toch ettelijke kilometers wennen aan mijn oude vriend!Na 9 km reden we door Lummen.
Vettigheid maakte weer plaats voor een degelijke ondergrond en na een eerste stevige klim toonde een bord aan dat we de top van de Willekensberg bereikt hadden.Met Opoeteren nog in de beentjes was ik blij dat ik bovengeraakt was!Even de baan over om aan de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Beukenboom weer het bos in te duiken!Men zou gaan vermoeden dat zelfs de Moeder Gods de vrienden van Natuurpunt een warm hart toedroeg!En ook de bikers, want vanaf kilometer 7 tot en met kilometer 13 werden we vergast op een aaneenschakeling van leuke singletracks door donkere bossen.Het aanzwellend geluid van voertuigen bewees dat we in de buurt van de snelweg reden.Na een veldweg bereikten we na 14 km de Duizendjarige Eik die in het middelpunt staat van een cirkelvormige houten afsluiting.Even gestopt om deze oude reus eens goed te bekijken.Ik was er niet de enige, want de boom genoot ook de belangstelling van wandelaars wiens pad we nog zouden kruisen.Oranje pijltjes toonden dat op een deel van ons traject ook een wandeltocht was uitgestippeld.Tot aan de eerste bevoorrading op 21 km werden we vergast op vele kleine singletracks, afgewisseld door andere wegen en paadjes.Twee stoere potige bikers stoven me voorbij en deze gasten lieten zich blijkbaar niet verschalken door een plots klimmetje dat zich achter een bocht aandiende en ondergetekende wel te grazen had!
Die bevoorrading werd bevolkt door vriendelijke mensen.Er lagen peperkoek, cake en koeken en er was sportdrank om de dorst te lessen.De potige bikers stonden er ook en ik vermoed dat één ervan aan het zeggen was dat deze toer niet de belangstelling geniet die hij verdient.Toen ik een stuk peperkoek achter de kiezen stak arriveerden twee mij bekende personen die ik al een tijdje niet meer te zien had gekregen.Dus een leuk weerzien met Nidecker en Nideckerin!Laatstgenoemde kunnen overtuigen om toch te kiezen voor de langste afstand!Want volgens de blonde schone aan de bevoorrading zouden we een mooi stukje voor de wielen krijgen.Inderdaad konden we genieten van vele plezante tracks door de bossen.Bij een stevige klim en na enkele bultjes, was Nidecker ineens een stuk voorop en zag ik hem in de verte rijden terwijl de pijlen naar rechts wezen!Toch niet verkeerd gereden zeker?Op de volgende bochtige tracks speelde ik ook Nideckerin kwijt!Zou zij op zoek gegaan zijn naar haar verdwenen beer?Met de gedachte dat ze nog achterop waren even halt gehouden op een met prachtige bloemen begroeide open plek in het bos.Een man en een vrouw die ik aan de bevoorrading had zien toekomen aangesproken met de vraag of ze mijn metgezellen niet gezien hadden!Neen!Toch maar verder gereden om vast te stellen dat zij al voorop waren en op mij stonden te wachten!
Rond kilometer 30 reden we door een dorpscentrum van vermoedelijk een Lummense wijk met mooie huizen, om dan lekker naar beneden te kunnen razen over een semi holle weg die zich tussen de tuinen van huizen naar beneden stortte.Tot groot ongenoegen van de honden die deze tuinen bevolkten en dat lieten merken door luidkeels geblaf alsof ze ons ter plekke met fietspak en al zouden verslinden!In het zog van het duo dat ik in het bloemenveld had ontmoet verder gereden.Toen deze mensen halt hielden bij een aantal ezels in een weide, riep Nidecker dat ze zijn broer met rust moesten laten!Zelfkennis is het begin van de wijsheid!Met zn vijven, ik als laatste,doken we een mooie bochtige track door de bossen in.Aan de eerste grote bult goed aangezet, om dan bovenop te moeten stoppen achter de twee bloemenveldbikers.Nideckerin krabbelde namelijk recht.Zij was net voor hen gevallen en had daarbij een boomstammetje op luttele centimeters gemist!Een zwart en zanderig smoeleke en idem dito fietspak, waren buiten enkele schaafwondjes aan kin en lip, het enige gevolg van deze buiteling.Vermits alle tanden nog in de eetkamer stonden, kon de rit in gemoede, doch met iets minder zekerheid vanwege de gevallene, worden voortgezet!
