Foto
Inhoud blog
  • Griezeltocht te Gierle op 31-10-2016
  • Toertocht te Essen op 30-10-2016
  • Toertocht te Ulicoten op 09-10-2016
  • Toertocht te Turnhout op 08-10-2016
  • Toertocht te Lille op 04-09-2016

    Parrot reading

    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto



    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog als favoriet !
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Foto

    Archief per maand
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2007
    Laatste commentaren
  • https://meoktwi.com (https://meoktwi.com)
        op Toertocht te Wijnegem op zondag 17-11-2013
  • Christian Louboutin Outlet (Catalina)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • Adidas Outlet (Rodolfo)
        op Lichtjestocht te Esbeek op 28-03-2015
  • Cheap NBA Basketball Jerseys (Walker)
        op Nightride te Bonheiden op 27-10-2012
  • Adidas Yeezy (Tim)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • BikeAholic Abtsdreef 13 Stabroek
  • BikeAholic
  • BikeAholic's testday 13-08-2011
  • Foto
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
  • De Papegaai Bike Team
  • Grand Café De Papegaai
  • Putte Toerklassieker 2010
  • Papegaaiensmoelenboek
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Download Papegaaienroute Berendrecht O2-bikers nr. 167
  • Fietsroutes Stabroek
  • Foto's
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Ik zen van Stabroek
    by Stijndewint (2011)
     


    Halve Neuro & De Zollogie
    Pakt de fiets!
    Nightride De Papegaai
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Verslag Nightride 17-12-2010 op Mtb-you
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.be)
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.nl)
  • Nightride 2011 (artikel VTT en Toertochten)
  • Onze nightride wordt gesponsord
    door Friesland-Campina!
    Foto
    Foto
    GPS
  • GPS-tracks van Papegaaien
  • Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!

    Foto

    De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland.  Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!

    Foto

    Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied.  Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!

    Foto
    Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
    Foto

    De Huzarenberg in het Moretusbos!  Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos!  Met mooie diamontage!

    Foto

    Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal.  Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.

    Foto

    Ambachtshuis Woensdrecht.  Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt.  Mooie foto's inclusief!

    Foto

    De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde.  Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.

    Foto

    De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek.  Klik om meer te lezen!

    Foto

    Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven.  Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!

    Foto

    Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen.  Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).

    Foto

    Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen!  Vakantiecentrum voor kinderen met astma.  Organiseert jaarlijks een toertocht in december.

    Foto

    Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek!  Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!

    Biken in de Brabantse Wal
  • Ossendrecht to the max (118 km)
  • Bergen-op-Zoom to the max (120 km)
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Papegaaien steunen Duchenne Heroes en Held Willen Worden
  • Kevin for Duchenne 2009
  • Kevin for Duchenne 2010
  • Kevin for Duchenne 2011
  • Sponsor Kevin hier!
  • Duchenne Heroes (B)
  • Duchenne Heroes (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Aankomst te Nijmegen van Duchenne Heroes 2009 by MVEMedia
     

    Aankomst Duchenne Heroes 2011 te Nijmegen by DuchenneNL
    Papegaaien steunen het Kinderkankerfonds
  • Papegaaien rijden voor Juliette
  • In 2010 brachten onze acties 2000 euro op!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Als vooruitkijken eens niet lukt, en achteruitkijken soms pijn doet, kijk dan maar eens gerust opzij, daar waar we allemaal naast je staan!

    Papegaaien rijden de 24 uren van Westerlo
  • 24 uren van Westerlo
  • MTB Westel
  • 24 uren Westerlo 2010
  • 24 uren Westerlo 2011
  • 24 uren Westerlo 2012
  • Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Vanlommel Cycling Lille
  • De Slijkfretters Westerlo
  • De Jachthoorn Lichtaart
  • De Dust Devils Schoten
  • V'lox Kapellen
  • Wijnegem Bicycle Club
  • WTC De Stoempers Brecht
  • De Heggestoempers Poederlee
  • KAWS Turnhout
  • Hoogstraatse Wielertoeristen
    Foto

    De Sint-Catharinakerk te Hoogstraten torent hoog boven het vlakke landschap uit!

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Kasteel Nottebohm

    Kasteel Nottebohm in betere tijden.  Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen.  Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!

    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Free-bikers Dessel
  • De Campina Dessel
  • WT Millegem Mol
  • Offroadbikers Mol
  • Rauwtrappers Mol-Rauw
  • De Wezeldrivers Mol-Wezel
  • WTC Vossenberg Herentals
  • MTB Forza Turnhout
  • XC Bikers Geel
  • Wodanbikers Mechelen
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Greenbikers Bornem
  • MTB Mastentop Kasterlee
  • WTC Den Hoek Zandvliet
  • Het Vliegend Wiel Lille
  • Het Slijpend Wiel Lille
  • De Zonebikers Rijkevorsel
  • WTC De Doortrappers Halle-Zoersel
  • De Powerbikers Dessel
  • WTC Victoria Meer
  • Tielense Wielertoeristen
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • MTB Goe Bezig Arendonk
  • De Powerbikers Heist-op-den-Berg
  • Troontrappers Grobbendonk
  • De Bosduiners Wuustwezel
  • De Toogtrappers Willebroek
  • Boxx Cycling Team Kalmthout
  • 3D CAD-works Hoogstraten
  • Cyber12 MTB Team Olen
  • De Megabikers Reet
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Straf in Bergaf Opwijk
  • MTB Overijse Bierkarboys
  • United Bikers Diest
  • Bike Fun Team Deurne-Diest
  • De Bierbikers (Heverlee & Boutersem)
  • MTB Team Langdorp
  • Downhillbikers Oud-Heverlee
  • MBC De Zoenk Kessel-Lo
  • De Dworpse Bikers
  • Sasbikers Humbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

     

    Straf in Bergaf 2010 - Jaaroverzicht from Davy Bogaerts on Vimeo.

    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Rillaarse Bikers
  • Muggenbergse Stoempers Bekkevoort
  • MTBC@Bekkevoort (De Megabikers)
  • Shortmtbikers Kortenberg
  • Pandoerken Strijland-Gooik
  • WTC De Biekes Wakkerzeel
  • The Forest Bikers Langdorp
  • Heidezonen Bierbeek
  • Tieltse Wielervrienden Tielt-Winge
  • Hoebelbike Vlezenbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • MTBH8 Haacht
  • Pandoerken Cycling Team Strijland-Gooik
  • 4funbikers Londerzeel
  • Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Modderfokkers Kalken
  • De Zwette Maanen Aalst
  • Xtreme Bikers Belsele
  • De Herders
  • MTB Team Heiende Lokeren (tot 2010)
  • MTB Team Heiende Lokeren
  • De veldploeters Lokeren
  • Mud Devils Sint-Amands
  • Just Ridin' Waasmunster
  • Unitas Steenhuize
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Mountain Challengers Aalst - Ninove - Geraardsbergen
  • MTB Kokejane
  • Ghostbikers Sleidinge
  • MTB Aspelare Ninove
  • MTB Gavere
  • 2ManyBikers Wetteren
  • Waasland Mountainbiketeam
  • Waasland mountainbikeschool
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • De Dabbers Neerpelt
  • De Peltercrossers Overpelt
  • De Bokkerijders Overpelt
  • De Eijsbikers Overpelt
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (blog)
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (site)
  • De Zandbikers Kerkhoven
  • De Wringers Opoeteren
  • Dirty Bikers Dilsen
  • Loksbergse Bikers
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • Zelem Cycling
  • MTB Palmzondag Herk-de-Stad
  • Berkentrappers Herk-de-Stad
  • WTC Ham
  • Alertbikers Lummen
  • Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • De Grysperre Gits
  • Wacky Racers Knokke-Heist
  • De Copains Middelkerke-Leffinge
  • WTC Zarrenhof Zarren
  • De Gaverbikers Deerlijk
  • De Brigandsbikers Ingelmunster
  • De Raketmannen Wervik
  • Choufkes Middelkerke
  • De Brugse Bikers
  • Kortrijkse Mountainbikers
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • Frontbikers Ieper
  • Erika's Baaikers Klerken
  • WTC Vichte
  • De Dunekeuntjes De Panne
  • Zewieties Waregem
  • De Steenbakkers Moen
  • Langenavondbikers Gistel
  • De Tegenterters Aarsele-Tielt
  • Castori MTB-Team Brugge
  • Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Waals-Brabant)
  • Bikers de l'Alleu Braine l'Alleud (Eigenbrakel)
  • Foto
    Websites van andere clubs (Namen)
  • Catsbikers Olloy-sur-Viroin (Viroinval)
  • Woody Wood Bikers Florennes
  • Mazy's Fun Bikers
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Luik)
  • VTT Housse Blegny
  • Foto
    Websites van andere clubs (Henegouwen)
  • VTT Despatures Bléharies
  • Crazy Bikers Anderlues
  • Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • De Mellowbikers (Bergen-op-Zoom)
  • De Kaaimannen Roosendaal
  • Rosevalleybikers Roosendaal
  • PCDOC Roosendaal Stander Info
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (1)
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (2)
  • Sirocco Woensdrecht
  • TC De Markies Bergen-op-Zoom
  • De Boezemvrienden Hoogerheide
  • De Modderfokkers (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • Adventure Team Brach (Maasbracht)
  • Mountainbike Club Bergen
  • ATB-bikers Eindhoven - Tilburg - DenBosch
  • Dijk- en Duinbikers Enkhuizen
  • RTC De Pédaleurs Bergen-op-Zoom
  • WTC De Contente Eersel
  • Haaibikers Ulicoten
  • De Kleppers Dongen
  • WTV Alphen
  • ATB 26 inch Bladel
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • WDD-team Capelle aan de IJssel
  • Meej Tevreje Bakkes Roosendaal
  • ATB Vessem
  • Team X-treme Burgh-Haamstede Zeeland (NL)
  • Golden Boys (NL)
  • Sites en blogs van andere bikers
  • Tinman (Weert NL)
  • Ivo Maes Tips & Tricks (B)
  • MTBLily (B)
  • Ronald Van Schaik (NL)
  • Maurice Garin (NL)
  • MTB Peter Diesel GT (NL)
  • Moving Marathon Team
  • Peter Willeboordse (NL)
  • I-mac (B)
  • Fietsmakkers (B)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Housebiking (Goes NL)
  • Rock 'n Dust Ronald Vogely (Heerlen NL)
  • Big Bad Wolf
  • Ronny's fietsroutes GPS
  • Fons Moors
  • Stoempen - Pieter Beernaert (Roeselare)
  • Dion Gilissen Eijsden (NL)
  • Donavan Leyn (Menen)
  • Jan Claes (Oelegem)
  • Patrick Goos (Lendelede)
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • MacRed (Mountain Challengers)
  • Hardie (Mountaintop.be)
  • Endorfin
  • Guy Wuilmus (foto's)
  • Michel Caps (racefiets)
  • Toer de Frans
  • Trade-n-cycle
  • Louis Baseler (Huijbergen NL)
  • Ronald van Schaik (Kapelle NL)
  • VTT & Toertochten
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Jac Van Rijsbergen (NL)
  • Harry Rasing Zumpelvelder (NL)
  • Gert P Switch87 (Tongeren)
  • Ixxel (Opwijk)
  • Adri
  • NosTech MTB-Team
  • Vaste routes
  • MTB in België (BLOSO)
  • MTB in België
  • MTB in Nederland
  • MTB in Frankrijk
  • MTB in Duitsland (Sauerland)
  • Fietsroutes in Vlaanderen
  • Grote Routepaden
  • Slovenië
  • Kroatië en Slovenië
  • Dolomiti di Brenta Bike Italia
    Foto
    Vaste routes en zelf routes uitstippelen
  • Ride My MTB
  • MTBroutes
  • Adamello Bike
  • Route You
  • Profil Stevens
  • Foto
    Foto
    Kleding en accessoires
  • Bioracer (B)
  • Bobshop (D)
  • DealExtreme (Hong-Kong)
  • Feryn (B)
  • Futurumshop (B)
  • Futurumshop (NL)
  • Valutawear (NL)
  • NoDrugs (B)
  • Hopmans Fietsgigant (NL)
  • Bike-components (D)
    Kleding en accessoires
  • Radsportbekleidiung
  • Trikotexpress
  • Wielrennershop
  • Ali Express
  • Assos
  • Ribblecycles
  • BBB-parts
  • SMS Santini Italia
  • Redvil
  • CBike
    Kleding en accessoires
  • Cycling outfit
  • Carvalho
  • Bicyclinghub
  • Bikemania
  • Parker International
  • Itek
  • Futurumshop
  • Chainreactioncycles
  • Vlaanderen vlagt
  • Bike-O-Mania
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Antwerpen

    Pirate parrot flying sky

    Antwerpen

    Video's nightride 2010
  •  

    Nightride De Papegaai 2010 deel 1
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 2
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 3
    by Jinba Ittai

    Geschiedenis

    Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).

    Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.

    Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.

    De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.

    Foto
    Foto
    Foto
    Music Maestro!
  •  

    Bart Herman
     

    Matthias Reim
     

    Stef Bos
     


    Little talks (Of Monsters and Men)



    Clouds by Zach Sobiech



    Susan Boyle (Britains got talent 2009)


    Only Teardrops - Emmelie De Forest 2013


    Only love survives - Ryan Dolan 2013
    StrammerMax's Papegaaienblog
    De Papegaai Bike Team
    25-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Harelbeke op 23-10-2011
    Eerste MTB-You en Guadal Classic (35-55-80 km) te Harelbeke op 23-10-2011.

    Zondag 23 oktober 2011 was een historische dag, want het was de eerste keer dat ik een toertocht kwam rijden in West-Vlaanderen en zelfs de eerste keer in m’n leven dat ik zo dicht bij Kortrijk ben geweest!  Ik merkte wel dat Harelbeke uiteindelijk niet zo heel ver van de grens met Oost-Vlaanderen gelegen is en vrij dicht bij Kruishoutem, waar ik een trouwe deelnemer ben van de Lozerbosveldtoertocht begin september.  Het noodlot wil dat ik dit jaar niet in Kruishoutem aanwezig was omwille van fileproblemen tijdens mijn verplaatsing huiswaarts en het te laat was om nog naar ginds te rijden.

    Me geparkeerd op een plek over de spoorweg, in een straat waar ik wagens met fietsdragers zag staan en dat bleek een goede gok wegens enerzijds plaats zat en anderzijds vlak bij de start staande!  Een andere toegekomen biker gevolgd en aan het einde van de straat kwam het domein De Gavers in zicht.  Reeds bij aankomst zag ik dat de toer veel belangstelling genoot, want ook al was het al over halftien, de plek zag er zwart van de gehelmde mannen en vrouwen.  De mannen aan de fietsparking hadden hun handen vol, want de nummerbordjes werden er met een colsonbandje aan je remkabels bevestigd en nadien met een tangetje weer afgeknipt.  Dat vraagt veel handelingen.  Anderzijds was dit wel een extra veiligheidsmaatregel, vermits het nummertje niet zo maar snel te wisselen is.  Je moest je fiets namelijk wel zelf binnen de parking stallen.  Even aanschuiven aan de inschrijving en om 9.50 u kon ik vertrekken, wat vrij laat is om nog aan de lange tocht van 80 km te beginnen, zeker tegen mijn immer trage tempo!  Misschien een tip voor de sponsor Telenet: sleutelhangers laten maken met nummers die gemakkelijk aan en van een fiets kunnen geklikt worden.  Een verslagje van de rit heb ik geschreven in etappes van 5 km!

    Van 0 tot 5 km.  De tocht voert ons vanaf De Gavers naast de zeilvijver, waar veel bedrijvigheid heerst, over een track die door een bos loopt.  De track is door een haag afgescheiden van een wandelpad.  Hier staan ook pijltjes van een vaste route.  We worden over een paadje gestuurd waarop enkele bultjes zijn aangelegd zoals dat gebeurt op een crossparcours en waar je lekker over kan wippen.  Gedurende de eerste kilometers krijgen we zeer leuke tracks door de bossen voor de wielen en waarover het lekker bollen is!  Daarna worden we gedurende een kilometer over de zijflanken van het talud naast de snelweg gestuurd die er hoger ligt dan het omliggende landschap.  De passage wordt er bemoeilijkt door groepjes met kinderen die wat trager rijden, evenals door enkele afvoergeulen die plots in het gras opdoemen.  Daardoor is het voetje aan de grond zetten.  De biker voor me heeft pech, want had één van die geulen opgemerkt, maar valt bij het afstappen toch nog gewoon om en duikt gedeeltelijk de goot in!  Maar als een echte man verbijt hij de pijn.  Aan een brug moet iedereen het talud af over een steil stukje tot op de straat.  Alleen de echten blijven hier op hun fiets zitten.

    Van 5 tot 10 km.  Asfaltbaantjes wisselen af met veldwegen.  We krijgen ook een technisch stukje voor de wielen geworpen.  Daar is het in een dichtbegroeid bosje keren en draaien rond boomstammetjes.  Ook op deze plek is er wat oponthoud door een opeenhoping van bikers die wiel aan wiel als een slang door het bos trekken.  Wanneer ik het bos uitkom, zie ik een vrouw met de bike aan de hand wandelen.  Wanneer ik nog eens omkijk, bemerk ik haar met slijk besmeurde fietspak!  Gevallen in een plas op dit beslijkte stukje van de route!  Het technische paadje gaat over in een gehavend pad tussen de rand van een bos en een fabrieksterrein.  Ook hier enkele geulen die jong en oud weinig vertrouwen inboezemen zodat er al snel een kleine file ontstaat.  Eens dit bosje weer uit volgen een aantal asfaltbaantjes tot aan een fabriek en een hoeve.

    Van 10 tot 15 km.  Na 11 km afgelegd te hebben, volgt een splitsing voor de route van 80 km die ons over een lus van ongeveer drie kilometer door Sint-Lodewijk (Deerlijk) voert.  We rijden er zelfs door een automatische koeiensluis!  Daar wordt de servitudenweg afgesloten door uitschuifbare hekkens wanneer de koeien van de weide naar de stal keren of omgekeerd.  Na een aantal asfalt- en kerkwegels met betonnen tegels vervoegen we weer de route van de hoofdlus tot in Zwevegem-Heestert om er weer een splitsing te treffen.  Voor mij is het rechtdoor over de grote weg om even verderop een lang recht pad naast een bos in te moeten.  Ik krijg er te maken met een groepje tegenliggers.  Aan het einde van het pad  vervoeg ik weer de bikers van de kortere afstanden.  Na enkele veldwegen ontwaar ik in de verte een gele vlag van Telenet!

    Van 15 tot 20 km.  Het verwondert mij van al na 16 km een bevoorrading te treffen!  Toch maar eens geïnformeerd hoeveel kilometers ik hier zou moeten hebben.  Eén van de mensen spreekt van rond de 20 km!  Zou ik dan toch ergens gemist hebben?  Me tegoed gedaan aan stukken banaan, koeken en cake.  Het was duidelijk dat de twee tot drie mensen die er aan het werk waren, het zeer druk hadden, want het afval stapelde zich naast de vuilzakken op.  Ofwel geen tijd om ze te vervangen, ofwel niet genoeg zakken bij!  Er is nog heel wat gewemel van mensen in kleurrijke pakken.  Na de stop gaat het over een helling naar boven.  Bovendien moeten we er optornen tegen een stevige wind.  Een veldweg voert ons in de richting van een drukke baan.  Daar volgt de splitsing tussen de route van 80 en die van 55 km, op 19 km na het vertrek.  Goed dat de bikers voor me even twijfelden, zodat ik ook op m’n stappen ben teruggekeerd.  Ik had de splitsing namelijk niet gezien!  De twee pijlen met vermelding van de afstanden waren boven een opvallend geel bord met een gevaarsteken aangebracht, zodat dit gele bord alle aandacht naar zich toe trok!  De bikers die voor de langste toer kozen worden er naar links, evenwijdig met de drukke baan, over een gemaaid maïsveld gestuurd.  De drukke baan overgestoken om daarna vast te stellen dat ik toch weer naar de andere kant moet!  Omdat er niet echt een pad te zien is, is de juiste richting hier en daar aangeduid door linten.  De afpijling was voor mij tot hiertoe vrij summier en niet altijd even duidelijk, maar ik ken natuurlijk de West-Vlaamse gewoontes niet!  Na enige tijd was ik er aan gewend geraakt.  Toch twijfelde ik op sommige langere stukken of ik nog wel goed zat, vermits er geen herinneringspijlen aangebracht waren tussenin.  En niet aan elke zijweg waren pijlen aangebracht.  Geen pijl betekende dus gewoon rechtdoor!  Eens de maïsstoppels voorbij gaat het naar links een kerkwegel op richting Zwevegem, alwaar we na 20 km in Moen toekomen.

    Van 20 tot 25 km.  De rit voert ons over betonnen kerkwegels, naast velden en tuinen, alwaar een trio spelende kleine kinderen zich smal maakt in een inham om me te laten passeren.  Vanaf een voormalige spoorwegbedding krijgen we een goed zicht op de gehele landelijke en open omgeving die baadt in het licht van de middagzon.  Dat hier in vroegere tijden ooit een treintje reed, was te zien aan een gerenoveerd witgeschilderd huis dat ooit een stationnetje moet geweest zijn.  Na enkele bochtjes gaat het een bruggetje over en keren we op onze stappen terug over een pad dat we daarstraks in de andere richting hadden bereden alvorens af te slaan en waarop ik op de heenweg in de verte bikers had zien naderen.

    Van 25 tot 30 km.  Een hobbelig paadje voert ons over een pas geoogst en omgeploegd veld in de richting van een eenzame, witgeschilderde kapel met blauwe deur, zich aftekenend tegen een staalblauwe hemel.  Met die zon en deze kleuren krijg je het gevoel van in Griekenland te zijn!  Daarna weer tussen de stoppels van waar eens maïs had gestaan.  Dat was zwaar trappen geblazen door de aanzuigende bodem!  En dan nog tegen de wind in!  Ik was bekaf toen dat veld achter mij lag!  Om even verderop weer op hetzelfde getrakteerd te worden!  Op een moeilijk paadje in een grasveld met wat struikgewas, steken twee jongens me voorbij.  Veel andere bikers krijg ik op m’n eenzame tocht niet meer te zien!

    Van 30 tot 35 km.  Veldwegen, baantjes en paadjes voeren ons door een landelijke omgeving in een overwegend open landschap.  Deze exclusieve lus voor de 80 km voert ons daarbij over de gemeente Heestert.  Na nogmaals een stoppelveld doorworsteld te hebben, doemt in de verte een gele vlag op als teken van een rustplaats op 34 km.  Blijkt dat dezelfde plek te zijn als de eerste stop!  En ik kom er toe op het juiste ogenblik, vermits er een grote schaal met stukken rijsttaart wordt klaargezet!  De twee jongens van daarnet laten de rijsttaart evenmin aan hun neus voorbijgaan!  En net zoals ik vragen ze zich af hoe het nu verder moet!  Dus even te rade bij één van de mensen ter plekke!  Blijkt dat we weer een stukje dezelfde weg op moeten als daarstraks, maar dan aan de splitsing net voor de drukke baan dienen te kiezen voor de route van 55 km.  Een tip voor volgende keer: aan de splitsing een pijl plaatsen met de vermelding 80 km (eerste passage) en 80 km (tweede passage) en ook aan de bevoorrading goed aanduiden welke kant men op moet bij een eerste en tweede passage!  Dus weer die korte, zachte helling op, beukend tegen de wind in!

    Van 35 tot 40 km.  Nu gaat het naar rechts de drukke baan over om even verder het kanaal te moeten kruisen over de smalspoorbrug van Zwevegem.  Veldwegen en asfaltbaantjes worden ons deel voor de komende kilometers tot aan de splitsing tussen de 80 en de 55 km op 38 km na de start.  Geregeld passeren we daarbij schilderachtige oude hoeven in een landelijke omgeving.  Een mooi gelegen track brengt ons over een zachte, maar niettemin zware want lange helling naar boven, om daarna lekker naar beneden te kunnen razen.  Op korte tijd krijgen we twee splitsingen te nemen.  Aan de eerste daarvan zie ik een vrouw die sinds de stop in m’n zog hangt, de 35 km op gaan.

    Van 40 tot 45 km.  Ik rijd al een hele tijd alleen, wanneer twee mannen me voorbijsteken.  Boerenwegen en kerkwegels met de klassieke betontegels maken kennis met onze wielen die op 43 km geconfronteerd worden met een zwaar hobbelig en uitputtend stuk door de velden.  Op 45 km naderen we een fraai dorpscentrum en rijden we door de Kerkestraat naast de grote kerk van Sint-Denijs.

    Van 45 tot 50 km.  Kerkwegels en veldwegen voeren ons tot de derde stop op 49 km.  Deze rustplaats is ondergebracht op de binnenkoer van de IJshoeve.  Maar deze lekkernij is er aan de stop niet te bekomen!  De plek, in de zon en uit de wind, nodigt uit tot een gemoedelijke babbel tussen mensen die elkaar van elders kennen en elkaar hier tegenkomen.  De kans dat ik hier bekenden tegen het lijf loop is zo goed als nihil.  Ik help er twee mannen voort met m’n pompje waarmee ze hun daarnet lek gelopen banden weer op punt kunnen stellen.

    Van 50 tot 55 km.  Na de stop op de binnenkoer volgt een mooi stuk over een assenweg en een grindpad, zacht klimmend naar boven, om te genieten van prachtige vergezichten.  Ons pad raakt de grens met Spiere-Helkijn en Zomergem, waar we een kort stukje naast een grote baan fietsen.  Spiere-Helkijn wordt zelfs in het Frans vermeld!  Zitten we dan zo dicht bij de taalgrens?  De bikers die ik aan de derde bevoorrading heb gezien steken me één na één weer voorbij.

    Van 55 tot 60 km.  Nadat ik een wandelend gezinnetje heb ingehaald op een veldweg, stop ik aan een straatnaambord, in de hoop te kunnen lezen waar ik me ergens bevind!  Het laatste trio van aan de derde stop rijdt voorbij.  “Verkeerd gereden”, hoor ik één van de kinderen zeggen!  Neen, gewoon even naar het bord kijken!  Geen vermelding van de gemeente!  Dus die mensen even aangesproken.  Ik ben in Kooigem, zo wordt me duidelijk gemaakt.  Na een babbeltje weer verder op pad.  Ik ben op m’n weg al heel wat kapelletjes tegengekomen, maar nu zie ik één van de grootsten staan.  Een bord ernaast draagt de vermelding “Kapelhoeve”.  Die staat iets meer achterin, maar geeft maar een vervallen indruk.  Verlaten?  Grintwegen voeren ons langsheen andere hoeven in een open landschap.  Op 59 km, na het zoveelste stoppelveld te hebben doorworsteld, zie ik een groep mannen met grote kijkers en fototoestellen staan!  Zou hier ook een foto van ons gemaakt worden?  Zoals daarstraks na een halfuur rijden?  Ik zal er dan mooi op staan, vloekend op de zuigende ondergrond!  Even gestopt om te informeren naar hun doen!  Het zijn vogelspotters die het gedrag van roofvogels en kleinere soorten gadeslaan.  Een bak bier is niet ver af!  Die mannen houden dus ook een après-bird!  In de verte zie ik nog twee kompanen op hun bikes naderen.  Op 59 km springt mijn hart op van vreugde!  Want we duiken het Bellegembos in.  Een Franssprekend gezin raapt er kastanjes.  De vreugde bij het zien van mijn favoriete begroeiing, bomen, en mijn favoriete ondergrond, singletracks, wordt al snel getemperd door het feit dat ik geen meter meer vooruitkom!  Het stompen over de stoppelvelden heeft de kracht uit m’n benen weggezogen!  Ik raak zelfs het kleinste bultje niet meer op!  Ik merk ook aan de ondergrond dat sommige stukken van de track voor de gelegenheid zijn vrijgemaakt, te zien aan de bodem die uit losgewoelde bladgrond bestaat.  Het ziet er niet goed uit voor den Strammer!  Uitgeteld, geen fut meer in de benen, met nog 20 km voor de boeg!  In het bos een rustpauze ingelast, de blaas geledigd, evenals een zakje gel en twee meegebrachte granny’s opgegeten om weer op krachten te komen!  Na een krachtinspanning rijd ik even later het bos weer uit.

    Van 60 tot 65 km.  Eens het bos weer uit voert de route ons door open velden waarbij ik even later de zoveelste passage van een pas omgeploegd veld naar de hel verwens!  Daar heb ik nu zo stilaan genoeg van!  Een servitudenweg voert ons letterlijk door de tuin van een mooi gerenoveerd oud huisje, alwaar ik aan de bewoners vraag of het wel degelijk hier is dat ik moet wezen!  De vrouw, die de bloemen aan het gieten is, zal zelden zoveel mensen zo dicht voorbij haar deur hebben weten passeren!

    Van 65 tot 70 km.  Een smal asfaltpaadje voert ons door de weiden tot aan een hoeve uit 1762 die luistert naar de naam “Ter Twee”.  Een hemel op aarde voor wie er zo rustig kunnen wonen.  Pompoenen en ander fruit sieren er de tuintafel.  Van 68 tot 70 km volgt de doortocht van Zedelgem met twee oude windmolens.  Even van de route afgeweken om één ervan van dichtbij te gaan bekijken.  We treffen een aantal verkeerslichten op onze route en passeren een grote fabriek, ik vermoed Beckaert, om te arriveren aan een groot sluizencomplex.  Intussen ben ik het dipje van daarnet toch weer te boven gekomen.

