Toertocht (15-25-34-40 km) van de KWB Fietsclub te Westmalle op zondag 27-12-2015.

Deze zondag op tijd op en vanuit Hoogstraten met de bike naar Westmalle, goed voor 16 km opboksen tegen de wind in. Met als tegenliggers twee bikers, twee mannen op een koersfiets en een koppel op een tandem. Door met de fiets naar de start te trekken werd mij het zoeken naar een parkeerplaats bespaard. Want aan de inschrijving van de toertocht van de Fietsclub van de KWB stond een enorm lange rij wachtenden! In die rij trof ik Jos K., dus was er even tijd voor een babbel samen met de vader en zoon die voor ons aanschoven. Wij vroegen ons onder anderen af of zo’n lange wachtrij geen aanleiding zou zijn voor sommigen om zwart te rijden! Aangeschoven van 9.15 u tot 9.35 u, om 9.45 u op pad.

Het ging het dorp uit, de kerk langs en over een servitudenpad naast een beek voorbij de school Mariagaarde. Na 1 km ging de kidstoer van 15 km apart. Ter hoogte van het kerkhof kruisten we de Oude Molenstraat en reden door de brede dreven langsheen een kasteelhoeve. Dan volgde het klassieke natte stuk over een slijkweg onder de bomen naast het kasteeldomein. De plek was nog redelijk berijdbaar, de voorgangers hadden al een spoor gemaakt, want het heeft er hier al meer belabberd bij gelegen! Dan ging het even over asfalt om een veldweg in te slaan, gevolgd door de natte lastige singletrack tussen de weiden tot aan Boexhout. Toen ik even halt hield kwam Jari toe. We hadden deze keer niet echt afgesproken en ik had enkel op zijn profiel gezien dat hij voor Westmalle gekozen had en bij mijn start toch maar een berichtje gestuurd om het tijdstip van vertrek te melden. Vanaf hier kregen we doornatte veldwegen voor de wielen die ondanks dat nog behoorlijk te berijden waren. Op 8 km kruisten we de baan Groot Veerle. Op weg naar de start was ik daarstraks deze plek gepasseerd.

Aan de overkant werden we getrakteerd op een lastig stuk parcours, zijnde een veldweg die er zeer nat bij lag, met plassen en stroken slijk waarin dan nog steenpuin naar boven stak. In de verte zagen we de toren van het Trappistinnenklooster van Brecht staan en de toegangspoort langs de Abdijlaan. Aan het einde van dit taaie stuk troffen we de splitsing tussen de 25 km en de 34-40 km op 9,75 km van de start. We reden even over de kalme Heidsiebaan om vanaf een kruispunt van landelijke wegen een grasspoor in te slaan. Dit lastige pad met putten en bulten leidde naar de Paepestraat, een natte aardeweg door een strook bos aan de rand van het natuurgebeid Hoofsweer. Dit betekende dat we op het grondgebied van de gemeente Brecht reden. Ook de tocht van Sint-Lenaarts (Brecht) van 6 december passeerde hier, maar dan in de andere richting naar Drieboomkensberg. We kwamen uit op de oever van het kanaal Schoten – Dessel (12 km) en reden over een grasspoor op het jaagpad. Aan Kooldreis doken we linksaf de velden in. We kregen er af te rekenen met veel tegenwind en steenpuin in de grond en volgden er de veldwegen waarvan door vele tochten in deze streek gebruik gemaakt wordt. Ik heb hier dan ook al in alle weersomstandigheden gereden, van poederdroog tot overstroomd, over ijs en door tot aan mijn middel opgewaaide sneeuwhopen! We bereikten het bekende kruispuntje van de Heikantstraat en de Oude Liersebaan ter hoogte van een privaat domein met enkele villa’s. 16,85 km om 10.45 u.

In plaats van verder rechtdoor te rijden over de zandweg naar Drieboomkensberg, ging het linksaf de Heikantstraat in. Dan de eerste landelijke weg rechtsaf in, de Geuzenstraat, en weerom rechtsaf de zandweg Heidemolenbaan in om zo het Molenbos aan Drieboomkensberg te bereiken. Eens het bos in ging het rechtsaf over de niet altijd gemakkelijk te berijden singletracks die door de meeste toertochten in de streek worden bereden. Ondanks het feit dat ik als tragere net enkele nog trager rijdenden had ingehaald, kwam ik op de tracks in het zog van een wel zeer traag rijdende biker in geel fluojasje te hangen. De singletracks lagen er nog steeds behoorlijk bij, want het kan er hier soms heel slecht liggen tijdens de winter wanneer het water in de putten blijft staan. Tot 22 km reden we over de singletracks van het Molenbos zonder de bidplaats Drieboomkensberg zelf te passeren. We kwamen iets verderop uit het bos weer tevoorschijn in de aardeweg Sint-Jobbaan. Even verderop kwam de bevoorrading in de grote loopstal van de manege op de hoek met de Abdijlaan, de baan van Brecht naar Schilde.