Toen het tellertje rond de 40 km aantikte, passeerden we het mooi gelegen en thans in de zon badende Schulensmeer!Bootjes spelevaarden er op het water en surfers hoopten er tevergeefs op een weinig wind.We vervolgden onze weg over een kiezelpad naast het meer en langs vissers die zich daar hadden neergezet.Grote plassen dienden te worden ontweken!Via een pad door gras, onder een warme zon, tussen een dijk langs het meer en een waterloop, ik vermoed de Demer, keerden we terug naar de startplaats.Daar zaten mij nog bekende fietsliefhebbers, meer bepaald Carlito en zijn kompanen van de Bierbikers.Wat is de wereld klein!Nideckerin deed bij het genieten van een frisdrank nog eens uitvoerig het verhaal over haar te intieme kennismaking met de lokale bosgrond.Want ondanks de ook ietwat geschonden lip bleek ze toch enkel letterlijk op het mondje gevallen te zijn!Wat bij ons de idee opwekte dat zij, en wij, misschien ook gebaat zouden zijn bij een soort helm voor op de mond!Een soort muilkorfje voor bikers! Dat kleinood zou meteen twee doelen heiligen.Het zou lippen en tanden beschermen bij een val en ten tweede ook de stilte alle eer aandoen!Alvorens afscheid te nemen deden we ook het hamburgerkraam eer aan.Als laatsten, want wij verorberden er de drie nog resterende broodjes, zodat deze mens zijn winkeltje kon sluiten.Zijn kraampje stond er al toen ik vertrok.
Mooie tocht, eindelijk nog eens mooi weer, zorgvuldig afgepijld en gebruik gemaakt van kalklijnen om het ons gemakkelijk te maken en een zeer afwisselend aanbod van paadjes en tracks.Vriendelijke mensen aan start, pauze en aankomst.En plezant gezelschap onderweg!Van de bikewash en douches geen gebruik gemaakt.
Oeterdalmarathon (25-40-75-100-115 km)van WTC Blijf Jong en WTC De Wringers te Opoeteren op 14-08-2011.
Toen ik op deze zondagochtend bij het krieken van de dag opstond en naar buiten keek, verdwenen door de neergutsende regen als bij donderslag alle illusies en hoop op een mooie zomerdag en veelbelovende rit met de bike als sneeuw voor de zon!Toen ik met kleine oogjes mijn ontbijt verorberde kletterde de regen hoe langer hoe harder op het dak van de veranda.Omdat ik de toer met Vos in de bossen zou meerijden, met de moed der wanhoop vertrokken voor een autorit van 110 km nadat ik op de radio vernomen had dat er door het hondenweer op diverse plaatsen al ongevallen gebeurd waren.Vloekend door het feit dat ik de computer nog had aangezet om het forum te raadplegen, uiteindelijk was vergeten te kijken en het ding had laten op staan!Wegenwerken in Wommelgem en in Ham met de elektronische dreiging dat er verhoogde snelheidscontroles waren!Het feit dat ik een parkeerplek kreeg toegewezen zo dicht bij de start, bewees dat er nog niet veel deelnemers waren opgedaagd.De inspanningen van de inrichtende clubs verzopen letterlijk en figuurlijk in de voorspelde twintig liter water per vierkante meter!Bovendien nog een kwartier te laat aan de start!De Vos had reeds het hazenpad gekozen!Ik kwam niet toe met de op voorhand voorziene tien euro in mijn achterzakje omwille van de vijf euro waarborg voor het nummerbordje!Rugzakje dus weer helemaal open moeten doen!In de gietende regen mijn stuurbordje bevestigd!Gekkenwerk om nu te gaan fietsen!
Vijfhonderd meter na de start zag ik er al uit alsof ik door de inhoud van een beerton besproeid was geworden geweest!Mijn eurocent viel!Dat noodnummer op de achterkant van het stuurbordje even op een papiertje genoteerd!Want door het water begon de inkt van dat etiketje al uit te lopen!En misschien zou het vandaag wel eens van pas kunnen komen!De bossen die er hier bij mooi weer zo mooi bij liggen boden een troosteloze indruk in een verzopen landschap. De illusie op het rijden van de 100 km werd al snel afgezwakt tot de hoop de 75 km rond te maken!Het zouden 75 km worden doorheen een waar slijkparadijs, van de eerste tot de laatste centimeter!Al goed dat de Fat Albert en de Nobby Nick bij eerdere tochten mijn vertrouwen hebben kunnen winnen om het slijk zonder glijpartijen te kunnen trotseren.Het eerste klimmetje herkende ik van bij vorige edities en noopte mij net zoals toen tot afstappen.Idem dito voor de twee bikers die volgden en mij moed inspraken door te zeggen dat het verder tijdens de rit nog veel meer klimmen geblazen zou zijn!Deze opkikker kon ik nu echt gebruiken!Verderop voelde ik de hete adem van twee bikers in mn nek, net op het moment dat ik een enorme plas naderde!Om niet voor watje versleten te worden, er regelrecht doorheen gereden, gevolgd door de twee bikers die op dit nat leken te kicken!Maar de plas was dieper dan verwacht!Tot aan onze knieën stonden we in het water!Om een volgende passant te horen zeggen en tonen dat er naast de plas een paadje was!En waterdichte sokken hebben nog slechts weinig nut als men zo diep in het water staat!Verder op mn pad kwam er iemand naast me rijden.Het bleek Sofeurken te zijn.Deze mens zal zich zijn kennismaking met deze streek en ondergetekende in het verre Limburg wel in betere omstandigheden voorgesteld hebben.Omdat mijn tempo lager ligt dan dat van de gemiddelde biker zit samen rijden er voor mij zelden in.Maar ik zou hem later nog ontmoeten aan de bikewash en aan zn auto.