    Van 70 tot 75 km.  We worden een paadje op gestuurd dat op een berm tussen het kanaal en een straat gelegen is.  Dan gaat het verder naast het kanaal met hier en daar een zijsprongetje over naastliggende paadjes.  Ik hoor het geluid van een snelweg, en even later rijden we weer over een talud ernaast.  Het gras is er voor de gelegenheid wat gemaaid.  Ook hier weer een aantal afvoergeulen, verstopt onder het gras.  Verderop zie ik een spoorweg liggen, het teken dat ik bijna weer bij af ben!  Eens het talud af, gaat het de spoorweg over.  Een zak sluikafval aan de kant doet me de wenkbrauwen fronsen!  Hier klopt iets niet!  Deze zak heb ik vanochtend ook zien liggen!  Even verder zie ik de plek waar we het talud waren opgereden, maar de pijlen zijn weg!  Ik keer op m’n stappen terug en kom een jonge kerel met z’n bike tegen.  Hij zou de route nog willen gaan fietsen, want wist niet dat er zo dicht bij zijn woonst een toer was vandaag!  Het duurt even voor hij mijn verhaal begrijpt.  Dat ik bijna rond ben en weer op het begintraject ben gesukkeld en dat de pijlen verderop al weggenomen zijn.  Hij was eerst van mening dat ik er ook nog aan wou beginnen!  “Dan heb je de pijl na de spoorweg gemist”, weet hij me te vertellen.  Inderdaad, die wijst daar naar links!

    Van 75 tot 80 km.  Ik kom weer in de bossen waar ik vanochtend vertrokken ben en zie pijltjes staan van een vaste route.  Luttele kilometers verder ben ik weer aan de startplaats.  Er is nog veel drukte, maar niet meer van bikers.  Achtergelaten lege glazen verraden dat hier een wervelwind van bikers gepasseerd is vandaag!  Kennis gemaakt met de breinen achter de site van MTB-You, ook al was de ontmoeting maar van korte duur.  Begrijpelijk, vermits deze mensen nog heel wat opruim voor de boeg hadden en het ook voor hen morgen weer werken geblazen is.  Alle zware bieren blijken te zijn verzwolgen door de keelgaten van de deelnemers, een aantal waar de organisatoren met hun eerste uitgave niet op gerekend hadden.  Wat dat betreft dus een schot in de roos!  Of ze het beste uit hun streek naar boven hebben gehaald, daar kan ik niet over oordelen, vermits ik niet van hier afkomstig ben en niet vertrouwd ben met de West-Vlaamse tochten.  Zelf houd ik meer van bosrijke streken, maar de bike is wel het middel bij uitstek om kennis te maken met onbekende plaatsen en wegen te berijden die je anders nooit te zien zou krijgen.  Je moet overal eens komen rijden om je aardrijkskunde wat bij te schaven.  Dat de nodige inspanningen gedaan waren om iedereen aan z’n trekken te laten komen, en dat voor zo weinig inschrijvingsgeld, was meer dan duidelijk.  Het sportieve gehalte lag voor mij in ieder geval meer dan hoog genoeg, ’t was een zware rit met meer hoogteverschillen dan dat ik verwacht had en een stevige wind om tegen op te boksen.  De zuigende stoppelvelden maakten het ook zwaar, die ben ik niet gewend.  Ik was goed moe bij aankomst!  Zodanig zelfs dat ik mijn verhaaltje niet dezelfde avond nog heb geschreven!  En dat wil al wat zeggen! 

    Dit verslag van deze eerste editie is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    25-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht in Wouwse Plantage op 16-10-2011

    Toertocht (30-45 km) van WTC Zomerlust te Wouwse Plantage op 16-10-2011.

    Het was weer vroeg opstaan vanochtend, want voor vandaag had ik een toertocht over de grens in Nederland uitgekozen en ik was zinnens van met de bike van thuis uit naar ginder te rijden, goed voor een 30 km enkel.  Omdat het zeker geen slijkrit zou worden en ik wat problemen had met de Turner-bike, was dit de uitgelezen kans voor een maidentrip met de gloednieuwe Lapierre Zesty, die nog alleen is buiten geweest om de Grensparkroute eens te rijden.  Wonder boven wonder was ik klaar op het vooropgestelde tijdstip, zodat ik om 8.00 u op weg kon voor een lange rit.  Ik was van mening dat het mijn jaarlijkse koninginnenrit was, de langste die ik rijd, maar ik zat er naast.  Want Wouwse Plantage is dichterbij dan Wouw, dus het is deze laatste die mijn jaarlijkse langste is!

    Via binnenwegen richting Ravenhof in Stabroek gereden.  Net voor de kruising met de ’s Hertogendijk kwam de zon boven de horizon piepen en wierp een zeer lange schaduw van een mountainbiker, eenzaam op weg in de koude ochtend.  Aan de horizon de wolken boven de kerncentrale van Doel.  In de buurt van het Elzenbos zag ik gele pijlen hangen van de toertocht vanuit Kapellen.  En aan het Ravenhof kwam ik zowaar tussen de rijders van deze toertocht terecht.  Ik werd zelfs voorbijgestoken door een clubmakker die niet zal geweten hebben dat ik eigenlijk maar op doortocht was!

    Op de Putseweg even halt gehouden om wat te prutsen aan mijn kilometertellertje dat net nu voor deze lange toer forfait gaf!  Batterijtje leeg?  Een andere biker stak me voorbij en ik heb lange tijd in diens spoor kunnen rijden.  Hij was duidelijk ook op weg naar De Pin, zoals de Nederlanders Wouwse Plantage noemen.  Aan de start was het een drukte van jewelste alwaar een dame aan de inschrijving met veel overtuiging soepbonnetjes, inclusief een gratis massage, aan de deelnemers overhandigde.  Rubber-12 tikte op m’n schouder, hij was ook al present en met de fiets tot hier gekomen.  Om 9.30 u konden we van start gaan via een stukje fietspad om dan de Plantagebaan over te steken en de bossen in te duiken over een smal paadje dat er nog vrij vochtig bij lag.  Ik had soms wel wat last van de lage zon die in m’n ogen scheen, waardoor ik soms niet goed zag waar ik reed!  Gedurende de eerste kilometers kon ik rubber nog goed volgen, alsof de nieuwe bike me vleugels gaf, maar ik voelde al snel dat ik dit tempo niet zou blijven volhouden.  Op een bepaald ogenblik werd ik ingehaald door een sneller groepje dat rubber mee opslokte, en ik zag hem wegstuiven, de volgende bossen tegemoet.  Want op deze tocht duik je na honderd meter de bossen en in om er nooit meer uit te komen.  Zo goed als voor de volle honderd procent off-road.  De enige verharding die je tegenkomt is het asfalt bij het oversteken van de verkeerswegen.  Aan al deze oversteken hadden mannen van de club postgevat.  Zelfs op de ongevaarlijke kruisingen stond er wel iemand eenzaam op post, zijn bike tegen een boom geparkeerd.  Op een kruispunt van zandwegen midden de bossen waren zelfs nadarhekkens geplaatst en stond er iemand op de uitkijk.  Met dank aan die mensen voor deze service!

    De toer bracht een afwisseling van bospaden, smalle tracks, paadjes door weiden en velden en stukjes heide.  De ondergrond lag er goed berijdbaar bij.  Geen modder en geen los zand.  Het begin van de tocht voerde ons richting Zoomland waar de biker zijn hart kan ophalen door over de verschillende bulten te razen.  Door de lage zon koos ik op één van die bulten toch voor de verkeerde kant, waardoor ik in los zand kwam vast te zitten.  Van het drietal dat me klakkeloos volgde kwam de eerste ook vast te zitten!  En dan weer over de wortels naar beneden razen.

    Verder werden we gedurende een aantal kilometers over de groene vaste route gestuurd die ons bij momenten door prachtige landschappen en bossen stuurde.  Wat een mooie streek hier!  Ineens zag ik naast mij een grijs koppeke opdoemen.  SilverFokske had blijkbaar dan toch voor deze rit gekozen.  Een korte babbel, want we konden moeilijk naast elkaar blijven rijden, teneinde de snelle jongens ruim baan te geven!  Nadat hij gevraagd had of ik het niet erg vond dat hij er vandoor ging en ik hem geantwoord had dat ik m’n best zou doen om niet te veel later aan te komen, stoof hij weg als een pijl uit een boog.  Door m’n trage tempo ben ik gewend van “alleen” te rijden, tussen de vele anderen!  Want er reden heel wat bikes door de plaatselijke bossen.  Maar op enkele singletracks na konden de snelleren de trageren zonder veel problemen voorbij.

    Een oudere biker die een tijdje achter me had gereden op een track, kwam naast me rijden toen we een brede zandweg op draaiden.  “We treffen het met het weer”, zei hij in het voorbijrijden.  Zeg dat wel, zo’n mooie zonnige zondag!  De brede zandweg kwam me bekend voor en even later passeerden we de in de bossen gelegen “Nieuwe Kloof”, een domein met feestzalen.  In de buurt van De Kloof lag de ondergrond er iets natter bij, maar de grote plassen konden gemakkelijk ontweken worden.  De vorige rijders hadden er al mooie paadjes gevormd.  Bijzonder mooi was de plek waar een infobord de toegang tot de Wouwse Plantage markeerde midden de bossen.  Links en rechts van het pad stonden de dennenbomen op een reeks lage heuvels, een zeer merkwaardige omgeving.  Paadjes door bossen en heide werden ons deel.

    De bevoorrading stond in het midden van een grote zandvlakte die ingenomen werd door de vele bikers in hun bontgekleurde pakken, hun fietsen in het zand gelegd of tegen de bomen geplaatst.  De sportdrank smaakte lekker naar citroen en je kon er granenrepen eten.  Maar ik koos voor de lekkere gevulde koeken die je bij ons niet vindt.  Rubber en SilverFokske hadden elkaar gevonden en dronken hun bekertjes in de warme zon.  Ondanks dat kon je zeker vanochtend een lange broek of beenstukken verdragen.

    Allen weer op pad, maar na enkele kilometers moest ik de twee anderen lossen en zag ze in de bossen verdwijnen.  Paadjes door de bossen en over stukjes heide met af en toe wat los zand, werden ons voor de wielen geworpen.  Na de stop zijn me opmerkelijk minders bikers voorbijgestoken.  De snelle jongens zullen dan al verder op het parcours gezeten hebben!  Een track die door het bos evenwijdig liep met een rijbaan kruiste via twee houten bruggen een diep uitgesneden waterloop.  Misschien de Zoom?  Even halt gehouden op de eerste brug.  Een passerende biker vroeg of ik pech had!  Neen, gewoon even kijken hier naar de mooie omgeving.  Verderop kreeg je schuin achter je de lichtbakens te zien van de vlieghaven van Woensdrecht.  Een tijdje in het wiel gehangen van een trage rijder op een mooie singletrack, om tenslotte toch voorbij te steken.  Toen ik het fietspad van de baan van Huijbergen naar Wouwse Plantage onder mijn fietsbanden zag passeren, dacht ik dat het einde naderde!  Maar niets daarvan!  Even verder doken we weer de bossen in over paadjes en tracks.  Om nadien over een fietspad gestuurd te worden dat weer naast een diep uitgesneden beek liep.  Om tenslotte toch Café De Reebok te bereiken.

    Rubber en Fokske genoten al van een glas gerstenat.  Ook Pcdoc en Liesje waren present.  Het was een drukte van belang voor het café.  Tot zelfs de middenberm van de straat werd ingenomen door de bikers.  Door het zonnige weer zullen velen geen zin gehad hebben om al naar huis te vertrekken.  Pcdoc deed weer zijn best om de sfeer op deze mooie zondag met zijn fototoestel vast te leggen voor de eeuwigheid.  Als de ouderdom ons van de fiets wegjaagt, kunnen we zo nog eens terugdenken aan de tijd van toen en aan het fietske dat mij weer levensvreugde heeft gegeven.  SilverFokske hoopte met zijn wagen over de lokale wegen weer thuis te geraken teneinde de wegenwerken op de snelwegen in Nederland en België te omzeilen.  Met rubber-12 via één van de toegangen tot de Plantage en de Verbindingsstraat door Essen-Hoek, Kalmthout-Hoek en de heide naar Heide-Kalmthout gereden.  De door de brand eind juni verwoeste bomen waren thans omgehakt.  Toch heel wat, te zien aan de grote hopen verzaagde boomstammen die opgestapeld waren.  Waarom niet gewacht om ze nog een kans te geven om misschien weer tot leven te komen de volgende lente?  Het was er superdruk met veel fietsers en wandelaars!  In Heide afscheid genomen en naast de spoorweg Antwerpen-Roosendaal richting Kapellen gefietst.  In Kapellen was het alsof de achtertrein van m’n fiets begon te zwalpen.  Verdekke, ik zat met een lekke achterband!  Dat is al zo lang geleden, en tijdens zijn eerste rit heb ik prijs met de nieuwe bike!  De notubes deed dan toch niet zijn werk!  Al goed dat dit gebeurde aan het einde van de rit!  Omdat ik niet ver meer van huis was, een paar keren bijgepompt om het thuisfront te bereiken.  Fietske proper gemaakt, de douche in en m’n kleren gewassen.  Die lekke band, dat zijn zorgen voor tijdens de week!  Door het niet werkende tellertje kan ik enkel gokken op de totale afstand, zegge 30 + 45 + 30 = 105 km!  Meer moet dat niet zijn!  Mooie toer, ik heb me geamuseerd vandaag!

    Het verslag van deze toer is ook te lezen op mtb-you en op Stander.info!

    Foto’s vind je op Stander.info!

    Afbeelding

    P1020008

    Afbeelding

    Afbeelding

     

    17-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    16-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Wechelderzande op 15-10-2011

    Toertocht (15-25-35-45 km) van KFC De Vrede te Wechelderzande op 15-10-2011.

    Op deze zonnige zaterdag, na een korte nacht wegens de nightride te Bergen-op-Zoom de avond voordien, en na snel wat boodschappen gedaan te hebben, kwestie van iets eetbaars in huis te hebben, ook afgezakt naar de Voetbalstraat in Wechelderzande.  Het was al filerijden hier op de grote baan en toen ik de Antwerpse ring op reed waren daar twee rijstroken afgezet en was het daar ook aanschuiven geblazen.  In de richting Nederland was het nog erger!  Dus een knoop in m’n zakdoek gelegd om na afloop zeker niet langs de snelweg weer naar huis te keren!  In de lawaaierige kantine zaten al veel bikers die de toer achter de rug hadden.  Me ingeschreven en om 12.55 u zat ik op m’n fietske nadat ik een biker er op attent had gemaakt dat de start vlak naast het voetbalveld was, want deze mens had dat niet gezien en reed daar te zoeken.

    Twee kilometer verder doken we al een singletrack op en vervoegden zo de rode vaste route.  Omstreeks vijf kilometer reden we over één van de nieuwe stukken die onlangs voor deze route werden uitgestippeld.  Die nieuwe tracks liggen er nu toch al wat vaster bij dan kort na de aanleg, ook al houd ik nu niet zo direct van al die wasbord-hobbels die deze track rijk is.  Dat is niet ideaal voor de rug!  Twee kilometer verder kwam de splitsing voor de 45 km en kwamen we op een track van de vaste blauwe route die zich door mooie bossen slingerde.  De herfstzon viel tussen de bladeren in de kruinen van de bomen die al last beginnen te krijgen van de eerste kaalheid, nu de winter voor de deur staat.  Het tellertje klokte 13 km af wanneer we de hoofdingang van de Lilse Bergen voorbijreden.

    Ongemerkt kwamen we op de groene vaste route nadat we de rotonde met de op- en afrit Beerse van de E34 rechts van ons tussen de bomen hadden kunnen zien liggen.  De groene route bestaat uit een aaneenschakeling van eerder veldwegen, afgewisseld met paadjes door loofbossen.  Men rijdt hier door een meer open landschap in tegenstelling tot de dennenbossen van bij de aanvang.  Op 19 km ging het de snelweg over en aan de omgeving merkte ik dat het koninginnenstuk van de vaste route in het verschiet lag.  En inderdaad, een kilometer verder konden we genieten van de bekende slingerende track in de buurt van het golfterrein op de vaste rode route.  Eerst een treintje snelrijders laten passeren om deze geliefde track aan m’n eigen tempo te kunnen berijden.  Ik kreeg toch nog bikers achter me aan!  Na de track ging de vaste route vroeger rechtdoor, terwijl nu links afgeslagen wordt om weer een mooi smal paadje op te gaan met halverwege een hoge bult, waarna men de Achtzalighedenboom te zien krijgt.  Als men er tenminste niet achteloos voorbijvliegt zoals mijn voorganger!  Prijsvraag van deze week: waarom heet die boom zo?  De eerlijkheid gebiedt wel te vertellen dat er intussen al een aantal zaligheden zijn afgestorven!  Niets of niemand heeft het eeuwig leven, zelfs niet met zo’n naam!  Omdat ik weet hoe je weer aan het begin van de koninginnentrack kunt geraken, op mijn stappen teruggekeerd om er nog eens een tweede keer van te genieten.  De biker die in de buurt van de Achtzalighedenboom op de grond was gaan zitten om aan z’n bike te kunnen prutsen, was intussen verdwenen.

    Na nog een stuk van de groene route voor de wielen te hebben gekregen, kwamen we weer op een nieuw stuk van de rode route waar een singletrack is aangelegd met bultjes en korte bochtjes.  Daar is iets meer techniek voor vereist om geen voetje aan de grond te moeten zetten wanneer men om een boomstam heen moet draaien.  We doken het struikgewas in om in een bos te komen naast een gracht en passeerden het hutje aan de vijver, de klassieke plek waar de toertochten in deze streek hun bevoorrading opstellen.  Niets van dat deze keer, er stond enkel een koets met twee paarden en een echtpaar menners.  We maakten een lusje en kwamen een tweede keer voorbij de vijver gereden.  Mijn tellertje gaf 27 km aan.  Zelfs rekening gehouden met de extra kilometers die ik gemaakt had, was ik al over halverwege.  Waren de paden die we tot dan toe voor de wielen hadden gekregen me vrij bekend van de vaste routes en uit andere toertochten, nu doken we een onbekende track in.  Die slingerde zich door een loofbos om tenslotte weer uit te komen aan de voetbalvelden van aan de start.  Die mannen van de voetbal hebben het wel goed bekeken van hun bevoorrading op te stellen in de buurt van de start.  Dat bespaart een hoop verhuis van materiaal!  Er konden bananen, partjes appelsien, koeken en sneden cake gegeten worden.  Er stonden nog andere bikers en er kwamen er tijdens m’n pauze nog toe.  Ik was zeker niet alleen op pad in de bossen, want ik schat over de gehele rit toch wel ingehaald te zijn geworden door een 60 tot 80 bikers.  Ik ben de tel kwijtgeraakt!  Voor mij kwam de stop op 30 km.

    Het gedeelte van de toer na de rust was voor mij het meest interessante omdat ik over onbekende paadjes kon rijden en er geen gebruik gemaakt werd van de paden van de vaste routes.  Het begon al vrij snel met een plezante over en weer slingerende track door de bossen, alwaar ik het gezelschap kreeg van een jonge vrouw op de bike.  Intussen was ik zo’n 35 km onderweg.  We werden verder door de bossen geloodst over een afwisselend parcours van smalle tracks en bredere wegen.  Het geluid van wagens verried dat we de E34 naderden.  We reden er over een track vlak naast de snelweg.  Op 37 km via een brug de snelweg over om het grondgebied van het Kasteeldorp Vorselaar binnen te rijden en weer een mooie track in het bos voor de wielen te krijgen.  En er waren nog steeds veel andere bikers onderweg, geregeld haalden groepjes me in.  Volgde weer een mooie track doorheen de bossen met heuveltjes op en af om dan een breder bospad op te gaan dat overging in een veldweg en uitkwam op de plek met de 14 kapelletjes.  Ik ben daar ooit eens beland toen ik hier enkele jaren geleden in het wilde weg in de buurt was komen rijden.  Mijn tellertje gaf bijna 43 km aan, dus het einde moest zo stilaan in zicht beginnen komen.

    Het parcours bracht ons over bos- en veldwegen voorbij het motorcrossterrein van Lille waar je in de verte die kerels met hun moto’s over de bergjes zag vliegen.  Het motorengeronk weerklonk in de omgeving tot we weer het bos in doken.  Er reed een hele tijd een biker achter me aan op zo’n honderd meter afstand.  Een asfaltbaantje bracht ons weer in de richting van de snelweg E34 waar een groot bord de afrit Lille aankondigde.  Even verderop kondigde een klein bordje voor ons de laatste drie kilometers aan!  En zelfs op dat laatste stukje kregen we nog leuke tracks te berijden in de bossen en passeerden we “De Zevende Hemel”, een gebouw met bijhorende stalling, een soort ontmoetingsplaats.  Doordat ik er even halt hield, kon de biker die al een hele tijd een eind achter me reed, me bijbenen.  Er passeerde nog een groepje mannen en vrouwen.  Snel aangepikt en mee de grote baan overgestoken.  We reden het kerkhof voorbij en dat was het sein dat we dra weer aan de voetbalterreinen zouden zijn.  Ik had in totaal 52 km gereden.

    Geen gebruik gemaakt van de bikewash.  Binnen in de kantine drie flesjes ijsthee soldaat gemaakt en een broodje kaas naar binnen gewerkt!  Op de velden waren tegelijkertijd twee voetbalwedstrijden aan de gang.  Nog bijna een uurtje blijven uitrusten met het gedacht van jinba ittai nog te zien.  Hij moest vandaag werken, maar zou nog net voor sluitingstijd proberen te starten.  Geen jinba te zien gekregen.  Terug naar mijn auto die geparkeerd stond in een nette straat met keurig onderhouden voortuintjes, voor hetzelfde huis waar ik een aantal jaren eerder al eens was komen parkeren.  Het was niet nodig geweest, want de grote parking voor de voetbalvelden blijkt nu netjes aangelegd te zijn met een gloednieuwe toegangsweg.  Via de secundaire wegen naar huis teruggekeerd en geen last gehad van de files op de snelwegen rond Antwerpen!

    Mooie toer, waarbij in het gedeelte voor de rust bijna uitsluitend de paden van de vaste routes worden aangedaan.  De tweede kleinere helft komen minder bekende paadjes aan bod.  Veel afwisseling, veel bos, veel off-road en een prachtig herfstweer!

    Dit verslag is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    Op de foto: de 14 kapellekens te Vorselaar.


    16-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nightride te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nightride (20 km) van de Mellowbikers te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011.

    Wanneer de dagstaak er omstreeks 16.30 u op zat, iedereen weg was en de rust weerkeerde, was het alle hens aan dek om alles in gereedheid te brengen voor de afreis naar Bergen-op-Zoom.  Alles de auto in, de fiets die al op m’n werkplek stond opgeladen en nog snel een kop soep en wat overschot van stoofvlees met een paar boterhammen naar binnen gewerkt.  Mijn vrees voor files op de E19 werd bewaarheid ter hoogte van Sint-Job-in-‘t-Goor.  Dus daar snel de afrit op en via de lokale wegen naar huis, de spullen die ik niet nodig had snel binnen gezet en dan via de nachtelijke Putseweg en over Huijbergen naar de Boslustweg in Bergen-op-Zoom, op een boogscheut van de Belgisch-Nederlandse grens.  Meteen weet ik hoe je daar moet geraken, voor een groot stuk identiek aan de route naar Wouw en Wouwse Plantage.

    Bij aankomst aan de Stayokay viel me het grote aantal geparkeerde wagens op!  Dit was niet langer het ritje van vorig jaar voor een select gezelschap, getuige de 203 bikers die voor dit nachtelijk amusement naar hier waren gekomen.  M’n lampen gemonteerd, m’n schoenen aan en naar de inschrijving.  Terwijl ik me stond klaar te maken, kwam jinba ittai voorbijgereden, hij was aan z’n toer begonnen.  In de Stayokay was het zelfs drummen geblazen om tot bij de inschrijftafel te komen!  Ik zag onvoldoende in het schemerlicht om m’n inschrijvingsbewijsje in te vullen!  Wat zat ik nou te sukkelen terwijl er zo’n megaverlichting op m’n helm pronkte!  Terwijl ik vruchteloos naar het schakelaartje tastte, merkte ik dat ik de lamp gewoon achterstevoren op m’n helm gemonteerd had!  Van de stress om me te haasten!  Gelukkig hangt ze maar vast met klittenband, zodat ze snel omgedraaid was!  Het verwonderde mij dat er nog geen Nederlanders geweest waren die dat gezien hadden en er opmerkingen over gemaakt!

    Om 20.45 u was ik goed en wel op pad, reed voorbij de twee mannen die op het kruispunt post hadden gevat, om even verderop het bos in te duiken op een plek waar twee mensen met een fototoestel in de weer waren.  Wat me al direct opviel waren de mooie, verzorgde pijltjes die het parcours aanduidden.  Allemaal even netjes en eenvormig en duidelijk van ver te zien.  Soms bescheen je lamp een hele rij dergelijke pijltjes die in een bos aan boomstammen en paaltjes bevestigd waren.  Het moet een hele klus geweest zijn om die allemaal te maken.  Er waren nog redelijk wat starters en ik maakte me soms wel wat zenuwachtig wanneer een sneller treintje in m’n zog naderde!  Amper vijf minuten na m’n vertrek kondigde mijn gsm de ontvangst van een berichtje aan.  “Dat zal de rubber zijn die zijn vertrek aankondigt!”  Niet gestopt om te antwoorden, “hij zal me seffens wel zien”, heb ik toen gedacht.

    In het begin van de tocht werden we over een pad gestuurd dat bestraat was met brede stenen, waartussen de voegen alsmaar groter werden!  Ik vermoed dat er aan het einde zelfs ronde houten stammen gebruikt waren.  Dat de spleten tussen de stenen steeds groter werden, boezemde me weinig vertrouwen in!  We reden de bossen in en kregen bospaden en tracks voor onze wielen geworpen in het nachtelijke duister.  Hier en daar diende een bultje overwonnen te worden.  De ondergrond was vrij droog, op hier een daar een grote plas na.  Op bepaalde plaatsen lag er zelfs nog veel los zand!  Bij aanvang vlotte het niet al te goed en voelde ik me wat opgejaagd.  Bovendien zat er speling op de trapas van m’n fiets!  Ja, iets dat veel gebruikt wordt, slijt!  En m’n kilometertellertje werkte weer niet!  Altijd last mee bij nachtritten!  Dat toestelletje wordt gestoord door de batterijen van de lampen, vermoed ik.  De stress van de werkweek zinderde nog na en eigenlijk was dit een goed begin van het weekend om deze letterlijk uit je lichaam te trappen.  Af en toe even aan de kant of me smal gemaakt om snelleren te laten passeren.  Toen ik even aan de kant stond te lurken aan m’n drinkzak, hoorde ik achter me een bekende stem.  Achterom kijkend zag ik niemendal omwille van het sterke licht dat me bescheen.  Het was rubber-12 die me had ingehaald.

    Van dan af ging het beter.  De motivatie om rubber-12 te proberen te blijven volgen deed me nu sneller trappen en overal over vliegen.  Want er lagen wel redelijk wat wortels op ons pad.  Licht in het bos bewees dat we de bevoorrading bereikten.  Ik zag daar licht flikkeren tussen de bomen en ben gaan kijken.  Er hing een fiets in een boom en het kader ervan was omwikkeld met een lichtslang.  Aan de stop kreeg elke biker een blikje Redbull en een reep krachtvoer van Isostar.  Rubber was in gesprek met een deelnemer die op een paaltje was gereden en wiens voorwiel verbogen was.  Vandaar dat de seingevers op bepaalde plaatsen een fluojasje rond de paal aan het einde van een pad hadden vastgemaakt.

    Na de rust weer op pad door de nachtelijke bossen.  Rijdend over een tapijt van dennennaalden reflecteerden de pijltjes het licht van m’n lampen die ik aan de stop van een nieuwe batterij voorzien had.  Bredere boswegen wisselden af met smalle tracks tussen boomstammen.  We slaagden er zelfs in van enkele bikers in te halen!  Niet alleen het licht, maar ook het naar elkaar roepen achter ons, toonde dat er een groep mannen naderde.  Volgde een lange strook los zand.  De rubber was er door geraakt, maar ik bleef steken, kon m’n evenwicht niet houden en viel op de grond.  Daardoor stak de groep mannen me voorbij.  Die werd gevolgd door een biker die zonder licht was komen te zitten.  Omdat deze ook moeilijker door het zand geraakte, speelde hij de groep kwijt en kwam dan bij mij in het wiel hangen.  Maar na verloop van tijd merkte ik dat hij niet meer volgde.  Soms reed ik over open plekken of aan de rand van de bossen en zag ik het licht van de opkomende maan.  Ik kwam de biker zonder licht weer tegen.  Ik vermoed dat hij de streek kende en binnenwegeltjes had genomen.  Nadat we de laatste twee seingevers gepasseerd waren, kwamen we weer uit in de Boslustweg en even later zat de rit er op.

