Toertocht (25-35-45 km) van de Free Bikers te Dessel op 24-09-2011.

Vandaag gaan biken bij de Free Bikers in Dessel vanaf het Campinastrand. Vertrokken omstreeks 14.00 u en er een rustig ritje van gemaakt. De rit ging van start via een paadje naast de camping dat al snel overging in een amusante track die naast een met eendenkroos bedekte waterloop met stilstaand water liep. Later op de tocht zou ik te weten komen dat deze brede beek luistert naar de voor de hand liggende naam “De Gracht”. Dan volgde toch een vijftal kilometer asfaltbaantjes en straten. Afgewisseld met korte paadjes of servitudewegen en een paadje achter de tuinen van huizen, om daarna een drukkere baan, die de gekke naam “Brasel” draagt, over te steken. Dan doken we de bossen in op het traject van de vaste rode route. Na 7 km passeerde ik via een servitudeweg het gloednieuwe huis van een collega die in Dessel woont. Bij een eerdere deelname, een jaar of twee geleden, had ik in deze servitudeweg, waar toen verwilderde kippen met veel kabaal rondliepen, pas gebouwde huizen opgemerkt en de remmen dichtgegooid om ze te bekijken. Daarna aan die collega beschreven hoe ze er uit zagen. En het was bingo! Het was de plek die hij gekozen had om met z’n gezin te gaan wonen. Ik zag de Wim nu in de living zitten en heb eens hard geroepen, waarna hij met z’n nog piepjonge kroost buiten kwam. Terwijl we er een praatje maakten kwamen er nog andere deelnemers voorbij. Ik heb kort na de start toch zeker nog een dertigtal andere rijders gezien. Wim had het getroffen vandaag, want kon later op de namiddag aanschuiven op een barbecue! Vlak na de servitudeweg duik je via een kort en stevig klimmetje naar rechts weer de bossen in.

We vervolgden de rode route en deden daarna een stuk van deze route aan tegen de rijrichting in. Dat zou later op de toer nog een aantal keren gebeuren. Ik heb er toch een beetje m’n bedenkingen bij van een toertocht te plannen tegen de richting van een vaste route in. Ik heb drie keren tegenliggers getroffen. Voor de locals is het misschien wel eens leuk van de route zo te rijden, want dat geeft direct een ander beeld. Maar mij stoort het niet dat een toertocht delen van een vaste route gebruikt in de richting zoals deze uitgepijld is, ook al wordt daar op een forum al wel eens over gemord. Na 9 km volgde op deze route een stuk dat op een bord aangekondigd werd als een zeer technische track. Daar kwam inderdaad heel wat draai- en keerwerk aan te pas, veel bochtenwerk en slalommen tussen dicht op elkaar staande boomstammetjes. Maar al bij al heb ik het er als pannenkoek niet slecht van afgebracht, ook al durf ik al wel eens knoeien als er bochtjes van 180 graden dienen genomen te worden rond boomstammen. De technische speeltuin eindige op 11 km, waarna we het jaagpad naast het kanaal op gingen tegenover een immense koeltoren. Tot aan de 14 de kilometer reden we via het jaagpad tot aan de grens met Witgoor-Dessel, alwaar het linksaf ging en het traject de Goorstraat kruiste. Een bospaadje bracht ons naar de terreinen van Sybelco waar we een zanderige heuvel werden opgestuurd om de rit te vervolgen over een singeltrack die zich over een aarden wal omheen de zandwinning voortslingerde. Ik meen me te herinneren dat er bij een vorige editie paadjes op de hellingen van de dijk waren afgespannen met linten om te zorgen voor een aantal“kunstmatige” klimmetjes en draai- en keerwerk.

Na 18 km doken we van de dijk af om op een track te belanden die naast het domein liep en die bestond uit één lange aaneenschakeling van S-vormige bochten! Dat was bij aanvang wel plezant, maar zo veel opeenvolgende bochtjes hoeven voor mij nu niet meteen, alhoewel het wel een leuk stukje rijden was zo tussen de bomen. Met de bedenking dat we weer tegen de richting van een vaste route in reden. De eerste bevoorrading was na 19 km opgesteld naast het kanaal ter hoogte van een sluis. De mensen ter plekke waren al in de weer met de opruim, maar alles was nog voorradig, zoals bananen en wafels die warm waren geworden in de zon. Ik werd er aangesproken door een biker uit Lommel-Kattenbos die op zijn pak uitvoerig reclame maakte voor Mac-Donalds. Hij had zijn vrouw en twee kleine kinderen bij, allen uitgedost met hetzelfde pak. Ferm als het hele gezin dezelfde passie deelt. Wie weet was het Big Mac! Allicht ben ik hun toer in Kattenbos al gaan rijden, ik ben daar in elk geval al meerdere keren vanaf het voetbalveld vertrokken. Twee jaar geleden was deze biker onze nachtrit in december komen rijden in de sneeuw! Tof dat hij vanuit Lommel naar Stabroek komt.

