Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Tweede Halloweentocht nightride (17-30 km) van MTB De Wiekers te
Wiekevorst op 28-10-2011.
Na de dagtaak en het afronden van de werkweek snel een
boterham achter de kiezen gestoken en dan linea recta huiswaarts om de bike en
de fietsspullen op te halen en naar Wiekevorst te vertrekken.Alles viel mee deze avond, want overal kalm
verkeer en geen files.Het is ooit
anders op een vrijdagavond.
Om 19.45 u was ik ter plaatse en vond ik een parkeerplaatsje
voor een huis en onder een straatlantaarn.Licht genoeg dus om de lampen op mn fiets te monteren.Me ingeschreven en aangesproken door een
biker uit een delegatie van een club die nog op andere ploegmakkers stond te
wachten.Ik had al gemerkt dat ik hun
aandacht had getrokken.Van zodra ik
Suskewiet op hun pakken zag staan, wist ik direct hoe laat het was, buiten
vijf voor acht!Dat kon niet anders dan
Dirty Daddy zijn van de Slijkfretters uit Westerlo.Spijtig dat ze hun mooie blauwe pakken van
destijds ingeruild hebben voor een lichtere kleur!Er was ook een Slijkfretster in hun
midden!Dat moet Vickster geweest
zijn.Na een kort babbeltje een
berichtje gestuurd naar rubber-12 om mn vertrek te melden, omdat hij misschien
ook ging rijden, maar ik kreeg direct antwoord dat hij er niet in geslaagd was
van nog te komen.Misschien maar beter
zo, want stel dat hij nog één of ander zou voorhebben de avond voor zijn afreis
naar Afrika voor zijn deelname aan een tocht in Burkina Fasso ten voordele van
broederlijk delen!
Om klokslag 20.00 u mn fietske opgehaald bij de bewaakte
parking en op pad, benieuwd naar wat De Wiekers voor ons uit hun hoge hoed
getoverd hadden met hun tweede Halloweentocht.De juiste weg werd al direct aangewezen door een met kaarsjes van
binnenuit verlichte pompoen.Zulke
pompoenen zouden ons verder tijdens de rit nog op andere cruciale punten de
juiste weg wijzen, terwijl ze op andere plaatsen opdoken in donkere
bossen.Het pad over een gemaaid
maïsveld werd aangegeven door theelichtjes in glazen bokalen.Enkele wortels en gevaarlijke stronkjes waren
gemarkeerd met reflecterende verf.Een
met een oliejekker aangeklede pompoen stond naast het pad te spoken.De eerste vijf kilometers bereden we tracks
door weiden en enkele plezante stukken bos, afgewisseld met veldwegen en
asfaltbaantjes.Zo ging het richting
Morkhoven.
Geregeld werd ik nog ingehaald door groepjes bikers,
waaronder zelfs een groep van meer dan twintig rijders.Als je zon groep ziet aankomen, dan heb je
met al die sterke lampen de indruk dat er een vrachtwagen of trein op je afkomt!Lagen de paden er tot dan toe lekker droog
bij, ter hoogte van Heist-op-den-Berg werden we door de vettige en slijkerige
Glazenstraat gestuurd.Ik denk dat de
pap afkomstig was van bouwwerken aan een huis in het begin van die zandweg.
Mijn kilometertellertje had het weer laten afweten na een
kilometer of vijf, het batterijtje zal dan toch ten einde zijn, maar ik had het
vervangen door een tweede exemplaar dat ik op zak had gestoken.Ik vermoed dus dat enkele kilometers niet
geregistreerd zullen geweest zijn!Een
tiental kilometer na de start werden we over een singeltrack gestuurd die zich
met vele bochten door een loofbos slingerde.De stammen stonden wel heel dicht tegen elkaar, zodat je op bepaalde
plaatsen weinig ruimte had om je met je fiets door te wurmen.Even verder stond een ruime bevoorrading met
lekkere soep, sportdrank, bananen, cake en suikerwafels.Een generator zorgde er voor de nodige
energie om er de lampen te doen branden.De groep Slijkfretters arriveerde toen ik mij aan het lekkers te goed
had gedaan en zo kwam ik Vickster nog eens tegen.De club viel wel op met in hun midden een
kerel die voor de gelegenheid een pompoen over zn helm had getrokken, deze zag
er betrekkelijk zwaar uit, en dan heb ik het over de pompoen, en een collega
die zijn helm en rug getooid had met kerstboomverlichting!Wat mensen al niet uitvinden om opgemerkt te
worden!
De soep van De Wiekers, een halve banaan, een stuk cake en
een bekertje sportdrank hadden amper kennis gemaakt met mijn maag, of wij
werden een maïsveld opgestuurd waar de zachte ondergrond er voor zorgde dat je
er stevig diende te trappen om vooruit te komen.De twee bikers die me ingehaald hadden gingen
plots iets minder snel vooruit en een oeps van één hunner liet zien dat hier
een tandje diende bij gestoken te worden!Wie dacht dat het na de bocht gedaan was, werd al snel duidelijk gemaakt
dat dit bijlange nog niet het geval was!Zwaar naar adem happend bereikte ik dan toch weer de weg.Maar niet voor lang!Nauwelijks was de ademhaling weer wat tot
rust gekomen, of we werden een dennenbos in gestuurd waar de track weer danig
smal was en zich rond de boomstammen slingerde.Aan het begin van het pad hingen een paar spoken in de bomen.Jammer genoeg beschik ik niet over de nodige
techniek om daar zonder voet aan de grond doorheen te komen!Zo kort waren de bochtjes!Een verlichte pompoen stond weer wat te
spoken.En het is de eerste keer dat ik
tijdens een mountainbiketocht geconfronteerd word met matrassen op het parcours!Enkele diepere putten op de track waren
immers opgevuld met matrassen!Daarover
rijden gaf wel een vreemd gevoel!En je
ging toch de dieperik in als je er over reed!Een plots vanuit het niets blaffende hond achter een draadafsluiting van
een tuin deed de haren op mn rug recht naar boven veren! Na een plaspauze al mn lampen eens gedoofd om
vast te stellen dat het daar zonder licht verrekt donker was!Ik was nochtans eerder op de tocht twee
rijders gepasseerd die maar weinig licht mee hadden!
Verder vonden we op ons pad asfaltbaantjes en kregen we
aantal tracks door weiden, velden en stukjes bos voor de wielen geschoven,
waaronder een aantal leuke paadjes.En
steeds doken ze weer op, die vele verlichte pompoenen.Toen ik in een straat met winkels in een
dorpscentrum de batterijen van mn lampen aan het vervangen was, vermits ik er
voldoende bij heb kan ik ze even goed eens vervangen, stak de groep
Slijkfretters met pompoen en kerstboom, me voorbij.De weg was gemarkeerd met pijltjes waarop reflecterende
strips waren aangebracht, bijwijlen met strips op bomen of palen.Gevaarlijke punten of punten waar je diende
af te slaan, werden gemarkeerd met een pompoen of met rode flikkerende lampjes.Ik kwam op 27 kilometer, maar door het
uitvallen van mn tellertje heb ik er vermoedelijk een aantal niet
geregistreerd, zodat we de beloofde 30 km gekregen hebben.Er zou een splitsing geweest zijn, maar die
heb ik niet opgemerkt!
Bij aankomst mn lampen en spullen in de auto gelegd, mn
fiets toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte parking en in de kantine
aangesproken door een biker die op jinba ittai stond te wachten, ten einde zijn
na de nightride in Bergen-op-Zoom vergeten schoenen te recupereren.Me bij deze mens aan tafel gezet en luttele
ogenblikken later kwamen jinba en patje2 binnen.Zij hadden de grote en aansluitend de kleine
toer gereden.Heroïsche verhalen over
buitenlands trips kwamen samen met glazen edel vocht op tafel.De mannen van een club die naast ons zaten
waren al goed boven hun theewater, maar konden toch nog de link leggen tussen
de papegaai op mn trui en de verhaaltjes op het web!Toen het aantal decibels van dit groepje
rechtevenredig met de inhoud van de geledigde glazen begon te stijgen en de
klok genadeloos het laatste uur van deze vrijdag in ging, heb ik afscheid
genomen en was het tijd om weer huiswaarts te rijden.
Het was een leuk ritje dat het mee moet hebben van de sfeer
die er gecreëerd werd.Al die pompoenen
uithollen, klaarleggen en doen branden moet toch wel wat tijd gekost
hebben.In ieder geval een plezante
manier om op een vrijdagavond een lang weekend met een groot aanbod aan
toertochten in te zetten!
Eerste MTB-You en Guadal Classic (35-55-80 km) te Harelbeke op 23-10-2011.
Zondag 23 oktober 2011 was een historische dag, want het was
de eerste keer dat ik een toertocht kwam rijden in West-Vlaanderen en zelfs de
eerste keer in mn leven dat ik zo dicht bij Kortrijk ben geweest!Ik merkte wel dat Harelbeke uiteindelijk niet
zo heel ver van de grens met Oost-Vlaanderen gelegen is en vrij dicht bij
Kruishoutem, waar ik een trouwe deelnemer ben van de Lozerbosveldtoertocht
begin september.Het noodlot wil dat ik
dit jaar niet in Kruishoutem aanwezig was omwille van fileproblemen tijdens
mijn verplaatsing huiswaarts en het te laat was om nog naar ginds te rijden.
Me geparkeerd op een plek over de spoorweg, in een straat
waar ik wagens met fietsdragers zag staan en dat bleek een goede gok wegens
enerzijds plaats zat en anderzijds vlak bij de start staande!Een andere toegekomen biker gevolgd en aan
het einde van de straat kwam het domein De Gavers in zicht.Reeds bij aankomst zag ik dat de toer veel
belangstelling genoot, want ook al was het al over halftien, de plek zag er
zwart van de gehelmde mannen en vrouwen.De mannen aan de fietsparking hadden hun handen vol, want de
nummerbordjes werden er met een colsonbandje aan je remkabels bevestigd en
nadien met een tangetje weer afgeknipt.Dat vraagt veel handelingen.Anderzijds was dit wel een extra veiligheidsmaatregel, vermits het
nummertje niet zo maar snel te wisselen is.Je moest je fiets namelijk wel zelf binnen de parking stallen.Even aanschuiven aan de inschrijving en om
9.50 u kon ik vertrekken, wat vrij laat is om nog aan de lange tocht van 80 km
te beginnen, zeker tegen mijn immer trage tempo!Misschien een tip voor de sponsor Telenet: sleutelhangers
laten maken met nummers die gemakkelijk aan en van een fiets kunnen geklikt
worden.Een verslagje van de rit heb ik
geschreven in etappes van 5 km!
Van 0 tot 5 km.De
tocht voert ons vanaf De Gavers naast de zeilvijver, waar veel bedrijvigheid
heerst, over een track die door een bos loopt.De track is door een haag afgescheiden van een wandelpad.Hier staan ook pijltjes van een vaste
route.We worden over een paadje gestuurd
waarop enkele bultjes zijn aangelegd zoals dat gebeurt op een crossparcours en
waar je lekker over kan wippen.Gedurende
de eerste kilometers krijgen we zeer leuke tracks door de bossen voor de wielen
en waarover het lekker bollen is!Daarna
worden we gedurende een kilometer over de zijflanken van het talud naast de
snelweg gestuurd die er hoger ligt dan het omliggende landschap.De passage wordt er bemoeilijkt door groepjes
met kinderen die wat trager rijden, evenals door enkele afvoergeulen die plots
in het gras opdoemen.Daardoor is het
voetje aan de grond zetten.De biker
voor me heeft pech, want had één van die geulen opgemerkt, maar valt bij het
afstappen toch nog gewoon om en duikt gedeeltelijk de goot in!Maar als een echte man verbijt hij de
pijn.Aan een brug moet iedereen het
talud af over een steil stukje tot op de straat.Alleen de echten blijven hier op hun fiets
zitten.