    Een korte babbel met Waldo die buiten stond bij zijn vrienden.  De rubber was intussen bij weetabix en zijn twee kompanen, die ik had zien starten toen ik me ging inschrijven, gaan zitten, buiten op het terras.  Het gezelschap vervoegd en binnen de kop stevige soep en een boterham gaan halen.  Vanuit het raam riep iemand me toe.  Offshore was dan toch naar hier gekomen!  “Dan zal dat daarstraks toch Patje geweest zijn die mijn naam riep toen hij voorbijvloog!”  Weetabix en zijn maten vertrokken huiswaarts en de koude joeg ons naar binnen.  Aan tafel bij jinba ittai, Patje en Offshore gaan zitten.  Daar zaten ook twee mannen die uit het verre Oostende en Heist naar hier waren gekomen voor deze nachtrit.  Nog een babbel met Viperworldcup, mee het brein achter dit evenement, en later nog met LeoV, de bezemrijder die het parcours schoonveegde.  Ook Pcdoc en Liesje gespot.  Het was al over één uur eer we huiswaarts vertrokken.  Ter hoogte van de afslag naar Wouw ben ik rubber nog voorbijgestoken die met de bike gekomen was en er dus weer terug mee naar huis moest.  Ik kreeg zijn sterke licht nog een hele tijd in m’n achteruitkijkspiegel te zien.  Tot ik Huijbergen weer naderde.  En zo was ik op deze vrijdag weer pas laat te bed!

    Mooi tochtje van de Mellowbikers die in hun vrije tijd de bossen van Bergen-op-Zoom en het Nederlandse mountainbikersforum onveilig maken.  Degelijk afgepijld met duidelijke pijltjes die goed opvallen in het donker.  Volledig off-road in de bossen met seingevers aan oversteken met (rustige) verkeerswegen.  Een tocht, georganiseerd door mensen met een hart voor mountainbiken en die anderen willen laten kennismaken met de streek waarin ze wonen en rijden.  De tocht had iets langer mogen zijn dan een dikke 20 km, maar sommigen hebben dat handig opgelost door de toer een tweede keer te rijden of door met de bike van thuis naar ginder te komen.  Leuke sfeer onder gelijkgezinden na aankomst.  De ideale manier om na een week werken content het weekend in te gaan!  Met dank voor dit initiatief en de gezellige avond.

    Het verslag van deze nightride kan je lezen op mtb-you en op mountainbike.be en op mountainbike.nl en op Stander.info!


    Topic op het Nederlandse forum: klik hier!

    16-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mellowbikers Nightride op 14-10-2011

    Mellowbikers Nightride op vrijdag 14 oktober 2011 te Bergen-op-Zoom.

    Bomen, wortels, blubber. Voor de deelnemers van mountainbiketocht Nightride in Bergen op Zoom komt daar nog een obstakel bij: de duisternis.

    Met je mtb in het donker door het bos crossen. Het moet niet veel gekker worden. Toch is dat precies wat op 14 oktober staat te gebeuren. Want dan is de Nightride oftewel nachtrit van de Mellowbikers. En daar hebben zich inmiddels al ruim honderd mtb'ers voor aangemeld. "We denken dat we uiteindelijk uitkomen op zo'n tweehonderd. Ze komen uit heel Zuid-Nederland", vertelt Paul Graafmans van de Mellowbikers.

    Wie overdag met een mtb rijdt moet al goed oppassen dat ie niet tegen een boom 'aankwakt' of onderuit gaat in de modder. In het donker rijden vereist nog veel meer kundigheid. Een steeds groter wordende groep mtb'ers ziet hierin de nieuwe uitdaging. "Van dit soort ritten komen er steeds meer", zegt Graafmans. Maar het is nog lang niet zo ver dat er elk weekeinde zo'n rit is, zoals dat wel met de gewone toertochten het geval is. Dat seizoen is inmiddels weer begonnen. "Juist omdat er relatief weinig ritten zijn, komen mensen ook van elders naar hier om door het bos te rijden."

    De Mellowbikers houden zo'n Nightride nu voor de tweede keer. "Vorig jaar hebben het onder ons gedaan. Met zo'n dertig deelnemers. Op uitnodiging."  Nu kan in principe iedereen meedoen. Aan de fiets worden geen bijzondere eisen gesteld, wel aan de verlichting, alhoewel dat de verantwoordelijkheid van elke deelnemer zelf is. "Heel veel van deze jongens trainen ook 's avonds op de weg en hebben daarom al goede verlichting. Maar je houdt niet voor mogelijk wat er met de moderne led-techniek aan verlichting op fietsen mogelijk is."

    Op YouTube circuleren de nodige filmpjes van dit soort ritten. En wat meteen opvalt is de enorme batterij licht die de deelnemers voeren. Niet alleen op de fiets, maar vaak ook nog op de helm om gericht te kunnen schijnen. "Je moet erg goed uitkijken in het donker. Een pad dat je misschien al duizend keer overdag hebt gereden ziet er dan totaal anders uit", weet Graafmans uit ervaring.

    En al is de verlichting nog zo goed, de deelnemers moeten over goede ogen beschikken. "We hadden de vorige keer een deelnemer die nachtblind bleek te zijn. Die stapte na een kilometer of zo al af."

    's Nachts door het bos rijden is niet alleen een kwestie van licht, maar ook van aangepast tempo. "Als je normaal 25 kilometer in een uur doet, doe je daar nu twee uur over. Het is heel intensief rijden. Je moet op de omgeving letten, op de ondergrond, maar ook op je voorliggers."

    Daarom is die afstand ook een mooie lengte voor de avondrit door de Bergse bossen. "Bovendien concentreren we de rit in een klein gebied om zo min mogelijk overlast te geven. Dat betekent veel rondjes draaien."

    Om dat goed te laten verlopen komen er wel zeven- à achthonderd reflecterende routepijlen in het bos ten zuiden van de Stayokay. De Mellowbikers hebben voor de avondrit vergunning gekregen van de gemeente, want normaal gesproken is het verboden na zonsondergang door het bos te fietsen. De rit speelt zich ook helemaal af op gemeentelijk grondgebied. "We willen als vereniging mountainbiken op een positieve manier onder de aandacht brengen. Vaak wordt er negatief gedaan over mtb'ers. Wij willen laten zien dat we verantwoord gebruik kunnen maken van het bos."

    De leden van de club fietsen niet mee. Zij zorgen er voor dat alles vlot verloopt. De deelnemers kunnen op 14 oktober tussen 20.00 en 21.00 uur op pad gaan.

    Op de foto: Waldo baant zich met verlichting op helm en stuur door het donkere bos. Zo gaat dat 14 oktober ook tijdens Nightride. Veel mountainbikers zien in nachtelijke bostochten een nieuwe uitdaging. foto's Tonny Presser/het fotoburo

    Bron: BN De Stem

     

    BERGEN OP ZOOM - Mellowbikers noemen ze zich. Met dat mellow willen ze vooral aangeven dat mountainbiken iets ontspannends is. Geen wedstrijd.

    Vooral genieten. Wat twee jaar geleden begon als een klein groepje mtb'ers dat afsprak om samen te gaan fietsen op zondagochtend is inmiddels sinds afgelopen zomer uitgegroeid tot een vereniging, alleen bedoeld voor mtb'ers.  En dat is uniek in deze regio waar wel tal van toerclubs zijn maar geen vereniging zich puur op de mtb richt.

    Woordvoerder Paul Graafmans van de Mellowbikers: "We hebben een vereniging opgericht omdat we toch ook activiteiten willen organiseren zoals onze Nightride. Dan gaat het al snel om aansprakelijkheid. Een vereniging is dan verstandiger. Ook is het eenvoudiger bij het aanvragen van een vergunning."

    Maar in feite blijft de formule van de Mellowbikers onveranderd. Een groepje dat elke zondagochtend om 8.30 uur vanaf de Stayokay aan de Boslustweg vertrekt voor een rit door de bossen in de omgeving. "We hebben nu twaalf leden, maar ook zo'n 20 à 25 man die op los-vaste basis met ons meerijden", aldus Graafmans.

    Door een vereniging te worden willen de leden ook hun enthousiasme voor en kennis van de sport met anderen delen. "Omdat we ons nu meer naar buiten richten gaan we ook onze website aanpakken."

    Bron: BN De Stem

     

    13-10-2011 om 23:54 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Halle-Zoersel op 09-10-2011

    Toertocht (15-25-45 km) van de Tripple Bikers te Halle-Zoersel.

    Mijn plan was eigenlijk om vandaag de toertocht in Mol te rijden, maar omdat ik van elders kwam na een avond en nachtje onvoorzien tappen (en niet stappen!) op een feest en daar was blijven slapen, moest ik thuis m’n bike en spullen nog gaan ophalen. Zo werd het te laat om nog tijdig in Mol te geraken en koos ik voor het dichterbije Halle-Zoersel waar je tot 11.00 u kon starten. Vorig jaar ben ik hier de jubileumeditie komen rijden. Toen hadden de Tripple Bikers overal metalen bruggen op het parcours en aan de finish opgebouwd! Wanneer ik alles ingeladen had en de fiets op de drager stond, klaar om te vertrekken, begon het weer hard te regenen! Me ingeschreven en om 10.50 u voor de toer vertrokken. We doken vanaf de Lotelinglaan links een smal servitudenpaadje in naast een huis en kwamen al snel op een bospaadje terecht. Even aan de kant en moeten prutsen aan m’n kilometertellertje omdat één van de knopjes ingedrukt was geraakt toen het in het zakje van m’n fietstruitje zat bij het inschrijven en het daarom de afgelegde weg niet registreerde. Een groepje van drie stak me toen voorbij. De eerste tien kilometers kregen we een afwisseling van bospaden en veldwegen voor de wielen. Ondanks de regen van gisteren en vandaag viel de toestand van de ondergrond nog goed mee, ook al kregen we af te rekenen met hier en daar een plas en wat slijkstroken. Op een bepaald bospad waren een aantal putten gedempt met hakselhout en dat rijdt toch niet zo gemakkelijk.

    Na 9 km bereikten we de Knodbaan in Oelegem en ging het een stukje naast de antitankgracht, dan er over en langs de andere kant terug tot voorbij het Fort van Oelegem op 12 km. Even tot over de brug gereden tot aan de toegang tot het fort. Er hing een gedenkplaat van een in 1896 geboren en in 1917 gesneuvelde kanonnier. Eens het fort voorbij volgde een funstukje over het door putten en bulten gehavende pad naast de gracht. Als je het vanuit de andere richting moet berijden, dan is de passage lastiger. De diepe putten stonden vol water. Dit plezante stukje werd gevolgd door een modderig pad in het bos en leuke paadjes door de bossen. Wegen door bossen werden aan elkaar geregen door stukjes asfalt. Volgde een zeer lang en recht pad doorheen een bos, aan weerszijden afgeboord door een draad aan paaltjes, wegens privé, om uit te komen aan de Lievekenshoeve. Tijdens dit deel van de rit hadden me nog drie individuele rijders voorbijgestoken. Paadjes door de bossen, al dan niet verhard, werden ons deel.

    Na 15 km reden we het Sniederspad op, gevolgd door een smalle track die zich naast een zandweg tussen de bomen slingerde met aan de linkerkant de door hagen aan het zicht onttrokken achtertuinen van grote villa’s. Een leuk paadje in ieder geval. Na 17 km bereikten we het park van Zoersel waarin een imposant kasteel stond, wat we even later van dichtbij zouden te zien krijgen. We reden er over de verharde paadjes door het park om na 20 km van zeer dichtbij dit Hallehof te passeren. Volgde de passage van een villawijk in Halle, met daarna een lange en eerder saaie asfaltweg, gevolgd door een al even lange bosweg.

    De bevoorrading ben ik vermoedelijk voorbijgereden, deze zal in ieder geval niet goed aangeduid geweest zijn. Want toen ik omstreeks 22 km in het bos een splitsing tegenkwam tussen de verschillende afstanden, vermoedde ik dat hier de afstanden na de stop weer uit elkaar gingen. Ik vermoed dat de bevoorrading in de voortuin van een hoeve stond omdat ik er in het voorbijrijden een biker had zien staan babbelen met mensen op het erf. Maar verder was daar niets te zien waaruit men kon besluiten dat daar de stop was! En de grote meute was al lang gepasseerd, want dan valt een bevoorrading direct op. De moeite niet gedaan om op m’n stappen terug te keren. Het was intussen ook weer aan het regenen! We doken weer het Zoerselbos in en passeerden de ruwbouw van een verblijf voor verstandelijk gehandicapten. Ik veronderstel dat daar een instelling is, te merken aan de gebouwen die we daarna nog te zien kregen. Ik vond de inplanting van de nieuwbouw zo in het bos tussen de bomen toch ietwat ongelukkig omdat zo weer een stuk bos ten prooi valt aan bebouwing. Aan het begin van een wandelpaadje in het Zoerselbos stond een plakkaat van de Pol en Mariette-wandeling.

    Op 30 km, nadat we kort tevoren een groot wit kasteel waren gepasseerd, zag ik de biker die me net ingehaald had op z’n stappen terugkeren. Op het kruispunt van de Zoerselbosdreef en de Rodendijk in Zoersel waren de pijlen verdwenen! Een derde biker aangesproken, maar die was op eigen houtje onderweg. Toen de andere biker rechtsomkeer had gemaakt en ik hetzelfde wilde doen, zag ik aan een boom het bekende gele gevarenbordje hangen! Dat was een aanduiding dat de toer hier passeerde en een flauwe plezante vermoedelijk de pijlen had verwijderd. De andere biker was al te ver weg om hem nog terug te roepen. Een gokje gewaagd en naar rechts afgeslagen in de richting van de bekende handelszaken langs de Rodendijk in de richting van de oprit van de snelweg. Net voor de oprit van de E34 zag ik aan restaurant ’t Lopend Vuurtje weer pijlen hangen in een straat die Sjauwel heet.

    We reden naast de snelweg en op km 33 zag ik midden in de weiden de metalen brug opdoemen die voor de gelegenheid was opgetrokken. Een brug zoals men ze ook tegenkomt op grote professionele veldritten. Ze was wel wat overkill in vergelijking met het beekje dat diende gekruist te worden. Ik ben boven op de brug blijven staan en het was leuk van de reacties van de passanten op de snelweg te zien. Ze stond ter hoogte van de grote ietwat vervallen hoeve die van op de snelweg goed te zien is en wanneer ik van verder af kom voor mij het teken is dat ik het thuisfront zo stilaan nader. Ik wou eens tot aan die hoeve rijden, maar heb het toch maar niet gedaan omdat aan de ingang van de lange weg die er naartoe leidt een bordje “verboden toegang, privé” stond. De brug nog eens een tweede keer overgestoken en na de zompige weide doken we weer het bos in om even verderop na 34 km op enige afstand te passeren aan het Boshuisje van Hendrik Conscience te Zoersel. De route even verlaten en tot aan het Boshuisje gereden. Het is de plek waar “De Loteling” zijn geschiedenis vertelt heeft aan Hendrik Conscience. Het is tijdens het weekend geopend en men kan er een boerenbloementuin bezoeken. Het Boshuisje ziet er toch maar krakkemikkig uit, getuige de met harde plastiekplaten dichtgenagelde ramen. Ik veronderstel dat de oude ramen niet alle vocht buiten houden.

    Ik vroeg me af of de biker die me daarstraks had ingehaald en ook met de verdwenen pijlen te maken kreeg en rechtsomkeer had gemaakt, het parcours teruggevonden had. En op een zompig pad tussen de weiden zag ik hem in de verte achter me naderen. Hij bleek toch ook via de brug naast de snelweg gepasseerd te zijn. Toen ik korte tijd later in zijn kielzog weer straten met huizen in reed en auto’s met fietsdragers geparkeerd zag staan, was ik een beetje teleurgesteld dat de rit al voorbij was, terwijl ik nog maar 38 km op m’n tellertje had staan. Maar omdat de eerste kilometers niet geregistreerd werden, zal ik wel op een kilometer of 40 uitgekomen zijn. Spijtig van de regen, het sombere weer en de verdwenen pijlen. De afpijling was duidelijk, er hingen gevarenbordjes en de splitsingen waren zeer goed aangeduid. Misschien de bevoorrading ook wat meer doen opvallen? M’n fiets even afgespoten met de hogedrukreinigers met zachte straal en hem toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte fietsparking.

    Net zoals vorig jaar had naast de voetbalkantine een man postgevat met zijn hamburgerkraam om zo een graantje mee te pikken op deze sombere zondag. Vorig jaar had hij nog iemand om extra broodjes moeten sturen. Een frisdrank besteld in de kantine en een broodje braadworst met ajuin en mosterd smaakten na de vochtige rit. Binnen was men al volop bezig met het afvoeren van de tafels en de banken. Omstreeks 14.00 u huiswaarts. Toen was de bikewash ook al opgedoekt, op één hogedrukreiniger na, die gebruikt werd om een quad af te spuiten. Thuis in de gietende regen m’n fiets nog verder proper gemaakt en m’n schoenen afgespoten. Ik was blij dat ik onder de warme douche kon. Vandaag voor het eerst terug gereden met lange broek en na aankomst thuis de verwarming opgezet! Het was koud en nat! De winter is in aantocht!

    Het verslag van deze toertocht kan je ook lezen op mtb-you en mountainbike.be!


    Een stokoud, laag gebouwtje, langs een onverharde weg, verborgen in een bos. Het oogt pittoresk, maar op het eerste zicht ook bescheiden. Toch is dit één van de bekendste toeristische trefpunten van Vlaanderen. Halverwege de negentiende eeuw was Hendrik Conscience, de man die zijn volk leerde lezen, een regelmatige bezoeker van Zoersel. Hier, in het Boshuisje, zou hij het verhaal gehoord hebben dat hem inspireerde tot het schrijven van De Loteling. In elk geval situeerde hij hier zijn hoofdpersonages. Het verhaal is dat van Jan Braems, een jonge van bescheiden afkomst, die door loting vrijgesteld werd van militaire dienstplicht, maar zijn gunstig ‘lot’ verkocht aan een gegoede burgerszoon. Jan vervulde in diens plaats zijn militaire dienstplicht, maar werd tijdens zijn legerdienst blind. De Loteling werd in de jaren zeventig verfilmd, met Jan Decleir in de hoofdrol. (bron: http://www.boshuisje-zoersel.be/spoor.html)

    10-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Genk op 02-10-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Camba-toertocht (25-45 km) in samenwerking met MTB Club De Joker’s te Genk en ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide.

    Ondanks het feit dat er op deze zondag ook toertochten waren dichter bij huis, toch naar Genk afgezakt om deel te nemen aan de Camba-toertocht ten voordele van Begeleidingscentrum Ter Heide in samenwerking met MTB De Joker’s. Dat was ook nog eens de gelegenheid om samen te rijden met Nidecker, een fietsmakker uit m’n omgeving, die kort na onze kennismaking, zijn ware liefde vond in het verre Hasselt. De ware liefde bestijgt thans mee de mountainbike en vergezelt hem op zijn pad door bos en velden. Meer nog, Misses Nidecker is zelfs werkzaam op de plek waarvoor deze benefiet bedoeld is en steunde met haar inspanningen dus haar eigen werkgever! Thuis goed op tijd vertrokken voor een autorit van ruim 90 km en daardoor iets vroeger dan voorzien op de plaats van afspraak. Die bleek zich te bevinden aan een bedrijf in een industriezone waarvan de naburige bedrijven hun terreinen hadden opengesteld als parkeerplaats. De metalen constructies waartegen je uw bike kon plaatsen waren allemaal omwikkeld met plastieken verpakkingsmateriaal om schade aan de fiets te voorkomen. Dat moet al een heel werk geweest zijn. Me ingeschreven even over halftien en binnen gewacht op de medebikers. Bij de inschrijving kreeg je een mooi stuurplaatje en een plastiek kaartje met het noodnummer, na afloop in te ruilen tegen een T-shirt.

    Gedrieën even over tienen vertrokken, maar attent als hij is, stopte Nidecker al direct aan de man die met een doos in de hand, de inschrijvingsbewijzen in ontvangst nam en iedereen een goede rit wenste. Want daar stonden twee jonge kerels, waarvan één problemen had met remplaatjes van de schijfremmen van z’n bike. Ondanks zijn verwoede pogingen kon het probleem niet opgelost worden. Hopelijk hebben die twee jongens nog hulp kunnen krijgen bij de organisatoren en zijn ze alsnog kunnen starten. Het is immers jammer van de moeite te doen van te komen en dan niet te kunnen vertrekken wegens technische problemen. Dat alles maakte dat wij pas om 10.20 u goed en wel op pad konden gaan. Maar op zo’n mooie zonnige zondag hoef je niet op de klok te kijken!

    We doken onmiddellijk de bossen in achter het industrieterrein, naast de afsluitingen achter de bedrijven en dan ging het naar links een track op die ons doorheen een bos met statige loofbomen loodste. Het zien van een aantal vakantiehuisjes aan de rand van dat bos, deed een belletje rinkelen! Hier was ik onlangs nog gepasseerd, maar dan komend van de andere kant, was zelfs verkeerd gereden door een slecht geplaatst pijltje en op m’n stappen moeten terugkeren om een door gevallen bladeren bijna onzichtbare singletrack te moeten nemen over de helling van een heuvel! Ik had dat vermeld in m’n verhaaltje! Mijn grijze cel even aan het werk gezet om te achterhalen tijdens welke toer dit kon geweest zijn! Bingo! Het was de Ter Dolen Fietshappening vanuit Helchteren! In ieder geval rijd je op die plek door een prachtig bos. Even verder passeerden we een uitloper van de zwemvijver van Hengelhoef en reden we over een track op een soort heuvelrug tussen de bomen, met links de zwemvijver en rechts in de diepte een gracht en een drukkere baan. De geluiden van rond de zwemvijver spelende kinderen bleven thans afwezig, nu zij de vakantie weer hebben moeten inruilen tegen de schoolbanken. Het tellertje toonde 5 km.

    Vrij kort na de start werden we aan een zanderige heuvel op de gevoelige plaat vastgelegd. Door de zanderigheid en de plotse ophoping van bikers, was het voetje aan de grond. De fotograaf moet ook een goed oog voor esthetiek en schoonheid gehad hebben, want hij ving enkel Misses Nidecker in zijn lens! En hij maakte ook een mooie foto van zegge m’n forumvriend Bruce Wayne in het gezelschap van zijn bikemaat Mr. C. Onlangs elkaar nog gezien tijdens de marathon in Overpelt en nu hier, toen ik plots de mij bekende stem van de vleermuis achter me te horen kreeg! Maar Batman is te snel voor een ouwe Papegaai!

    Via een brede rijweg passeerden we de ingang van Hengelhoef om dan rechts weer off-road te gaan over verharde paadjes en tracks in de bossen. Misses Nidecker reed netjes tussen haar twee metgezellen in, den deze achteraan, zodat ik geregeld nog de hete adem voelde van snellere kerels die toch hoffelijk hun kans om voorbij te steken afwachtten! Na tien kilometer kwam ik weer op bekend Ter Dolen-terrein toen we het natuurgebied De Teut in doken en onze evenwichtskunsten op de proef werden gesteld wanneer onze fietsbanden het mulle zand doorkliefden. De heide zag er op deze plek wel niet purper uit, maar de omgeving heeft toch wel een apart uitzicht. De grond was overal droog en goed te berijden. Op een bospad reden we achter een moeder met haar dochtertje. De bos- en bladgrond vol dode dennennaalden gaf op de tracks de indruk dat je in een bloempot reed, zeker op de plaatsen waar minder frequent gereden wordt en de voorgangers de grond met hun wielen hadden losgewoeld. Gelukkig kregen we op deze bloedhete oktoberdag na een grijze zomer de koelte van de bossen er gratis bovenop!

    De tocht voerde ons richting Zonhoven. De bevoorrading kwam daar na 20 km en er lagen nog redelijk wat fietsen in het gras waarvan de berijders zich te goed deden aan bananen, appelsienen, koeken en wafels. Onze aandacht werd er getrokken door een aantal rijders, mannen en vrouwen, die erg professioneel uitgerust en gekleed waren, met helm en bril inclusief, maar waarvan de dracht van een paar beenstukken, als netkousen zonder jarretellen en met een bloot bovenbeen, aantoonde dat het eerder gelegenheidsbikers waren. De dame die haar beenstukken op deze bizarre wijze had aangetrokken, zou zangeres Zohra geweest zijn. Er is nochtans een redelijk verschil tussen een mountainbiketocht en een potje paaldansen! Alhoewel je daar ook kan aan twijfelen, het logo van de mannen van Secret Trails in gedachten! Voor wie dat niet kent: een paaldanseres die zich rond een voorvorkpoot slingert! Nadien viel mijn eurocent dat ik ergens gelezen had dat een aantal BV’s van onze welbekende televisiekanalen hier hun opwachting kwamen maken. Ze hadden wel zeer mooie fietspakken aan, in zwart met oranje. Maar ja, zo’n pluimgewichten ogen zelfs mooi in een jute aardappelzak! Steek een nijlpaard zoals ik in zo’n kostuum en het lijkt nergens op! Anderen moeten daar ook zo over gedacht hebben, want toen het groepje vertrok, gingen er direct een aantal mannen achter aan! Dat zal wel niet voor die pakken geweest zijn zeker? En ineens waren de meeste fietsen van het grasveld verdwenen.

    Na de stop volgde een zeer mooi en amusant stuk over de open heide. Doordat ik een groepje snelrijders had laten passeren, mijn ingewanden geconfronteerd werden met het aanbod van de bevoorrading, mijn aandacht getrokken werd door een immense diepe, zanderige put alwaar een wandelaar met hond vertelde dat op die plek cyclocrosswedstrijden werden gehouden en ik af te rekenen kreeg met een aantal kuitenbijters over kwistig van los zand voorziene paadjes, raakte ik meteen achterop! Man, man, heb ik moeten trappen om Misses Nidecker weer bij te kunnen benen! Om dan nog met afgrijzen te moeten vaststellen dat zij wortels naast boomstammen overschrijdt waar ik begin te stuntelen als een bejaard konijn met Nordic-walking-stokken, bang om letterlijk op den Teut te gaan! We slaagden er zelfs in van twee zwart-oranje mannen van het BV-team in te halen en deze hebben gedurende vele kilometers in mijn wiel gehangen. Tot ze er op een bepaald ogenblik naar het einde toe toch in slaagden om ons weer te vloeren.

    Toen we bij het beklimmen van een brug over de snelweg onze voorrijder volgden over het krakkemikkige voetpad in plaats van de fietsstrook te nemen, en daarbij de takken van de bermbegroeiing in onze tronie gekatapulteerd kregen, met het risico van van de hoge stoeprand te vliegen, wist deze snoodaard te melden dat we hem niet noodzakelijk hadden hoeven te volgen! De plaats waar we dan de baan over moesten kwam me bekend voor! Zo ook de heuvelrug waar we over reden. Daar was ik ooit met dichtgeknepen billen steil naar beneden geraasd over een helling vol grind, denkend dat mijn laatste uur geslagen was. Om gelukkig dan toch niet overkop te gaan! We bevonden ons namelijk aan de voet van de mijnterril van Winterslag. Deze keer was er geen toestemming verleend om de terril te mogen beklimmen, niet dat ik daar zo verdrietig om was. Maar anderen hadden deze speeltuin waarschijnlijk wel graag betreden! We gingen er dus rakelings omheen, over een track die de moeite waard was, tussen laag struikgewas en bomen. Met de hete adem van de twee zwart-oranje BV’s in mijn nek! We kregen de torens van de mijnliften te zien, evenals de gebouwen van destijds, sommigen gerenoveerd, anderen in staat van verval. Verder voerde de tocht ons doorheen de vele bossen en open plekken die deze streek rijk is. Meer naar het einde toe kwamen we weer in het vaarwater van de Ter Dolen-tocht toen we hoog onder een snelwegbrug en over een grote open plek reden, vol stronkjes van recent gerooide bomen. Zelfs na het bordje dat de laatste vijf kilometers aankondigde, kregen we nog plezante paadjes aangeboden. Om dan weer via het bos achter het bedrijventerrein de plek van Camba te bereiken en een punt te zetten achter deze puik georganiseerde tocht.

    De stapel T-shirts was al flink geslonken, maar toch elk nog gevonden wat we graag hadden willen hebben! Niet dat ik dit noodzakelijk vind, maar er zal wel een sponsor achter schuil gaan die deze zaken ter beschikking stelt. Een fris drankje, broodjes kaas en een stuk gebak gingen vlot naar binnen. Achteraf in Hasselt nog een stuk aan deze après gebreid met een wandeling in het gezelschap van het huisdier Blacky-Killer, een vinnig mormeltje dat zijn naam toch wel gestolen heeft, wegens noch zwart noch dodersinstinct hebbende. Een drankje in de Kwaakvos en een pizza bij de plaatselijke Turk sloten de dag voor mij dan af! En dat alles omdat Misses Nidecker vandaag jarig was! Ik hoop alleen dat ik daardoor geen roet in het eten van m’n bikemakker heb gestrooid. Hij had misschien andere plannen op de verjaardag van z’n groene blaadje? Met op deze zonnige oktoberdag in m’n hart de gedachten aan een, weliswaar bejaarde, kameraad, werkmakker en bondgenoot die helaas vrijdagavond is overleden na gedurende 25 jaar deel uitgemaakt te hebben van mijn dagelijkse leven en aan wie ik m’n avonturen van op de bike niet meer kond zal kunnen doen. Ook dat is ’t leven! Jammer, zeer jammer!