We kwamen de bossen uit in een straat die ik herkende van toen ik met een Limburgse clubgenoot hier eens een nachtrit gereden heb.Zijn huwelijk met een vrouw uit onze contreien is de reden dat hij Papegaai is geworden.Het was de Hoevestraat in Dilsen-Stokkem en ik zal ze nooit nog vergeten omdat ik tijdens die nachtrit niet gezien had dat er in de straat verkeersremmers geplaatst zijn in de vorm van halve cirkels waarover ik toen bijna met mijn klikken en klakken gevlogen ben!Na nog enkele straten in Dilsen-Stokkem arriveerden we aan een diepe groeve.De poorten van de hel gingen open, want we werden door een extreem vettig pad gestuurd waarvan de bodem omgewoeld was geworden geweest door machines en bulldozers!Vermengd met zoveel regenwater was daar voor mij geen doorkomen aan!Mijn tellertje toonde amper 20 km en de moed zonk samen met de modder in mijn schoenen!De fietsbanden vol slijk, de remmen die al weggesleten waren en alsof dit nog niet genoeg was weigerden de versnellingen achteraan alle dienst!Een aanslag op het materiaal was een feit!Als een gek moest ik op een kleine versnelling verder!De eerste bevoorrading diende zich aan na 23 km aan het stationnetje van As.Twee mannen van aan de bevoorrading hebben me geholpen om de versnellingen op een aanvaardbare stand te zetten zodat ik toch op een deftige wijze mijn rit kon vervolgen.Een van mn redders in nood zou ik later nog treffen aan de toog bij aankomst.
Van rubber-12 verwonderde het mij dat hij via een berichtje liet weten dat hij vertrokken was voor de 75 km om 10.00 u met als aanvulling goed zot.Want bij regen zou hij niet gekomen zijn!Zijn boodschap beantwoord met me too, maar dat had enkel betrekking op goed zot en niet op het tijdstip van vertrek!En hij maar trappen om me in te halen.Het slechte weer zal zijn achtervolging ook wel vertraagd hebben!Verzopen paadjes maakten kennis met mn banden, verstand op nul, de blik op oneindig.Nog een geluk dat het nat enkel van onder kwam!Het had intussen toch opgehouden met fel regenen.De keuze met of zonder terrils was deze keer voor mij snel gemaakt!Wat kan een pannenkoek daar boven nu gaan doen, laat staan in deze omstandigheden.Na een houten trap diende zich na een 40 km de tweede stop aan.Daar had iemand naar me gevraagd, ik dacht rubber-12 die me eventueel via de terrils zou hebben ingehaald, maar ik vermoed dat het Vos in de bossen geweest is.En de rubber overal maar vragen of die met zijne Papegaai al gepasseerd was, zich afvragend of ik soms dope geslikt had omdat hij er maar niet in slaagde me in te halen!Aan de tweede stop onder een hutje met een eigen weerstation (als de steen nat is, regent het, ziet hij wit, dan sneeuwt het, zwiept hij heen en weer dan is er wind, ) waren de mannen blij dat zo stilaan de laatsten zich aandienden.Verderop stonden twee mannen van de clubs al klaar om de pijlen weer weg te halen.Ze wisten me te zeggen dat ik nog niet de laatste was!De biker met stuurnummer 76 had die eer en dat was de rubber bleek nadien.
Na 50 kilometer wist hij me dan toch in te halen, fulminerend over het feit dat ik hem in de waan gelaten had op quasi hetzelfde ogenblik te zijn vertrokken, terwijl ik drie kwartier voorsprong had genomen!Hij zag er even verzopen uit als ik, waardoor hem de zin verging om ook de Vos nog te vloeren.Wij deden als hekkensluiters de derde bevoorrading aan en daar ontspon zich een geanimeerd gesprek over zaken die niet voor publicatie in aanmerking komen!Met dank aan de mensen die zo lang op ons gewacht hebben met hun lekkernijen.Want aan de bevoorradingen was een overdadige keuze aan koeken en bananen.Het laatste derde van de tocht afgemaald.Zelden heb ik zo de kilometers afgeteld, zo uitgekeken naar de aankomst!Een pittige helling gaf me de doodsteek waardoor de rubber een aanzienlijke voorsprong kreeg en ik hem enkel nog op langere rechte stukken in de verte door het bos zag klieven.Als apotheose kregen we nog een lastig paadje naast diepe voren die vol water stonden!De aanblik van het voetbalveld was een verlossing, maar tegelijk ook een overwinning, omdat ik het al na twintig kilometer eigenlijk niet meer zag zitten en toch doorgebeten heb in plaats van aan de eerste de beste die ik ontmoette de snelste weg naar af te vragen!Ik ben trouwens een aantal keren wandelaars tegengekomen die het natte weer evenmin schuwden!