Van 5 tot 10 km.Asfaltbaantjes wisselen af met veldwegen.We krijgen ook een technisch stukje voor de
wielen geworpen.Daar is het in een
dichtbegroeid bosje keren en draaien rond boomstammetjes.Ook op deze plek is er wat oponthoud door een
opeenhoping van bikers die wiel aan wiel als een slang door het bos trekken.Wanneer ik het bos uitkom, zie ik een vrouw
met de bike aan de hand wandelen.Wanneer ik nog eens omkijk, bemerk ik haar met slijk besmeurde
fietspak!Gevallen in een plas op dit
beslijkte stukje van de route!Het
technische paadje gaat over in een gehavend pad tussen de rand van een bos en
een fabrieksterrein.Ook hier enkele
geulen die jong en oud weinig vertrouwen inboezemen zodat er al snel een kleine
file ontstaat.Eens dit bosje weer uit
volgen een aantal asfaltbaantjes tot aan een fabriek en een hoeve.
Van 10 tot 15 km.Na 11
km afgelegd te hebben, volgt een splitsing voor de route van 80 km die ons over
een lus van ongeveer drie kilometer door Sint-Lodewijk (Deerlijk) voert.We rijden er zelfs door een automatische
koeiensluis!Daar wordt de servitudenweg
afgesloten door uitschuifbare hekkens wanneer de koeien van de weide naar de
stal keren of omgekeerd.Na een aantal
asfalt- en kerkwegels met betonnen tegels vervoegen we weer de route van de
hoofdlus tot in Zwevegem-Heestert om er weer een splitsing te treffen.Voor mij is het rechtdoor over de grote weg
om even verderop een lang recht pad naast een bos in te moeten.Ik krijg er te maken met een groepje
tegenliggers.Aan het einde van het padvervoeg ik weer de bikers van de kortere
afstanden.Na enkele veldwegen ontwaar ik
in de verte een gele vlag van Telenet!
Van 15 tot 20 km.Het
verwondert mij van al na 16 km een bevoorrading te treffen!Toch maar eens geïnformeerd hoeveel
kilometers ik hier zou moeten hebben.Eén van de mensen spreekt van rond de 20 km!Zou ik dan toch ergens gemist hebben?Me tegoed gedaan aan stukken banaan, koeken
en cake.Het was duidelijk dat de twee
tot drie mensen die er aan het werk waren, het zeer druk hadden, want het afval
stapelde zich naast de vuilzakken op.Ofwel geen tijd om ze te vervangen, ofwel niet genoeg zakken bij!Er is nog heel wat gewemel van mensen in
kleurrijke pakken.Na de stop gaat het
over een helling naar boven.Bovendien
moeten we er optornen tegen een stevige wind.Een veldweg voert ons in de richting van een drukke baan.Daar volgt de splitsing tussen de route van
80 en die van 55 km, op 19 km na het vertrek.Goed dat de bikers voor me even twijfelden, zodat ik ook op mn stappen
ben teruggekeerd.Ik had de splitsing
namelijk niet gezien!De twee pijlen met
vermelding van de afstanden waren boven een opvallend geel bord met een
gevaarsteken aangebracht, zodat dit gele bord alle aandacht naar zich toe
trok!De bikers die voor de langste toer
kozen worden er naar links, evenwijdig met de drukke baan, over een gemaaid
maïsveld gestuurd.De drukke baan overgestoken
om daarna vast te stellen dat ik toch weer naar de andere kant moet!Omdat er niet echt een pad te zien is, is de
juiste richting hier en daar aangeduid door linten.De afpijling was voor mij tot hiertoe vrij
summier en niet altijd even duidelijk, maar ik ken natuurlijk de West-Vlaamse
gewoontes niet!Na enige tijd was ik er
aan gewend geraakt.Toch twijfelde ik op
sommige langere stukken of ik nog wel goed zat, vermits er geen
herinneringspijlen aangebracht waren tussenin.En niet aan elke zijweg waren pijlen aangebracht.Geen pijl betekende dus gewoon
rechtdoor!Eens de maïsstoppels voorbij
gaat het naar links een kerkwegel op richting Zwevegem, alwaar we na 20 km in
Moen toekomen.
Van 20 tot 25 km.De
rit voert ons over betonnen kerkwegels, naast velden en tuinen, alwaar een trio
spelende kleine kinderen zich smal maakt in een inham om me te laten
passeren.Vanaf een voormalige
spoorwegbedding krijgen we een goed zicht op de gehele landelijke en open
omgeving die baadt in het licht van de middagzon.Dat hier in vroegere tijden ooit een treintje
reed, was te zien aan een gerenoveerd witgeschilderd huis dat ooit een
stationnetje moet geweest zijn.Na
enkele bochtjes gaat het een bruggetje over en keren we op onze stappen terug
over een pad dat we daarstraks in de andere richting hadden bereden alvorens af
te slaan en waarop ik op de heenweg in de verte bikers had zien naderen.
Van 25 tot 30 km.Een
hobbelig paadje voert ons over een pas geoogst en omgeploegd veld in de
richting van een eenzame, witgeschilderde kapel met blauwe deur, zich
aftekenend tegen een staalblauwe hemel.Met die zon en deze kleuren krijg je het gevoel van in Griekenland te
zijn!Daarna weer tussen de stoppels van
waar eens maïs had gestaan.Dat was
zwaar trappen geblazen door de aanzuigende bodem!En dan nog tegen de wind in!Ik was bekaf toen dat veld achter mij
lag!Om even verderop weer op hetzelfde
getrakteerd te worden!Op een moeilijk
paadje in een grasveld met wat struikgewas, steken twee jongens me voorbij.Veel andere bikers krijg ik op mn eenzame
tocht niet meer te zien!
Van 30 tot 35 km.Veldwegen, baantjes en paadjes voeren ons door een landelijke omgeving
in een overwegend open landschap.Deze exclusieve
lus voor de 80 km voert ons daarbij over de gemeente Heestert.Na nogmaals een stoppelveld doorworsteld te
hebben, doemt in de verte een gele vlag op als teken van een rustplaats op 34
km.Blijkt dat dezelfde plek te zijn als
de eerste stop!En ik kom er toe op het
juiste ogenblik, vermits er een grote schaal met stukken rijsttaart wordt
klaargezet! De twee jongens van daarnet
laten de rijsttaart evenmin aan hun neus voorbijgaan!En net zoals ik vragen ze zich af hoe het nu
verder moet!Dus even te rade bij één
van de mensen ter plekke!Blijkt dat we
weer een stukje dezelfde weg op moeten als daarstraks, maar dan aan de
splitsing net voor de drukke baan dienen te kiezen voor de route van 55
km.Een tip voor volgende keer: aan de
splitsing een pijl plaatsen met de vermelding 80 km (eerste passage) en 80 km
(tweede passage) en ook aan de bevoorrading goed aanduiden welke kant men op
moet bij een eerste en tweede passage!Dus weer die korte, zachte helling op, beukend tegen de wind in!
Van 35 tot 40 km.Nu
gaat het naar rechts de drukke baan over om even verder het kanaal te moeten
kruisen over de smalspoorbrug van Zwevegem.Veldwegen en asfaltbaantjes worden ons deel voor de komende kilometers
tot aan de splitsing tussen de 80 en de 55 km op 38 km na de start.Geregeld passeren we daarbij schilderachtige
oude hoeven in een landelijke omgeving.Een mooi gelegen track brengt ons over een zachte, maar niettemin zware
want lange helling naar boven, om daarna lekker naar beneden te kunnen razen.Op korte tijd krijgen we twee splitsingen te
nemen.Aan de eerste daarvan zie ik een
vrouw die sinds de stop in mn zog hangt, de 35 km op gaan.
Van 40 tot 45 km.Ik
rijd al een hele tijd alleen, wanneer twee mannen me voorbijsteken.Boerenwegen en kerkwegels met de klassieke
betontegels maken kennis met onze wielen die op 43 km geconfronteerd worden met
een zwaar hobbelig en uitputtend stuk door de velden.Op 45 km naderen we een fraai dorpscentrum en
rijden we door de Kerkestraat naast de grote kerk van Sint-Denijs.
Van 45 tot 50 km.Kerkwegels
en veldwegen voeren ons tot de derde stop op 49 km.Deze rustplaats is ondergebracht op de
binnenkoer van de IJshoeve.Maar deze
lekkernij is er aan de stop niet te bekomen!De plek, in de zon en uit de wind, nodigt uit tot een gemoedelijke
babbel tussen mensen die elkaar van elders kennen en elkaar hier
tegenkomen.De kans dat ik hier bekenden
tegen het lijf loop is zo goed als nihil.Ik help er twee mannen voort met mn pompje waarmee ze hun daarnet lek
gelopen banden weer op punt kunnen stellen.
Van 50 tot 55 km.Na
de stop op de binnenkoer volgt een mooi stuk over een assenweg en een grindpad,
zacht klimmend naar boven, om te genieten van prachtige vergezichten.Ons pad raakt de grens met Spiere-Helkijn en
Zomergem, waar we een kort stukje naast een grote baan fietsen.Spiere-Helkijn wordt zelfs in het Frans
vermeld!Zitten we dan zo dicht bij de
taalgrens?De bikers die ik aan de derde
bevoorrading heb gezien steken me één na één weer voorbij.
Van 55 tot 60 km.Nadat
ik een wandelend gezinnetje heb ingehaald op een veldweg, stop ik aan een
straatnaambord, in de hoop te kunnen lezen waar ik me ergens bevind!Het laatste trio van aan de derde stop rijdt
voorbij.Verkeerd gereden, hoor ik één
van de kinderen zeggen!Neen, gewoon
even naar het bord kijken!Geen
vermelding van de gemeente!Dus die
mensen even aangesproken.Ik ben in
Kooigem, zo wordt me duidelijk gemaakt.Na een babbeltje weer verder op pad.Ik ben op mn weg al heel wat kapelletjes tegengekomen, maar nu zie ik
één van de grootsten staan.Een bord
ernaast draagt de vermelding Kapelhoeve.Die staat iets meer achterin, maar geeft maar een vervallen indruk.Verlaten?Grintwegen voeren ons langsheen andere hoeven in een open
landschap.Op 59 km, na het zoveelste
stoppelveld te hebben doorworsteld, zie ik een groep mannen met grote kijkers
en fototoestellen staan!Zou hier ook
een foto van ons gemaakt worden?Zoals
daarstraks na een halfuur rijden?Ik zal
er dan mooi op staan, vloekend op de zuigende ondergrond!Even gestopt om te informeren naar hun
doen!Het zijn vogelspotters die het
gedrag van roofvogels en kleinere soorten gadeslaan.Een bak bier is niet ver af!Die mannen houden dus ook een
après-bird!In de verte zie ik nog twee
kompanen op hun bikes naderen.Op 59 km
springt mijn hart op van vreugde!Want
we duiken het Bellegembos in.Een
Franssprekend gezin raapt er kastanjes.De
vreugde bij het zien van mijn favoriete begroeiing, bomen, en mijn favoriete
ondergrond, singletracks, wordt al snel getemperd door het feit dat ik geen
meter meer vooruitkom!Het stompen over
de stoppelvelden heeft de kracht uit mn benen weggezogen!Ik raak zelfs het kleinste bultje niet meer
op!Ik merk ook aan de ondergrond dat
sommige stukken van de track voor de gelegenheid zijn vrijgemaakt, te zien aan
de bodem die uit losgewoelde bladgrond bestaat.Het ziet er niet goed uit voor den Strammer!Uitgeteld, geen fut meer in de benen, met nog
20 km voor de boeg!In het bos een
rustpauze ingelast, de blaas geledigd, evenals een zakje gel en twee
meegebrachte grannys opgegeten om weer op krachten te komen!Na een krachtinspanning rijd ik even later
het bos weer uit.