    Je kan het verhaal ook lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    Op de foto's: de vijver van Hengelhoef, De Teut en de mijn van Winterslag!

     

     


     
     
     

     

    Camba-toertocht te Genk op 02-10-2011 by Fons Moors (deel 3)



    04-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Kasterlee op 01-10-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    7de Houtumse mountainbiketoertocht (28-38-44 km) te Kasterlee van de Wielertoeristen Kasterlee op 01-10-2011.

    Na wat over en weer rijden, want een mens heeft naast de bike ook nog een leven waarin zaken dienen in orde gebracht, op deze zonnige zaterdag thuis m’n spullen opgehaald, in Turnhout Devil Biker gaan ophalen en dan regelrecht naar Kasterlee om me in te schrijven voor de toertocht vanuit de feesttent in Houtum. Ik dacht dat het al een tijd geleden was dat ik deze toer nog was komen rijden, maar bij nazicht blijkt dat ik hier vorig jaar ook aanwezig was. Toen was het zeer slecht weer en stond ik me klaar te maken in de gietende regen. Dat was nu wel even anders. Op de valreep ook afgesproken met Sik die al aan de bewaakte fietsparking stond te wachten. Het was zeer lang geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Elkaar leren kennen tijdens de tien uren van Grobbendonk, nadat we ons hadden aangesloten bij een team waar twee renners waren uitgevallen. Later nog wel eens samen gereden tijdens toertochten. Sik had ooit een defect aan z’n wagen en toen ben ik hem gaan ophalen om in Vlezenbeek de Hoebelbike te gaan rijden. Komt hij daar toch niet zwaar ten val in een afdaling! Ik kon hem gaan afhalen op de spoed in het ziekenhuis van Halle! Hij heeft lange tijd last gehad van zijn geraakte schouder, maar nu blijkt het leed geleden.

    Vertrokken omstreeks 12.15 u. Den Devil moet er zin in gehad hebben, want hij was direct uit het zicht verdwenen. Sik, op een nieuwe bike, een 29er, paste zich aan m’n tempo aan, zodat ik niet met de tong op de tenen diende te trappen om bij te blijven. Op de bredere paden was er kans voor een babbeltje tijdens het rijden. Gedurende de eerste kilometers hebben we niet veel bikers ons zien inhalen, alhoewel ik tijdens de hele rit toch nog heel wat andere deelnemers heb gezien. Het eerste deel van de tocht werden we in de watten gelegd met bospaden en veldwegen, smal en breed, een bonte mengeling van allerlei wegeltjes off-road. Bij momenten was de ondergrond zanderig, niet voor niets dragen vele plaats- en straatnamen hier de vermelding “zand” in hun naam. Op andere plekken reden we over kurkdroge bosgrond die als teelaarde op de tracks tussen de dennenbomen lag. Op één zo’n track was het draaien en keren rond de boomstammetjes over een bochtig parcours in een bos.

    Na 13 kilometer reden we voorbij een stilstaand water waar de oever werd ingenomen door vissers. De Kleine Nete hadden we ook al gekruist. Daarna weer de bossen in, gevolgd door smalle paadjes door weiden en velden. Op 17 km kregen we weer een zeer bochtige track in het bos voor de wielen gegooid. Daar was het voor mij soms voetje aan de grond, want zo’n korte bochtjes nemen lukt me niet altijd zo goed. Na 20 km diende de bevoorrading zich aan in een uit betonplaten opgetrokken kampeerverblijf midden de bossen. Vorig jaar was het zodanig koud en nat dat hier toen binnen een kachel stond te branden en het veel moed vroeg om weer op pad te gaan. Nu was het zalig warm, van één van de deelnemers gutste het zweet van z’n gezicht. Binnen was er een rijkelijk gevulde tafel met bananen, appelsienen, cake en allerlei koeken en verzorgd door een aantal mensen van de club. Wie daar niets naar zijn zin kon vinden is een moeilijke mens! Toen we aan de babbel waren kwam den Devil toe, verwonderd dat wij daar al stonden! Hij beweerde dat wij een stuk gemist hadden, want hij had al 22 km op z’n tellertje staan! Het was perfect mogelijk dat wij door ons babbelen ergens een lusje gemist hadden, alhoewel! Maar nadien kwam ter sprake dat Devil ergens verkeerd was gereden en op z’n stappen was moeten terugkeren! Dan heb je al snel een paar kilometers meer!

    Na de stop volgde een zeer mooi stuk van de toertocht over zanderige paden op en af tussen de dennenbomen in de bossen van de Hoge Mouw. Een echte speeltuin voor de mountainbikers die hier en daar een stevige wortel dienden te trotseren of uit de weg te gaan! Door de klimmetjes raakte ik al snel achterop en toen ik even aan de kant ging om een sneller treintje van clubmakkers te laten passeren, verdween Sik uit het zicht de wijde bossen tegemoet. Nog even in het spoor van Devil tot die ook opgeslokt werd door een sneller groepje en niet meer te bespeuren was. Dan maar alleen verder op pad. Tot aan kilometer 30 werden veld- en boswegen ons deel met hier en daar flinke porties los zand waar je toch nog vrij goed door kon geraken. Als afwisseling kuitenbijtertjes, aangekondigd met een bordje waarop “helling” vermeld stond! Attent, maar grappig en misschien ook overbodig! Lint dat na een afdaling gespannen was om de onopvallende prikkeldraad te markeren was wel een goed idee, net zoals de poortjes die met linten gemaakt waren aan gevaarlijker oversteken om te vermijden dat de bikers ineens uit het bos de straat op zouden rijden! Dat bespaart in ieder geval seingevers en is even effectief. Tussen 30 en 32 km volgde een zeer leuk stukje over een zich door het bos voortslingerende track over bulten en door putten en waardoor je dezelfde bikers voor en achter een aantal keren tegenkwam. Even verder een paadje door de weiden van waaruit je in de verte de rotonde-met-kunstwerk aan de ingang van het dorpscentrum kon zien staan. Onmiddellijk daarna dienden we de grote baan Turnhout-Kasterlee over te steken aan een huis dat al lang in verbouwing is, en een grindweg in te rijden die Bergakkers heet. Om weer de bossen in te duiken en een mengeling van paadjes, tracks, veldwegen, smalle paadjes door weiden en verbindingsstukjes in asfalt voor de wielen te krijgen. Soms op en af en door stoffig zand.

    Ik herkende nog redelijk wat paadjes terug van toen ik ze onlangs gereden had tijdens de marathon van MTB Mastentop uit Kasterlee op 28 augustus toen ik de 100 km rond gemaakt heb! Zo volgde op 35 km weer die woeste, weinig bereden track over een privé domein waar wat stuurmanskunst nodig is om je met je fiets tussen de dicht op elkaar staande bomen te wurmen en te hopen dat je met je stuur de stammen niet raakt! Draaien en keren tot aan een zelfgemaakt bruggetje over een gracht om dan terug te keren over een smal paadje door gras en tussen bomen. En zo kwamen er ook tijdens de laatste tien kilometers nog diverse leuke stukken over smalle tracks door de bossen met bijwijlen hellingen die je deden voelen dat je gefietst had. Geregeld herkende ik plekken van tijdens de marathon. Op 40 km volgde zelfs nog een splitsing voor de verschillende afstanden en doken we weer de speelbossen in om er vlak bij de tent in Houtum weer uit tevoorschijn te komen!

    Een koele ijsthee en een pistolet met kaas smaakten zo goed dat ik er nog van elk een tweede ben gaan bij halen. Me onder de tent uit de zon gezet, die was me te heet! De bikematen waren al verdwenen, Sik had nog boodschappen te doen en den Devil was zinnens van met de bike weer naar Turnhout te rijden. Uit het berichtje dat Sik me stuurde toen ik m’n fiets weer ging ophalen om huiswaarts te trekken, kon ik opmaken dat hij een klein halfuur eerder was toegekomen. Het was in ieder geval plezant dat ik tijdens de rit eens wat gezelschap had, want gewoonlijk rijd ik alleen, als ik den rubber niet op mijn weg ontmoet! Er was met dit mooie weer nog veel leven rond de tent en rond de grote totempaal die een trui van de organiserende club droeg en waaronder alle grote pijlen die verwezen naar de inschrijving, bikeparking en douches, bevestigd waren. Het zag er allemaal heel profi uit! Net zoals de rest van de organisatie met een mooi uitgekozen parcours en een prima afpijling. En dat alles op een bloedhete dag in oktober!

    Je kan het verslag ook lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    01-10-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Zelem op 25-09-2011

    De acht van Zelem (25-45-60-75 km) van Zelem Cycling te Zelem.

    Op een zondag nog vroeger uit bed dan tijdens de week om te gaan werken, want er wachtte me nog een lange rit met de wagen tot in Zelem om bij de mannen van Zelem Cycling te gaan biken! De werken aan de E313 in Ham en Tessenderlo bleken gelukkig voltooid en alles ziet er daar nu zeer clean uit! M’n fiets afgegeven aan de mannen van de bewaakte parking, me ingeschreven in de sporthal en vertrokken omstreeks 9.30 u. De eerste vijf kilometers deelde ik de tracks in de bossen met nog redelijk wat andere starters. Twee jonge vrouwen reden eerst een tijd achter me, waarna ik ze liet voorbijsteken om op de eerstvolgende singletrack van een mooi uitzicht te kunnen genieten! Ik voelde de hete adem van een oude snoeper in m’n nek die voorbij trachtte te geraken teneinde me van mijn mooi panorama te beroven. Hij vloog me dan toch voorbij om nadien plots weer af te remmen! Men kan zich de vraag stellen waarom! Nidecker zou jaloers geweest zijn! Na reeds van bij het begin mooie bospaden voor de wielen te hebben gekregen, bereikten we na 5 km de grens met Schaffen-Diest.

    We werden vergast op zeer leuke tracks die zich op en af door de bossen slingerden. Ik meende stukken te herkennen uit de onvolprezen, want zeer mooie, toertocht vanuit Herk-De-Stad, eind augustus. De fotografe Connie had zich strategisch opgesteld op de plaats waar je door een beek diende te rijden om alzo een aantal letterlijk spetterende actiefoto’s vast te leggen! Ik had zo de indruk dat ze toch een niet al te comfortabele zitplaats had! Ik zou er rugpijn van gekregen hebben. We maakten een lusje en keerden terug naar de beek. Er waren bikers die een nat pak vreesden en daarom de brug als chickenway kozen maar zo hun foto misten! Ik had eerst niet eens gezien dat er wat verder een brug lag! Veldwegen werden ons deel en na 11 km troffen we de eerste splitsing. Twee jonge meisjes achter me kozen voor de korte toer van 28 km.

    De anderen werden vergast op een plezante lange track die langzaam steeg naast een bosrand. Ik had nagelaten van m’n bevindingen van vorig jaar nog eens te lezen en dat had ik beter wel gedaan! Ik was namelijk naar hier gekomen met de verwachting van een vlakke tocht, maar ik ben wat dat betreft wel bedrogen uitgekomen! De tocht was alles behalve vlak! Want er volgde al direct een stevige kuitenbijter doorheen een mooie holle weg. Daarna veldwegen tot in Schaffen alwaar we na 15 km de terreinen van een boomkwekerij onder de wielen kregen. De grond tussen de jonge bomen was pas omgeploegd. Er passeerde ook een vast parcours. Ik herkende de plek waar ik vorig jaar zowel blaas als lurkzak had geledigd. Een treintje jonge kerels joeg me op in een track door het bos. Tot aan km 17 reden we tussen de aanplantingen, onderbroken door een kort stukje over een paadje tussen hoge maïsstengels. De route voerde ons door een aantal speelbosjes waar het ook klimmen geblazen was, zodat het eerste stuk van de route voor mij toch zwaarder uitviel dan verwacht, met de tocht van gisteren nog in de benen. Het bezoek aan de speeltuin eindigde met de doortocht van een korte maar diepe holle weg die ik nog al aangedaan heb bij andere tochten, maar dan andersom, om zo uit te komen aan de Schellekensberg. Het feit dat vele plaatsen en straten de vermelding “berg” meekregen, bewijst dat het terrein hier alles behalve vlak te noemen is. Ook de toer vanuit Herk passeert hier.

    De eerste bevoorrading kwam in een weide op 23 km en was exclusief voor de rijders van de 75 km omdat deze vlak na de splitsing kwam! Te zien aan de nummerplaat van de wagen en te horen aan hun spraak, werd deze stop verzorgd door een Duits echtpaar met hun zoon. Er kwam nog een biker toe. Na de stop kwamen tracks tussen de bruine varens in een bos alwaar een beetje over en weer gereden werd tot aan een opener plek waar je enkele grote huizen kon zien staan. Volgden tot aan km 27 nog enkele stevige klimmetjes. De stevige klimmetjes gingen over in stevige klimmen, want na de doortocht van enkele kale, glooiende straten in een boomloze wijk met statige huizen, stonden we na 30 km aan de voet van de Klitsberg. Knappe tracks leidden ons doorheen de bossen. Maar ik raakte in paniek, want ik kreeg af te rekenen met een serieuze inzinking! Ik geraakte zelfs de kleinste helling niet meer op! Als ik er nu al door zat na goed en wel een derde van de toer te hebben afgelegd, dan stond mij nog een uitputtingsslag te wachten! Eens goed en wel boven even halt gehouden en mij op een bankje gezet aan een mooi kapelletje in het bos. Er kwam nog een biker en nadien nog een groepje van twee voorbij! En dat zouden eigenlijk de laatsten zijn die ik te zien kreeg! Een hond van een wandelaar inspecteerde de achterderailleur van m’n tegen het hek geparkeerde bike. Het was overal beklemmend rustig op enkele groepjes wandelaars na. Volgden nog een aantal voor mij zware beklimmingen en paden op en af tot aan een grote witte watertoren op een open plek in de bossen. Daar werden we via een lusje nog eens over een zeer steile helling gestuurd om weer aan de toren te arriveren. Het was een verademing dat er nadien toch een stukje volgde over asfaltbaantjes tot aan de Busselberg, gevolgd door tracks in het bos. Het tellertje toonde 35 km en ondanks mijn gestuntel op de Klitsberg viel de verstreken tijd nog mee volgens mijn maatstaven. Was het bij de aanvang koud, nu was het ferm heet in de zon.

    Een kilometer verder dienden we de drukke Beringenbaan te kruisen en reden we via assenwegen richting Venusberg te Meldert (Lummen), waar midden de open heide een plakkaat van Natuurpunt de geschiedenis van deze plaats vertelde. We reden daarbij in de vallei van de Zwarte Beek die we later nog zouden te zien krijgen. In wat volgde kregen we een uitgelezen selectie van smalle paadjes door bossen en velden voor de wielen geworpen. De rijke afwisseling in soorten paden en omgeving, bossen en velden die elkaar opvolgen, vlakke stukken en klimmetjes, en de sporadische vergezichten maken deze tocht voor mij één van de mooiste die ik ken. De tweede stop volgde na 43 km. Het is te zeggen, daar had de bevoorrading gestaan. Want de mannen van de club stonden met hun auto’s klaar om te vertrekken. Vriendelijk als ze waren hebben ze voor mij nog enkele koekjes speculaas opgediept, samen met een aangebroken grote fles cola die ik na hun vertrek toch tot de bodem geledigd heb, in de hoop dat de suiker mij weer vleugels zou geven. Het gevoel van vleugels was eerder matig, ook al ben ik lid van De Papegaai Bike Team, het opgeblazen gevoel in de maag des te groter! Ook nog een compacte energiereep gegeten die ik tijdens de tocht in Heverlee van de Leuvense brandweermannen gekregen had en bewaard. Toen de bevoorraders weg waren en ik aan de cola stond te lurken, passeerde er nog een biker, maar ik weet niet of hij de toer reed. Vermits ik altijd mijn lurkzak bij heb en enkele granenrepen voor in geval van nood, kan ik altijd voort zonder bevoorrading. En ik had de zekerheid gekregen dat de pijlen bleven hangen, vermits deze slechts op maandag zouden opgeruimd worden. Dus hoefde ik me niet te haasten! Dat de pijlen blijven hangen is voor mij het belangrijkste.

    Tot aan km 48 kregen we een parcours voorgeschoteld vol afwisseling: mooie tracks en paden, open stukken, een holle weg vol steenbrokken, paadjes op en af door de bossen, een plezante afdaling midden in het bos, en dat alles in een prachtige omgeving. Om van te snoepen! Een biker had een lekke binnenband achtergelaten naast het parcours! Onbegrijpelijk! Als je een reserveband kan meenemen, kan je een gebruikte band ook weer afvoeren. In plaats van hem te laten liggen heb ik de band dan zelf maar meegenomen en thuis weggeworpen. Omstreeks 51 km doken we de bossen in ter hoogte van Linkhout-Lummen en werden we weer naar boven en beneden gestuurd in een mooie omgeving. Om dan de bossen uit te komen via de Mierenbergstraat aan de voet van de snelweg op 54 km, op de plek van een splitsing van afstanden. Tot 58 km reden we op een track hoog boven en naast de snelweg. Als je de wagens zo ziet voorbijrazen, dan besef je pas dat hoe snel ze rijden! Als je zelf rijdt, heb je daar geen benul van, heb je niet de indruk dat je zo vooruit vliegt! In het voorbijrijden zag ik door een spleet tussen twee cipressen iets wat op kruisbeelden geleek. Benieuwd als ik ben, toch eens gaan kijken via het zijpoortje. Daar bleek een kerkhof te zijn met graven van uitsluitend broeders. Velen moeten daar al lang gelegen hebben, van voor de snelweg er voorbijraasde, want sommige graven droegen reeds lang vervlogen sterfdata. Er waren ook vier graven met recente jaartallen. Het oudste jaartal was 1896 en stond geschreven op een gedenksteen die de namen vermeldde van de broeders die op het oude kerkhof van Lummen begraven lagen in plaats van hier bij hun soortgenoten.

    Tot aan km 60 reden we naast de snelweg, afgewisseld door tracks over lussen die door de nabije bossen liepen om naast een recenter kerkhof met columbarium te passeren. Ooit zal ik ook in zo’n pot zitten! Ooit waren zij zoals ik en ooit zal ik zijn zoals zij! Maar hopelijk duurt dat nog eventjes! Aan de Fonteinstraat in Lummen kwamen we weer uit de bossen ter hoogte van een imposante kast van een huis, om enkele tientallen meter verder naar rechts weer de bossen in te duiken. Ik kon er de bomen ruiken, ondanks mijn onderontwikkeld reukorgaan! Weer kwamen we van tussen de bomen tevoorschijn op een plek die me nog was bijgebleven van de toer vanuit Herk-De-Stad, want ik zag de Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Beukenboomkapel staan! Een hele mond vol! Ik heb er even halt gehouden, ben er binnengestapt en heb iets in het dagboek geschreven: “veilige ritten voor alle mountainbikers”, hopend dat Onze-Lieve-Vrouw snel van begrip is en mijn boodschap las alvorens ik misschien binnen de volgende vijfhonderd meter op m’n tronie zou gaan! Aan de overzijde van de weg doken we op een smal paadje weer de diepte in. Dan ging het de Willekensberg op tussen prachtig gelegen villa’s en via een holle weg en een lange langzame klim tot 65 km. Deze plek is me bekend van andere tochten. Ook op 68 km volgde nog een zware klim om weer uit te komen naast de snelweg. Dan voerde een paadje ons tot aan en naast de spoorlijn. Aan de volgende afslag rechts vond ik geen pijltje meer, maar de kalklijnen toonden me de weg. Ik moest een tunneltje onder. Na het tunneltje geen pijlen meer en evenmin kalklijnen! Een beetje rondgereden, terug naast de spoorweg, de brug mee onder naast de sporen! Ik vond nog elders kalklijnen wanneer ik het paadje achter de brug volgde tot in een straat! Verdorie nog aan toe, die kerels hadden mij voor de laatste vijf kilometers nog liggen nadat ze mij verzekerd hadden dat de pijlen tot maandag bleven hangen! Dan maar terug naar het tunneltje. Gegokt en een weg in renovatie gevolgd. Uitgekomen op een grotere weg met brug onder de snelweg. Achter de brug liep een straat met een bord dat “Zelem” vermeldde. Maar die straat ging over in een zandweg! Neen, toch maar niet de onbewoonde wereld weer in, en de andere kant weer uit richting Linkhout. Rechtsaf stond ook een bord “Zelem” en korte tijd later passeerde ik de straat waarin m’n wagen stond! Dus al bij al ben ik nog snel en zonder problemen weer bij de start geraakt na 75 km. Vermits er geen leven meer was aan de cafetaria en niemand hoeft te weten hoe tergend traag ik vandaag weer was geweest, ben ik linea recta tot aan de auto gereden. En na een stevige trek aan de lurkzak over Schaffen weer huiswaarts gereden tot aan een oprit van de E313 waarbij ik op korte afstand drie provincies doorkruiste!

    Een zeer mooie toer zoals ik ze graag heb met veel afwisseling, klimmetjes zonder aan het einde van de toer te moeten toekomen met de tong op de schoenen, veel stukken bos en plezante singletracks en paadjes. Veel off-road, waarbij de asfaltstukjes dankbaar worden tegemoet gezien om weer op adem te kunnen komen. Zorgvuldig en duidelijk afgepijld en gebruik gemaakt van kalklijnen en zagenmeel, wat handig was op een plek waar een pijltje was verdraaid. Er was zelfs zagenmeel op een stronkje in het midden van een pad gestrooid! Attent en grappig tegelijk! Drie bevoorradingen met koeken en fruit, verzorgd door vriendelijke mensen. Het feit dat ik een jaar lang onthouden heb dat dit een mooie was, zegt veel. Een aanrader en eentje uit m’n top tien!

    Het verslag van deze tocht is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    Dit schreef wegezet op mountainbike.be: Zelem Cycling dankt de circa 1000 deelnemers aan de voorbije MTB-tocht. Door het prachtige parcours en het zomers weertje is het een mooie tocht geworden, met ontelbare klims, single tracks en mooie stroken. Vooral de deelnemers aan de 75 km spreken van een zware tocht. De parcoursbouwers hebben er alles uitgehaald wat de streek kan bieden. Door het werk van een veertigtal medewerkers is het een mooie organisatie geworden, beaamd door de gunstige commentaren van vele mountainbikers. Voor alle deelnemers alvast afspraak voor de volgende editie op de laatste zondag van september 2012.

    Op de foto: de kapel op de Klitsberg in Paal.



    26-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Dessel op 24-09-2011

    Toertocht (25-35-45 km) van de Free Bikers te Dessel op 24-09-2011.

    Vandaag gaan biken bij de Free Bikers in Dessel vanaf het Campinastrand. Vertrokken omstreeks 14.00 u en er een rustig ritje van gemaakt. De rit ging van start via een paadje naast de camping dat al snel overging in een amusante track die naast een met eendenkroos bedekte waterloop met stilstaand water liep. Later op de tocht zou ik te weten komen dat deze brede beek luistert naar de voor de hand liggende naam “De Gracht”. Dan volgde toch een vijftal kilometer asfaltbaantjes en straten. Afgewisseld met korte paadjes of servitudewegen en een paadje achter de tuinen van huizen, om daarna een drukkere baan, die de gekke naam “Brasel” draagt, over te steken. Dan doken we de bossen in op het traject van de vaste rode route. Na 7 km passeerde ik via een servitudeweg het gloednieuwe huis van een collega die in Dessel woont. Bij een eerdere deelname, een jaar of twee geleden, had ik in deze servitudeweg, waar toen verwilderde kippen met veel kabaal rondliepen, pas gebouwde huizen opgemerkt en de remmen dichtgegooid om ze te bekijken. Daarna aan die collega beschreven hoe ze er uit zagen. En het was bingo! Het was de plek die hij gekozen had om met z’n gezin te gaan wonen. Ik zag de Wim nu in de living zitten en heb eens hard geroepen, waarna hij met z’n nog piepjonge kroost buiten kwam. Terwijl we er een praatje maakten kwamen er nog andere deelnemers voorbij. Ik heb kort na de start toch zeker nog een dertigtal andere rijders gezien. Wim had het getroffen vandaag, want kon later op de namiddag aanschuiven op een barbecue! Vlak na de servitudeweg duik je via een kort en stevig klimmetje naar rechts weer de bossen in.

    We vervolgden de rode route en deden daarna een stuk van deze route aan tegen de rijrichting in. Dat zou later op de toer nog een aantal keren gebeuren. Ik heb er toch een beetje m’n bedenkingen bij van een toertocht te plannen tegen de richting van een vaste route in. Ik heb drie keren tegenliggers getroffen. Voor de locals is het misschien wel eens leuk van de route zo te rijden, want dat geeft direct een ander beeld. Maar mij stoort het niet dat een toertocht delen van een vaste route gebruikt in de richting zoals deze uitgepijld is, ook al wordt daar op een forum al wel eens over gemord. Na 9 km volgde op deze route een stuk dat op een bord aangekondigd werd als een zeer technische track. Daar kwam inderdaad heel wat draai- en keerwerk aan te pas, veel bochtenwerk en slalommen tussen dicht op elkaar staande boomstammetjes. Maar al bij al heb ik het er als pannenkoek niet slecht van afgebracht, ook al durf ik al wel eens knoeien als er bochtjes van 180 graden dienen genomen te worden rond boomstammen. De technische speeltuin eindige op 11 km, waarna we het jaagpad naast het kanaal op gingen tegenover een immense koeltoren. Tot aan de 14 de kilometer reden we via het jaagpad tot aan de grens met Witgoor-Dessel, alwaar het linksaf ging en het traject de Goorstraat kruiste. Een bospaadje bracht ons naar de terreinen van Sybelco waar we een zanderige heuvel werden opgestuurd om de rit te vervolgen over een singeltrack die zich over een aarden wal omheen de zandwinning voortslingerde. Ik meen me te herinneren dat er bij een vorige editie paadjes op de hellingen van de dijk waren afgespannen met linten om te zorgen voor een aantal“kunstmatige” klimmetjes en draai- en keerwerk.

    Na 18 km doken we van de dijk af om op een track te belanden die naast het domein liep en die bestond uit één lange aaneenschakeling van S-vormige bochten! Dat was bij aanvang wel plezant, maar zo veel opeenvolgende bochtjes hoeven voor mij nu niet meteen, alhoewel het wel een leuk stukje rijden was zo tussen de bomen. Met de bedenking dat we weer tegen de richting van een vaste route in reden. De eerste bevoorrading was na 19 km opgesteld naast het kanaal ter hoogte van een sluis. De mensen ter plekke waren al in de weer met de opruim, maar alles was nog voorradig, zoals bananen en wafels die warm waren geworden in de zon. Ik werd er aangesproken door een biker uit Lommel-Kattenbos die op zijn pak uitvoerig reclame maakte voor Mac-Donalds. Hij had zijn vrouw en twee kleine kinderen bij, allen uitgedost met hetzelfde pak. Ferm als het hele gezin dezelfde passie deelt. Wie weet was het Big Mac! Allicht ben ik hun toer in Kattenbos al gaan rijden, ik ben daar in elk geval al meerdere keren vanaf het voetbalveld vertrokken. Twee jaar geleden was deze biker onze nachtrit in december komen rijden in de sneeuw! Tof dat hij vanuit Lommel naar Stabroek komt.

    Ik ben kort na de grote en kleine hamburgers ook vertrokken via de sluis die we over moesten. Daarna volgden mooie tracks tussen de vijver Schansput aan de linkerzijde en een kanaal dat je aan de rechterzijde af en toe te zien kreeg. Aan het begin van het pad trof ik enkele wandelaars en twee tegenliggers op de bike. Na 22 km gingen we in Witgoor een brug over op een plek waar de kanalen Schoten-Dessel, Dessel-Kwaadmechelen en Bocholt-Herentals elkaar kruisen en waarnaast aan Sas 4 een toeristische toren is gebouwd om de streek te kunnen overzien. Een kilometer verder volgde de splitsing. We kregen bospaden voor de wielen geschoven. Op deze paden hadden zich smallere tracks ontwikkeld die deze wegen de allures gaven van singeltracks. Rechts lag een grote grasvlakte, ik veronderstel van een kwekerij van rolgazon. Even verder lag er aan de linkerkant een reusachtige boomgaard, waarvan de vruchten al geplukt bleken. Ik zag toch niks meer aan de takken hangen. Eens het hoekje om stonden achter de hagen die het domein afbakenden, wel bomen waarvan de takken rijkelijk voorzien waren van appels. De houten kisten voor vervoer stonden al klaar. Volgde nog een smal pad naast velden tot aan kilometer 27. Blauwe pijltjes verrieden dat hier ook een vaste route passeert.