De lekker warme douche deed de modder verdwijnen en vergeten.Aan de toog ontstond al snel een geanimeerd gesprek tussen Rubber, de Vos en twee Wringers, overgoten met een blonde of bruine, waardoor wij weer als allerlaatsten bijna letterlijk met de bezem buitengeveegd werden!Zelf was ik te moe om nog veel te zeggen!Zelfs buiten gingen de discussies nog verder!De voorzitter van de Wringers herinnerde me zich nog van vorig jaar, omdat hij me toen tijdens een stortbui de snelste weg naar af gewezen had.Ik ben toen nog ergens gaan aanbellen om te vragen waar de Dornerstationstraat ergens was nadat ik er 107 km op had zitten, mijn op twee na langst gereden afstand.Thuis nog wat werk gehad om fiets en spullen proper te krijgen.En omdat rubber me aangeboden heeft om de mankementen aan remmen en versnellingen onder handen te nemen, is dat ook weer een zorg minder!Of in nood leert men zijn vrienden kennen!Jammer voor de clubs die met een 70 marathonrijders en een 105 toertochtrijders het aantal deelnemers terug zagen lopen tot één derde van het verwachte aantal.De tijd, moeite en centen die er in gestoken zijn blijven immers hetzelfde!Maar aan ons heeft het dus niet gelegen!
Tweede Mellowbikers Nightride te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011
14-10-2011: Nightride Bergen op Zoom:
Na het daverende succes van vorig jaar organiseren de Mellowbikers wederom een unieke Nightride in de bossen van Bergen op Zoom. De route zal helemaal gepijld zijn, dus individueel of in groepjes te rijden! De tocht start en eindigt bij de Stayokay te Bergen op Zoom
Wanneer: Vrijdag 14 oktober Vertrekpunt: Stayokay Bergen op Zoom | Boslustweg 1 Starttijd: 20:30 - 21:00 Afstand: Tussen de 25 a 30 km Kosten: 5,-
Na afloop heerlijk genieten van een GRATIS kop soep!
Toertocht te Bekkevoort (15-25-40-48-65 km) van de
Megabikers op 07-08-2011.
Vandaag zondag de toertocht De Parel van t Hageland van
de Megabikers gereden in Bekkevoort.Eerst en vooral de GPS van de auto wat om de tuin geleid, want die wil
me altijd over Lummen sturen en dat is dik 20 km meer.Via Geel-Zammel, Westerlo en Averbode gaat
het immers ook!Me ingeschreven en voor
een luttele drie euro zou ik vandaag mijn hart weer kunnen ophalen.Een bericht gestuurd naar rubber-12 om mijn
vertrek te melden, terwijl hij letterlijk achter mn rug stond!Dus zijn we samen vertrokken omstreeks 9.45
u, maar lang zouden we niet samen blijven, vermits mijn tempo een stuk lager
ligt.Via de achterkant van het
voetbalveld en een stukje rustige betonbaan werden we het Hondstraatje in
gestuurd.Reeds na een kleine vier
kilometer volgde al een eerste kuitenbijter.Het voordeel ervan is wel dat ze meestal gevolgd worden door een plezante
afdaling, dus ging het even later inderdaad lekker snel weer naar beneden.In wat volgde kregen we een mengeling van
veld- en assenwegen voor de wielen geschoven.Het traject volgde min of meer de richting van de snelweg.Rustige paadjes, alhoewel je soms diende uit
te kijken bij het kruisen van verkeerswegen.Daar waar we een brug over de snelweg over moesten, even gestopt om het
noodnummer te noteren.Op diverse
plekken hingen immers bordjes met het nummer van de oppikplaats in geval van
problemen en het te bellen noodnummer.
Na tien kilometer moesten we rechtsaf de velden in en leidde
het paadje ons over een korte maar stevige klim, gevolgd door een lekker lange
en snelle afdaling over een kasseiweg in een mooie holle weg.Ik ben verzot op die holle wegen in Brabant.Bij ons vind je dat niet.Er kwam een zware klim in de buurt van de
snelweg, eerst over asfalt en aan een huis boven overgaand in een aarden
weg.Ik ben hier nog al over gereden bij
een toertocht.Toen stond er beneden een
bordje met de naam van de klim en de hellingsgraad.Dat was vorig jaar tijdens de toer van de
Tieltse Wielervrienden eind augustus.Het
was de moeite om boven even te stoppen en eens achterom te kijken naar het
mooie vergezicht.Eens boven reden we
een tijd door boomgaarden waarvan de bomen vele vruchten droegen, appelen en
peren.Aan de andere kant van de snelweg
kon je grote windmolens in aanbouw zien staan.Ze zouden een hele tijd het uitzicht blijven beheersen, want de toer
slingerde zich in deze omgeving heen en weer.We kregen ze zelfs van zeer dichtbij te zien.Op een gegeven ogenblik reden we pal naast de
snelweg en moesten we naar boven het gras in.Dat was daar even te voet.Via
een brug voor landbouwverkeer moesten we de snelweg over aan een boomgaard
waarvan de rode appelen mooi afkleurden tegen het groen van de bladeren.Een opgespannen lint toonde aan dat we hier
op de terugweg nog eens zouden passeren.We volgden nu het traject van de vaste rode route van Diest.Na 22 km kwam de bevoorrading aan de voet van
de snelweg die een stuk hoger lag en onder een partytent die het hard te
verduren kreeg van de wind in de open vlakte!Er was daar keuze genoeg om te smullen: bananen, appelsien, cake,
rozijnencakejes en roodbruine en groene drankjes.Dat rode had toch wel een speciale smaak!