Van 60 tot 65 km.Eens het bos weer uit voert de route ons door open velden waarbij ik
even later de zoveelste passage van een pas omgeploegd veld naar de hel
verwens!Daar heb ik nu zo stilaan
genoeg van!Een servitudenweg voert ons
letterlijk door de tuin van een mooi gerenoveerd oud huisje, alwaar ik aan de
bewoners vraag of het wel degelijk hier is dat ik moet wezen!De vrouw, die de bloemen aan het gieten is,
zal zelden zoveel mensen zo dicht voorbij haar deur hebben weten passeren!
Van 65 tot 70 km.Een
smal asfaltpaadje voert ons door de weiden tot aan een hoeve uit 1762 die
luistert naar de naam Ter Twee.Een
hemel op aarde voor wie er zo rustig kunnen wonen.Pompoenen en ander fruit sieren er de
tuintafel.Van 68 tot 70 km volgt de
doortocht van Zedelgem met twee oude windmolens.Even van de route afgeweken om één ervan van
dichtbij te gaan bekijken.We treffen
een aantal verkeerslichten op onze route en passeren een grote fabriek, ik
vermoed Beckaert, om te arriveren aan een groot sluizencomplex.Intussen ben ik het dipje van daarnet toch
weer te boven gekomen.
Van 70 tot 75 km.We
worden een paadje op gestuurd dat op een berm tussen het kanaal en een straat
gelegen is.Dan gaat het verder naast
het kanaal met hier en daar een zijsprongetje over naastliggende paadjes.Ik hoor het geluid van een snelweg, en even
later rijden we weer over een talud ernaast.Het gras is er voor de gelegenheid wat gemaaid.Ook hier weer een aantal afvoergeulen,
verstopt onder het gras.Verderop zie ik
een spoorweg liggen, het teken dat ik bijna weer bij af ben!Eens het talud af, gaat het de spoorweg
over.Een zak sluikafval aan de kant
doet me de wenkbrauwen fronsen!Hier
klopt iets niet!Deze zak heb ik
vanochtend ook zien liggen!Even verder
zie ik de plek waar we het talud waren opgereden, maar de pijlen zijn weg!Ik keer op mn stappen terug en kom een jonge
kerel met zn bike tegen.Hij zou de
route nog willen gaan fietsen, want wist niet dat er zo dicht bij zijn woonst
een toer was vandaag!Het duurt even
voor hij mijn verhaal begrijpt.Dat ik
bijna rond ben en weer op het begintraject ben gesukkeld en dat de pijlen
verderop al weggenomen zijn.Hij was
eerst van mening dat ik er ook nog aan wou beginnen!Dan heb je de pijl na de spoorweg gemist,
weet hij me te vertellen.Inderdaad, die
wijst daar naar links!
Van 75 tot 80 km.Ik
kom weer in de bossen waar ik vanochtend vertrokken ben en zie pijltjes staan
van een vaste route.Luttele kilometers
verder ben ik weer aan de startplaats.Er is nog veel drukte, maar niet meer van bikers.Achtergelaten lege glazen verraden dat hier
een wervelwind van bikers gepasseerd is vandaag!Kennis gemaakt met de breinen achter de site
van MTB-You, ook al was de ontmoeting maar van korte duur.Begrijpelijk, vermits deze mensen nog heel
wat opruim voor de boeg hadden en het ook voor hen morgen weer werken geblazen
is.Alle zware bieren blijken te zijn
verzwolgen door de keelgaten van de deelnemers, een aantal waar de
organisatoren met hun eerste uitgave niet op gerekend hadden.Wat dat betreft dus een schot in de
roos!Of ze het beste uit hun streek
naar boven hebben gehaald, daar kan ik niet over oordelen, vermits ik niet van
hier afkomstig ben en niet vertrouwd ben met de West-Vlaamse tochten.Zelf houd ik meer van bosrijke streken, maar
de bike is wel het middel bij uitstek om kennis te maken met onbekende plaatsen
en wegen te berijden die je anders nooit te zien zou krijgen.Je moet overal eens komen rijden om je
aardrijkskunde wat bij te schaven.Dat
de nodige inspanningen gedaan waren om iedereen aan zn trekken te laten komen,
en dat voor zo weinig inschrijvingsgeld, was meer dan duidelijk.Het sportieve gehalte lag voor mij in ieder
geval meer dan hoog genoeg, t was een zware rit met meer hoogteverschillen dan
dat ik verwacht had en een stevige wind om tegen op te boksen.De zuigende stoppelvelden maakten het ook
zwaar, die ben ik niet gewend.Ik was
goed moe bij aankomst!Zodanig zelfs dat
ik mijn verhaaltje niet dezelfde avond nog heb geschreven!En dat wil al wat zeggen!
Toertocht (30-45 km) van WTC Zomerlust te Wouwse Plantage op
16-10-2011.
Het was weer vroeg opstaan vanochtend, want voor vandaag had
ik een toertocht over de grens in Nederland uitgekozen en ik was zinnens van
met de bike van thuis uit naar ginder te rijden, goed voor een 30 km
enkel.Omdat het zeker geen slijkrit zou
worden en ik wat problemen had met de Turner-bike, was dit de uitgelezen kans
voor een maidentrip met de gloednieuwe Lapierre Zesty, die nog alleen is buiten
geweest om de Grensparkroute eens te rijden.Wonder boven wonder was ik klaar op het vooropgestelde tijdstip, zodat
ik om 8.00 u op weg kon voor een lange rit.Ik was van mening dat het mijn jaarlijkse koninginnenrit was, de langste
die ik rijd, maar ik zat er naast.Want
Wouwse Plantage is dichterbij dan Wouw, dus het is deze laatste die mijn
jaarlijkse langste is!
Via binnenwegen richting Ravenhof in Stabroek gereden.Net voor de kruising met de s Hertogendijk
kwam de zon boven de horizon piepen en wierp een zeer lange schaduw van een
mountainbiker, eenzaam op weg in de koude ochtend.Aan de horizon de wolken boven de
kerncentrale van Doel.In de buurt van
het Elzenbos zag ik gele pijlen hangen van de toertocht vanuit Kapellen.En aan het Ravenhof kwam ik zowaar tussen de
rijders van deze toertocht terecht.Ik
werd zelfs voorbijgestoken door een clubmakker die niet zal geweten hebben dat
ik eigenlijk maar op doortocht was!
Op de Putseweg even halt gehouden om wat te prutsen aan mijn
kilometertellertje dat net nu voor deze lange toer forfait gaf!Batterijtje leeg?Een andere biker stak me voorbij en ik heb
lange tijd in diens spoor kunnen rijden.Hij was duidelijk ook op weg naar De Pin, zoals de Nederlanders Wouwse
Plantage noemen.Aan de start was het
een drukte van jewelste alwaar een dame aan de inschrijving met veel
overtuiging soepbonnetjes, inclusief een gratis massage, aan de deelnemers
overhandigde.Rubber-12 tikte op mn
schouder, hij was ook al present en met de fiets tot hier gekomen.Om 9.30 u konden we van start gaan via een
stukje fietspad om dan de Plantagebaan over te steken en de bossen in te duiken
over een smal paadje dat er nog vrij vochtig bij lag.Ik had soms wel wat last van de lage zon die
in mn ogen scheen, waardoor ik soms niet goed zag waar ik reed!Gedurende de eerste kilometers kon ik rubber
nog goed volgen, alsof de nieuwe bike me vleugels gaf, maar ik voelde al snel
dat ik dit tempo niet zou blijven volhouden.Op een bepaald ogenblik werd ik ingehaald door een sneller groepje dat
rubber mee opslokte, en ik zag hem wegstuiven, de volgende bossen
tegemoet.Want op deze tocht duik je na
honderd meter de bossen en in om er nooit meer uit te komen.Zo goed als voor de volle honderd procent
off-road.De enige verharding die je
tegenkomt is het asfalt bij het oversteken van de verkeerswegen.Aan al deze oversteken hadden mannen van de
club postgevat.Zelfs op de
ongevaarlijke kruisingen stond er wel iemand eenzaam op post, zijn bike tegen
een boom geparkeerd.Op een kruispunt
van zandwegen midden de bossen waren zelfs nadarhekkens geplaatst en stond er
iemand op de uitkijk.Met dank aan die
mensen voor deze service!
De toer bracht een afwisseling van bospaden, smalle tracks,
paadjes door weiden en velden en stukjes heide.De ondergrond lag er goed berijdbaar bij.Geen modder en geen los zand.Het begin van de tocht voerde ons richting
Zoomland waar de biker zijn hart kan ophalen door over de verschillende bulten
te razen.Door de lage zon koos ik op
één van die bulten toch voor de verkeerde kant, waardoor ik in los zand kwam
vast te zitten.Van het drietal dat me
klakkeloos volgde kwam de eerste ook vast te zitten!En dan weer over de wortels naar beneden
razen.
Verder werden we gedurende een aantal kilometers over de
groene vaste route gestuurd die ons bij momenten door prachtige landschappen en
bossen stuurde.Wat een mooie streek
hier!Ineens zag ik naast mij een grijs
koppeke opdoemen.SilverFokske had
blijkbaar dan toch voor deze rit gekozen.Een korte babbel, want we konden moeilijk naast elkaar blijven rijden,
teneinde de snelle jongens ruim baan te geven!Nadat hij gevraagd had of ik het niet erg vond dat hij er vandoor ging
en ik hem geantwoord had dat ik mn best zou doen om niet te veel later aan te
komen, stoof hij weg als een pijl uit een boog.Door mn trage tempo ben ik gewend van alleen te rijden, tussen de
vele anderen!Want er reden heel wat
bikes door de plaatselijke bossen.Maar
op enkele singletracks na konden de snelleren de trageren zonder veel problemen
voorbij.
Een oudere biker die een tijdje achter me had gereden op een
track, kwam naast me rijden toen we een brede zandweg op draaiden.We treffen het met het weer, zei hij in het
voorbijrijden.Zeg dat wel, zon mooie
zonnige zondag!De brede zandweg kwam me
bekend voor en even later passeerden we de in de bossen gelegen Nieuwe Kloof,
een domein met feestzalen.In de buurt
van De Kloof lag de ondergrond er iets natter bij, maar de grote plassen konden
gemakkelijk ontweken worden.De vorige
rijders hadden er al mooie paadjes gevormd.Bijzonder mooi was de plek waar een infobord de toegang tot de Wouwse
Plantage markeerde midden de bossen.Links en rechts van het pad stonden de dennenbomen op een reeks lage
heuvels, een zeer merkwaardige omgeving.Paadjes door bossen en heide werden ons deel.