    Vanaf taverne Keizer Karel, met een terras vol lurkende gasten, doken we een speelbosje in over een track die zich als een wasbord met hobbels tussen de bomen slingerde. Er stond daar een gerenoveerd huis met een grote venster die uitzicht gaf op een pad in het achterliggende bos. Omdat een geparkeerde auto het zicht op een pijltje had weggenomen en ik op zoek moest naar het vervolg en rechtdoor reed tot weer voorbij Keizer Karel, heb ik dit lusje nog eens een tweede keer gereden. Om dan te zien dat ik naar links moest, tegenover de taverne een paadje in. Het traject bracht ons tegen de vaste groene route in doorheen de bossen om er weer uit te komen naast het kanaal Schoten-Dessel, te zien aan de wijze waarop de randen zijn afgewerkt. Morgen passeert er nog een tocht voorbij dit kanaal, maar dan in Rijkevorsel! Veldwegen en lussen loodsten ons verder in de richting naast het kanaal dat we af en toe weer te zien kregen vanaf het jaagpad. Het was al een hele tijd geleden dat de oudere biker die ik aan de stop gezien had me gepasseerd was toen ik even halt hield, zodat ik meende de laatste nog onderweg te zijn. Maar toen ik vanaf een veldweg het bos in dook, hoorde ik achter me nog twee bikers naderen die vrij luid met elkaar aan de praat waren. Ik moest me dan ook reppen om via een plotse korte en zanderige klim met wortel inclusief in de prijs begrepen, weer het jaagpad te bereiken. Na 40 km bereikten we met drieën de tweede stop waar nog een drankje voorzien was. Met dit mooie en warme nazomerweer was deze verfrissing welgekomen.

    Na deze tweede stop volgde een wel heel unieke, prachtige singletrack die zich in de hoogte tussen de bomen voortslingerde over een zeer smalle heuvelrug. Het kroonjuweel van deze tocht. Het verwonderde mij wel even later, op 41 km, nog een splitsing te treffen. Het laatste deel van de tocht voerde ons over een paadje naast de door eendenkroos groen gekleurde “De Gracht” en dit vanaf een plek waar de smalle Zwarte Nete via een duiker onder deze Gracht heen gaat! Na een stuk deze gracht gevolgd te hebben, ging het weer de bossen in over paden die er iets vochtiger bij lagen dan bij aanvang, waar we een aantal stroken met mul zand hadden getroffen. We doorkruisten een villawijk tussen de bomen met huizen van mensen die beslist geen armoede lijden. Om daarna weer op De Gracht te stoten en ze via het Buizerbruggetje te kruisen om ze langs de andere oever weer te moeten volgen tot aan het Campinastrand. Na een dikke 45 km stond ik weer bij af. De bikeparking was nog open, er stonden nog fietsen, maar omdat de Free Bikers al met de opruim bezig waren, heb ik m’n bike aan een metalen buis vastgelegd om binnen in de grote cafetaria nog wat te gaan drinken. Omdat ik wist dat de douches een fikse wandeling ver lagen en ik zinnens was van thuis de tondeuse eens in mijn drie en een half haarpijlen te zetten, ben ik in fietspak weer huiswaarts getrokken. Het verwonderde mij dat er nog zo veel wagens op het gras naast de weg geparkeerd stonden, want gewoonlijk tref ik de mijne nog eenzaam en alleen aan! Maar ze bleken te zijn van vissers die hun spullen hadden opgeruimd en de keet tegenover met veel lawaai bevolkten. Tevreden en zonder problemen weer naar huis gereden. Mooi weer, mooie toer, bijwijlen verrassende tracks, goed afgepijld en alles prima in orde. Meer moet dat niet zijn! Ik had anders gezworen van hier nooit nog terug te komen, omdat een Free Biker me ooit aan de inschrijving had uitgelachen toen ik mijn plastieken doosje waarin ik m’n spullen en geld opberg, bovenhaalde! Of ik recht van een Tupperware-party kwam? En dan lachte hij nog met de papegaai op m’n truitje! Ik vermoed ook dat de rit deze keer andersom werd gereden, vandaar dat we een aantal keren tegen de vaste route in gefietst hebben.

    Het verslag van deze tocht is ook te lezen op mtb-you en op mountainbike.be!

    Op de foto: de toren aan Sas 4 aan het kanalenkruispunt te Dessel.


    26-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eijsbikers-marathon te Overpelt op 18-09-2011

    Toertocht (10-20-30-40 km) en marathon (60-80-100 km) van de Eijsbikers te Overpelt op 18-09-2011.

     

    Op zondag om 06.00 u mijn tram uit om toch een beetje tijdig in Overpelt te zijn en ik nogal wat tijd nodig heb om ’s morgens wakker te worden en me klaar te maken.  Om even voor 09.00 u stond ik ideaal geparkeerd op het grasveld voor de zaal Holheide, wetend dat straks mijn auto vermoedelijk weer als één van de laatsten zou blijven staan!  Er was nog heel wat beweging buiten en groepjes van clubs die vertrokken.  Tien minuten later kon ik m’n inschrijvingsbewijsje afgeven aan de kleine jongen die vakkundig opgeleid werd door de papa Eijsbiker en de bossen induiken die zich achter de voetbalvelden van de Blue Eagles uitstrekken.  Eerst een stukje via enkele straten en verblind worden door de laag opkomende zon om dan een nat weidepaadje in te duiken.  Dit paadje ging al snel over in singletracks doorheen de bossen die we al voor bijna een volle 7 km voor de wielen kregen, tot we ter hoogte van Hobos weer tevoorschijn kwamen voor een kort stukje asfalt.  De brug op, de baan over en weer het bos in voor 2 km over een smalle track tussen lage struiken.  Het was nog redelijk druk op de paadjes en bikers gingen me voorbij.  Maar hoe verder van de start, hoe meer de rijders uit elkaar werden getrokken.

     

    Uitgekomen in de Diestersebaan om snel daarna weer de bossen in te rijden over een mooie track die goed voorzien was van boomwortels in alle maten en soorten.  Na 13 km volgde midden in de bossen een eerste splitsing en gingen de 100 km en de 60 km samen, terwijl de 80 km samen liep met de kleinere afstanden.  Even getwijfeld wat ik zou doen.  Veronderstellend dat er later nog afzonderlijke lussen zouden komen die ik eventueel zou kunnen overslaan, toch maar gekozen voor de 100 km.  Van een groepje snelrijders sloeg iedereen af richting de 100 km, terwijl de eerste rechtdoor reed, alles dichtsmeet en zijn makkers dan maar achterna ging!  We kwamen weer uit de bossen tevoorschijn aan een wit kapelletje en staken een drukkere straat over om via de Sportlaan weer de bossen op te zoeken.  Daar lag datgene waarvoor we naar hier waren gekomen: megabangelijke singletracks waarvoor elke biker uit de bol gaat!  Eerste klas amusement gegarandeerd tot het tellertje 18 km aantikte.  Plezante heuveltjes en bulten kregen we onder de wielen geschoven.  Toen ik boven op zo’n heuvel even halt hield om een treintje te laten passeren, waaronder een sliert bikers van MTB Westel, ging er daar ene van overkop in de put beneden!  Zijn fiets stopte, maar hij zelf niet!  Ik heb anders zelden een biker zo sierlijk zien vallen, alsof hij er cursus voor gevolgd had!  Hij rolde zich op in een bolletje en maakte een perfecte koprol!  Zelf zou ik in zo’n omstandigheden gewoon op m’n smoelwerk gegaan zijn!  Hij krabbelde recht en pikte weer aan bij het treintje, terwijl één van z’n makkers riep van “schakelen, mannen, schakelen”!  Zo’n jonge gasten, dat is nog kwiek als elastiek!

     

    Even later, op een recht stuk pad in het bos, riep een kerel me in het voorbijrijden toe “ook weer van de partij”!  Aan zijn tenue te zien was het de biker die me gisteren tijdens de toertocht in Mol vlak voor en na de bevoorrading voorbijging en demarreerde alsof zijn leven ervan af hing!  Ik had hem en z’n ploegmaat na afloop in Mol nog zien zitten toen ik na een douche nog iets te drinken ging halen, terwijl alle anderen al opgekrast en de tafels opgevouwen waren.  Ik heb hem zelfs in m’n verhaaltje vermeld!  Het gebeurt zelden dat je een onbekende biker elders nog eens tegenkomt!  Het waren MTB-beren volgens een logo op de rug van hun truitjes.  Het was ook een beer van een kerel, want met zo’n kuiten zou ik wel gediend zijn en iets sneller vooruitkomen!  Sympathiek dat hij me niet achteloos voorbijreed!  Intussen was de speeltuin pas goed open gegaan, want tot aan de eerste stop op km 26 kregen we bijna niets anders dan singletracks te verwerken.  De groepjes waren goed uit elkaar getrokken, zodat iedereen toch aan eigen tempo van de tocht kon genieten en met enige goede wil kon je snellere rijders gemakkelijk laten inhalen, wat door velen met een “dank u” werd gewaardeerd.

     

    Gedurende ettelijke kilometers ben ik er in geslaagd van aan te pikken bij twee leeftijdsgenoten die er een tempo op na hielden dat me, mits een extra inspanning, op het lijf geschreven was.  Tot we aan de oversteek van de drukke baan Hasselt-Eindhoven uit elkaar werden getrokken en ik na het kruisen van de baan bij de lurven werd gevat door Bruce Wayne.  Na een aantal jaren elkaars berichtjes op het forum gelezen te hebben, ontmoette ik Bruce aan de bevoorrading van een nachttocht in Rillaar.  Dat was een kortstondige kennismaking en dan nog in het duister, zodat ik de Batman-bewonderaar niet direct herkende en diende te vragen met wie ik te doen had!  Shame on me!  Natuurlijk heb ik niet het voordeel van een mega-papegaai op het tenue, waardoor ik nooit incognito op een toer kan verschijnen!  En het Batman-embleem op z’n Batmobiel is zo klein dat het quasi onzichtbaar is.  Om maar te zwijgen van de plaats waar het zich bevindt!  Want, Bruce, ik kan nu toch moeilijk tussen de benen van elke biker gaan zitten loeren op zoek naar de vleermuis die je op voorkant van de buis vlak onder je zadel hebt gekleefd!  Batman heeft dan toch menselijke trekken, want hij snakte naar een slok water na zijn drinkbus te hebben vergeten.  Ik had hem het slurfje van m’n drinkzak willen aanbieden, maar twijfelde er aan of dit wel beleefd was, nadat ik er zelf al 26 km had op zitten sabbelen!

     

    Maar geen nood, de track draaide het hoekje om en aan de rand van het bos kwam voor hem de verlossing, want daar was de eerste stop!  Er was daar nog redelijk wat drukte met etende en drinkende bikers.  En er was wat ruimte voor een babbel met Bruce Wayne!  Of hoe een mens die je eigenlijk niet kent toch een plaats in je leven kan veroveren en de bike mensen elkaars levenspad letterlijk en figuurlijk doet kruisen!  Bruce had nog andere katten te geselen op deze zondag en weg stoof de vleermuis het volgende bos tegemoet.  Allicht komen we elkaar nog wel eens tegen!  Soms zie ik hem zelfs op de plaats waar ik vaak verblijf!  Want daar komen de vleermuizen bijwijlen zelfs langs de rolluikkasten naar binnen!  Er is zelfs ooit een hele emmer van die beesten uit de holte in een raamkozijn gehaald!  Even verderop stond er zelfs een tent met een bevoorrading voor paarden.  Er liepen er daar nogal wat rond, paardenkoetsen incluis!  Zouden er daar ook bananen liggen?  Of enkel hooi en haver?  Joost mag het weten!

     

    Na de bevoorrading doken we weer een heel ander soort bossen in, meer open en met een zanderige ondergrond.  Ik noem het de KWB-bossen, omdat de toer van de KWB Overpelt daar slingerend zijn rondjes draait!  Aan de voet van de Witte Berg volgde weer een splitsing voor de 60-80-100 op 33 km van de start.  Terwijl ik deze heuvel bij een vorige toer wist te overwinnen, kwamen we hem nu van de andere kant op en had hij mij liggen!  Want in de bocht beneden kon ik geen snelheid maken!  De zanderige achterkant en klim weer naar boven werden ons bespaard, want er was een paadje naar rechts gevormd, waarlangs we weer naar beneden werden gestuurd.  Een groepje laagvliegers stoof rechtdoor richting kleinere afstanden, terwijl twee fietsmakkers de berg op kwamen gereden.

     

    Het traject voerde me dan naar een mij onbekend gebied waar ik nog nooit had gereden.  De bossen daar strekten zich uit langsheen een domein van Ford.  Dat zal de testbaan geweest zijn, maar dan langsheen een kant die ik nog nooit te zien had gekregen.  Daar lagen zeer leuke paden in idem dito bossen waar het lekker op en af ging!  Het tellertje klokte 37 km af toen we voorbij de uitlopers van een camping reden en voorbij een aantal kleine vijvers.  Even later gaf de plek haar geheimen prijs toen we langs de hoofdingang van Recreatiepark De Blauwe Meer reden.  De zachte bosgrond, de vele wortels en een met dennenappels bezaaide ondergrond temperden mijn al trage tempo!  Het is toch flink stompen op zo’n bladgrond!

     

    Vanaf de afsplitsing van de 40 en de langere afstanden heb ik nog slechts twee bikers gezien, waarvan de eerste op die plek zelf.  Omstreeks 42 km diende de tweede stop zich aan.  Daar droegen een moeder, een jonge Eijsbiker en diens vriendinnetje zorg voor de hongerige en dorstige rijders.  Men was er wel verwonderd van nog een deelnemer met een rood bandje te zien toekomen!  Want de ontpijlers zouden vanaf halfeen hun werk beginnen doen vanaf de spoorweg!  Den deze zou zich dus wat mogen reppen, kon ik daaruit verstaan!  Toch een korte babbel met de sympathieke mensen ter plekke.  En een rijsttaartje keek me zo uitnodigend aan dat het ter plekke werd verslonden!  Er kwamen nog twee bikers toe in hagelwitte pakken en afkomstig uit Zele.  Eén hunner beweerde me al wel eens gezien te hebben op toertochten in de Kempen.  Ja, ik durf die wel af te schuimen!  En wat is het voordeel van m’n geschrijf?  Dat ik zulke zaken altijd kan terugvinden!  Want na de toertocht van Pek & Slik vanuit Essen op 20 maart 2011 schreef ik: “Nadien mezelf getrakteerd op een donkere Leffe en m’n bonnetje van de inschrijving ingeruild voor een pannenkoek. Ik ben buiten in de zon aan een tafeltje gaan zitten waar vier mannen in witte pakken met reclame voor een zaak uit Zele (tussen Sint-Niklaas en Gent) zaten. Die hadden nog een hele rit voor de boeg! Verder geen bekende gezichten gezien.”

     

    Afscheid genomen en de witpakken uit Zele achtergelaten, hopend dat ik de deadline aan de spoorweg nog zou halen!  De jonge Eijsbiker had me verteld dat er nog een aantal brede vlakke boswegen volgden en dan een stuk naast de spoorweg.  De toer passeerde zelfs het station van Lommel waar ik bij andere tochten al wel eens voorbij ben gereden.  Dan vermoed ik dat we op één of andere manier achter de voetbalvelden van Kattenbos aan de Oude Diestersebaan zijn geraakt, want ik herkende het paadje waarlangs de toeren vanuit Kattenbos vertrekken.  Maar de voetbalvelden zelf heb ik niet gespot.  Ik zal te snel gereden hebben!  Het tellertje toonde 46 km.  De Kattenbos-track ging het hoekje om en voerde me over een smal zanderig paadje tussen hoger gras naast een enkelsporige spoorweg richting volgende splitsing.  We dienden zelfs de keien te trotseren die in de spoorwegbedding lagen!  En aan de overweg, op een zandpad midden de bossen, na 50 km, stonden ze dan, de potige Eijsbikers, in de aanslag om hun pijlen weer op te halen!  Mijn vraag of “ze rappe mannen waren” werd met algemeen gelach beantwoord!  Ik kon gerust mijn weg vervolgen, zegden ze.  Het was duidelijk dat deze kerels deze pannenkoek nog nooit op hun tracks hadden ontmoet!  Ze gaven me voorsprong, met de mededeling dat wel niet de hele groep stopte aan elke pijl!

     

    En den deze ging er voor en dook de brede zandweg en de bossen in.  Volgde nog een doortocht door het bewoonde gedeelte van Kattenbos en een oversteek van een drukke baan aan het Mariaziekenhuis (54 km).  Daar mochten we een leuk toertje rijden en hoge bulten trotseren en lekker naar beneden duiken over tracks in de omringende bossen.  En ook over een track die langsheen nieuw aangelegde straten ging op 58 km van de start.  Daar zal het eerlang gedaan zijn met biken, tenzij we door de tuinen van de toekomstige bewoners mogen vlammen!  Even gestopt om een zakje gel leeg te lurken naast de achterkant van het ziekenhuis.  Ik heb de verpakking netjes meegenomen en toch maar niet gedumpt in de containers voor luiers en incontinentiemateriaal!  Van een natte zeem heb ik voorlopig nog geen last en de blaas werkt nog naar behoren!  Na een gloednieuw rondpunt doken we asfaltpaadjes in een parkje op.  Daar ontbrak een pijltje.  Na enig zoekwerk heb ik er uiteindelijk het meest voor de hand liggend paadje, een track naar boven, uitgekozen en dat was bingo!

     

    Een grote baan over die luistert naar de naam Werkplaatsen deed vermoeden dat we na 61 km het gebied Lommel-Werkplaatsen hadden bereikt.  Daar was het echt kilometers vreten over de lange tracks die zich in open zones tussen de bossen slingerden.  In de verte meende ik achter me Eijsbikers te ontwaren!  Verdorie nog aan toe, zeg, ik zou me moeten reppen!  De spanning steeg en ik begon fouten te maken door pijltjes te missen!  Bikend over een lange track die zich over een heuvelrug slingerde, vroeg ik me af: wat ruist er door het struikgewas?  Het was het water dat door het naastliggende kanaal vloeide!  Ook andere tochten uit deze streek nemen deze lange track in hun parcours op.  Ik meen ook de Zandbikers tijdens hun wintertocht vanuit Stevensvennen.  Bultjes en putten volgden elkaar op.  In de putten waren de plassen na de nachtelijke regenbuien blijven staan.  En den deze maar trappen en trappen en spetsen en spatten om de Eijsbikers voor te blijven!  Dan maakte het traject weer rechtsomkeer om een andere track op deze heuvelrug op te gaan.  Deze lag er nog ruwer bij met hogere toppen en diepere putten.  Bij de Zandbikers heb ik hier na een late start in hartje winter eens in het bijna duister gereden!  Ik zag een jonge Eijsbiker in m’n zog naderen!  En omdat deze mannen slechts een deel van hun pionnen uitzetten om lussen weer te ontdoen van pijlen, kwamen ze alsmaar dichter en dichter!  Den Strammer had de strijd verloren!  Ik belandde in een gebied dat reeds onterecht door een overijverige biker van pijlen was vrijgemaakt!

     

    Ik heb de duimen gelegd en me overgegeven!  Ik zag het niet meer zitten me te laten opjagen door Limburgse IJsmannen met het risico in een gebied zonder pijlen verloren te rijden!  Eijsbiker Roger heeft me dan op sleeptouw genomen naar de derde stop onder een brug naast het kanaal.  Daar nog wat energie opgedaan, waarna de twee dames hun winkeltje konden sluiten!  Er hingen daar nog pijlen, maar het was goed geweest voor vandaag na 75 km.  Ik hoefde geen tweede klopjacht meer van Eijsbikers die sneller pijlen kunnen weghalen dan dat den deze kan fietsen!  Roger heeft me dan via Lommel weer naar Overpelt begeleid.  Onderweg kwamen de mooie vaste routes in Nederland ter sprake vanuit Bladel en Eersel, rakend aan de grens in Lommel: de Boscheindroute, de Witrijtroute en de Palsroute.  En bleek dat Roger indertijd ook had deelgenomen aan de toertocht van de Wielertoerclub Regiopolitie Brabant Zuid-Oost (72 km) in Luyksgestel.  Maar dat was in 2007!  Toen heb ik heel lang eenzelfde duo blijven volgen!  Wie weet was hij daar één van!

     

    Na 85 km aan de afspuitstand afscheid genomen van Roger de Eijsbiker.  Spijtig dat ik het beoogde doel niet gerealiseerd heb, want ik voelde dat het zou gelukt zijn.  Maar het beste van de toer zal ik toch wel gehad hebben.  Een marathonafstand zou niet te snel mogen opgeruimd worden, zeker niet als er nog een slak onderweg is!  Anderzijds kan ik wel begrijpen dat deze mannen ook weer zullen moeten gaan werken op maandag, net zoals den deze trouwens!  En ik heb daarom niet minder plezier gehad van deze dag.  De douches waren nog beschikbaar, voor mij alleen en daardoor in tegenstelling tot andere keren, met lekker warm water.  Ik heb er zelfs ooit eens met de lokale voetbalploeg onder gestaan na een voor mij gebruikelijke late aankomst!  Mooi bikeweer, ondanks de sombere vooruitzichten.  Mooie toer, mooi parcours, alles dik in orde bij de mannen uit Lommel!  Op de hoek met de grote baan, aan het kapelletje, speelden twee kleine Limburgers met hun fiets aan de rand van het bos.  Jong geleerd is oud gedaan en allicht genieten zij ooit met volle teugen van de tracks in het bikeparadijs dat binnen hun handbereik ligt!

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be en op mtb-you!

    Rony Rabijns maakte weer een mooi videoverslag van zijn deelname aan de Eijsbikers-marathon (de toer van 40 km) in het gezelschap van zijn clubmakkers van MTB De Dabbers uit Neerpelt.  Ook te zien op www.dabbers.be!


     



    20-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Mol op 17-09-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Toertocht (25-35-42 km) van de Offroadbikers te Mol op 17-09-2011.

     

    Vandaag naar Mol afgezakt om te komen rijden bij de Offroadbikers met start vanuit het Technische Sint-Paulusinstituut.  Ik had de indruk dat er niet zo’n overrompeling was, maar je kon dan ook van vroeg in de ochtend tot in de namiddag starten.  Even over 13.30 u mijn inschrijvingsbewijsje gedropt in de doos van de man die aan de start stond en via de zijkant van de school de tracks op gegaan die leiden door de bossen aan Heidehuizen en die zich vlak achter de school uitstrekken.  Dat leverde al direct bijna 7 km singletracks op, deels op het traject van de vaste Landduinenroute.  De ondergrond lag er ideaal bij: droog, maar niet stoffig.  We kwamen uit aan de onlangs in brand gestoken verlaten woning op de hoek van de Bremdoornstraat en de Borgerhoutsedijk.  Er waren nog starters, want op dit eerste stuk van de toer staken 18 bikers me voorbij.

     

    In de recent verharde Bremdoornstraat gingen we halverwege rechts een verdoken singletrack in en het was de eerste keer dat ik daar reed, ook al kom ik toch geregeld hier toertochten rijden.  Tracks door bossen en paadjes langsheen weiden brachten ons richting Balen-Rosselaar, naast de ruïnes van een vroegere kapel.  Een treintje van vijf ploegmakkers raasde me voorbij.  We reden richting kanaal, staken het over en reden er een tijdje naast.  Daarna kregen we weer singletracks door de bossen voor de wielen geworpen.  Het viel me op dat de ondergrond er hier nog droger bij lag dan in Heidehuizen.  De bikers konden hier hun hartje ophalen op de plezante paadjes met draai- en keerwerk en over bultjes op en af.  Op dit gedeelte van de toer telde ik een tien bikers.

     

    We kwamen uit aan een grote plek in het bos die ommuurd is door betonplaten.  Ik ben daar al meerdere keren gepasseerd, maar ik weet eigenlijk niet wat daar achter schuilgaat.  Aan het einde van de afsluiting rechts het hoekje om, er weer langs via de andere kant om uit te komen op een lang smal pad in het bos.  We kwamen aan een ietwat eigenaardige plek waar vele kleine vijvertjes liggen, om dan uit te komen aan het voetbalveld achter het voormalige casino van Mol-Gompel met de kenmerkende torentjes.  Als ik hier passeer rijd ik altijd eens tot aan dit bizarre gebouw, gelegen aan de rand van een wijk vol kleine, oude arbeiderswoningen van de glasfabriek.  De herstelling, restauratie en het onderhoud van zo’n gebouw moet handenvol geld kosten, maar eigenlijk is het schandalig dat het zo staat te verkommeren, met ramen die open staan of waarvan de ruiten werden ingegooid.

     

    De toer ging niet voorbij het casino, dus op mijn stappen teruggekeerd.  Even verder dienden we de grote baan naar Mol-Gompel te kruisen om zo de Kievitsheide in te duiken.  Ook daar stond een groot, schijnbaar verlaten, gebouw.  Volgden weer amusante paadjes door de bossen, waarbij ik een korte tijd op de hielen gezeten werd door een jonge kerel.  Even halt gehouden na een klimmetje.  Een groepje clubmakkers, waaronder één vrouw, reed voorbij.  En zo kon ik weer in totaal tien bikers bij het totaal voegen, waarbij de laatste demarreerde nadat hij me had ingehaald.  Even verder kreeg ik deze man weer te zien aan de bevoorrading die zich aandiende op 22 km na de start toen we weer uit het bos kwamen.  Ze stond op de klassieke plek, ik vermoed ook achter een schoolgebouw.  De voorraad was al goed aangesproken, maar er lagen nog bananen, partjes appelsien, suikerwafels, zachte wafels en granenrepen om de honger te stillen.

     

    Vermits de plek aan de rand van het bos ligt, doken we direct weer tussen de bomen om de daar gelegen tracks onveilig te maken.  We passeerden een grote vijver met aan de rand een vervallen en deels ingestorte chalet.  Leuke paadjes op en af voerden ons door de bossen, een echte speeltuin voor de biker.  Ze brachten ons tot aan de Mora-fabriek, waar ik even halt heb gehouden.  Daar moet ergens een beek hebben liggen stinken, een geur die me niet bepaald zin deed krijgen in het consumeren van een curryworst!  Het tellertje tekende 25 km af.  De volgende 10 km kregen we heel wat tracks door de bossen, aaneengeregen door stukjes asfalt of de passage van woonstraten.  Via het fietspad naast een drukke steenweg werden we nogmaals het kanaal over gestuurd om er daarna vanaf een houthandel enkele kilometers langs te moeten rijden.  Deze keer doken we niet op de klassieke plek weer de bossen in, doch pas verderop, om dan uit te komen op een asfaltbaantje.  Nog voor ik er passeerde herkende ik de Molderloopstraat waar voor het raam van een huis een perpetuüm mobile het nog steeds niet heeft opgegeven van over en weer te wiegen.  Even verder wordt dan in een bocht de spoorweg gekruist om aan de andere kant via een dropke weer de bossen in te duiken en vergast te worden op een speeltuin vol plezante singletracks, waaronder zelfs eentje met een aantal opeenvolgende kombochtjes.  Een biker in een mooi pak in zwart en rood, met bijpassende helm, die langs de kant stond om wat te checken en schrok omdat hij me niet had zien naderen, reed nadien een tijdje in m’n zog om me tenslotte weer voorbij te gaan.  Tot aan het begin van de laatste kilometer werden we gelukkig gemaakt met singletracks door de bossen die deze streek rijk is.  Om tenslotte na 43 km te arriveren aan de grote baan tegenover de Carrefour op een plek waar een druk kruispunt ondertunneld is met een gloednieuwe rotonde voor fietsers!  Ik ben ooit al eens tijdens een toertocht over die rotonde gestuurd, maar ik kan verwarren met iets dergelijks op een andere plaats!

     

    Ik zal waarschijnlijk weer de laatste geweest zijn om te arriveren.  Dus maar direct gaan douchen om proper weer naar huis te kunnen.  Binnen zaten nog een aantal bikers aan de tafels.  De douche gaf warm en overvloedig water en het deed deugd van er onder te kunnen staan.  Ik hoorde het lawaai van tafels die werden opgeklapt.  Toen ik weer in de zaal kwam waren alle rijders opgestapt en de tafels opgeruimd!  Toch nog een ijsthee kunnen bemachtigen, ook al hadden de Offroadbikers hun verdiende centjes al netjes soort bij soort gelegd!  Niet naar huis via de E313, maar via de Baileybrug aan de Kleppende Klipper richting Postel gereden.  De curryworstenfabriek gepasseerd!  Die ligt blijkbaar vlak bij de baan van Mol naar Lommel.  En verderop staan al die vrachtwagens waar de meeste toeren passeren via een fietspad, omdat de passage langs het kanaal er onmogelijk is omdat het jaagpad er over het privéterrein van een bedrijf loopt.  En nu toch eindelijk eens gestopt bij de bakker die het “Echt Postels Brood” verkoopt.  Man, man, dat is wel een brood om “u” tegen te zeggen, bijna dubbel zo groot als een gewoon!  Of het ook lekker is zal ik morgen  na het ontbijt weten!  De E34 op aan het voormalige douanecomplex.  In Retie veel geflikker van blauwe zwaailichten in de andere rijrichting.  Bandensporen en schade aan de middenberm deden vermoeden dat een auto er over de middenberm was gegaan, wat inderdaad zo blijkt te zijn!  Deze dag eindigde dus niet voor iedereen op een positieve manier zoals hij voor mij eindigde na een amusante tocht in Mol.