Ik ben kort na de grote en kleine hamburgers ook vertrokken via de sluis die we over moesten. Daarna volgden mooie tracks tussen de vijver Schansput aan de linkerzijde en een kanaal dat je aan de rechterzijde af en toe te zien kreeg. Aan het begin van het pad trof ik enkele wandelaars en twee tegenliggers op de bike. Na 22 km gingen we in Witgoor een brug over op een plek waar de kanalen Schoten-Dessel, Dessel-Kwaadmechelen en Bocholt-Herentals elkaar kruisen en waarnaast aan Sas 4 een toeristische toren is gebouwd om de streek te kunnen overzien. Een kilometer verder volgde de splitsing. We kregen bospaden voor de wielen geschoven. Op deze paden hadden zich smallere tracks ontwikkeld die deze wegen de allures gaven van singeltracks. Rechts lag een grote grasvlakte, ik veronderstel van een kwekerij van rolgazon. Even verder lag er aan de linkerkant een reusachtige boomgaard, waarvan de vruchten al geplukt bleken. Ik zag toch niks meer aan de takken hangen. Eens het hoekje om stonden achter de hagen die het domein afbakenden, wel bomen waarvan de takken rijkelijk voorzien waren van appels. De houten kisten voor vervoer stonden al klaar. Volgde nog een smal pad naast velden tot aan kilometer 27. Blauwe pijltjes verrieden dat hier ook een vaste route passeert.

Vanaf taverne Keizer Karel, met een terras vol lurkende gasten, doken we een speelbosje in over een track die zich als een wasbord met hobbels tussen de bomen slingerde. Er stond daar een gerenoveerd huis met een grote venster die uitzicht gaf op een pad in het achterliggende bos. Omdat een geparkeerde auto het zicht op een pijltje had weggenomen en ik op zoek moest naar het vervolg en rechtdoor reed tot weer voorbij Keizer Karel, heb ik dit lusje nog eens een tweede keer gereden. Om dan te zien dat ik naar links moest, tegenover de taverne een paadje in. Het traject bracht ons tegen de vaste groene route in doorheen de bossen om er weer uit te komen naast het kanaal Schoten-Dessel, te zien aan de wijze waarop de randen zijn afgewerkt. Morgen passeert er nog een tocht voorbij dit kanaal, maar dan in Rijkevorsel! Veldwegen en lussen loodsten ons verder in de richting naast het kanaal dat we af en toe weer te zien kregen vanaf het jaagpad. Het was al een hele tijd geleden dat de oudere biker die ik aan de stop gezien had me gepasseerd was toen ik even halt hield, zodat ik meende de laatste nog onderweg te zijn. Maar toen ik vanaf een veldweg het bos in dook, hoorde ik achter me nog twee bikers naderen die vrij luid met elkaar aan de praat waren. Ik moest me dan ook reppen om via een plotse korte en zanderige klim met wortel inclusief in de prijs begrepen, weer het jaagpad te bereiken. Na 40 km bereikten we met drieën de tweede stop waar nog een drankje voorzien was. Met dit mooie en warme nazomerweer was deze verfrissing welgekomen.

Na deze tweede stop volgde een wel heel unieke, prachtige singletrack die zich in de hoogte tussen de bomen voortslingerde over een zeer smalle heuvelrug. Het kroonjuweel van deze tocht. Het verwonderde mij wel even later, op 41 km, nog een splitsing te treffen. Het laatste deel van de tocht voerde ons over een paadje naast de door eendenkroos groen gekleurde “De Gracht” en dit vanaf een plek waar de smalle Zwarte Nete via een duiker onder deze Gracht heen gaat! Na een stuk deze gracht gevolgd te hebben, ging het weer de bossen in over paden die er iets vochtiger bij lagen dan bij aanvang, waar we een aantal stroken met mul zand hadden getroffen. We doorkruisten een villawijk tussen de bomen met huizen van mensen die beslist geen armoede lijden. Om daarna weer op De Gracht te stoten en ze via het Buizerbruggetje te kruisen om ze langs de andere oever weer te moeten volgen tot aan het Campinastrand. Na een dikke 45 km stond ik weer bij af. De bikeparking was nog open, er stonden nog fietsen, maar omdat de Free Bikers al met de opruim bezig waren, heb ik m’n bike aan een metalen buis vastgelegd om binnen in de grote cafetaria nog wat te gaan drinken. Omdat ik wist dat de douches een fikse wandeling ver lagen en ik zinnens was van thuis de tondeuse eens in mijn drie en een half haarpijlen te zetten, ben ik in fietspak weer huiswaarts getrokken. Het verwonderde mij dat er nog zo veel wagens op het gras naast de weg geparkeerd stonden, want gewoonlijk tref ik de mijne nog eenzaam en alleen aan! Maar ze bleken te zijn van vissers die hun spullen hadden opgeruimd en de keet tegenover met veel lawaai bevolkten. Tevreden en zonder problemen weer naar huis gereden. Mooi weer, mooie toer, bijwijlen verrassende tracks, goed afgepijld en alles prima in orde. Meer moet dat niet zijn! Ik had anders gezworen van hier nooit nog terug te komen, omdat een Free Biker me ooit aan de inschrijving had uitgelachen toen ik mijn plastieken doosje waarin ik m’n spullen en geld opberg, bovenhaalde! Of ik recht van een Tupperware-party kwam? En dan lachte hij nog met de papegaai op m’n truitje! Ik vermoed ook dat de rit deze keer andersom werd gereden, vandaar dat we een aantal keren tegen de vaste route in gefietst hebben.

Het verslag van deze tocht is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

Op de foto: de toren aan Sas 4 aan het kanalenkruispunt te Dessel.