Foto
Inhoud blog
  • Griezeltocht te Gierle op 31-10-2016
  • Toertocht te Essen op 30-10-2016
  • Toertocht te Ulicoten op 09-10-2016
  • Toertocht te Turnhout op 08-10-2016
  • Toertocht te Lille op 04-09-2016

    Parrot reading

    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto



    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog als favoriet !
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Foto

    Archief per maand
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2007
    Laatste commentaren
  • https://meoktwi.com (https://meoktwi.com)
        op Toertocht te Wijnegem op zondag 17-11-2013
  • Christian Louboutin Outlet (Catalina)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • Adidas Outlet (Rodolfo)
        op Lichtjestocht te Esbeek op 28-03-2015
  • Cheap NBA Basketball Jerseys (Walker)
        op Nightride te Bonheiden op 27-10-2012
  • Adidas Yeezy (Tim)
        op Toertocht te Westmalle op 26-12-2012
  • BikeAholic Abtsdreef 13 Stabroek
  • BikeAholic
  • BikeAholic's testday 13-08-2011
  • Foto
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
  • De Papegaai Bike Team
  • Grand Café De Papegaai
  • Putte Toerklassieker 2010
  • Papegaaiensmoelenboek
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Download Papegaaienroute Berendrecht O2-bikers nr. 167
  • Fietsroutes Stabroek
  • Foto's
    Foto
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    De Papegaai Bike Team Stabroek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Ik zen van Stabroek
    by Stijndewint (2011)
     


    Halve Neuro & De Zollogie
    Pakt de fiets!
    Nightride De Papegaai
  • Nightride 2008
  • Nightride 2009
  • Nightride 2010
  • Verslag Nightride 17-12-2010 op Mtb-you
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.be)
  • Nightride 2011 (topic op mountainbike.nl)
  • Nightride 2011 (artikel VTT en Toertochten)
  • Onze nightride wordt gesponsord
    door Friesland-Campina!
    Foto
    Foto
    GPS
  • GPS-tracks van Papegaaien
  • Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!

    Foto

    De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland.  Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!

    Foto

    Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied.  Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!

    Foto
    Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
    Foto

    De Huzarenberg in het Moretusbos!  Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos!  Met mooie diamontage!

    Foto

    Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal.  Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.

    Foto

    Ambachtshuis Woensdrecht.  Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt.  Mooie foto's inclusief!

    Foto

    De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde.  Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.

    Foto

    De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek.  Klik om meer te lezen!

    Foto

    Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven.  Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!

    Foto

    Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen.  Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).

    Foto

    Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen!  Vakantiecentrum voor kinderen met astma.  Organiseert jaarlijks een toertocht in december.

    Foto

    Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek!  Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!

    Biken in de Brabantse Wal
  • Ossendrecht to the max (118 km)
  • Bergen-op-Zoom to the max (120 km)
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Papegaaien steunen Duchenne Heroes en Held Willen Worden
  • Kevin for Duchenne 2009
  • Kevin for Duchenne 2010
  • Kevin for Duchenne 2011
  • Sponsor Kevin hier!
  • Duchenne Heroes (B)
  • Duchenne Heroes (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
     

    Aankomst te Nijmegen van Duchenne Heroes 2009 by MVEMedia
     

    Aankomst Duchenne Heroes 2011 te Nijmegen by DuchenneNL
    Papegaaien steunen het Kinderkankerfonds
  • Papegaaien rijden voor Juliette
  • In 2010 brachten onze acties 2000 euro op!
  • Foto
    Foto
    Foto

    Als vooruitkijken eens niet lukt, en achteruitkijken soms pijn doet, kijk dan maar eens gerust opzij, daar waar we allemaal naast je staan!

    Papegaaien rijden de 24 uren van Westerlo
  • 24 uren van Westerlo
  • MTB Westel
  • 24 uren Westerlo 2010
  • 24 uren Westerlo 2011
  • 24 uren Westerlo 2012
  • Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Vanlommel Cycling Lille
  • De Slijkfretters Westerlo
  • De Jachthoorn Lichtaart
  • De Dust Devils Schoten
  • V'lox Kapellen
  • Wijnegem Bicycle Club
  • WTC De Stoempers Brecht
  • De Heggestoempers Poederlee
  • KAWS Turnhout
  • Hoogstraatse Wielertoeristen
    Foto

    De Sint-Catharinakerk te Hoogstraten torent hoog boven het vlakke landschap uit!

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Kasteel Nottebohm

    Kasteel Nottebohm in betere tijden.  Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen.  Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!

    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Free-bikers Dessel
  • De Campina Dessel
  • WT Millegem Mol
  • Offroadbikers Mol
  • Rauwtrappers Mol-Rauw
  • De Wezeldrivers Mol-Wezel
  • WTC Vossenberg Herentals
  • MTB Forza Turnhout
  • XC Bikers Geel
  • Wodanbikers Mechelen
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • Greenbikers Bornem
  • MTB Mastentop Kasterlee
  • WTC Den Hoek Zandvliet
  • Het Vliegend Wiel Lille
  • Het Slijpend Wiel Lille
  • De Zonebikers Rijkevorsel
  • WTC De Doortrappers Halle-Zoersel
  • De Powerbikers Dessel
  • WTC Victoria Meer
  • Tielense Wielertoeristen
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Antwerpen)
  • MTB Goe Bezig Arendonk
  • De Powerbikers Heist-op-den-Berg
  • Troontrappers Grobbendonk
  • De Bosduiners Wuustwezel
  • De Toogtrappers Willebroek
  • Boxx Cycling Team Kalmthout
  • 3D CAD-works Hoogstraten
  • Cyber12 MTB Team Olen
  • De Megabikers Reet
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Straf in Bergaf Opwijk
  • MTB Overijse Bierkarboys
  • United Bikers Diest
  • Bike Fun Team Deurne-Diest
  • De Bierbikers (Heverlee & Boutersem)
  • MTB Team Langdorp
  • Downhillbikers Oud-Heverlee
  • MBC De Zoenk Kessel-Lo
  • De Dworpse Bikers
  • Sasbikers Humbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

     

    Straf in Bergaf 2010 - Jaaroverzicht from Davy Bogaerts on Vimeo.

    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • Rillaarse Bikers
  • Muggenbergse Stoempers Bekkevoort
  • MTBC@Bekkevoort (De Megabikers)
  • Shortmtbikers Kortenberg
  • Pandoerken Strijland-Gooik
  • WTC De Biekes Wakkerzeel
  • The Forest Bikers Langdorp
  • Heidezonen Bierbeek
  • Tieltse Wielervrienden Tielt-Winge
  • Hoebelbike Vlezenbeek
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Brabant)
  • MTBH8 Haacht
  • Pandoerken Cycling Team Strijland-Gooik
  • 4funbikers Londerzeel
  • Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Modderfokkers Kalken
  • De Zwette Maanen Aalst
  • Xtreme Bikers Belsele
  • De Herders
  • MTB Team Heiende Lokeren (tot 2010)
  • MTB Team Heiende Lokeren
  • De veldploeters Lokeren
  • Mud Devils Sint-Amands
  • Just Ridin' Waasmunster
  • Unitas Steenhuize
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Oost-Vlaanderen)
  • De Mountain Challengers Aalst - Ninove - Geraardsbergen
  • MTB Kokejane
  • Ghostbikers Sleidinge
  • MTB Aspelare Ninove
  • MTB Gavere
  • 2ManyBikers Wetteren
  • Waasland Mountainbiketeam
  • Waasland mountainbikeschool
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • De Dabbers Neerpelt
  • De Peltercrossers Overpelt
  • De Bokkerijders Overpelt
  • De Eijsbikers Overpelt
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (blog)
  • De 4UMbikers Genk Midden-Limburg (site)
  • De Zandbikers Kerkhoven
  • De Wringers Opoeteren
  • Dirty Bikers Dilsen
  • Loksbergse Bikers
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Limburg)
  • Zelem Cycling
  • MTB Palmzondag Herk-de-Stad
  • Berkentrappers Herk-de-Stad
  • WTC Ham
  • Alertbikers Lummen
  • Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • De Grysperre Gits
  • Wacky Racers Knokke-Heist
  • De Copains Middelkerke-Leffinge
  • WTC Zarrenhof Zarren
  • De Gaverbikers Deerlijk
  • De Brigandsbikers Ingelmunster
  • De Raketmannen Wervik
  • Choufkes Middelkerke
  • De Brugse Bikers
  • Kortrijkse Mountainbikers
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (West-Vlaanderen)
  • Frontbikers Ieper
  • Erika's Baaikers Klerken
  • WTC Vichte
  • De Dunekeuntjes De Panne
  • Zewieties Waregem
  • De Steenbakkers Moen
  • Langenavondbikers Gistel
  • De Tegenterters Aarsele-Tielt
  • Castori MTB-Team Brugge
  • Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Waals-Brabant)
  • Bikers de l'Alleu Braine l'Alleud (Eigenbrakel)
  • Foto
    Websites van andere clubs (Namen)
  • Catsbikers Olloy-sur-Viroin (Viroinval)
  • Woody Wood Bikers Florennes
  • Mazy's Fun Bikers
  • Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (Luik)
  • VTT Housse Blegny
  • Foto
    Websites van andere clubs (Henegouwen)
  • VTT Despatures Bléharies
  • Crazy Bikers Anderlues
  • Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • De Mellowbikers (Bergen-op-Zoom)
  • De Kaaimannen Roosendaal
  • Rosevalleybikers Roosendaal
  • PCDOC Roosendaal Stander Info
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (1)
  • Fietsclub Kees Van Boxel Galder (2)
  • Sirocco Woensdrecht
  • TC De Markies Bergen-op-Zoom
  • De Boezemvrienden Hoogerheide
  • De Modderfokkers (NL)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • Adventure Team Brach (Maasbracht)
  • Mountainbike Club Bergen
  • ATB-bikers Eindhoven - Tilburg - DenBosch
  • Dijk- en Duinbikers Enkhuizen
  • RTC De Pédaleurs Bergen-op-Zoom
  • WTC De Contente Eersel
  • Haaibikers Ulicoten
  • De Kleppers Dongen
  • WTV Alphen
  • ATB 26 inch Bladel
    Foto
    Foto
    Websites van andere clubs (NL)
  • WDD-team Capelle aan de IJssel
  • Meej Tevreje Bakkes Roosendaal
  • ATB Vessem
  • Team X-treme Burgh-Haamstede Zeeland (NL)
  • Golden Boys (NL)
  • Sites en blogs van andere bikers
  • Tinman (Weert NL)
  • Ivo Maes Tips & Tricks (B)
  • MTBLily (B)
  • Ronald Van Schaik (NL)
  • Maurice Garin (NL)
  • MTB Peter Diesel GT (NL)
  • Moving Marathon Team
  • Peter Willeboordse (NL)
  • I-mac (B)
  • Fietsmakkers (B)
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Housebiking (Goes NL)
  • Rock 'n Dust Ronald Vogely (Heerlen NL)
  • Big Bad Wolf
  • Ronny's fietsroutes GPS
  • Fons Moors
  • Stoempen - Pieter Beernaert (Roeselare)
  • Dion Gilissen Eijsden (NL)
  • Donavan Leyn (Menen)
  • Jan Claes (Oelegem)
  • Patrick Goos (Lendelede)
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • MacRed (Mountain Challengers)
  • Hardie (Mountaintop.be)
  • Endorfin
  • Guy Wuilmus (foto's)
  • Michel Caps (racefiets)
  • Toer de Frans
  • Trade-n-cycle
  • Louis Baseler (Huijbergen NL)
  • Ronald van Schaik (Kapelle NL)
  • VTT & Toertochten
    Foto
    Sites en blogs van andere bikers
  • Jac Van Rijsbergen (NL)
  • Harry Rasing Zumpelvelder (NL)
  • Gert P Switch87 (Tongeren)
  • Ixxel (Opwijk)
  • Adri
  • NosTech MTB-Team
  • Vaste routes
  • MTB in België (BLOSO)
  • MTB in België
  • MTB in Nederland
  • MTB in Frankrijk
  • MTB in Duitsland (Sauerland)
  • Fietsroutes in Vlaanderen
  • Grote Routepaden
  • Slovenië
  • Kroatië en Slovenië
  • Dolomiti di Brenta Bike Italia
    Foto
    Vaste routes en zelf routes uitstippelen
  • Ride My MTB
  • MTBroutes
  • Adamello Bike
  • Route You
  • Profil Stevens
  • Foto
    Foto
    Kleding en accessoires
  • Bioracer (B)
  • Bobshop (D)
  • DealExtreme (Hong-Kong)
  • Feryn (B)
  • Futurumshop (B)
  • Futurumshop (NL)
  • Valutawear (NL)
  • NoDrugs (B)
  • Hopmans Fietsgigant (NL)
  • Bike-components (D)
    Kleding en accessoires
  • Radsportbekleidiung
  • Trikotexpress
  • Wielrennershop
  • Ali Express
  • Assos
  • Ribblecycles
  • BBB-parts
  • SMS Santini Italia
  • Redvil
  • CBike
    Kleding en accessoires
  • Cycling outfit
  • Carvalho
  • Bicyclinghub
  • Bikemania
  • Parker International
  • Itek
  • Futurumshop
  • Chainreactioncycles
  • Vlaanderen vlagt
  • Bike-O-Mania
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto

    Antwerpen

    Pirate parrot flying sky

    Antwerpen

    Video's nightride 2010
  •  

    Nightride De Papegaai 2010 deel 1
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 2
    by Jinba Ittai
     

    Nightride De Papegaai 2010 deel 3
    by Jinba Ittai

    Geschiedenis

    Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).

    Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.

    Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.

    De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.

    Foto
    Foto
    Foto
    Music Maestro!
  •  

    Bart Herman
     

    Matthias Reim
     

    Stef Bos
     


    Little talks (Of Monsters and Men)



    Clouds by Zach Sobiech



    Susan Boyle (Britains got talent 2009)


    Only Teardrops - Emmelie De Forest 2013


    Only love survives - Ryan Dolan 2013
    StrammerMax's Papegaaienblog
    De Papegaai Bike Team
    01-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Balen-Olmen op 27-03-2016

    Toertocht (26-32-45 km) van OVC Olmen te Balen-Olmen op zondag 27-03-2016.

    De zondag van Pasen is traditiegetrouw voorbehouden voor de toertocht van de Olmense Volleybalclub OVC Olmen vanuit de tent op de Olmense Markt. Een parkeerplaats gevonden op een open plek op een graspleintje naast het kanaal Dessel-Kwaadmechelen op de plaats waar de Polderstraat uitgeeft op het kanaal. Dat bleek de straat te zijn waar ik vroeger al wel eens parkeerde maar dan op het kruispunt met de Meerhoutsebaan aan de voet van de brug over het kanaal. Zo bleek nadien toen ik er met de wagen een rondje reed. Een weet voor later! Ik zag de auto van Jari staan, hij was al onderweg vermits hij nog andere plannen had op deze zondag en dus alleen zou rijden. Zelf had ik wat afgewacht omdat het bij het opstaan ’s morgens vroeg zeer hevig regende en ik niet bepaald zin had om in de gietende regen te vertrekken. Daarom was ik pas om 10.30 u ingeschreven en op pad. Ik was niet de laatste, want er zijn er mij achteraf toch nog heel wat voorbijgestoken.

    Het ging het dorp uit en de Schoolstraat in om zo de brug over het kanaal Dessel-Kwaadmechelen te kruisen op de Meerhoutsebaan. Ik meende dat we aan de overkant zouden hebben moeten oversteken en een smal paadje in rijden maar dat bleek niet zo. Het ging nog even gewoon rechtdoor, ook al was de aanduiding boven op de brug wat verwarrend vermits de bikers die op de terugweg waren daar vanaf het jaagpad naar boven op de brug kwamen en dienden over te steken. De pijlen aan de overkant waren dus voor de terugweg bedoeld. Op 2 km ging het een bos in en daar werd ik direct geconfronteerd met een wel zeer modderig pad. Drie jonge kerels haalden me in, van die magere gasten die geen gewicht mee te zeulen hebben en nog niet half zo oud waren als ik! Zij ploegden iets sneller door de modder!

    Ik kwam uit het bos tevoorschijn op het grondgebied van Meerhout waar ik eerst een stukje asfalt en dan een natte veldweg voor de wielen gepresenteerd kreeg! Op 4 km ging het opnieuw een nat bos in en werden we over een even natte veldweg naast de Grote Nete gestuurd. Het pad eindigde aan de watermolen van Meerhout waar de fietsroute ’t Geleeg passeert. Een geleeg is het geheel van gebouwen van een private boerderij. De fietsroute leidt langsheen een aantal historische hoeven. We passeerden de watermolen op 7 km van de start en op dit traject hadden me nog zes bikers ingehaald. We reden door een smal straatje, staken een straat over en troffen weer onverharde paden langsheen velden en stroken bos. Op 11 km reden we voorbij een bekende plek in de Volmolenweg, een zandweg te Meerhout, waar de Kempense Modelclub haar clubhuis en vliegveld voor miniatuurvliegtuigjes en helikopters heeft staan. Ik kreeg intussen nog zes bikers te zien en reed een tijd achter een vader en zijn zoontje die beiden hetzelfde fietspak droegen. Op 12,50 km kwam ik uit het bos tevoorschijn en kruiste de drukke Borgerhoutsendijk op het grondgebied van Mol.

    Aan de overkant reden we een smal paadje in waar ik meen ooit eens twee bikers met pech voortgeholpen te hebben. Er zijn toertochten die hier in de omgekeerde richting rijden. Via het paadje bereikten we de rode vaste route die deel uitmaakt van de Landduinenroute in Balen, Mol en Meerhout. In het begin kregen we hier enkele knappe uit de kluiten gewassen heuvels voor de wielen. Het plezier was van korte duur want de singletracks die volgden waren herschapen in modderpoelen. Het moet dus een groot deel van de voorbije nacht geregend hebben, want zo nat heb ik het hier nog niet vaak gezien. Bij droog weer is het hier knap rijden, maar dat was deze keer anders! Het was dabben geblazen tot 15,50 km op de nochtans mooi gelegen tracks. Om 11.40 u kreeg ik er even het gezelschap van nog een late biker. De ondergrond werd opnieuw droger en even verder bereikte ik het boomkapelletje aan de zitbanken op de rand van een grote zandvlakte in het gehucht Hulsen van Balen. Er ligt een mooi heuvelachtig pad omheen de zandvlakte maar dat wordt enkel benut door de toertocht vanuit Mol op 21 juli, een toertocht die vorig jaar helaas niet meer georganiseerd werd! We verlieten de Volsbergenbossen via het zandwegeltje Kopberg en reden rechtdoor Hulsen in over Greesveld en de Karrestraat, een veldweg die me opnieuw tot op de Borgerhoutsendijk voerde.

    Op het kruispunt met de Bremdoornstraat ter hoogte van het intussen gesloopte afgebrande huisje kwam de splitsing tussen de ritten van 26 km en van 32-46 km op 19 km van het vertrek. De korte route ging linea recta naar de bevoorrading in de Bremdoornstraat, de langere routes gingen rechtdoor over de Borgerhoutsendijk om deze ter hoogte van de goktent Magic Dice te kruisen. Aan de overkant ging het de Dasstraat in die na het passeren van enkele huizen overging in onverhard naar het bos toe. Vanaf daar kregen we tot 21 km een knap rondje over een deel van de rode vaste route en passeerden we enkele bekende heuveltjes onder dennenbomen. We kwamen weer uit het bos ter hoogte van een asfaltbaantje en dienden opnieuw de Borgerhoutsendijk te kruisen om recht tegenover de Bremdoornstraat in te rijden.

    Dieper in deze straat stond de bevoorrading op 22,50 km van het vertrek. Ik arriveerde er om 12.15 u. Het viertal mannen dat er voor zorgde was al in de weer met de afbraak van de tent, de zeilen flapperend in de wind, maar er was nog mondvoorraad en sportdrank beschikbaar. Partjes appel en appelsien en suikerwafels met en zonder chocolade om te eten. Kort even staan praten met die mensen. Er waren een vierhonderd deelnemers opgedaagd en daar waren zij gezien het slechte weer niet mistevreden over. Alles was wel laat op gang gekomen daardoor.

    Na de bevoorrading had ik pech. Aan de gekende singletrack rechts halverwege de straat stond geen pijl. Ook verderop geen pijlen meer. Teruggereden naar de stop om de weg te vragen. Nog eens geprobeerd, zonder succes. Ik vermoed dat de pijlen daar al opgehaald waren. Dat was dan toch snel, te meer omdat de mannen aan de stop gezegd hadden dat alles pas laat op gang was gekomen. Je zou dan toch denken dat men de pijlen langer gaat laten hangen! Blijkbaar niet. Weer naar de stopplaats gereden waar intussen de mensen klaar stonden om weg te rijden! Een van die mannen heeft me dan uitgelegd hoe ik kon rijden om de brug over het kanaal en de Olmense Markt weer te bereiken. Gereden zoals uitgelegd.

    In de Leemkuilstraat zag ik tegenliggende bikers rijden waaronder een moeder met zoon die ik al diverse keren op tochten heb ontmoet. Gevraagd of zij het parcours van de toertocht volgden. Dat was zo en zij hadden nog een vijf kilometer voor de boeg. Daarom rechtsomkeer gemaakt en vanaf daar opnieuw de pijlen gevolgd. Door het over en weer rijden was mijn aantal afgelegde kilometers op dat ogenblik opgelopen tot 30 km. Een asfaltweg door een woonwijk leidde naar een strook bos. Bospaden en singletracks voerden tot op de oever van het kanaal Dessel-Kwaadmechelen. 33 km. We dienden het asfalt jaagpad te volgen en aan het eerste wegeltje ging het rechtsaf en beneden aan de dijk linksaf om verder evenwijdig met het kanaal achter de dijk in de richting van Olmen te rijden. We bereikten de Oude Brugstraat en reden voorbij eethuis Herberg ’t Rustpunt in een straat die Sint-Anneke heet langsheen het kanaal. We dienden opnieuw het kanaal te kruisen via de brug waarlangs de toertocht vertrokken was. Een steil paadje leidde vanaf het bruggenhoofd weer naar beneden en via de andere kanaaloever bereikten we onmiddellijk terug de Olmense Markt. Vreemd was dat de auto van Jari er nog stond. Ik had natuurlijk een heel stuk van de tocht gemist, het deel van de rit via Mol-Gompel. Al bij al had ik toch nog 36,50 km op mijn tellertje staan en was tevreden van alsnog tot hier te zijn gekomen. Aan een hele zondag thuis zitten zou ik niks gehad hebben en het gemiste deel van de toertocht zal ik bij een volgende rit in deze streek nog wel eens voor de wielen krijgen.

    Er stonden nog enkele bikes in de bewaakte parking en in de tent zaten nog enkele bikers, waaronder de moeder met zoon en Bierbiker Theo die elkaar ook bleken te kennen. Allicht omdat het ook mensen zijn die net als ik bijna elk weekend diverse toertochten afschuimen! Nog een frisdrank gedronken tot iedereen huiswaarts keerde. Toen ik mijn fiets weer opgehaald had zag ik Jari van de bikewash terugkeren. Van hem vernam ik wel deel van de tocht ik gemist had. Thuisgekomen nog werk gehad om mijn fiets en schoenen weer proper te maken voor de volgende rit vermits alles onder de modder zat. Die rit was normaal voorzien voor de volgende dag, paasmaandag, in het Nederlandse Valkenswaard of eventueel in Zele, maar de nieuwe nachtelijke regen, de stormwind en de modderpoel die we vandaag ook al hadden moeten trotseren hebben ons doen besluiten van thuis te blijven. Helaas.

    Deze rit in Olmen is misschien niet de beste die men in deze streek kan rijden, ook al komen de meeste toertochten hier langsheen de Borgerhoutsendijk, door Heidehuizen en Gompel. Er komen nogal wat harde paden in voor, alhoewel dat deze keer omwille van de nattigheid van de vorige nacht wel anders was, maar het blijft altijd leuk rijden in deze streek. Hopelijk is het volgend jaar met Pasen beter weer en kan ik de volledige rit uitrijden! Ik had me toch geamuseerd en alles was beter dan thuis te blijven!

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    01-04-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Hilvarenbeek op 26-03-2016

    Toertocht (45-60 km) van RTC Hilvarenbeek te Hilvarenbeek op zaterdag 26-03-2016.

    Op paaszaterdag deelgenomen aan de tweede editie van de GPS-toertocht van RTC Hilvarenbeek in het Nederlandse Hilvarenbeek nabij Tilburg. We hadden pech. Jari verscheen een kwartier te laat op de carpoolparking omwille van de drukte aan de Kennedytunnel, veroorzaakt door de uittocht bij het begin van de paasvakantie en net voor Tilburg kwamen we in een file terecht omwille van een verkeersongeval op de snelweg. Daardoor waren we drie kwartier later aan de start dan verhoopt. Op zich geen erg, vermits we niet hoefden te vrezen voor reeds weggehaalde pijlen. In Nederland worden de pijlen namelijk altijd vrij vroeg weer opgehaald, maar vermits de toertocht met de GPS te rijden was waren er gewoon geen pijlen. Om 10.00 u waren we ingeschreven in het hotel-restaurant Brabant van Leeuwen en konden we vertrekken.

    Het ging het dorp uit en we kregen een eerste beeldhouwwerk van de lokale kunstenaar Hannes Verhoeven te zien. Vanaf de landelijke straat Hoog Spul kregen we enkele lastig te berijden grassporen voor de wielen. Lastig omwille van de zwaar aanzuigende ondergrond en de felle tegenwind. Na een eindje doorheen een open gebied gefietst te hebben bereikten we op 3 km de bossen in een uitloper van het landgoed De Utrecht. Tot 7 km kregen we daar mooie paadjes voorgeschoteld, soms over lage heuvels en afgewisseld met singletracks. Vanaf een kruispunt van brede zandwegen ging het verder over mooie en goed te berijden bospaden. Op 9,50 km kruisten we daarbij een asfalt bosfietspad. We reden nog een eindje door het bos en in de verte zagen we de typische gebouwen staan in het landgoed De Utrecht. Op 11,75 km reden we voorbij een grenspaal waarna we tot 14 km een knap dennenbos doorkruisten. Met indrukwekkende bomen en een scherpe dennengeur.

    We kwamen toe in de Tuldensedijk te Esbeek en reden enkele typische hoeven van het landgoed De Utrecht voorbij. In de verte zagen we het beeldhouwwerk “Verroeste pk’s” van de Esbeekse kunstenaar Hannes Verhoeven staan. Het beeldhouwwerk bestaat uit een paard, een ploeg en een boer. etHHDit en andere beelden van Hannes Verhoeven zijn gebaseerd op etsen van de Rotterdamse kunstenaar Andreas Schotel (1896 – 1984) die meer dan zestig jaar in Esbeek woonde. Hannes Verhoeven werd geboren in het jaar dat Andreas Schotel overleed! In Esbeek is er een museum aan Andreas Schotel gewijd en de beelden staan naast de gelijknamige wandelroute. Nog voor we het paard bereikten ging het rechtsaf het bos in en zagen we tussen de bomen door het ven Broekeling liggen. Even later zagen we het tweede beeldhouwwerk van Verhoeven staan, de “Baadster in Broekeling”. Drie poses van een naakte badende vrouw. We reden verder door De Utrecht en op 18 km passeerden we de oude brandtoren waar enkele gebouwen als een klein dorp omheen staan. Iets verderop kruisten we een baan. Tot 21 km was het vrij zwaar trappen over door boswerken gehavende paden waar grote plassen stonden.

    Van dan af voerde de tocht ons doorheen meer open gebied. Van 23 km tot 25 km reden we over een grasspoor langs de boorden van de Reusel, een waterloop ter breedte van een grote beek. Het was er zwaar rijden over de aanzuigende natte ondergrond. Via dit spoor bereikten we de Hoogemierdseweg aan de rand van de bebouwde kom van Lage Mierde (Reusel – De Mierden). We doorkruisten het schilderachtige Lage Mierde en reden langsheen mooie oude hoeven. Na de doortocht van het dorp ging het een grasspoor op waar we letterlijk veel tegenwind kregen. Thans reden we over overwegend veldwegen met op 28 km en 29 km de passage van twee stroken bos. We reden daar ook langsheen een grote visvijver.

    Op 30 km bereikten we een iets grotere baan, de Neterselsedijk, die ons een kilometer verder naar het dorp Netersel (Bladel) voerde. Op 32 km bereikten we de pauzeplaats op het terrein van een moderne hoeve. We hadden intussen al gemerkt dat de tocht ons in de andere richting voerde van deze van vorig jaar. De bevoorrading was wel op dezelfde plaats. Net zoals vorig jaar zullen we allicht ook de laatsten geweest zijn om er te passeren. Er waren vier mannen en een jongedame present, evenals de zwarte hond die net zoals vorige keer met zijn trouwe ogen om een stuk suikerwafel kwam bedelen! Een lief en rustig dier. Er waren bananen, suikerwafels en peperkoek om te eten, sportdrank en hete thee om te drinken! Tijdens de knabbel was er tijd voor een babbel met de mensen van de Rijwieltoerclub Hilvarenbeek. Om 12.40 u zijn we weer vertrokken.

    Na de stop voerde de rit ons tot 35 km over de Neterselse Heide met bos en over open gebied met zanderige wegeltjes. Een singletrack tussen de bomen voerde ons dan naar een bosfietspad. Dit leidde ons op 37 km langsheen een achter de bomen verborgen groot meer. Dat zal vermoedelijk Het Goor geweest zijn op de Neterselse Heide. Hier moet ergens een grote uitkijktoren staan, maar die kregen we niet te zien. We doken vanaf het fietspad opnieuw onverharde bospaden op en reden er tot 41 km in enkele lussen door een bosgebied dat doorsneden wordt door een grachtenstelsel. Een mix van paadjes en zandwegen werd er ons deel. De plek kwam me vertrouwd voor uit eerdere toertochten in deze streek. De lus eindigde op dezelfde plek als waar ze begonnen was.

    Op 41 km kwamen we opnieuw in open veld terecht en voerden zandwegen met hier en daar ferm natte plekken ons opnieuw in de richting van de bossen van De Utrecht. 42 km om 13.30 u. Vanaf 42,50 km leidde de rit over een oncomfortabel gehavend nat pad met slijk naast de Reusel. We kwamen in meer open gebied terecht en reden een hele tijd naast de Reusel over overwegend grassporen. Op 45 km passeerden we daarbij het dorp Baarschot (Hilvarenbeek). Daarna ging het nog gedurende een kilometer verder langsheen de Reusel. Op 46 km kwam er een korte onderbreking van het lange eerder eentonige traject langsheen deze waterloop. We doken er een strook bos in waar paadjes ons over enkele houten bruggetjes tot aan een visvijver voerden. 46,75 km. Vanaf de vijver voerden assenwegeltjes ons doorheen een wandelbos. Op 47 km kwamen we uit de strook bos tevoorschijn om opnieuw het paadje langsheen de Reusel op te zoeken, dit keer op het grondgebied van Dongen. Op 48 km kruisten we een grote drukke baan om aan de overkant nog even de Reusel te blijven volgen. Dan bogen we van de waterloop weg en kwam er een einde aan het 6 km lange traject langsheen deze beek. 48,50 km.

    Een beenharde veldweg met diepe tractorsporen die over het algemeen wel met enige moeite te omzeilen waren leidde ons tot de Diessenstraat en het landgoed De Hilver. We reden over een vrij nieuwe houten brug het natuurgebied in en doorkruisten het over een zandweg. Het betreft een nieuw open natuurgebied met waterpartijen, vijvers en moerassen waar vogels leven. Even verderop dienden we twee grote bizarre draaipoorten te openen en te sluiten! Op 50 km was er een wad of voorde, ik vermoed door de Reusel, waar een bord ons waarschuwde voor wisselende diepte! Het leek ons veiliger van de naastliggende brug te nemen. Alhoewel! De brug was niet meer dan een smalle metalen steunbalk waar langs weerszijden een leuning aan gelast was. We moesten onze fiets recht plaatsen op zijn achterwiel om er mee over de smalle balk te kunnen wandelen! Dat was op zich doenbaar, maar de felle wind had er vrij spel zodat uw fiets bijna uit uw handen werd geblazen! Ik was blij dat ik de overkant haalde zonder mijn fiets uit het water te hebben moeten gaan opvissen!

    Tot 56 km vervolgden we de tocht over smalle grassporen langsheen een beek. Rijdend in een open vlakte kregen we af te rekenen met veel wind. Twee keren dienden we nog eens zo’n smalle brug over te steken, een balk met leuningen. Deze keer waren ze korter! Daar eens twee andere techniek uitgeprobeerd. Ten eerste de fiets met de buis in één hand langs de buitenkant van de leuning gedragen en ten tweede de fiets aan Jari gegeven! Beide technieken garandeerden een veilige overtocht! Na verder het open landschap doorkruist te hebben, naderden we zo stilaan opnieuw de bewoonde wereld. We gebruikten een knappe moderne fietsbrug om de expresweg te kruisen via dewelke we met de wagen naar Hilvarenbeek waren gereden. Na een eindje door de bewoonde wereld langsheen een drukkere baan en door enkele smalle straatjes ging het nog even off-road door een strook bos en over een grasspoor. We arriveerden opnieuw in het dorp en pas om 15.30 u aan het hotel Brabant van Leeuwen met bijna 63 km op het tellertje. We hadden er duidelijk onze tijd voor genomen, maar waren onderweg geregeld gestopt en we zijn ook een aantal keren op onze stappen moeten terugkeren, zij het niet ver, om de juiste route weer op te gaan. Het parcours had er ook zwaar bij gelegen met een natte aanzuigende ondergrond en felle tegenwind. Jari vond deze tocht zwaarder dan degene die hij de zondag voordien vanuit het Vlaams-Brabantse Oud-Heverlee had gereden ondanks de vele hoogtemeters die je daar op uw brood krijgt, zeker aan de andere kant van de taalgrens. Tot zelfs onze schouders deden nu pijn van de geleverde inspanningen.