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be en op mtb-you!

    17-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoogstraten in Groenten en Bloemen op 17/18/19-09-2011
    Tijdens het weekend van zaterdag 17, zondag 18 en maandag 19 september vindt in Hoogstraten reeds voor de 13de keer HOOGSTRATEN IN GROENTEN & BLOEMEN plaats. Deze indrukwekkende openluchttentoonstelling met verrassende en driedimensionale creaties in bloemen, groenten en fruit, is inmiddels uitgegroeid tot een vaste traditie die jaarlijks duizenden kijklustigen naar Hoogstraten lokt.

    Etienne Van Nyen, het creatieve brein, ontwerpt telkens 40 creaties, bestaande uit een 100-tal stukken. Hiervoor laat hij zich inspireren door het rijke aanbod van groenten en fruit uit onze regio. Langs de statige Vrijheid worden gevels, gebouwen en stoepen versierd met prachtige composities en aan de hand van de begeleidende programmabrochure word je al wandelend mee op sleeptouw genomen doorheen een wereld van bloemen, kleuren en eindeloze fantasie. Elke creatie heeft haar eigen unieke achtergrond en inspiratie, maar niets weerhoud je ervan om de verschillende kunstwerken op je eigen manier te interpreteren en jouw fantasie de vrije loop te laten.

    Vijf dagen lang werken meer dan 100 vrijwilligers, in de hallen van Veiling Hoogstraten, aan de uitvoering van dit gigantische project. De ontwerpen bestaan uit figuratieve voorstellingen, uit bloemrijke of modern-abstracte objecten, maar het liefst van al gebruikt de ontwerper geometrische figuren. Daarbij worden zoveel mogelijk verschillende bloemschiktechnieken toegepast. De coördinatie van de praktische uitwerking staat onder toezicht van Louis Geerts van de Hoogstraatse groendienst. Al deze mensen samen leveren elk jaar opnieuw, volledig belangeloos, enorme inspanningen om dit project tot een goed einde te brengen.

    De organisatie is in handen van VVV Hoogstraten met de steun van Veiling Hoogstraten, Stadsbestuur Hoogstraten, Unizo en de Hoogstraatse vrijwilligers.

    Plaats: Vrijheid, Hoogstraten.

     



    15-09-2011 om 22:35 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fietsen en wandelen voor Kom Op Tegen Kanker op 18-09-2011
    FIETS- EN WANDELTOCHT ten voordele van KOM OP TEGEN KANKER
    Atletiek, wandelen en fietsen

    Zondag is er te Putte-Stabroek een wandel- en fietstocht ten voordelen van KOM OP TEGEN KANKER. Georganiseerd door WTC DE KLOK i.s.m. de Sportdienst van Stabroek. Het inschrijvingsgeld bedraagt € 2,50 en elke inschrijving is ook goed voor een consumptiebonnetje. Men kan fietsen 80 km, 50 km of 20 km. Wandelen kan ook, er is een wandeling van 7 km uitgezet in het Moretusbos en omgeving.

    Waar: Kasteel Ravenhof, Oud Broek 2, 2940 Stabroek

    Wanneer: zondag 18/09/11 van 08:00 tot 15:00 u

    Organisator: WTC DE KLOK (Stabroek)

    Contact: mail: wtcdeklok@telenet.be

    Link: http://www.wtcdeklok.be

    Klik ook hier voor informatie!

     

     

    15-09-2011 om 22:03 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tweede Mellowbikers Nightride te Bergen-op-Zoom op 14-10-2011

    Flyer Nightride Mellowbikers 14 oktober 2011



    Teaser Nightride Mellowbikers from Waldo Jansen on Vimeo.

    15-09-2011 om 17:09 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Heverlee op 11-09-2011

    Toertocht (28-40-52-72-90 km) van de Leuvense brandweer te Heverlee op 11-09-2011.

     

    Deze zondag weer zeer vroeg uit de veren om te komen biken bij de brandweermannen van Leuven aan de afrit 16 te Heverlee.  De keuze voor deze toertocht kan ook symbolisch geweest zijn, exact tien jaar na de aanslagen op de torens van het World Trade Center te New-York, waarbij ook heel wat brandweermannen de dood vonden tijdens de hopeloze reddingsacties.  Deze keuze, als eerbetoon aan alle reddingsdiensten ter wereld.  Me ingeschreven en een blauw armbandje toegestopt gekregen met de bedoeling de 92 km te komen rijden!  Maar het zou al snel blijken dat deze keuze iets te optimistisch was in verhouding tot de conditie, zodat het raadzamer was onderweg over te schakelen op de toer van 72 km.  Anders reed ik er vandaag misschien nog ergens rond!  Vertrokken om 9.10 u na met een berichtje aan rubber-12 mijn vertrek te hebben gemeld om de jacht te openen.  Er kwam niet direct reactie, hij was dus nog onderweg met de auto, of lag nog in zijn nest.

     

    Het vertrek was net zoals vorig jaar over de singletrack langsheen de snelweg.  Toen was het heel slecht weer en was het daar een echte modderpoel waar toen geen doorkomen aan was!  Want die kleiachtige lichtbruine grond blijft in natte toestand overal aan vastkleven.  Nu lag het allemaal goed vast, met hier en daar een klein plasje.  Volgde het korte stukje van de vaste route naast de snelweg, maar dan in omgekeerde richting.  Die singeltrack daar ligt er vrij glibberig en gehavend bij met diepe putten en voren.  Niet zo m’n ding, maar er waren ook andere bikers die daar op de sukkel waren.  Ik voelde mij in het begin niet al te gerust op de glibberige paadjes, alhoewel ik met mijn superbanden eigenlijk zelden wegglijd!  Dan ging het naar rechts door een donkere tunnel voor landbouwverkeer en fietsers onder de snelweg.  En eens de tunnel uit weer naar rechts om een stukje mee te pikken van het deel van de vaste Meerdaalwoudroute dat naast de Dijle komt.  Mijn tellertje toonde 7 km.  Een jeugdgroep was er kajaks aan het afladen.  In plaats van de smalle kasseiweg richting Korbeek-Dijle te nemen, staken we over en vervolgden we het pad door de velden.  Enkele wandelaars gingen er spontaan aan de kant om doorgang te verlenen op de plek waar het smalle paadje zijn weg vervolgt tussen een prikkeldraad en een bos.  Het groepje Bierbikers dat ik bij mijn vertrek gezien had, stak me voorbij!  “Tot straks”, riep de man met het Zwitsers kruis op z’n borst!  “In uw dromen”, heb ik gedacht, wetend dat dit voor mij een lange daguitstap ging worden aan dit tempo!

     

    Eens daar voorbij dienden de eerste twee zware beklimmingen over holle wegen zich aan.  Ik houd van deze mooie holle wegen, maar men moet er toch wat voor over hebben om ze te bedwingen!  De splitsing voor de 72 en de 90 km volgde al na 10 km, waardoor ik al vrij vlug een keuze moest maken voor de langere afstanden.  Ik wist niet dat die op diverse plaatsen over een aantal extra lussen liep.  Ik heb niet de gewoonte van de routekaart op voorhand te bekijken en laat meestal alles maar op me afkomen.  Vrij snel daarna drong de keuze voor de 90 km zich al op.  Me even aan de kant gezet, want er was een bericht binnengelopen.  Den rubber was een half uur later vertrokken voor de 90 km en meldde dat die volgens de brandweermannen drie extra lussen bevatte (het moeten er meer geweest zijn).  Terwijl ik daar aan de kant stond draaiden vijf andere bikers af richting de 72 km.  Ik had, buiten vlak na de start, al een hele tijd alleen gereden.  Er stonden daar ook twee wandelaars naar mij te kijken alsof ze wilden weten of ik de 72 dan wel de 90 km zou kiezen!  Wat moet een mens dan?  Vijf vlotte bikers die de 72 km kiezen en een pannenkoek die de 90 op gaat!  Dan laat ik straks wel een paar lussen vallen!

     

    De parcoursbouwers moeten gedacht hebben dat alleen supermannen voor de lange toer kiezen, want dra volgde een niet onaardige afdaling in een overigens prachtige holle weg, waar het de rijder vooral moeilijk gemaakt werd door grote brokken steenpuin, tot zelfs grote stukken asfalt die ooit elders als wegdek hebben gelegen.  Ik ging er toch gezwind over, ook al zou vijf jaar geleden mijn broek in deze omstandigheden vol hebben gelegen!  Al moet ik toegeven dat deze schijtluis op andere minder groffe paden of dropkes te voet is gegaan!  Steenpuin keerde regelmatig als constante weer in deze toertocht.  Nu weet ik wel dat de inboorlingen hier soms de gewoonte hebben om de paden te verharden met de tot puin vermalen resten van hun vroegere nederzettingen, maar deze keer viel het toch meer op dan vroeger!  Ik vermoed dat de overvloedige regen heel wat puin weggespoeld en aan de oppervlakte gebracht heeft.  Na de doortocht van de holle weg kwamen we in een open landschap waar het de moeite loonde eens links en rechts te kijken en te genieten van het zicht op de glooiende velden in groen en geel.  Aan een volgende splitsing stak me eindelijk nog eens een andere biker voorbij, onmiddellijk gevolgd door een duo op een tandem.  Ik vermoed dat hier alle afstanden weer samen reden.  Ik weet niet of dit duo de toertocht reed, omdat ik hen later nog eens tegenkwam, terwijl ze in de tegenovergestelde richting reden.  Ik heb nog tegenliggers gezien die op eigen houtje een rit maakten.  Den rubber haalde me in.  En alsof hij nog meer zout in de wonde wilde strooien, vroeg hij me of ik werkelijk om tien over negen was vertrokken!  Alsof ik al niet weet dat ik een slak ben!

     

    Veldwegen op en af voerden ons naar de eerste bevoorrading op 28 km.  Rubber was er met een paar andere bikers in de weer om een jonge kerel te helpen met het herstellen van een kettingbreuk.  Hij had een kettingpons, nog een andere een powerlink.  Er was nog redelijk wat beweging aan deze stop.  Er lagen nog appelsienen en koeken, de bananen waren reeds door de voorgangers verslonden.  Was dit een toertocht voor apen?  Vertrokken terwijl de rubber het niet in de mot had!  Na de stop ging het over een smal paadje in een mooie holle weg, maar ik weet niet meer of het naar boven was, dan wel naar beneden.  Ik vermoed het eerste!  Daarna heb ik het wijze besluit genomen de richting van de 72 op te gaan.  En zo kon den rubber mij nog eens proberen in te halen!  De toer voerde ons richting Bertem over veldwegen en afdalingen in holle wegen.  Soms tot vlak naast de snelweg.  Volgde een moeizaam stukje over de schilderachtige en naar het einde toe gekasseide Paardenstraat om boven bij het kruispunt met de Rotspoelstraat weer een paar huizen in de bewoonde wereld te bereiken.  Het plezier van de fiets te berijden werd enigszins getemperd door het gevoel dat het vandaag maar moeizaam vooruit ging en ik het bij momenten toch zwaar had om de hellingen op te geraken.  Toen ik boven aan die Paardenstraat stond uit te hijgen, hoorde ik plots de mij bekende schalkse stem die op een sarcastische toon meedeelde te menen mijn geheim te hebben blootgelegd!  Maar dat moet ge maar tussen de regels van zijn verhaal zien te ontdekken!  Hij had nochtans op zijn plechtige communieziel beloofd van niets ervan aan de openbaarheid prijs te geven!  Wacht maar, tot ik hem eens bij zijnen lurf kan vatten!

     

    Vrij snel had den snoodaard mij weer weten af te schudden!  Wat niet moeilijk was, gezien stevige beklimmingen in holle wegen en over de klassieke gekasseide paadjes mijn tempo weer deden zakken tot slakkenproporties.  Ik dook het Bertembos in op het ogenblik dat drie bikers me gezwind voorbij staken en ik ze snel daarna in de verte naar boven zag rijden over het stijgende brede bospad.  Aan de bekende stevige klim was het even te voet, voorafgegaan door nog een paar bikers, waaronder een meisje.  Wandelaars hadden bewondering voor een vrouw op een bike.  Zoals de echte stoere mannen!  “Was het maar waar”, heb ik geantwoord, terwijl ik als een weekdier naar boven strompelde.  Nog verder passeerde ik het Chimaera-huisje, een boswachterswoning waar nog tochten passeren, tijdens de grote vakantie nog deze vanuit Oud-Heverlee met start vanaf de voetbalvelden tegenover Don Bosco.  De plek waar ik Chimaera de eerste en voorlopig enige keer heb ontmoet.

     

    Voor het huisje ging het linksaf de track tussen de bomen in, gevolgd door een afdaling over een smal pad, op de hielen gezeten door een andere deelnemer, daarna een lange zware klim over kasseitjes en afgesloten door een afdaling over een door stenen en voren gehavend pad.  Een lastige wandelaar fulmineerde “en français” dat er plek genoeg was toen ik bij gebrek aan bel “ring, ring” riep!  Maar ik kon toch moeilijk tussen hem die links en zijn vrouw die rechts op het pad liep, slalommen!  Met het risico van een casse guelle voor mezelf en de biker achter me in mijn nek te krijgen!  Ik ben beleefd gebleven en heb gezwegen, de hoop koesterend dat Brussel-Halle-Vilvoorde toch maar snel en zonder compensaties zou gesplitst worden, om maar te zwijgen van Vlaamse onafhankelijkheid!

     

    De tweede bevoorrading kwam voor mij op 43 km en stond op de betonnen oprit voor een hangar waar ook andere tochten zich neer komen vleien.  Het stuk van daarnet lag me nog vrij vers in het geheugen.  Hier was al veel minder beweging, terwijl de voorraad er ook gerantsoeneerd was, te zien aan de half doorgesneden wafels en de lege fruitschalen.  Maar de citroengele sportdrank werd er met veel overtuiging als prestatiebevorderend aangeprezen, als men er maar voldoende van tot zich nam!  Om maar te zwijgen van de heroïsche brandweerverhalen onder de bevoorraders waarvan ik flarden kon opvangen.  Mijn kennis van deze plek is van dien aard dat ik weet dat je na deze stop een stevige helling over kasseien opgejaagd wordt!  Deze keer toch eens gekeken naar de straatnaam en deze opgenomen in mijn fotografisch geheugen (nietwaar, rubber).  Het betreft de Oude Bertembosstraat in Bertem.

     

    Eens boven volgde een stukje vlakker terrein en werden we voorbij de Bertem Radar gestuurd die de vliegtuigen veilig van en naar de grond stuurt.  Dat betekende dat we een grote lus hadden gereden, want ik had deze radar aan het begin van de tocht reeds heel in de verte opgemorken!  De route deed ons een lange afdaling in duiken over een holle kasseiweg die luistert naar de naam Dreefstraat.  Veldwegen werden ons deel, waarna een zware asfaltklim ons naar Everberg voerde, een plek die haar naam duidelijk niet heeft gestolen, maar mij de weinige haren onder de helm ten berge deed rijzen!  Een snelle blik achterwaarts leerde me dat ik eindelijk nog eens het korte gezelschap van een medebiker genoot.  Het gaf me moed van te zien dat deze kerel ook al zijn krachten behoefde om op een klein verzet boven te geraken.  En ik was blij dat hij me ondanks zijn inspanningen een blik en een groet waardig achtte!

     

    Even verder was mijn-vriend-van-een-minuut weer verdwenen.  Waarschijnlijk naar links de maïs ingedoken op de toer van 90 km, terwijl ik rechtdoor moest voor de 72.  Vrij snel daarna stond een bordje met de verlossende tekst “bevoorrading”.  Om daar weer oog in oog te staan met mijn kwelgeest, den rubber!  De tweede bevoorrading was door haar voorraad heen, maar hier op de derde stop was alles nog ruim aanwezig.  Zelfs zodanig dat een mens bijna verlegen was van cake te eten, zo dik waren de hompen gesneden!  Maar aangezien we met zekerheid wisten tot de laatste passanten te behoren, was verlegenheid nergens voor nodig en hebben we ons tegoed gedaan aan de bananen, de appelsienen, de cake en de peperkoek.  En kregen we van de brandweermannen nog krachtvoer mee voor onderweg!  Twee bikers die me eerder ingehaald hadden kwamen toe, een met een Italiaans truitje en deze van de Everberg-klim.  Dat mijn schalkse kwelgeest ook zijn goed kanten heeft, werd bewezen door het feit dat hij me op sleeptouw heeft genomen voor de laatste 20 kilometers.  Zo niet, lag ik nu nog te zieltogen in de een of andere holle weg!  Hem kunnen blijven volgen was de motivatie die mij nog op de been hield, ook al weet ik dat hij zijn snelheid danig teruggeschroefd had in plaats van mij harteloos af te schudden en alleen te laten afzien, wat gemakkelijk gekund had.

     

    We passeerden een plek die ik vrij recent nog aangedaan had tijdens een toertocht vanuit Wijgmaal, waarbij ik zodanig de slak had uitgehangen dat de pijlen op het laatste deel van de tocht reeds opgeruimd waren!  Vruchteloos zoekend naar pijlen kwam ik toen een lotgenoot uit Hove tegen waarmee ik de laatste kilometers via de weg over Herent weer naar Wijgmaal gefietst ben.  Het pad slingert zich daar door een prachtig beukenbos nadat men eerst een korte, stevige klim dient te overwinnen.  Dat ging niet meer voor den deze, tenzij te voet!  Alvorens het bos weer te verlaten dienden we een beslijkte zone met diepe plassen te trotseren.  Een kreet achter me verried dat den rubber in de modder was blijven steken!  Volgden nog plaatsen die mij bekend waren uit eerdere tochten.  En de brandweermannen peigerden ons echt af tot op de laatste meter, wadend door een modderbad onder een brug, de rubber mijn gesukkel vastleggend op foto met zijn gsm!  De vinnige biker in het zwart-gele fluotruitje stak me een twee keer voorbij na zijn passage door het modderbad.  Volgde nog het bos met het na de vorige editie of na een andere toertocht fel becommentarieerde “dropke” wat thans aangeduid werd door een gevarenbordje.  Den rubber op de bank zittend, net zoals die vorige keer, met de vraag van “doet ie het of doet ie het niet”?  Wat had je nu gedacht?  Het traject was er zelfs verlegd!  We werden nu weer naar boven gestuurd, voor mij te voet en binnensmonds vloekend, om over een gelijkaardig dropke weer naar beneden te razen.  Voor de doorsnee biker tenminste, want razen zat er voor mij echt niet meer in.  De moed zonk me in de mountainbikeschoenen, zelfs tot onder de schoenplaatjes!  Tijdens die laatste vijf kilometers stak er ons nog een biker voorbij, een woordje wisselend met den rubber.  Een laatste krachtinspanning in een klim door een holle weg!  Ik was opgelucht om na het laatste paadje door het gras de brandweerkazerne weer te zien staan.  Mijn tellertje klokte 75 km af.

     

    Toen een brandweerman, die de wasplaats schoonspoot, vier twinkelende ogen te zien kreeg, werden ons prompt twee megaspuiten aangeboden.  Alsof een jongensdroom in vervulling ging, konden we onze bikes te lijf gaan met overdadig water, alle standen van de spuiten uitproberend.  Den rubber blies zelfs bijna fiets en nadarhekken weg!  Daarbij heeft hij zelfs niet eens de boze blikken gezien van de biker die verderop met de gewone tuinslang in de weer was en mee kon genieten van de superdouche!  Enkele drankjes en pistolets, verkocht door een bevallige blonde jongedame, waren welgekomen onder de hangar.  Toen we meenden als laatsten op te krassen, kwamen er nog twee bikers toe van de rit!  Ene geraakte bijna niet meer van z’n fiets en stond op z’n benen te trillen van de inspanning, wat bij mij sympathie opwekte voor deze moedige kerel!  Alsof de rubber mij vandaag nog niet genoeg keren had ingehaald, stak hij me op de snelweg nog eens voorbij, nadat hij eerst zijn auto niet direct had kunnen terugvinden!  Even verder kregen we een mega-wolkbreuk te verwerken, alsof God nu de brandweerspuiten had opengezet voor een gratis carwash, en waardoor het verkeer op de wisselaars richting Brussel en Antwerpen stokte.  Daarna met de stroom mee rustig naar huis getuft.

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be en op mtb-you!

    Op de foto's: de omgeving van Bertembos en zijn holle wegen, een nieuw huis in de Oude Bertembosstraat en Bertem Radar.

    13-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    09-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Start Duchenne Heroes op zondag 11-09-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Drie jaar geleden maakte ik kennis met Kevin Verschueren omwille van zijn deelname aan Duchenne Heroes, waarbij in 7 dagen tijd een afstand van 700 km wordt overbrugd met de mountainbike, en de deelnemers zich laten sponsoren ten voordele van het onderzoek naar de ziekte van Duchenne.  Er wordt gestart in het Groothertogdom Luxemburg en de tocht eindigt na 7 dagen in Nederland op 17 september.


    Kevin vertelt: "Zondag is het weer zover.  De start van m'n 3de deelname aan Duchenne Heroes! Dit jaar terug 700 km met de mountainbike voor de boeg samen met de Nederlanders aangezien de Belgische editie dit jaar afgeblazen werd door Nederland.


    Langs deze weg wou ik jullie even melden dat ik terug ga proberen verslagen te posten op m'n website http://www.k4d.be net zoals vorig jaar omdat deze blijkbaar in de smaak vielen.  Ook kan je linksboven op de eerste pagina een link vinden naar de tracker waarmee u me via GPS live kan volgen.


    Dit jaar was het zeer moeilijk om sponsorgeld te verzamelen maar dankzij voldoende steun is het toch weer gelukt!  Momenteel is de tussenstand van het verzamelde bedrag met België en Nederland samen € 1.040.034 en er blijft nog geld bijkomen!  Fenomenaal!  Het positieve nieuws is dat er mede door de geldinzamelingen van Duchenne Heroes al goede resultaten in het onderzoek geboekt zijn!"


    Ik wens Kevin langs deze weg veel succes met zijn deelname en veel moed tijdens deze zware week.

    http://www.duchenneheroes.be    http://www.duchenneheroes.nl    http://www.k4d.be

    09-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Sint-Job-in-'t-Goor op 04-09-2011

    Toertocht (38-48 km) van BuSo Kristus Koning te Sint-Job-in-‘t-Goor op 04-09-2011.

     

    Op een zondagochtend voor dag en dauw op, om dan even over zessen te horen hoe de regen op het dak van de veranda kletterde!  Het hield niet op, dus toch maar de moed bijeengeraapt.  Om 07.15 u vertrok ik van thuis uit met de bike in de gietende regen, terwijl mijn buurman zich verwonderde over het feit dat ik in dit hondenweer toch ging rijden!  In Brasschaat rijdend kreeg ik een berichtje van rubber-12 die meldde dat hij op de buienradar het einde van de zondvloed afwachtte om dan te vertrekken.  Even verder een bijna-botsing met een wielrenner die op de linkerkant van het fietspad reed, nipt kunnen vermijden.  Maar ik kon me niet boos maken op deze moedige die evenmin was binnen gebleven met dit hondenweer!  Een uur later was ik aan de start na een rit van 19 km.  Er waren nog moedigen die zich kwamen inschrijven, er stond zelfs een kleine file.  De groep Zonebikers voor mij was ook per fiets gekomen, want hun blauwe pakken droegen reeds de overvloedige sporen van nat en modder.  Een berichtje gestuurd om m’n vertrek te melden en de jacht open te stellen!

     

    We doken al direct de bossen rond het schooldomein in.  Achter de bult, de “berg” uit de eerste uitgave, indertijd een avondrit op vrijdag, lag een fotograaf onder een paraplu op de loer!  Hij loerde wel naar de verkeerde kant en had me niet zien komen!  Door de modder raakte ik zelfs niet eens over dit bultje.  Ik voel me niet meer zo zeker op m’n oude bike.  De andere is binnen voor nazicht en de gloednieuwe wou ik geen modderbad aandoen!  De fotograaf stuurde me terug.  Bleef ik toch weer steken zeker!  Derde keer, goede keer.  De tracks in de bossen achter Kristus Koning lagen er verzopen bij, modder en plassen werden er ons deel.  Er was een kort wasbord aangelegd, gevolgd door een diepe put.  Dat is meer iets voor de jonge gasten.  Een groepje van een zevental bikers even laten passeren.  En dan zou het een hele tijd duren eer ik nog andere moedigen zou te zien krijgen.  De rit voerde ons over tracks en paden door de bossen.  Spijtig van dit weer, want de paadjes boden er echt waar een biker van houdt.  Ik had medelijden met de inrichters die waarschijnlijk veel minder deelnemers zouden zien vertrekken en die aan de start in de weer waren onder een tentje om de bikers na afloop te ontvangen.  Het was omwille van de grijze lucht en de regen zo donker in de bossen dat je sommige pijlen maar met moeite kon zien hangen.  Op sommige plaatsen was het echt een modderzooi.  Het probleem is dat je de diepte van de plassen niet kan inschatten!  Dat leidde soms wel eens tot verrassingen!  Mijn nieuwe schoenen waren meteen gedoopt.

     

    Uiteindelijk kwamen we de bossen uit naast het kanaal Schoten-Dessel ter hoogte van sas 3, waar die enkele woonboten liggen.  Een visser stond er met wagen en zelfs caravan incluis!  De regen houdt niet iedereen thuis!  Via een bruggetje het kanaal over.  We doken de bossen in die zich langs de oever van de waterloop uitstrekken.  De toestand van de ondergrond was hier al beter dan bij aanvang.  Het had intussen ook opgehouden zwaar te regenen.  Twee keren reed me een duo tegen hoog tempo voorbij om verderop de singletrack in te vliegen.  Die kerels hadden duidelijk geen schrik van nat en glibberigheid!  Na de omzwervingen in de duistere bossen kwam ik uit op een bekende plek in de buurt van de grens tussen Brecht en Schilde aan het café Trapke Op, alwaar we het kanaal weer overstaken in de richting van het kruispunt van de Westmallebaan en de Abdijlaan waar een klein kapelletje staat.  Even verderop staat het Trappistinnenklooster, bekend geworden van op de televisie.  Mijn tellertje klokte 36 km af, dus een 17 km van de toertocht zelf.  Werd ik in het begin slechts sporadisch ingehaald, nu telde ik al een 45 andere bikers.  Allemaal later vertrokken en sneller rijdend.  Nu de regen weg was, waren ze dan toch buitengekomen!  Vanaf toen heb ik het zelfs opgegeven van nog te tellen!

     

    Een veldweg vol stenen voerde ons tussen de weiden.  Steenpuin dat gebruikt werd om wegen wat te verharden kon enkel betekenen dat we de streek van Westmalle naderden.  Dat is typisch voor deze omgeving.  Ik herkende paden van de tochten die vanuit deze gemeente vertrekken.  Het puin is soms echt een steen des aanstoots voor menig biker, maar hier kon het nog gaan!  Ik miste wel de fully nu ik met de hardtail over het pad dokkerde en mijn kont als achtervering diende te fungeren!  Wardje en zijn clubmakkers staken me voorbij.  Voor de mountainbiker is Westmalle synoniem met Drieboomkensberg, de lokale speeltuin vol draaiende en kerende tracks.  Bij mooi weer is het een lust om er te rijden, bij nat weer soms een beproeving.  Maar het viel al bij al nog mee.  Ik werd er gelukkig evenmin op de hielen gezeten.  Er reed een jongen achter me, maar die hield dezelfde snelheid.  Zo ging het lekker overal over en af.  Ik ben er zelfs nog een biker voorbijgestoken, een nieuweling, op sleeptouw genomen door een meer ervaren maat die wat verder op hem stond te wachten.  Wat verder wou ik de grote Jan uithangen en een heuveltje over rijden in plaats van de pijlen te volgen!  Maar daar schrokken tegenliggers zich een hoedje!  Het parcours passeerde daar in de andere richting ook!  Waarvoor mijn excuses!  De bevoorrading diende zich aan op de plek die ook door andere tochten wordt uitgekozen.  Er was daar toch redelijk wat beweging.  Een onfortuinlijke wachtte er met overgetrokken ketting op depannage.  De newbee van daarnet vroeg aan zijn maat wat zo’n depannage dan wel inhoudt!  Er was een rijke keuze aan bananen, groot en klein, Kempense wafeltjes en peperkoek.  Van alles wat gesnoept.  MTBiker from Berendrecht, Enigma en hun makkers arriveerden ook.  De drijfnatte MTBiker had veel te vertellen!  Hij was even onoplettend geweest naast het kanaal, had daardoor een flinke duik gemaakt, was kopje ondergegaan in een ferme plas en had een borrel slijkwater binnengekregen!  De nodige gebaren moesten het verhaal kracht bijzetten!  Later wist rubber-12 me ook te melden dat Enigma de diepte van een plas verkeerd had ingeschat!  Wat water meer of minder maakte eigenlijk al lang niet meer uit, de meesten zullen toch nat geweest zijn tot op de huid.  Maar door de hoge temperatuur was dat niet onaangenaam!  In de winter zouden we versteven geweest zijn van de kou in dergelijke omstandigheden!