Omstreeks 11.00 u waren we aan de stop. Er was nog veel drukte, je kon maar met moeite een plekje vinden om uw fiets te stallen! Er lagen partjes bananen, suikerwafels om te eten en er stonden twee soorten sportdrank om te drinken. Ik vermoed dat er ook soep was, maar die zal al op geweest zijn. Voor de late starters viel er niet veel meer te rapen. Een organisatie kan nu eenmaal niet op voorhand weten hoeveel deelnemers er gaan komen. Nu was het prachtig en zacht weer en daagden er 2241 bikers op. Bij regen of zwaar winterweer komt misschien maar de helft van nu opdagen! Vorig jaar op deze toertocht bij zwaar winterweer maar 500 deelnemers! In ieder geval hadden de mensen achter de tafels de handen vol met vullen, uitpakken en snijden!

Aan de stop was ook de splitsing tussen de 15-25-34 km en de 45 km. Voor de grootste tocht ging het rechtsaf de Abdijlaan op in de richting van Brecht. Even verderop dienden we over te steken naar de Grote Vraagstraat, een zandweg door de bossen in het grensgebied tussen Westmalle, Schilde, Brecht en Sint-Job-in-‘t-Goor. Halverwege dienden we rechtsaf te slaan in een natte en gehavende bosweg waar ik op een bepaalde plek bijna op mijn bek ging door in de grond stekende stenen en diepe putten naast een plas. We kwamen uit in de Sint-Jobbaan, een brede zandweg door de bossen die van Brecht naar Sint-Job voert. Rechtsaf de Polderdreef in om daar via een steile aanloop op de singletrack te komen die evenwijdig loopt met de Kleine Vraagstraat. Via enkele tracks en een bospad bereikten we de Caterskapeldreef, dit is een onverharde straat in de bossen van Schilde vlak achter het domein van de school Kristus-Koning in Sint-Job. 28,50 km om 11.45 u. Eens de enige twee huizen daar voorbij ging het linksaf een singletrack op. Van dan reden we over de mooie singletracks rond de bosvijver aan de Caterskapel.

Dreven en bospaden voerden ons via enkele mooie plekken door de bossen van Schilde. Op sommige plaatsen vroeg het rijden vat behendigheid omwille van het slijk, de plassen, putten en wortels. Op een plek waar een dikke boomstam het pad versperde werden we ingehaald door drie snelle jongens waarvan de laatste het obstakel dacht te omzeilen door van de weg af te gaan. Ver raakte de man niet! Al spoedig zagen we deze kerel zonder veel erg tussen het kreupelhout tegen de grond gaan! Iemand die nog volgde hoorden we zeggen dat hij meende diens voorbeeld te willen volgen maar net op tijd doorhad dat dit niet zo’n goed idee was! Er verschenen villa’s in het bos langsheen een onverharde weg die uiteindelijk overging in het gehavend asfalt van de Kotseheide. 32,50 km. Op 33 km kruisten we de drukkere Waterstraat om aan de overkant opnieuw het Molenbos te bereiken. Daar reden we over de smalle sporen die zich gevormd hebben op de zijkanten van de brede natte dreven naast de boomstammen die er langs staan. Op 34 km konden we rijden over de niet zo evident te berijden singletrack op het privaat terrein van het revalidatiecentrum De Dennen. Er zitten daar namelijk een paar diepe putten en een kort wasbord in. Via de gebouwen in het domein bereikten we één van de uitgangen. Deze keer viel het me ook op dat er tussen het groen een kleine kasteelvilla met toren verscholen staat.

De rit vervolgde verder door het Molenbos en de bossen op het domein De Welvaart (Sint-Antonius-Zoersel) waar we ondermeer over de heuvelkam omheen een met water gevulde put reden. In tegenstelling tot mijn gestuntel van vroeger reed ik er deze keer vrij vlot over. Er zitten namelijk enkele diepe putten en wortels in. 37 km om 12.20 u. Daarna kwamen we op meer open terrein en aan de huizen in de verte kon ik zien dat we in de omgeving van de Trappistenabdij van Westmalle reden. We werden ingehaald door een groep vrouwen en reden dezen nadien weer voorbij. Op 38 km reden we voorbij de abdij zelf, deze keer langs de zijkant en de voorkant. De meeste tochten nemen de zandweg achter. Het brouwen van Trappist moet goed opbrengen, want er waren verbouwingswerken bezig. Uit één van de gebouwen waren alle ramen verwijderd en voor de abdij waren een stuk nieuwe klinkerweg en parking in aanleg. Een singletrack bracht ons door het bos naar Het Wild Rijt. Even verder kwamen we op een spoor tussen bos en de afsluiting van een weide achter een vader met zijn zoontje te hangen.