    Het voordeel van een hotel-restaurant als start- en aankomstplaats is dat je er iets kan eten na aankomst, wat we dan ook gedaan hebben. Na een inspanning smaakt een maaltijd altijd beter. Vorig jaar daagde er voor deze rit slechts 35 deelnemers op. Dit jaar waren het er met 89 al flink wat meer. Het eerste deel van de rit, de 20 km door de bossen en de overtocht van de Neterselse Heide, geniet onze voorkeur, het laatste deel, de 6 km grassporen langsheen de Reusel is eerder saai. De uitgepijlde toertocht van deze organiserende club in november gaat de andere richting uit en bijna integraal door de bossen van de landgoederen De Utrecht en Gorp en Roovert. Wie graag in de bossen rijdt en daardoor hier wat op zijn honger bleef zitten moet deze beslist eens komen rijden in deze mooie streek. Het gaat over de Bikse bos- en heidetocht (25-45-65 km) die op 30 oktober 2016 zijn dertigste editie viert! Het parcours lag er zwaar bij en mijn conditie bleek niet optimaal, maar wij hadden ons goed geamuseerd. Het weer viel ook beter mee dan voorspeld, fris maar zonnig. Er was nergens anders een toertocht, niet in Nederland en niet in België, dus de mannen van Hilvarenbeek hadden geen betere datum voor hun rit kunnen kiezen en wij waren tevreden dat we er weer bij waren.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.nl en in het gastenboek van RTC Hilvarenbeek!

    StrammerMax

    31-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Vorselaar op 20-03-2016

    Toertocht (15-25-35-45-63 km) van MTB Vorselaar te Vorselaar op zondag 20-03-2016.

    Op zaterdagavond deelgenomen aan de Lichtjestocht in het Nederlandse Esbeek. Al bij al lag ik nog op een redelijk uur in mijn bed, maar omdat ik op zondagochtend maar traag op gang kwam leek het me geen goed idee van zoals aanvankelijk gepland naar de toertocht in Oud-Heverlee te gaan. Mijn keuze viel dan op het meer nabije Vorselaar. Toegekomen aan de start ter hoogte van de sport- en voetbalvelden langs de Riemenstraat merkte ik dat ik hier al eerder was gestart, maar dat was vorig jaar in oktober voor de eerste editie van de Kardinaalstoertocht van de KWB. De parking stond al meer dan vol, dus ik werd afgeleid naar een naburige straat en vond een plekje in de Leeuweriklaan, een doodlopende straat in een woonwijk. Pas om 09.50 u was ik op pad.

    We doken zo goed als onmiddellijk vanaf het sportcentrum de achterliggende bossen in om via een singletrack het parkbos aan het kasteel van Vorselaar te bereiken. We passeerden het kasteel dat de aanblik biedt van een versterkte burcht en sloegen rechtsaf een brede harde zandweg in. We reden daar voorbij een gerenoveerde schuur, allicht behorend tot het kasteeldomein, en bereikten zo de drukke Dennenlaan via dewelke ik met de auto naar de start was gereden, komende uit de richting van Wechelderzande, Lille en Poederlee. Er reden toen nog groepen bikers voorbij. We dienden even het fietspad te volgen en sloegen dan linksaf een bospad in dat er naast een diepe beek loopt. Ik herkende de plek van tijdens de toertocht in oktober. De ietwat gehavende zandweg voerde tot een eerste splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km op 4 km van de start.

    Een veldweg voerde tot een volgende bos waar we konden genieten van zeer mooie bospaden en singletracks. Omstreeks 8 km troffen we daarbij twee uit de kluiten gewassen hoge heuvels op ons pad. We bereikten de straat Schrieken, een assenweg in Poederlee, en sloegen er linksaf het bos in. De plek was me bekend vanuit andere toertochten in de streek van Poederlee-Lille. Amusante paadjes leidden ons door het bos. Toen we opnieuw in meer open gebied kwamen bereikten we het kapelletje van Zittaart (Poederlee). Dat staat op een graspleintje op een kruispunt van enkele landelijke wegen. 11,80 km om 10.30 u. Al snel zaten we weer volop in de bossen van Poederlee met een korte onderbreking tijdens de doortocht van een villawijk op 13 km. Korte tijd later kwam er een tweede splitsing waar de rit van 25 km apart ging van de 35-45-63 km op 15 km van het vertrek. Die splitsing kwam na de oversteek van een baan waar de gekende mulle zandwegen in deze streek gelegen zijn die meestal ook opgenomen zijn in de toertochten vanuit Poederlee en Wechelderzande. Meerdere toertochten passeren hier en hebben er een splitsing. Twee jaar geleden had ik hier zware pech toen een scharnier, de verbinding tussen de achterdemper en het kader van mijn Turner Flux, doormidden brak. Dat onderdeel wordt niet meer gefabriceerd en dat betekende meteen het einde van het leven van deze fiets. De onderdelen ervan zijn recent overgeplaatst op een kader van Corratec, maar die fiets moet zijn maidentrip nog ondergaan! Twee jaar is de Turner ongebruikt aan de haak blijven hangen! Ik kreeg er twee Watjes te zien en even te spreken.

    Voor de langste ritten ging het de zandweg rechtsaf in. We kregen er het ongewenste gezelschap van enkele moto’s en quads die door het mulle zand scheurden en ons parcours om zeep hielpen door alles los te rijden! We reden vanaf hier over een winderige open vlakte en doorheen het mulle zand van de brede saaie veldwegen. Op de achtergrond in de verte het gebulder van de motoren op het racecircuit van Lille. Eens de lange zandwegen achter ons kwam er een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km op 17,50 km van het vertrek. Direct erna volgde op 18 km een volgende splitsing tussen de 45 km en de 63 km aan het kruispunt met een dreef. Even getwijfeld of ik het nog zou riskeren van de langste toer te volgen vermits het intussen al 11.00 u was. Omdat de vermoeidheid van een zware week met korte nachten nog in mijn lijf zat was het raadzamer van deze keer niet het onderste uit de kan te willen. Een groepje van drie reed de richting van de 45 km uit en dat gaf de doorslag om te besluiten dat het allicht ook voor mij de beste optie was. Omdat het nadien beter vlotte kreeg ik daar op een bepaald ogenblik spijt van, maar uiteindelijk begon de vermoeidheid toch echt toe te slaan zodat ik geen spijt hoefde te hebben van mijn keuze. Bijna 20 km extra betekenen voor mij al zeker vijf kwartier langer onderweg. Met het geluid van de crossmotoren op de achtergrond ging ik dus linksaf de 45 km uit.

    Na de splitsing ging het een bospad op en even verder zag ik bikers van rechts komen. Dat was de plek waar de deelnemers van de 63 km hun extra lus beëindigden. Meteen waren er weer meer bikers op het parcours. We bereikten een zone waar buitenhuizen in het bos staan en reden dan door een meer bewoonde wereld. Een zandpad en een asfaltbaantje voerden opnieuw tot het grondgebied van Vorselaar waar we toekwamen in de straat Pallaaraard. Op 24,50 km kwam de bevoorrading die opgesteld stond in een loods. Een drietal medewerkers (M/V) zorgden er voor sportdrank, wafels, partjes Leowafels, bananen, appelsienen en zelfs ananas! Ik was daar omstreeks 11.25 u in het gezelschap van nog een aantal andere bikers. Na de stop reden we het bos van de Lovenhoek in en bereikten we een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km aan de Kapel Lovenhoek op 26 km van het vertrek. Een zandweg en een bosfietspad voerden ons tot de Heirbaan in Pulle-Zandhoven. De rit werd vervolgd over een assenweg doorheen het bos tot aan het betonbaantje Pallaaraard waar er een splitsing was tussen de kidstoer-25 km en de 35-45-63 km op 29 km van de start.

    Kort na de splitsing dook het parcours opnieuw de bossen in en kregen we gedurende een hele tijd zeer leuke paden voor de wielen, afgewisseld met sporen en tracks. Hier en daar was de nattigheid van de voorbije natte periode nog niet volledig opgedroogd, maar de meeste modderplekken en plassen waren goed te ontwijken. De voorgangers hadden overal reeds een duidelijk spoor gebaand dat als een singletrack over de zijkanten van de paden liep. Het was hier knap rijden in een bosrijk gebied dat op een zeker moment aan een villawijk raakte. Tot maar liefst 35,50 km konden we heerlijk rijden in de bossen om uit te komen op een plaats aan de bosrand waar de onverharde straat Heikant in Pulle overgaat in de Pullesebaan te Vorselaar. Daar stonden enkele villa’s. Het ging dan verder doorheen de bossen over bredere wegen. Tot 38 km volgde nog een portie leuke paden en soms vrij woeste bossporen en singletracks met wat bochtenwerk en enkele heuveltjes. We bereikten de Vogelheide en nogmaals de Pallaaraard in Vorselaar. 12.35 u. Tot mijn vreugde kleurde de hemel blauw en brak de zon door. Het was helaas van korte duur en de hemel kleurde al snel weer grijs.

    Na een eindje door de bewoonde wereld ging het opnieuw een woest bos in voor een rondje bospaden waarna een zandweg ons op 41 km voorbij de Veertien Kapellekens voerde. Dit is een geheel van een grotere kapel met de eerste statie van de kruisweg, 13 pijlerkapelletjes en een Calvarieberg die de kruisweg uitbeelden. Eigenlijk staan er dus vijftien kapelletjes! We kunnen met vrij grote zekerheid stellen dat de kapellengroep ‘De Veertien Kapellekens’ werd opgericht in 1860 door landbouwer Petrus Verhaert, die medio 19e eeuw met een zeis in zijn been had gemaaid. Hij kreeg de raad om het gewonde been regelmatig in de beerput te hangen opdat het goed zou genezen. Tijdens het genezingsproces zou Petrus beloofd hebben dat – als hij zijn been zou mogen behouden – hij uit dankbaarheid voor zijn genezing een kruisweg zou (laten) bouwen. De stront moet blijkbaar heilzaam geweest zijn want de kruisweg is er gekomen! We reden verder over de brede zandweg om uit te komen op een plek waar de Molenbaan overgaat in de Vispluk in Vorselaar. We staken over en reden de IJzerestraat in, niet meer dan een brede bosweg. Aan de bosrand ging het linksaf een track op. Deze voerde ons door het bos dat naadloos overging in het kasteelpark van Vorselaar.

    We kregen er een leuk slingerpaadje voor de wielen dat ons naar het korte mountainbikeparcours in het park loodste. De toertocht maakte er gebruik van en ondanks het feit dat het parcours er wat gehavend bij komt te liggen, raakte ik overal probleemloos langs en over. Hopelijk doet de gemeente een inspanning om het geheel eens op te knappen en nieuwe touwen te spannen. De sportvelden bleken slechts op een boogscheut van het park te liggen en na de overtocht van een afgesloten grasplein, want we moesten twee keren een poortje passeren, eindigde de tocht waar hij begonnen was. Om 13.00 u kwam ik er toe met 45,50 km op het tellertje. Binnen nog een drankje genoten en daarmee een sandwich met ham doorgespoeld. De twee Watjes die de rit van 63 km gereden hadden nog zien toekomen. Voor mij een troost, want ik had wel wat spijt van niet de hele rit gereden te hebben, maar ik zou nog een eind later zijn gearriveerd! Buiten nog even staan praten met een man van de organiserende club die me al vaker op toertochten had zien rijden en blijkbaar afkomstig is uit dezelfde streek waar mijn thuisbasis is.

    Ik had genoten van deze mooie rit. Een pluspunt was dat ik veel meer bos had gekregen dan dat ik verwacht had. Het parcours bood veel afwisseling met brede boswegen, veldwegen, zandwegen en meer dan genoeg leuke singletracks. De afpijling was overal in orde, zelfs al hoorde ik bij de start bikers die op controle waren geweest zeggen dat er pijlen waren verhangen of weggenomen. Zij hadden dat weer in orde gebracht. Verzorgde bevoorrading en prima organisatie. Het was de eerste keer dat er een rit van 63 km werd aangeboden. Volgende keer proberen van wat vroeger te starten om dan de langste toer te rijden.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    24-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lichtjestocht te Esbeek op 19-03-2016

    Lichtjestocht (35 km) van MTB Esbeek te Esbeek op zaterdag 19-03-2016.

    Een startbewijs bemachtigen voor de lichtjestocht van MTB Esbeek is niet eenvoudig want op een halfuur tijd zijn die meestal al uitverkocht! Maar mensen zijn creatief, dus een bevriend mountainbiker uit Rillaar bij Aarschot bestelt altijd kaarten voor een hele groep, die krijgen voorrang, en contacteert dan de bikers die hij na andere nachtritten leerde kennen en waarvan hij weet dat ze meestal interesse hebben om mee te doen. Het klassieke startbewijs met streepjescode was deze keer vervangen door een stuurbordje. Dat was handiger bij de start, want het scannen van de codes vlotte niet al te best. Het nadeel is dat de plaatjes moeten opgestuurd worden terwijl het vroeger volstond van de streepjescode door te mailen. Bij mijn eerste deelname kreeg ik zo de code van een biker die verhinderd was en zijn startbewijs verkocht. Sindsdien heb ik geen enkele editie meer gemist. Ik had er deze keer anders weinig zin in na de uitgeregende editie van vorig jaar en had eigenlijk geen behoefte om te gaan nachtbraken! Goed dat een mens zich niet altijd laat leiden door de emoties van het moment, want het werd een schitterende editie. Iets minder voor Jari. Hij loopt al een tijd rond met een sluimerende griep en verkoudheid en kreeg onderweg last van hoofdpijn.

    Vorig jaar stonden we als eerste op de parkeerweide om het lange aanschuiven aan de start te vermijden, deze keer was er al volop drukte en stonden de bikers al tot buiten te wachten. De omgeving van de start was mooi versierd met grote witte watercontainers die voor de gelegenheid waren omgebouwd tot lampen die van kleur veranderden. Dat alleen al klaarstomen moet tijd gekost hebben! Vanaf 18.45 u werden de bikers in groepen en met een tussenpauze van tien minuten losgelaten op het parcours. Dat was ideaal, want daardoor bleef de drukte op de paden beperkt. Gedurende de eerste tien kilometer reden wij omzeggens alleen tot we door de na ons losgelaten golf werden ingehaald. Wij konden omstreeks 19.00 u vertrekken vanuit de bedrijfshal waar voor het podium een lage brug opgesteld was waar iedereen overheen moest. We reden dan door enkele straten aan de rand van het dorp waar mensen in de weer waren met het klaarzetten van vuurkorven, want heel Esbeek is solidair met deze manifestatie. De inwoners maken er een feest van en buren komen samen voor een drankje en een hapje buiten! Als ze al niet mee op de fiets zitten!

    Na 3 km doken we dan toch de bossen in vanaf een kasseiwegeltje en reden er over een zandpad, een soort crossparcours met grote bochten en mooi afgeronde heuvels. Een lichtslang van felle lampjes kronkelde er aldus doorheen het bos. Eens op een zandpad door de velden gekomen werd de groep uiteengetrokken, stoven de snellere bikers de duisternis in en hadden wij het pad zo goed als voor ons alleen! Op 5 km troffen we mooie singletracks over een aantal uit de kluiten gewassen heuvels en op 8 km reden we over de paadjes van een trimparcours. Met tussenin knappe amusante singletracks in het bos en tussen lage begroeiing en hier en daar wat keren en draaien. Tot 10 km konden we genieten van leuke singletracks waarbij enig bochtenwerk niet werd geschuwd. Toen we na deze portie smalle wegeltjes toekwamen op een breed zanderig bospad, werden we ingehaald door de na ons losgelaten groep. Die flitste ons zo voorbij waarna nog enkele groepjes en trager rijdende duo’s het pad met ons deelden. 19.45 u.

    Op 13 km passeerden we een huis waar overal lichtjes waren opgehangen en kruisten we een baan. Aan een omheining te zien vermoedde ik dat we in de buurt van het dierenpark De Beekse Bergen waren. We sloegen rechtsaf van de omheining weg dieper het bos in waar we gedurende ettelijke kilometers konden genieten van een knap stukje parcours met vele singletracks. Op 17 km bereikten we het safaripark zelf en reden er over de asfaltbaantjes die doorheen het domein lopen en waarover je met de auto rijdt wanneer je het park bezoekt. De wildebeesten zaten allicht binnen in hun kooien. Het ritje door het park was omzeggens een kilometer lang. 20.15 u. Na het verlaten van De Beekse Bergen reden we door iets meer bewoonde wereld en doorheen een meer open landschap. We bereikten een plantenkwekerij waar een zandpad was afgeboord met lampen die van kleur veranderden. Dat pad leidde naar een loods waarin de bevoorrading was ondergebracht. Je kon er soep en sportdrank drinken en eten van fruit, cake, wafels en koeken. Meer dan keuze genoeg! Er speelde een discobar en er waren veel bikers aanwezig terwijl het op het parcours zelf eigenlijk altijd vrij rustig was gebleven. Sommigen hadden lichtgevende attributen op hun helm gemonteerd. De pauze kwam op 22 km van het vertrek en wij waren daar omstreeks 20.30 u.

    Na de stop werden we op de proef gesteld bij het rijden over een eerder lastig nat grasspoor met een aanzuigende ondergrond. Het was er dus stevig trappen geblazen. Beslist vermoeiend. Eens dat spoor achter ons vervolgden we de rit over droge tot zelfs stoffige veldwegen. Na een natte maand was het een zegen om eindelijk eens wat droge paden onder de wielen te krijgen. Op 27 km reden we de poort van een privaat domein binnen, meer bepaald van het kasteelhotel Groenendael. We reden tot vlak voor het witte helverlichte kasteel, rond een vijver en over een zeer leuke singletrack die er voor de hotelgasten dienst deed als joggingparcours. Aldus toch een bordje dat er stond. Het smalle spoor slingerde zich tussen de bomen over een soort heuvelkam met enkele heuveltjes op en af. Tot 28,50 km konden we genieten van de gastvrijheid van hotel Groenendael. 21.15 u.

    Een nat en vermoeiend grasspoor en een zandweg stuurden ons in de richting van het dorp dat je in de verte kon zien liggen. Vanaf 31 km bereikten we de bewoonde wereld en leidde het parcours ons over de terreinen van enkele lokale bedrijven die hun zaak hadden opgesmukt met het nodige licht, muziek en te nemen hindernissen. We deden eerst een landbouwbedrijf aan, waar de contouren van de tractoren geaccentueerd werden door lichtslangen, gevolgd door een houthandel. We werden over een aangelegde zandheuvel gestuurd en door een grote loods. 33 km om 21.40 u. Een volgende houthandel was in bedrijf. Een heel andere wereld dan deze waarin ik werk! In de buurt van al die machines moet men geconcentreerd werken heb ik zo de indruk! De dieren in de koeienstal die we doorkruisten lieten zich door al de bikers niet storen tijdens hun maaltijd. De laatste doortocht was deze van een metaalbedrijf. We werden dan in de richting van het dorp gestuurd. Daar hadden de bewoners van verschillende straten voor feestverlichting gezorgd. Het knapste was de straat waar grote rasters aan de bomen waren bevestigd waarop met lichtslangen klavertjes vier waren uitgewerkt. Alles in dezelfde stijl en beter dan de kerstverlichting in sommige dorpen. Eigenlijk kwam je ogen tekort om tijdens het rijden alles te kunnen zien!

    Het schuimbad van vroeger was nu vervangen door een
    waterballonnenbad. Het had veel bekijks van de mensen die er samengetroept waren. Gelukkig voor ons hadden de voorgangers de ballons al aan flarden gereden, uitgezonderd degenen die zich langs de zijkanten hadden verzameld! Een verkeerslicht en nepspoorweg met treinwachter sloot het geheel af. We doken opnieuw de donkere nacht in en reden langsheen een bedrijventerrein naar een strook bos waarin een spoor was aangelegd dat zich in bochten tussen de bomen slingerde. Brandende fakkels zorgden er voor licht. Op een paadje naast een diepe gracht in de richting van de hoofdweg waren kleine lampjes aan de boomstammen bevestigd, gevoed door batterijen. Of hoe je met eenvoudige dingen iets sfeervol in elkaar kunt knutselen. Via de hoofdweg bereikten we om 22.00 u opnieuw de startplaats waar we met 38,50 km op het tellertje toekwamen. Daar was de après met fuif en muziek al volop losgebarsten, maar omdat wij nog een eind huiswaarts voor de boeg hadden zijn wij daar niet lang gebleven.

    Omdat de tocht niet in het landgoed De Utrecht mocht passeren zag het parcours er helemaal anders uit dan de vorige keren. Het was gewoon beter! Veel meer singletracks en leuke paadjes. Het feit dat het vorig jaar zo’n slecht weer was zal er ook wel wat mee te maken gehad hebben, maar ik had me bijzonder goed geamuseerd. Het had me wat moeite gekost om op een zaterdagavond mijn rustige warme stek te verlaten, maar het was meer dan de moeite waard geweest. De verdienste van de organisatie in Esbeek is dat men een ideale combinatie weet te maken van een echte mountainbike-nachttocht met een knap parcours, een fungedeelte met hindernissen en een dorpskermis met veel licht, leute en plezier. Het hele dorp leeft mee, komt er voor naar buiten en zet mee alles op poten. Dat alles moet veel tijd, energie en lange voorbereidingen meebrengen. Het feit dat de startbewijzen in een half uur de deur uit zijn bewijst dat het jaar na jaar goed bevonden wordt! Het initiatief van Esbeek vindt navolging in Baarle-Hertog-Nassau en in Dongen, beiden ook prima georganiseerd, maar Esbeek blijft nog altijd nummer één!

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    22-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Essen op 13-03-2016

    Toertocht (30-44 km) van Pek en Slik te Essen op zondag 13-03-2016.

    Op zondag vroeg uit bed komen is niet aangenaam maar de rode gloed in het oosten toonde dat het vandaag wel echt de moeite zou lonen. Na een reeks sombere weekends scheen deze keer eindelijk nog eens de zon, ook al was het redelijk koud. Traag op gang gekomen en me dus uiteindelijk moeten haasten om op het afgesproken tijdstip aan de start te zijn van de toertocht van Pek en Slik te Essen. Jari was dan toch later zodat ik al wat voorsprong kon nemen. Een parkeerplek toegewezen gekregen op het terrein van het bedrijf tegenover garage Akkermans en om 09.15 u was ik ingeschreven en op pad. De tocht leidde ons weg van de KMO-zone en voerde ons over asfalt- en veldwegen en via een korte droge singletrack door een strook bos naar de landelijke weg Schriek om op 3 km het gehucht Essen-Horendonk te bereiken. Daar kregen we al een eerste leuke stukje over een keihard aangereden spoor over een heuvelachtig terrein evenwijdig met de wandelweg – fietspad Turfvaartpad naast de Turfvaart, een smalle waterloop.

    Ter hoogte van een kapelletje ging het rechts en weer links om op 6 km de grens met het Nederlandse Rucphen te overschrijden. Daar liep een grote groep joggers over het asfaltbaantje. Vanaf de bosrand doken we de Turfvaartstraat in, een brede gehavende onverhard bosweg naast de Turfvaart. We reden dan door de bossen van het landgoed Visdonk in de richting van Roosendaal. Aan het kruispunt met de Boswachtersdreef ging het rechts en even verder weer rechts het bos in om in tegenovergesteld richting opnieuw naar de grens te rijden. Via dit woeste natte bospad bereikten we op 8,75 km de Muizendreef. We sloegen linksaf in deze onverharde bosweg. Na het kruisen van een baantje doken we een singletrack op die deel uitmaakt van de vaste route van Rucphen. Zoals vele tracks op deze vaste route was hij goed voorzien van wortels en putten. Hier word je altijd goed door elkaar geschud! We reden een eindje over de vaste route en kregen er eigenaardig genoeg nogal wat tegenliggers te zien. Mensen die op eigen houtje reden misschien.

    Op 9 km bereikten we Nederheide in Rucphen, het onverharde zanderige deel van deze weg. Het ging een nat pad van de vaste route door Visdonk in om weer toe te komen in Nederheide. Op het kruispunt met de Achtmaalsebaan, de weg van Achtmaal (Zundert) naar Roosendaal, stonden twee bevallige dames als seingever. Het ging linksaf en dan de baan over om de Postbaan in te rijden, een onverharde zandweg in de bossen. 13 km. Het ging al snel links een singletrack op die ons vanuit het bos ook even over een meer open strook van de Rucphense Heide voerde. Op 13,75 km kwam er midden in een dennenbos een splitsing tussen de ritten van 30 km en van 44 km. Het splitsingsbord was groot genoeg, je kon er niet naast kijken, tenzij er in het geval van Jari een meute bikers voor stilstond! 10.10 u. Gekozen voor de langst route. Een hobbelige singletrack voerde me door het bos. Aan het einde ervan ging deze door een diepe put en kwamen we uit in een open grasveld. We reden dan even over een asfaltbaantje en doken opnieuw het bos in over de rode vaste route van Roosendaal.

    We kregen een portie mooie, maar wel hobbelige singletracks voor de wielen terwijl we het dennenbos doorkruisten in de richting van de Posthoorn. Brede zandpaden met een aanzuigende ondergrond voerden ons dan door de Rucphense Bossen tot aan het kruispunt van Posthoorn en Keijtenburglaan. 17 km om 10.30 u. Vanaf hier ging het even over het asfalt van de Kromme Elleboog tot we opnieuw het bos in doken. Na enige tijd kwamen we toe op een bosfietspad dat zich over een aantal heuvels slingert en reden voorbij de toegang tot de camping De Posthoorn. 20 km. Als tegenliggers een moeder met een klein meisje dat zich zichtbaar amuseerde tijdens haar ritje over de heuvels. Eens het bos weer in reden we over het spoor achter de bonte beestenboel van het Dierenhoekje De Gele Berg. Vanaf daar reden we continu door de bossen met van 23 km tot 24,50 km een knap stukje op en af over enkele hoge heuvels en uit de kluiten gewassen wortels. Uitgerekend op deze plek kwam ik in een treintje bikers te hangen dus vroeg het van mij een extra inspanning om zeker overal over te geraken en alle wortels te trotseren. In ieder geval konden we hier genieten van een knap stukje parcours op en in de omgeving van de rode vaste route. Een pad slingerde zich met grote bochten door het bos en we kregen nog eens een typische singletrack vol bulten voor de wielen. Omstreeks 27 km reden we door “de geul”, een singletrack die als een holle weg diep in de grond is uitgesneden en waarin zich enkele haakse bochten bevinden.

    Na de geul volgde nog een singletrack met stevige bulten en putten en werden we in twee kleine lussen over enkele zandheuvels gejaagd. Pas op 28,75 km van het vertrek kwam de bevoorrading. Ik arriveerde er om 11.20 u en toen ik mijn fiets gestald had kwam ook Jari daar toe. De bevoorrading stond naar ik meen opgesteld op een open plekje in het bos aan het kruispunt van de Antwerpsebaan (een mooie naam voor een zandweg) en de Nederheidsebaan (asfalt). Er was nog redelijk wat beweging aan de stop. Je kon er eten van bananen, peperkoek, prinskoeken en alles doorspoelen met een beker soep of sportdrank.

    Na de pauze staken we over naar de Antwerpsebaan en aan het kruispunt met de Achtmaalsebaan, dezelfde van daarstraks maar het gedeelte dat hier dwars door de bossen loopt, ging het linksaf in de richting van de grens. De bossen langs de beide zijden van de weg zijn hier omheind en verboden natuurgebied. Een heel eind verder ging het rechtsaf het bosfietspad op dat er een haakse bocht naar links maakt. Ter hoogte van de Raaiberg (in België) troffen we de zogenaamde strontpaal die de grens markeert tussen het Nederlandse Schijf (Rucphen) en het Belgische Horendonk (Essen). Volgens de legende deden de douaniers hun behoeften achter deze grenspaal, eerder een grote kassei, vandaar de naam ervan. Aan de steen is ook de geschiedenis van de smokkelaar Klaveren Vrouwke verbonden. Die trachtte op alle mogelijke manieren de grenswacht te verschalken tijdens zijn activiteiten, onder mee door zich als vrouw te verkleden. Het werd uiteindelijk wel zijn dood! Tijdens de Eerste Wereldoorlog op 5 mei 1916 werd de legendarische smokkelaar Geert Schrauwen op 37-jarige leeftijd doodgeschoten. Omdat bij verschillende kaartspellen klaveren vrouw altijd troef was kreeg hij de schuilnaam Klaveren Vrouwke. Geert Schrauwen trok vaak vermomd als (zwangere) vrouw de grens over. Op 31 km passeerden wij de strontpaal en reden wij het grondgebied van Essen-Horendonk op.

    De tocht voerde ons vanaf de grens door de bossen van Essen-Horendonk over of in de buurt van de groene vaste route. Op 33,50 km passeerden we daarbij de plek die ik “het stort” gedoopt heb. Er ligt daar een grote met bomen begroeide langgerekte heuvel als een croissant omheen een strook bos. Aan de andere zijde staat een zitbank aan een recent aangeplant geboortebos. Ik vraag me af wat er onder die heuvelkam verborgen ligt. De strook bos erachter biedt een bizarre aanblik met enkele grote plassen stilstaand water en woeste begroeiing. De plek moet gelegen zijn tussen de grens en de straat Horendonk. Op 34 km kruisten we vanuit dit bizarre bos een baan. Te laat drong het tot me door dat één van de seingevers die er stonden Toine was, een biker van Pek en Slik die ik ooit ontmoet had tijdens een toertocht in Woensdrecht op een ijskoude winterochtend waarbij de mist in slierten over de open heide hing. Aan de overkant reden we een onverharde dreef in waar we enkele natte plekken dienden te ontwijken. Daarna kregen we een zeer genietbare strook bos voor de wielen, nog steeds in de buurt van de groene vaste route van Essen. Op 36,50 km kruisten we een baan en zetten we onze rit verder doorheen een knap bos met enkele uit de kluiten gewassen heuvels. Daar werden we om 12.10 u door een fotograaf van mtb-you in de lens gevangen.

    Op 38 km verschenen de eerste buitenhuizen en huizen in de bossen van Horendonk en reden we nog door onverharde dreven. Eens weer in open gebied sloegen we op 40,50 km de Sijzenlaan in, een onverharde veldweg. Een grasspoor leidde ons in de buurt van de windmolens naar een asfaltbaantje. Daarna reden we over de landelijke Venetiaanse Heide in een open verlaten niemandsland. De zandhopen van een geïmproviseerd crossparcours in de letterlijke schaduw van de windmolens liet men deze keer links liggen. Via de KMO-zone bereikten we opnieuw de plek van het vertrek met 43,50 km op het tellertje. Daar werd uw bike schoongespoten terwijl je kon genieten van een drankje en een pannenkoek die je tegen afgifte van uw inschrijvingsformuliertje kon bekomen.

    Het moet deze keer toch iets koude geweest zijn dan vorig jaar, want toen was het ook schitterend weer maar zat iedereen na afloop buiten in de zon terwijl het merendeel van de bikers nu in de grote loods zat. Na afloop zijn we nog wat wezen eten in het restuarant De Bosrust met grote speeltuin in Kleine Horendonk en we waren daar niet alleen! Thuis de bike nog eens onder handen genomen en alle spullen weer proper gemaakt voor de volgende rit. We hadden genoten van deze mooie toertocht die wel veel gebruik maakt van de vaste routes in Essen en Rucphen. De organisatie was prima verzorgd met een degelijke afpijling, bevoorrading, veel seingevers aan gevaarlijke oversteekplaatsen en een pannenkoek na afloop. Het prachtige weer deed bovendien zijn duit in het zakje en deed ons al uitkijken naar hopelijk een mooie lente en zomer. Meer hadden we niet nodig om er een mooie zondag van te maken.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    15-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Trier Classic te Kalmthout op 06-03-2016

    Toertocht (30-45 km) Van Trier Classic van WTC De Heidestoempers te Kalmthout op zondag 06-03-2016.

    Lang getwijfeld of ik die zondag zou kiezen voor Huldenberg, Leopoldsburg of Kalmthout. Allicht allemaal genietbare toertochten. Omwille van het slechte weer dat als gevolg heeft dat we toch al bijna een maand in natte omstandigheden rijden en geen zin hebbende om ver te rijden na een lange vermoeiende werkdag daags voordien gekozen voor Kalmthout, een klassieker die ik al meermaals gereden heb. Het vertrek was vanuit de garage Renault Van Trier aan de rand van een KMO-zone die dan volledig overspoeld wordt door geparkeerde wagens. Aan de start kwam ik Dennis van het clubje van Berendrecht tegen die met zijn koersfiets vanuit Deurne naar hier was afgezakt voor de wegrit. Geen zin in modder! Om 09.45 u was ik ingeschreven en op pad. Het terrein achter de garage lag er gehavend bij omwille van bouwwerken van een nieuw gedeelte. Een Heidestoemper die de richting van de inschrijving en de start aanwees stond er te koukleumen, maar dat kon het enthousiasme van deze vriendelijke man niet temperen. We vertrokken via de KMO-zone en de er achter gelegen autovrije Franse Weg die het bos induikt op de rand van een uitloper van het militair domein van Brasschaat.