     

    In m’n eentje vertrokken, want ik zou snel weer bijgehaald worden door MTBiker en z’n gezelschap!  In een lange bosdreef dienden de nodige plassen ontweken te worden door wat slalommen.  MTBiker moet goed in conditie zijn, te zien aan de vaart waarmee hij me voorbij vloog, zijn kompanen een eind achter zich latend.  Het tweede deel van de tocht was een opeenvolging van langere stukken over het grondgebied van Westmalle, waarbij we de bekende Trappistenabdij voorbij reden.  De bossen ruimden plaats voor velden.  We deden een lange veldweg aan die bij veel wind een echte beproeving en uitputtingsslag kan zijn!  Maar de wind was ons gunstig gezind.  De kapotte weggewaaide paraplu die ik hier vorige winter bij een tocht of twee had zien liggen was intussen door een brave ziel opgeruimd.  Bij de doortocht van een volgend bos en laverend tussen de plassen, hoorde ik m’n naam roepen.  De rubber had me weten in te halen.  Ondanks de pech die hij had met z’n bike door verloren geraakte onderdelen.  De modder spaarde niemand!  Mijn schijfremmen konden alvast niet verslijten, vermits er op deze bike geen staan!

     

    Door de mechanische problemen verkoos rubber de toer van 38 km te volgen.  Ik ben solidair gebleven, ook al had ik die tien extra kilometers er nog wel bij hebben kunnen nemen.  Schalks als hij is, merkte hij op dat ik het wel gemakkelijk had met een gangmaker!  Alsof hij mijn gedachten kon lezen, want ik had inderdaad al snel door dat waar hij door een plas geraakte, ik dat ook kon avonturen en dat, indien hij bleef steken, ik het niet hoefde te proberen!  Wie minder sterk is met de bike moet slim zijn!  Op één plek scheelde het niet veel of hij ging MTBiker achterna!  Wortels in diepe plassen zijn een gevaarlijke combinatie!  Ik denk toch dat rubber wat spijt had van z’n keuze, want korte tijd later waren we sneller dan verwacht weer bij af.  Opgedroogde modder klitte aan mijn benen.  Aan de bikewash stonden de echte beren van deze zondag hun schatjes af te spuiten, de modder in het haar op hun benen vastgeklit, hun fietspakken smekend naar een wasmachine!  Mooi om zien hoe één van de mannen met de tuinslang van onder het slijk een pracht van een bike weer tevoorschijn toverde!  Eigenlijk jammer van zo’n pronkstuk aan de elementen bloot te stellen!  Maar ja, als je hem in de garage laat staan blinken heb je er eigenlijk ook niks aan!

     

    Nu werd duidelijk waarom de mensen deze ochtend zo in de weer waren met hun tentje!  Er brandde vuur waarop lekkere pizza’s werden gebakken.  Dat ik iets eetbaars spotte stemde mij goedgezind en deed mij het modderbad snel vergeten.  Wardje, Enigma, MTBiker from Berendrecht en hun hele gezelschap kwamen bij ons aan tafel zitten.  Glazen werden aangevoerd en de pizza werd al snel eer aangedaan!  Toen ook SilverFokske als een moddervos uit het niets opdook, moest een bank worden bijgeschoven.  Cheeseman die als enige van z’n club het hondenweer getrotseerd had, had intussen toch gezelschap gevonden.  De ambiance steeg rechtevenredig met het aantal geconsumeerde glazen.  Een tweede portie pizza ging er bij sommigen gretig in!  Kort nadat rubber, SilverFokske en ondergetekende alleen waren achtergebleven, kregen we het gezelschap van Weetabix en z’n bikemakker.  Weetabix was me gisteren nog achternagekomen in het Nederlandse Putte nadat hij me aan de overkant van de weg had zien rijden voor een lokaal rondje bij veel beter weer!  Met zo’n pak als het mijne is het moeilijk incognito te passeren!  De groep Zadelbeukers aan een tafel verder maakte ook grote ambiance.  En nog gingen wij niet naar huis!  Tot er dan toch ene met dubbele tong begon te spreken!  Die hebben we veiligheidshalve toch maar naar huis begeleid!  We moesten er deze keer toch voor gaan en ons opofferen, want de opbrengst was voor een nobel doel!  De weg naar huis verder gezet via de grens in Putte.  Daar staat op zondag een kraam met gebraden kippen.  Op een bankje een halve kip verslonden en mij tijdens het afkluiven niet laten afschrikken door een fikse regenbui.  De zaak afgesloten met een klein pakje frieten van bij Mieke.  Daarvoor diende ik wel even aan te schuiven.  Pas om halfacht was ik weer thuis na een rit van 91 km!  Mijn bike nog gepoetst, met pak en al onder de douche gekropen en de hele zooi in de wasmachine gestoken.  Content ingeslapen.  Of hoe slecht weer een zondag niet noodzakelijk hoeft te vergallen.  Ik hoop dat de mensen van de school die dit hebben georganiseerd toch wat zaad in het bakje hebben gekregen ten bate van de kinderen.

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be en op mtb-you!

     

     

     

     

     



    06-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-09-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rit vanuit Niel-Bij-As op 30-08-2011

    Via een forum leer je soms mensen kennen die anders uw levenspad nooit zouden gekruist hebben.  Zo ook de Vos in de bossen die slechts tien straten verder woont!  Maar daar zijn dan wel de A12, de E19, de E313 en de E314 bij, alles samen goed voor 105 km!  Dat is meteen de reden waarom een gezamenlijk ritje er niet zo meteen in zit!  Maar na de uitgeregende Oeterdalmarathon werd afgesproken om bij beter weer en dus in gunstiger omstandigheden nog eens af te spreken voor een ritje tezamen.  Op dinsdag 30 augustus 2011 was het dan zover.  Omdat de week ervoor onweders weer roet in het eten hadden gestrooid.  Op tijd uit de veren en op tijd vertrokken, zodat ik me ginder ter plekke in Niel-Bij-As nog rustig kon klaarmaken om dan zelfs vijf minuten eerder dan het afgesproken uur te kunnen van start gaan.  De Vos stond immers al klaar in vol ornaat!  Hij had er duidelijk zin in en na afloop zou blijken dat wij onze eigen uitgave van de Oeterdalmarathon zouden gereden hebben, vermits we 94 km op onze tellertjes hadden staan!  En dat twee dagen nadat ik de zondag in Kasterlee de marathon van 100 km van MTB Mastentop gereden had!

     

    Eén van de doelen was de door Glimburger onderhouden tracks in het Opitterbos eens te gaan bekijken, kwestie van eens te weten waarover deze mens het heeft op het forum.  Doch eerst aangezet richting de terril van Waterschei.  Omdat ik gevraagd had van me na de rit op zondag toch wat te sparen en omdat het ook niet de bedoeling was dat we na 30 km al met onze tong op de tenen zouden moeten een punt zetten achter deze uitstap, zijn we daar niet helemaal tot boven geklommen, maar er rond gereden op een lager niveau.  Een jaar geleden zijn we wel hoger geklommen, maar omdat het toen ook regenachtig weer was, zagen we na enkele kilometers al zo zwart als een hoge hoed van het opspattende water!  En kolenafval ziet er nu eenmaal zwart uit!  We hoefden vandaag ook niet direct van bij aanvang onder de smurrie te zitten, dus dit was ook een goede reden om ons te beperken tot de lagere regionen van deze oude hoop steenkool.  Het was daar beneden trouwens ook best leuk om te rijden zo tussen de jonge opgeschoten boompjes en struikgewas.  Ik verwonderde mij weer over het feit dat zo’n terril toch wel een enorme oppervlakte beslaat als je de verschillende niveauverschillen naast elkaar te zien krijgt met in het midden de eigenlijke berg.  Een kale hoop oud steenpuin dat ooit in de ondergrond heeft gestoken en naar boven gehaald is door onze vorige generatie, door mensen die hun boterham verdienden met de zware arbeid in de mijnen.  Men zou deze plek willen verbieden voor mountainbikers, alsof een bandenspoor enige schade zou toebrengen aan deze zwarte aarde!  We doken een afdaling af om met de gewonnen snelheid de daaropvolgende klim te nemen, maakten een lus over de paadjes om dan uiteindelijk na een korte steile klim, noodgedwongen te voet voor mensen van onze leeftijd, weer op dezelfde plek te arriveren.  Tijdens de rit is hij even gestopt om zijn vriend te groeten, een vos die er onder een stuk rots zijn hol heeft.  Maar den vos bleek van huis te zijn!

     

    De opener langsheen de terril was al goed voor iets meer dan een 20 km als ik het me goed herinner!  De Vos was vergeten iets eetbaars mee te nemen, dus ging het even terug via z’n huis om enkele wafels op te pikken, kwestie van niet van z’n graat te vallen bij een eventuele hongerklop!  Hij woont zo dicht tegen z’n geliefde territorium, want na enkele straten van z’n woonwijk doken we direct de bossen in en wie de paadjes hier goed kent kan daar uren in toeven zonder nog veel sporen van de bewoonde wereld aan te treffen!  We kwamen al snel voorbij de plek die ik tijdens de Oeterdalmarathon “de poort van de hel” genoemd had.  Een pad dat omgewoeld is door bulldozers van een aangrenzende groeve en bij slecht weer herschapen wordt in een modderpoel waar je tot aan de enkels in zakt!  Deze keer hebben we dit pad wel letterlijk en figuurlijk links laten liggen!  We deden de amusante paadjes naast het Kolenspoor aan, een oude spoorweg die thans gebruikt wordt voor railbike.  Zo reden we door de bossen van Opoeteren, As en vermoedelijk Maasmechelen, naast het spoor een brug onderdoor, staken de grote baan over die van de afrit van de snelweg komt, om dan aan de andere zijde weer de bossen in te duiken.  In deze bossen herkende ik paden die ik bereden en plekken die ik gezien had tijdens de afgelopen Oeterdalmarathon op 14 augustus, een dag met verschrikkelijk slecht weer!

     

    Omdat ik door dit slechte weer het toen niet zag zitten om de 100 km uit te rijden en mij, zoals vele anderen, beperkt heb tot de toer van 75 km, deden wij het Opitterbos toen niet aan.  Omdat De Vos zijn territorium eerder bezuiden deze streek gelegen is, was het ook voor hem niet voor de hand liggend om er zo maar te geraken!  Maar hij heeft zo z’n eigen technieken om zich te oriënteren!  Hij kijkt daarvoor namelijk naar de zon om zo de te volgen windrichting te bepalen!  Dat is allemaal goed en wel, maar als het zoals die dag zwaarbewolkt is, dan heb je daardoor wel een klein probleem!  Feit is dat we ergens uitkwamen op een plek die hij niet verwacht had!  Een fietspad van het routenetwerk Limburg gevolgd, tot we aan een knooppunt met landkaartje uitkwamen.  Het was duidelijk dat de zon hem deze keer in de steek gelaten had, want we reden gewoon de verkeerde richting uit!  Dus terug over hetzelfde fietspad richting Opitter en langs de plek waar we daarnet een wafel of granenkoek hadden gegeten.  Later op de dag zouden we er nog eens passeren op de weg terug.  Een breed pad door het bos met plassen die de allures hadden van kleine meertjes, bracht ons uiteindelijk tot in Opitter.

     

    Even gezocht naar het begin van de Glimburger-paadjes.  Als je de plek niet kent, kan je ze niet vinden.  Daarmee bedoel ik dat het zeker geen kunstmatig aangelegd parcours is zoals er elders in deze streek wel dergelijke crossparcours bestaan.  De tracks zijn smalle paadjes die zich tussen de bomen slingeren.  De paadjes zijn vrijgemaakt met respect voor de natuur en zonder het uitzicht van het bos te schaden.  We hebben ze lang niet allemaal aangedaan, want op sommige plaatsen is techniek om de bulten en de afdalingen te nemen toch wel aangewezen, en laat dat nu net minder aan mij besteed zijn!  Het paadje dat ons naast een diepte loodste kon me bekoren.  De Glimburger was niet in “zijn” bos te bespeuren, maar voortaan kan ik mij er dan tenminste toch wat bij voorstellen!  Op de terugweg wees De Vos me op het stulpje van Edlisjas, een naam mij bekend van het forum, maar ik heb deze mens nog nooit gezien.

     

    Lichtere plekken tussen de wolken deden De Vos vermoeden waar hij naar de zon diende te zoeken, zodat hij met een fout die waarschijnlijk van dezelfde grootte-orde was als de meetwaarde zelf, de te volgen richting kon bepalen!  Dat we weer uitkwamen aan hetzelfde fietspad was een geruststelling.  Daarna nam hij me mee op sleeptouw door het eindeloze niemandsland van velden en bossen in deze regio.  De kilometers begonnen zich in de beentjes te laten gevoelen en ik was blij dat de te overwinnen hoogteverschillen beperkt bleven tot doenbare proporties!

     

    Rond halfvier stopte De Vos en wees naar rechts met de mededeling dat daar zijn thuis was!  Maar hij draaide linksaf, want wij hadden nog geen zin om een punt te zetten achter deze rit.  Schilderachtige bossen en veldwegen passeerden de revue.  Even halt gehouden voor nog een wafel, een granenreep en een plaske!  Omdat een toer niet kan afgesloten worden zonder après, nam De Vos mij mee naar het kleinste cafeetje, maar dat bleek gesloten!  De grote baan over om via een pracht van een weg door een loofbos, met aan weerskanten een diepte, te fietsen in de richting van het Stationnetje van Eisden naast de railbikespoorweg.  Daar stond ook een bevoorrading van de Oeterdalmarathon.  Onze stalen rossen aan de kant.  Den Vos genoot er één, twee, drie Karmelieten, terwijl ondergetekende zich te goed deed aan een Grimbergen, een Ter Dolen donkere en een Ter Dolen kriek!  Naast de Ter Dolen tripel die ik na de Ter Dolen fietshappening in Helchteren achter de kiezen goot, heb ik op de blonde na het hele assortiment nu gehad!  Bij ons vind je dat Limburgs abdijbier niet, tenzij misschien in een gespecialiseerde drankenhal.  Tijdens het nuttigen van deze edele dranken, een babbel met de vriendelijke waard, terwijl deze zijn glazen zorgvuldig spoelde en droogde of de espressomachine deed sissen voor de koffie van de andere klanten.

     

    De klok ging richting halfzes.  Het was maar verdomd koud toen ik weer naar buiten ging!  Drie mensen waren gearriveerd met hun paarden die naast onze bikes geparkeerd stonden en we kregen opmerkingen over onze met modder besmeurde benen.  Op de weg huiswaarts beweerde De Vos last te krijgen van verzuring in deze benen!  Maar ik vermoed dat de oorzaak eerder te vinden zal geweest zijn in de glazen Karmeliet!  Mijn hoofd was ook wazig na de Ter Dolens op een quasi nuchtere maag!  Dus de automatische piloot op en trappen maar, weer door de bossen, terwijl de wortels onder en de plassen naast de wielen voorbijschoten!   En zodoende kreeg ik het terug wat warm!  Den Vos werd door het thuisfront gecontacteerd op zijn tracker, een toestelletje waarmee men hem zou kunnen terugvinden indien hij tijdens één van z’n eenzame tochten ergens strijk zou komen te liggen!  Een soort combinatie van een GPS en een GSM met enkele nummers die met één toetsaanslag kunnen worden opgeroepen.  Ik meen me te herinneren dat we even voor 19.00 u weer thuis waren.  Den Vos moet toch met zijn gat in de boter gevallen zijn, want thuis had zijn vrouwke gezorgd voor sla, tomaat met mozzarella, gebakken aardappelen en vlees.  En als toetje zelfgebakken taart met bessen en een koffie!  Nog wat nagepraat, maar aan alle mooie liedjes komt een einde, dus evenzo aan deze dag.  Na een vlotte rit huiswaarts, liep het toch al tegen halfelf eer ik goed en wel binnen was en onder de douche kon, terwijl m’n spullen door de machine werden gewassen.  Om daarna goed te kunnen slapen.  Spijtig dat As zo ver van hier is, anders zou ik wel eens meer met Den Vos de Maasmechelse bossen en het café in Eisden onveilig maken!  Met dank om mij op sleeptouw te nemen door zijn territorium!

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be!

     

    01-09-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    29-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Kasterlee op 28-08-2011
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Toertocht van MTB Mastentop (18-25-45-70-100) te Kasterlee op 28-08-2011.

     

    Gewoontegetrouw valt m’n keuze eind augustus op de toertocht in Bekkevoort, indertijd vanuit Tielt-Winge, en waar ik ooit eens overkop ben gegaan tijdens een afdaling over een kiezelpaadje.  Mijn handen opengereten door die kleine steentjes en waardoor ik sindsdien altijd handschoenen draag.  Omdat ik enkele weken geleden nog in Bekkevoort gestart was en ik mijn oog had laten vallen op de mooie afstand van 100 km bij MTB Mastentop, als afsluiter van de zomervakantie, is het op deze zondag Kasterlee geworden.  Reeds op de E34 zag ik twee auto’s waarvan de chauffeurs hun geliefde schatjes op de fietsdrager meevoerden, de schijfremmen schitterend in het zonlicht.  Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid trokken deze mannen ook naar daar.  Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee zag ik een vijftal stoere rijders van een club stevig doortrappen op weg naar de start.  Verder nog een duo in identieke pakken gestoken, tot de bandana en fietshelm toe!  Mooi om zien.  Ik ben er zeker van dat God eerst de fiets heeft geschapen en daarna pas de man om hem er op te zetten.  Waarschijnlijk is Adam bij één van z’n eerste ritten ten val gekomen met gebroken ribben als gevolg en heeft God dan uit één dezer voor hem een tweede geneugte geschapen.  De rest van het verhaal is gekend.

     

    Me luid en duidelijk ingeschreven voor de 100 km en fier het rode armbandje om gedaan!  Terugkrabbelen zou vanaf nu enkel een afgang betekenen!  Toen ik een berichtje stuurde naar rubber-12 om mijn vertrek te melden en de jacht voor open te verklaren, hoorde ik zeggen “bespaar u de moeite van een berichtje”!  Hij kwam de sporthal al binnen!  De bike afgehaald aan de bewaking, waar de twee mannen het superdruk hadden, en om 9.10 u op pad voor een lange dag.  Al vanaf honderd meter na de start ging het paradijs open!  Want we doken het bos in over een schijnbaar eindeloze singletrack met bulten op en af.  De eerste vijf kilometer was eigenlijk één lange track die zich door het bos slingerde.  Dra had rubber me ingehaald.  Velen misten een pijltje links aan een straat, in de waan dat ze pas aan de volgende linksaf moesten.  Wie de toer van 25 km reed miste zo wel de splitsing een eind verderop in die straat.  Na elkaar een goede rit gewenst te hebben, stoof de rubber er aan z’n hogere tempo vandoor.  Ik kreeg wel het gezelschap van een rijder die in m’n wiel kwam hangen, maar na een slijkerig stukje met plassen op tien kilometer na de start, bleef hij achter.  Naast één van die diepe plassen bleef links naast bomen nog een uiterst smalle strook vrij die iets hoger lag!  Maar middenin een stuk uitstekende wortel!  Gelukkig ging het niet mis, want daar vallen betekende een modderbad en kliedernat pak!  “Waar sturen ze ons toch door”, was de reactie van een deelnemer!  Maar aan z’n glimlach te zien genoot hij van het spektakel van de dabbende bikers.

     

    Landelijke betonbaantjes en veldwegen wisselden elkaar af.  We doken ook een privédomein in, eenmalig opengesteld voor deze tocht, en kregen daar in open stroken in de bossen enkele lange smalle paadjes in het gras voor de wielen.  Ondanks een koude wind zweette ik me te pletter in m’n regen- en windvestje.  Het bos maakte weer plaats voor veldwegen.  Na vijftien kilometer doken we weer een privépaadje in naast een maïsveld.  Het gesukkel van de bikers voor me steeg rechtevenredig met de diepte van de slijkpoel.  Toen ik de laatste in het rijtje zag omvallen in het slijk, was dit voor mij het teken tot afstappen!  Mij gaan ze hier niet hebben!  Daar was rijdend geen doorkomen aan.  Zelfs de moedigen een eindje achter me werden uiteindelijk tot afstappen gedwongen.  Het meest vervelende was dat je tot je enkels in de blubber zakte, waardoor je schoenen nat waren voor de rest van de rit!  Ik droeg gelukkig waterdichte sokken.  Na de ploeterpartij even aan de kant voor een stevige drink uit de lurkzak en het opbergen van m’n regenjasje waarin ik me te pletter zweette.

     

    Na 26 km diende zich de eerste bevoorrading aan.  Met een ruime keuze aan bananen, appelsienen, koeken en wafels.  De passanten op de grote baan verderop zullen zich wel verwonderd hebben over dat gewriemel van al die gehelmde mannen met hun fietsen.  Twee clubmakkers, Cracra en Bever, kwamen er ook toe.  Dus ruimte gemaakt voor een korte babbel met hen en Tony, een intussen gepensioneerde collega die de rit reed in het gezelschap van een maat.  Daarna iedereen weer aan eigen tempo op pad.

     

    Na een stukje langsheen de grote baan doken we na de pauze opnieuw de bossen in en kwamen terecht in een speeltuin vol singletracks waar menig biker zijn hartje kon ophalen.  Strookjes met los zand speelden me al wel eens parten!  We bereden paadjes door de schier eindeloze bossen en doorkruisten af en toe straten met huizen.  Volgde een smalle track vlak naast, ik vermoed, de Kleine Nete.  Er was wat oponthoud aan een bord dat aanmaande tot afstappen.  Het paadje maakte daar een diepe put naast een afsluiting en daar door rijden had voor een fikse duik in het water kunnen zorgen!  Op 40 km kwamen we de bossen weer uit en volgden enkele kilometers langsheen een grote rijbaan.  Op 43 km kwam de splitsing voor de 70 en de 100 km.

     

    Na enkele asfaltbaantjes kregen we weer leuke tracks door de bossen.  Op 45 km een plezante private track tussen de bomen.  De lange afstandsrijders, zegge de echte beren van deze toertocht, werden hier mee over het parcours van de kidstoer geleid, getuige daarvan de blauwe pijltjes.  Zelfs voor de kleinsten waren leuke paadjes uitgekozen!  Een stevige wind voelde toch maar frisjes aan!  Even paniek omdat ik veel geparkeerde auto’s met fietsdragers zag staan in een bospad!  Ik zal toch niet al weer bij af zijn?  Verkeerd gereden?  Maar even later kwam de tweede bevoorrading op 51 km.  Ik vermoed dat de wagens waren van mensen die deelnamen aan de fietshappening De Schakel.  Op de grote baan van Turnhout naar Kasterlee was daarvan een stopplaats waar massa's pompoenen waren uitgestald.  Aan de tweede stop weer evenveel lekkers.  Na de splitsing was ik slechts door twee bikers ingehaald, waarvan één nu ook aan de stop stond, maar er kwamen er nog toe.  Er waren er dus nog onderweg op de grote afstanden.  Hooguit een 15 bikers heb ik in het totaal vanaf de splitsing nog gezien, waaronder één vrouw.

     

    De singletracks maakten nu plaats voor bredere platte kiezelwegen door de bossen in de vallei van de Grote Kaliebeek.  We reden via een poortje het militair domein van Tielen binnen.  Eerst over een smal pad naast de omheining tussen jonge opgeschoten zilverberken, daarna over een paadje door een grasvlakte.  De pijltjes waren hier op grote in de grond gestoken stokken bevestigd.  In de verte zag ik het gezelschap van aan de bevoorrading naderen.  Op het militair domein deden de oude vervallen loodsen vermoeden dat hier niet veel activiteit meer is!  Wie weet welke taferelen zich hier in deze loodsen ooit hebben afgespeeld en hoeveel jonge gasten hier destijds hun broek hebben versleten tijdens hun dienstplicht!  We reden er over weinig gebruikte wegeltjes.  Militaire domeinen herbergen meestal nog veel ongerepte natuur.  Aan nog een poortje volgde een aparte lus voor de 100 km rondom een stukje purperen heide langsheen de randen van een grote kaalgekapte vlakte.  Je kon horen hoe magere schichtige schapen, die niet gewend zijn van veel menselijke aanwezigheid te zien binnen dit militaire domein, de begroeiing uit de bodem rukten.  De restanten van stronken en het losse zand maakten het terrein ruw om er over te rijden.  De doortocht eindigde aan hetzelfde poortje en het tellertje klokte 60 km af!

     

    Aan de uitgang van het militair domein stond een biker zonder fiets een krant te lezen!  Ik had moeten vragen wat hij daar stond te doen!  In het zog van een eenzame rijder gevolgd, om twee mannen te zien die op zoek waren naar het volgende pijltje!  Door elkaar te volgen hadden we gevieren hetzelfde pijltje gemist!  Volgden een aantal langere stukken en wegen door de bossen.  De automatische piloot ingeschakeld en trappen was de boodschap!  Ik was intussen toch al een behoorlijk aantal uren onderweg!  Op 70 km vervoegden we weer een stukje van de kidstoer over een mooi kronkelend paadje naast een beek om uit te komen aan de ingang van De Hoge Rielen, een centrum voor jeugdkampen.  Even verder kwam weer een splitsing.  Daar stonden twee Mastentoppers te wachten om te kunnen beginnen met het weghalen van de pijlen.  Dat ik de laatste was, dat was niet zeker, vermits de mensen aan de bevoorrading ook de 70 km hadden kunnen rijden.  Ik was trouwens niet de laatste, want kort voor de derde bevoorrading, toen mijn tellertje 75 km afklokte, staken nog twee mannen me voorbij toen ik even aan de kant stond om een zakje gel leeg te drinken dat Cracra me aan de bevoorrading gegeven had.  In de hoop dat ik vleugels zou krijgen van dit drankje!  Vermoedelijk ben ik de laatste geweest om de derde bevoorrading eer aan te doen.  De mensen die daar voor spijs en drank zorgden, waren al door rubber getipt over de komst van “nog ene met een papegaai op z’n truitje”!  Op dat moment ontving ik van hem een schalks berichtje waarin hij zijn aankomst meldde met de mededeling dat hij mijn komst op de stop gemeld had en dat ik waarschijnlijk de allerlaatste zou zijn om daar te passeren.  Smilies inclusief!  Ik heb zijn berichtje er dan ook integraal voorgelezen!

     

    Na de derde bevoorrading bleven er nog 20 km te rijden.  En voor dit laatste gedeelte leidde de toer ons over een groot deel van de groene en een stukje blauwe vaste route door de bossen van Kasterlee.  De afpijling was schaarser dan voorheen, maar het was al snel duidelijk dat het de bedoeling was de vaste route te volgen.  Op zeker drie plaatsen kregen we lange bochtige singletracks voor de wielen waar het een plezier was van te rijden.  We passeerden de bekende plekjes op deze route die ik vroeger al wel eens een paar keren ben komen rijden: de kapelletjes, de residentiële wijk aan Boskant en de holle weg met de imposante villa’s.  Na 90 km begon ik toch te verlangen naar het einde en telde ik de kilometers één na één af.  Temeer omdat het intussen was beginnen regenen, wat gelukkig niet al te lang duurde.  Ik was nog niet aan het einde van mijn krachten, maar wanneer er een helling te bedwingen was, dan begonnen de benen pijn te doen.  Ik kwam onderweg nog een biker tegen die traag reed.  Hij had zich danig bezeerd bij een val.  Ik vroeg hem of hij de toertocht reed, maar ik denk dat hij me niet goed begrepen had.  Onderaan een zanderige afdaling kwam ik nog een jong koppel tegen die ik vermoedelijk aan de tweede stop heb gezien, maar ik ben niet zeker.  Een bordje kondigde de laatste vijf kilometers aan en dat waren er lange!  We kregen nog een aantal flinke kuitenbijters voorgeschoteld, waaronder een bergje op een terrein waar veel bomen gerooid waren, in de buurt van een grote weg.  Mijn benen vertelden me dat het welletjes geweest was!  En na op de kop 100 km kwam ik vele uren later weer uit in de straat tegenover de sporthal.

     

    De Mastentoppers waren al begonnen met de opruim, de mensen van aan de derde bevoorrading waren ook ter plekke.  Aan de tapwagen nog twee blikjes icetea besteld en me nog even onder de tent gezet.  Gedurende het halfuur dat ik daar gebleven ben niemand anders nog zien arriveren.  Afscheid genomen van de mensen ter plekke en na thuiskomst toch nog de moed gehad om m’n bike te wassen, m’n schoenen proper te spuiten en spullen op te ruimen.  Net op tijd klaar voor de regen kwam!  En na deze mooie dag heeft het niet lang geduurd eer ik in mijn bed lag te knorren!