Na de bevoorrading ging het verder naast de snelweg en was
het optornen tegen de felle wind in over een zachte opwaartse helling.De snelweg weer over via dezelfde brug met
het opgespannen lint.Dan keerden we langs
de andere kant op onze stappen terug.Deze keer lekker naar beneden zoeven met de wind in de rug.Eens weer beneden op de grens met Halen,
bemerkte ik een brug onder de snelweg waar autos geparkeerd stonden.Ik zag er ook een biker voorbijkomen en vroeg
me af of we daar zonet gepasseerd waren en of daar de bevoorrading stond!Even onder de brug doorgereden en ik bleek
gelijk te hebben.We hadden dus een
rondje om gereden.Maar op diezelfde
plek werd ik even met de neus op de harde realiteit geduwd en liepen de koude
rillingen even over mn rug.Er stond
daar een kruis achter witte kiezelsteentjes ter herinnering aan Shana Appeltans
en Kevin Paulus die daar op 2 januari 2010 werden vermoord!Ik ben nu wel content dat ik onder die brug
gereden ben, anders had ik het niet gezien. De volgende kilometers moest ik daar toch even
aan denken.Als er nu in een handgemeen
of een ruzie iemand een duw krijgt, ongelukkig valt en het leven laat, dat kan
ik nog begrijpen.Maar voor een doorsnee
sterveling zal het nooit duidelijk zijn wat er in de geest omgaat van een
persoon die zonder enige reden zon moorden pleegt.Ik zou geen mes in iemands lijf kunnen
ploffen, tenzij het een kwestie zou zijn van hij of ik misschien!Met deze griezelige gedachten vervolgde ik
mn weg tussen de perenbomen.
In het eerste gedeelte van de tocht zaten nogal wat verharde
wegen en vermits ik er tot aan de bevoorrading iets meer dan een uur over
gedaan had, moet mijn gemiddelde een stuk hoger gelegen hebben dan
gewoonlijk.Daar zou in het tweede
gedeelte snel verandering in komen.De
eerste 12 km na de rust kregen we namelijk een zeer mooi stuk
voorgeschoteld.Bijna uitsluitend
off-road met een afwisseling van wegen en paadjes, dan weer door holle wegen,
soms lekker snel naar beneden, dan weer puffend naar boven, en op de toppen
telkens afgewisseld met de doortocht van boomgaarden.Een bepaald stuk reed ik een tijdje achter
een blonde schoonheid die vrij traag reed, ook op de vlakkere stukken, maar
schijnbaar zonder moeite traag maar zeker elke klim bedwong!Sommige van die lange klimmetjes konden toch
wel tellen, zeker zo omstreeks 35 km.Daardoor zakte mijn gemiddelde snel weer tot de normale proportie die ik
gewend ben te halen.Aan een afslag naar
links door een klein stukje bos, stond een bordje met de mededeling:
Losvliegende bijen!Als de bijen komen:
plat op de grond gaan liggen en wachten op hulp.Indien geen hulp komt: sterkte!En dan nog iets in de stijl van wie graag
fruit eet ook bijen moet kunnen verdragen!Het zal de plezantste thuis zijn die dat daar gezet heeft!Mijn tellertje stond toen op 39 km.
Het parcours bleef eigenlijk best mooi, soms had je
prachtige vergezichten.Op een plek kon
je in de verte verschillende dorpen zien liggen.Geregeld moest je opboksen tegen de wind en
tegen de hellingen, soms tegen beiden tegelijk.En als de wind door je helm waait, dan hoor je niks meer van de
omgeving.Aan een kapelletje hoorde ik
dan toch toevallig dat mn gsm een berichtje aankondigde.Er kwamen nog twee bikers voorbij, ik had er
al een hele tijd geen meer gezien.Rubber-12 meldde dat hij gearriveerd was.Ik had er toen nog maar zon 46 km op zitten
en nog steeds geen splitsing voor de 65 km gezien.Even later kwam die dan toch.Een rekensommetje leerde me dat ik nog zeker
een uur onderweg zou zijn voor de grootste toer en dan weer zou toekomen als
alles opgeruimd was!Vermoeidheid begon
ook de kop op te steken, ook al was ik tot hiertoe overal vlot op en af
geraakt.Bovendien had ik de vorige twee
dagen ook al tochten gereden.Met de
gedachte niet altijd het onderste uit de kan te hoeven hebben, ben ik dan de 48
km opgedraaid om vrij snel daarna de startplaats weer te treffen.