    Op 2 km doken we linksaf het bos in via een brede zandweg en konden we rijden over singletracks en bospaden in het militair domein. Het lag er bij momenten nat bij maar de grote plassen konden goed ontweken worden. Van 5 km tot 7 km werden we geconfronteerd met een wel zeer modderig stuk bos over een pad dat min of meer evenwijdig loopt met de Essensteenweg waarlangs de tocht vroeger vertrok. We kwamen vanuit een natte strook gras tot op een betonbaan in een uitloper van het vliegveld van het Kamp van Brasschaat. Veel militair vliegverkeer is hier niet meer, ik denk zelfs helemaal niets meer, en van de start- en landingsbanen wordt gebruik gemaakt door sportvliegtuigen van een aeroclub. 7 km om 10.20 u. Een aantal bikers stond er te wachten op maten die meer tijd nodig hadden om door de modder te ploegen.

    We dienden door een droge beek te rijden waarna een spoor ons deed toekomen op de Essensteenweg in Brasschaat. We reden een eindje over het fietspad langsheen deze grote baan, allicht omdat de off-road ernaast er te nat bij lag. Uiteindelijk doken we toch een singletrack in die ons tot op het grote kruispunt met de Bredabaan in Maria-Ter-Heide bracht. Deze wijk van Brasschaat stond vroeger bekend als Polygoon, dat is de benaming van een militair schietveld. Op de plaats waar we stonden raken namelijk het zogenaamde Klein Schietveld (richting Kapellen en Kalmthout) en het Groot Schietveld (richting Gooreind en Wuustwezel) elkaar. Op deze strategische plek waar ook enkele grote verkeerswegen elkaar kruisen was de splitsing tussen de ritten van 30 km en van 45 km. Op 9,75 km van de start. Van de groep bikers die er voor het rode licht stonden te wachten was ik de enige die de richting van de 45 km uit ging. Ik diende daarvoor de Sint-Jobsteenweg te kruisen en dook er aan de overkant het Groot Schietveld in. De bareel stond voor de gelegenheid open, want anders kom je er niet in. Alhoewel ik denk dat er verderop plekken genoeg zijn waar je er zonder veel moeite in kan komen Ik vermoed dat hier geen militaire activiteit meer is. De kazernegebouwen langsheen de Sint-Jobsteenweg werden allemaal verkocht aan bedrijven. 10.30 u.

    Tot 11,80 km reed ik in de richting van Gooreind (Wuustwezel) over de lange en eerder saaie veldweg op de rand van het Kamp van Brasschaat. Links van mij de villa’s in de strook bos tussen de Bredabaan en het Kamp en rechts van mij de desolate vlakte van het Schietveld en enkele grote waterpartijen. Aan de eerste grote kruising ging het rechtsaf een brede assenweg op in het militair domein. Links in de verte zag ik een straat doodlopen op het militaire domein, dat moet een zijstraat van de Bredabaan in Gooreind geweest zijn. Hier kan je blijkbaar zonder problemen het gebied in, want er liep een jogger rond. Aan een bareel ter hoogte van een beek en een verfomfaaid bord met landkaart ging het rechtsaf een volgende assenweg in.

    Even verder kon ik me oriënteren want reed ik over een pad een eind achter de hoeve met torentje die langsheen de Brechtsebaan – Brasschaatbaan staat, de weg van Brasschaat naar Brecht-Overbroek. Daar waar er een verlaten betonbaan opdook dienden we links aan te houden naar een singletrack toe die er bij aanvang goed droog bij lag maar naar het einde toe toch enkele natte plekken vertoonde! Aan het einde ervan ging het linksaf om uit te komen op de Brasschaatbaan tegenover het poorthuisje van het domein waarop het spookkasteel staat. Helaas werd er dit keer niet over het domein gefietst en kregen we het vervallen Hof van Nottebohm niet te zien! Geen toestemming meer gekregen? Het zou wel eens kunnen dat de eigenaars niet meer gediend zijn met pottenkijkers sinds dat het gebouw ontdekt is door een Amerikaanse filmregisseur die er een decor voor een film in zag en het kasteel na liet bouwen. Het is een gedroomde plek voor urban exploring (fotograferen van verlaten gebouwen). Maar de belangstelling voor deze plek heeft allicht als gevolg gehad dat we er niet meer mogen komen! Wie het bizarre spookkasteel niet kent kan het zien in dit filmpje.

    We reden de toegangspoort tot het Hof van Nottebohm dus gewoon voorbij en volgden de Brechtsebaan tot aan de onverharde Bergsebaan die we rechtsaf in sloegen op de grens tussen Brecht en Brasschaat. 15,50 km. Ondanks mijn mening dat het Kamp van Brasschaat niet meer in gebruik is meende ik de explosies van schietoefeningen te horen! 11.00 u. Het ging een hele tijd gewoon rechtdoor in de Bergsebaan door een niemandsland zonder bewoning en eens in meer open terrein zag ik rechts van mij in de verte het verkeer op de Sint-Jobsteenweg. We kwamen uit in de Miksebaan op 18,75 km, staken de Sint-Jobsteenweg over om daar de bossen aan het domein De Mik in te gaan. Het domein in Brasschaat staat al een aantal jaren te koop. Geen sterveling die daarin zijn geld wil investeren. Vanaf deze kant van de Miksebaan sloegen we rechtsaf een assenweg door het bos in zoals we ze kennen van aan de boorden van de antitankgracht. We reden op een bospad achter de terreinen van het Sanatorium De Mik waar ik ooit eens tijdens een toertocht gepasseerd ben, wie weet een eerdere editie van deze tocht. Grote gebouwen in gele baksteen. Via dat bospad bereikten we het zeer slijkerige pad naast de antitankgracht om het via het houten bruggetje verderop te kruisen.

    Vanaf de straat Kleine Mik bereikten we de E10-plas naast de E19 die vroeger E10 heette en ontstond door zandwinning ten behoeve van de aanleg van de snelweg in mijn kindertijd! Vanaf de door eenden ingepalmde oever reden we over het leuke van putten en wortels voorziene zandpad langsheen de vijver om dan linksaf een bospad in te rijden en weer op de oever van de antitankgracht uit te komen nabij het bruggetje. Na een ritje doorheen het bos bereikte ik de statige dreven van Brasschaat om via de Kerkedreef naar Maria-Ter-Heide te bollen alwaar de bevoorrading opgesteld stond. Op 23 km van het vertrek om 11.30 u. Ik kwam er net op tijd toe want we werden op dat ogenblik getrakteerd op een fikse hagelbui waardoor het parcours alleen maar nog natter werd! Een luidruchtige Heidestoemper prees zijn waren aan, ook aan andere voorbijgangers. We konden er eten van bananen, frangipanegebakjes en drinken van sportdrank en bouillon. Er kwamen nog steeds groepjes bikers toe, maar de grote meute was intussen al lang gepasseerd.

    Na de stop kruisten we de Bredabaan en reden we de bosrijke wijk in waar grote oude woningen staan waarin destijds de militaire oversten van het Kamp van Brasschaat gehuisvest waren. Soms bijna kleine kasteeltjes. We bereikten opnieuw de antitankgracht ter hoogte van de Garçondreef die doodloopt op het militair domein. Langsheen de gracht rijdend kruisten we Weversbos en Mishagen om zo de omgeving van het Fort van Brasschaat te bereiken. Vier Nederlanders misten een pijl en reden rechtdoor een straat in, in plaats van de gracht te blijven volgen. Ik heb nog geroepen, maar ze waren al te ver af! Het heeft een hele tijd geduurd eer ze mij weer inhaalden. Na een korte singletrack reden we voorbij het Fort alwaar het pad gehavend was na vermoedelijke boswerken. Even verder kruisten we de antitankgracht nabij één van de statige villa’s, lees kleine kastelen, van de Sionkloosterlaan, de woonplaats van de superrijken. Aan de overkant reden we het Klein Schietveld op over een mooi pad. Vanaf deze plek reden we een knap rondje over het Klein Schietveld waarbij we op 27 km het door lokale bikers gekende bizarre vervallen monument passeerden, maar waarvan weinigen de betekenis kennen. Het is er knap rijden over het heuvelachtig terrein rondom. Het betreft het Monument van de Cavalerieschool ter herinnering aan de dood van acht jonge officieren bij een accidentele ontploffing van munitie tijdens een oefening in 1937. Het monument dateert van 1938 en dat is er aan te zien, ook al werd het in de loop der tijden al een tweetak keren gerestaureerd. Eén van de officieren woonde in Ekeren en daar is een straat naar hem vernoemd, de Frans Standaertlei. Wie meer wil weten over die noodlottige dag in februari 1937 kan hier klikken. Volgend jaar zal het dus tachtig jaar geleden zijn dat deze mensen hier stierven! Misschien een gelegenheid om het monument eens een opknapbeurt te geven!

    Ik hoorde een biker achter mij tegen zijn maat zeggen dat hij hier de toeristische route ging volgen om een steile klim naast het monument te vermijden! Het paadje slingerde dan met enkele leuke bochtjes over enkele kleine hoogteverschillen. Na enige tijd bereikte ik in het zog van een traag rijdende biker de brede betonbaan die langsheen het militair vliegveld loopt en in Lichtvliegwezenlaan omgedoopt werd. De controletoren staat er leeg en verlaten bij, het verval is reeds goed merkbaar en het gebouw ernaast is omgedoopt tot een restaurant. 28,50 km om 12.00 u.

    Aan de parking op de laadkade naast de restanten van een militaire spoorlijn ter beveiliging van de Fortengordel om Antwerpen kwam een splitsing tussen de 30 km en de 45 km. De lange tocht dook linksaf naast de spoorweg het natte bos in. Hier ligt de ondergrond er bijna altijd nat bij. Er is een toertocht die hier zelfs een bordje “welkom in de hel” plaatst. Alhoewel het al bij al nog meevalt! Het is er wel avontuurlijk rijden, soms over brede destijds door tanks gehavende paden waar zich smalle tracks op ontwikkeld hebben. We konden er genieten van een rondje over het Kleine Schietveld. Het lag er nat, maar het is hier al erger geweest met singletracks die toen in beken waren herschapen! Op 32,75 km passeerde een track enkele in de bossen gelegen villa’s in een uithoek van de gemeente Kapellen, grenzend aan het Klein Schietveld. Zo de villa met klokkentorentje op de hoek van de Feniksdreef en Hazelaardreef. We reden nog een genietbaar rondje over meer open terrein en voorbij het weerstation met meetapparatuur. Nog steeds werd ik af en toe ingehaald door andere bikers. Op 35 km eindigde het rondje schietveld in de bosrijke Kolibriedreef te Kapellen en bereikten we onmiddellijk de grens met Kalmthout in de Esdoornlaan. Ook hier statige villa’s van mensen met geld. Vanaf 35,50 km ging het nog even een strook bos in op de boorden van het militair domein waar we een laatste keer op de proef werden gesteld voor een confrontatie met modder en een oververzadigde ondergrond.

    Het natte pad eindigde op het asfalt fietspad van de Franse Weg waar twee van de Nederlanders die daarstraks de pijl gemist hadden even halt hadden gehouden om te drinken en te knabbelen aan een reep. In hun zog kwam ik weer toe in de KMO-zone waar de bikewash was opgesteld op het terrein van de gemeentelijke werkplaatsen. Drie Heidestoempers gingen daar de vuile bikes te lijf met overvloedig water. Allicht omwille van het niet kunnen rijden over het domein Nottebohm kwam ik niet aan de beloofde 45 km. Maar met 40 km was het omwille van de natte weersomstandigheden zwaar genoeg geweest. In de werkplaats van de garage nog een hotdog doorgespoeld met een drankje. Aan de bonnetjesverkoop zat dezelfde dame van alle jaren. Thuis mijn fiets en vooral schoenen nog een poetsbeurt gegeven. Ze waren na de vorige twee ritten al bijna zo goed als versleten, dus deze keer was ik wel verplicht van de remblokjes achteraan te vervangen vermits het veertje al naar buiten puilde. Compleet afgesleten! Ik had me geamuseerd en het had me plezier gedaan van een aantal plekken nog eens te zien te krijgen. Het is ook leuk dat ik al deze plaatsen meer en beter weet te situeren terwijl ik er vroeger niet het minste benul van had waar ik me bevond! Het verrassingseffect verdwijnt daardoor natuurlijk wel meer. Intussen is het ook maart geworden en komen de laatste tochten in de eigen streek in het vizier…

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    10-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Essen-Wildert op 28-02-2016

    Toertocht (28-35-42 km) van WTC ’t Pedalleke te Essen-Wildert op zondag 28-02-2016.

    Op de zondag dat vele bikers naar de drukbezochte toertocht te Mol-Wezel trekken is er ook ander moois te beleven. Zo reed ik bijna traditiegetrouw de toertocht in Essen-Wildert. Alleen al de oude nostalgische zaal achter het café De Volksvriend waaruit de tocht vertrekt is al een goede reden om naar daar te gaan! Uit ervaring weer ik dat een parkeerplek vinden dicht bij de start bijna onmogelijk is, dus op enkele honderden meters van de startplaats een zijstraat ingeslagen en een plaatsje gezocht in een straat van een rustige woonwijk. Me ingeschreven in de zaal en pas om 10.00 u was ik op pad. Alleen, Jari was ziek. We verlieten het centrum en ik kwam al direct voor een gesloten spooroverweg te staan om de sneltrein vanuit Nederland te laten passeren. In de Steenovenstraat ging het rechtsaf en na een smal straatje weer rechtsaf in een straat die langsheen de rand van de Wildertse Duintjes gelegen is. Op 1,50 km doken we dit bosgebied in dat vlak bij het stationnetje van Wildert gelegen is. Tot 3 km konden we er genieten van amusante singletracks op en af enkele heuveltjes.

    Na het verlaten van de Wildertse Duintjes zetten we onze weg verder door het bos in de onverharde Begoniastraat met aan onze linkerhand in het groen verstopte chalets en aan de rechterkant nog steeds de Wildertse Duintjes. Waar nog leuke paadjes bleken te liggen die niet werden bereden, maar allicht wel kunnen benut worden tijdens een private rit in je eentje. We reden verder door de onverharde Mezenstraat en kregen een veldweg op de rand tussen bos en velden voor de wielen. Aan de rand van de bewoonde wereld stond een seingever te koukleumen ter hoogte van een kalm rondpunt. We reden er op 5 km linksaf het betonnen fietspad op dat er door de velden loopt vanaf Essen-Heikant in de richting van het Essens College, voluit het College van het Eucharistisch Hart. Hoe bedenkt men het! We reden de grote school op enkele honderden meters voorbij en zoals steeds wapperden er vlaggen van de veldloop der Noorderkempen waarvan de organisatie altijd blijkt samen te vallen met deze toertocht.

    Vanaf het college volgden enkele natte veldwegen, alhoewel ik het er hier al veel natter bij heb weten liggen, zo onder anderen de Karnemelkstraat. Deze smalle trage wegel naast een bos bracht ons naar de Wolfsheuvel en de Verbindingsstraat. 8,75 km. Vanaf de Hoeve Nelen leidde een veldweg naar de Moerkantsebaan tot vlak tegen de Nederlandse grens. 10 km. Een zeer natte veldweg met enkele haakse bochten (te zien op Google-Maps) en die naar het einde toe gehavend was door diepe tractorsporen leidde naar een asfaltbaantje waar we op 11,85 km de grens tussen België en Nederland overschreden ter hoogte van een in een weide staande grenspaal. Vanaf de Vleetweg ging het de Hollandsedreef in, een chique naam voor een natte veldweg met plassen. We kwamen toe in de Moerkantsebaan, niet dezelfde van daarnet, maar gelegen in het Nederlandse Huijbergen, en reden naar het kruispunt van de Weg naar Wouw en de Moerkantsebaan, weer een andere om het verhaal nog ingewikkelder te maken. Deze laatste is de grote rustige baan die van Huijbergen naar Bergen-op-Zoom voert en dwars door knappe bossen loopt. Toen ik er even halt hield schrok ik me rot door een plots passerende overdekte ligfiets die er uitzag als een raket!

    We reden de Weg naar Wouw op in de richting van Huijbergen en sloegen al snel rechtsaf de Walsestraat in. Daar troffen we een eerste splitsing tussen de ritten van 28 km en van 35-45 km op 14,50 km van het vertrek. 11.00 u. Waar de Walsestraat het bos in duikt ging het rechtsaf een bospad in, een knap pad dat me over enkele heuveltjes voerde. Op 15 km passeerde ik het eenzame huis met de paardenweide. Het witte paard dat veertien dagen geleden zowel mijn regenjasje als fietszadel aan een eetbaarheidstest onderwierp had deze keer geen interesse voor mijn passage. Ik passeerde het asfaltbaantje dat in de bossen van de Kooiheide loopt en reed er op 16,50 km in de richting van de Nootjesberg. We reden de singletrack op die vanaf het asfaltbaantje naar de Nootjesberg leidt, hij lag er nat en wat gehavend bij, maar reden de twee aanlopen tot de Nootjesberg zelf gewoon voorbij! We kwamen terug uit in de Overbergseweg ter hoogte van de enkele huisjes die daar staan en reden in de richting van de hoeve ’t Overberg op de hoek met de Weg naar Wouw. Het is een aanrader voor wie de kleinste afstand kiest van deze niet al te lange lus toch mee te rijden en zo te kunnen genieten van de mooie strook bos rond de Nootjesberg. Want deze tocht rijdt er gewoon omheen!

    Seingevers beveiligden de oversteek naar de Buurtweg vanaf dewelke je aan de rechterhand de zanderige flank van de Tiestenberg zag liggen. Eens daar voorbij sloegen we het veldpad rechtsaf in maar ook de Tiestenberg zelf bleef onaangeroerd. We kwamen toe in de Hollandseweg, linksaf en direct weer rechtsaf het mooie paadje in dat op de bosrand langsheen de Pilberg voert om zo toe te komen in het Vijverstraatje. Ook de Pilberg bleef onbenut. Het bizarre minpunt van deze toertocht blijft elk jaar het feit dat men langs de drie zandheuvels van Huijbergen rijdt in plaats van er over. De Tiestenberg kan men gemakkelijk mee in het parcours opnemen door in plaats van over te steken naar de Buurtweg honderd meter terug te rijden in de richting van Huijbergen en daar het bos in te rijden recht naar de track over de Tiestenberg! We reden dan door het Vijverstraatje tot aan het groene poortje van de Heilige Teresia op de rand van de woonkern van Huijbergen en via de Staartsestraat in de richting van de manege De Wolfshoek. Dan de Kalmthoutsebaan in en net voor de grens met België stond zoals steeds de bevoorrading opgesteld op 20 km van het vertrek. De bevoorradingstent was zo opgesteld dat de drie mensen die voor alles zorgden uit de wind stonden. Het menu was even klassiek als het parcours met lekker hete soep, een suikerwafel en sportdrank. Meer hoefde het voor deze rit ook niet te zijn en er werd slechts drie euro inschrijving gevraagd! Aan de stop even staan praten met Jos K. Het was zijn eerste rit na enkele weken inactiviteit, zo ook voor zijn echtgenote die onderweg was voor de korte toer. Ook zij hadden gekozen voor Wildert in plaats van Balen-Wezel. Als je naar daar gaat ben je inderdaad bijna moreel verplicht om de rit van 74 km te rijden, aldus Jos! 11.15 u.

    Na de stop overschreden we opnieuw de grens met België en sloegen we rechtsaf de Grotendriesstraat in die recht naar een bos toe loopt. Aan de toegang tot het bos was er een splitsing tussen de ritten van 28-35 km en van 45 km op 20,80 km van de start. We doken er de bossen van de Kalmthoutse Heide in maar overschreden direct weer de grens voor een zeer mooi rondje over de paden, door de stroken bos en de meer open gebieden die deel uitmaken van de Staartse Heide. Op 24 km reed ik daarbij voorbij de ingang van de camping Staartse Duinen en reden we over de lange zandweg van Huijbergen weg in de richting van de Groote Meer. Daarbij passeerde ik de groene poort in het midden van nergens waar we tijdens de toertocht vanaf de vliegbasis van Woensdrecht twee weken eerder ook gepasseerd waren. Ze staat in het bos aan de rand van een open vlakte van de Staartse Heide. Even verder linksaf een zandpad in, links aanhouden en rechts een smalle singletrack in tussen de rododendrons. Vanaf hier konden we rijden over een knappe lange singletrack door de bossen tot aan de grens met de Kalmthoutse Heide, ergens midden in de bossen op 27,50 km. Ik kreeg er het gezelschap van enkele paardenkoetsen en vrouwen te paard. Het moet ergens in de omgeving van het ven Groote Meer geweest zijn. Even verder kwam uit een zijweg links een kind gereden en in de verte volgde nog de vader met de bike. Ik zag in de zijweg ook een pijl hangen. Het was de plek waar alle afstanden weer samen kwamen. Naderhand volgde nog een knap stuk parcours met bospaadjes tot we uitkwamen op een winderige open vlakte. 29,75 km om 12.15 u.

    Een winderige veldweg voerde tot een splitsing tussen de 28 km en de 35-45 km in Kalmthout-Hoek, een door de heide van het centrum van de gemeente afgesneden gehucht in een godverlaten streek. De splitsing kwam op 30,50 km van het vertrek. Er waren nog steeds bikers onderweg. De kortste toer ging richting Kalmthout-Hoek en Essen-Hoek en allicht zo direct naar Essen-Wildert en de langste ritten sloegen rechtsaf de Verbindingsstraat in. Dit is de lange verkeersvrije asfaltbaan door het meest bekende deel van de Kalmthoutse Heide dat op 25 en 26 mei 2011 helaas door een grote brand werd verwoest. Zelfs de dieren uit de manege Wolfshoek werden toen uit veiligheid geëvacueerd. Na de kap van de verbrande bomen ligt de heide er nog steeds kaal en troosteloos bij. De brand woedde rechts van de Verbindingsstraat, links ervan liggen de bossen om het Stappersven die tot voor kort private eigendom waren van de laatst overlevende dochter van de steenrijke familie Carlier, oprichters van de oliemaatschappij Petrofina, thans Total. Na haar dood liet Marie-Antoinette haar fortuin na aan enkele privépersonen en de Koning Boudwijnstichting. Een intussen overleden collega uit Essen-Hoek wiens moeder uit Wouw afkomstig was, wist me ooit eens te vertellen over een steenrijke familie wiens kinderen onder begeleiding van een bodyguard naar school gingen uit vrees voor kidnapping! Zij bezaten grote lappen grond in België en in Nederland. Vreemd was dat aan de linkerzijde ook een echte kaalslag bezig was die niets meer met de brand te maken had!

    Het ritje over de Verbindingsstraat duurde van 30,50 km tot 34 km tot ik toekwam op het kruispunt met de Kastanjedreef op de rand van de bewoonde wereld van Kalmthout. Veel wandelaars en wielertoeristen! Het ging linksaf het bos in om in de richting van het Stappersven te rijden. Een groot bord verklaarde de grote kapwerkzaamheden. Dit gebied van De Boterbergen was tot in 2009 privaat bezit tot Natuurpunt het kon verwerven. De kapwerkzaamheden hebben tot doel de overwoekerende uitheemse Vogelkers te verwijderen en de waterhuishouding van de er aanwezige vennen te herstellen in het gebied van de Steertse Heide, de Groote Meer en de Nolse Duinen. Dit alles in het grenspark De Zoom – Kalmthoutse Heide op de grens tussen België en Nederland. Het Kasteel Boterberg en de bijgebouwen die in dit domein liggen werden verkocht aan zeven gezinnen die het geheel ombouwen tot een woonproject zonder het uitzicht van de gebouwen te wijzigen.

    In het brede bospad kreeg ik redelijk wat wandelaars als tegenliggers. Na twee bochten en vlak naast het Stappersven ging het rechtsaf een natte gehavende dreef in die naast een brede gracht liep (Nolsebaan en Huijbergsebaan volgens Google-Maps). Na een afslag naar links kwam ik voorbij de verlaten maar in goede staat verkerende jachthut, allicht vroeger behorende tot het domein Carlier en thans een lokaal van Natuurpunt. Daar ging het rechtsaf in de richting van het College van Essen en kruiste ik de Huijbergsebaan. Ik bereikte opnieuw de bewoonde wereld van Essen-Hoek en reed de Nolsebaan – Velodreef in. 37,50 km om 12.45 u. Via verharde en onverharde wegen tussen de (meestal permanent bewoonde) buitenhuizen bereikte ik de Platanendreef aan de rand van de Wildertse Duintjes. Samen met nog een late biker ging het daar op 39 km een singletrack in en konden we als afsluiter nog genieten van een aantal leuke singletracks in dit knappe stukje bos. Via de Steenovenstraat kruisten we de grote weg van Kalmthout naar Essen en de spoorweg om via de Sint-Jansstraat opnieuw de nostalgieke feestzaal te bereiken. Exact om 13.00 u na 42 km.

    De bikewash was nog operationeel en uw fiets werd er vakkundig door twee mannen weer proper gespoten. Bij gebrek aan bewaakte fietsparking mijn vehikel vastgeklonken aan een nadarhekken en in de zaal nog een drankje genoten. Daar zaten nog redelijk wat mensen, maar terwijl ik nog zat uit te blazen liep de zaal zo langzamerhand leeg. Ondanks het feit dat deze toertocht letterlijk omheen de bergen in Huijbergen fietst blijf ik het een amusante tocht vinden met redelijk wat afwisseling: de start doorheen overwegend velden, in de bossen van Huijbergen en de Staartse Heide, weer terug over de Kalmthoutse Heide en de leuke intro en exit in de Wildertse Duintjes. Kleinschalig vanuit een klein gehuchtje tegen de landsgrens. Mede dank zij het mooie zonnige weer en de gedachte dat de meest dringende taken voor mijn werk de afgelopen week rond waren, tevreden weer naar huis.

    Voor wie er interesse voor heeft volgende links met wetenswaardigheden over de streek:

    Carlier (stichters van Petrofina en voormalige eigenaars van kasteel Boterberg)

    Kasteel Boterberg omgevormd tot woningen

    Life Project Helvex (beheersplan De Boterbergen, Steertse Heide, Groote Meer en Nolse Duinen)

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    03-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    02-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Lichtaart op 21-02-2016

    Toertocht (15-25-35-48 km) van MTB Team De Jachthoorn te Lichtaart op zondag 21-02-2016.

    Ik bereikte de start van de toertocht van MTB Team De Jachthoorn in Lichtaart anders dan voordien en kon me op enkele honderden meters van de start parkeren achter een rij wagens in de berm langs de kant van de weg. Pas toen ik de parkeerweide, de lokalen van een jeugdbeweging en de kantines van sportverenigingen passeerde, kon ik me de startplaats weer herinneren van eerdere deelnames. Jari was pas op toen ik al zo goed als klaar was om thuis te vertrekken, maar omdat ik daardoor wel erg ruim mijn tijd had genomen bleek hij al voor mij gestart! Dat zou later pas duidelijk worden toen ik mijn startuur per sms doorstuurde en zijn antwoord pas aan de bevoorrading zou lezen! Het werd dus een tocht alleen!

    Om 09.45 u was ik ingeschreven en klaar voor het vertrek. We reden weg via de asfaltbaan aan de sportvelden, voorbij de parking en een natte veldweg tot aan de kruising van de drukke Tielensteenweg naar Lichtaart waarlangs ik met de wagen was toegekomen. Daar ging het naast de Grote Kaliebeek via Harredonken naar het Lichtaarts Broek en het gehucht Hoebenschot. Op 5 km doken we goed en wel de bossen in en kwam er een splitsing tussen de kidstoer en de 25 km enerzijds en de 35-48 km anderzijds. Er volgden leuke bospaden en een singletrack die deel uitmaakt van een vaste route. Op 10,50 km splitste de kidstoer zich nogmaals af van de andere afstanden. Na deze splitsing kwam er voor ons de mooie zich door het bos over een weer slingerende singletrack van de vaste route die op 13 km eindigde in een veldweg. Ook daar een splitsing tussen de kids-25 km en de 35-48 km op 14,50 km van het vertrek ergens midden in het bos. Onmiddellijk daarna gingen de 35 km en de 45 km uit elkaar. 10.45 u.

    Een vettige veldweg voerde ons dan evenwijdig met de spoorweg naar Hulzen in Herentals waar we opnieuw de bossen in doken op en in de omgeving van een rode vaste route. Op 19,50 km passeerden we de bekende Toeristentoren op een zanderig terrein midden de dennenbossen en kregen we een stukje heuvelachtig parcours voor de wielen. We trotseerden er enkele goed van wortels voorziene heuveltjes op een afwisselend natte en droge ondergrond. 21 km om 11.15 u. Even verder volgde de riskante afdaling over het wortelpaadje naast de afsluiting van het kerkhof op de rode vastte route om beneden uitgespuwd te worden op het asfaltbaantje naast de spoorweg. Drie Watjes, waaronder Weetabix, raasden me daar voorbij. We kruisten het spoor en de rijweg (seingever) en even verder opnieuw de weg (seingever) naar de licht hellende Lavendelweg met de grote villa’s, waaronder de grote witte kitcherige kasteelvilla met plat dak. Eenzelfde stuk grond staat er een jaar later nog altijd te koop. Eens de straat tot boven toe beklommen kwamen we toe in de “bossen” van de Heiberg. De voormalige bossen, want hier werden heel wat bomen geveld. Dat zal wel weer zijn om de heide kansen te geven! Weg groen!

    De tocht trok dan door het bos op de Heiberg richting de bevoorrading die opgesteld stond op 26 km van het vertrek. Op dezelfde plaats als vroeger aan de inrit naar een in het bos verscholen eenzame witte villa waarvan de bewoners elektriciteit en water ter beschikking stellen. Om 11.40 u kon ik daar knabbelen van fruit, wafels en kleine frangipanegebakjes. Alles door te spoelen met sportdrank. Intussen waren medewerkers al bezig met de afbraak en opruim terwijl er toch nog steeds bikers, meestal enkelingen, toekwamen. Na de stop reden we verder over de brede bosweg om dan rechtsaf een singletrack op te rijden die met vele bochtjes over een tussen de bossen gelegen open heuvelachtig terrein kronkelt. Ook nadien konden we nog genieten van zeer vele singletracks in deze omgeving. Op 30 km was het even zwaar klimmen tot aan de splitsing tussen de 48 km en de kortere afstanden op 33 km van het vertrek. Men kon er naar beneden razen in de zeer diepe zavelput en weer naar boven kruipen. Omdat dit niet aan mij besteed was ben ik gewoon naast de put verder gereden. Even verder kwam het aanbod van 4 km extra over het met zwarte pijltjes aangeduide cyclocrossparcours over De Witte Bergen. Dat extraatje heb ik wel meegepikt omdat ik weet dat de soms stevige klimmetjes over de zanderige paden over de heuvels voor mij op een enkele uitzondering na toch doenbaar zijn. Bovendien is het er knap rijden in een prachtige omgeving. Een biker die er even het noorden kwijt was door langs de verkeerde kant de lus over een helling op te gaan weer op het juiste spoor geholpen. Na de lus over het CX-parcours kwam er in de strook bos aan de overkant een vrij technische singletrack met veel bochtenwerk. Daar stak Moventoch me nog eens voorbij zoals laatst in Hoogstraten. Zo snel dat ik enkel de kans had om te zeggen dat ik al knap moe was van de rit.

    Na de kronkelende track kwam er een nog lastiger stuk met korte nijdige bochtjes en klimmetjes. Reeds afgepeigerd dat ik was diende ik hier en daar toch even te wandelen! De plek ligt nabij de camping Floreal waar de vaste routes vertrekken. We kwamen letterlijk het bos uit gedoken op de drukke Herentalsesteenweg. Aan de overkant ging het linksaf om via de Bekenbaan opnieuw een strook bos in te duiken. 35,75 km om 12.30 u. We kwamen uit in de Weygerberg, een nog onverharde en voor deze streek uitzonderlijke holle weg waarlangs wel enkele dure villa’s staan te pronken. Bizar was dat daar een ezel zonder begeleiding rustig naar beneden kwam gewandeld! Allicht ergens ontsnapt! Op 37 km kwam er een plek waar de kidstoer apart ging van de andere afstanden. Voor ons kwamen er de bij bikers bekende holle wegen op de vaste route waarlangs hier en daar zeldzame woningen of buitenhuizen staan en die enkele keren onverwacht straten met verkeer kruisen. Bij momenten werden we in de holle boswegen met redelijk wat modder geconfronteerd.

    Op 40 km kwam er een splitsing tussen de routes van 25 km en van 35-48 km op een kruispunt van holle boswegen. 13.00 u. In het zog van nog een eenzame biker kruiste ik de daar door het bos lopende asfaltbaan (Goorseweg) om aan de overkant de prachtige bosdreef in te rijden, gevolgd door de singletrack die zich over twee heuvels in een meer open gebied slingert. Op 41 km kruiste ik vanuit de bossen de nieuwe noord-zuidverbinding die in een tunnel onder het natuurgebied De Hoge Mouw loopt. Om het natuurgebied te sparen, ook al werd er een hele strook bomen voor gerooid. Het zand dat er na de bouw van de tunnel weer over gegooid werd is nog zodanig mul dat het er bij nat weer dabben geblazen is! Eens benieuwd of deze kale strook weer begroeid zal raken! Na een tweede oversteek van de noord-zuidverbinding konden we nog genieten van enkele zeer mooie bospaden op de Hoge Mouw in het Koningsbos.