Via een laatste strook bos reden we naar de Oude Baan, voorbij de Scherpenbergmolen en door de woonwijk waar mijn vriend en collega Peter woont. Even aangebeld toen we zijn huis passeerden, maar zijn echtgenote wist me te vertellen dat hij ook onderweg was met de bike. Hij was later vertrokken, dus allicht zouden we hem nog zien aan de aankomst. Via enkele straten en een laatste servitudenpad bereikten we opnieuw de sporthal Berckenhoven. Dat moet omstreeks 12.45 u geweest zijn met 43 km op het tellertje. Toen ik mijn fiets gestald had in de bewaakte parking kwam Jari van de bikewash terug en zeggen dat Peter was toegekomen. In de sporthal zaten nog veel mensen binnen, maar ondanks dat raakten we toch vrij vlot aan een hotdog en drank. De waarborg voor het stuurbordje kon je namelijk inruilen voor een jeton voor een kuip Westmalle of ander vocht! We zijn nog een half uur blijven zitten. Jari had nog andere plannen en Peter kon nog gaan familiefeesten. Voor mij lagen er nog 16 km naar Hoogstraten voor de boeg en deze keer gelukkig met wind in de rug!

Wij hadden ons goed geamuseerd op deze zonnige en warme dag eind december. Tevreden dat ik geen winterbroek had aangetrokken, doch een zomerbroek en beenwarmers. Het parcours was zoals we verwacht hadden met de veldwegen en de stroken bos in en om Westmalle. Het parcours is trouwens altijd ongeveer hetzelfde. Enkel het stuk bos aan Drieboomkensberg waar de andere tochten nooit komen en deze vroeger wel ontbrak deze keer helaas.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

28-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax

Toertocht (28-45 km) van KFC Poppel te Poppel op zaterdag 26-12-2015.

Op tweede kerstdag met de auto richting Poppel gebold en die reis verloopt vanuit Hoogstraten bijna integraal over Nederland! Deze keer gelukkig geen last gehad van een omleiding, alhoewel de grote baan ter hoogte van de startplaats heraangelegd wordt. Parkeren kon in een weide. De toertocht werd georganiseerd door KFC Poppel en de inschrijving was in de kantine van de voetbalclub. De fiets slotvast gelegd wegens ontstentenis van een bewaakte parking. Om 9.00 u was ik ingeschreven en startklaar. Ik kreeg Frans en een maat van 3-D CAD-Systems te zien. Wist niet eens dat die firma in Hoogstraten is! Het vertrek verliep vanaf de speelvelden over enkele landelijke baantjes en een lange zandweg. Na het kruisen van een baan doken we op 3,50 km het bos in. Brede paden voerden door het bos waarin één zone omzeggens volledig kaalgekapt was. De door de werken gehavende paden waren gelukkig nog deftig te berijden. Op 6 km reden we heel kort over 100 meter asfalt door de bewoonde wereld ter hoogte van enkele hoeven.

Tot 8,50 km konden we rijden over eerder technische singletracks met korte bochtjes en een grove ondergrond met stronkjes, putten en bulten. Ondanks dat alles lukte het me om er vrij vlot over te rijden. Af en toe aan de kant gegaan of me smaller gemaakt om snellere rijders te laten passeren, wat meestal wel geapprecieerd wordt. Eens deze track achter de rug reden we even langsheen de velden om dan weer het bos in te duiken voor nog een gelijkaardige singletrack. Deze leidde naar een splitsing tussen de 8-24 km en de 31-37-42-50 km op het betonbaantje Overbroek op 10 km van de start. Althans, zo leek het, maar er was geen splitsing te zien en ook de opgegeven afstanden klopten niet volgens wat aangekondigd was. Allicht was dit een splitsing van een andere organisatie. Het bordje was ook vrij klein om bedoeld te zijn voor mountainbikers. Misschien voor wandelaars? Maar dan is 50 km toch al een ferme tocht!

We reden door een open landschap naar een volgende bos waar we op 12 km in doken. De omgeving bood de aanblik van de kruising tussen een park en een bos en mijn vermoeden dat we ons in het landgoed Gorp en Roovert in Nederland bevonden werd al snel bevestigd door de aanduiding op een slagboom. We reden er over singletracks, afgewisseld met brede paden en dreven. We passeerden de schuur nabij Roovert waar de toertocht vanuit Hilvarenbeek zijn stopplaats heeft. Na de volgende bocht linksaf kwam dan de eerste effectieve splitsing tussen de routes van 28 km en van 44 km op 15 km van het vertrek. Gorp en Roovert is een prachtig bosrijk landgoed, gelegen op het grondgebied van Hilvarenbeek, ten zuiden van de stad Tilburg en vlak bij de Belgische grens. Het is privaat bezit maar vrij toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Het landgoed wordt bespoeld door de Roovertse Leij. 10.10 u.

Tot 16 km reden we door de bossen van Roovert over natte paden tot op een open vlakte. Mooie paden voerden ons dan tussen geurige dennen en over de heide. Alles geurde hier naar dennenhout. Het was er rijden doorheen een prachtige omgeving. Geregeld kreeg ik dezelfde groep mannen in blauwe pakken als tegenliggers te zien. Dit waren leden van een club uit Goirle die op eigen houtje toerden. Op 18,50 km bereikte ik een bekende plek toen ik vanuit het bos de achterzijde van een aantal chalets te zien kreeg. Even later bereikte ik de gasinstallaties aan de Tulderheyde in Poppel, pal op de grens tussen België en Nederland. We kruisten het asfaltbaantje en doken de bossen van het landgoed De Utrecht in. In dit ongerepte gebied met knappe bossen kregen we brede bospaden waarop zich in de loop der jaren sporen als singletracks hebben ontwikkeld, afgewisseld met singletracks onder geurige dennen. We passeerden er ook een mooie bosvijver. Het was er leuk rijden en genieten van de prachtige streek. Op 25 km reed ik weer langs en over de heide en bereikte ik opnieuw het landgoed Gorp en Roovert.