Rubber was al aan de trappist.Nog elk twee glazen en een lekkere pistolet
soldaat gemaakt.Het was daar goed
zitten in de zon en uit de wind!Ook de
delegatie Bierbikers die we zo bij wijlen ontmoeten op toertochten in deze
streek, bleek present te zijn.Het zag
er naar uit dat we weer in ons doel, dit is als laatsten opkrassen, zouden
slagen!Dat lukte zeker toen we onze
bikes gingen halen, de laatsten die er nog stonden, en in een geanimeerd
gesprek raakten met de Megabikers. En zo
maakten we kennis met GPSteven en zn kompanen.Het is altijd leuk van een biker van het forum eens te ontmoeten.Ik heb op die manier toch al verschillende mensen
uit diverse streken in Vlaanderen te zien gekregen.En soms kom je die dan wel eens tegen op
toertochten.
Men kan van mij bezwaarlijk zeggen dat ik een diepgelovig
mens ben, maar als ik naar deze streek kom om te fietsen, dan rijd ik op de
terugweg wel eens om langs Scherpenheuvel.Auto geparkeerd, fiets er weer afgehaald en naar de basiliek
gereden.Deze is intussen uit de
steigers, de gevels netjes opgekuist, de gouden sterren op het dak schitterend
in de zon.Ik heb een kaars aangestoken
ten bate van alle bekende en onbekende bikers, voor veilige tochten zonder
valpartijen of ongevallen.Jullie zouden
dus een tijdje safe moeten zijn, zeker omdat ik meer in de offerblok heb
gestoken dan nodig!En dan nog eentje
voor persoonlijke intenties.Ondanks de
werken op de E313 toch vlot weer thuis geraakt.Fietske nog proper gemaakt, deze was eigenlijk niet zo heel vuil
geworden.Plezant tochtje, goed
afgepijld, mooi weer en gezellig toeven na afloop.Zo moet elke zondag zijn!
Toertocht (25-45 km) van WTC De Gildetrappers te Wiekevorst
op 06-08-2011.
Vandaag naar Wiekevorst gekomen voor het rijden van de
toertocht van WTC De Gildetrappers.Het
vertrek was nu vanaf het voetbalterrein en niet meer vanuit de zaal in dezelfde
straat. Daarom dat er daar zo weinig
autos geparkeerd stonden!Me
ingeschreven en exact om 13.00 u vertrokken voor de rit van 45 km die er voor
mij 52 zouden worden!Langsheen
veldwegen en paadjes door de weiden werden we in de richting van
Heist-op-den-Berg gestuurd.In de
Leistraat aldaar werd mijn aandacht getrokken door de mooi aangelegde tuinen
van ik vermoed een villa, want men kan door de keurig onderhouden en sierlijk
geknipte hagen moeilijk zien wat voor gebouw er eigenlijk staat.Het geheel doet me eerder denken aan een park
met een grote serre.Eigenaardig genoeg
strekt het domein zich uit langs weerskanten van de kasseiweg.Ik heb dat bij eerdere edities daar ook al
gezien en ik vraag me af wat dat daar eigenlijk dan wel is.Toen ik op mn stappen terugkeerde zag ik de
delegatie van de United Bikers uit Diest passeren, een groepje van een biker of
vijf.Ik had ze al gezien aan de
inschrijving met hun nieuwe blauwe pakken in tegenstelling tot de oranje van vroeger.
Na de Leistraat volgde een kasseiweg naast een boerderij en
dan ging het weer de velden in.Ik
herkende de plaatsen van de vorige twee keren dat ik hier al ben komen
rijden.Nochtans was de tocht niet
helemaal hetzelfde als de vorige editie, vermits ik een aantal zaken die ik
vermoedde tegen te komen deze keer niet gezien heb.Een bospad leidde ons naar de
Peerdenkerkhofstraat en na enkele straten doken we de Herenbossen in om er over
de met kiezelsteentjes verharde paden te rijden.Vorig jaar stak hier bijna een hond onder mn
wielen!Er viel een regenbui, maar op
het goede ogenblik, vermits ik onder de bomen reed.Het bospad gaf uit op de dijk langsheen de
Nete.Een andere eenzame deelnemer stak
me voorbij.