De bevoorrading stond in het midden van een grote zandvlakte
die ingenomen werd door de vele bikers in hun bontgekleurde pakken, hun fietsen
in het zand gelegd of tegen de bomen geplaatst.De sportdrank smaakte lekker naar citroen en je kon er granenrepen
eten.Maar ik koos voor de lekkere
gevulde koeken die je bij ons niet vindt.Rubber en SilverFokske hadden elkaar gevonden en dronken hun bekertjes
in de warme zon.Ondanks dat kon je
zeker vanochtend een lange broek of beenstukken verdragen.
Allen weer op pad, maar na enkele kilometers moest ik de
twee anderen lossen en zag ze in de bossen verdwijnen.Paadjes door de bossen en over stukjes heide
met af en toe wat los zand, werden ons voor de wielen geworpen.Na de stop zijn me opmerkelijk minders bikers
voorbijgestoken.De snelle jongens
zullen dan al verder op het parcours gezeten hebben!Een track die door het bos evenwijdig liep
met een rijbaan kruiste via twee houten bruggen een diep uitgesneden waterloop.Misschien de Zoom?Even halt gehouden op de eerste brug.Een passerende biker vroeg of ik pech had! Neen, gewoon even kijken hier naar de mooie
omgeving.Verderop kreeg je schuin
achter je de lichtbakens te zien van de vlieghaven van Woensdrecht.Een tijdje in het wiel gehangen van een trage
rijder op een mooie singletrack, om tenslotte toch voorbij te steken.Toen ik het fietspad van de baan van
Huijbergen naar Wouwse Plantage onder mijn fietsbanden zag passeren, dacht ik
dat het einde naderde!Maar niets
daarvan!Even verder doken we weer de
bossen in over paadjes en tracks.Om
nadien over een fietspad gestuurd te worden dat weer naast een diep uitgesneden
beek liep.Om tenslotte toch Café De
Reebok te bereiken.
Rubber en Fokske genoten al van een glas gerstenat.Ook Pcdoc en Liesje waren present.Het was een drukte van belang voor het
café.Tot zelfs de middenberm van de
straat werd ingenomen door de bikers.Door het zonnige weer zullen velen geen zin gehad hebben om al naar huis
te vertrekken.Pcdoc deed weer zijn best
om de sfeer op deze mooie zondag met zijn fototoestel vast te leggen voor de
eeuwigheid.Als de ouderdom ons van de
fiets wegjaagt, kunnen we zo nog eens terugdenken aan de tijd van toen en aan
het fietske dat mij weer levensvreugde heeft gegeven.SilverFokske hoopte met zijn wagen over de
lokale wegen weer thuis te geraken teneinde de wegenwerken op de snelwegen in
Nederland en België te omzeilen.Met
rubber-12 via één van de toegangen tot de Plantage en de Verbindingsstraat door
Essen-Hoek, Kalmthout-Hoek en de heide naar Heide-Kalmthout gereden.De door de brand eind juni verwoeste bomen
waren thans omgehakt.Toch heel wat, te
zien aan de grote hopen verzaagde boomstammen die opgestapeld waren.Waarom niet gewacht om ze nog een kans te
geven om misschien weer tot leven te komen de volgende lente?Het was er superdruk met veel fietsers en
wandelaars!In Heide afscheid genomen en
naast de spoorweg Antwerpen-Roosendaal richting Kapellen gefietst.In Kapellen was het alsof de achtertrein van
mn fiets begon te zwalpen.Verdekke, ik
zat met een lekke achterband!Dat is al
zo lang geleden, en tijdens zijn eerste rit heb ik prijs met de nieuwe
bike!De notubes deed dan toch niet zijn
werk!Al goed dat dit gebeurde aan het
einde van de rit!Omdat ik niet ver meer
van huis was, een paar keren bijgepompt om het thuisfront te bereiken.Fietske proper gemaakt, de douche in en mn
kleren gewassen.Die lekke band, dat
zijn zorgen voor tijdens de week!Door
het niet werkende tellertje kan ik enkel gokken op de totale afstand, zegge 30
+ 45 + 30 = 105 km!Meer moet dat niet
zijn!Mooie toer, ik heb me geamuseerd
vandaag!
Toertocht (15-25-35-45 km) van KFC De Vrede te
Wechelderzande op 15-10-2011.
Op deze zonnige zaterdag, na een korte nacht wegens de
nightride te Bergen-op-Zoom de avond voordien, en na snel wat boodschappen
gedaan te hebben, kwestie van iets eetbaars in huis te hebben, ook afgezakt
naar de Voetbalstraat in Wechelderzande.Het was al filerijden hier op de grote baan en toen ik de Antwerpse ring
op reed waren daar twee rijstroken afgezet en was het daar ook aanschuiven
geblazen.In de richting Nederland was
het nog erger!Dus een knoop in mn
zakdoek gelegd om na afloop zeker niet langs de snelweg weer naar huis te
keren!In de lawaaierige kantine zaten
al veel bikers die de toer achter de rug hadden.Me ingeschreven en om 12.55 u zat ik op mn
fietske nadat ik een biker er op attent had gemaakt dat de start vlak naast het
voetbalveld was, want deze mens had dat niet gezien en reed daar te zoeken.
Twee kilometer verder doken we al een singletrack op en
vervoegden zo de rode vaste route.Omstreeks vijf kilometer reden we over één van de nieuwe stukken die
onlangs voor deze route werden uitgestippeld.Die nieuwe tracks liggen er nu toch al wat vaster bij dan kort na de
aanleg, ook al houd ik nu niet zo direct van al die wasbord-hobbels die deze
track rijk is.Dat is niet ideaal voor
de rug!Twee kilometer verder kwam de
splitsing voor de 45 km en kwamen we op een track van de vaste blauwe route die
zich door mooie bossen slingerde.De
herfstzon viel tussen de bladeren in de kruinen van de bomen die al last
beginnen te krijgen van de eerste kaalheid, nu de winter voor de deur
staat.Het tellertje klokte 13 km af
wanneer we de hoofdingang van de Lilse Bergen voorbijreden.
Ongemerkt kwamen we op de groene vaste route nadat we de
rotonde met de op- en afrit Beerse van de E34 rechts van ons tussen de bomen
hadden kunnen zien liggen.De groene
route bestaat uit een aaneenschakeling van eerder veldwegen, afgewisseld met
paadjes door loofbossen.Men rijdt hier
door een meer open landschap in tegenstelling tot de dennenbossen van bij de
aanvang.Op 19 km ging het de snelweg
over en aan de omgeving merkte ik dat het koninginnenstuk van de vaste route in
het verschiet lag.En inderdaad, een kilometer
verder konden we genieten van de bekende slingerende track in de buurt van het
golfterrein op de vaste rode route.Eerst een treintje snelrijders laten passeren om deze geliefde track aan
mn eigen tempo te kunnen berijden.Ik
kreeg toch nog bikers achter me aan!Na
de track ging de vaste route vroeger rechtdoor, terwijl nu links afgeslagen
wordt om weer een mooi smal paadje op te gaan met halverwege een hoge bult,
waarna men de Achtzalighedenboom te zien krijgt.Als men er tenminste niet achteloos
voorbijvliegt zoals mijn voorganger!Prijsvraag van deze week: waarom heet die boom zo?De eerlijkheid gebiedt wel te vertellen dat
er intussen al een aantal zaligheden zijn afgestorven!Niets of niemand heeft het eeuwig leven,
zelfs niet met zon naam!Omdat ik weet
hoe je weer aan het begin van de koninginnentrack kunt geraken, op mijn stappen
teruggekeerd om er nog eens een tweede keer van te genieten.De biker die in de buurt van de
Achtzalighedenboom op de grond was gaan zitten om aan zn bike te kunnen
prutsen, was intussen verdwenen.
Na nog een stuk van de groene route voor de wielen te hebben
gekregen, kwamen we weer op een nieuw stuk van de rode route waar een
singletrack is aangelegd met bultjes en korte bochtjes.Daar is iets meer techniek voor vereist om
geen voetje aan de grond te moeten zetten wanneer men om een boomstam heen moet
draaien.We doken het struikgewas in om
in een bos te komen naast een gracht en passeerden het hutje aan de vijver, de
klassieke plek waar de toertochten in deze streek hun bevoorrading
opstellen.Niets van dat deze keer, er
stond enkel een koets met twee paarden en een echtpaar menners.We maakten een lusje en kwamen een tweede
keer voorbij de vijver gereden.Mijn
tellertje gaf 27 km aan.Zelfs rekening
gehouden met de extra kilometers die ik gemaakt had, was ik al over halverwege.Waren de paden die we tot dan toe voor de
wielen hadden gekregen me vrij bekend van de vaste routes en uit andere
toertochten, nu doken we een onbekende track in.Die slingerde zich door een loofbos om
tenslotte weer uit te komen aan de voetbalvelden van aan de start.Die mannen van de voetbal hebben het wel goed
bekeken van hun bevoorrading op te stellen in de buurt van de start.Dat bespaart een hoop verhuis van materiaal!Er konden bananen, partjes appelsien, koeken
en sneden cake gegeten worden.Er
stonden nog andere bikers en er kwamen er tijdens mn pauze nog toe.Ik was zeker niet alleen op pad in de bossen,
want ik schat over de gehele rit toch wel ingehaald te zijn geworden door een 60
tot 80 bikers.Ik ben de tel
kwijtgeraakt!Voor mij kwam de stop op
30 km.
Het gedeelte van de toer na de rust was voor mij het meest
interessante omdat ik over onbekende paadjes kon rijden en er geen gebruik
gemaakt werd van de paden van de vaste routes.Het begon al vrij snel met een plezante over en weer slingerende track
door de bossen, alwaar ik het gezelschap kreeg van een jonge vrouw op de
bike.Intussen was ik zon 35 km
onderweg.We werden verder door de
bossen geloodst over een afwisselend parcours van smalle tracks en bredere
wegen.Het geluid van wagens verried dat
we de E34 naderden.We reden er over een
track vlak naast de snelweg.Op 37 km
via een brug de snelweg over om het grondgebied van het Kasteeldorp Vorselaar
binnen te rijden en weer een mooie track in het bos voor de wielen te
krijgen.En er waren nog steeds veel
andere bikers onderweg, geregeld haalden groepjes me in.Volgde weer een mooie track doorheen de
bossen met heuveltjes op en af om dan een breder bospad op te gaan dat overging
in een veldweg en uitkwam op de plek met de 14
kapelletjes.Ik ben daar ooit eens
beland toen ik hier enkele jaren geleden in het wilde weg in de buurt was komen
rijden.Mijn tellertje gaf bijna 43 km
aan, dus het einde moest zo stilaan in zicht beginnen komen.
Het parcours bracht ons over bos- en veldwegen voorbij het
motorcrossterrein van Lille waar je in de verte die kerels met hun motos over
de bergjes zag vliegen.Het
motorengeronk weerklonk in de omgeving tot we weer het bos in doken.Er reed een hele tijd een biker achter me aan
op zon honderd meter afstand.Een
asfaltbaantje bracht ons weer in de richting van de snelweg E34 waar een groot
bord de afrit Lille aankondigde.Even
verderop kondigde een klein bordje voor ons de laatste drie kilometers
aan!En zelfs op dat laatste stukje
kregen we nog leuke tracks te berijden in de bossen en passeerden we De
Zevende Hemel, een gebouw met bijhorende stalling, een soort
ontmoetingsplaats. Doordat ik er even
halt hield, kon de biker die al een hele tijd een eind achter me reed, me
bijbenen.Er passeerde nog een groepje
mannen en vrouwen.Snel aangepikt en mee
de grote baan overgestoken.We reden het
kerkhof voorbij en dat was het sein dat we dra weer aan de voetbalterreinen
zouden zijn.Ik had in totaal 52 km
gereden.