Na het kruisen van een zandweg annex bosfietspad kwam de bevoorrading die opgesteld stond in de bocht van een bospad. Ze kwam op 25,50 km van de start en ik arriveerde er om 11.00 u. Mannen van de voetbal zorgden er voor sportdrank, eierkoeken, peperkoek, cake, bananen en partjes appelsien. Te zien aan het millimeterwerk waarmee alles versneden was vreesden ze niet te zullen toekomen met hun voorraad. De met een bordje aangekondigde soep was ook op, tenzij dat het de bedoeling was dat je er om vroeg! Vermits je tot 10.30 u kon inschrijven kon men er inderdaad nog veel passanten verwachten! Na wat geknabbeld en gedronken te hebben mijn tocht door de bossen verder gezet.

Op 30 km kwam ik even uit de bossen van het landgoed Gorp en Roovert tevoorschijn en ging het verder over een klinkerbaantje. Om dan verderop opnieuw de bossen in te duiken voor een volgende portie knappe paden. Omstreeks 33 km passeerde ik de grote huizen van het landgoed waarvan de luiken allemaal in dezelfde kleuren rood en zwart geschilderd zijn, zo ook voorbij een oude kasteelvilla met torentjes. We passeerden de vijver waarin een met bomen begroeid eilandje ligt om daarna een eindje langsheen de Roovertse Leij te rijden. Aan het eerstvolgende bruggetje kruisten we het riviertje om de singletrack aan de overkant op te gaan. Tot 36 km volgden we zo het spoor naast de Leij doorheen de woeste bossen. We vervolgden de rit over paden en sporen op de rand tussen bos en velden in de richting van weer een volgende strook bos. Daar reden we onder geurige dennen tot we op 39,50 km een vrij drukke baan die daar doorheen de bossen loopt dienden te kruisen. Je kon het verkeer al van op enige afstand horen. 12.00 u.

Via dezelfde landelijke wegen en de zandweg keerden we terug naar de voetbalvelden in Poppel. Het was mij al opgevallen dat er stukken in de twee richtingen waren afgepijld! Om 12.15 u was ik na 42,50 km weer bij af. Gebruik gemaakt van de bikewash. Nog een drankje gekocht en het buiten uitgedronken omdat er binnen in de kleine kantine nog veel mensen aanwezig waren en het aantal daardoor geproduceerde decibels niet aan mijn hamer, aambeeld en buis van Eustachius besteed waren! Mooie toertocht in de bosrijke grensstreek bij mooi en warm weer in december. Ik was blij van geen winterbroek doch een korte zomerbroek en beenwarmers gedragen te hebben. Het parcours lag er goed berijdbaar bij en de organisatie was in orde.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

27-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax

Toertocht (31-46 km) van FC Nieuwmoer en WTC Den Engel te Kalmthout-Nieuwmoer op zondag 20-12-2015.

Het feit dat we vroeger nogal tuk waren op de toertochten in Nederland net over de grens ten noorden van Antwerpen zal allicht de reden zijn waarom we de toertocht van FC Nieuwmoer en WTC Den Engel in Nieuwmoer nog nooit gereden hadden. We laten Woensdrecht, Huijbergen en Hoogerheide de laatste tijd wat links liggen omdat er daar te veel bikers op afkomen waardoor het er niet meer leuk rijden is. Zo ook de toertocht van WTC Woensdrecht vanuit Hoogerheide (voorheen vanuit De Blauwe Pauw te Ossendrecht) en deze te Rijkevorsel laten passeren ten voordele van Kalmthout. Aan de start was het goed te merken dat er concurrentie was van andere tochten in de wijde omtrek want ik kon vlak bij de kantine parkeren terwijl de inschrijvingen al drie kwartier geleden openden.

Vertrek om 08.45 u. Vanaf de voetbalvelden aan de Essensteenweg ging het de velden in en doorheen een strook bos. We dienden dan de eerder genoemde baan te kruisen en reden door een straat van een KMO-zone en voorbij het containerpark van Essen. Via het asfaltbaantje Kraaienberg en de Sijzenlaan, niet meer dan een onverhard veldspoor tussen de bomen, bereikte ik op 3,35 km Horendonk. Er zijn nog tochten die hier passeren, maar in de andere richting. Een Brabants trekpaard dat daar in de weide stond kwam nieuwsgierig naar me toe gewandeld toen ik er even halt hield. Via de Koekoekstraat reden we over de onverharde wegen langsheen de uit de kluiten gewassen zogenaamde, maar permanent bewoonde buitenhuizen die hier in de bossen staan. Uitlopers van de Rucphense bossen. Sommigen maken van hun terrein nogal een zooi met allerlei rommel. Of hoe men een bos kan verkloten! Kotje hier, stoeltjes ginder, hopen met plastiek afgedekt brandhout en dergelijke meer. We reden nog door enkele wegeltjes met vogelnamen en troffen er de eerste singletrack, weliswaar recht op recht.