Via een bruggetje dienden we de Nete te kruisen en hield ik
even halt. Er kwamen een biker en zijn
zoontje naar me toe.Of ik toevallig
geen inbussleutel bij me had!Aldus kwam
mijn multitool die ik altijd bij me heb nog eens van pas.Het heeft al meer gediend om anderen uit de
nood te helpen dan mezelf!De kleine
jongen had last met de versnellingen omdat er een schroef gelost was.Met een paar keren draaien was het probleem
van de baan.En dan viel mijn eurocent,
want het duo kwam me vrij bekend voor!Het waren de vader en zijn zoontje die ik had zien vertrekken bij de
toertocht in Mol-Millegem op 21 juli en onderweg nog was tegengekomen niet ver
van de bevoorrading en op de bevoorrading zelf!Ik heb daar toen nog over geschreven in het verslag van die tocht!In Mol werden onmiddellijk na de bevoorrading
fotos gemaakt en ik heb de fotos van deze mensen nog gezien omdat ik vlak na
hen vertrokken was en wij dus na elkaar op de gevoelige plaat werden
vastgelegd!Het tweetal was afkomstig
van Wiekevorst, ze reden dus een thuisrit, en de vader vertelde dat ze van plan
waren om naar de grootvader van de jongen te rijden die in de buurt woonde om
het zaakje te laten vastschroeven.Maar
dat was dus niet meer nodig!De kans dat
ge op een volgende tocht onbekende mensen een tweede keer ontmoet is quasi
nihil!Maar blijkbaar kan het dus toch
gebeuren!Trouwens, bij nader toezien
had ik ze ook zien starten, want toen ik van de parking naar de inschrijving
reed zag ik in de verte een vader en kind vertrekken.Even verderop scheidden echter onze wegen,
want daar kwam de splitsing tussen de beide afstanden.
De kleine toer ging verder langs de Nete en ik vermoed dat
daar een bevoorrading voor was ter hoogte van de grens met
Heultje-Westerlo.Volgens mij heb ik
hier ooit zowel de grote als de kleine toer na elkaar gereden.Voor mij ging het langs een track richting
Westmeerbeek (Hulshout) alwaar mijn
aandacht getrokken werd door de ruïne van de oude kerk die zich achter de
huidige kerk bevindt.Volgde een kort
stukje langs de hoofdweg die ik al diverse keren bereden heb met de auto op weg
naar Westerlo of Aarschot omwille van de jarenlange omleiding in Herselt wegens
van de heraanleg van het centrum aldaar.We werden het bosrijke gebied ingestuurd in de merkwaardige omgeving van
de Goorstraat, de Spaarpot en Binnengoor.Daar rijd je in een bos langsheen een soort van grachtenstelsel
waarachter zich heel wat buitenverblijven met tuinen en vijvers bevinden.De grachten stonden zo goed als droog.Ik heb ooit geweten dat ze tot op de rand
gevuld waren.Het eigenaardige lange hoge
huis dat over een vijver gebouwd is stond er nog altijd.Zeer bizar.De kant die je te zien krijgt lijkt te bestaan uit één grote verroeste
metalen plaat!Het vloekt eigenlijk met
de omgeving!
Volgde een kort stukje langsheen de drukke Provinciebaan te
Herselt ter hoogte van de visvijvers en taverne Het Loze Vissertje.Na enkele rustige baantjes dienden we een
drukke weg over te steken.Dat was daar
niet evident!Aan de overzijde stond een
groepje van drie vrouwen ook te wachten om over te geraken!Geen auto die stopte!Daarna het smalle Vijverstraatje in, waar ik
bij de beide vorige edities bijna van mijn sokken gereden werd door
automobilisten die niet goed uit hun doppen keken!Deze keer was er niemand om een aanslag op
mn leven te beramen!We doken de mooie bossen
in ter hoogte van Wouwers.Jammer dat
hier zo veel buitenverblijven staan.Ze
worden dan nog permanent bewoond.En
sommigen kunnen van hun bostuin nogal een zootje maken.Hier wat rommel, daar een stapel hout, ginder
resten van bouwmaterialen!De Suikerberg
in Herstelt leidde ons naar camping en recreatiedomein Dry Eiken.Het parcours even verlaten omdat mijn
aandacht getrokken werd door opvallende plakkaten, alsof er circuswagens
stonden.Het bleken de schreeuwerige reclameborden
te zijn van Flipperland, een grote speeltuin.
Intussen waren we op de groene vaste route geraakt en
moesten we linksaf een breed bospad in via een slagboom.Het glooiende pad zag er veelbelovend uit,
maar de vreugde werd al snel getemperd!Verderop immers geen pijlen meer te zien!Het hele pad blijven volgen tot het uitgaf op
een grote baan.Niks meer van
pijlen!Een flauwe plezante aan het werk
geweest?Op mijn stappen
teruggekeerd.Even gewacht in de hoop
dat er nog bikers zouden komen!Niemand
natuurlijk.Nog eens geprobeerd!Niks te vinden!Toen ik weer terugkeerde zag ik dan toch een
kerel afkomen, wit tenueke van Mobistar aan.Hij had iets horen zeggen over verdwenen pijlen en men had gesuggereerd
van de groene route te blijven volgen.Zo gezegd, zo gedaan.En het
lukte.Meer zelfs, we arriveerden aan de
bevoorrading.Inmiddels had ik er 27 km
op zitten in plaats van de voorziene 22,5!Slechts een 25 andere bikers te zien gekregen tijdens de eerste
helft.Om de honger te stillen kreeg je
een wafel en een bekertje sportdrank.Ik
vraag me wel af waarom de mensen die aan de bevoorrading zaten geen maatregelen
getroffen hebben om het euvel van de verdwenen pijlen op de één of andere wijze
op te lossen!Dat was vlak bij hen in de
buurt!Desnoods een papier gehangen met
volg de vaste route!