Geen gebruik gemaakt van de bikewash.Binnen in de kantine drie flesjes ijsthee
soldaat gemaakt en een broodje kaas naar binnen gewerkt!Op de velden waren tegelijkertijd twee
voetbalwedstrijden aan de gang.Nog
bijna een uurtje blijven uitrusten met het gedacht van jinba ittai nog te
zien.Hij moest vandaag werken, maar zou
nog net voor sluitingstijd proberen te starten.Geen jinba te zien gekregen.Terug naar mijn auto die geparkeerd stond in een nette straat met keurig
onderhouden voortuintjes, voor hetzelfde huis waar ik een aantal jaren eerder
al eens was komen parkeren.Het was niet
nodig geweest, want de grote parking voor de voetbalvelden blijkt nu netjes
aangelegd te zijn met een gloednieuwe toegangsweg.Via de secundaire wegen naar huis
teruggekeerd en geen last gehad van de files op de snelwegen rond Antwerpen!
Mooie toer, waarbij in het gedeelte voor de rust bijna
uitsluitend de paden van de vaste routes worden aangedaan.De tweede kleinere helft komen minder bekende
paadjes aan bod.Veel afwisseling, veel
bos, veel off-road en een prachtig herfstweer!
Nightride (20 km) van de Mellowbikers te Bergen-op-Zoom op
14-10-2011.
Wanneer de dagstaak er omstreeks 16.30 u op zat, iedereen
weg was en de rust weerkeerde, was het alle hens aan dek om alles in gereedheid
te brengen voor de afreis naar Bergen-op-Zoom.Alles de auto in, de fiets die al op mn werkplek stond opgeladen en nog
snel een kop soep en wat overschot van stoofvlees met een paar boterhammen naar
binnen gewerkt.Mijn vrees voor files op
de E19 werd bewaarheid ter hoogte van Sint-Job-in-t-Goor. Dus daar snel de afrit op en via de lokale
wegen naar huis, de spullen die ik niet nodig had snel binnen gezet en dan via
de nachtelijke Putseweg en over Huijbergen naar de Boslustweg in Bergen-op-Zoom,
op een boogscheut van de Belgisch-Nederlandse grens.Meteen weet ik hoe je daar moet geraken, voor
een groot stuk identiek aan de route naar Wouw en Wouwse Plantage.
Bij aankomst aan de Stayokay viel me het grote aantal
geparkeerde wagens op!Dit was niet
langer het ritje van vorig jaar voor een select gezelschap, getuige de 203
bikers die voor dit nachtelijk amusement naar hier waren gekomen.Mn lampen gemonteerd, mn schoenen aan en
naar de inschrijving.Terwijl ik me
stond klaar te maken, kwam jinba ittai voorbijgereden, hij was aan zn toer
begonnen.In de Stayokay was het zelfs
drummen geblazen om tot bij de inschrijftafel te komen!Ik zag onvoldoende in het schemerlicht om mn
inschrijvingsbewijsje in te vullen!Wat
zat ik nou te sukkelen terwijl er zon megaverlichting op mn helm
pronkte!Terwijl ik vruchteloos naar het
schakelaartje tastte, merkte ik dat ik de lamp gewoon achterstevoren op mn
helm gemonteerd had!Van de stress om me
te haasten!Gelukkig hangt ze maar vast
met klittenband, zodat ze snel omgedraaid was!Het verwonderde mij dat er nog geen Nederlanders geweest waren die dat
gezien hadden en er opmerkingen over gemaakt!
Om 20.45 u was ik goed en wel op pad, reed voorbij de twee
mannen die op het kruispunt post hadden gevat, om even verderop het bos in te
duiken op een plek waar twee mensen met een fototoestel in de weer waren.Wat me al direct opviel waren de mooie,
verzorgde pijltjes die het parcours aanduidden.Allemaal even netjes en eenvormig en duidelijk van ver te zien.Soms bescheen je lamp een hele rij dergelijke
pijltjes die in een bos aan boomstammen en paaltjes bevestigd waren.Het moet een hele klus geweest zijn om die
allemaal te maken.Er waren nog redelijk
wat starters en ik maakte me soms wel wat zenuwachtig wanneer een sneller
treintje in mn zog naderde!Amper vijf
minuten na mn vertrek kondigde mijn gsm de ontvangst van een berichtje
aan.Dat zal de rubber zijn die zijn
vertrek aankondigt!Niet gestopt om te
antwoorden, hij zal me seffens wel zien, heb ik toen gedacht.
In het begin van de tocht werden we over een pad gestuurd
dat bestraat was met brede stenen, waartussen de voegen alsmaar groter
werden!Ik vermoed dat er aan het einde
zelfs ronde houten stammen gebruikt waren.Dat de spleten tussen de stenen steeds groter werden, boezemde me weinig
vertrouwen in!We reden de bossen in en
kregen bospaden en tracks voor onze wielen geworpen in het nachtelijke
duister.Hier en daar diende een bultje
overwonnen te worden.De ondergrond was
vrij droog, op hier een daar een grote plas na.Op bepaalde plaatsen lag er zelfs nog veel los zand!Bij aanvang vlotte het niet al te goed en
voelde ik me wat opgejaagd.Bovendien
zat er speling op de trapas van mn fiets!Ja, iets dat veel gebruikt wordt, slijt!En mn kilometertellertje werkte weer niet!Altijd last mee bij nachtritten!Dat toestelletje wordt gestoord door de
batterijen van de lampen, vermoed ik.De
stress van de werkweek zinderde nog na en eigenlijk was dit een goed begin van
het weekend om deze letterlijk uit je lichaam te trappen.Af en toe even aan de kant of me smal gemaakt
om snelleren te laten passeren.Toen ik
even aan de kant stond te lurken aan mn drinkzak, hoorde ik achter me een bekende
stem.Achterom kijkend zag ik niemendal
omwille van het sterke licht dat me bescheen.Het was rubber-12 die me had ingehaald.
Van dan af ging het beter.De motivatie om rubber-12 te proberen te blijven volgen deed me nu
sneller trappen en overal over vliegen.Want er lagen wel redelijk wat wortels op ons pad.Licht in het bos bewees dat we de
bevoorrading bereikten.Ik zag daar
licht flikkeren tussen de bomen en ben gaan kijken.Er hing een fiets in een boom en het kader
ervan was omwikkeld met een lichtslang.Aan de stop kreeg elke biker een blikje Redbull en een reep krachtvoer
van Isostar.Rubber was in gesprek met
een deelnemer die op een paaltje was gereden en wiens voorwiel verbogen
was.Vandaar dat de seingevers op
bepaalde plaatsen een fluojasje rond de paal aan het einde van een pad hadden
vastgemaakt.
Na de rust weer op pad door de nachtelijke bossen.Rijdend over een tapijt van dennennaalden
reflecteerden de pijltjes het licht van mn lampen die ik aan de stop van een
nieuwe batterij voorzien had.Bredere
boswegen wisselden af met smalle tracks tussen boomstammen.We slaagden er zelfs in van enkele bikers in
te halen!Niet alleen het licht, maar
ook het naar elkaar roepen achter ons, toonde dat er een groep mannen
naderde.Volgde een lange strook los
zand.De rubber was er door geraakt,
maar ik bleef steken, kon mn evenwicht niet houden en viel op de grond.Daardoor stak de groep mannen me
voorbij.Die werd gevolgd door een biker
die zonder licht was komen te zitten.Omdat deze ook moeilijker door het zand geraakte, speelde hij de groep
kwijt en kwam dan bij mij in het wiel hangen.Maar na verloop van tijd merkte ik dat hij niet meer volgde.Soms reed ik over open plekken of aan de rand
van de bossen en zag ik het licht van de opkomende maan.Ik kwam de biker zonder licht weer
tegen.Ik vermoed dat hij de streek
kende en binnenwegeltjes had genomen.Nadat we de laatste twee seingevers gepasseerd waren, kwamen we weer uit
in de Boslustweg en even later zat de rit er op.
Een korte babbel met Waldo die buiten stond bij zijn
vrienden.De rubber was intussen bij weetabix
en zijn twee kompanen, die ik had zien starten toen ik me ging inschrijven,
gaan zitten, buiten op het terras.Het
gezelschap vervoegd en binnen de kop stevige soep en een boterham gaan
halen.Vanuit het raam riep iemand me
toe.Offshore was dan toch naar hier
gekomen!Dan zal dat daarstraks toch
Patje geweest zijn die mijn naam riep toen hij voorbijvloog!Weetabix en zijn maten vertrokken huiswaarts
en de koude joeg ons naar binnen.Aan
tafel bij jinba ittai, Patje en Offshore gaan zitten.Daar zaten ook twee mannen die uit het verre
Oostende en Heist naar hier waren gekomen voor deze nachtrit.Nog een babbel met Viperworldcup, mee het
brein achter dit evenement, en later nog met LeoV, de bezemrijder die het
parcours schoonveegde.Ook Pcdoc en
Liesje gespot.Het was al over één uur
eer we huiswaarts vertrokken.Ter hoogte
van de afslag naar Wouw ben ik rubber nog voorbijgestoken die met de bike
gekomen was en er dus weer terug mee naar huis moest.Ik kreeg zijn sterke licht nog een hele tijd
in mn achteruitkijkspiegel te zien.Tot
ik Huijbergen weer naderde.En zo was ik
op deze vrijdag weer pas laat te bed!
Mooi tochtje van de Mellowbikers die in hun vrije tijd de
bossen van Bergen-op-Zoom en het Nederlandse mountainbikersforum onveilig
maken.Degelijk afgepijld met duidelijke
pijltjes die goed opvallen in het donker.Volledig off-road in de bossen met seingevers aan oversteken met
(rustige) verkeerswegen.Een tocht,
georganiseerd door mensen met een hart voor mountainbiken en die anderen willen
laten kennismaken met de streek waarin ze wonen en rijden.De tocht had iets langer mogen zijn dan een
dikke 20 km, maar sommigen hebben dat handig opgelost door de toer een tweede
keer te rijden of door met de bike van thuis naar ginder te komen.Leuke sfeer onder gelijkgezinden na
aankomst.De ideale manier om na een
week werken content het weekend in te gaan!Met dank voor dit initiatief en de gezellige avond.
Mellowbikers Nightride op vrijdag 14 oktober 2011 te Bergen-op-Zoom.
Bomen,
wortels, blubber. Voor de deelnemers van mountainbiketocht Nightride in Bergen
op Zoom komt daar nog een obstakel bij: de duisternis.
Met je
mtb in het donker door het bos crossen. Het moet niet veel gekker worden. Toch
is dat precies wat op 14 oktober staat te gebeuren. Want dan is de Nightride
oftewel nachtrit van de Mellowbikers. En daar hebben zich inmiddels al ruim
honderd mtb'ers voor aangemeld. "We denken dat we uiteindelijk uitkomen op
zo'n tweehonderd. Ze komen uit heel Zuid-Nederland", vertelt Paul
Graafmans van de Mellowbikers.