We reden verder door de bossen over natte singletracks vanaf 4,75 km tot zo’n 7 km. Ik kreeg er zowel Jos K. als Rusor te zien. Deze laatste was onderweg met een makker die het biken pas weer had opgenomen na een knieblessure. Ik had die man nog al ooit gezien op toertochten. Doordat hij rustig reed kon ik voorsprong nemen en houden. We reden even over asfalt om opnieuw de bossen in te duiken tot we op 9 km toekwamen op een brede zandweg. Daar was het pittig en vermoeiend rijden over de zanderige bodem tot we op 10,50 km de Grensstraat bereikten. Over asfalt ging het dan tot de onverharde Turfvaartstraat in het Nederlandse Nispen (Roosendaal) waarmee we de grens meteen overschreden. Op 12 km doken we hier de bossen van Visdonk in, dit is een bosgebied nabij Roosendaal. Een bospad leidde ons door Visdonk en na een korte onderbreking over asfalt keerden we op onze stappen terug over een zeer natte en modderige singletrack tot Nederheide. 15 km om 09.45 u. We reden nog een eindje door een strook bos van Visdonk en via het asfalt van Nederheide bereikten we het kruispunt met de Achtmaalsebaan. Hier was de splitsing tussen de 35 km en de 45 km op 17 km van het vertrek. Ik zag Rusor en zijn maat, die mij intussen weer gepasseerd waren, naar rechts afslaan voor de route van 35 km. 10.00 u.

Voor de langste route was het rechtsaf om na het oversteken van de Achtmaalsebaan via de Postbaan de bossen in te duiken. Daar trof ik op 17,50 km een bordje dat me gebood om vanaf hier de bordjes van het vast parcours van Rucphen te volgen. Ik passeerde onder anderen het onverharde deel van de Roosendaalsebaan waar een groepje van vijf leutige dertigers in mijn zog van over een bultje het bos uit kwamen gevlogen. Hier in de bossen leken de bikers wel van overal te komen! Er volgden leuke singletracks en paden tot aan de Posthoorn, een straat op 23 km van het vertrek. Toen ik er even halt hield kreeg ik het gezelschap van Jari. Om 10.20 u waren we daarmee na een knap stukje parcours halverwege de tocht. We vervolgden de vaste route van Rucphen over singletracks en harde boswegen. Op 25 km reden we voorbij de camping De Posthoorn en de bonte beestenboel van de speelboerderij Scherpenberg. Wat daar allemaal rondloopt! Op 27 km bereikten we het in de bossen gelegen baantje Meerven.

Van 28 km tot 29 km kregen we een knap stukje met heuveltjes voor de wielen en op 31 km de beruchte “geul” op de vaste route. Dat is een singletrack die indertijd allicht bij de aanleg van die route speciaal daarvoor werd uitgegraven. Met als nadeel dat hij bij nat weer vol water bleef staan! Dat is nu verholpen door op enkele plaatsen een soort afvoer te maken naar een diepere put. Eens die geul achter de rug dienden we de pijlen van de uitgestippelde toertocht weer te volgen. Onmiddellijk daarna bereikten we op 32 km de bevoorrading die opgesteld was op de bosparking naast de Antwerpsebaan. Hier waren we nog al gepasseerd en er is nog een toertocht die hier een stopplaats heeft. De bevoorrading kwam vrij laat en was ook vrij mager. Soep, spuitwater en cola. Niet bepaald wat gebruikelijk is bij toertochten. De soep was wel lekker en uw kommetje werd met de glimlach een tweede keer gevuld. Er was niets om te knabbelen. Als reden werd aangehaald dat sommigen twee wafels eten en er nog een derde wegsteken voor onderweg. Dat probleem kan al min of meer opgelost worden door ter plekke zelf alles uit de verpakking te halen! Na afloop de commentaren over voorgaande edities eens gelezen en vastgesteld dat daar dezelfde opmerkingen over gemaakt werden. Wij stonden aan de stop omstreeks 11.10 u en er kwamen nog steeds bikers toe.

Na de stop staken we de Antwerpsebaan over en na een bospad troffen we een asfaltbaantje waarna een bosfietspad ons richting Essen voerde. Op 35 km passeerden we daarbij de beruchte Strontpaal, een grenspaal waarachter de grenswachters hun behoeften deden. Met de daaraan verbonden geschiedenis van het leven en de dood van de smokkelaar Klaveren Vrouwke! We verlieten het fietspad om in de nabijheid van de Vlaamse groene vaste route het Stortbos in te rijden. Door mij zo gedoopt omdat de met bomen begroeide zandbermen die er liggen mij het gevoel geven dat hier een oud stort onder verborgen zit. De plek ligt ingesloten tussen de Achtmaalsebaan, de Raaiberg en de baan Horendonk, pal op de grens tussen België en Nederland. De paadjes zijn er woest en er hebben zich een aantal grote permanente plassen gevormd. We vervolgden onze rit door de bossen om zo opnieuw in de weekeindzone van Essen-Horendonk te komen. 40 km. Vanuit de bossen zochten we de open vlakte weer op en via de landelijke baantjes Venetië en Den Bloempot bereikten we opnieuw de voetbalvelden van FC Niewmoer. We waren exact op het middaguur binnen na 44,50 km en het was allicht de eerste keer dat we nog voor de middag onze rit rond hadden!