    Vanuit de Holle Weg in het Koningsbos kruisten we de Lichtaartsebaan om aan de overkant het Sint-Lutgardispad in te rijden. Op 44 km kondigde daar een bordje de laatste vier kilometer aan. De vooropgestelde afstand klopte dus als een bus! Vanaf het Boskabouterpad volgden nog enkele leuke singletracks in de lokale bossen aldaar die in vogelvlucht eigenlijk niet ver van de bewoonde kern van Kasterlee liggen. Een laatste veldweg en een servitudenpaadje brachten me weer naar de kantine in de Molenstraat. Om 13.30 u kwam ik toe met 48,50 km op het tellertje. De bikewash met de ingenieus uitgedachte fietssteunen die op oude autowielen gelast zijn was nog beschikbaar. Weetabix en zijn makkers waren er ook nog in de weer en ik kreeg er de biker met baard uit Hove in het gele fluojasje voor de derde keer op een toertocht te zien, daarstraks ook aan de inschrijving. De vorige keren in Hoogstraten en in Schilde. Als één van de laatsten nog een drankje genuttigd in de kantine om even op adem te komen alvorens weer huiswaarts te vertrekken. Ik was tevreden dat ik niet in de wei geparkeerd stond, want Jari wist me later te vertellen dat men verschillende wagens los had moeten trekken! Het parcours was ongeveer gelijkaardig aan de voorgaande edities en dus zee knap. Ondanks het feit dat dit een eerder vlakke streek is kwam er toch heel wat klimwerk aan te pas en was de rit beslist vermoeiend. Een goede oefening voor het geval we in de lente weer uitwijken naar Brabant wanneer de tochten in de eigen streek ten einde zijn. Ondanks de 1600 deelnemers omwille van mijn late start rustig kunnen rijden! De organisatie was verder zoals steeds volledig in orde met een degelijk uitgepijld parcours, seingevers en gemotiveerde medewerkers.

    Filmpjes van Den jjag Guido Verheyen, Joery Wellens en Bruno Van Nimmen (editie 2015) kunnen hieronder bekeken worden.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    02-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Woensdrecht-Hoogerheide op 14-02-2016

    Toertocht (12-20-30-45 km) vanaf de vliegbasis Woensdrecht in Hoogerheide op zondag 14-02-2016.

    Het sombere weer na een natte week was niet van aard om een mens warm te maken voor een toertocht en in bed blijven liggen had ook eens deugd kunnen doen. Maar omdat dit misschien een unieke kans was om ook de binnenkant van de vliegbasis van Woensdrecht eens te zien toch maar de moed opgebracht om te gaan rijden. De militairen organiseerden een toertocht ten voordele van KiKa, een Nederlands kinderkankerfonds. Omdat de eerste en als eenmalig aangekondigde toertocht vorig jaar vanuit de basis in Gilze-Rijen een groot succes was, kreeg deze navolging in Woensdrecht. Bovendien werd Gilze-Rijen niet eenmalig, want het weekend na Woensdrecht kon men daar de tweede editie rijden. Omdat Jari nog andere plannen had reden we deze keer niet samen, dan kon hij koersen zo snel als hij wilde.

    De entree van de basis vanaf de Kooiweg op zich was al indrukwekkend. Parking was er meer dan genoeg. Om 9.30 u was ik ingeschreven in de sportzaal en kon ik op pad. De eerste tien kilometer verliepen volledig binnen de omheining van de basis waar we konden rijden over grassporen tussen gebouwen en installaties en over singletracks in de stroken bos binnen het domein. Door de regen van de afgelopen week dienden we hier en daar door modder te ploeteren. We konden ook geregeld op en af over heuvels door de bossen rijden en bij momenten kreeg het parcours een vrij technisch karakter met enkele korte steile klimmetjes en lastiger singletracks. Op 8 km was er een splitsing waar de kidstoer apart ging. Voor de anderen kwam er de doortocht van een wel zeer natte modderpoel langsheen een brede gracht. Met de nodige ambiance van de ploeterende bikers. Op 10 km kwam er een einde aan het ritje over de basis en dienden we ons polsbandje te tonen aan de wachtpost die opgesteld stond aan een achterpoortje dat uitgaf in het onder bikers gekende open zanderige heidegebied dat tussen de basis en de Moerkantsebaan gelegen is in het grensgebied van Huijbergen en Bergen-op-Zoom. Vele toertochten passeren hier over het paadje dat evenwijdig met de omheining van de vliegbasis loopt.

    We reden in de richting van het bos en daar kregen we de vier uit de kluiten gewassen molshopen voor de wielen, gelegen op een knap zandwegeltje in de bossen. We reden in de richting van Hoogerheide naar de Nootjesberg en ik hield even halt aan het huis met paardenweide dat daar eenzaam en alleen aan de bosrand staat. Eén van de paarden kwam naar me toe en onderwierp zowel mijn regenjasje als mijn fietszadel aan een eetbaarheidstest! We reden de Nootjesberg op vanaf een voor mij gemakkelijker aanloop, in tegenstelling tot de steilere track waarlangs we enkele weken geleden naar boven kropen. De overtocht van de zandpuisten was zeer amusant met enkele lekker snelle afdalingen die ons naar de Overbergseweg voerden op de plek waar een tweetal huizen staat en de Overberghoeve op het kruispunt met de Weg naar Wouw waar de bevoorrading van een andere tocht postvat. 13 km.

    We doken langsheen die enkele huizen opnieuw het bos in om even verder de Weg naar Wouw te kruisen ter hoogte van Grondwerken Van Gastel op de rand van de bebouwde kom van Huijbergen. Er stonden daar enkele seingevers. Aan de overkant doken we onmiddellijk het bos weer in voor de volgende zandheuvel, want daar lag de Tiestenberg en zijn omgeving op ons te wachten. Niet ver van het bekende groene poortje kruisten we in Huijbergen een baan om opnieuw het bos in te rijden. Op 14,50 km beklommen we de Pilberg waar er een keuze kon gemaakt worden uit “gemakkelijk” en “moeilijk”. Het was voor mij effectief moeilijk en dus even te voet. Op 15,50 km kwam ik uit het bos om de Pilberg tevoorschijn in het Vijverstraatje en deed een seingever me oversteken naar het groene poortje aan de beeld van de Heilige Teresia dat ooit behoorde tot het voormalige Wilhelmietenklooster van Huijbergen. Via het voormalige parkdomein bereikten we de Staartse Heide waar de rit ons doorheen de bossen en over meer open heidegebied stuurde, wat garant stond voor een zeer amusant stukje toertocht.

    De bevoorrading stond opgesteld aan de manege Wolfshoek in de Staartsestraat op 20 km van het vertrek. Om 11.00 u kon ik er eten van bananen, peperkoek, wafels, sportdrank en thee. Na de stop konden we genieten van leuke singletracks in de bossen rond de Staartse Heide waar we toch ook met de nodige modder geconfronteerd werden. Dat werd vanaf 22,50 km nog erger toen we over een zwaar gehavend pad naast een prikkeldraad dienden te rijden. Daar lag een echte modderzooi en het was er niet prettig rijden, als men al kon rijden. Want ik was het stompen door de modder zo beu dat ik het raadzamer vond van een deel te wandelen. Er lagen daar ook diepe putten en glibberige wortels en een uitschuiver tot in de prikkeldraad kon ik missen als kiespijn! Na de blubber kwam er op 23 km een splitsing die in tegenstelling tot gebruikelijk aangegeven was met “lang” en “kort”! Er stonden twee mannen die zegden dat men op “kort” nog een tijd verder door de modder mocht ploeteren. Ondanks het feit dat het intussen 11.40 u was en ik niet veel bikers meer zag toch maar gekozen voor de lange rit.

    Ik herkende na nog een kort ploeterstukje de grote open heide en even later reed ik over de korte maar speciale singletrack die er over een lage heuvelkam loopt op de grens met Kalmthout. Als je verder rechtdoor rijdt dan kom je uit op de Putseweg tegenover het Puts Meuleken. We doken dieper de bossen van de Grote Meer in en reden over een zandpad over de open vlakte en door de bossen. Voor het eerst zag ik van tussen de bomen de vijver Grote Meer liggen! Op 27 km had ik een pijl gespot op een plaats waar het pad de aandacht opeiste en niet gezien in welke richting hij wees. Omdat ik aan de overkant van het zandpad bikers zag rijden rechtdoor gevolgd over een smal paadje over enkele bulten naar een brede bosweg toe. Ik begon het vreemd te vinden dat ik aan de kruisingen met andere boswegen geen pijlen zag hangen en dat terwijl er nog veel bikers volgden en ik er voor me zag rijden. Ik vertrouwde het zaakje na 2 km niet, evenals drie andere mannen die vanuit een zijweg kwamen. Samen zijn we dan teruggekeerd. De pijl die ik had zien hangen wees niet rechtdoor maar rechtsaf. Aldus bijna 5 km gratis als extraatje! Vreemd was dat ik vanaf deze plek eigenlijk zo goed als niemand meer te zien kreeg terwijl er daarnet nog danig veel mensen onderweg waren!

    Omstreeks 29 km reden we over een pad met veel putten en over enkele leuke zandheuvels. Een kilometer verder spotte ik een tussen de bomen verborgen bizar huis, een soort kasteeltje. Brede dreven voerden ons dan over het militaire oefenterrein op de Ossendrechtse Heide. Even later verlieten we het bos via de oprijlaan naar het kasteeltje dat ik daarnet had zien staan en kwam ik uit op de Putseweg. Het was één van de weinige huizen die hier ver van de weg in het bos verscholen staan. Seingevers bewaakten de oversteek van de Putseweg ter hoogte van die enkele witte huizen die daar gegroepeerd staan en we dienden over het fietspad in de richting van de Belgische grens te rijden naar Putte-Woensdrecht. Net voor de intocht van de bebouwde kom ging het rechtsaf de Acacialaan in op 32 km van het vertrek. We reden het Moretusbos in dat gelegen is pal op de grens tussen Putte-Woensdrecht, Stabroek en Berendrecht. Enkele jaren geleden reed ik hier geregeld een eigen rondje dat ik op de duur bijna van buiten kende en dat op basis van pijlen die iemand op de bomen had gespoten maar die langzamerhand door erosie verdwenen. Eigenlijk niet netjes dat iemand dat doet en zo te zien aan de verse kleuren was er toch weer iemand bezig geweest met het uitpijlen van zo’n privaat ritje. Met wat meer moeite kan men ook discreter hier en daar pijltjes ophangen! In ieder geval werd hier een mooi rondje gereden en passeerde ik enkele “bekende” plekjes zoals de zitbank op een kruispunt van zandwegen en de plaats waar vermoedelijk een private eigenaar opzettelijk bomen had omgelegd en zo een knap stukje bos naar de bliksem hielp. Intussen heeft er zich al een nieuwe track ontwikkeld, dus hier wordt nog gereden! Even verder liggen enkele grote heuvels met een dikke wortel! Droge en natte paden wisselden elkaar af en ik deelde ze met wandelaars die een door De Bosgeuzen uit ’s Gravenwezel georganiseerde wandeling maakten. De vermoeidheid begon toe te slaan!

    Op 37 km bereikte ik het gebied Stoppelbergen en reed er over het zanderige paadje over een hoge bult op de grens tussen het bos en een kleine open vlakte waar een zitbank staat. 13.50 u. Hier liggen heel wat paadjes in de bossen verscholen waarvan we er een aantal die deel uitmaakten van mijn “eigen” rondje bereden. Zo de smalle track die vanaf een zandweg en na een bocht naar rechts kort klimt in de richting van de zandvlakte met de zitbank. Het ging daar linksaf en waar ik vroeger weer rechtsaf sloeg ging het nu rechtdoor naar de zandweg die achter de omheining van de politieacademie ligt. Op 39 km kreeg ik daar toch nog twee bikers te zien! 13.00 u. Aldus werd de tocht verder gezet over de lange zandweg achter de academie. Bij nat weer zoals nu staan daar altijd grote plassen die nog net via de zijkanten kunnen ontweken worden. Dan week het pad in een meer bosrijke zone van de omheining af. De toestand ervan viel hier nog mee, want hier kan het ook zeer nat en modderig zijn, ik heb het er hier al erger bij weten liggen! We kwamen uit op een asfaltbaantje en reden één van de toegangspoorten tot de politieacademie voorbij om zo de Molenbosstraat te bereiken.

    Even verder ging het een natte singletrack in in de richting van de Putseweg. Maar in plaats van rechtdoor te rijden tot aan de Putseweg sloegen we linksaf om via een bospad en nog een singletrack uiteindelijk toch op de Putseweg uit te komen. Bijna recht tegenover het bospad dat naar de mooie singletrack op de lage heuvelkam op de grens met de Kalmthoutse Heide leidt en waar we eerder over hadden gereden in de omgeving van de open heide aan de Groote Meer. Er stonden daar nog steeds twee seingevers om een veilige oversteek van de baan te garanderen. We reden dan richting Huijbergen en voorbij het eetcafé Puts Meuleke (Ossendrecht). 41,50 km. Tegenover het Puts Meuleke sloegen we rechtsaf het bos in en reden over een brede zandweg in de richting van de Grote Meer. Daar deed ik twee ontdekkingen. Voor het eerst zag ik de Groote Meer, een groot ven, effectief tussen de bomen liggen en aan het einde van de lange zandweg kwam ik uit op de grote open vlakte van de Staartse Heide ter hoogte van een groene metalen poort waar ik tijdens een toertocht vanuit Essen-Hoek ooit geschuild had voor een stortbui. Er passeren daar wel meer tochten.

    Aan de poort ging het linksaf de open vlakte in over een spoor dat langs de rand van de zandweg loopt om dan weer het bos in te duiken. We vervolgden de rit verder over deze lange zandweg door het bos en die uiteindelijk uitkomt aan de ingang van de camping Staartse Duinen. Verderop rechtdoor kwam ik toe op het rondpunt aan het begin van de bebouwde kom van Huijbergen. We reden dan in de richting van de dorpskern en sloegen even verder de straat Eiland in die overgaat in een onverharde bosweg. Een singletrack door het bos leidde uiteindelijk tot de Vennekensstraat aan de rand van de Kooiheide. De Vennekenssttraat ging over in de Kooiweg en ik passeerde de voormalige manege Stevenshof, thans Wolfshoeve, waar vroeger ook een toertocht van start ging. Na nog een lang eind in de Kooiweg bereikte ik opnieuw de vliegbasis met 50 km op het tellertje, ruim meer dan voorzien.

    De bikewash was nog operationeel en het was er een om u tegen te zeggen! Er lagen grote brandweerslangen waar overvloedig veel water uit kwam. Dat was ook wel nodig! Binnen in de sportzaal kraamden de laatste bikers op. Ik had enige moeite om mijn bij de inschrijving gekochte jetons, muntjes genoemd in Nederland, nog te verzilveren tegen een drankje vermits iedereen al met de opruim bezig was. Met de muntjes die overbleven heb ik één van de kinderen ter plekke nog een plezier kunnen doen. We hadden kunnen genieten van een prachtig parcours. Het natte en koude weer zette wel een domper op het plezier. Bij mooi weer is deze prachtige streek eens zo genietbaar.

    Onderaan vind je twee filmpjes van biker Spiermassa.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    01-03-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Houthalen-Helchteren op 13-02-2016

    Toertocht (20-30-40 km) van de 10 de Wing TAC en MTB Peer te Houthalen-Helchteren op zaterdag 13-02-2016.

    Op zaterdag richting de Binnenvaartstraat aan De Plas nabij Kelchterhoef in Houthalen-Helchteren voor de toertocht van de militairen van Kleine Brogel en MTB Peer. Ooit vetrok deze toer vanaf de luchtmachtbasis zelf. Jari opgepikt op de carpoolparking in Wommelgem en om 11.45 u waren we ingeschreven. Het weer was niet veelbelovend na een natte week en ook bij het vertrek viel er lichte motregen. We doken onmiddellijk het bos in vanaf de grote parking en een achteringang tot Kelchterhoef en een camping. Tot 6,50 km was het één al singletrack dat we voorgeschoteld kregen. Het was zeer zwaar rijden over de tracks die onder het natte weer te lijden hadden gehad. Wij trapten de ziel uit ons lijf door modderstroken en over heel veel wortels. Het parcours was vermoeiend omdat uiterste concentratie nodig was bij het rijden over deze ondergrond! We reden dan langs de randen van het militaire domein. Ik herkende bepaalde plekken van andere tochten en eerdere deelnames.

    Op 9 km troffen we een singeltrack met enkele zeer diepe putten en passeerden we enkele vervallen kleine gebouwen. Het ging er stevig op en af. Vanaf 10 km voerde een betonweg ons in de richting van een meer open heidegebied waar we op 12 km een splitsing troffen tussen de 20 km en de 30-40 km. 12.40 u. Het rijden was tot dan toe zwaar geweest. Er volgden brede zandpaden op het militair domein die er gelukkig droger bij lagen dan de tracks bij aanvang. We reden er over een kale en bij dit grijze weer eerder desolate open vlakte. Op 15 km passeerden we het bizarre verkeerslicht dat er nabij een uitkijktoren eenzaam en alleen in de open vlakte staat! Dat herinnerden we ons van vorige keer. Er volgde een hobbelig spoor over een pad vol harde graspollen en brede zandwegen in de richting van de bevoorrading. We passeerden daarbij nog het lokaal van een modelvliegclub en arriveerden aan de brandweerpost waar enkele gebouwen en loodsen staan. In één daarvan stonden de bevoorradingstafels opgesteld. 17,75 km om 13.10 u.

    Zoals vorige keer werd de soep letterlijk en figuurlijk warm aanbevolen en konden we snoepen van bananen, appelsienen, wafels en koeken. Bij dit vochtige en sombere weer deed een hete kop soep effectief deugd. We vervolgden onze rit over de desolate open vlakte om op 20 km opnieuw het bos in te duiken. Op 21 km reden we over het brede pad dat zich in enkele grote bochten licht hellend naar beneden tussen de dennenbomen slingert over een zavelkleurige ondergrond. Er staan daar ook altijd zeer grote plassen die je gelukkig goed kunt ontwijken. Er zijn wel meer tochten in de streek die hier passeren. Intussen hadden we de andere kant van De Plas bereikt. Daar ligt naast een asfaltbaantje een zeer diepe met bomen begroeide put waardoorheen een singletrack kronkelt. Uiteraard werden we daar doorheen gestuurd. Maar dat is niet zo mijn ding, die korte bochten en klimmetjes. Na de oversteek van een baan volgde er op 23 km een gelijkaardige put met singletracks over enkele bulten. De tocht leidde ons verder doorheen het bos tot aan een splitsing tussen de 20-30 km en de rit van 40 km ter hoogte van de Abdijhoeve, een groot restaurant in het domein Kelchterhoef. De splitsing kwam op 24 km om 14.00 u. We misten er even een pijl en reden ons vast op de achterzijde van de Abdijhoeve!

    Een bosfietspad leidde ons in de richting van een in 2002 aangeplant bos in het gebied “t Martensbos – De Hutte. Daar reden we van 26 km tot 29 km over bultige harde grassporen en dat was vrij vermoeiend. We kwamen uit aan de rand van een godvergeten woonwijk in Houthalen-Oost (Huttestraat, Berkenstraat en Wildekersstraat) en doken opnieuw ’t Martensbos in voor nog een rondje over graspaadjes. Daarna volgde een singletrack evenwijdig met een straat door het bos. We reden in de richting van een grote weg en passeerden op 30 km een grote toegang tot het domein Kelchterhoef. Tot 31,50 km vervolgden we onze tocht over een bospad dat naast een groot golfterrein ligt om zo het natuurgebied De Teut – Ten Haagdoorn te bereiken. Dit is een groot gebied met open heide dat langs alle kanten door bos omringd wordt.

    Tot 37 km reden we door De Teut over brede assenwegen en maakten we een grote lus weer in de richting van waaruit we kwamen. Want nadien passeerden we de ingang van het golfterrein. Er stond redelijk wat wind en er viel lichte regen waardoor we hoopten de tocht alsnog droog uit te kunnen rijden. 14.50 u. We kruisten een grote gevaarlijke baan die er door de bossen loopt en waar omwille van de afwezigheid van bewoning vrij snel gereden wordt! Aan de overkant doken we opnieuw de bossen in en troffen er natte singletracks zoals we ze bij aanvang ook onder de wielen hadden gekregen! Dat was het teken dat we zo stilaan opnieuw in de richting van de startplaats reden. Met 39 km op het tellertje en goed moe van de inspanning bereikten we om 15.00 u opnieuw de kantine aan De Plas. De bikewash kwam goed van pas om de fiets weer toonbaar te maken. Er stonden nog mensen hun fietsen proper te maken en ook na ons kwamen er nog bikers toe. Er werd hier druppelsgewijze gestart en toegekomen vermits de inschrijvingen liepen van 10.30 u tot 14.00 u. In de kantine nog een kop soep en een drankje genoten. Daar hoorden we vertellen dat er zo’n 750 bikers naar hier waren afgezakt. Gisteren konden de militairen hier de tocht rijden. Het was een mooie en vermoeiende tocht en degelijk georganiseerd en uitgepijld. De enige spelbreker was het sombere weer, maar we konden ons gelukkig prijzen dat we zo goed als geen regen hadden gezien tijdens de rit.

    Onderaan vind je een filmpje van Den jjag.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    29-02-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Schilde op 07-02-2016

    Toertocht (18-25-35-44 km) van Blijf Jong te Schilde op zondag 07-02-2016.

    De toertocht van Schilde moest vroeger altijd wijken ofwel voor de rit in Bergen-op-Zoom die intussen van datum gewijzigd is of de toertocht van de school Berkenbeek in Wuustwezel. Jari wou eens in Schilde gaan rijden, dus van mijn hart een steen gemaakt en Wuustwezel deze keer links laten liggen. Ik meende ooit al in Schilde aan een tocht te hebben deelgenomen, maar de startplaats aan de voetbalvelden van ’s Gravenwezel op de Rozenhoek aan de Oelegemsteenweg kwamen mij helemaal niet bekend voor. In gedachten had ik een heel andere locatie met de afspuitstand voor een kleuterschooltje. Na enig opzoekwerk betrof dit de toertocht van WTC De Spildoren waaraan ik in 2010 en 2011 deelnam begin januari vanuit de Kasteeldreef. Na de derde editie van deze tocht in 2011 heb ik hem niet meer op de kalender aangetroffen! En van de makkers Robby en Beuk waarmee ik toen reed heb ik al jaren niks meer gehoord of gezien! Parkeren was niet simpel in de Rozenhoek, er was heel wat gewriemel in de omgeving en de parkeerwachters waren geen overbodige luxe! Ik kreeg een plek toegewezen naast de smalle weg vlak bij de startplaats, ook al vertrouwde ik die plaats niet. De auto’s die aan de andere kant op een parking stonden hadden nog weinig ruimte over om achteruit van hun plek weg te raken! Groot was ook mijn verbazing van te zien dat deze toertocht heel wat deelnemers op de been wist te brengen ondanks de concurrentie van andere organisaties. Tot buiten werd aangeschoven om in te schrijven! Dus moest het hier wel goed zijn! Daar werd ik nog meer van overtuigd toen ik Ward en Frans van 3-D Cad-Systems aan de inschrijving te zien kreeg. Tevreden dat ik hen nog eens levend en wel gezien heb.

    Om 9.20 u samen met Jari vertrokken. We kruisten de Oelegemsteenweg waarna een natte veldweg ons naar de Speelbosstraat voerde. Dan kregen we even asfalt onder de wielen tot aan de splitsing tussen enerzijds de kidstoer en de 25 km en anderzijds de ritten van 35-44 km op 1,50 km van het vertrek. Natte sporen en harde zandwegen voerden ons doorheen het gebied van de antitankgracht. Even verder passeerden we op 3,50 km het Domein Martinus, een complex met feestzalen, conferentiezalen en een hotel in Halle-Zoersel. Er zijn nog andere tochten die hier passeren, eentje heeft er zelfs een stop. Op 4 km gingen de tochten van 35 km en 45 km elk hun eigen weg vanaf het Renier Sniederspad. Tot 6 km kregen de bikers op de 45 km het genot van een zeer leuke bochtige singletrack tussen de bomen. Nadien volgde een zeer lang smal bospad recht op recht tussen de draden van afsluitingen aan weerskanten, mij ook bekend uit andere tochten. Wij kregen daardoor al snel een hele trein snellere bikers achter ons die hun kans om voor te steken noodgedwongen dienden af te wachten. Vettige bospaden leidden ons opnieuw tot de antitankgracht in de omgeving van het Fort van Oelegem.

    We reden daar over de zandweg naast de antitankgracht. Op sommige plekken zitten daar een aantal zeer diepe putten in en moet je wat evenwichtskunsten beoefenen om te rijden over het smalle spoor ernaast. 10 km om 10.00 u. We vervolgden de rit over natte bospaden en enkele singletracks in de buurt van de antitankgracht om zo de Zandhovensteenweg in Oelegem te bereiken. 12,75 km. Even verder reden we over het zanderige terrein onder de bruggen van het op- en afrittencomplex Oelegem-Ranst van de E34. 13 km. Aan een baan ging het rechtsaf en een weinig verder weer rechtsaf een privaat bos in. Daar reden we over een nat bospad. Eens deze strook bos achter de rug doorkruisten we het centrum van de gemeente Zandhoven. Na dit stukje bewoonde wereld doken we op 16 km het Begijnenbos in. Van 17 km tot 19 km was het zwaar rijden en stompen over natte paden, volgde de overtocht van een natte weide en de doortocht van nog een privaat domein. Daarna ging het door het speelbos van Halle-Zoersel. Op 20,50 km arriveerden we om 11.00 u op de bevoorrading aan het Reigersnest te Zandhoven. Daar kon je knabbelen van fruit, energierepen, wafels en koekjes. Er was soep en sportdrank om te drinken. Ik werd er bij aankomst aangesproken door een biker die mij de zondag voordien had zien toekomen na de toertocht in Hoogstraten en hier ook present was met dezelfde twee makkers. Ik zat toen in hun buurt in de zaal mijn hamburger te verorberen. Biken moet toch in het bloed kruipen, want ik ben dus beslist niet de enige die weekend na weekend de toertochten afschuimt. Er was nog redelijk wat beweging aan de stop, alhoewel wij tijdens het tweede deel van de tocht direct veel minder andere bikers nog te zien kregen.

    Na de stop volgden leuke bospaden en singletracks, soms goed voorzien van modder, in het speelbos op de grens tussen Halle-Zoersel en Zandhoven. Dan kwamen we toe aan de splitsing tussen de ritten van 25-35 km en de kidstoer en de tocht van 44 km op 23 km van het vertrek. In deze omgeving was ook een wandeltocht aan de gang want deelden wij de bospaden en veldsporen met groepen wandelaars. Wij kregen er ook een tijd het gezelschap van een in fluopak gestoken jogger die er een flink tempo op nahield. Op 26 km reden wij zo over een mooie singletrack door het bos terwijl wij de jogger op de weg ernaast van tussen de bomen zagen lopen. Op 27 km staken we in diens zog de snelweg E34 over. Aan de overkant bereikten we via de Boshuisweg het Zoerselbos. We reden verderop over een strook oude asfalt pal naast de E34 en maakten een korte lus over een singletrack met enkele hoge bulten in het naastliggende bos. Een veldpad voerde ons dan naar het kruipunt van de Schegelbaan en de Peggerstraat waar het restaurant “In de wandeling” staat. Daar zijn we na de toertocht van De Doortrappers in Halle-Zoersel vorige zomer op 23 augustus iets wezen eten. Die tocht passeerde hier ook, vandaar dat de omgeving me enigszins bekend voorkwam. Vandaag hier eten kon niet, de zaak was deze week gesloten. Misschien met skivakantie? 29 km.

    We vervolgden onze rit over veldpaden en weidesporen in Halle-Zoersel, onder anderen het Emmapad op 31 km, waarna een betonbaantje ons naar de meer bewoonde wereld van Halle-Zoersel voerde. 32 km. Van 35 km tot 37 km reden we door het parkbos van het kasteel Hallehof, het (voormalige) gemeentehuis van Halle. De paden lagen er nat bij met enkele ferme modderpartijen. We reden in een grote lus omheen de indrukwekkende kasteelvijver. We kregen er het gezelschap van nog enkele andere bikers, waarvan twee in een knalgeel regenjasje. Zij stonden op een gegeven moment te wachten op één van hun metgezellen en diens reactie bij aankomst sprak boekdelen. Omdat we zo veel moeite hadden moeten doen tijdens het stompen door de modder om dan na een lange lus op nagenoeg dezelfde plek weer aan het kasteel uit te komen! We doken opnieuw het park in en kregen hetzelfde kasteel nog eens vanuit de verte en nu achter de vijver te zien. Wij herinnerden ons één en ander van tijdens de toertocht van De Doortrappers. 12.10 u.

    Na het verlaten van het kasteelpark kruisten we de drukke baan Driesheide in Halle en reden we een paadje in dat zich tussen de bomen heen en weer slingerde achter de tuinen van villa’s. Hier had ik nog ooit al wel gereden. 37,50 km. We vervolgden onze weg in een bosrijk gebied en passeerden enkele bij bikers gekende plekken zoals het Renier Sniederspad en de omgeving van Liefkenshoek. Op 39 km zagen we een groepje bikers samengetroept staan en zo goed als het paadje versperren. In de verte zagen we de mannen met de gele regenjasjes rijden, dus wij daar achteraan. De ondergrond werd hoe langer hoe lastiger met een pad dat nog amper te herkennen was, een doorgezaagde omgevallen boomstam en een modderplek. De fluobikers en hun maten hielden halt. Geen pijlen meer te bespeuren op een splitsing van wegeltjes! Omdat aan de ondergrond, alhoewel avontuurlijk, te zien was dat hier weinig mensen kwamen, leek het iedereen veiliger van rechtsomkeer te maken. Het verklaarde meteen het groepje bikers dat daarnet samengetroept stond. Het was duidelijk dat hier een pijl ontbrak! Aan de sporen op de grond te zien hadden we rechtsaf moeten slaan. In de verte reden inderdaad de bikers van daarnet en troffen we opnieuw een pijl. Allicht had iemand met een slecht karakter een pijl weggenomen!

    Op 40 km bereikten we opnieuw de antitankgracht. We reden op het brede bospad naast de gracht en dat pad lag er hier fel gehavend bij met veel slijk, putten en plassen. Het was dus balanceren over een smal spoor op de zijkant. We reden tot aan de drukke Turnhoutsebaan in Schilde en maakten er rechtsomkeer om via de andere oever de Schans van Schilde naast de antitankgracht te bereiken. 41 km om 12.40 u. De Schans zijn de restanten van een fort uit de eerste wereldoorlog en thans een speeltuin voor mountainbikers omdat er een aantal hoge zandheuvels over de oude bunkers liggen. Het is er klimmen en naar beneden razen geblazen. Ook in het bos dat er in de omgeving ligt was het plezant rijden. Omstreeks 43 km troffen we nog een aantal amusante heuveltjes. Ik begon goed moe te worden terwijl we intussen de vooropgestelde afstand van 44 km al ruim overschreden hadden. Toch werden we nog van links naar rechts gestuurd en werd elk beschikbaar paadje nog in de tocht opgenomen. Via een laatste strook bos bereikten we om 13.00 u opnieuw de Rozenhoek met 47 km op het tellertje.

    De bikewash was nog beschikbaar en dat was nodig! Uw fiets werd er vakkundig met hogedruk onder handen genomen zodat zijn kleur weer zichtbaar werd! Onze fiets toevertrouwd aan de bewaakte parking en in de cafetaria de inwendige mens nog versterkt. Met een grote bol soep kreeg je waar voor uw geld en de sandwich met kaas was ook voorzien van sla en tomaat. De man van de toertocht in Hoogstraten die me daarstraks aan de bevoorrading aansprak zat nog met zijn twee makkers aan een tafeltje en zag ons binnenkomen. Een joviale kerel zo te zien. Uit Hove. Allicht krijgen we elkaar nog wel eens te zien op een toertocht, zou leuk zijn. Nog al boeiende mensen leren kennen dank zij de bike! Wij hadden in ieder geval genoten van deze rit die onze verwachtingen in alle opzichten ver overtrof op alle vlak vermits ik met gemengde gevoelens naar hier was afgezakt. De tocht situeert zich wel voornamelijk in de buurgemeenten Oelegem, Zandhoven en Halle-Zoersel. Een te smaken parcours met meer dan voldoende offroad, veelvuldige bospassages en prima georganiseerd. Eentje om te onthouden en later nog eens over te doen.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    13-02-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Balen-Keiheuvel op 06-02-2016

    Toertocht (12-24-34-44 km) van WTC De Spoortrekkers te Balen-Keiheuvel op zaterdag 06-02-2016.

    Het was intussen al twee jaar geleden dat ik deze toertocht gereden had en het vroeg me wat zelfoverredingskracht om na een drukke werkweek de moed bijeen te rapen om richting Balen-Keiheuvel te trekken. Even over dertien uur arriveerde ik op het zanderige domein en vond ik een parkeerplekje achter de auto van Jari. Hij was al onderweg en zou alleen rijden vermits hij nog andere zaken op zijn agenda had staan voor vandaag. Om 13.10 u was ik ingeschreven in de kleine kantine waar een rij tot buiten stond aan te schuiven vermits de inschrijvingstafel vlak naast de deur staat. Om 13.10 u was ik op pad. We doken direct de heide in tegenover de kantine waar een man de inschrijvingsbewijzen in ontvangst nam. We overschreden de eerste zandheuvels en troffen snel een splitsing waar de kidstoer zich losmaakte van de 24-34-44 km.

    Er dienden zich singletracks aan, afgewisseld met zandpaden in het bos van Keiheuvel. Na het overschrijden van enkele heuvels reden we omstreeks 5 km over een open zandvlakte. Op 7,75 km kwam er een splitsing tussen de kidstoer-24 km en de 34-44 km in een gebied waar de mooie bossen onlangs gerooid werden. Tijdens mijn vorige deelname had ik al gemerkt dat hier toen zeer veel bomen gemarkeerd waren voor de kap! Van 8 km tot 10 km reden we doorheen een bosrijke zone met weekendhuisjes en langsheen een plek waar bos gerooid was. Op 10,50 km gingen de 34 km en de 44 km elk hun eigen weg. 13.50 u. Op 11 km bereikten we even de bewoonde wereld van Balen-Wezel en volgden stroken bos tot aan de hoek van de Kapelstraat en de Overmaai aan de rand ervan. Daarbij passeerden we in de bossen gelegen villa’s aan de randen van het gebied Keiheuvel.

    Vanaf 14 km doken we opnieuw volop de bossen in en reden vanaf een centraal bosfietspad diverse lussen over tracks en mooie paden om telkens weer op dat fietspad uit te komen. Het feestje in de zanderige bossen bleef maar duren. Omstreeks 18 km reden we nogmaals door een bos met vervallen en verlaten chalets en weekendhuisjes. Hier en daar met tuinen die vol rommel en koterijen stonden, tot een aftandse en half uiteengereten caravan toe. Sommige mensen kunnen van hun woonplek nogal een rommelnest maken! 14.30 u. Leuke paden die bij momenten over uit de kluiten gewassen zandheuvels voerden leidden tot de bevoorrading die in vogelvlucht vlak bij de start opgesteld stond. Hiermee hadden we het knapste stuk van de tocht over het domein Keiheuvel achter ons. Sommige bikers rijden de eerste helft zelfs twee keren omdat dit integraal door de bossen van Keiheuvel voert.

    De bevoorrading kwam op 22 km van het vertrek en stond opgesteld onder een open schuur op een paardenweide. Er was ruim keuze uit fruit, granenrepen, wafels met en zonder chocolade en drank. Ondanks het intussen gevorderde uur van 14.45 u was er nog redelijk wat beweging. Je kon hier inschrijven tot 14.30 u. Onmiddellijk na de stop kwamen we uit de bossen tevoorschijn nabij de Bosbessenweg en de Rothveldweg in Gerheide-Balen. We reden daar even door de bewoonde wereld tot aan de splitsing tussen de kidstoer en de 24-34-44 km ter hoogte van een grote baan op 23,50 km van het vertrek nabij een opvallende watertoren. Via de Lariëndijk bereikten we het grondgebied van de gemeente Mol. Daar staken we een baan over en doken er op 25 km opnieuw de bossen in. Leuke paden voerden ons op en af enkele heuvels op de rand met de bewoonde wereld. Op 28 km kwam er een splitsing tussen de 24 km en de 34-44 km en direct erna nog een tussen de 34 km en de 44 km op een rijbaan.

    Na het kruisen ervan op 29 km ging het nogmaals het bos in en reden we daarna over een veldweg op de grens tussen Balen en Mol. We doorkruisten een woonwijk en mijn oog viel daarbij op een krantenwinkel met een speciale etalage voor Sexy Toys! Condooms, een leren pakje en zweepje samen met de krant van vandaag alstublieft! Voor de geïnteresseerden, de winkel was nabij de Stappersdijk op de rand van de bewoonde wereld van Balen. 31 km om 15.30 u. Via een stukje bewoonde wereld aan Driehuizen bereikten we het meer bosrijke gebied van Wildenest nabij het kanaal Dessel – Kwaadmechelen. Daar doken we het bos in voor een leuke singletrack op en af over enkele bulten. Op deze track in dit bos aan Wildenest kreeg ik ook effectief een wilde nest bikers achter me aan. Net daar dook een verraderlijke plek op aan een plots dropke waar we over een zelfgemaakt houten bruggetje de dieperik in gejaagd werden. Met die hele trein achter me aan was aarzelen geen optie. Gewoon naar beneden en hopen heelhuids de overkant te bereiken en de korte bocht zonder problemen door te geraken was de enige optie. 33,50 km.

    Na dit amusante stukje bos bereikten we de bizarre met betonplaten ommuurde ruimte in het bos. In de omgeving staat een grote moderne villa eenzaam tussen de bomen. We maakten een haakse bocht en bereden de track naast de muren. 35 km. De nattigheid van de omgeving verderop en de aanwezigheid van waterpartijen die een kruising zijn tussen kleine vijvers en moerassen verrieden dat we in de richting Mol-Gompel reden. We reden voorbij de voetbalvelden achter het vervallen casino. Er was een wedstrijd aan de gang met twee man en een paardenkop als toeschouwers! Even van het parcours afgeweken om naar het vervallen gebouw te gaan kijken. Om indringers te weren werden voor de deuren en ramen grote betonnen blokken en zuilen neergepoot. Wraakroepend hoe zo’n bijzonder gebouw al jaren staat te verkommeren. Jammer ook dat de nabijgelegen wijk met kleine arbeiderswoningen niet eenvormig gerenoveerd werd. Het geheel behoorde vroeger toe aan de glasfabriek, heden AGC, eertijds Glaverbel. Vergane industriële glorie. 36 km.

    Gompel is vooral bekend vanwege de vensterglasfabriek van Glaverbel, waar anno 2010 rond de 500 mensen werkten. Deze ontstond als uitvloeisel van de zilverzandwinning in de directe omgeving. Eens was dit de grootste glasfabriek van Europa. Deze fabriek vestigde zich in 1923 in Gompel. In 1920 werd in Gompel een casino gebouwd in Biedermeierstijl. Hieromheen ligt een eveneens in Biedermeierstijl opgetrokken wijk. Het casino behoorde aanvankelijk tot de Glaverbel-fabriek. Later werd het casino een hotel en was eigendom van een familie, die echter in 1999 failliet ging. Sindsdien staat het casino leeg en is zwaar in verval. Het pand werd zelfs bedreigd met sloop, omdat de huidige eigenaar het pand verkocht aan een sloopfirma uit Retie. De laatste wilde de grond saneren om er een betoncentrale van te maken, inclusief loodsen. Het gemeentebestuur ontving tijdens deze aanvraagprocedure ruim 500 bezwaarschriften van buurtbewoners, die het pand wilde behouden. In december 2010 heeft de Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed beslist om het 'Casino van Gompel' definitief te beschermen. Dit betekent dat van een afbraak geen sprake meer is. Het Casino is beschermd omwille van zijn historische, sociaal-culturele, architecturale en industriële waarde.

    We sloegen rechtsaf de Colburnlei in, de hoofdweg door Gompel. Na een eindje over het fietspad van deze drukke weg staken we over om er de aldaar gelegen strook bos te bereiken. We konden er genieten van singletracks en paden, soms over enkele heuveltjes. Uiteindelijk kwamen we toe in de Kievitsheide (Mol) – Venetiëlaan (Balen) pal op de grens tussen beide gemeenten en reden langsheen de grote gerenoveerde witgeschilderde huizen waar vroeger de directieleden van de glasfabriek resideerden. We reden rechtdoor over de parking aan een achterpoort van de AGC-fabriek en kruisten de spoorweg. We reden dan evenwijdig met de spoorweg door een straat met villa’s om vervolgens een paadje te kiezen dat tussen het spoor en de tuinen van de villa’s liep. We kwamen toe op de Postelweg, de grote baan die van Balen naar Postel voert en kruisten zowel de spoorweg als deze baan. Aan de overkant ging het een veldpad in dat evenwijdig met het spoor loopt en waar ook andere toertochten passeren. Op 41 km stond daar een bordje dat de laatste 5 km aankondigde.

    We reden rechtdoor en troffen nog een stuk mooi bos en reden langsheen een grote bosvijver. Daarna bereikten we de Spoorwegdreef, een grintweg door de bossen van Mol-Rauw. We reden nog even langsheen het spoor, tussen de spoorweg en het bos, een plek door bikers gekend uit andere tochten. Er liggen daar enkele vergeten zandhopen. Na nog een eindje door het bos reden we door de Schooldreef en de Kasteeldreef langsheen statige villa’s. Om zo stilaan opnieuw in de bossen van het domein Keiheuvel te komen. Na nog een laatste strook bos en de oversteek van een rondpunt kwam ik weer toe in Gerheide, in de Zeventiende Eskadrille van het Lichtvliegwezenlaan, de volledige naam van deze straat op de Keiheuvel! Met 47 km op het tellertje kwam ik omstreeks 16.45 u weer toe aan de start. De bikewash was nog beschikbaar en daar heb ik meteen als één van de laatsten gebruik van gemaakt. Mijn bike toevertrouwd aan de mannen van de bewaakte parking en in de kantine nog een drankje genoten als afsluiter van deze rit. Ik had mijn moed bijeen moeten rapen om op deze toch wel sombere zaterdag mijn knusse warme nest te verlaten om hier te komen rijden, maar was tevreden dat ik deze rit nog eens was komen rijden. Ik had er van genoten.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    12-02-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-02-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Hoogstraten op 31-01-2016

    Toertocht (18-27-45 km) van de Hoogstraatse Wielertoeristen te Hoogstraten op zaterdag 31-01-2016.

    Op de laatste dag van januari een thuisrit gereden. Jari nam deel aan de toertocht van de Bosduiners in Kalmthout, maar voor mij was het onzinnig op verplaatsing te gaan vermits de bikewash van de toertocht in Hoogstraten zo goed als voor de voordeur opgesteld stond! De inschrijving was in de feestzaal van de school Klein Seminarie en de rit vertrok via de achteruitgang om zo voorbij de indrukwekkende kerktoren te rijden. We staken de Vrijheid over en reden in de Gelmelstraat voorbij het Spijker, een andere grote school in deze gemeente die zich stad mag noemen. Het ging dan een aardeweg in om in de richting van de gevangenis van Hoogstraten te rijden en er het riviertje de Mark te kruisen. Even verder doken we de trage weg Stipstappenpad in om in de richting van de deelgemeente Minderhout te rijden. We passeerden de gerestaureerde Laarmolen, een watermolen op de Mark en reden via een kerkwegeltje voorbij het kasteeltje Withof naar de kapel van Minderhout. 3,75 km.

    Vanaf de Castelréweg kruisten we op 5,50 km de Mark en meteen de grens met Nederland in de zogenaamde Rooie Weg, de kalme maar gevaarlijke baan naar Baarle-Hertog-Nassau. Door de zware regenval van gisteren en de afgelopen week was de Mark hier zoals op andere plekken buiten zijn oevers getreden. Delen van weiden stonden blank. In het gehucht Castelré van Baarle doken we een zandpad in. Nat goed te berijden, in de zomer een regelrechte zandbak! Na nogmaals de Mark te zijn gekruist doken we een singletrack in een privaat bos in. Tijdens een rit op eigen houtje ben ik hier ooit zwaar gevallen door met mijn schoen in een losliggende ijzerdraad van een voormalige afsluiting te zijn blijven haken. Ik heb nog steeds de littekens in mijn been als aandenken voor deze straf privaat terrein te hebben betreden! Tot 7 km konden we rijden over de paadjes in dit bos. Uiteindelijk kwamen we uit in dezelfde zandweg.

    Onmiddellijk daarna waren we opnieuw in België en troffen we op 7 km een eerste splitsing tussen de ritten van 18 km (kids) en de 27-45 km in Hal. Dat de landsgrenzen hier zo grillig verlopen is te wijten aan het feit dat de stad Hoogstraten en haar deelgemeenten gelegen zijn in de middelste “bult” van de provincie Antwerpen. Delen van Nederland steken daardoor als schiereilanden in België en omgekeerd. In Hal ging het linksaf een bos in waar leuke singletracks liggen. Hier en daar werden we geconfronteerd met vettige plaatsen vol modder. Er volgde een tweede splitsing tussen de 27 km en de 45 km in het deel van het bos dat achter het voormalige kloostertje Mariaveld van de zogenaamde Duitse nonnen gelegen is. Tijdens de eerste wereldoorlog streken hier effectief Duitse nonnen neer in drie woonhuizen die tot klooster werden omgebouwd. Tot vrij recent leefden daar zusters. Het klooster werd na de verkoop ervan opnieuw opgedeeld in drie woningen waar gezinnen wonen. 9,50 km om 10.00 u. We reden even door het achterste gedeelte van deze mensen hun tuin en via een poort tot op de Bredaseweg, de baan richting Meerle en Nederland.

    Vanaf 10 km reden we een 750 meter over het fietspad van de Bredaseweg tot aan de poort van het private domein Heerles Hof. Die poort staat ter gelegenheid van deze toertocht altijd open. In dit prachtige parkbos liggen immers vele paden, sporen en tracks die aan de deelnemende mountainbikers niet onthouden worden! De doortocht van dit domein stond garant voor 6 km bikeplezier in woeste ongerepte bossen over paden die allicht slechts enkele keren per jaar worden beroerd! Het was er knap rijden, weliswaar over een fel aanzuigende ondergrond. Bovendien werden we geconfronteerd met lichte regen. De doortocht van het parkdomein eindige op een veldweg op de grens tussen bos en velden. We reden dan over een betonbaantje voorbij een achterpoot van Heerles Hof die ik daarstraks van tussen de bomen door opgemorken had. Enkele veldwegen tussen weiden en bospaden leidden naar de straat Heerle. We reden in de richting van de Bredaseweg en sloegen af naar de private terreinen van de steenbakkerij Desta annex manege Desmedt. 18 km. We reden er langsheen de visvijvers en over een zandheuvel van het trainingsparcours van de paarden. Tot een viertal jaren geleden werd hier de veldrit Superprestige Hoogstraten beslecht na zijn verhuis vanaf De Mosten. Thans wordt de rit al een aantal keren georganiseerd op de terreinen van de groenten- en fruitveiling in het centrum van Hoogstraten.

    We reden voorbij de manege en doken aan de overkant de Blauwbossen in. Een nat bospad voerde ons naar één van de pareltjes van deze toertocht. Want van 20 km tot 21 km konden we rijden over de singletrack die zich met vele bochten door de Blauwbossen slingert. Het slingerpaadje ligt ook op privaat terrein. Na nog een strook bos kwam ik uit op een betonbaantje vlak bij de landsgrens met Nederland. We reden via de gelijknamige straat op 22 km de Gouverneursbossen in. We reden recht op recht door dit bos over een breed pad waarvan omwille van de nattigheid en de zeer grote plassen alleen de zijranden berijdbaar waren! De knappe villa annex paardenstellen waarvan de toegang in dit bos ligt staat nog steeds te koop! Bij de vorige editie van deze rit ook al! Ik vraag me soms af of dat rijke optrekje daar niet illegaal gebouwd is en vandaar niet verkocht geraakt! Het natte bospad eindige in het gehucht Hal op 23,23 km. In tegenstelling tot anders reden we niet over de oprit naar het “huis met de kerkramen” tegenover de Gouverneursbossen en door de achterliggende weide en bos. Misschien te nat. Die weide staat bij nat weer meestal compleet onder water en dat zal nu niet anders geweest zijn.

    We reden over het asfaltbaantje naar Hal en troffen daar zoals de vorige jaren de bevoorrading in de schuur van een boerenhof op 24 km van de start. Ik arriveerde er omstreeks 11.10 u. De bevoorradingstafel bood naast lekkere tomatensoep ook bananen, wafels, cake en sportdrank. Alles nog in ruime mate voorhanden en aangevuld door een delegatie Hoogstraatse Wielertoeristen en medewerkers. Na de stop reden we door Hal. Tijdens mijn eerste ritjes op eigen houtje met de bike in deze streek ging ik doorgaans op de bank naast het kapelletje even uitrusten. Tegenover stond een oude hoeve die na te zijn verlaten door de stokoude boer op de voorgevel na met de grond gelijk werd gemaakt. Nu is ook de voorgevel tegen de vlakte gegaan. Ik vermoed dat de hele winkel omvergeblazen is tijdens een storm! De bouwwerken liggen sindsdien blijkbaar stil. Niks veranderd tegenover vorig jaar, buiten dat de gevel weg is en in brokken op de grond ligt!

    We reden naar de zandweg en kruisten opnieuw de grens met Nederland. Niet zoals vroeger links het bos in, maar gewoon op het fietspad naast de zandweg Haldijk verder in de richting van Stoope Stede. Uiteindelijk reden we dan toch linksaf het bos in waar een Hoogstraatse Wielertoerist foto’s van de deelnemers maakte. Hij stond opgesteld aan het begin van de bochtige singletrack die zich evenwijdig met de Haldijk door het bos slingert. 12.35 u. Na de singletrack ging het dieper het bos in over enkele hoge heuvels en een zelfgemaakt bruggetje om in een volgende strook bos nog een zeer knappe track voor de wielen te krijgen. Uiteindelijk kwam ik uit op de Hoogstratensebaan, door de lokale bevolking gekend als de Rooie Weg naar Baarle. 26,50 km. Daar stonden enkele seingevers. Het betreft een rustige baan maar er wordt daardoor vrij snel gereden, ondanks het feit dat er enkele jaren geleden borden met 60 km/h verschenen. Na kort even de baan gevolgd te hebben ging het even verder in de richting van Baarle rechtsaf een zandweg in. In de verte zag ik de twee eenzame huisjes van Castelré staan. Nog voor we daar arriveerden ging het linksaf het bos van Schootsenhoek in. 27 km. De doortocht van dit lokale bos was kort van duur. We reden voorbij de twee huisjes op de rand van de Castelreesche Heide en doken de singletrack in die ons naar het Grenspad leidde. Deze track lag er vrij droog bij. Bij nat weer is het hier gewoonlijk modderdabben geblazen! Bij het verlaten van het bos troffen we op 28 km een splitsing op het Grenspad. De ritten van 18-27 km sloegen rechtsaf in de richting van Wortel, de 45 km ging linksaf in de richting van Wortel-Kolonie. Het Grenspad is een zanderige weg en ligt effectief vlak op de grens tussen België en Nederland.

    Toen ik aan de splitsing even halt hield kwam er een biker voorbij gesjeesd die plots alle remmen dicht smeet! Om dag te komen zeggen, ook al kende ik de kerel niet. Hij was Moventoch, een schuilnaam van een biker uit Merelbeke, een naam die ik kende van de sites en fora. Ik had maar luttele seconden nodig om tijdens deze korte ontmoeting te beseffen van te doen te hebben met een gepassioneerd biker die zichtbaar genoot van deze rit in Hoogstraten. Een sympathieke deelgenoot van mijn eigenste passie. Wat kan het mij toch opbeuren van op mijn pad, hoe kort ook, zo af en toe nog eens een mens te treffen waarvan je direct voelt dat hij het hart op de juiste plaats heeft zitten. Te zien aan de snelheid waarmee hij daarna weer wegstoof zat meerijden er niet in voor deze trage wannes! Het deed me plezier van te horen dat hij zich amuseerde op de naar omstandigheden vrij droge paden in deze omgeving. Het zal niet voor niks zijn dat ik in deze streek de smaak voor het mountainbiken te pakken kreeg!

    Terwijl Moventoch in de verte wegstoof vervolgde ik mijn weg over het Grenspad in de richting van Baarle-Nassau. We verlieten het pad rechtsaf ter hoogte van de eerste dreef van de Kolonie van Wortel. Ook hier was het in de kant rijden omwille van slijk en grote plassen. Dan ging het linksaf om de bosvijver Bootjesven met eilandje te passeren. Het water stond er zeer hoog. Bootjesven is een mooie pleisterplek in alle seizoenen. Bij zonnig weer in de lente of de zomer en om te schaatsen bij sneeuw en ijs! 30 km. We sloegen rechtsaf een dreef in die ons naar de bossen van de Kolonie voerde. Een zandspoor leidde ons achter de gevangenis van Wortel. 31,75 km op de middag. De bosdreef vol oude stenen in de grond voerde ons in de omgeving van Staakheuvel richting Merksplas. Daar reden we nog even over een track voorbij een houten hutje in een private strook bos om uit te komen in de Wortelbaan.

    Daar werden we naar de bochtige singletrack in de bossen van Staakheuvel gestuurd. Deze track maakt deel uit van de groene vaste route van Hoogstraten en Merksplas. Aan de ingang van de track ben ik even gestopt aan de gedenksteen die hier recent is geplaatst. Het is een eerbetoon aan de Pilot Officer John Thould. Hij steeg die dag op van Deurne, en stortte bij de Staakheuvel te Merksplas neer met zijn Typhoon. Het jachtvliegtuig van John Thould werd op 13 oktober 1944 door de Duitsers in brand geschoten. Het vliegtuig stortte neer en de 24 jarige piloot werd begraven in Merksplas. Op 28 september 2014 werd er een gedenkplaat ingehuldigd. Allicht omdat deze mens er 70 jaar geleden de dood vond en 100 jaar geleden de eerste wereldoorlog begon. Van 33 km tot 35 km konden we rijden over de singletrack met de vele korte bochtjes. Deze keer slaagde ik er zelfs in van ondanks de natte ondergrond geen enkele keer voet aan de grond te moeten zetten! Het laatste deel van de track liet de tocht wel links liggen. Via de boswegeltjes langsheen de buitenhuizen van Merksplas aan Eindepoel en Egelspad in de bossen aan Staakheuvel bereikten we via een singletrack de Pampawegel. 36,50 km. We reden er even over deze grindwegel tot aan de Peedijk in de bossen op de grens tussen Merksplas-Kolonie en Wortel-Kolonie.

    We sloegen dan na het kruisen van de klinkerbaan Kolonie rechtsaf één van de onverharde dreven in. In de verte stonden de typische witte huizen die in erfpacht werden gegeven. Het zijn de voormalige woningen van de vroegere gevangenisbewaarders van wat eens de Rijksweldadigheidskolonie of Landloperskolonie van Wortel genoemd werd tot de wet op de landloperij werd afgeschaft. Thans een prachtig domein dat hopelijk zo bewaard blijft voor het nageslacht. De koloniedreven voerden me in de richting van Wortel. Intussen was het steviger beginnen regenen! Ik kruiste de klinkerweg Molendreef die vanuit Wortel-city de kolonie in duikt. 12.45 u. De natte en goed van plassen voorziene zandweg voerde me in de richting van Wortel. Aan het einde ervan, aan het kruispunt met de dreef richting het Bootjesven, is een bedrijf waar enorme zandhopen liggen. Door het rijden met zwaar materiaal was het pad er herschapen in een grote modderpoel. Ik kruiste de Beukendreef op luttele afstand van de landsgrens richting Poeleinde in Wortel en werd er over het grasspoor voorbij een villa gestuurd. Zo bereikten we de veldwegen achter de gevangenis van Hoogstraten. Ik reed er voorbij het gerenoveerde huis van een collega die daar in een oase van rust woont en over een natte zandweg opnieuw in de richting van het Stipstappenpad.

    Dan reden we over het gehavende kasseibaantje voorbij de achterpoort van de gevangenis en naast de Mark in de richting van de Klinketstraat, zo heet daar de grote baan die Hoogstraten met Wortel en Merksplas verbindt. 42,50 km. We reden er even over het fietspad en staken ter hoogte van de gevangenis, het Gelmelslot, ooit het kasteel van de graven de Lalaing, over in de richting van de statige Beukendreef met zich op de Sint-Katharinatoren van Hoogstraten. Een servitudenpaadje tussen twee dicht op elkaar staande zijgevels van huizen bracht me tot in de Achtelsestraat en zo weer naar het Seminarie in de Vrijheid te Hoogstraten. Met 45 km op het tellertje arriveerde ik daar omstreeks 13.00 u. Zoals steeds was het een mooie rit geweest. Technische hoogstandjes en hoogtemeters moet je hier niet komen zoeken, maar de organisatie zorgt elk jaar weer voor een aangename tocht met veel bos en weinig bewoonde wereld. Altijd tot in de puntjes georganiseerd. Die mannen waren daags voordien aan het uitpijlen in de gietende regen! Er daagden zo’n 750 bikers op, een honderd minder dan vorig jaar, allicht omwille van het weer.

    Het was intussen al een tijd geleden dat mij nog een biker ingehaald had zodat ik de pluim van de laatst arriverende naar gewoonte weer op mijn helm kon steken. De nadarhekkens aan de bikewash waren al opgeruimd, maar de twee mannen van dienst die bezig waren met het wegspuiten van de achtergebleven modder namen mijn fiets nog onder handen. Aan de feestzaal uit sympathie nog een lekkere hamburger gekocht en binnen doorgespoeld met een Westmalle Triple! Intussen was het zeer hard beginnen regenen. Een geluk dat we de toer nog relatief droog hadden kunnen uitrijden en dat het parcours niet al te veel te lijden had gehad van de natte voorbije week en de stortbui die hier gisteren rond elf uur de streek teisterde. In de zaal waren de mensen van de organiserende club al volop bezig met de opruim. Ik zat er aan een tafeltje in de buurt van een trio dat ik de zondag nadien nog zou te zien en te spreken krijgen tijdens de toertocht in Schilde. Sympathieke gasten. Met mijn oprechte groeten aan Moventoch. Deze vriendelijke knul wil ik graag mijn pad nog wel eens zien kruisen…

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    11-02-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Merksplas op 29-10-2016

    Toertocht (17-25-40-50 km) van de Midweek Specials te Merksplas op zaterdag 29-10-2016.

    De grijze lucht en de opkomende mist waren ’s morgens bij het opstaan niet van aard om te motiveren voor het rijden van een toertocht. Dus maar even afgewacht, ook al teken ik al jaren trouw present op de toertocht in Merksplas. Om halftwaalf dan toch maar vanuit Hoogstraten per bike richting Merksplas vertrokken, goed voor een 12 km, en deze keer niet gekozen voor de hoofdbaan, maar via Achtel, Bolk en Papenvoort in Rijkevorsel. Het wachten loonde de moeite, want de mist trok op, de hemel kleurde blauw en de zon liet zich zien. Aan de bikeparking nog even gesproken met Silverfokske die de rit net achter zich had. Ingeschreven en om 12.30 u was ik op pad. De tocht vertrok zoals steeds door het “park” van Merksplas om via een singletrack de Slagmolenstraat en de Lochtenberg te bereiken. Via het onverharde deel ervan bereikten we de grote baan Merksplas – Hoogstraten die we kruisten (twee seingevers) om via een veldweg de Veldenbergstraat te bereiken. We passeerden er de camping Molenzijdse Heide en reden even over het terrein van een bedrijf naar de KMO-zone. Daar ging het een poortje door om een singletrack te bereiken die op een privaat gedeelte van een uitloper van de bossen van Merksplas-Kolonie ligt. Met wat bochtenwerk reden we tussen de in herfstkleuren getooide bomen om via een tweede poortje het pad naast De Gracht te bereiken. Dit is een brede gracht met stilstaand water die de randen van de Kolonie afboordt. Er stond maar zeer weinig water in. We reden in de richting van de grote baan Merksplas – Rijkevorsel, kruisten De Gracht en reden over de zandheuvels die aan de andere kant ervan liggen. Na de singletrack die daar in dat bos ligt bereden te hebben bereikten we de eerste splitsing tussen de kidstoer-25 km en de 40-50 km op 7,85 km van het vertrek. Gekozen voor de langste rit.

    Na nog een singletrack kruiste het parcours de baan Merksplas – Rijkevorsel (twee seingevers) en sloegen we de lange singletrack in die er naast dat gedeelte van De Gracht loopt. We reden er tegen de richting van de rode vaste route in naar Beerse toe. Na een zanddreef in het gedeelte van de Kolonie dat grenst aan de terreinen van een boomkwekerij bereikten we de Ossenweg op de grens met Beerse. Via een dreef bereikten we het natuurgebied De Blakheide waar we op 11,50 km de mooie singletrack naast de manege en achter camping Breebos bereden, omzeggens pal op de grens tussen Beerse en Rijkevorsel. 13.15 u. Van 14 km tot 15 km reden we over de paadjes en grassporen in een privaat bos, ik vermoed van de zandgroeve die verderop ligt, om voor een tweede keer de baan Merksplas – Rijkevorsel te kruisen. Aan de overkant reden we de heuvelkam op en over de singletrack van de rode vaste route, tegen de richting in, aan de andere rand van de Kolonie. Deze zeer mooie singletrack bracht ons tot in de Zanddreef in Rijkvorsel, grens Merksplas. We kruisten de Koloniedreef, een klinkerweg die naar de gevangenis van Merksplas voert, en reden over de singletrack evenwijdig ermee. Op de grens met Wortel kruisten we de baan Merksplas – Hoogstraten ter hoogte van Papenvoort om aan de overkant de Diepte in te rijden. Daar waar het betonbaantje overgaat in een zandweg verlieten we eventjes de weg voor een korte singletrack over zachte bosgrond en korte bochtjes rond bomen. Deze plek werd pas enkele jaren geleden door de lokale toertochten ontdekt! Terug op de zandweg gekomen troffen we de splitsing tussen de kidstoer en de 25-40-50 km op 20,50 km van het vertrek. Er stoof een groepje bikers voorbij die er een wedstrijd van maakten en aan de staart ervan maande iemand me aan om mee aan te pikken! Het was Willy uit Poppel met drie makkers die zich bij het groepje hadden aangesloten maar ze nadien toch hadden moeten lossen, ook al rijden ze zelf tegen een hels tempo!

    We reden dan even over enkele assenwegen door open terrein in de richting van de bosrand van de Kolonie. Ter hoogte van de Pampa sloegen we de singletrack in richting Wortel-Kolonie, het bosgebied dat naadloos aansluit op Merksplas-Kolonie. Via een dreef waarin zich een smal spoor als een singletrack heeft ontwikkeld bereikten we de bevoorrading op 23 km van het vertrek. Ze stond opgesteld in een schuur met binnenkoertje vlak tegenover de hoge omheining van de gevangenis van Wortel, in gebouwen die deel uitmaken van wat ooit de Rijksweldadigheidskolonie van Wortel genoemd werd, beter bekend als de Landloperskolonie, tot in 1993 de Wet op de Landloperij werd afgeschaft. Ik trof er opnieuw Willy en zijn drie maten. Er was naast sportdrank heel veel keuze uit bananen, wafels, peperkoek en allerlei koeken om van te knabbelen. Dezelfde mij intussen bekende gezichten waren present om voor alles te zorgen. 14.00 u. Vlak na de stop kwam de splitsing tussen de ritten van 25-40 km en 50 km. Voor de langste route ging het via een bosdreef naar Bootjesven, een klein meer met eilandje aan de rand van de Kolonie. Daar liepen veel wandelaars rond. We sloegen rechtsaf en bereikten het Grenspad, een zandweg die, zoals de naam doet vermoeden, pal op de grens tussen België en Nederland gelegen is. We reden in de richting van Wortel en sloegen na enige tijd rechtsaf een singletrack in. We passeerden de twee eenzame huizen langsheen een zandweg te Castelré, een gehucht van Baarle-Nassau. Halverwege de zandweg ging het rechtsaf het bos van Schootsenhoek in. Na enkele dreven kwamen we toe in open landelijk natuurgebied om opnieuw het Grenspad te bereiken. Hiermee kwam er een einde aan de korte lus op Nederlands grondgebied. 29 km om 14.40 u.

    Toen ik er even halt hield kwam er een biker tegen hoge snelheid voorbij gevlogen. In een blits pakje van Concap in fluokleuren en dito opvallende sokken. Wat er na de bocht gebeurde heb ik niet gezien, maar ik hoorde een bizar krakend geluid. Ik vermoed dat de kerel bij het opdraaien van het Grenspad gevallen is. Hij stond in ieder geval aan zijn fiets te morrelen. We reden over het grenspad richting Baarle-Nassau om net voor de Rooie Weg rechtsaf te slaan in een zandweg die ons voorbij de dreef van Bootjesven voerde om uit te komen in Staakheuvel op de grens tussen Wortel en Merksplas. Na even over het asfaltbaantje gereden te hebben doken we op 32,50 km de bossen van Staakheuvel en Eindepoel in om er te rijden over de zeer bochtige singletrack die deel uitmaakt van de groene vaste route. Tot 35 km reden we er in dit bos over de bizarre singletrack met putten, bulten en korte bochtjes. Het feestje eindigde aan de verfgroothandel Reva in Eindepoel. Eens daar voorbij ging het aan een nieuwe hoeve rechtsaf om meer open gebied te bereiken. 35,85 km om 15.10 u. Een zandweg bracht ons tot een landelijk asfaltbaantje, maar in plaats van over verhard gaat de toertocht sinds vorig jaar over een veldspoor tussen de weiden. Na dit stukje door open veld bereikten we de uitlopers van het Graafsbos.

    Enkele jaren terug werd ons voor deze toertocht een verrassing beloofd. Die bleek uit de beklimming van een grote zandhoop op het terrein van een manege te bestaan. Deze keer kregen we op deze plek een nieuwe verrassing! De zandhoop was grotendeels weg, dus evenzo de enige hoogtemeters voor deze toertocht! Maar het bos naast de manege was nog altijd de moeite waard met daarin een mooie singletrack. Die leidde ons opnieuw tot het Graafsbos waar we een splitsing hadden tussen de kids-25 km en de 40-50 km op 40 km van het vertrek. We reden het Graafsbos in voor enkele mij minder bekende paadjes in de buurt van de rode vaste route. Smalle paadjes voerden me zo stilaan in de richting van het Zwart Goor. Via het privéterrein van een eenzaam in de bossen gelegen oud landhuis met bijgebouwen bereikten we de oversteek van de grote baan Merksplas – Weelde (twee seingevers) en reden de stenen poort van het Zwart Goor in. 42,75 km om 15.45 u. In de bossen hier ligt het dienstverleningscentrum voor de begeleiding van volwassenen met een beperking. Omdat de paadjes in dit private domein weinig bereden worden, is het er soms zwaar rijden! Vooral rond de vijver over de natte zompige sporen. We doorkruisten de bosrijke omgeving en reden voorbij de gebouwen van het centrum. Voor het eerst sinds vele keren kreeg ik er enkele residenten te zien, op pad in een rolstoel en een jongen die van een makker, gekleed in pak en helm, een ritje op diens brommer mocht maken. We doken weer het bos in voor een portie paden, sporen en een singletrack over enkele bulten aan de bosrand langsheen de grote baan naar Weelde. Op een plek waar het bos dunner is geworden na het rooien van bomen zag ik een kapel staan naast een rijbaan. Die was me vorige keer al opgevallen. Deze keer er naartoe gereden. De kapel ligt schuin tegenover een inrit naar een bosweg door het Zwart Goor. Het is de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw der Stilte, anno 1961, Geheul, Merksplas. Geheul is de naam van de wijk en de straat, een zijweg van de grote baan van Merksplas naar Weelde.

    Tegenover de kapel ligt een toegang tot het private domein Zwart Goor waar we verder door het bos reden. We kwamen opnieuw toe op een paadje op de andere zompige oever van de vijver. Op 48 km verlieten we het bosrijke domein van het Zwart Goor en stonden er twee seingevers voor een veilige oversteek van de baan Merksplas – Weelde. Een lange singletrack en een idem dito spoor door een brandgang in de bossen leidde ons tot het terrein achter de waterzuivering alwaar we opnieuw het park van Merksplas bereikten. Eens het park uit reden we via een straat opnieuw naar het sportcomplex en het lokaal van de schuttersgilde van Merksplas waar je nog kon genieten van de après. Met 51 km op het tellertje kwam ik er om 16.20 u toe. Net zoals de bevoorrading bemand wordt door steeds dezelfde dame, zo stonden aan de bikewash, met de watervoorraad geleverd door een brandweerwagen, dezelfde twee vriendelijke heren van elk jaar, die de bikers ook telkens danken voor hun deelname. De fiets was niet vuil genoeg voor een wasbeurt en ik moest er toch nog mee huiswaarts. Binnen trof ik nog Willy uit Poppel en zijn drie makkers en omdat die mannen altijd veel te vertellen hebben werd het nog een gezellige après in hun gezelschap. Na hun vertrek nog een paar woorden gewisseld met Wim van de organiserende club en die ik ken omdat hij op mijn werk de pakken koffie levert. Hij had voor het eerst zelf de rit gereden en was er moe van! Daarna de 12 km weer huiswaarts aangevat. De rit in Merksplas gaat me nooit vervelen, ook al is het parcours nagenoeg steeds hetzelfde, op enkele details na en ken ik de meeste paadjes, met uitzondering van de omgeving van het Zwart Goor. De kolonies van Merksplas en Wortel tonen dan hun prachtige herfsttooi en als de zon wat wil schijnen ziet alles er eens zo knap uit. Het parcours was ook super droog, want in natte weersomstandigheden kan het er hier heel anders bij liggen! Er waren een 850 deelnemers present en de organisatie was zoals steeds tot in de puntjes geregeld!

    StrammerMax

    30-01-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Woensdrecht op 17-01-2016

    Toertocht (30-50 km) van RoPaRunteam 14 in ’t uur te Woensdrecht op zondag 17-01-2016.

    Leven toevoegen aan de dagen waar vaak geen dagen meer kunnen toegevoegd worden aan het leven. Dit is het motto van RoPaRun, een Nederlandse organisatie die een loopwedstrijd van Rotterdam naar Parijs organiseert. Loopploegen kunnen deelnemen mits het werven van fondsen voor de ondersteuning en de zorg voor mensen met kanker. Men kan een en ander vergelijken met de Duchenne Heroes voor mountainbikers. De loopgroep 14 in ’t uur is zo een team uit de streek van Bergen-op-Zoom en om geld te werven voor hun deelname organiseren de leden ervan een jaarlijkse mountainbiketoertocht. Voorheen werd er gestart vanuit de Manege Stevenshof in de Kooiweg te Hoogerheide, vlak tegenover één van de toegangen tot de vliegbasis van Woensdrecht. Maar zoals ik vermoedde toen ik deze manege tijdens de toertocht passeerde en zag dat ze van naam veranderd was, is deze zaak verkocht en in 2014 blijkbaar omgebouwd tot een ruitersportcentrum. Vandaar werd voor de start sinds vorig jaar uitgeweken naar de Recreatieboerderij de Walkant in de Langeweg te Woensdrecht. Vorig jaar reden we de toer van Hooge Mierde, vandaar was deze startplaats voor mij totaal nieuw. Stevenshof behoort aldus tot het verleden, zo ook de speciale cafetaria die er eerder uitzag als een blokhut!

    De Langeweg is een landelijke weg in Woensdrecht met slechts enkele gebouwen en die evenwijdig loopt met de snelweg. Dat is vlak bij het Café Non Plus Ultra, startplaats van de jaarlijkse toertocht van Sirocco. Wij zagen dan ook deze keer vanaf de snelweg dat in de Langeweg druk geparkeerd werd! Jari kwam al van op de A12 in Stabroek met zijn auto achter mij te hangen. Omdat er rond Woensdrecht nogal wat nieuwe wegen zijn aangelegd sloeg mijn GPS enigszins tilt en omdat ik een afslag aan een rondpunt miste bereikten we Woensdrecht slechts via een ommetje. Het voordeel was dat we gebruik konden maken van een parking in het dorp wat beter is dan de graskant in de winderige Langeweg!

    De Walkant bleek het enige gebouw in de Langeweg, gelegen aan een soort pleintje, dus lang hoefden we niet naar de startlocatie te zoeken. In tegenstelling tot de vorige toertocht die we hier vanuit Huijbergen reden was het deze keer geen aanschuiven aan de inschrijving. Het ijskoude weer na de uiterste natte voorbije week met enorm veel regen en wateroverlast zal wel mee de reden geweest zijn. Velen zullen een te nat parcours gevreesd hebben. Het parcours was ook nat, onze fiets zag er lief uit na afloop, maar zeker niet van aard om er voor thuis te blijven. Meer nog, wij konden hier genieten van één van de prachtigste toertochten uit de streek omdat je zowel het moois van de bossen om Bergen-op-Zoom als van Huijbergen onder de wielen krijgt! Ik was moe na afloop, maar zeer tevreden dat we voor deze toertocht gekozen hadden ten nadele van de eveneens mooie tochten in Hooge Mierde en Brasschaat.

    Om 9.30 u waren we ingeschreven en op weg. We reden eerste geruime tijd over het asfalt van de Langeweg om aan het einde ervan rechts en onmiddellijk links af te slaan naar het bos toe. In dit bos kregen we een minder gekend pad voor de wielen en op 4 km een eerste singletrack. We kwamen toe in de Antwerpsestraatweg en na door een ondertunneling te zijn gereden doken we er snel opnieuw het bos in. Daar waren de paden bijzonder nat met slijk en plassen, maar desondanks nog behoorlijk berijdbaar. 6 km. We bereikten het landgoed Mattenburgh, het bosgebied aan de rand van Bergen-op-Zoom. Natte boswegen met modder en plassen voerden ons over het grondgebied van deze stad in de omgeving van het feestzalencomplex De Nieuwe Kloof. In deze omgeving staan enkele gebouwen langsheen harde zandwegen. Op 10 km bereikten we de straat Zandven, een zandweg door de bossen van Bergen-op-Zoom en de Nieuwebaan in het gehucht Heimolen. Vanaf deze plek bereden we de bospaden in het bosgebied Groot Molenbeek. Het was er knap rijden. Na het kruisen van de Huijbergsebaan, waar seingevers hadden postgevat, kwam de splitsing tussen de ritten van 30 km en van 50 km op 13,75 km van het vertrek. 10.30 u.

    We reden er de bossen van Zoomland in, een door joggers en wandelaars drukbezochte plek. Er bevindt zich ook een klimparcours. We bereden er de bospaden, onder anderen dat wat evenwijdig met de snelweg loopt. Daarna kwamen er tot 15 km paadjes over enkele hoge zandbulten. We passeerden onder meer de bosparking aan de Mastendreef. Even later volgde op 17 km het spoor dat over een aantal zandheuvels loopt die zich langs weerszijden van een zandweg situeren. Het is zeer leuk rijden daar! Op 18 km was er zelfs een extra optie voor de “waaghalzen”. Op 21 km kruisten we de Zoom en reden we over een zandweg voorbij een hoeve waar bepaalde toertochten een stopplaats hebben. Er lopen daar ook altijd veel joggers rond. Als je rechtsaf slaat kom je naar ik meen uit aan de Stayokay. Ik vermoed dat het de Balsedreef is, maar het is slechts een gok. We sloegen linksaf en verderop onmiddellijk weer rechtsaf het bos in.

    We reden dan in de buurt van de zogenaamde Zeezuiper. Op een bepaald ogenblik kwam er een biker naast me rijden en sprak me aan. Ik wist niet direct wie hij was, dus mijn hersencel moest even heel snel werken, maar mijn vermoeden bleek te kloppen. Hij was VanBiLL.com, destijds ontmoet op het Nederlandse forum en slechts enkele keren in levenden lijve gezien, ooit wel eens met hem staan praten aan een stop. Fervent mountainbiker en daardoor ook kenner van alle paadjes omheen Bergen-op-Zoom, zegge een levende GPS! Hij rijdt ook zodanig snel dat elke ontmoeting slechts een fractie van een seconde duurt! Nog altijd levend en wel en rijdend! De eerstvolgende die dan toekwam was Rubber-12 die mijn respect afdwingt omwille van zijn uitmuntende kennis van al wat met fietstechniek te maken heeft. Haalt alles uit elkaar, zet alles weer in elkaar en voelt bikes aan alsof hij er mee vergroeid is. Het zijn beslist geen hersenlozen die rondrijden tijdens de recreatieve tochten op zondag.

    Na de oversteek van een baan troffen we een splitsing tussen de ritten van 30 km en van 50 km op 24 km van de start. Lang zal de extra lus niet geweest zijn, want op 26 km troffen we de bevoorradingspost die opgesteld stond langs de kant van de weg even voorbij het feestzalencomplex De Nieuwe Kloof dat midden in de bossen van Bergen-op-Zoom ligt. We arriveerden er omstreeks 11.20 u. Je kon er hete heldere soep en sportdrank drinken. Er lagen hele bananen, twee soorten wafels en een snoepje met chocolade om te eten. Er was nog redelijk wat drukte, de mensen hadden hun handen vol met aanvullen. Intussen was er tijd voor een korte babbel met Jari en Rubber-12. Jari had nog anderen plannen en wou zijn tempo opdrijven. Toen ik hem zei dat hij mee kon rijden met Rubber-12 meende hij dat diens tempo te hoog zou liggen, maar ik vermoed dat ze de rest van de rit toch samen uitgereden hebben. Rubber heeft immers altijd wel wat te vertellen.

    Na de pauze ging het verder het bos in. Op 28 km bereikten we een strook waar de paden er heel wat natter bij lagen en raakte ik al snel achterop. Zoals ik vermoedde aan te omgeving te zien hadden we het gebied bereikt waar Zoomland naadloos overgaat in de imposante woeste dennenbossen van Wouwse Plantage. Even verderop werd dat door een bord bevestigd. Het deed me plezier van hier nog eens te komen, dat was intussen alweer lang geleden. De zandwegen slingeren zich hier over een aantal hoge heuvels en er liggen een aantal knappe singletracks op heuvelkammen onder oude dennenbomen. Het lag er hier wel vrij nat bij met grote te omzeilen plassen en modderpartijen. Uiteindelijk kwamen we op 29,75 km uit het bos tevoorschijn op de Moerkantsebaan – Huijbergsebaan, de grote weg van Huijbergen naar Bergen-op-Zoom. 12.00 u. Aan de overkant reden we over het fietspad in de richting van Huijbergen. We doken dan rechtsaf het bos in en kwamen haast onmiddellijk in de open zandvlakte die achter de vliegbasis van Woensdrecht ligt. De plek waar de lichten die de landingsbaan markeren tot buiten de omheining in de heide staan.

    We bereden er het zandspoor tot vlak tegen de omheining van de vliegbasis. Twee weken geleden, op 3 januari, reed ik hier nog tijdens de toertocht vanuit Huijbergen. Enkele snelle jonge kerels staken me voorbij en in hun zog dook ik mee het bos in. Daar kregen we op 32 km de singletrack over het drietal zandheuvels met wortels dat er ligt en die door geen enkele tocht uit de streek onbenut blijft! Deze keer raakte ik er niet overal zonder meer over, ook al omdat ik een vader met zoon en dochter had laten passeren die dan toch niet zo vlot over de bergen raakten dan vermoed! Vooral de vader niet! Waardoor ik ook diende af te stappen! Na dit leuke zandpad volgde nog een strook bos tot aan een splitsing tussen de 30 km en de 50 km op 32,32 km van de start! 12.10 u.

    Al snel bereikte ik de bekende asfaltbaan die door de bossen aan de Kooiheide loopt. Er staat daar een in het bos verscholen huis. We gingen linksaf en nogmaals linksaf aan de volgende singletrack. Hier waren we twee weken geleden uit gekomen! Het werd me dus al snel duidelijk dat we de Nootjesberg gingen op gestuurd worden! De bossen lagen er hier toch vrij nat bij. Intussen al goed moe geworden van de rit raakte ik niet al rijdend over de hoogste heuvel waar de bodem dan nog uit los zand bestaat. Verder is het altijd leuk rijden over de paadjes in het bos omheen deze heuvel. We passeerden de twee huizen die langsheen de Overbergseweg aan de voet van de Nootjesberg staan en sloegen er rechtsaf het bos in. Op 34 km kwam ik uit op de Weg naar Wouw naast Grondwerken en Transport Van Gastel. Seingevers hielden er de wacht en aan de overkant van de weg doken we schuin links opnieuw het bos in op weg naar de volgende puist die Huijbergen rijk is.

    Op 35 km werden we aldus over de Tiestenberg gejaagd. Ik werd er begroet door een man in een geel fluojasje maar die ik niet ken. Die man reed vlot naar boven terwijl ik halverwege te voet verder moest! Boven op de hoogste top van de Tiestenberg even staan praten met hem en de twee kompanen (M/V) met wie hij onderweg was. Zij waren lezers van deze verslagen. Telkens wanneer ik me de vraag stel of het nog wel zin heeft van de tijd, die ik eigenlijk niet heb, te steken in deze schrijfsels, kom ik mensen tegen die er dan blijkbaar toch wat aan hebben. Dan ga je maar weer verder als een konijn van Duracell. Plezierig aan deze tocht is dat ook enkele minder courante paden in het bos om de Tiesenberg worden bereden en dan nog in een ongebruikelijke richting. Dat maakt elke toch in deze streek anders en boeiend. Na het kruisen van de Hollandseweg met seingever werden we direct naar de derde lokale zandheuvel gestuurd en reden we over en langsheen de Pilberg. 36 km.

    We verlieten het bos van de Pilberg via het Vijverstraatje en staken over naar het bekende groene poortje aan het beeld van de Heilige Teresia die u vanaf daar wel met de rug aankijkt! We doken er het parkbos in dat in vroegere tijden allicht deel uitmaakte van het Wilhelmietenklooster (1278-1847) en latere klooster van de Broeders van Huijbergen (1847-1980). Verwoest tijdens de oorlog in 1944, nadien herbouwd en thans omgebouwd tot appartementen. Bospaden brachten ons dan in de richting van de Camping Staartse Duinen. 37,50 km. Vanaf hier volgden enkele leuke maar ook natte paden door de bossen en meer open ruimten van de Staartse Heide. Ook de mooie singletrack die zich op de flank van een helling door het bos slingert werd in de tocht opgenomen. Tochten vanuit Kalmthout maken er ook vaak gebruik van. De Staartse Heide gaat immers naadloos over in de Kalmthoutse Heide. Huijbergen grenst aan Kalmthout en Essen-Hoek. We passeerden de houten bareel die in de bossen langsheen de Abdijlaan ligt. Ik werd er begroet door een snelle biker van La Pipe met als thuisbasis Stabroek zoals mijn eigenste Papegaai Bike Team (of wat er nog van overblijft)! Verder wandelden er heel wat mensen in de Staartse Heide, genietend van deze koude maar zonnige zondag.

    We konden tot 41 km genieten van de mooie paden op de Staartse Heide om weer toe te komen aan de ingang van de camping. Van hier ging het naar het rondpunt aan het begin van de bebouwde kom van Huijbergen en richting Bergen-op-Zoom. Hier stak me nog een biker voorbij en hij was meteen de laatste die ik te zien kreeg! Net zoals veertien dagen geleden doken we rechtsaf tussen twee huizen een grindpad in. Dat ging over in een bospad en een grasspoor tot aan de Vennekensstraat – Kooiweg aan de rand van de Kooiheide. Deze keer doken we niet rechtsaf het zandspoor naast de omheining van de vliegbasis in, maar reden we de gehele Kooiweg af door het bedrijventerrein De Kooi in Hoogerheide en de ingangen van de Vliegbasis Woensdrecht. Hierbij passeerden we de vroegere vertrekplaats in de voormalige manege Stevenshof. Op 44 km bereikten we het rondpunt op de Bunkerbaan en reden rechtdoor tot aan de rand van de bewoonde kern van Hoogerheide. Vroeger kwam dit stuk in het begin van de toertocht.

    We sloegen rechtsaf een asfalt straatje en dito servitudenpad in tot aan De Wildert. Rechtsaf een modderige veldweg in gevolgd door enkele servitudenpaadjes tussen huizen. We kruisten nogmaals de Bunkerbaan en reden de Aviolandalaan in. Deze straat loopt dood op de toegangspoort en de parking van Fokker, fabrikant van vliegtuigonderdelen. 47 km. Ik herinnerde me van tijdens een eerdere deelname (in 2010) bij zeer slecht weer dat we dadelijk een zeer natte singletrack zouden treffen. We kruisten de grote parking van Fokker en reden over een paadje vlak naast de omheining van het bedrijf. Verderop doken we inderdaad een bos in, een uitloper van de Walse Duin in Huijbergen, waarin nogal wat plotse hoogteverschillen zijn, alsof het bos in een put ligt. De paden lagen er inderdaad ook nu zeer nat en modderig bij. Het was er lastig rijden en dat woog door zo naar het einde van de rit toe. De omgeving was er wel knap en woest. Ik kwam toe in de Antwerpsestraatweg en van daar ging het door de bewoonde wereld van Hoogerheide langsheen keurige villa’s tot aan de snelweg om via de Langeweg opnieuw De Walkant te bereiken. Om 14.00 u met 54 km op het tellertje, heen en terug naar de auto inbegrepen.

    Er stonden nog bikers aan te schuiven aan de bikewash. De twee mannen die daar met hun hogedrukreinigers stonden zullen hun werk gehad hebben. Omdat ik de laatste was kreeg ik een extra service en gingen de beide mannen mijn fiets te lijf! Ik was moe maar tevreden dat ik deze tocht nog eens gereden had. Alle tochten in deze streek zijn de moeite, maar het interessante van deze rit is dat hij het moois van Bergen-op-Zoom combineert met de bekende zandheuvels van Huijbergen en enkele minder gekende stukjes aandoet bij aanvang en afloop. Op de terugweg naar mijn woning voor het ophalen van post iets gedaan wat al lang geleden was vermits ik omwille van werkomstandigheden tijdelijk elders woon. Gestopt aan de grens in Putte-Kapellen om aan het kippenkraam een gebraden kip te kopen! Toen ik hier vroeger met de bike op weg naar huis passeerde stopte ik hier altijd om ter plekke een halve gebraden kip op straat te verslinden! Vermits ik deze keer met de auto was kon ik een hele kip mee naar huis nemen! Tevreden dat ik me niet had thuis laten houden door de koude en plezier beleefd aan de korte ontmoetingen met de medebikers onderweg.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    19-01-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Valkenswaard op 10-01-2016

    Toertocht (25-40-50 km) van TWC Valkenswaard te Valkenswaard op zondag 10-01-2016.

    Het was een moeilijke keuze voor deze zondag want er was de toertocht in Wortel-Hoogstraten dicht bij huis en de toertocht in Putte-Woensdrecht in een streek waar het altijd knap rijden is. Wij laten die populaire toertochten de laatste tijd vaak links liggen omdat er te veel mensen op afkomen waardoor het niet prettig rijden meer is. Onze keuze voor de zondag viel daarom op de toertocht van TWC Valkenswaard in een streek waar we al wel eens gereden hebben, maar nog nooit deze tocht. Het was wat dringen aan de inschrijving in de kleine kantine aan de sportvelden nabij de grens met Dongen. Deze gemeente ligt op fietsafstand van De Efteling, de Loonse en Drunense Duinen, de Beekse Bergen en steden als Oosterhout, Breda en Tilburg. Allemaal namen die welbekend zijn door mountainbikeliefhebbers.

    Vertrokken om 9.15 u, Afgesproken met Jari, hij ging zich dan nog inschrijven en zou me inhalen. De tocht vertrok langsheen de parkeerweide en dook direct een singletrack op die zich doorheen een strook bos slingerde. Daar werden we door fotograge Connie op de gevoelige plaat vastgelegd. Even ging het over een asfaltbaan en een harde zandweg om na 2,50 km bos te bereiken. We reden er over paden en tracks langsheen het vakantiedomein en de chalets van Kempervennen Valkenswaard . Achter de omheining ervan kregen we een groot klimparcours te zien met boomhutten en houten hangbruggen. Op 3,75 km doken we de bossen van Bergeijk in. Tot 5,50 km konden we daar genieten van leuke paden op en af over enkele zandheuvels en wortels. Daarna volgden paden en tracks door de bossen van Bergeijk. Af en toe kregen we bordjes van een groene vaste route te zien.

    Op 8 km reden we over een lange zandweg en doken we een knap dennenbos in. Heel in de verte hoorde ik het geluid van auto’s op een grote baan of snelweg. 9.50 u. Niets dan bos tot 10,50 km toen we arriveerden op een rondpunt op een grote baan, de Bergeijksebaan in Klein Borkel. We doken vrij snel opnieuw het bos in waar we geconfronteerd werden met een vrij modderige intro. Daarna volgden zeer smalle singletracks. Reeds na 13 km arriveerden we aan een eerste bevoorrading die opgesteld stond aan de rand van het bos. 10.10 u. Je kon er soep en sportdrank drinken en dikke sneden peperkoek eten. De mensen die er voor alles zorgden waren ter plekke met een aantal bestelwagens. Ze hadden heel wat materiaal bij. Op die plek was meteen de splitsing tussen de ritten van 25 km en van 40-50 km. Na even een meer open plek te zijn gepasseerd doken we al snel opnieuw de bossen in. Op 14,50 km reden we langsheen de open velden om daarna een iets meer technische en lastiger singeltrack voor de wielen te krijgen. Het pad volgde hier de loop van het riviertje ’t Schut. Op 17 km dienden we de waterloop te kruisen via een houten bruggetje. Daar waren enkele bikers van de organisatie bezig met het ophangen van een extra pijl. Blijkbaar waren er hier al een aantal verkeerdelijk rechtdoor gereden!

    Na de oversteek reden we door de woeste dennenbossen van het natuurgebied De Maaij nabij Bergeijk. Leuke paden voerden door dit bos tot we toekwamen op een grote baan. Daar stonden seingevers die een veilige oversteek garandeerden. Meteen was hier ook de splitsing tussen de 40 km en de 50 km. Voor de langste toch ging het rechtsaf even over het fietspad langs deze baan, de Burgemeester Aertslaan in Bergeijk. Als snel ging het weer naar de bossen. Daar was het zwaar rijden over een zandweg met aanzuigende ondergrond terwijl we net als eerder geregeld geconfronteerd werden met zware tegenwind. Omstreeks 24 km was het vermoeiend rijden over tracks die door een bos leidden waar in een recent verleden heel wat bomen gerooid waren. Met de lage winterzon vlak in de ogen en opboksend tegen de wind reden we over deze lastig te berijden singletrack tot we op 25,50 km toekwamen op een bosfietspad. 11.15 u. Er volgde nog een portie zware bospaden. Geregeld had ik de indruk dat het weinig bereden paden waren die zelfs speciaal voor de gelegenheid weer opengemaakt waren! Op 29 km passeerden we een afgelegen huis en zochten we opnieuw de meer open vlakte op. We reden er evenwijdig met een waterloop en het was er zwaar trappen tegen de wind in.

    De bospaden voerden ons soms door hoog verdord gras en een trio snelle jongens vloog ons voorbij. Van 32 km tot 33 km reden we nogmaals doorheen open veld op een pad met zeer veel plassen. Het ging dan opnieuw het bos in over een pad dat evenwijdig liep met een waterloop. Op 34 km kregen we een bijzonder knappe singletrack voor de wielen. We vervolgden onze rit doorheen stroken bos, afgewisseld met open veld waar we veel tegenwind te verduren kregen. We kwamen uit het bos tevoorschijn op de Luikerweg ter hoogte van De Familie Suykerbuyck, een pannenkoekenrestaurantje in Borkel en Schaft (Valkenswaard). Jari ging op zoek naar de gegevens, want dat opende perspectieven voor iets eetbaars na de rit! Even verder reden we de Oude Dorpstraat in. We reden even later op een toeristisch fietspad over een open terrein midden de bossen en arriveerden voor de tweede keer op de plek van de bevoorrading. Dat verklaarde waarom we daarstraks vlak na de stop danig veel tegenliggers zagen. De tweede pauze kwam op 35,50 km van het vertrek en we waren er omstreeks 12.00 u. Veel voorraad leek er niet meer te zijn, maar prompt werden er peperkoek en drank tevoorschijn gehaald. Zo ook soep voor een derde biker die net na ons nog toekwam. De mannen ter plekke waren intussen al bezig met het opruimen en ontmantelen van de tenten.

    Na de stop reden we door het bos tot we toekwamen op een grote baan. Van 37 km tot 38 km reden we over deze baan, dezelfde Luikerweg, om weer toe te komen aan het pannenkoekenhuis Suykerbuyck. Daar zochten we opnieuw het bos op. Zandpaden voerden ons over een aantal uit de kluiten gewassen heuvels. Het was er aangenaam rijden. Op 40,75 km stonden seingevers aan de oversteek van een grote weg ter hoogte van één van de toegangen tot Kempervennen. We reden een bos in waar we te maken kregen met moeilijker te berijden singletracks omdat het terrein gehavend was na vroegere boswerkzaamheden. Naderhand kwamen er nog een aantal leuke tracks tot we arriveerden aan het Eurocircuit. Dit is een circuit voor auto- en motocross en dergelijke meer. Er is ook een BMX-parcours. Op 44 km reden we het terrein langs en op. Er was daar een parcours uitgezet over een aantal hoge zandheuvels en door een aantal tunneltjes onder die zandbergen! Op sommige plaatsen was het stevig klimmen geblazen! Van 44 km tot 47 km konden we genieten van deze speeltuin. Aangezien het Eurocircuit vlak bij de start gelegen was, waren we na 48,50 km omstreeks 13.00 u weer bij af! Nog gebruik kunnen maken van de bikewash. Alvorens huiswaarts te vertrekken zijn we nog een hap gaan eten bij De Familie Suykerbuyck. Een Hollandse pannenkoek met kaas. Net een pizza, maar dan met een pannenkoek als bodem! Dit pannenkoekenhuis ligt trouwens niet ver van de grens tussen Nederland en België en langsheen de weg die Lommel met Valkenswaard verbindt.

    Wij hadden genoten van de mooie tocht en het dito weer. Het is geen heel technische toertocht alhoewel er toch een aantal vermoeiende paden te berijden waren! Alsof ze voor de gelegenheid waren vrijgemaakt. Uitgenomen een aantal heuvels moet je hier geen hoogtemeters komen zoeken, maar de toertocht leidt wel omzeggens integraal door de bossen!

    Onderaan staat een filmpje van de editie 2014.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    17-01-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Huijbergen op zondag 03-01-2016

    Toertocht (25-45 km) van het Wielercomité Huijbergen te Huijbergen op zondag 03-01-2016.

    De laatste tijd laten we al wel eens gemakkelijker een toertocht over de grens ten noorden van Antwerpen links liggen omdat deze ritten danig populair geworden zijn en er zodanig veel bikers op afkomen dat het er niet prettig rijden meer is. Er zijn daar trouwens al organisaties die hun rit niet doorgeven aan de kalenders om een grote toeloop te vermijden! Andere clubs werken met voorinschrijvingen die gesloten worden indien het beoogde aantal deelnemers bereikt is. Dat heeft als voordeel dat de organisatie zeker is van haar centen, voldoende bevoorrading kan voorzien en niet met een kater blijft zitten bij slecht weer en weinig deelnemers!

    De eerste zondag van het nieuwe jaar met de wagen via de lokale wegen toch nog maar eens naar Huijbergen gekomen. Een parkeerplekje gevonden in de berm van de Bergsestraat. Eens de hoek om was ik direct aan de startplaats, het Multifunctioneel Centrum De Kloek, een ronkende naam voor een feestzaaltje annex toog maar wel met een knop waarmee de toegangsdeuren automatisch kunnen geopend worden! Mijn vrees werd bewaarheid, ik was hier duidelijk niet alleen, een mensenzee stond tot buiten aan te schuiven voor de inschrijving. Die verliep van een leien dakje. Rest enkel de vraag hoe iemand in geval het nodig mocht blijken zijn inschrijving voor deze tocht kon bewijzen! Want de laatsten kregen zelfs geen papiertje met noodnummer mee vermits er geen meer waren! Er werd op 1200 deelnemers gemikt en we waren met 1700! Twee jaar geleden had ik deze tocht omschreven als “de minst mooie van de streek” omdat hij gedurende de eerste kilometers vrij lang de open vlakte opzocht terwijl wij als bikers naar de omliggende bossen lonkten! De minst mooie parel aan een kroon zijn is natuurlijk geen schande! Het blijft een parel! Benieuwd dus naar hoe de toer er twee jaar later uit zou zien!

    Om 9.20 u kon ik vertrekken. Alleen, want Jari zou later vertrekken en me proberen in te halen. Het werd al snel duidelijk dat er aan het parcours gesleuteld was, want in plaats van naar de open velden gestuurd te worden ging het linea recta naar de eerste van de drie bekende “bergen” in Huijbergen. Haast onmiddellijk dook te toertocht de bossen in en konden we genieten van de mooie singletracks omheen en over de glooiende hellingen van de verschillende puisten die deel uitmaken van de Tiestenberg! Genieten met toch een zekere ergernis, want het gewas gewoon filerijden en dat betekent geregeld voet aan de grond bij de minste verhevenheid die zich aandient! Valt er één stil dan volgt al wie volgt! Op de singletrack reed één lange keten van bikers! Zelden gezien! Ik heb ooit in Waals-Brabant eens een dik kwartier moeten aanschuiven aan een singletrack met een moeilijk te berijden plek en tijdens een toertocht hier ooit in Woensdrecht. Ik had al snel spijt van mijn keuze naar hier te zijn gekomen, doch na enige tijd werden de vele deelnemers uit elkaar getrokken en was het prettig rijden. Het is trouwens ook eens leuk van meegezogen te worden door de sliert. Deze keer wel niet altijd braaf ruimte gemaakt voor snelleren maar afgeblokt bij het in rijden van een track, anders zou ik voortdurend aan de kant gemoeten hebben, zeker tijdens het eerste deel van de rit! Eentje excuseerde zich zelfs nadat hij zijn poging om nog op het laatste nippertje voorbij te geraken diende te staken en even mijn rug te zien kreeg! De rit begon dus al met de kers op de taart, want de bossen omheen de Tiestenberg zijn een leuke speeltuin voor de mountainbiker!

    Op 4 km kruisten we de Hollandseweg, niet ver van de grens met het Belgische Essen-Hoek, passeerden de Schoeliebergseweg en reden door het onverharde deel van de Vijverstraat. Aan het asfalt gekomen maakten we een haakse bocht om de bossen van de aldaar gelegen Pilberg in te rijden! Leuke singletracks dienden zich aan, bij wijlen door dicht op elkaar staande laurierstruiken, en op 5,50 km reden we over de hoogste zanderige heuveltop van deze Pilberg. Op 6 km kwamen we even uit het bos tevoorschijn ter hoogte van het bekende groene poortje aan het beeld van de Heilige Teresia in het park van het voormalige klooster van Huijbergen. Omgebouwd tot woningen en serviceflats. We verlieten de bebouwde kom van Huijbergen via de Staartsestraat en sloegen linksaf in de richting van de grens met België op de plaats waar de toertocht vanuit Essen-Wildert zijn stopplaats heeft.

    Na een kort stukje over asfalt sloegen we rechtsaf de Groenendriesstraat in, gelegen in het Belgische Kalmthout. We zochten opnieuw de bossen op voor plezante paadjes en tracks. Van 9 km tot 10 km volgde een intermezzo over een meer open heidegebied om opnieuw de bossen in te duiken. De lus eindigde opnieuw in de Groenendriesstraat waar ik rechts van mij in de verte de bikers zag die nog aan de lus moesten beginnen. Het ging dan over het zandpad op de rand tussen bos en velden en over de wortel die daar ligt weer resoluut de bossen in. Vanaf hier doorkruisten we de bossen in het grensgebied tussen Kalmthout en Huijbergen, deel uitmakend van het natuurpark De Zoom – Kalmthoutse Heide. Op 12,75 km bereikten we de Staartse Heide. Daar troffen we een eerste splitsing tussen de ritten van 25 km en van 45 km op 13 km van de start. De rit kon al niet meer stuk omwille van deze knappe intro! Ondanks de drukte was het al zalig rijden geweest.

    We reden over de Staartse Heide en voorbij de bareel die staat aan het einde van de track die min of meer evenwijdig loopt met de Abdijlaan, de baan van Ossendrecht naar Huijbergen. Daar reden we tot 17 km een rondje over een meer open heidegebied om toe te komen aan de ingang van de camping Staartse Duinen. Daar ben ik even gestopt omdat ik voor de tweede keer de biker tegenkwam die te voet wandelde naast zijn fiets. Daarstraks reed iedereen die kerel gewoon voorbij en ik voelde me schuldig omdat ik hetzelfde gedaan had! De man had de achterderailleur van zijn bike kromgetrokken. Met behulp van een kettingpons zou hij zijn ketting kunnen openen en van de derailleur verwijderen om dan singlespeed weer naar de start te rijden. Te voet was immers nog wel een eind! Met de kettingpons die ik altijd bij heb kon de man zijn ketting verwijderen, inkorten en met zijn powerlink weer aan elkaar zetten. Omdat ik wist waar we stonden kon ik bovendien zeggen hoe hij weer terug naar Huijbergen kon rijden. Door simpelweg te zijn gestopt was de man geholpen en dit alles had hoop en al tien tot vijftien minuten geduurd. Wel sneu dat hij maar 17 km had kunnen rijden! Intussen waren er veel bikers gepasseerd en werd het rustiger op de omloop! Om 10.50 u dook ik vanaf de Staartse Duinen opnieuw de bossen in.

    Op 19 km kregen we een mooie singletrack voor de wielen. Op een gegeven ogenblik kreeg ik in de verte de manege De Wolf te zien, gelegen in de Staartsestraat te Huijbergen. Tijdens de grote brand op de Kalmthoutse heide van 25 mei 2011 werden alle dieren hier preventief geëvacueerd. We reden verder doorheen het bos en op 21,50 km kwam ik weer toe aan de ingang van de camping Staartse Duinen na een knappe lus van 4,50 km. De toertocht stuurde me dan in de richting van het rondpunt aan het begin van de bebouwde kom van Huijbergen waar enkele seingevers op post waren. We namen de afslag richting Bergen-op-Zoom om dan direct de assenweg tussen twee huizen rechts in te slaan. Deze ging ter hoogte van een bareeltje over in een singletrack die ons naast de afsluiting van de vliegbasis Woensdrecht leidde. Na een eindje door het veld ging het linksaf de Kooiweg op in de richting van de KMO-zone en de manege Stevenshof die tegenover een ingang naar de vliegbasis ligt en ook de startplaats is van een andere toertocht. We sloegen rechtsaf een zandpad in dat naast de omheining van de basis loopt. Daar konden we genieten van een mooi stukje bos op de Walse Duin tot we toekwamen in de Vossenholstraat te Huijbergen. Op 24,50 km kwam daar de stop op de oprit van een hoeve. Er was enkel nog zoete drank en bouillon te verkrijgen. Niets meer te knabbelen, wegens alles door de voorgangers verslonden, en ik was zeker niet de laatste om er te arriveren! Het verwonderde me niet, wetend hoeveel mensen daarstraks stonden aan te schuiven om in te schrijven! 11.30 u.

    Na de pauze reden we de Vossenholstraat uit tot het kruispunt met het door de bossen lopende deel van de Bergsebaan die we linksaf in sloegen. Dan werden we het bos in gestuurd ter hoogte van de Walsestraat. Daar was het even druk met wat oponthoud omdat we er de hoogte in gejaagd werden op één van de eerste toppen van de Nootjesberg. Ook voor mij was het daar even te voet naar boven door het losse zand en over enkele wortels. Eens boven ging het vlotter op en af over de andere toppen. Het was er amusant rijden op en af de hellingen. In de verte hoorde ik de sirenes van een ziekenwagen en tijdens een toertocht voorspelt dat niet veel goeds: een aanrijding of een valpartij?

    Ik kwam uit op de asfaltbaan die hier door de bossen loopt in de buurt van het trimparcours op de Kooiheide. Daar ging het rechtsaf en weer linksaf. We reden er door de bossen en geregeld op de tracks pal naast de afsluiting om de vliegbasis van Woensdrecht. In ieder geval een knap stukje parcours. Op 29 km kwam er een splitsing tussen de ritten van 25 km en van 45 km op een plek vlak naast de omheining van de vliegbasis. Er stonden daar een vrouw en twee mannen die me toeriepen welke afstand ik ging volgen en de juiste richting aanwezen! 11.50 u. Op 30 km kwam ik uit op de open vlakte achter en buiten de vliegbasis waarin nog lampen staan die de landingsbaan markeren. In de verte de Moerkantsebaan – Huijbergsebaan, de baan van Huijbergen naar Bergen-op-Zoom. We sloegen linksaf en volgden verder het zanderige paadje naast de afsluiting langsheen de basis. Op 31 km reed ik over de lastige singletrack die vol met diepe putten en wortels langsheen de afsluiting loopt. Hij was deze keer zeer goed te berijden en lag er superdroog bij! Gewoonlijk staat er water in de diepe putten en is het daar één baggerzooi! Ik reed daarna voorbij een achterpoort van de vliegbasis waar de toertocht van Wouw een pauzeplaats heeft. Indertijd toch, want het is al lang geleden dat ik deze nog eens gereden heb omdat hij altijd georganiseerd wordt half december en dan heb ik er echt geen tijd voor! Helaas!

    Aan deze poort doken we het vrij toegankelijke bos in van het militair oefenterrein. Singletracks en paden voerden van daar naar de bossen van het landgoed Mattenburgh op 33 km van het vertrek. Dat betekende dat we op het grondgebied van Bergen-op-Zoom reden, in de bossen die vlak bij deze stad liggen. 12.10 u. We kregen er een mooie lus voor de wielen. Pas hier kreeg ik het gezelschap van Jari. Hij had daags voordien zwaar en tot laat gefeest en had zich overslapen. We kruisten opnieuw een asfaltbaan, ik vermoed dezelfde van daarnet die naar de poort van de basis leidt, en kwamen uit op de Moerkantsebaan. 35 km. We sloegen rechtsaf richting Huijbergen en op de plaats waar het bos eindigde doken we rechtsaf de grasvlakte achter de vliegbasis in, de zone waar de lichten van de landingsbaan tot buiten de basis staan. Ook hier is het meestal een natte zooi, maar deze keer viel dat goed mee!

    Van 36 km tot 37 km volgden we het grasspoor dat over een open vlakte deels naast een beek loopt om uit te komen in de Walsestraat en daar opnieuw de bossen rond de Nootjesberg op te zoeken. Daar kregen we dan toch wat ik niet meer verwachtte te zullen zien, meer bepaald de zandweg die zich over drie uit de kluiten gewassen heuvels slingert. Dit pad ligt niet ver van de vliegbasis. Bospaden en singletracks voerden ons opnieuw naar een meer open vlakte, nog steeds nabij de vliegbasis. We reden er voorbij twee eenzame huisjes met grote tuinen en even dacht ik dat de rit ons weer over de Nootjesberg zou voeren. Maar we reden rechtdoor een bospad in. Op 39 km kwamen we plots in de meer bewoonde wereld terecht op de Weg naar Wouw naast het terrein van de firma Van Gastel, Transport en Grondwerken. Hierachter ligt de speeltuin van de Nootjesberg. We reden dan richting Huijbergen, voorbij de Molen Johanna en mijn geparkeerde auto weer naar af. De hele toertocht passeerde mijn vehikel! Met 41 km op het tellertje, iets minder dan de beloofde 45 km, kwam er om 12.50 u voor ons een einde aan deze toertocht.

    De bikewash hebben we niet gebruikt. Te zien aan het slappe straaltje water dat uit de slangen kwam was dit nutteloos. Daarmee krijg je uw fiets niet schoon! Buiten stonden nog heel wat bikes, binnen zaten hun eigenaars, het was zeer druk in de zaal. Een broodje kroket en een kommetje snert gegeten. Drie euro voor zo’n kommetje soep uit blik was toch veel, temeer omdat we aan de stop niks meer te eten hadden gekregen. Het gezelschap van Berten, Dennis, Jan, Patrick, Dries en Guy genoten. Het deed me plezier van deze groep nog eens te zien, dat was intussen toch al een tijd geleden! Na de wijzigingen aan de vroegere omloop was deze toertocht in Huijbergen een prachtige rit met een knap parcours door de bossen en over de drie “bergen” die deze gemeente rijk is. De ondergrond lag er droog en ideaal bij en ondanks het sombere grijze weer bleven we onderweg gespaard van regen!

    Een filmpje van MCV over deze toertocht kan je hieronder bekijken!

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.be en op mountainbike.nl!

    StrammerMax

    08-01-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-01-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Retie op 31-12-2015

    Toertocht (27-35-43 km) van de Blauwtrappers te Retie op donderdag 31-12-2015.

    Traditiegetrouw op oudejaarsdag naar de toertocht van de Blauwtrappers te Retie. Ik werd al naar een parkeerweide verwezen nog voor ik het centrum van de gemeente bereikte. Op het ogenblik dat ik bijna klaar was om naar de start te vertrekken kwam Jari met zijn bike langs. Zoals ik al wist zouden we niet samen rijden vermits hij op tijd weer thuis wilde zijn om voor het eten voor zijn genodigden te zorgen. Het valt me elk jaar op dat hier veel jonge gasten rondrijden, allicht kerels die ’s avonds gewoon uitgaan of ergens hun voeten onder de tafel kunnen schuiven zonder zelf voor enige voorbereiding te moeten zorgen. De toertocht kon zoals steeds op veel belangstelling rekenen, mede ook door het mooie weer. De rij wachtenden stond tot buiten aan te schuiven, maar de inschrijving ging gelukkig vlot vooruit. Om 9.30 u kon ik mijn fiets weer oppikken in de bewaakte stalling en vertrekken.

    We reden het drukke kruispunt in het centrum van Retie op en staken verderop de baan over naar een zandweg toe. In tegenstelling tot vroeger doken we via de openstaande poort een privaat bos in waar we al een eerste leuke bochtige singletrack voor de wielen kregen in plaats van gewoon de zandweg te moeten volgen. Dan bereikten we opnieuw het gebruikelijke parcours dat daar bestaat uit een afwisseling van grassporen en singletracks in een aantal stroken bos op de rand van de bewoonde wereld. Er worden daar een aantal lussen gereden zodat je op bepaalde plaatsen zowel de bikers die voor je rijden als degenen die nog volgen kunt zien rijden. Omstreeks 3 km kregen we een mooi stukje met enkele heuveltjes

    Vanaf 5,50 km kregen we knappe singletracks voor de wielen in de Boseindsebergen. Het was er leuk rijden tot we op 7,75 km toekwamen op een asfaltbaantje, de Zavelstraat, ter hoogte van een kapel. 10.00 u. Daarna reden we een eindje door de bewoonde wereld van gefortuneerde mensen, te zien aan de mooie villa’s die hier stonden. We doken dan op 9 km het bos in en daar reed ik voorbij een zeer hoge met bomen begroeide zandheuvel. Bijna mathematisch opgebouwd als een piramide! Dat zand moet daar in een ver verleden ooit neergekieperd geweest zijn vermits er al zeer grote bomen op groeiden! Hier konden we rijden over lange rechte singletracks met soms leuke heuveltjes tot aan de splitsing tussen de 27 km en de 35-43 km op 11,75 km van de start. 10.15 u. De splitsing bevond zich op een kruispunt van boswegen aan een huis met een tuin vol kabouters!

    Gekozen voor de langste rit. We doorkruisten een aantal stroken bos. Van 13 km tot 15 km konden we rijden over singletracks die bij het begin aangekondigd werden met de mededeling “technische passage”. De zanderige tracks lagen op een heuvelachtige ooit kaalgekapte zandhoop midden in de bossen van de Beverdonkse Heide. Het was er prettig rijden en de technische moeilijkheidsgraad viel best mee! We kwamen uit het bos weer tevoorschijn in de Pontfortsedijk en reden een wijle over asfalt en voorbij de watermolen van Retie die gelegen is op de Nete. Op 16 km sloegen we rechtsaf een zandweg in en volgden veldwegen in de vallei van de Witte Nete. Op 18 km reden we in de omgeving van het monument voor een neergestorte Halifax en voorbij een kapelletje op de rand van het bos van de Beverdonkse Heide. We doorkruisten een strook bos en reden door een meer open gebied tot aan een bruggetje over de Kleine Nete. Van 20 km tot 21 km reden we over een smal grasspoor vlak naast deze waterloop. We reden dan linksaf van de Nete weg een bos met buitenhuizen in. 21,50 km om 10.55 u.

    We dienden een grote baan te kruisen en even ging het over het fietspad langsheen deze drukke weg tot op de grens met Kasterlee. Het ging al snel opnieuw het bos in voor een leuk pad dat naar de bevoorrading leidde. Deze stond opgesteld langsheen een bosweg op 22,50 km van het vertrek en ik arriveerde er omstreeks 11.00 u. Net tevoren werd ik voorbijgestoken door Jan en Willy met enkele maten in hun pak van VDS, de Garage Van der Steen in Poppel. Dus was er gelegenheid voor een korte babbel. Aan de stop kon je sportdrank nemen, er waren twee soorten wafels, bananen en soep. Het groepje snelle rijders wat me daarnet was voorbijgevlogen bleken Rob Peeters, Tom Boonen en Friends te zijn die hier ook aan de bevoorrading stonden. Tom Boonen is bijna een vaste waarde op deze toertocht en ik zag hem ook al in Mol-Rauw en Kasterlee-Houtum. Ferm dat profs zich eens laten zien op een toertocht voor recreanten. Ze stijgen daarmee in mijn achting. Moet leuk zijn voor de club wanneer een bekende renner zich aanbiedt aan de inschrijving!

    Vrij snel weer op weg en het bos in voor een volgende portie leuke paden en singletracks tot de splitsing tussen de 27-35 km en de 45 km op 26,75 km van het vertrek. Om 11.30 u koos ik er voor de langste rit. Die leidde ons eerst over een vettige veldweg met redelijk wat modder en diepe sporen. Stevig trappen was de boodschap. Op 28 km kwamen we toe op een landelijke baan en vanaf daar kregen we een redelijk eind beton onder de wielen. We reden er tot 31 km over de landelijke wegen Kortijnen, Kortijns Heike en De Werft. Nadat we kort de bewoonde wereld gepasseerd waren ter hoogte van enkele hoeven ging het een veldspoor en een bospad in. We konden er genieten van mooie singletracks in de Looiendse Bergen. Er zijn wel meer toertochten in deze streek die deze plek aandoen. Ik meen zelfs dat in de omgeving een vaste route passeert. Tot 32,50 km konden we er rijden over enkele heuveltjes. Na een kort intermezzo over een pad kregen we tot 33,50 km nog van dat. Omdat ik de hete adem van enkele snelleren achter mij voelde ging ik er even aan de kant. Maar de laatste biker van dat groepje had dat niet gezien en reed tegen me aan. Omdat ik daardoor mijn evenwicht verloor ging ik tegen de grond! Gelukkig zonder veel erg! Dan doet een mens al eens de moeite om aan de kant te gaan en word je nog onderuit gereden!

    Eens de plezante Looiendse Bergen achter ons volgden gewone bospaden die ons langsheen buitenhuizen voerden. Sommige mensen kunnen daar nogal een koterij van maken! Ondertussen maar afgezaagde boomtakken opstokend! Opnieuw bereikten we op 34,75 km de rand van de bewoonde wereld. 12.00 u. Er diende zich nog een derde korte singletrack van de Looiendse Bergen aan. Hij liep door het bos parallel met het baantje Looiend. Ik zag even verder bikers van rechts komen. Alle afstanden kwamen daar weer samen en meteen was er weer meer beweging op het parcours! 35,50 km. We werden een naar ik vermoed privaat terrein op gestuurd waar een oude vrachtwagen stond te verkommeren. Er lagen daar enkele hoge zandhopen waar we over gejaagd werden kwestie van enkele hoogtemeters te kunnen scoren. Vorig jaar bezochten we ook deze plek en toen was het er echt dabben door de modder. Nu lag de ondergrond en goed berijdbaar bij. We werden een bos naast het terrein in gestuurd waar enkele leuke bochtige singletracks op en af enkele uit de kluiten gewassen bulten lagen. Maar het parcours was er behoorlijk berijdbaar. 37,50 km.

    Er volgden nog meerdere stroken bos waarin leuke paden en singletracks verborgen lagen. Op 40 km kondigde een bordje nog een “technische passage” aan. Nadat we een in het bos gelegen witte villa met immer gesloten vensterluiken gepasseerd waren. Het buitenhuis van iemand met veel geld. Ook hier konden we ons hartje ophalen op mooie singletracks die zich over enkele heuvels slingerden. Voor één iemand was het er toch te technisch want toen ik inwendig begon te grommelen omdat een groepje bikers het spoor versperde zag ik een fiets op de grond liggen! De gestopte bikers ontfermden zich over een zopas gevallen man. Aan zijn pijnlijke grimassen te zien zag het er niet goed uit. Een tijd later stak de man me toch opnieuw voorbij in het gezelschap van een tweede. Een maat of iemand die de gevallen persoon niet alleen wilde laten rijden? Want veel passage zou hier allicht niet meer zijn en het zou wel eens kunnen dat iemand na zo’n valpartij korte tijd later onwel wordt! Op 42 km eindigde het feestje in de bossen. Een veldweg bracht ons opnieuw naar de bewoonde wereld. Met 45 km op het tellertje bereikte ik om 12.45 u opnieuw de plaats van de start.

    Mijn fiets schoongespoten aan de bikewash en even staan praten met de Blauwtrapper die verantwoordelijk was voor de watertoevoer. De mensen die zich op de laatste dag van het jaar inzetten om voor ons een knappe rit te organiseren verdienen onze waardering. De grote zaal zat nog vol bikers. Nagenietend onder vrienden en allicht uitkijkend naar het eindejaarsfeest van vanavond. Karel en Theo nog gespot toen deze twee Bierbikers huiswaarts trokken. Maar ik zat te ver om hun aandacht te kunnen trekken. Thuis mijn fiets nog proper en rijklaar gemaakt en een douche genomen. Terwijl de wasmachine haar werk deed zat ik al met de benen onder tafel in familiekring tijdens de laatste uren van 2015! Gelukkig Nieuwjaar…

    Hieronder kan u een filmpje van Den jagg over deze toertocht bekijken.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    04-01-2016 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-12-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Westmalle op 27-12-2015

    Toertocht (15-25-34-40 km) van de KWB Fietsclub te Westmalle op zondag 27-12-2015.

    Deze zondag op tijd op en vanuit Hoogstraten met de bike naar Westmalle, goed voor 16 km opboksen tegen de wind in. Met als tegenliggers twee bikers, twee mannen op een koersfiets en een koppel op een tandem. Door met de fiets naar de start te trekken werd mij het zoeken naar een parkeerplaats bespaard. Want aan de inschrijving van de toertocht van de Fietsclub van de KWB stond een enorm lange rij wachtenden! In die rij trof ik Jos K., dus was er even tijd voor een babbel samen met de vader en zoon die voor ons aanschoven. Wij vroegen ons onder anderen af of zo’n lange wachtrij geen aanleiding zou zijn voor sommigen om zwart te rijden! Aangeschoven van 9.15 u tot 9.35 u, om 9.45 u op pad.

    Het ging het dorp uit, de kerk langs en over een servitudenpad naast een beek voorbij de school Mariagaarde. Na 1 km ging de kidstoer van 15 km apart. Ter hoogte van het kerkhof kruisten we de Oude Molenstraat en reden door de brede dreven langsheen een kasteelhoeve. Dan volgde het klassieke natte stuk over een slijkweg onder de bomen naast het kasteeldomein. De plek was nog redelijk berijdbaar, de voorgangers hadden al een spoor gemaakt, want het heeft er hier al meer belabberd bij gelegen! Dan ging het even over asfalt om een veldweg in te slaan, gevolgd door de natte lastige singletrack tussen de weiden tot aan Boexhout. Toen ik even halt hield kwam Jari toe. We hadden deze keer niet echt afgesproken en ik had enkel op zijn profiel gezien dat hij voor Westmalle gekozen had en bij mijn start toch maar een berichtje gestuurd om het tijdstip van vertrek te melden. Vanaf hier kregen we doornatte veldwegen voor de wielen die ondanks dat nog behoorlijk te berijden waren. Op 8 km kruisten we de baan Groot Veerle. Op weg naar de start was ik daarstraks deze plek gepasseerd.

    Aan de overkant werden we getrakteerd op een lastig stuk parcours, zijnde een veldweg die er zeer nat bij lag, met plassen en stroken slijk waarin dan nog steenpuin naar boven stak. In de verte zagen we de toren van het Trappistinnenklooster van Brecht staan en de toegangspoort langs de Abdijlaan. Aan het einde van dit taaie stuk troffen we de splitsing tussen de 25 km en de 34-40 km op 9,75 km van de start. We reden even over de kalme Heidsiebaan om vanaf een kruispunt van landelijke wegen een grasspoor in te slaan. Dit lastige pad met putten en bulten leidde naar de Paepestraat, een natte aardeweg door een strook bos aan de rand van het natuurgebeid Hoofsweer. Dit betekende dat we op het grondgebied van de gemeente Brecht reden. Ook de tocht van Sint-Lenaarts (Brecht) van 6 december passeerde hier, maar dan in de andere richting naar Drieboomkensberg. We kwamen uit op de oever van het kanaal Schoten – Dessel (12 km) en reden over een grasspoor op het jaagpad. Aan Kooldreis doken we linksaf de velden in. We kregen er af te rekenen met veel tegenwind en steenpuin in de grond en volgden er de veldwegen waarvan door vele tochten in deze streek gebruik gemaakt wordt. Ik heb hier dan ook al in alle weersomstandigheden gereden, van poederdroog tot overstroomd, over ijs en door tot aan mijn middel opgewaaide sneeuwhopen! We bereikten het bekende kruispuntje van de Heikantstraat en de Oude Liersebaan ter hoogte van een privaat domein met enkele villa’s. 16,85 km om 10.45 u.

     

    In plaats van verder rechtdoor te rijden over de zandweg naar Drieboomkensberg, ging het linksaf de Heikantstraat in. Dan de eerste landelijke weg rechtsaf in, de Geuzenstraat, en weerom rechtsaf de zandweg Heidemolenbaan in om zo het Molenbos aan Drieboomkensberg te bereiken. Eens het bos in ging het rechtsaf over de niet altijd gemakkelijk te berijden singletracks die door de meeste toertochten in de streek worden bereden. Ondanks het feit dat ik als tragere net enkele nog trager rijdenden had ingehaald, kwam ik op de tracks in het zog van een wel zeer traag rijdende biker in geel fluojasje te hangen. De singletracks lagen er nog steeds behoorlijk bij, want het kan er hier soms heel slecht liggen tijdens de winter wanneer het water in de putten blijft staan. Tot 22 km reden we over de singletracks van het Molenbos zonder de bidplaats Drieboomkensberg zelf te passeren. We kwamen iets verderop uit het bos weer tevoorschijn in de aardeweg Sint-Jobbaan. Even verderop kwam de bevoorrading in de grote loopstal van de manege op de hoek met de Abdijlaan, de baan van Brecht naar Schilde.

    Omstreeks 11.00 u waren we aan de stop. Er was nog veel drukte, je kon maar met moeite een plekje vinden om uw fiets te stallen! Er lagen partjes bananen, suikerwafels om te eten en er stonden twee soorten sportdrank om te drinken. Ik vermoed dat er ook soep was, maar die zal al op geweest zijn. Voor de late starters viel er niet veel meer te rapen. Een organisatie kan nu eenmaal niet op voorhand weten hoeveel deelnemers er gaan komen. Nu was het prachtig en zacht weer en daagden er 2241 bikers op. Bij regen of zwaar winterweer komt misschien maar de helft van nu opdagen! Vorig jaar op deze toertocht bij zwaar winterweer maar 500 deelnemers! In ieder geval hadden de mensen achter de tafels de handen vol met vullen, uitpakken en snijden!

    Aan de stop was ook de splitsing tussen de 15-25-34 km en de 45 km. Voor de grootste tocht ging het rechtsaf de Abdijlaan op in de richting van Brecht. Even verderop dienden we over te steken naar de Grote Vraagstraat, een zandweg door de bossen in het grensgebied tussen Westmalle, Schilde, Brecht en Sint-Job-in-‘t-Goor. Halverwege dienden we rechtsaf te slaan in een natte en gehavende bosweg waar ik op een bepaalde plek bijna op mijn bek ging door in de grond stekende stenen en diepe putten naast een plas. We kwamen uit in de Sint-Jobbaan, een brede zandweg door de bossen die van Brecht naar Sint-Job voert. Rechtsaf de Polderdreef in om daar via een steile aanloop op de singletrack te komen die evenwijdig loopt met de Kleine Vraagstraat. Via enkele tracks en een bospad bereikten we de Caterskapeldreef, dit is een onverharde straat in de bossen van Schilde vlak achter het domein van de school Kristus-Koning in Sint-Job. 28,50 km om 11.45 u. Eens de enige twee huizen daar voorbij ging het linksaf een singletrack op. Van dan reden we over de mooie singletracks rond de bosvijver aan de Caterskapel.

    Dreven en bospaden voerden ons via enkele mooie plekken door de bossen van Schilde. Op sommige plaatsen vroeg het rijden vat behendigheid omwille van het slijk, de plassen, putten en wortels. Op een plek waar een dikke boomstam het pad versperde werden we ingehaald door drie snelle jongens waarvan de laatste het obstakel dacht te omzeilen door van de weg af te gaan. Ver raakte de man niet! Al spoedig zagen we deze kerel zonder veel erg tussen het kreupelhout tegen de grond gaan! Iemand die nog volgde hoorden we zeggen dat hij meende diens voorbeeld te willen volgen maar net op tijd doorhad dat dit niet zo’n goed idee was! Er verschenen villa’s in het bos langsheen een onverharde weg die uiteindelijk overging in het gehavend asfalt van de Kotseheide. 32,50 km. Op 33 km kruisten we de drukkere Waterstraat om aan de overkant opnieuw het Molenbos te bereiken. Daar reden we over de smalle sporen die zich gevormd hebben op de zijkanten van de brede natte dreven naast de boomstammen die er langs staan. Op 34 km konden we rijden over de niet zo evident te berijden singletrack op het privaat terrein van het revalidatiecentrum De Dennen. Er zitten daar namelijk een paar diepe putten en een kort wasbord in. Via de gebouwen in het domein bereikten we één van de uitgangen. Deze keer viel het me ook op dat er tussen het groen een kleine kasteelvilla met toren verscholen staat.

    De rit vervolgde verder door het Molenbos en de bossen op het domein De Welvaart (Sint-Antonius-Zoersel) waar we ondermeer over de heuvelkam omheen een met water gevulde put reden. In tegenstelling tot mijn gestuntel van vroeger reed ik er deze keer vrij vlot over. Er zitten namelijk enkele diepe putten en wortels in. 37 km om 12.20 u. Daarna kwamen we op meer open terrein en aan de huizen in de verte kon ik zien dat we in de omgeving van de Trappistenabdij van Westmalle reden. We werden ingehaald door een groep vrouwen en reden dezen nadien weer voorbij. Op 38 km reden we voorbij de abdij zelf, deze keer langs de zijkant en de voorkant. De meeste tochten nemen de zandweg achter. Het brouwen van Trappist moet goed opbrengen, want er waren verbouwingswerken bezig. Uit één van de gebouwen waren alle ramen verwijderd en voor de abdij waren een stuk nieuwe klinkerweg en parking in aanleg. Een singletrack bracht ons door het bos naar Het Wild Rijt. Even verder kwamen we op een spoor tussen bos en de afsluiting van een weide achter een vader met zijn zoontje te hangen.

    Via een laatste strook bos reden we naar de Oude Baan, voorbij de Scherpenbergmolen en door de woonwijk waar mijn vriend en collega Peter woont. Even aangebeld toen we zijn huis passeerden, maar zijn echtgenote wist me te vertellen dat hij ook onderweg was met de bike. Hij was later vertrokken, dus allicht zouden we hem nog zien aan de aankomst. Via enkele straten en een laatste servitudenpad bereikten we opnieuw de sporthal Berckenhoven. Dat moet omstreeks 12.45 u geweest zijn met 43 km op het tellertje. Toen ik mijn fiets gestald had in de bewaakte parking kwam Jari van de bikewash terug en zeggen dat Peter was toegekomen. In de sporthal zaten nog veel mensen binnen, maar ondanks dat raakten we toch vrij vlot aan een hotdog en drank. De waarborg voor het stuurbordje kon je namelijk inruilen voor een jeton voor een kuip Westmalle of ander vocht! We zijn nog een half uur blijven zitten. Jari had nog andere plannen en Peter kon nog gaan familiefeesten. Voor mij lagen er nog 16 km naar Hoogstraten voor de boeg en deze keer gelukkig met wind in de rug!

    Wij hadden ons goed geamuseerd op deze zonnige en warme dag eind december. Tevreden dat ik geen winterbroek had aangetrokken, doch een zomerbroek en beenwarmers. Het parcours was zoals we verwacht hadden met de veldwegen en de stroken bos in en om Westmalle. Het parcours is trouwens altijd ongeveer hetzelfde. Enkel het stuk bos aan Drieboomkensberg waar de andere tochten nooit komen en deze vroeger wel ontbrak deze keer helaas.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    28-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-12-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toertocht te Poppel op 26-12-2015

    Toertocht (28-45 km) van KFC Poppel te Poppel op zaterdag 26-12-2015.

    Op tweede kerstdag met de auto richting Poppel gebold en die reis verloopt vanuit Hoogstraten bijna integraal over Nederland! Deze keer gelukkig geen last gehad van een omleiding, alhoewel de grote baan ter hoogte van de startplaats heraangelegd wordt. Parkeren kon in een weide. De toertocht werd georganiseerd door KFC Poppel en de inschrijving was in de kantine van de voetbalclub. De fiets slotvast gelegd wegens ontstentenis van een bewaakte parking. Om 9.00 u was ik ingeschreven en startklaar. Ik kreeg Frans en een maat van 3-D CAD-Systems te zien. Wist niet eens dat die firma in Hoogstraten is! Het vertrek verliep vanaf de speelvelden over enkele landelijke baantjes en een lange zandweg. Na het kruisen van een baan doken we op 3,50 km het bos in. Brede paden voerden door het bos waarin één zone omzeggens volledig kaalgekapt was. De door de werken gehavende paden waren gelukkig nog deftig te berijden. Op 6 km reden we heel kort over 100 meter asfalt door de bewoonde wereld ter hoogte van enkele hoeven.

    Tot 8,50 km konden we rijden over eerder technische singletracks met korte bochtjes en een grove ondergrond met stronkjes, putten en bulten. Ondanks dat alles lukte het me om er vrij vlot over te rijden. Af en toe aan de kant gegaan of me smaller gemaakt om snellere rijders te laten passeren, wat meestal wel geapprecieerd wordt. Eens deze track achter de rug reden we even langsheen de velden om dan weer het bos in te duiken voor nog een gelijkaardige singletrack. Deze leidde naar een splitsing tussen de 8-24 km en de 31-37-42-50 km op het betonbaantje Overbroek op 10 km van de start. Althans, zo leek het, maar er was geen splitsing te zien en ook de opgegeven afstanden klopten niet volgens wat aangekondigd was. Allicht was dit een splitsing van een andere organisatie. Het bordje was ook vrij klein om bedoeld te zijn voor mountainbikers. Misschien voor wandelaars? Maar dan is 50 km toch al een ferme tocht!

    We reden door een open landschap naar een volgende bos waar we op 12 km in doken. De omgeving bood de aanblik van de kruising tussen een park en een bos en mijn vermoeden dat we ons in het landgoed Gorp en Roovert in Nederland bevonden werd al snel bevestigd door de aanduiding op een slagboom. We reden er over singletracks, afgewisseld met brede paden en dreven. We passeerden de schuur nabij Roovert waar de toertocht vanuit Hilvarenbeek zijn stopplaats heeft. Na de volgende bocht linksaf kwam dan de eerste effectieve splitsing tussen de routes van 28 km en van 44 km op 15 km van het vertrek. Gorp en Roovert is een prachtig bosrijk landgoed, gelegen op het grondgebied van Hilvarenbeek, ten zuiden van de stad Tilburg en vlak bij de Belgische grens. Het is privaat bezit maar vrij toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Het landgoed wordt bespoeld door de Roovertse Leij. 10.10 u.

    Tot 16 km reden we door de bossen van Roovert over natte paden tot op een open vlakte. Mooie paden voerden ons dan tussen geurige dennen en over de heide. Alles geurde hier naar dennenhout. Het was er rijden doorheen een prachtige omgeving. Geregeld kreeg ik dezelfde groep mannen in blauwe pakken als tegenliggers te zien. Dit waren leden van een club uit Goirle die op eigen houtje toerden. Op 18,50 km bereikte ik een bekende plek toen ik vanuit het bos de achterzijde van een aantal chalets te zien kreeg. Even later bereikte ik de gasinstallaties aan de Tulderheyde in Poppel, pal op de grens tussen België en Nederland. We kruisten het asfaltbaantje en doken de bossen van het landgoed De Utrecht in. In dit ongerepte gebied met knappe bossen kregen we brede bospaden waarop zich in de loop der jaren sporen als singletracks hebben ontwikkeld, afgewisseld met singletracks onder geurige dennen. We passeerden er ook een mooie bosvijver. Het was er leuk rijden en genieten van de prachtige streek. Op 25 km reed ik weer langs en over de heide en bereikte ik opnieuw het landgoed Gorp en Roovert.

    Na het kruisen van een zandweg annex bosfietspad kwam de bevoorrading die opgesteld stond in de bocht van een bospad. Ze kwam op 25,50 km van de start en ik arriveerde er om 11.00 u. Mannen van de voetbal zorgden er voor sportdrank, eierkoeken, peperkoek, cake, bananen en partjes appelsien. Te zien aan het millimeterwerk waarmee alles versneden was vreesden ze niet te zullen toekomen met hun voorraad. De met een bordje aangekondigde soep was ook op, tenzij dat het de bedoeling was dat je er om vroeg! Vermits je tot 10.30 u kon inschrijven kon men er inderdaad nog veel passanten verwachten! Na wat geknabbeld en gedronken te hebben mijn tocht door de bossen verder gezet.

    Op 30 km kwam ik even uit de bossen van het landgoed Gorp en Roovert tevoorschijn en ging het verder over een klinkerbaantje. Om dan verderop opnieuw de bossen in te duiken voor een volgende portie knappe paden. Omstreeks 33 km passeerde ik de grote huizen van het landgoed waarvan de luiken allemaal in dezelfde kleuren rood en zwart geschilderd zijn, zo ook voorbij een oude kasteelvilla met torentjes. We passeerden de vijver waarin een met bomen begroeid eilandje ligt om daarna een eindje langsheen de Roovertse Leij te rijden. Aan het eerstvolgende bruggetje kruisten we het riviertje om de singletrack aan de overkant op te gaan. Tot 36 km volgden we zo het spoor naast de Leij doorheen de woeste bossen. We vervolgden de rit over paden en sporen op de rand tussen bos en velden in de richting van weer een volgende strook bos. Daar reden we onder geurige dennen tot we op 39,50 km een vrij drukke baan die daar doorheen de bossen loopt dienden te kruisen. Je kon het verkeer al van op enige afstand horen. 12.00 u.

    Via dezelfde landelijke wegen en de zandweg keerden we terug naar de voetbalvelden in Poppel. Het was mij al opgevallen dat er stukken in de twee richtingen waren afgepijld! Om 12.15 u was ik na 42,50 km weer bij af. Gebruik gemaakt van de bikewash. Nog een drankje gekocht en het buiten uitgedronken omdat er binnen in de kleine kantine nog veel mensen aanwezig waren en het aantal daardoor geproduceerde decibels niet aan mijn hamer, aambeeld en buis van Eustachius besteed waren! Mooie toertocht in de bosrijke grensstreek bij mooi en warm weer in december. Ik was blij van geen winterbroek doch een korte zomerbroek en beenwarmers gedragen te hebben. Het parcours lag er goed berijdbaar bij en de organisatie was in orde.

    Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

    StrammerMax

    27-12-2015 om 00:00 geschreven door StrammerMax

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Foto

    Foto





    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!
    Vrijdag 13-09-2013: nightride Kristus Koning Sint-Job-in-'t-Goor 25-45 km 16.30 - 19.30 u! Vrijdag 11-10-2013: nightride Mellowbikers Stayokay Bergen-op-Zoom 22-44 km 19.00 - 21.00 u voorinschrijving wenselijk (6 euro ipv. 7,50 euro) tombola om 23.30 u!

    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    16/03/2014 – Roosendaal

    16/03/2014 - Ravels-Eel

    16/03/2014 - Oud-Heverlee

    15/03/2014 – Bazel

    09/03/2014 – Hamont

    09/03/2014 - Essen-Nieuwmoer

    09/03/2014 – Bertem

    02/03/2014 – Kalmthout

    02/03/2014 - Sint-Gillis-Dendermonde

    01/03/2014 - Mol–Heidehuizen

    23/02/2014 - Essen-Wildert

    16/02/2014 – Lichtaart

    15/02/2014 – Overpelt

    09/02/2014 - Bergen-op-Zoom

    09/02/2014 – Wuustwezel

    08/02/2014 - Houthalen-Helchteren

    02/02/2014 – Dessel

    02/02/2014 - Koersel-Stal

    02/02/2014 – Hoogstraten

    02/02/2014 – Kalmthout

    01/02/2014 – Balen

    26/01/2014 – Ulicoten (Baarle Nassau)

    26/01/2014 – Hoogerheide

    25/01/2014 - Lommel-Kattenbos

    19/01/2014 - Hooge Mierde

    19/01/2014 – Hoogerheide

    18/01/2014 – Meeuwen

    12/01/2014 - Putte-Woensdrecht

    12/01/2014 – Goirle

    11/01/2014 – Overpelt

    05/01/2014 – Huijbergen


    check de kalenders:


    Kalenders MTB
  • mountainbike.be
  • mtb-you.be
  • mountainbike.nl
  • mtb-you.nl
  • mtbkalender Nederland
  • fietspromo
  • go cycling
  • Gileppe-Hautes-Fagnes
  • ATBCross.com



    TT Ulicoten (Baarle-Nassau) van WV Tourmalet op 22-01-2012
    Foto

    Winterkalenders
  • Winterkalender 2010-11 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2011-12 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender oktober-december 2011 (NL en B)
  • Winterkalender januari-maart 2012 (NL en B)
  • Winterkalender 2012-13 West-Brabant en Noorderkempen
  • Winterkalender 2013-14 West-Brabant en Noorderkempen

  • Kalenders marathons
  • marathons 2012

  • Vind uw weg naar de start...
  • routenet
  • routeplanner seniorennet
  • routeplanner fietsnet

  • Foto

    Evenementen
  • Low Countries Mountainbike Tour LCMT
  • Duchenne Heroes
  • Summerbike
  • Gorilha Challenge
  • Vaalserberg Challenge (NL)
  • Herdermarathon Maarkdedal
  • Kapellekenstocht Vichte
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • Wezelse Mountainbiketocht
  • Wolfsdonk Oep Wiele WOEW

    Foto

    Foto

    Foto


    De fietsbeurs voor de Belgische mountainbiker en wielerliefhebber

    Blankenbergse Strand- en Duinenrace 2012


    Evenementen
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne (site)
  • La Trace d'Hez Tangissart Court-Saint-Etienne
  • Les Boucles de Lasne
  • Go Wild Festival Hotton
  • Drentse ATB-4-Daagse Hoogersmilde (NL)
  • 4 uren Brugbergrace te Humbeek
  • Regiotour
  • Memorial Davy Coenen 4 uren endurance Peltercrossers Overpelt 13-08-2011
  • WCUP Classic MTB Dworpse Bikers
  • VTT Chenappan Genappe

    Foto

    Foto

    Foto

    Evenementen
  • Waanzinnig weekend Herfelingen
  • Boerenbike en Wayenbergkermis KWB Droeshout-Opwijk
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2011)
  • Mobibikes 4 uren Lokeren (2012)
  • Hoebelbike Vlezenbeek
  • De Lebbeekse Fietshappening
  • Ter Dolen Fietshappening Helchteren
  • Roeselare fietst

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Evenementen (2011 en 2012)
  • 7de Europese week van het wielertoerisme te Marche-en-Famenne 16 tot 23-07-11
  • Police Bike Marathon Ouren Burg-Reuland 21-08-2011
  • MTB-You en Guadal-Classic 23-10-2011 Harelbeke
  • Gavers Bike Fest 19/20/21-10-2012 Harelbeke

  • Klik hier voor meer info.



    Senegal Classic
    Bestel nu je mountainbike weekend vanaf 73 euro!
    Evenementen Mellowbikers (NL)
  • Mellowbikers Bergen-op-Zoom
  • Mellowbikers Facebookpagina
  • GPS-zomerrit Mellowbikers Bergen-op-Zoom (NL) 12-06-11
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 14-10-2011
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 12-10-2012
  • Ride 4 a child - Warchild 538 30-12-12
  • Nightride Mellowbikers Bergen-op-Zoom 11-10-2013

  • Foto

    Foto


     

    Teaser Nightride Mellowbikers
    from Waldo Jansen on Vimeo.


     

    Snertrit Mellowbikers 01-2012 from Waldo Jansen on Vimeo.



    Foto

    Zoek je iets op het web?
  • Honderden mountainbikelinks
  • Cycling-links
  • Catena Cycling (met routes en kaarten)

  • Foto

    Foto

    Foto


    Babbelhoekjes voor mountainbikers forum mountainbike.be
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Stabroek)
  • MTBikers noorden van Antwerpen (Brasschaat)
  • MTBikers uit Opwijk
  • 4UM bikers Genk Midden-Limburg

  • Foto


    Nuttige links
  • mountainbike.be
  • forum mountainbike.be
  • mountainbike.nl
  • forum mountainbike.nl
  • mtb-you (B)
  • mtb-you (NL)
  • mtbiker.be
  • fietspromo
  • telenet mtb tours
  • Belgium Mountain Bikers (Franstalig forum)

    Foto

    Foto

    Nuttige links
  • De Papegaai Bike Team
  • BikeAholic
  • Wielernieuws
  • O2-bikers
  • Startpagina mountainbike
  • Cyclingnews
  • Cyclocross info
  • Sportsites / Mountainbike
  • Randonnées Cyclotouristes
  • Exqi Rocky Roads MTB

    Foto

    Foto

    Facebook
  • MTB-You.be facebookpagina
  • MTB-You.nl facebookpagina
  • Mellowbikers BoZ facebookpagina
  • Papegaai Bike Team facebookpagina
  • MTB Den Blaan Tip facebookpagina

  • Foto

    Nuttige links
  • Velonation
  • Pezcyclingnews
  • WorldXCMTB
  • ATB-Cross
  • Velonews
  • Wielernieuws
  • Velo 101
  • Cyclingfans
  • Funsporting
  • Provincie Antwerpen: regelgeving TT's

    Nuttige links Facebook
  • MTBWijzer
  • Wielerwijzer
  • Los Bastardos

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto




    Foto

    Foto

    Mijn bikes

  • Giant
    total loss na aanrijding door auto
    Foto

    Minerva Starlite
    enkel het stuur en de shifters zijn nog origineel
    Foto

    Trek Fuel EX9
    gestolen in januari 2011
    Foto

    Turner Flux
    enkel het kader is nog origineel
    Foto

    Lapierre Zesty 514
    ter vervanging van de Trek Fuel
    Foto

    Foto

    Zal u droog kunnen biken? Zomerpak of regenfrak?
  • Buienradar noorden van Antwerpen
  • Buienradar België en Nederland
  • Buienradar België




  • Fietsonderhoud en mtb-technieken uitgelegd door Filip Meirhaeghe
  • Ketting repareren
  • Derailleur afstellen
  • Dalen met de mountainbike
  • Klimmen met de mountainbike
  • Bunny hop
  • Wheelie
  • Bunny hop
  • Door mul zand rijden
  • In waaiers rijden
  • En als je volleerd bent kan je dit eens proberen...

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Gezondheid
  • Voorkomen van verwondingen
  • Menu voor de renner
  • Cycling
  • Diversen (Baikbike)

  • Nachtritten
  • Nachtritten 2011

  • Foto

    Foto

    Foto

    Nachtritten 2012

    24/02 Bellefontaine
    25/02 Chimay
    25/02 Papignies
    09/03 Rekkem
    10/03 Kampenhout
    17/03 Bazel
    24/03 Esbeek (NL)
    30/03 Londerzeel
    07/04 Arlon
    13/04 Borchtlombeek
    13/04 Erneuville
    13/04 Houffalize
    13/04 Lichtervelde (tot 18 u)
    14/04 Rillaar
    20/04 Hotton (tijdrit)
    20/04 Seviscourt
    04/05 Behême-Leglise
    19/05 Marquise
    08/06 Escaudrain (FR59)
    15/06 Duisburg
    16/06 Ellezelles
    22/06 Kalken
    07/07 Cousolre (FR59)
    13/07 Herfelingen
    03/08 Vlezenbeek
    10/08 Sint-Martens-Voeren
    17/08 Arville
    31/08 Bléharies
    07/09 Bouillon
    07/09 Freylange
    07/09 Libin
    08/09 Rachecourt
    14/09 Gavere
    14/09 Gits
    14/09 Sint-Maria- Horebeke
    14/09 Hussigny-Godbrange (FR54)
    21/09 Hamoir
    22/09 Niederkorn (LUX)
    05/10 Tourpes
    12/10 Seneffe
    19/10 Dour
    27/10 Eerbeek (NL)
    31/10 Vierset-Barse-Modave
    09/11 Affligem
    16/11 Torhout
    22/12 Huissignies


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Andere disciplines: Trial, Cyclocross en Wielrennen, klik op de foto's!
  • Motor Weelde Touring
  • Wielerwijzer

  • Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Mijn fietsverlichting voor nachtritten
  • lamp 2 functies
  • lamp 5 functies
  • batterijen
  • batterijlader
  • opbergdoosje 2 batterijen
  • opzetstuk helm
  • opzetstuk stuur
  • populair bij bikers
  • forum verlichting (B)
  • forum verlichting (NL)

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Nieuws Sporza
  • Jasper Stuyven met succes geopereerd: "Misschien op mijn beste niveau ooit, dus dit is zware klap"
  • Gert Verheyen kiest zijn EK-basisploeg van Rode Duivels: "Voor de goals van Tielemans had ik voor Mangala gekozen"
  • Van Aert in Giro? "Onmogelijk", schat sportarts: "Nog eens vallen op die ribben kan dodelijk zijn"
  • Wielerclub Wattage likt wonden in nieuwe aflevering: "Bescherm renners beter tegen de impact van een val"
  • Dan toch nog geen voetbalpensioen? Dries Mertens lijkt door te willen gaan: "Zou dom zijn om nu te stoppen"
  • Sep Vanmarcke zag "akelige" val vanuit ploegwagen: "Heel straf dat Van Aert eerst nog opzij kruipt"
  • "Vive le vélo, leve de Ronde" gemist? Herbekijk de aflevering met Truyen en Vanmarcke op VRT MAX
  • Sammy Neyrinck maakt portret van Kopecky: "Met zo een trui in België, ben je gewoon een superheld"
  • LIVESTREAM: Kijk naar de tweede aflevering van "Vive le vélo, leve de Ronde"
  • LIVESTREAM (22.25 u): Kijk naar de tweede aflevering van "Vive le vélo, leve de Ronde"

    Nieuws GVA
  • Ideeën welkom voor de burgerbegroting van 2024
  • Theater Bank Vooruit brengt interactief kindertheater naar Nijlen
  • Drie dagen beton storten bij werkzaamheden aan INEOS Project One
  • Bewoners van zorgsite De Brabander doen beklag over staat van Broekstraat: “Onmogelijk om hier door te geraken met scootmobiel”
  • Stabroekse speelpleinwerking zet in op inclusie
  • Wapens aangetroffen en opnieuw Koerdisch café vernield: politie doet 22 arrestaties tijdens woelige nacht
  • Jasper Stuyven na succesvolle operatie aan sleutelbeen: “Een enorme klap dat mijn voorjaar in een oogwenk voorbij is”
  • Vier doden en vijf gewonden bij mesaanval in VS, dader (22) opgepakt
  • Kangoeroes Mechelen verliest nagelbijter en doet slechte zaak in race naar play-offs
  • Schapen komen terug naar Lier voor zevende jaar op rij

    Nieuws Sportwereld
  • Dries Mertens: “Ik denk dat ik nog een jaar doorga, hier of ergens anders”
  • Didier Bargibant, ex-keeper van Anderlecht en Club Brugge die kanker overwon en confrontatie met familie Hazard aanging, moet FC Poperinge redden: “Ik laat niet met mij sollen”
  • “Er moeten er een paar goed wakker worden”: ook voor Lotte Kopecky en Team SD Worx – Pro Time geen al te beste generale repetitie voor de Ronde van Vlaanderen
  • Nu al wedstrijd nummer 50 en het is nog niet gedaan: dreigt een uitgeblust Club Brugge?
  • Komen er profrefs? En wordt er beter gecommuniceerd over de VAR? Vijf vragen aan kersvers scheidsrechtersbaas Peter Willems
  • Wouter Vrancken bijt van zich af na kritiek op salonremise: “Had ik mijn spelers met tien tegen elf vooruit moeten jagen?”
  • Zoveel zijn de Belgen in de Premier League waard: Tielemans stijgt plots weer flink in waarde na sterke prestaties, Lavia en Trésor gaan de verkeerde kant uit
  • De Chelsea-fans zijn opnieuw in de ban van Lukaku, maar waar ligt zijn toekomst? Saudi-Arabië is zeker niet uitgesloten
  • Leuven na 71-63-zege tegen Aalst als enige ongeslagen in Elite Silver in BNXT League
  • VIDEO. Vrouwen van Chelsea komen niet meer in de problemen tegen Ajax en staan in halve finale Champions League

    Nieuws uit uw provincie
  • Antwerpen
  • Limburg
  • West-Vlaanderen

  • Foto

    Foto

    Foto

    Zoeken met Google




    Agenda

    Belangrijke data in mijn agenda!



    Hoofdpunten blog avdl
  • Vlot een schermafbeelding maken met Greenshot
  • 2020!
  • Twitter en poll
  • Windows 8: alarm
  • Terug

    Hoofdpunten blog johnnyenchristiane
  • Nieuwe blog: Wandelgroetjes uit Borgloon 2.
  • LES SPITANTS DE NAMUR. / 43E MARCHE DE LA CITADELLE. / NAMUR. 09/01/2022
  • PLEZIERWANDELINGEN OSTBELGIEN. / DE VENEN VAN SOURBRODT. / SOURBRODT. 08/01/2022.
  • DRIEKONINGENTOCHT. / DE RAKKERS. / HEUSDEN ZOLDER./06/01/2022.
  • 30E MARCHE DE L’EPIPHANIE. / LES ROTEUS DI HOUSSAIE. / BEYNE-HEUSAY. 05/01/2022

    Hoofdpunten blog brecht
  • Einde blog
  • Guldensporenviering met herdenking van Dr HUGO HEUS
  • Open monumentendag 2012
  • Open monumentendag 2012
  • Infoavonden samenaankoop groene energie

    Hoofdpunten blog blogtips
  • Inhoud - Hoofdpunten van blog
  • Een VTM video afspelen op de blog
  • Een video van Youtube zonder of met automatische start op de blog laten afspelen
    .
  • Rekentool voor het omrekenen van kB, Mb en GB naar bytes en omgekeerd
    .
  • Compatibliteitsweergave uitschakelen voor de website blog.seniorennet.be, om de editor correct weer te geven in Internet Explorer 11 - Win7 en Win8.1
    .


    Free Blog Content



    Foto

    Foto







    Foto

    Foto

    Webdesign - informatica
  • Emoticons en animaties
  • Webklokken
  • Webklokken J. Paulissen
  • Toutimages klokken en kalenders
  • Stickers
  • Hopper















  • Foto

    Foto

    Foto

    Videohoekje
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 17-04-2011
  • La Trace d'Hez te Tangissart 15-04-2012

  •  

    Toertocht Eupen 10-04-2011
    by Tom Klein



    Kenny Belaey versus Adam Raga
    by Kenny Belaey (2007)



    La Esterella overleden 11-04-2011
    by Filmclipkijker (2010)



    Toertocht Mol 19-09-09
    by Frits Motaar

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Heldvaals

     

    Vaalserberg Challenge 2011
    by Tom Klein

    Sponsor Tom: klik hier!

     

    Danny MacAskill april 2009
    by Inspired Bicycles (2009)

     

    Danny MacAskill "Way Back Home"
    by Redbull (2010)

     

    Danny MacAskill "Industrial Revolutions"
    by Outmedia1 (2011)

     

    Danny MacAskill vs San Francisco (2012)
     

    What a mess!
    by TheVidPro (2006)

     

    64 mountainbikefilmpjes
    by Nkt943

     

    Limburgs Mooiste 2009
    by Berlicummer

     

    Toertocht Kalmthout 06-03-2011
    by Pietjebat

     

    TT Essen-Wildert 27-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by Pietjebat

     

    TT Bergen-op-Zoom 13-02-2011
    by 2fast2follow

     


    TT Kalmthout-Achterbroek 20-02-2011 by Pietjebat


     

    Boerenbike Droeshout-Opwijk 2010
    by Tubebartali

     

    15° LA TRACE D'HEZ 17-04-2011 - Tangissart from Mountainbike Expeditions on Vimeo.


     

    TT Langdorp 15-05-2011
    by HealthCityMtb

     

    Mountainbikerit in Tabarka Tunesië (januari 2008) by Sudconcept
     

    Crazy Tour de France stunt
    by murrl006

     

    City Mountainbike Challenge Waregem 2010 met winnaar Bart Aernouts by cityMTBchallenge


     

    Wereldbekermanche Bike Trial Antwerpen 2011 by Trialgirls


     

    All about cycling by BBBcycling


    TT Burdinne 31-07-2011 by Cristalpbiker
     


    Ter Dolen Fietshappening Helchteren 20-08-2011 by Rony Rabijns


     

    TT Lommel 28-08-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol op 04-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Ham op 11-09-2011 by Rony Rabijns
     

    Eijsbikers-marathon te Overpelt op 18-09-11 by Rony Rabijns


     

    TT Sint-Martens-Lennik 18-09-2011 by Marc10031
     

    TT te Bocholt op 25-09-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Mol-Rauw op 01-10-2011 by Rony Rabijns
     

    Mtb-Mol 01-10-2011 from Frits Motaar on Vimeo


     

    TT Mol-Millegem op 09-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Tremelo op 09-10-2011 by Encraved
     

    TT Houthalen op 16-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Zoersel op 16-10-2011 by Encraved
     

    TT te Kapellen op 16-10-2011 by Megadjob
     

    TT te Dongen op 16-10-2011 by Hansdegebruiker


     

    TT Wijchmaal-Peer op 22-10-2011 by Rony Rabijns
     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 1) by Hansdegebruiker


     


    TT te Zundert op 23-10-2011 (deel 2) by Hansdegebruiker


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Chagoiginrin
     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (1)


     

    TT te Leopoldsburg op 29-10-2011 by Fons Moors (2)

     

    TT te Lommel op 30-10-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Mol op 05-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     

    TT Heusden-Zolder op 06-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT Meeuwen op 12-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Tessenderlo op 13-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Dilsen op 20-11-2011 by Rony Rabijns
     

    TT te Maasmechelen op 26-11-2011 from Frits Motaar on Vimeo.


     


    TT te Zandhoven op 27-11-2011 by WTC Rap Terug






    TT te Essen op 11-12-2011
    from Nico Vervecken on Vimeo.



    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 1)




    TT Wouw van 11-12-2011 door Bulchman (deel 2)







    TT Helchteren 02-01-2012 from Frits Motaar on Vimeo.
     

    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 1)

     


    TT Beringen op 08-01-2012 by Rony Rabijns (deel 2)

    TT Beringen-Beverlo op 08-01-2012 from frits motaar on Vimeo.


     

    Toertocht te Overpelt op 14-01-2012 door Phille81


     

    TT Eksel op 15-01-2012 by Rony Rabijns
     

    MTB Lommel-Kattenbos op 28-01-2012 from frits motaar on Vimeo


     

    TT te Leopoldsburg op 29-01-2012 by Rony Rabijns
     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 from frits motaar on Vimeo


     

    TT Balen-Keiheuvel op 04-02-12 by Rony Rabijns


     

    TT te Bolland op 08-07-2012 by mmtbjo


    TT Itterbeek op 29-07-12 by MTBExpeditions


    Foto

    Wouter Weylandt (26 jaar) overleden in mei 2011 27/09/1984 - 09/05/2011

  •  

    Wouter Weylandt overleden op 09-05-2011 na een noodlottige val tijdens de derde rit in de Ronde van Italië (VTM-nieuws)


    Wouter Weylandt
    by Kommentatorenkanal 2011

     

    Wouter Weylandt by Ms Techno9


     

    Wouter Weylandt by Runningbuzz


     

    Wouter Weylandt by SirBelluca92


     

    Wouter Weylandt by Azertuip


     

    Wouter Weylandt by Yhdistetty


     

    Interview Wouter Weylandt (2008)
    by Lindsaytjuuh


     

    Tyler Farrar wint derde rit in de Tour de France 2011 en draagt zijn overwinning op aan Wouter Weylandt by SBS Tour De France

    Tyler Farrar maakt het W-teken


     

    Sierre Zwitserland 13-03-2012 by Ciao123

    22 kinderen uit een school in Lommel
    en een school in Heverlee,
    2 buschauffeurs en 4 begeleiders
    sterven nadat een bus tegen een
    tunnelwand botst in Zwitserland...


    Categorieën



    tot de 6de Bike Nightride De Papegaai


    Foto


    Welkom

    StrammerMax's newsflashke

    Volgende toertochten


    Mijn keuze:

    (blauw maakt meeste kans)

    zondag 03/03/2013:

    Kalmthout
    Van Trier-Bosduin-classic
    (30-45 km)

    zondag 10/03/2013:

    Sint-Gillis-Dendermonde
    (35-55 km)

    vrijdag 15/03/2013:

    Hoogerheide (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    (37 km)

    zondag 17/03/2013:

    Roosendaal (NL)
    City-mtb-tocht Kaaimannen
    (29-38 km)

    zaterdag 23/03/2013:

    Esbeek (NL)
    nightride (19.00-21.00 u)
    10de Lichtjestocht (35 km)

    zondag 31/03/2013:

    Olen

    (15-30-50 km) of
    Olmen
    (26-32-45 km)

    maandag 01/04/2013:

    Zele
    (30-40-60 km)

    zaterdag 06/04/2013:

    Zulte
    (45-60 km)

    zondag 07/04/2013:

    Vessem (NL)
    (25-35-50 km) of
    Valkenswaard (NL)
    (25-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 12/04/2013:

    Borchtlombeek-Roosdaal
    nightride (18.30-20.30 u)
    (25 km)

    zaterdag 13/04/2013:

    Rillaar

    nightride (15.00-21.00 u)
    (26-36-43-62 km)

    zondag 14/04/2013:

    Rillaar

    (27-42-57-78 km) of
    Poederlee
    (25-45-55 km) of
    Meise
    (32 km) of
    Waasmunster
    (35-45-55 km)

    zaterdag 20/04/2013:

    Gentbrugge
    (20-25-35-50 km)

    zondag 21/04/2013:

    Tangissart
    (Court-Saint-Etienne)

    (14-31-51-70 km) of
    Lasne
    (10-20-40 km) of
    Lot
    (35-55 km) of
    Haacht
    (30-40-50 km) of
    Dessel
    (25-40 km) of
    Nieuwkerken-Waas
    (32-54 km) of
    Sint-Truiden
    (28-45 km)

    zondag 28/04/2013:

    Opwijk
    (15-30-50-80-100 km) of
    Aarschot
    (15-25-35-40-65 km) of
    Borgloon
    (10-20-30-40 km)

    dinsdag 30/04/2013:

    Overmere

    nightride (18.00-20.30 u)
    (30-50 km)

    woensdag 01/05/2013:

    Deurne-Diest

    (26-36-48-65 km)

    vrijdag 03/05/2013:

    Sint-Niklaas

    nightride (17.00-21.00 u)
    (35-56 km)

    zaterdag 04/05/2013:

    Maria-Aalter

    (25-45-55 km)

    zondag 05/05/2013:

    Leernes

    (20-35-50 km) of
    Hulshout
    (28-48-68 km) of
    Tilburg (NL)
    (25-40-55 km)

    zondag 09/05/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    (25-30-50-65 km) of
    Wechelderzande
    (15-27-43-53 km) of
    Londerzeel
    (18-32-42-52 km)

    zaterdag 11/05/2013:

    Stekene

    (18-35-50-55-60 km)

    zondag 12/05/2013:

    Overijse
    (25-35-50-60-65 km) of
    Herselt
    (20-30-40 km) of
    Vlimmeren
    (40-25 km)

    zaterdag 18/05/2013:

    Chassepierre
    (TT van Izel met GPS)

    zondag 19/05/2013:

    Robelmont
    (10-25-33-47-60 km)

    maandag 20/05/2013:

    Harinsart
    (22-37-42-53 km)

    zondag 02/06/2013:

    Mont-Saint-Guibert

    VTT des Hayeffes
    (15-21-23-36-57 km) of
    Langdorp
    (25-40 km) of
    Oostmalle
    (29-45 km) of
    Lommel
    (25-40 km)

    zondag 09/06/2013:

    Schaffen-Diest

    (26-30-41-60 km)

    zondag 16/06/2013:

    Chaumont-Gistoux

    (10-30-45 km) of
    Mol
    (25-40 km) of
    Buizingen
    (30-45-55 km) of
    Waanrode
    (24-34-44-64-84 km) of
    Zemst-Laar
    (29-37-51-63 km) of
    Zele
    (30-48 km)

    vrijdag 21/06/2013:

    Kalken

    nightride 17.00 - 21.00 u
    (30-40-50 km)

    zondag 23/06/2013:

    Baisy-Thy

    (12-25-35-45-60 km) of
    Grobbendonk
    (20-40-60 km) of
    Lummen
    (15-25-45-60 km) of
    Libin
    (25-50-100 km) of
    Kalken
    (25-40-60 km) of
    Zele
    (40-55 km)

    zaterdag 29/06/2013:

    Maria-Aalter

    (30-50 km)

    zondag 30/06/2013:

    Sint-Job-in-'t-Goor

    (15-25-45 km) of
    Halle
    (35-50-85 km) of
    Redu
    (20-32-45-55 km)

    zondag 07/07/2013:

    Oud-Heverlee

    Meerdael-classic
    (30-45-62-75-100 km) of
    Booischot
    (20-40-60 km) of
    Lommel-Kattenbos
    (12-20-30-40-60 km)

    zaterdag 13/07/2013:

    Pepingen

    (30-45 km)

    zondag 14/07/2013:

    Bekkevoort

    Hagelandse Pijl
    (20-42-55-70 km) of
    Hamont-Lo
    (22-38-45 km)

    vrijdag 19/07/2013:

    Herfelingen

    avond- en nightride
    Waanzinnig Weekend
    (30-50 km)
    start: 18.00-22.00 u

    zaterdag 20/07/2013:

    Zwalm

    (15-25-40-60 km)

    zondag 21/07/2013:

    Wijgmaal

    (25-45-65 km) of
    Mol
    (15-24-43-62 km) of
    Waasmunster
    (30-40-50 km)

    zaterdag 27/07/2013:

    Sint-Jan-in-Eremo

    (30-50-60 km)

    zondag 28/07/2013:

    Droeshout-Opwijk

    Boerenbike
    (30-40-50-60 km)
    Lichtaart
    (12-24-48-60 km) of
    Roosdaal
    (25-50 km)

    vrijdag 02/08/2013:

    Maarheeze (NL)

    Bij de Mijl
    vertrek: 13.30-16.00 u
    (24-48 km)

    zaterdag 03/08/2013:

    Oosterzele

    Rochustochten
    (25-35-50 km) of
    Wiekevorst
    (25-40 km)

    zondag 04/08/2013:

    Bekkevoort
    (15-25-40-50-65 km) of
    Lille
    (20-40-60-80 km) of
    Hamme
    (32-45 km) of
    Sinaai
    (28-40-50 km)

    vrijdag 09/08/2013:

    Vlezenbeek
    nightride: 18.00 - 22.00 u
    (35 km)

    zaterdag 10/08/2013:

    Knesselare
    (15-30-55-70 km) of
    Eeklo
    (25-40-55 km)

    zondag 11/08/2013:

    Vlezenbeek

    (35-50-80 km) of
    Diest
    (25-45 km) of
    Grobbendonk
    (30-45 km) of
    Bergen-Op-Zoom (NL)
    (25-45 km)

    donderdag 15/08/2013:

    Awenne
    (28-38-55-72 km) of
    Herk-De-Stad
    (25-35-45 km) of
    Haasrode
    (18-32-45-55-65 km)

    vrijdag 16/08/2013:

    Arville
    nightride: 18.30 - 22.00 u
    (15-25 km)

    zaterdag 17/08/2013:

    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65-85 km)

    zondag 18/08/2013:

    Erneuville
    (15-25-35-45-60-75 km) of
    Aarschot
    Forest Marathon (Bekaflaan)
    (25-45-65 km) of
    Halle-Zoersel
    (15-25-45-60 km) of
    Beringen
    (25-45 km) of
    Lennik
    (25-45-55 km)

    zaterdag 24/08/2013:

    Herzele

    (15-30-50 km)

    zondag 25/08/2013:

    Opoeteren

    Oeterdalmarathon
    (20-40-75-100-115 km) of
    Kasterlee
    (18-25-40-70-100 km) of
    Anderlues
    Transsambrienne
    (20-35-50-65-85 km) of
    Tielt-Winge
    Hagelandse Heuvels
    (25-45-65-95 km) of
    Villers-La-Ville
    (15-25-40-60 km)
    Er is vandaag ook
    Houffalize
    Houffamarathon
    (50-70-100-120 km)

    vrijdag 30/08/2013:

    Stabroek
    (15-30-45 km)
    afgelast!!!

    zaterdag 31/08/2013:

    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    zondag 01/09/2013:

    Diest

    Marathon van de Demervallei
    (23-40-62-84-103 km) of
    Olloy-Sur-Viroin
    (25-35-45-55-65-85-100 km) of
    Sint-Gillis-Waas
    Waasland Bike Marathon
    (30-60-90-120 km) of
    Gierle-Lille
    (25-45 km) of
    Kruishoutem-Lozer
    Lozerbosveldtoertocht
    (35-40-55 km)

    (*) niet in de gewone kalenders te vinden!

    check de kalenders:




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!