Wie
overdag met een mtb rijdt moet al goed oppassen dat ie niet tegen een boom
'aankwakt' of onderuit gaat in de modder. In het donker rijden vereist nog veel
meer kundigheid. Een steeds groter wordende groep mtb'ers ziet hierin de nieuwe
uitdaging. "Van dit soort ritten komen er steeds meer", zegt
Graafmans. Maar het is nog lang niet zo ver dat er elk weekeinde zo'n rit is,
zoals dat wel met de gewone toertochten het geval is. Dat seizoen is inmiddels
weer begonnen. "Juist omdat er relatief weinig ritten zijn, komen mensen
ook van elders naar hier om door het bos te rijden."
De
Mellowbikers houden zo'n Nightride nu voor de tweede keer. "Vorig jaar
hebben het onder ons gedaan. Met zo'n dertig deelnemers. Op
uitnodiging."Nu kan in principe
iedereen meedoen. Aan de fiets worden geen bijzondere eisen gesteld, wel aan de
verlichting, alhoewel dat de verantwoordelijkheid van elke deelnemer zelf is.
"Heel veel van deze jongens trainen ook 's avonds op de weg en hebben
daarom al goede verlichting. Maar je houdt niet voor mogelijk wat er met de
moderne led-techniek aan verlichting op fietsen mogelijk is."
Op
YouTube circuleren de nodige filmpjes van dit soort ritten. En wat meteen
opvalt is de enorme batterij licht die de deelnemers voeren. Niet alleen op de
fiets, maar vaak ook nog op de helm om gericht te kunnen schijnen. "Je
moet erg goed uitkijken in het donker. Een pad dat je misschien al duizend keer
overdag hebt gereden ziet er dan totaal anders uit", weet Graafmans uit
ervaring.
En al is
de verlichting nog zo goed, de deelnemers moeten over goede ogen beschikken.
"We hadden de vorige keer een deelnemer die nachtblind bleek te zijn. Die
stapte na een kilometer of zo al af."
's
Nachts door het bos rijden is niet alleen een kwestie van licht, maar ook van
aangepast tempo. "Als je normaal 25 kilometer in een uur doet, doe je daar
nu twee uur over. Het is heel intensief rijden. Je moet op de omgeving letten,
op de ondergrond, maar ook op je voorliggers."
Daarom
is die afstand ook een mooie lengte voor de avondrit door de Bergse bossen.
"Bovendien concentreren we de rit in een klein gebied om zo min mogelijk
overlast te geven. Dat betekent veel rondjes draaien."
Om dat
goed te laten verlopen komen er wel zeven- à achthonderd reflecterende
routepijlen in het bos ten zuiden van de Stayokay. De Mellowbikers hebben voor
de avondrit vergunning gekregen van de gemeente, want normaal gesproken is het
verboden na zonsondergang door het bos te fietsen. De rit speelt zich ook
helemaal af op gemeentelijk grondgebied. "We willen als vereniging
mountainbiken op een positieve manier onder de aandacht brengen. Vaak wordt er
negatief gedaan over mtb'ers. Wij willen laten zien dat we verantwoord gebruik
kunnen maken van het bos."
De leden
van de club fietsen niet mee. Zij zorgen er voor dat alles vlot verloopt. De
deelnemers kunnen op 14 oktober tussen 20.00 en 21.00 uur op pad gaan.
Op de
foto: Waldo baant zich met verlichting op helm en stuur door het donkere bos.
Zo gaat dat 14 oktober ook tijdens Nightride. Veel mountainbikers zien in
nachtelijke bostochten een nieuwe uitdaging. foto's Tonny Presser/het fotoburo
BERGEN
OP ZOOM - Mellowbikers noemen ze zich. Met dat mellow willen ze vooral aangeven
dat mountainbiken iets ontspannends is. Geen wedstrijd.
Vooral
genieten. Wat twee jaar geleden begon als een klein groepje mtb'ers dat afsprak
om samen te gaan fietsen op zondagochtend is inmiddels sinds afgelopen zomer
uitgegroeid tot een vereniging, alleen bedoeld voor mtb'ers.En dat is uniek in deze regio waar wel tal
van toerclubs zijn maar geen vereniging zich puur op de mtb richt.
Woordvoerder
Paul Graafmans van de Mellowbikers: "We hebben een vereniging opgericht
omdat we toch ook activiteiten willen organiseren zoals onze Nightride. Dan
gaat het al snel om aansprakelijkheid. Een vereniging is dan verstandiger. Ook
is het eenvoudiger bij het aanvragen van een vergunning."
Maar in
feite blijft de formule van de Mellowbikers onveranderd. Een groepje dat elke
zondagochtend om 8.30 uur vanaf de Stayokay aan de Boslustweg vertrekt voor een
rit door de bossen in de omgeving. "We hebben nu twaalf leden, maar ook
zo'n 20 à 25 man die op los-vaste basis met ons meerijden", aldus
Graafmans.
Door een
vereniging te worden willen de leden ook hun enthousiasme voor en kennis van de
sport met anderen delen. "Omdat we ons nu meer naar buiten richten gaan we
ook onze website aanpakken."
Toertocht (15-25-45 km) van de Tripple Bikers te Halle-Zoersel.
Mijn plan was eigenlijk om vandaag de toertocht in Mol te rijden, maar omdat ik van elders kwam na een avond en nachtje onvoorzien tappen (en niet stappen!) op een feest en daar was blijven slapen, moest ik thuis mn bike en spullen nog gaan ophalen. Zo werd het te laat om nog tijdig in Mol te geraken en koos ik voor het dichterbije Halle-Zoersel waar je tot 11.00 u kon starten. Vorig jaar ben ik hier de jubileumeditie komen rijden. Toen hadden de Tripple Bikers overal metalen bruggen op het parcours en aan de finish opgebouwd! Wanneer ik alles ingeladen had en de fiets op de drager stond, klaar om te vertrekken, begon het weer hard te regenen! Me ingeschreven en om 10.50 u voor de toer vertrokken. We doken vanaf de Lotelinglaan links een smal servitudenpaadje in naast een huis en kwamen al snel op een bospaadje terecht. Even aan de kant en moeten prutsen aan mn kilometertellertje omdat één van de knopjes ingedrukt was geraakt toen het in het zakje van mn fietstruitje zat bij het inschrijven en het daarom de afgelegde weg niet registreerde. Een groepje van drie stak me toen voorbij. De eerste tien kilometers kregen we een afwisseling van bospaden en veldwegen voor de wielen. Ondanks de regen van gisteren en vandaag viel de toestand van de ondergrond nog goed mee, ook al kregen we af te rekenen met hier en daar een plas en wat slijkstroken. Op een bepaald bospad waren een aantal putten gedempt met hakselhout en dat rijdt toch niet zo gemakkelijk.
Na 9 km bereikten we de Knodbaan in Oelegem en ging het een stukje naast de antitankgracht, dan er over en langs de andere kant terug tot voorbij het Fort van Oelegem op 12 km. Even tot over de brug gereden tot aan de toegang tot het fort. Er hing een gedenkplaat van een in 1896 geboren en in 1917 gesneuvelde kanonnier. Eens het fort voorbij volgde een funstukje over het door putten en bulten gehavende pad naast de gracht. Als je het vanuit de andere richting moet berijden, dan is de passage lastiger. De diepe putten stonden vol water. Dit plezante stukje werd gevolgd door een modderig pad in het bos en leuke paadjes door de bossen. Wegen door bossen werden aan elkaar geregen door stukjes asfalt. Volgde een zeer lang en recht pad doorheen een bos, aan weerszijden afgeboord door een draad aan paaltjes, wegens privé, om uit te komen aan de Lievekenshoeve. Tijdens dit deel van de rit hadden me nog drie individuele rijders voorbijgestoken. Paadjes door de bossen, al dan niet verhard, werden ons deel.
Na 15 km reden we het Sniederspad op, gevolgd door een smalle track die zich naast een zandweg tussen de bomen slingerde met aan de linkerkant de door hagen aan het zicht onttrokken achtertuinen van grote villas. Een leuk paadje in ieder geval. Na 17 km bereikten we het park van Zoersel waarin een imposant kasteel stond, wat we even later van dichtbij zouden te zien krijgen. We reden er over de verharde paadjes door het park om na 20 km van zeer dichtbij dit Hallehof te passeren. Volgde de passage van een villawijk in Halle, met daarna een lange en eerder saaie asfaltweg, gevolgd door een al even lange bosweg.
De bevoorrading ben ik vermoedelijk voorbijgereden, deze zal in ieder geval niet goed aangeduid geweest zijn. Want toen ik omstreeks 22 km in het bos een splitsing tegenkwam tussen de verschillende afstanden, vermoedde ik dat hier de afstanden na de stop weer uit elkaar gingen. Ik vermoed dat de bevoorrading in de voortuin van een hoeve stond omdat ik er in het voorbijrijden een biker had zien staan babbelen met mensen op het erf. Maar verder was daar niets te zien waaruit men kon besluiten dat daar de stop was! En de grote meute was al lang gepasseerd, want dan valt een bevoorrading direct op. De moeite niet gedaan om op mn stappen terug te keren. Het was intussen ook weer aan het regenen! We doken weer het Zoerselbos in en passeerden de ruwbouw van een verblijf voor verstandelijk gehandicapten. Ik veronderstel dat daar een instelling is, te merken aan de gebouwen die we daarna nog te zien kregen. Ik vond de inplanting van de nieuwbouw zo in het bos tussen de bomen toch ietwat ongelukkig omdat zo weer een stuk bos ten prooi valt aan bebouwing. Aan het begin van een wandelpaadje in het Zoerselbos stond een plakkaat van de Pol en Mariette-wandeling.
Op 30 km, nadat we kort tevoren een groot wit kasteel waren gepasseerd, zag ik de biker die me net ingehaald had op zn stappen terugkeren. Op het kruispunt van de Zoerselbosdreef en de Rodendijk in Zoersel waren de pijlen verdwenen! Een derde biker aangesproken, maar die was op eigen houtje onderweg. Toen de andere biker rechtsomkeer had gemaakt en ik hetzelfde wilde doen, zag ik aan een boom het bekende gele gevarenbordje hangen! Dat was een aanduiding dat de toer hier passeerde en een flauwe plezante vermoedelijk de pijlen had verwijderd. De andere biker was al te ver weg om hem nog terug te roepen. Een gokje gewaagd en naar rechts afgeslagen in de richting van de bekende handelszaken langs de Rodendijk in de richting van de oprit van de snelweg. Net voor de oprit van de E34 zag ik aan restaurant t Lopend Vuurtje weer pijlen hangen in een straat die Sjauwel heet.
We reden naast de snelweg en op km 33 zag ik midden in de weiden de metalen brug opdoemen die voor de gelegenheid was opgetrokken. Een brug zoals men ze ook tegenkomt op grote professionele veldritten. Ze was wel wat overkill in vergelijking met het beekje dat diende gekruist te worden. Ik ben boven op de brug blijven staan en het was leuk van de reacties van de passanten op de snelweg te zien. Ze stond ter hoogte van de grote ietwat vervallen hoeve die van op de snelweg goed te zien is en wanneer ik van verder af kom voor mij het teken is dat ik het thuisfront zo stilaan nader. Ik wou eens tot aan die hoeve rijden, maar heb het toch maar niet gedaan omdat aan de ingang van de lange weg die er naartoe leidt een bordje verboden toegang, privé stond. De brug nog eens een tweede keer overgestoken en na de zompige weide doken we weer het bos in om even verderop na 34 km op enige afstand te passeren aan het Boshuisje van Hendrik Conscience te Zoersel. De route even verlaten en tot aan het Boshuisje gereden. Het is de plek waar De Loteling zijn geschiedenis vertelt heeft aan Hendrik Conscience. Het is tijdens het weekend geopend en men kan er een boerenbloementuin bezoeken. Het Boshuisje ziet er toch maar krakkemikkig uit, getuige de met harde plastiekplaten dichtgenagelde ramen. Ik veronderstel dat de oude ramen niet alle vocht buiten houden.