De bikewash was nog operationeel met iets te krachtig afgestelde hogedrukreinigers. Er werd nog een pechvogel binnengebracht met zijn onklaar geraakte fiets in de aanhangwagen. In de kantine hebben we nog een drankje genuttigd en omdat we ruim op tijd weer terug waren zijn we met de fiets nog naar Taverne Den Engel in Nieuwmoer gereden om er witloof met ham en kaassaus te eten nadat we eerst gevraagd hadden of we zo vuil wel binnen mochten! Onze met modder besmeurde schoenen hadden we wel in de auto achtergelaten. Het weer was mooi geweest en we hadden genoten van de rit. De bepijling was niet overal optimaal, we hebben in ieder geval ergens een korte lus gemist. Dat er 15 km vaste route werd gevolgd, zegge één derde van de toer, kan aanleiding geven tot kritiek. Mij stoorde het niet vermits ik geen vaste routes rijd wegens steeds te vinden op toertochten. Iets eetbaar aan de stop had wel mogen voorzien zijn, al was het maar omdat het leuk is van onderweg iets te kunnen knabbelen. Ik vermoed dat de organisatie gebeurt door slechts een handenvol mensen en daarom niet tot in de puntjes af is. Maar wij hadden ons geamuseerd en dat is het belangrijkste.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

21-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax

Toertocht (15-27-45-60 km) van WTC De Stoempers te Brecht op zondag 06-12-2015.

Vermits een bevriend collega lid is van WTC De Stoempers was de keuze voor de zondag snel gemaakt. Daarom trok ik met de bike van Hoogstraten naar de Garage Felix in Sint-Lenaarts (Brecht), de startplaats van een toertocht waar ik ook vroeger reeds aan had deelgenomen, nog voor die collega lid werd van de club. De heenrit was goed voor 9 km en zoals te verwachten was dat een rit met veel tegenwind. Me ingeschreven en om 9.30 u was ik op pad. Jari was er niet bij, vorig jaar wel, hij koos dit keer voor Arendonk. We vertrokken via de hoofdweg Heiken door Sint-Lenaarts in de richting van de rotonde om dan rechtsaf een gehavende asfaltweg in te slaan die voorbij enkele eenzame huizen doodliep op het kanaal Schoten – Dessel. Na een eindje over het jaagpad kruisten we het kanaal om een grasspoor op de andere oever op gestuurd te worden in de richting van Sint-Job-in-‘t-Goor.

Op 1,50 km troffen we de splitsing waar de kidstoer van 15 km zich losmaakte van de 27-45-60 km. De kidstoer volgde verder de oever van het kanaal, wij reden van de berm af de Paepestraat in, een onverharde zandweg door een strook bos aan de rand van het natuurgebied Hoofsweer met links van ons een grote vijver, rechts woeste bossen. Eens dat bos weer uit reden we over een lastig grasspoor tot aan de Westmallebaan die ons effectief naar Westmalle bracht. Op 4 km sloegen we daar rechtsaf de zandweg Paaltjesdreef in. Deze voert langsheen de terreinen waar ooit steenbakkerijen stonden. Vele veldwegen zitten hier dan ook vaak vol met oud steenpuin! Rechts van ons lagen velden. We bereikten het asfalt van de Heikantstraat en reden voorbij Sint-Jansberg, een domein voor jeugdkampen. Verderop bereikten we het kruispunt met de zandweg Oude Liersebaan waar op een privaat domein een drietal villa’s staat. We sloegen er linksaf in de richting van het Molenbos en Drieboomkensberg. 6,50 km.

In plaats van recht het bos in te duiken en naar het kruisbeeld van Drieboomkensberg te rijden, dienden we linksaf te slaan om via een minder gebruikelijk pad het Molenbos te betreden. Van 7 km tot 9 km konden we rijden over de paden en de tracks omheen Drieboomkensberg. Er was gekozen voor de minder courante paden op deze plek. 10.15 u. We reden daarna door de velden achter de Trappistenabdij van Westmalle. Van 11 km tot 14,50 km reden we opnieuw door het Molenbos en kregen we enkele lastige natte stukken met wortels voor de wielen. We kwamen uit het bos tevoorschijn in de Waterstraat (Schilde) – Abdijlaan (Brecht). We reden even over het fietspad langsheen deze baan en staken ze over om de Kleine Vraagstraat in te rijden, een zandweg in het grensgebied tussen Schilde, Brecht en Sint-Job-in-‘t-Goor. De ondergrond was er deze keer redelijk droog ondanks de grote plassen die er stonden maar waar je gemakkelijk omheen kon. Halverwege deze zandweg ging het rechtsaf een bospad in dat me naar de bossen achter het domein van de school Kristus-Koning (Sint-Job) bracht. Daar reden we omheen de bosvijver en werd ik om 10.55 u op een foto vereeuwigd. Op deze plek was het zoals steeds genieten van het knappe stukje bos met singletracks nabij de Caterskapel.