We werden naar Bergom gestuurd en even verderop een bos
in.Ook daar was de afpijling naar links
verre van duidelijk omdat de weg er splitste in een pad en een
singletrack.En dan liet men die mooie
singletrack nog letterlijk links liggen.Spijtig dat ik hem niet gevolgd heb, want ik vermoed dat hij zelfs terug
op het traject uitkwam!In plaats
daarvan de brede bosweg!Uiteindelijk
arriveerden we in het centrum van Bergom tegenover het Kapelletje van de
Maarschalk (anno 1798) met in het paadje er naartoe een gedenktegel voor het
1000-jarig bestaan van Bergom.Verderop ging het richting Westerlo en een kort stukje langsheen de
grote baan, zij het op een paadje door het gras, ter hoogte van het Kasteel De
Merode.De baan over, een assenweg in
naast een beek in een natuurgebied dat luistert naar de naam Beeltjens en
Kwarekken.
Ik vermoed dat we daarna de statige Merodebossen werden in
gestuurd.Zelfs een bomma op de fiets
koos voor de singletrack, die een verbindingswegeltje bleek te zijn naar de
brede paden in de bossen.De bossen
maakten weer plaats voor veldwegen in een meer open landschap, waardoor ik
moest optornen tegen een stevige wind.Toen ik Zoerle-Parwijs binnenreed had ik 36 km op mn tellertje.En ondanks het feit dat in dit godvergeten
gat de wereld dichtgekleefd is met krantenpapier, opdat men er niet af zou vallen,
stonden daar toch mooie huizen.Ik werd
staande gehouden door een mentaal gehandicapte jongen per fiets die me wist te
vertellen dat ik goed bezig was.Hij
vroeg me of ik de koers ging winnen!Wel, vermits ik meestal alleen rijd, win ik eigenlijk altijd!Met de wetenschap dat het morgen voetbal is
in Zoerle en hij zou gaan kijken, nam ik afscheid van de jongen.
We draaiden het fietspad in dat een oude spoorwegbedding volgt
in de richting van Morkhoven.Dat kwam
me bekend voor.Ik kon voorpellen dat we
dadelijk naar links een betonbaan op moesten en aan een hoeve weer naar
rechts.Het klopte!Veldwegen brachten me tot aan de
schilderachtige Berteneindsehoeve.Donkere wolken aan de hemel voorspelden weinig goeds!Toen de stortbui losbrak kon ik gaan schuilen
in de lege stal aan een boerderij.Ik
diende er wel enige koeienvlaaien voor te trotseren.Omdat het niet wilde stoppen en er geen open
hemel te bespeuren viel, mijn regenjasje aangetrokken en toch maar verder
gereden.Een koppel per fiets stond zo
goed en zo kwaad het kon, onder hun zeilen te schuilen onder een boom.Volgde een pad met rode kiezel dat vol
plassen stond, waardoor de rode smurrie me rond de oren vloog!Verrek toch, en dat voor die laatste vijf
kilometers!In een vettig paadje vol
plassen door het bos was weer geen pijl meer te vinden!Paadje op, paadje af!Niemendal!Er kwamen nog twee verzopen bikers toe!Het bleken de mannen te zijn die de pijlen aan het ophalen waren!Maar hier was duidelijk een pijl
verdwenen.Me gehaast om het duo voor te
blijven.Naar het einde toe waren de
pijlen ook al weg en ben ik op sleeptouw genomen door één van die mannen.Twee straten verder waren we weer bij af.
Omdat ik moeilijk als een verzopen haan zo in mijn auto kon
kruipen, toch maar gepolst of ik nog kon douchen!En omdat de voetballers al bezit genomen
hadden van de kleedkamers, werd ik verwezen naar de douche van de
scheidsrechter, zodat ik toch proper weer naar huis kon!Geen superparcours, maar al bij al toch een
mooie en afwisselende tocht. Veel
rustige baantjes en naast de asfaltstroken en verharde paden toch ook mooie
stukken off-road.Spijtig van de
verdwenen pijltjes en de doorweekte aankomst!Ik heb deze keer wel mijn vriend uit de twee vorige edities gemist: de
ezel in een kleine weide aan een verlaten huisje in Heist-op-den-Berg die zich
twee keren te goed heeft gedaan aan mijn energierepen!
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)