Ik vroeg me af of de biker die me daarstraks had ingehaald en ook met de verdwenen pijlen te maken kreeg en rechtsomkeer had gemaakt, het parcours teruggevonden had. En op een zompig pad tussen de weiden zag ik hem in de verte achter me naderen. Hij bleek toch ook via de brug naast de snelweg gepasseerd te zijn. Toen ik korte tijd later in zijn kielzog weer straten met huizen in reed en autos met fietsdragers geparkeerd zag staan, was ik een beetje teleurgesteld dat de rit al voorbij was, terwijl ik nog maar 38 km op mn tellertje had staan. Maar omdat de eerste kilometers niet geregistreerd werden, zal ik wel op een kilometer of 40 uitgekomen zijn. Spijtig van de regen, het sombere weer en de verdwenen pijlen. De afpijling was duidelijk, er hingen gevarenbordjes en de splitsingen waren zeer goed aangeduid. Misschien de bevoorrading ook wat meer doen opvallen? Mn fiets even afgespoten met de hogedrukreinigers met zachte straal en hem toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte fietsparking.
Net zoals vorig jaar had naast de voetbalkantine een man postgevat met zijn hamburgerkraam om zo een graantje mee te pikken op deze sombere zondag. Vorig jaar had hij nog iemand om extra broodjes moeten sturen. Een frisdrank besteld in de kantine en een broodje braadworst met ajuin en mosterd smaakten na de vochtige rit. Binnen was men al volop bezig met het afvoeren van de tafels en de banken. Omstreeks 14.00 u huiswaarts. Toen was de bikewash ook al opgedoekt, op één hogedrukreiniger na, die gebruikt werd om een quad af te spuiten. Thuis in de gietende regen mn fiets nog verder proper gemaakt en mn schoenen afgespoten. Ik was blij dat ik onder de warme douche kon. Vandaag voor het eerst terug gereden met lange broek en na aankomst thuis de verwarming opgezet! Het was koud en nat! De winter is in aantocht!
Een stokoud, laag gebouwtje, langs een onverharde weg, verborgen in een bos. Het oogt pittoresk, maar op het eerste zicht ook bescheiden. Toch is dit één van de bekendste toeristische trefpunten van Vlaanderen. Halverwege de negentiende eeuw was Hendrik Conscience, de man die zijn volk leerde lezen, een regelmatige bezoeker van Zoersel. Hier, in het Boshuisje, zou hij het verhaal gehoord hebben dat hem inspireerde tot het schrijven van De Loteling. In elk geval situeerde hij hier zijn hoofdpersonages. Het verhaal is dat van Jan Braems, een jonge van bescheiden afkomst, die door loting vrijgesteld werd van militaire dienstplicht, maar zijn gunstig lot verkocht aan een gegoede burgerszoon. Jan vervulde in diens plaats zijn militaire dienstplicht, maar werd tijdens zijn legerdienst blind. De Loteling werd in de jaren zeventig verfilmd, met Jan Decleir in de hoofdrol. (bron: http://www.boshuisje-zoersel.be/spoor.html)
Camba-toertocht (25-45 km) in samenwerking met MTB Club De
Jokers te Genk en ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide.
Ondanks het feit dat er op deze zondag ook toertochten waren dichter bij huis, toch naar Genk afgezakt om deel te nemen aan de Camba-toertocht ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide in samenwerking met MTB De Jokers. Dat was ook nog eens de gelegenheid om samen te rijden met Nidecker, een fietsmakker uit mn omgeving, die kort na onze kennismaking, zijn ware liefde vond in het verre Hasselt. De ware liefde bestijgt thans mee de mountainbike en vergezelt hem op zijn pad door bos en velden. Meer nog, Misses Nidecker is zelfs werkzaam op de plek waarvoor deze benefiet bedoeld is en steunde met haar inspanningen dus haar eigen werkgever! Thuis goed op tijd vertrokken voor een autorit van ruim 90 km en daardoor iets vroeger dan voorzien op de plaats van afspraak. Die bleek zich te bevinden aan een bedrijf in een industriezone waarvan de naburige bedrijven hun terreinen hadden opengesteld als parkeerplaats. De metalen constructies waartegen je uw bike kon plaatsen waren allemaal omwikkeld met plastieken verpakkingsmateriaal om schade aan de fiets te voorkomen. Dat moet al een heel werk geweest zijn. Me ingeschreven even over halftien en binnen gewacht op de medebikers. Bij de inschrijving kreeg je een mooi stuurplaatje en een plastiek kaartje met het noodnummer, na afloop in te ruilen tegen een T-shirt.
Gedrieën even over tienen vertrokken, maar attent als hij is, stopte Nidecker al direct aan de man die met een doos in de hand, de inschrijvingsbewijzen in ontvangst nam en iedereen een goede rit wenste. Want daar stonden twee jonge kerels, waarvan één problemen had met remplaatjes van de schijfremmen van zn bike. Ondanks zijn verwoede pogingen kon het probleem niet opgelost worden. Hopelijk hebben die twee jongens nog hulp kunnen krijgen bij de organisatoren en zijn ze alsnog kunnen starten. Het is immers jammer van de moeite te doen van te komen en dan niet te kunnen vertrekken wegens technische problemen. Dat alles maakte dat wij pas om 10.20 u goed en wel op pad konden gaan. Maar op zon mooie zonnige zondag hoef je niet op de klok te kijken!
We doken onmiddellijk de bossen in achter het industrieterrein, naast de afsluitingen achter de bedrijven en dan ging het naar links een track op die ons doorheen een bos met statige loofbomen loodste. Het zien van een aantal vakantiehuisjes aan de rand van dat bos, deed een belletje rinkelen! Hier was ik onlangs nog gepasseerd, maar dan komend van de andere kant, was zelfs verkeerd gereden door een slecht geplaatst pijltje en op mn stappen moeten terugkeren om een door gevallen bladeren bijna onzichtbare singletrack te moeten nemen over de helling van een heuvel! Ik had dat vermeld in mn verhaaltje! Mijn grijze cel even aan het werk gezet om te achterhalen tijdens welke toer dit kon geweest zijn! Bingo! Het was de Ter Dolen Fietshappening vanuit Helchteren! In ieder geval rijd je op die plek door een prachtig bos. Even verder passeerden we een uitloper van de zwemvijver van Hengelhoef en reden we over een track op een soort heuvelrug tussen de bomen, met links de zwemvijver en rechts in de diepte een gracht en een drukkere baan. De geluiden van rond de zwemvijver spelende kinderen bleven thans afwezig, nu zij de vakantie weer hebben moeten inruilen tegen de schoolbanken. Het tellertje toonde 5 km.
Vrij kort na de start werden we aan een zanderige heuvel op de gevoelige plaat vastgelegd. Door de zanderigheid en de plotse ophoping van bikers, was het voetje aan de grond. De fotograaf moet ook een goed oog voor esthetiek en schoonheid gehad hebben, want hij ving enkel Misses Nidecker in zijn lens! En hij maakte ook een mooie foto van zegge mn forumvriend Bruce Wayne in het gezelschap van zijn bikemaat Mr. C. Onlangs elkaar nog gezien tijdens de marathon in Overpelt en nu hier, toen ik plots de mij bekende stem van de vleermuis achter me te horen kreeg! Maar Batman is te snel voor een ouwe Papegaai!
Via een brede rijweg passeerden we de ingang van Hengelhoef om dan rechts weer off-road te gaan over verharde paadjes en tracks in de bossen. Misses Nidecker reed netjes tussen haar twee metgezellen in, den deze achteraan, zodat ik geregeld nog de hete adem voelde van snellere kerels die toch hoffelijk hun kans om voorbij te steken afwachtten! Na tien kilometer kwam ik weer op bekend Ter Dolen-terrein toen we het natuurgebied De Teut in doken en onze evenwichtskunsten op de proef werden gesteld wanneer onze fietsbanden het mulle zand doorkliefden. De heide zag er op deze plek wel niet purper uit, maar de omgeving heeft toch wel een apart uitzicht. De grond was overal droog en goed te berijden. Op een bospad reden we achter een moeder met haar dochtertje. De bos- en bladgrond vol dode dennennaalden gaf op de tracks de indruk dat je in een bloempot reed, zeker op de plaatsen waar minder frequent gereden wordt en de voorgangers de grond met hun wielen hadden losgewoeld. Gelukkig kregen we op deze bloedhete oktoberdag na een grijze zomer de koelte van de bossen er gratis bovenop!
De tocht voerde ons richting Zonhoven. De bevoorrading kwam daar na 20 km en er lagen nog redelijk wat fietsen in het gras waarvan de berijders zich te goed deden aan bananen, appelsienen, koeken en wafels. Onze aandacht werd er getrokken door een aantal rijders, mannen en vrouwen, die erg professioneel uitgerust en gekleed waren, met helm en bril inclusief, maar waarvan de dracht van een paar beenstukken, als netkousen zonder jarretellen en met een bloot bovenbeen, aantoonde dat het eerder gelegenheidsbikers waren. De dame die haar beenstukken op deze bizarre wijze had aangetrokken, zou zangeres Zohra geweest zijn. Er is nochtans een redelijk verschil tussen een mountainbiketocht en een potje paaldansen! Alhoewel je daar ook kan aan twijfelen, het logo van de mannen van Secret Trails in gedachten! Voor wie dat niet kent: een paaldanseres die zich rond een voorvorkpoot slingert! Nadien viel mijn eurocent dat ik ergens gelezen had dat een aantal BVs van onze welbekende televisiekanalen hier hun opwachting kwamen maken. Ze hadden wel zeer mooie fietspakken aan, in zwart met oranje. Maar ja, zon pluimgewichten ogen zelfs mooi in een jute aardappelzak! Steek een nijlpaard zoals ik in zon kostuum en het lijkt nergens op! Anderen moeten daar ook zo over gedacht hebben, want toen het groepje vertrok, gingen er direct een aantal mannen achter aan! Dat zal wel niet voor die pakken geweest zijn zeker? En ineens waren de meeste fietsen van het grasveld verdwenen.
Na de stop volgde een zeer mooi en amusant stuk over de open heide. Doordat ik een groepje snelrijders had laten passeren, mijn ingewanden geconfronteerd werden met het aanbod van de bevoorrading, mijn aandacht getrokken werd door een immense diepe, zanderige put alwaar een wandelaar met hond vertelde dat op die plek cyclocrosswedstrijden werden gehouden en ik af te rekenen kreeg met een aantal kuitenbijters over kwistig van los zand voorziene paadjes, raakte ik meteen achterop! Man, man, heb ik moeten trappen om Misses Nidecker weer bij te kunnen benen! Om dan nog met afgrijzen te moeten vaststellen dat zij wortels naast boomstammen overschrijdt waar ik begin te stuntelen als een bejaard konijn met Nordic-walking-stokken, bang om letterlijk op den Teut te gaan! We slaagden er zelfs in van twee zwart-oranje mannen van het BV-team in te halen en deze hebben gedurende vele kilometers in mijn wiel gehangen. Tot ze er op een bepaald ogenblik naar het einde toe toch in slaagden om ons weer te vloeren.