Op 18 km kwam ik toe in de Caterskapeldreef, een bosweg met enkele eenzame huizen op het grondgebied van Schilde met een achterpoortje van Kristus-Koning. We reden dan over de tracks, de paadjes en de dreven van “Klein Zwitserland” zoals de bossen achter Kristus-Koning genoemd worden. Omstreeks 11.00 u bereikte ik de bevoorrading die op 20 km van de start opgesteld stond in de Polderdreef. Alles werd aangevuld vanuit een grote vrachtwagen van Garage Felix die als een groot marktkraam opgesteld stond langs de kant van het pad. Je kon er eten van bananen, appelsienen, madeleintjes, lekkere soep en sportdrank. Na de stop reden we de bosdreven Poppelaerstraat en Baan op Sas 2 in om uit te komen op de oever van het Kempisch Kanaal Schoten – Dessel ter hoogte van de vaste woonboten die daar liggen aan de oude bunker. Intussen was ik achter de begeleide kidstoer komen te hangen en in het zog van de groep kinderen, vaders en moeders, stak ik mee het kanaal over aan het sasbruggetje. Aan de overkant kon ik op het asfalt jaagpad de kidstoer voorbij steken, uitgezonderd één kleine jongen die er een flinke vaart op na hield en al de rest het nakijken gaf! Niet te schatten hoe dat ventje over de singletracks reed! In diens zog reed ik door de bossen aan De Merel over singletracks met wortels om uiteindelijk toe te komen in de onverharde Tilburgbaan ergens tussen Sint-Job en Brecht. Op 25 km van het vertrek was daar een splitsing tussen de 15-27 km en de 45-60 km. De kleine jongen had intussen vaart geminderd om te wachten op de anderen. 11.30 u.

Voor de langste ritten ging het linksaf een grasspoor in en een paadje onder de bomen over om uit te komen op de terreinen van de camping De Drie Linden. Daar sloegen we het bospad in dat evenwijdig loopt met de Schotensteenweg en voorbij enkele oude bomen met indrukwekkende stammen loopt. Loofbomen en cipressen die daar al vele jaren ongestoord konden groeien. Eens die bomen voorbij ging het aan een volgend kruispunt van zandwegen rechtsaf. Hier konden we genieten van een knappe strook bos met leuke singletracks over enkele bulten. Uiteindelijk kwam ik toe in de Van Bavellaan en diende de Schotensteenweg te kruisen. In het gezelschap van een biker in een geel fluojasje, één van de weinigen die me begroette tijdens het passeren. 29,50 km om 11.50 u. We reden dan even door de bewoonde wereld in de Vriendschapslaan en door de Pierrelaan die achter een berm evenwijdig met de E19 loopt. Op 30 km kruisten we die snelweg en doken we rechtsaf de bossen in. Tot 34 km konden we vanaf daar genieten van zeer veel leuke paden over een aantal heuveltjes. Het was er niet overal evident rijden, soms kwam er wat stuurmanskunst bij kijken. Een aantal keren kreeg ik een echtpaar te zien dat op wandel was met kind en hond. Dat meisje was danig gefascineerd door fietsers, want elke passage ontlokte aan haar de nodige commentaar naar haar ouders toe! Een lief kind dat ik allicht nooit nog zal terugzien! Er passeerden me nog twee bikers.

We bereikten de Mieksebaan en reden evenwijdig met de snelweg voorbij de weekendzone Rommersheide. Het ging rechtsaf een doodlopend straatje in en linksaf om een eindje in noordelijke richting naast de snelweg en de hogesnelheidslijn te rijden. We kwamen opnieuw uit in de Mieksebaan en aan de volgende brug over de snelweg klommen we via de berm naar boven om er de splitsing tussen de 45 km en de 60 km te treffen. Op 36 km van het vertrek om 12.20 u. Gekozen voor de langste rit. Die voerde bij aanvang over de landelijke betonbaan Hoge Mereyt. Op 38 km kruiste ik de Brasschaatbaan, de weg die van Maria-Ter-Heide (Brasschaat) naar Overbroek (Brecht) voert. Aan de overkant ging het een nat bospad in wat naar de toegang van het Groot Schietveld van het militair domein van Polygoon voerde. Net zoals vorig jaar stond daar dezelfde Stoemper ter hoogte van een bunker eenzaam en alleen met een tweede bevoorrading. Hij had alles al opgeruimd maar nog cake en bananen op de passagierszetel van zijn bestelwagen liggen. Een vriendelijke kerel trouwens! De tweede stop kwam op 40 km om 12.30 u en ik was niet de laatste om er te passeren. Verderop zouden nog twee bikers me later inhalen.