     

    Prijsvraag van deze rit: welke tekst stond er op de pijltjes van MTB Mastentop?  Deze was beslist niet gelogen!

     

    Toevallig gevonden op het traject 70-100 (grasvlakte militair domein), opgeraapt en mee gewassen: armstuk in zwart en rood!  Te bekomen na een berichtje!

    Lees ook het verslag van deze toer door biker Peter!

    Dit verslag is ook te lezen op mountainbike.be en op mtb-you!

     

    29-08-2011 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto





    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!
    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!

    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    16/03/2014 – Roosendaal

    16/03/2014 - Ravels-Eel

    16/03/2014 - Oud-Heverlee

    15/03/2014 – Bazel

    09/03/2014 – Hamont

    09/03/2014 - Essen-Nieuwmoer

    09/03/2014 – Bertem

    02/03/2014 – Kalmthout

    02/03/2014 - Sint-Gillis-Dendermonde

    01/03/2014 - Mol–Heidehuizen

    23/02/2014 - Essen-Wildert

    16/02/2014 – Lichtaart

    15/02/2014 – Overpelt

    09/02/2014 - Bergen-op-Zoom

    09/02/2014 – Wuustwezel

    08/02/2014 - Houthalen-Helchteren

    02/02/2014 – Dessel

    02/02/2014 - Koersel-Stal

    02/02/2014 – Hoogstraten

    02/02/2014 – Kalmthout

    01/02/2014 – Balen

    26/01/2014 – Ulicoten (Baarle Nassau)

    26/01/2014 – Hoogerheide

    25/01/2014 - Lommel-Kattenbos

    19/01/2014 - Hooge Mierde

    19/01/2014 – Hoogerheide

    18/01/2014 – Meeuwen

    12/01/2014 - Putte-Woensdrecht

    12/01/2014 – Goirle

    11/01/2014 – Overpelt

    05/01/2014 – Huijbergen


    check de kalenders:


    Kalenders MTB
  • mountainbike.be
  • mtb-you.be
  • mountainbike.nl
  • mtb-you.nl
  • mtbkalender Nederland
  • fietspromo
  • go cycling
  • Gileppe-Hautes-Fagnes
  • ATBCross.com



    TT Ulicoten (Baarle-Nassau) van WV Tourmalet op 22-01-2012
    Foto

    Winterkalenders
  • Winterkalender 2010-11 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2011-12 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender oktober-december 2011 (NL en B)
  • Winterkalender januari-maart 2012 (NL en B)
  • Winterkalender 2012-13 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2013-14 West-Brabant en Noorderkempen

  • Kalenders marathons
  • marathons 2012

  • Vind uw weg naar de start...
  • routenet
  • routeplanner seniorennet
  • routeplanner fietsnet

  • Foto

    Evenementen
  • Low Countries Mountainbike Tour LCMT
  • Duchenne Heroes
  • Summerbike
  • Gorilha Challenge
  • Vaalserberg Challenge (NL)
  • Herdermarathon Maarkdedal
  • Kapellekenstocht Vichte
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • Wezelse Mountainbiketocht
  • Wolfsdonk Oep Wiele WOEW

    Foto

    Foto

    Foto


    De fietsbeurs voor de Belgische mountainbiker en wielerliefhebber

    Blankenbergse Strand- en Duinenrace 2012


    Evenementen
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne (site)
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne
  • Les Boucles de Lasne
  • Go Wild Festival Hotton
  • Drentse ATB-4-Daagse Hoogersmilde (NL)
  • 4 uren Brugbergrace te Humbeek
  • Regiotour
  • Memorial Davy Coenen 4 uren endurance Peltercrossers Overpelt 13-08-2011
  • WCUP Classic MTB Dworpse Bikers
  • VTT Chenappan Genappe

    Foto

    Foto

    Foto

    Evenementen
  • Waanzinnig weekend Herfelingen
  • Boerenbike en Wayenbergkermis KWB Droeshout-Opwijk
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2011)
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2012)
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • De Lebbeekse Fietshappening
  • Ter Dolen Fietshappening Helchteren
  • Roeselare fietst

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Evenementen (2011 en 2012)
  • 7de Europese week van het wielertoerisme te Marche-en-Famenne 16 tot 23-07-11
  • Police Bike Marathon Ouren Burg-Reuland 21-08-2011
  • MTB-You en Guadal-Classic 23-10-2011 Harelbeke
  • Gavers Bike Fest 19/20/21-10-2012 Harelbeke

  • Klik hier voor meer info.



    Senegal Classic
    Bestel nu je mountainbike weekend vanaf 73 euro!
    Evenementen Mellowbikers (NL)
  • Mellowbikers Bergen-op-Zoom
  • Mellowbikers Facebookpagina
  • GPS-zomerrit Mellowbikers Bergen-op-Zoom (NL) 12-06-11
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 14-10-2011
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 12-10-2012
  • Ride 4 a child - Warchild 538 30-12-12
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 11-10-2013

  • Foto

    Foto


     

    Teaser Nightride Mellowbikers
    from Waldo Jansen on Vimeo.


     

    Snertrit Mellowbikers 01-2012 from Waldo Jansen on Vimeo.



    Foto

    Zoek je iets op het web?
  • Honderden mountainbikelinks
  • Cycling-links
  • Catena Cycling (met routes en kaarten)

  • Foto

    Foto

    Foto


    Babbelhoekjes voor mountainbikers forum mountainbike.be
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Stabroek)
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Brasschaat)
  • MTBikers uit Opwijk
  • 4UM bikers Genk Midden-Limburg

  • Foto


    Nuttige links
  • mountainbike.be
  • forum mountainbike.be
  • mountainbike.nl
  • forum mountainbike.nl
  • mtb-you (B)
  • mtb-you (NL)
  • mtbiker.be
  • fietspromo
  • telenet mtb tours
  • Belgium Mountain Bikers (Franstalig forum)

    Foto

    Foto

    Nuttige links
  • De Papegaai Bike Team
  • BikeAholic
  • Wielernieuws
  • O2-bikers
  • Startpagina mountainbike
  • Cyclingnews
  • Cyclocross info
  • Sportsites / Mountainbike
  • Randonnées Cyclotouristes
  • Exqi Rocky Roads MTB

    Foto

    Foto

    Facebook
  • MTB-You.be facebookpagina
  • MTB-You.nl facebookpagina
  • Mellowbikers BoZ facebookpagina
  • Papegaai Bike Team facebookpagina
  • MTB Den Blaan Tip facebookpagina

  • Foto

    Nuttige links
  • Velonation
  • Pezcyclingnews
  • WorldXCMTB
  • ATB-Cross
  • Velonews
  • Wielernieuws
  • Velo 101
  • Cyclingfans
  • Funsporting
  • Provincie Antwerpen: regelgeving TT's

    Nuttige links Facebook
  • MTBWijzer
  • Wielerwijzer
  • Los Bastardos

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto




    Foto

    Foto

    Mijn bikes

  • Giant
    total loss na aanrijding door auto
    Foto

    Minerva Starlite
    enkel het stuur en de shifters zijn nog origineel
    Foto

    Trek Fuel EX9
    gestolen in januari 2011
    Foto

    Turner Flux
    enkel het kader is nog origineel
    Foto

    Lapierre Zesty 514
    ter vervanging van de Trek Fuel
    Foto

    Foto

    Zal u droog kunnen biken? Zomerpak of regenfrak?
  • Buienradar noorden van Antwerpen
  • Buienradar België en Nederland
  • Buienradar België




  • Fietsonderhoud en mtb-technieken uitgelegd door Filip Meirhaeghe
  • Ketting repareren
  • Derailleur afstellen
  • Dalen met de mountainbike
  • Klimmen met de mountainbike
  • Bunny hop
  • Wheelie
  • Bunny hop
  • Door mul zand rijden
  • In waaiers rijden
  • En als je volleerd bent kan je dit eens proberen...

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Gezondheid
  • Voorkomen van verwondingen
  • Menu voor de renner
  • Cycling
  • Diversen (Baikbike)

  • Nachtritten
  • Nachtritten 2011

  • Foto

    Foto

    Foto

    Nachtritten 2012

    24/02 Bellefontaine
    25/02 Chimay
    25/02 Papignies
    09/03 Rekkem
    10/03 Kampenhout
    17/03 Bazel
    24/03 Esbeek (NL)
    30/03 Londerzeel
    07/04 Arlon
    13/04 Borchtlombeek
    13/04 Erneuville
    13/04 Houffalize
    13/04 Lichtervelde (tot 18 u)
    14/04 Rillaar
    20/04 Hotton (tijdrit)
    20/04 Seviscourt
    04/05 Behême-Leglise
    19/05 Marquise
    08/06 Escaudrain (FR59)
    15/06 Duisburg
    16/06 Ellezelles
    22/06 Kalken
    07/07 Cousolre (FR59)
    13/07 Herfelingen
    03/08 Vlezenbeek
    10/08 Sint-Martens-Voeren
    17/08 Arville
    31/08 Bléharies
    07/09 Bouillon
    07/09 Freylange
    07/09 Libin
    08/09 Rachecourt
    14/09 Gavere
    14/09 Gits
    14/09 Sint-Maria- Horebeke
    14/09 Hussigny-Godbrange (FR54)
    21/09 Hamoir
    22/09 Niederkorn (LUX)
    05/10 Tourpes
    12/10 Seneffe
    19/10 Dour
    27/10 Eerbeek (NL)
    31/10 Vierset-Barse-Modave
    09/11 Affligem
    16/11 Torhout
    22/12 Huissignies


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Andere disciplines: Trial, Cyclocross en Wielrennen, klik op de foto's!
  • Motor Weelde Touring
  • Wielerwijzer

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn fietsverlichting voor nachtritten
  • lamp 2 functies
  • lamp 5 functies
  • batterijen
  • batterijlader
  • opbergdoosje 2 batterijen
  • opzetstuk helm
  • opzetstuk stuur
  • populair bij bikers
  • forum verlichting (B)
  • forum verlichting (NL)

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Nieuws Sporza
  • Reclamebord. Filmster. F1-rijder... In die volgorde? China loopt storm voor Zhou Guanyu (ondanks kritiek)
  • Lando Norris verovert pole voor Chinese sprintrace, regen spoelt Verstappen naar plek 4
  • Formule 1 wil ook de 11e en 12e plaats belonen met WK-punten
  • BBC ziet eerste dominosteen bij Red Bull vallen: meesterbrein "Adrian Newey wil wereldkampioen verlaten"
  • Ervaring boven jeugd: Nadal gunt 16-jarige geen kans bij comeback in Madrid
  • Medische time-out kan Mertens niet redden van snelle uitschakeling in Madrid
  • Het journaal 19u met o.a. winst voor Thibau Nys in de Ronde van Romandië
  • Onze reporter in het spoor van de Belgische breakers, dromend van de Spelen in Parijs: "Cirkel is nu rond"
  • Antwerp Giants gaan onderuit in Groningen: 96-89
  • Brussels gaat winnen op bezoek bij Den Helder: 57-62

    Nieuws GVA
  • LIVE. Volg hier alle nieuws over de oorlog in de Gazastrook
  • Véronique De Kock stelt nieuwe collectie voor in Botanic Sanctuary: “Het gaat nog niet zo goed met mij”
  • Heilig Hart Ziekenhuis start met innovatieve therapievorm
  • Kerkfabriek Sint-Michiel huldigt De Lansstoot officieel in met orgelconcert
  • Telenet Giants Antwerp verliest in Groningen: geen zevende opeenvolgende zege in Elite Gold
  • Inclusief kinderdagverblijf Meneer Miel opent in 2025 de deuren
  • Nieuwe Streamz Original ‘Kameleon’ die zich afspeelt op het Kiel in avant-première in Kinepolis
  • Motoccino giet coole motowear samen met slow coffee onder één dak
  • Gemeente vormt Hofakker om in fietszone op vraag van buurtbewoners
  • Ooggetuigen beschrijven pure chaos tijdens aanval met zwaard in Londense voorstad: “Hij heeft een jongen voor mijn huis vermoord”

    Nieuws Sportwereld
  • Wat een doelpunt: klasseflits van Leroy Sané brengt Bayern München weer in de wedstrijd tegen Real Madrid
  • Jasper Verhamme wil tijdelijk onderkomen in Rekkem uitzwaaien met Europees volleybal: “Een club als Decospan Menen verdient dat”
  • Vital Heynen neemt kleine week na ontslag bij Duitsland al over als bondscoach van Chinese volleymannen
  • Nog één keer winnen en Eline Van Elsen heeft Europees volleybal beet met VDK Gent: “We krijgen nu twee kansen om dat ticket te pakken”
  • Maaseik sleept met winst in Roeselare vijfde en beslissend titelduel uit de brand in Lotto Volley League
  • Jill Lorent verlaat Leuven Bears na twintig jaar: “Ik ben de club dankbaar voor alle kansen en kijk nu uit naar nieuwe uitdagingen”
  • Twaalfde Night of the Giants in twaalf cijfers
  • Faillissement van tennislegende Boris Becker is opgeheven na akkoord met schuldeisers
  • VIDEO. Rafael Nadal luid toegejuicht in ‘zijn’ Madrid tegen 21 jaar jongere opponent, ook Rául en Carvajal komen hem aanmoedigen
  • VIDEO. Ethiopiër Mulugeta Uma lijkt zonder zorgen marathon in Parijs te winnen, maar loopt in allerlaatste bocht toch nog verkeerd

    Nieuws uit uw provincie
  • Antwerpen
  • Limburg
  • West-Vlaanderen

  • Foto

    Foto

    Foto

    Zoeken met Google




    Agenda

    Belangrijke data in mijn agenda!



    Hoofdpunten blog avdl
  • Vlot een schermafbeelding maken met Greenshot
  • 2020!
  • Twitter en poll
  • Windows 8: alarm
  • Terug

    Hoofdpunten blog johnnyenchristiane
  • Nieuwe blog: Wandelgroetjes uit Borgloon 2.
  • LES SPITANTS DE NAMUR. / 43E MARCHE DE LA CITADELLE. / NAMUR. 09/01/2022
  • PLEZIERWANDELINGEN OSTBELGIEN. / DE VENEN VAN SOURBRODT. / SOURBRODT. 08/01/2022.
  • DRIEKONINGENTOCHT. / DE RAKKERS. / HEUSDEN ZOLDER./06/01/2022.
  • 30E MARCHE DE L’EPIPHANIE. / LES ROTEUS DI HOUSSAIE. / BEYNE-HEUSAY. 05/01/2022

    Hoofdpunten blog brecht
  • Einde blog
  • Guldensporenviering met herdenking van Dr HUGO HEUS
  • Open monumentendag 2012
  • Open monumentendag 2012
  • Infoavonden samenaankoop groene energie

    Hoofdpunten blog blogtips
  • Inhoud - Hoofdpunten van blog
  • Een VTM video afspelen op de blog
  • Een video van Youtube zonder of met automatische start op de blog laten afspelen
    .
  • Rekentool voor het omrekenen van kB, Mb en GB naar bytes en omgekeerd
    .
  • Compatibliteitsweergave uitschakelen voor de website blog.seniorennet.be, om de editor correct weer te geven in Internet Explorer 11 - Win7 en Win8.1
    .


    Free Blog Content



    Foto

    Foto







    Foto

    Foto

    Webdesign - informatica
  • Emoticons en animaties
  • Webklokken
  • Webklokken J. Paulissen
  • Toutimages klokken en kalenders
  • Stickers
  • Hopper















  • Foto

    Foto

    Foto

    Videohoekje
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 15-04-2012

  •  

    Toertocht Eupen 10-04-2011
    by Tom Klein



    Kenny Belaey versus Adam Raga
    by Kenny Belaey (2007)



    La Esterella overleden 11-04-2011
    by Filmclipkijker (2010)



    Toertocht Mol 19-09-09
    by Frits Motaar

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Heldvaals

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Tom Klein

    Sponsor Tom: klik hier!

     

    Danny MacAskill april 2009
    by Inspired Bicycles (2009)

     

    Danny MacAskill "Way Back Home"
    by Redbull (2010)

     

    Danny MacAskill "Industrial Revolutions"
    by Outmedia1 (2011)

     

    Danny MacAskill vs San Francisco (2012)
     

    What a mess!
    by TheVidPro (2006)

     

    64 mountainbikefilmpjes
    by Nkt943

     

    Limburgs Mooiste 2009
    by Berlicummer

     

    Toertocht Kalmthout 06-03-2011
    by Pietjebat

     

    TT Essen-Wildert 27-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by 2fast2follow

     


    TT Kalmthout-Achterbroek 20-02-2011 by Pietjebat


     

    Boerenbike Droeshout-Opwijk 2010
    by Tubebartali

     

    15° LA TRACE D'HEZ 17-04-2011 - Tangissart from Mountainbike Expeditions on Vimeo.


     

    TT Langdorp 15-05-2011
    by HealthCityMtb

     

    Mountainbikerit in Tabarka Tunesië (januari 2008) by Sudconcept
     

    Crazy Tour de France stunt
    by murrl006

     

    City Mountainbike Challenge Waregem 2010 met winnaar Bart Aernouts by cityMTBchallenge


     

    Wereldbekermanche Bike Trial Antwerpen 2011 by Trialgirls


     

    All about cycling by BBBcycling


    TT Burdinne 31-07-2011 by Cristalpbiker
     


    Ter Dolen Fietshappening Helchteren 20-08-2011 by Rony Rabijns


     

    TT Lommel 28-08-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol op 04-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Ham op 11-09-2011 by Rony Rabijns
     

    Eijsbikers-marathon te Overpelt op 18-09-11 by Rony Rabijns


     

    TT Sint-Martens-Lennik 18-09-2011 by Marc10031
     

    TT te Bocholt op 25-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol-Rauw op 01-10-2011 by Rony Rabijns
     

    Mtb-Mol 01-10-2011 from Frits Motaar on Vimeo


     

    TT Mol-Millegem op 09-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Tremelo op 09-10-2011 by Encraved
     

    TT Houthalen op 16-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Zoersel op 16-10-2011 by Encraved
     

    TT te Kapellen op 16-10-2011 by Megadjob
     

    TT te Dongen op 16-10-2011 by Hansdegebruiker


     

    TT Wijchmaal-Peer op 22-10-2011 by Rony Rabijns
     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 1) by Hansdegebruiker


     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 2) by Hansdegebruiker


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Chagoiginrin
     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (1)


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (2)

     

    TT te Lommel op 30-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Mol op 05-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     

    TT Heusden-Zolder op 06-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Meeuwen op 12-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Tessenderlo op 13-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Dilsen op 20-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Maasmechelen op 26-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     


    TT te Zandhoven op 27-11-2011 by WTC Rap Terug






    TT te Essen op 11-12-2011
    from Nico Vervecken on Vimeo.



    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 1)




    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 2)







    TT Helchteren 02-01-2012 from Frits Motaar on Vimeo.
     

    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 1)

     


    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 2)

    TT Beringen-Beverlo op 08-01-2012 from frits motaar on Vimeo.


     

    Toertocht te Overpelt op 14-01-2012 door Phille81


     

    TT Eksel op 15-01-2012 by Rony Rabijns
     

    MTB Lommel-Kattenbos op 28-01-2012 from frits motaar on Vimeo


     

    TT te Leopoldsburg op 29-01-2012 by Rony Rabijns
     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 from frits motaar on Vimeo


     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 by Rony Rabijns


     

    TT te Bolland op 08-07-2012 by mmtbjo


    TT Itterbeek op 29-07-12 by MTBExpeditions


    Foto

    Wouter Weylandt (26 jaar) overleden in mei 2011 27/09/1984 - 09/05/2011

  •  

    Wouter Weylandt overleden op 09-05-2011 na een noodlottige val tijdens de derde rit in de Ronde van Italië (VTM-nieuws)


    Wouter Weylandt
    by Kommentatorenkanal 2011

     

    Wouter Weylandt by Ms Techno9


     

    Wouter Weylandt by Runningbuzz


     

    Wouter Weylandt by SirBelluca92


     

    Wouter Weylandt by Azertuip


     

    Wouter Weylandt by Yhdistetty


     

    Interview Wouter Weylandt (2008)
    by Lindsaytjuuh


     

    Tyler Farrar wint derde rit in de Tour de France 2011 en draagt zijn overwinning op aan Wouter Weylandt by SBS Tour De France

    Tyler Farrar maakt het W-teken


     

    Sierre Zwitserland 13-03-2012 by Ciao123

    22 kinderen uit een school in Lommel
    en een school in Heverlee,
    2 buschauffeurs en 4 begeleiders
    sterven nadat een bus tegen een
    tunnelwand botst in Zwitserland...


    Categorieën



    tot de 6de Bike Nightride De Papegaai


    Foto


    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    (blauw maakt meeste kans)

    zondag 03/03/2013:

    Kalmthout
    Van Trier-Bosduin-classic
    (30-45 km)

    zondag 10/03/2013:

    Sint-Gillis-Dendermonde
    (35-55 km)

    vrijdag 15/03/2013:

    Hoogerheide (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    (37 km)

    zondag 17/03/2013:

    Roosendaal (NL)
    City-mtb-tocht Kaaimannen
    (29-38 km)

    zaterdag 23/03/2013:

    Esbeek (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    10de Lichtjestocht (35 km)

    zondag 31/03/2013:

    Olen

    (15-30-50 km) of
    Olmen
    (26-32-45 km)

    maandag 01/04/2013:

    Zele
    (30-40-60 km)

    zaterdag 06/04/2013:

    Zulte
    (45-60 km)

    zondag 07/04/2013:

    Vessem (NL)
    (25-35-50 km) of
    Valkenswaard (NL)
    (25-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 12/04/2013:

    Borchtlombeek-Roosdaal
    nightride (18.30-20.30 u)
    (25 km)

    zaterdag 13/04/2013:

    Rillaar

    nightride (15.00-21.00 u)
    (26-36-43-62 km)

    zondag 14/04/2013:

    Rillaar

    (27-42-57-78 km) of
    Poederlee
    (25-45-55 km) of
    Meise
    (32 km) of
    Waasmunster
    (35-45-55 km)

    zaterdag 20/04/2013:

    Gentbrugge
    (20-25-35-50 km)

    zondag 21/04/2013:

    Tangissart
    (Court-Saint-Etienne)

    (14-31-51-70 km) of
    Lasne
    (10-20-40 km) of
    Lot
    (35-55 km) of
    Haacht
    (30-40-50 km) of
    Dessel
    (25-40 km) of
    Nieuwkerken-Waas
    (32-54 km) of
    Sint-Truiden
    (28-45 km)

    zondag 28/04/2013:

    Opwijk
    (15-30-50-80-100 km) of
    Aarschot
    (15-25-35-40-65 km) of
    Borgloon
    (10-20-30-40 km)

    dinsdag 30/04/2013:

    Overmere

    nightride (18.00-20.30 u)
    (30-50 km)

    woensdag 01/05/2013:

    Deurne-Diest

    (26-36-48-65 km)

    vrijdag 03/05/2013:

    Sint-Niklaas

    nightride (17.00-21.00 u)
    (35-56 km)

    zaterdag 04/05/2013:

    Maria-Aalter

    (25-45-55 km)

    zondag 05/05/2013:

    Leernes

    (20-35-50 km) of
    Hulshout
    (28-48-68 km) of
    Tilburg (NL)
    (25-40-55 km)

    zondag 09/05/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    (25-30-50-65 km) of
    Wechelderzande
    (15-27-43-53 km) of
    Londerzeel
    (18-32-42-52 km)

    zaterdag 11/05/2013:

    Stekene

    (18-35-50-55-60 km)

    zondag 12/05/2013:

    Overijse
    (25-35-50-60-65 km) of
    Herselt
    (20-30-40 km) of
    Vlimmeren
    (40-25 km)

    zaterdag 18/05/2013:

    Chassepierre
    (TT van Izel met GPS)

    zondag 19/05/2013:

    Robelmont
    (10-25-33-47-60 km)

    maandag 20/05/2013:

    Harinsart
    (22-37-42-53 km)

    zondag 02/06/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    VTT des Hayeffes
    (15-21-23-36-57 km) of
    Langdorp
    (25-40 km) of
    Oostmalle
    (29-45 km) of
    Lommel
    (25-40 km)

    zondag 09/06/2013:

    Schaffen-Diest

    (26-30-41-60 km)

    zondag 16/06/2013:

    Chaumont-Gistoux

    (10-30-45 km) of
    Mol
    (25-40 km) of
    Buizingen
    (30-45-55 km) of
    Waanrode
    (24-34-44-64-84 km) of
    Zemst-Laar
    (29-37-51-63 km) of
    Zele
    (30-48 km)

    vrijdag 21/06/2013:

    Kalken

    nightride 17.00 - 21.00 u
    (30-40-50 km)

    zondag 23/06/2013:

    Baisy-Thy

    (12-25-35-45-60 km) of
    Grobbendonk
    (20-40-60 km) of
    Lummen
    (15-25-45-60 km) of
    Libin
    (25-50-100 km) of
    Kalken
    (25-40-60 km) of
    Zele
    (40-55 km)

    zaterdag 29/06/2013:

    Maria-Aalter

    (30-50 km)

    zondag 30/06/2013:

    Sint-Job-in-'t-Goor

    (15-25-45 km) of
    Halle
    (35-50-85 km) of
    Redu
    (20-32-45-55 km)

    zondag 07/07/2013:

    Oud-Heverlee

    Meerdael-classic
    (30-45-62-75-100 km) of
    Booischot
    (20-40-60 km) of
    Lommel-Kattenbos
    (12-20-30-40-60 km)

    zaterdag 13/07/2013:

    Pepingen

    (30-45 km)

    zondag 14/07/2013:

    Bekkevoort

    Hagelandse Pijl
    (20-42-55-70 km) of
    Hamont-Lo
    (22-38-45 km)

    vrijdag 19/07/2013:

    Herfelingen

    avond- en nightride
    Waanzinnig Weekend
    (30-50 km)
    start: 18.00-22.00 u

    zaterdag 20/07/2013:

    Zwalm

    (15-25-40-60 km)

    zondag 21/07/2013:

    Wijgmaal

    (25-45-65 km) of
    Mol
    (15-24-43-62 km) of
    Waasmunster
    (30-40-50 km)

    zaterdag 27/07/2013:

    Sint-Jan-in-Eremo

    (30-50-60 km)

    zondag 28/07/2013:

    Droeshout-Opwijk

    Boerenbike
    (30-40-50-60 km)
    Lichtaart
    (12-24-48-60 km) of
    Roosdaal
    (25-50 km)

    vrijdag 02/08/2013:

    Maarheeze (NL)

    Bij de Mijl
    vertrek: 13.30-16.00 u
    (24-48 km)

    zaterdag 03/08/2013:

    Oosterzele

    Rochustochten
    (25-35-50 km) of
    Wiekevorst
    (25-40 km)

    zondag 04/08/2013:

    Bekkevoort
    (15-25-40-50-65 km) of
    Lille
    (20-40-60-80 km) of
    Hamme
    (32-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 09/08/2013:

    Vlezenbeek
    nightride: 18.00 - 22.00 u
    (35 km)

    zaterdag 10/08/2013:

    Knesselare
    (15-30-55-70 km) of
    Eeklo
    (25-40-55 km)

    zondag 11/08/2013:

    Vlezenbeek

    (35-50-80 km) of
    Diest
    (25-45 km) of
    Grobbendonk
    (30-45 km) of
    Bergen-Op-Zoom (NL)
    (25-45 km)

    donderdag 15/08/2013:

    Awenne
    (28-38-55-72 km) of
    Herk-De-Stad
    (25-35-45 km) of
    Haasrode
    (18-32-45-55-65 km)

    vrijdag 16/08/2013:

    Arville
    nightride: 18.30 - 22.00 u
    (15-25 km)

    zaterdag 17/08/2013:

    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65-85 km)

    zondag 18/08/2013:

    Erneuville
    (15-25-35-45-60-75 km) of
    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65 km) of
    Halle-Zoersel
    (15-25-45-60 km) of
    Beringen
    (25-45 km) of
    Lennik
    (25-45-55 km)

    zaterdag 24/08/2013:

    Herzele

    (15-30-50 km)

    zondag 25/08/2013:

    Opoeteren

    Oeterdalmarathon
    (20-40-75-100-115 km) of
    Kasterlee
    (18-25-40-70-100 km) of
    Anderlues
    Transsambrienne
    (20-35-50-65-85 km) of
    Tielt-Winge
    Hagelandse Heuvels
    (25-45-65-95 km) of
    Villers-La-Ville
    (15-25-40-60 km)
    Er is vandaag ook
    Houffalize
    Houffamarathon
    (50-70-100-120 km)

    vrijdag 30/08/2013:

    Stabroek
    (15-30-45 km)
    afgelast!!!

    zaterdag 31/08/2013:

    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    zondag 01/09/2013:

    Diest

    Marathon van de Demervallei
    (23-40-62-84-103 km) of
    Olloy-Sur-Viroin
    (25-35-45-55-65-85-100 km) of
    Sint-Gillis-Waas
    Waasland Bike Marathon
    (30-60-90-120 km) of
    Gierle-Lille
    (25-45 km) of
    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    (*) niet in de gewone kalenders te vinden!

    check de kalenders:




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!