Toen we bij het beklimmen van een brug over de snelweg onze voorrijder volgden over het krakkemikkige voetpad in plaats van de fietsstrook te nemen, en daarbij de takken van de bermbegroeiing in onze tronie gekatapulteerd kregen, met het risico van van de hoge stoeprand te vliegen, wist deze snoodaard te melden dat we hem niet noodzakelijk hadden hoeven te volgen! De plaats waar we dan de baan over moesten kwam me bekend voor! Zo ook de heuvelrug waar we over reden. Daar was ik ooit met dichtgeknepen billen steil naar beneden geraasd over een helling vol grind, denkend dat mijn laatste uur geslagen was. Om gelukkig dan toch niet overkop te gaan! We bevonden ons namelijk aan de voet van de mijnterril van Winterslag. Deze keer was er geen toestemming verleend om de terril te mogen beklimmen, niet dat ik daar zo verdrietig om was. Maar anderen hadden deze speeltuin waarschijnlijk wel graag betreden! We gingen er dus rakelings omheen, over een track die de moeite waard was, tussen laag struikgewas en bomen. Met de hete adem van de twee zwart-oranje BVs in mijn nek! We kregen de torens van de mijnliften te zien, evenals de gebouwen van destijds, sommigen gerenoveerd, anderen in staat van verval. Verder voerde de tocht ons doorheen de vele bossen en open plekken die deze streek rijk is. Meer naar het einde toe kwamen we weer in het vaarwater van de Ter Dolen-tocht toen we hoog onder een snelwegbrug en over een grote open plek reden, vol stronkjes van recent gerooide bomen. Zelfs na het bordje dat de laatste vijf kilometers aankondigde, kregen we nog plezante paadjes aangeboden. Om dan weer via het bos achter het bedrijventerrein de plek van Camba te bereiken en een punt te zetten achter deze puik georganiseerde tocht.
De stapel T-shirts was al flink geslonken, maar toch elk nog gevonden wat we graag hadden willen hebben! Niet dat ik dit noodzakelijk vind, maar er zal wel een sponsor achter schuil gaan die deze zaken ter beschikking stelt. Een fris drankje, broodjes kaas en een stuk gebak gingen vlot naar binnen. Achteraf in Hasselt nog een stuk aan deze après gebreid met een wandeling in het gezelschap van het huisdier Blacky-Killer, een vinnig mormeltje dat zijn naam toch wel gestolen heeft, wegens noch zwart noch dodersinstinct hebbende. Een drankje in de Kwaakvos en een pizza bij de plaatselijke Turk sloten de dag voor mij dan af! En dat alles omdat Misses Nidecker vandaag jarig was! Ik hoop alleen dat ik daardoor geen roet in het eten van mn bikemakker heb gestrooid. Hij had misschien andere plannen op de verjaardag van zn groene blaadje? Met op deze zonnige oktoberdag in mn hart de gedachten aan een, weliswaar bejaarde, kameraad, werkmakker en bondgenoot die helaas vrijdagavond is overleden na gedurende 25 jaar deel uitgemaakt te hebben van mijn dagelijkse leven en aan wie ik mn avonturen van op de bike niet meer kond zal kunnen doen. Ook dat is t leven! Jammer, zeer jammer!
Je kan het verhaal ook lezen op mtb-you en op mountainbike.be! Op de foto's: de vijver van Hengelhoef, De Teut en de mijn van Winterslag!
7de Houtumse mountainbiketoertocht (28-38-44 km)
te Kasterlee van de Wielertoeristen Kasterlee op 01-10-2011.
Na wat over en weer rijden, want een mens heeft naast de bike ook nog een leven waarin zaken dienen in orde gebracht, op deze zonnige zaterdag thuis mn spullen opgehaald, in Turnhout Devil Biker gaan ophalen en dan regelrecht naar Kasterlee om me in te schrijven voor de toertocht vanuit de feesttent in Houtum. Ik dacht dat het al een tijd geleden was dat ik deze toer nog was komen rijden, maar bij nazicht blijkt dat ik hier vorig jaar ook aanwezig was. Toen was het zeer slecht weer en stond ik me klaar te maken in de gietende regen. Dat was nu wel even anders. Op de valreep ook afgesproken met Sik die al aan de bewaakte fietsparking stond te wachten. Het was zeer lang geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Elkaar leren kennen tijdens de tien uren van Grobbendonk, nadat we ons hadden aangesloten bij een team waar twee renners waren uitgevallen. Later nog wel eens samen gereden tijdens toertochten. Sik had ooit een defect aan zn wagen en toen ben ik hem gaan ophalen om in Vlezenbeek de Hoebelbike te gaan rijden. Komt hij daar toch niet zwaar ten val in een afdaling! Ik kon hem gaan afhalen op de spoed in het ziekenhuis van Halle! Hij heeft lange tijd last gehad van zijn geraakte schouder, maar nu blijkt het leed geleden.
Vertrokken omstreeks 12.15 u. Den Devil moet er zin in gehad hebben, want hij was direct uit het zicht verdwenen. Sik, op een nieuwe bike, een 29er, paste zich aan mn tempo aan, zodat ik niet met de tong op de tenen diende te trappen om bij te blijven. Op de bredere paden was er kans voor een babbeltje tijdens het rijden. Gedurende de eerste kilometers hebben we niet veel bikers ons zien inhalen, alhoewel ik tijdens de hele rit toch nog heel wat andere deelnemers heb gezien. Het eerste deel van de tocht werden we in de watten gelegd met bospaden en veldwegen, smal en breed, een bonte mengeling van allerlei wegeltjes off-road. Bij momenten was de ondergrond zanderig, niet voor niets dragen vele plaats- en straatnamen hier de vermelding zand in hun naam. Op andere plekken reden we over kurkdroge bosgrond die als teelaarde op de tracks tussen de dennenbomen lag. Op één zon track was het draaien en keren rond de boomstammetjes over een bochtig parcours in een bos.
Na 13 kilometer reden we voorbij een stilstaand water waar de oever werd ingenomen door vissers. De Kleine Nete hadden we ook al gekruist. Daarna weer de bossen in, gevolgd door smalle paadjes door weiden en velden. Op 17 km kregen we weer een zeer bochtige track in het bos voor de wielen gegooid. Daar was het voor mij soms voetje aan de grond, want zon korte bochtjes nemen lukt me niet altijd zo goed. Na 20 km diende de bevoorrading zich aan in een uit betonplaten opgetrokken kampeerverblijf midden de bossen. Vorig jaar was het zodanig koud en nat dat hier toen binnen een kachel stond te branden en het veel moed vroeg om weer op pad te gaan. Nu was het zalig warm, van één van de deelnemers gutste het zweet van zn gezicht. Binnen was er een rijkelijk gevulde tafel met bananen, appelsienen, cake en allerlei koeken en verzorgd door een aantal mensen van de club. Wie daar niets naar zijn zin kon vinden is een moeilijke mens! Toen we aan de babbel waren kwam den Devil toe, verwonderd dat wij daar al stonden! Hij beweerde dat wij een stuk gemist hadden, want hij had al 22 km op zn tellertje staan! Het was perfect mogelijk dat wij door ons babbelen ergens een lusje gemist hadden, alhoewel! Maar nadien kwam ter sprake dat Devil ergens verkeerd was gereden en op zn stappen was moeten terugkeren! Dan heb je al snel een paar kilometers meer!
Na de stop volgde een zeer mooi stuk van de toertocht over zanderige paden op en af tussen de dennenbomen in de bossen van de Hoge Mouw. Een echte speeltuin voor de mountainbikers die hier en daar een stevige wortel dienden te trotseren of uit de weg te gaan! Door de klimmetjes raakte ik al snel achterop en toen ik even aan de kant ging om een sneller treintje van clubmakkers te laten passeren, verdween Sik uit het zicht de wijde bossen tegemoet. Nog even in het spoor van Devil tot die ook opgeslokt werd door een sneller groepje en niet meer te bespeuren was. Dan maar alleen verder op pad. Tot aan kilometer 30 werden veld- en boswegen ons deel met hier en daar flinke porties los zand waar je toch nog vrij goed door kon geraken. Als afwisseling kuitenbijtertjes, aangekondigd met een bordje waarop helling vermeld stond! Attent, maar grappig en misschien ook overbodig! Lint dat na een afdaling gespannen was om de onopvallende prikkeldraad te markeren was wel een goed idee, net zoals de poortjes die met linten gemaakt waren aan gevaarlijker oversteken om te vermijden dat de bikers ineens uit het bos de straat op zouden rijden! Dat bespaart in ieder geval seingevers en is even effectief. Tussen 30 en 32 km volgde een zeer leuk stukje over een zich door het bos voortslingerende track over bulten en door putten en waardoor je dezelfde bikers voor en achter een aantal keren tegenkwam. Even verder een paadje door de weiden van waaruit je in de verte de rotonde-met-kunstwerk aan de ingang van het dorpscentrum kon zien staan. Onmiddellijk daarna dienden we de grote baan Turnhout-Kasterlee over te steken aan een huis dat al lang in verbouwing is, en een grindweg in te rijden die Bergakkers heet. Om weer de bossen in te duiken en een mengeling van paadjes, tracks, veldwegen, smalle paadjes door weiden en verbindingsstukjes in asfalt voor de wielen te krijgen. Soms op en af en door stoffig zand.
Ik herkende nog redelijk wat paadjes terug van toen ik ze onlangs gereden had tijdens de marathon van MTB Mastentop uit Kasterlee op 28 augustus toen ik de 100 km rond gemaakt heb! Zo volgde op 35 km weer die woeste, weinig bereden track over een privé domein waar wat stuurmanskunst nodig is om je met je fiets tussen de dicht op elkaar staande bomen te wurmen en te hopen dat je met je stuur de stammen niet raakt! Draaien en keren tot aan een zelfgemaakt bruggetje over een gracht om dan terug te keren over een smal paadje door gras en tussen bomen. En zo kwamen er ook tijdens de laatste tien kilometers nog diverse leuke stukken over smalle tracks door de bossen met bijwijlen hellingen die je deden voelen dat je gefietst had. Geregeld herkende ik plekken van tijdens de marathon. Op 40 km volgde zelfs nog een splitsing voor de verschillende afstanden en doken we weer de speelbossen in om er vlak bij de tent in Houtum weer uit tevoorschijn te komen!
Een koele ijsthee en een pistolet met kaas smaakten zo goed dat ik er nog van elk een tweede ben gaan bij halen. Me onder de tent uit de zon gezet, die was me te heet! De bikematen waren al verdwenen, Sik had nog boodschappen te doen en den Devil was zinnens van met de bike weer naar Turnhout te rijden. Uit het berichtje dat Sik me stuurde toen ik mn fiets weer ging ophalen om huiswaarts te trekken, kon ik opmaken dat hij een klein halfuur eerder was toegekomen. Het was in ieder geval plezant dat ik tijdens de rit eens wat gezelschap had, want gewoonlijk rijd ik alleen, als ik den rubber niet op mijn weg ontmoet! Er was met dit mooie weer nog veel leven rond de tent en rond de grote totempaal die een trui van de organiserende club droeg en waaronder alle grote pijlen die verwezen naar de inschrijving, bikeparking en douches, bevestigd waren. Het zag er allemaal heel profi uit! Net zoals de rest van de organisatie met een mooi uitgekozen parcours en een prima afpijling. En dat alles op een bloedhete dag in oktober!
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)