De overtocht van het Groot Schietveld ving aan met een brede zandweg over een open winderig terrein, een kale vlakte. Ik vraag me af of hier nog veel militaire activiteit is! Daarna volgde een grasspoor recht op recht, een spoor dat aan de rand van de kale vlakte evenwijdig loopt met de Bredabaan die in de verte rechts ligt, door bomen aan het zicht onttrokken. Op een plek waar we op 42 km een bareel dienden onderdoor te kruipen stak me nog een biker voorbij. Die reed enorm snel alhoewel niet meer van de jongste! Bovendien nog in korte broek! Een potige kerel dus. We kregen een aantal vennen te zien aan onze linkerzijde en na enige tijd bereikten we het grootste ervan. We hadden het Uilenbos aan de rand van het centrum van Wuustwezel bereikt. 45 km om 13.00 u. We werden eerst even door dat bos gestuurd over de niet zo gemakkelijk te berijden paadjes. Ze liggen er vaak vochtig bij met wat putten en wortels. We keerden terug in de richting van het ven en werden dé singletrack opgestuurd. Een singletrack die op een hoogte vlak naast de rand van het ven loopt. Toen ik hier ooit tijdens een toertocht voor de eerste keer reed had ik er geen flauw benul van waar ik was. Ik reed er niet graag omdat je bij de minste stuurfout of glijdpartij veel kans maakt om in het water te duiken! Er zijn ook een paar korte steile afdalingen! Toch nog maar eens geprobeerd en er zonder veel problemen over gereden. Toch wat bijgeleerd in de loop der jaren blijkbaar! Ik ben ooit bij een fietsenhandelaar in Wuustwezel een testrit gaan maken en die kerel nam me mee naar die track! Toen wist ik meteen waar hij lag! Ik heb de bike toen niet gekocht! 7000 euro was me te veel!

Op 47 km lag deze toch wel bijzondere singletrack achter me en kruiste ik de drukke Kampweg, de grote baan van Wuustwezel naar Brecht. We doken de Vloeikensstraat in, een onverhard pad dat vanaf een verlaten vervallen overwoekerd huis en schuur een strook bos van het natuurgebied Het Marum doorkruist. Dit is een uitloper van het Groot Schietveld. We bereikten de onverharde veldweg Schietveldweg en kruisten via een houten brug de Grote Beek. De Stoemper aan de tweede stop had me gezegd daar voorzichtig te zijn wegens mogelijke gladheid van de brug! Een veldspoor leidde me tot aan de doodlopende Stapelheideweg, een landelijke straat in Loenhout (Wuustwezel). 49,50 km om 13.20 u. Een lastig, weinig gebruikt en door tractorbanden omgewoeld veldspoor onder de bomen bracht me opnieuw tot de meer bewoonde wereld. Op 51 km kruiste ik opnieuw de snelweg via de brug van de Sint-Lenaartsebaan. Er stonden hier vroeger een aantal huizen en hoeven die voor de aanleg van de hogesnelheidslijn van Antwerpen naar Breda en de stopplaats Noorderkempen onteigend en gesloopt werden. Het waren herkenningspunten tijdens uw rit van Antwerpen richting Nederland. Nu zie je enkel een betonnen muur! 13.30 u.

Eens de snelweg over ging het linksaf een veldweg in die in de richting van de windmolens leidde. Die schoten hier als paddenstoelen uit de grond op! Ik vroeg me toen af hoe dat kwam. Toen ik te weten kwam dat de overheid de uitbating daarvan zwaar subsidieert was de reden duidelijk! Het zou me verwonderd hebben moest milieubewustzijn de reden geweest zijn! We passeerden de voet van één van die molens. Winderige veldwegen voerden door dit schaars bewoonde gebied opnieuw in de richting van dezelfde Sint-Lenaartsebaan. Via Koningsstoel en de Leemstraat bereikten we de bewoonde kern van Sint-Lenaarts waar ik om 13.50 u na 56 km weer toekwam aan het vertrek in de garage Felix. Uit sympathie met mijn collega die, Stoemper en kok zijnde, altijd de soep voor de toertocht maakt, nog een kommetje soep en een drankje gekocht. Er zaten niet zo veel bikers meer, alleen degenen die niet naar huis wilden en al redelijk boven hun theewater bleken te zijn. Omdat de Stoempers bezig waren met opruimen en ik nog de rit per bike huiswaarts voor de boeg had, ben ik niet lang meer blijven zitten.

Mooie rit bij droog maar toch eerder somber weer. De tocht maakt een grote lus en doet veel plekken aan waar andere tochten niet komen. We doorkruisten de gemeenten Brecht, Westmalle, Sint-Job, Wuustwezel en Loenhout. Ondanks dat toch overwegend off-road met uitzondering van de aanvang van de extra lus voor de langste afstand die iets minder bleek te zijn dan de beloofde 60 km. Mij wachtte nog de terugrit van een 10 km die een einde maakte aan deze amusante zondag.

Hieronder kan u een filmpje van DonManolo over deze toertocht bekijken.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax

07-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax