Toertocht (15-25-35-45-63 km) van MTB Vorselaar te Vorselaar op zondag 20-03-2016.
Op zaterdagavond deelgenomen aan de Lichtjestocht in het Nederlandse Esbeek. Al bij al lag ik nog op een redelijk uur in mijn bed, maar omdat ik op zondagochtend maar traag op gang kwam leek het me geen goed idee van zoals aanvankelijk gepland naar de toertocht in Oud-Heverlee te gaan. Mijn keuze viel dan op het meer nabije Vorselaar. Toegekomen aan de start ter hoogte van de sport- en voetbalvelden langs de Riemenstraat merkte ik dat ik hier al eerder was gestart, maar dat was vorig jaar in oktober voor de eerste editie van de Kardinaalstoertocht van de KWB. De parking stond al meer dan vol, dus ik werd afgeleid naar een naburige straat en vond een plekje in de Leeuweriklaan, een doodlopende straat in een woonwijk. Pas om 09.50 u was ik op pad.
We doken zo goed als onmiddellijk vanaf het sportcentrum de achterliggende bossen in om via een singletrack het parkbos aan het kasteel van Vorselaar te bereiken. We passeerden het kasteel dat de aanblik biedt van een versterkte burcht en sloegen rechtsaf een brede harde zandweg in. We reden daar voorbij een gerenoveerde schuur, allicht behorend tot het kasteeldomein, en bereikten zo de drukke Dennenlaan via dewelke ik met de auto naar de start was gereden, komende uit de richting van Wechelderzande, Lille en Poederlee. Er reden toen nog groepen bikers voorbij. We dienden even het fietspad te volgen en sloegen dan linksaf een bospad in dat er naast een diepe beek loopt. Ik herkende de plek van tijdens de toertocht in oktober. De ietwat gehavende zandweg voerde tot een eerste splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km op 4 km van de start.
Een veldweg voerde tot een volgende bos waar we konden genieten van zeer mooie bospaden en singletracks. Omstreeks 8 km troffen we daarbij twee uit de kluiten gewassen hoge heuvels op ons pad. We bereikten de straat Schrieken, een assenweg in Poederlee, en sloegen er linksaf het bos in. De plek was me bekend vanuit andere toertochten in de streek van Poederlee-Lille. Amusante paadjes leidden ons door het bos. Toen we opnieuw in meer open gebied kwamen bereikten we het kapelletje van Zittaart (Poederlee). Dat staat op een graspleintje op een kruispunt van enkele landelijke wegen. 11,80 km om 10.30 u. Al snel zaten we weer volop in de bossen van Poederlee met een korte onderbreking tijdens de doortocht van een villawijk op 13 km. Korte tijd later kwam er een tweede splitsing waar de rit van 25 km apart ging van de 35-45-63 km op 15 km van het vertrek. Die splitsing kwam na de oversteek van een baan waar de gekende mulle zandwegen in deze streek gelegen zijn die meestal ook opgenomen zijn in de toertochten vanuit Poederlee en Wechelderzande. Meerdere toertochten passeren hier en hebben er een splitsing. Twee jaar geleden had ik hier zware pech toen een scharnier, de verbinding tussen de achterdemper en het kader van mijn Turner Flux, doormidden brak. Dat onderdeel wordt niet meer gefabriceerd en dat betekende meteen het einde van het leven van deze fiets. De onderdelen ervan zijn recent overgeplaatst op een kader van Corratec, maar die fiets moet zijn maidentrip nog ondergaan! Twee jaar is de Turner ongebruikt aan de haak blijven hangen! Ik kreeg er twee Watjes te zien en even te spreken.
Voor de langste ritten ging het de zandweg rechtsaf in. We kregen er het ongewenste gezelschap van enkele moto’s en quads die door het mulle zand scheurden en ons parcours om zeep hielpen door alles los te rijden! We reden vanaf hier over een winderige open vlakte en doorheen het mulle zand van de brede saaie veldwegen. Op de achtergrond in de verte het gebulder van de motoren op het racecircuit van Lille. Eens de lange zandwegen achter ons kwam er een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km op 17,50 km van het vertrek. Direct erna volgde op 18 km een volgende splitsing tussen de 45 km en de 63 km aan het kruispunt met een dreef. Even getwijfeld of ik het nog zou riskeren van de langste toer te volgen vermits het intussen al 11.00 u was. Omdat de vermoeidheid van een zware week met korte nachten nog in mijn lijf zat was het raadzamer van deze keer niet het onderste uit de kan te willen. Een groepje van drie reed de richting van de 45 km uit en dat gaf de doorslag om te besluiten dat het allicht ook voor mij de beste optie was. Omdat het nadien beter vlotte kreeg ik daar op een bepaald ogenblik spijt van, maar uiteindelijk begon de vermoeidheid toch echt toe te slaan zodat ik geen spijt hoefde te hebben van mijn keuze. Bijna 20 km extra betekenen voor mij al zeker vijf kwartier langer onderweg. Met het geluid van de crossmotoren op de achtergrond ging ik dus linksaf de 45 km uit.
Na de splitsing ging het een bospad op en even verder zag ik bikers van rechts komen. Dat was de plek waar de deelnemers van de 63 km hun extra lus beëindigden. Meteen waren er weer meer bikers op het parcours. We bereikten een zone waar buitenhuizen in het bos staan en reden dan door een meer bewoonde wereld. Een zandpad en een asfaltbaantje voerden opnieuw tot het grondgebied van Vorselaar waar we toekwamen in de straat Pallaaraard. Op 24,50 km kwam de bevoorrading die opgesteld stond in een loods. Een drietal medewerkers (M/V) zorgden er voor sportdrank, wafels, partjes Leowafels, bananen, appelsienen en zelfs ananas! Ik was daar omstreeks 11.25 u in het gezelschap van nog een aantal andere bikers. Na de stop reden we het bos van de Lovenhoek in en bereikten we een splitsing tussen de 25-35 km en de 45-63 km aan de Kapel Lovenhoek op 26 km van het vertrek. Een zandweg en een bosfietspad voerden ons tot de Heirbaan in Pulle-Zandhoven. De rit werd vervolgd over een assenweg doorheen het bos tot aan het betonbaantje Pallaaraard waar er een splitsing was tussen de kidstoer-25 km en de 35-45-63 km op 29 km van de start.
Kort na de splitsing dook het parcours opnieuw de bossen in en kregen we gedurende een hele tijd zeer leuke paden voor de wielen, afgewisseld met sporen en tracks. Hier en daar was de nattigheid van de voorbije natte periode nog niet volledig opgedroogd, maar de meeste modderplekken en plassen waren goed te ontwijken. De voorgangers hadden overal reeds een duidelijk spoor gebaand dat als een singletrack over de zijkanten van de paden liep. Het was hier knap rijden in een bosrijk gebied dat op een zeker moment aan een villawijk raakte. Tot maar liefst 35,50 km konden we heerlijk rijden in de bossen om uit te komen op een plaats aan de bosrand waar de onverharde straat Heikant in Pulle overgaat in de Pullesebaan te Vorselaar. Daar stonden enkele villa’s. Het ging dan verder doorheen de bossen over bredere wegen. Tot 38 km volgde nog een portie leuke paden en soms vrij woeste bossporen en singletracks met wat bochtenwerk en enkele heuveltjes. We bereikten de Vogelheide en nogmaals de Pallaaraard in Vorselaar. 12.35 u. Tot mijn vreugde kleurde de hemel blauw en brak de zon door. Het was helaas van korte duur en de hemel kleurde al snel weer grijs.
Na een eindje door de bewoonde wereld ging het opnieuw een woest bos in voor een rondje bospaden waarna een zandweg ons op 41 km voorbij de Veertien Kapellekens voerde. Dit is een geheel van een grotere kapel met de eerste statie van de kruisweg, 13 pijlerkapelletjes en een Calvarieberg die de kruisweg uitbeelden. Eigenlijk staan er dus vijftien kapelletjes! We kunnen met vrij grote zekerheid stellen dat de kapellengroep ‘De Veertien Kapellekens’ werd opgericht in 1860 door landbouwer Petrus Verhaert, die medio 19e eeuw met een zeis in zijn been had gemaaid. Hij kreeg de raad om het gewonde been regelmatig in de beerput te hangen opdat het goed zou genezen. Tijdens het genezingsproces zou Petrus beloofd hebben dat – als hij zijn been zou mogen behouden – hij uit dankbaarheid voor zijn genezing een kruisweg zou (laten) bouwen. De stront moet blijkbaar heilzaam geweest zijn want de kruisweg is er gekomen! We reden verder over de brede zandweg om uit te komen op een plek waar de Molenbaan overgaat in de Vispluk in Vorselaar. We staken over en reden de IJzerestraat in, niet meer dan een brede bosweg. Aan de bosrand ging het linksaf een track op. Deze voerde ons door het bos dat naadloos overging in het kasteelpark van Vorselaar.
We kregen er een leuk slingerpaadje voor de wielen dat ons naar het korte mountainbikeparcours in het park loodste. De toertocht maakte er gebruik van en ondanks het feit dat het parcours er wat gehavend bij komt te liggen, raakte ik overal probleemloos langs en over. Hopelijk doet de gemeente een inspanning om het geheel eens op te knappen en nieuwe touwen te spannen. De sportvelden bleken slechts op een boogscheut van het park te liggen en na de overtocht van een afgesloten grasplein, want we moesten twee keren een poortje passeren, eindigde de tocht waar hij begonnen was. Om 13.00 u kwam ik er toe met 45,50 km op het tellertje. Binnen nog een drankje genoten en daarmee een sandwich met ham doorgespoeld. De twee Watjes die de rit van 63 km gereden hadden nog zien toekomen. Voor mij een troost, want ik had wel wat spijt van niet de hele rit gereden te hebben, maar ik zou nog een eind later zijn gearriveerd! Buiten nog even staan praten met een man van de organiserende club die me al vaker op toertochten had zien rijden en blijkbaar afkomstig is uit dezelfde streek waar mijn thuisbasis is.
Ik had genoten van deze mooie rit. Een pluspunt was dat ik veel meer bos had gekregen dan dat ik verwacht had. Het parcours bood veel afwisseling met brede boswegen, veldwegen, zandwegen en meer dan genoeg leuke singletracks. De afpijling was overal in orde, zelfs al hoorde ik bij de start bikers die op controle waren geweest zeggen dat er pijlen waren verhangen of weggenomen. Zij hadden dat weer in orde gebracht. Verzorgde bevoorrading en prima organisatie. Het was de eerste keer dat er een rit van 63 km werd aangeboden. Volgende keer proberen van wat vroeger te starten om dan de langste toer te rijden.
Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!
StrammerMax
|