Lichtjestocht (35 km) van MTB Esbeek te Esbeek op zaterdag 19-03-2016.

Een startbewijs bemachtigen voor de lichtjestocht van MTB Esbeek is niet eenvoudig want op een halfuur tijd zijn die meestal al uitverkocht! Maar mensen zijn creatief, dus een bevriend mountainbiker uit Rillaar bij Aarschot bestelt altijd kaarten voor een hele groep, die krijgen voorrang, en contacteert dan de bikers die hij na andere nachtritten leerde kennen en waarvan hij weet dat ze meestal interesse hebben om mee te doen. Het klassieke startbewijs met streepjescode was deze keer vervangen door een stuurbordje. Dat was handiger bij de start, want het scannen van de codes vlotte niet al te best. Het nadeel is dat de plaatjes moeten opgestuurd worden terwijl het vroeger volstond van de streepjescode door te mailen. Bij mijn eerste deelname kreeg ik zo de code van een biker die verhinderd was en zijn startbewijs verkocht. Sindsdien heb ik geen enkele editie meer gemist. Ik had er deze keer anders weinig zin in na de uitgeregende editie van vorig jaar en had eigenlijk geen behoefte om te gaan nachtbraken! Goed dat een mens zich niet altijd laat leiden door de emoties van het moment, want het werd een schitterende editie. Iets minder voor Jari. Hij loopt al een tijd rond met een sluimerende griep en verkoudheid en kreeg onderweg last van hoofdpijn.

Vorig jaar stonden we als eerste op de parkeerweide om het lange aanschuiven aan de start te vermijden, deze keer was er al volop drukte en stonden de bikers al tot buiten te wachten. De omgeving van de start was mooi versierd met grote witte watercontainers die voor de gelegenheid waren omgebouwd tot lampen die van kleur veranderden. Dat alleen al klaarstomen moet tijd gekost hebben! Vanaf 18.45 u werden de bikers in groepen en met een tussenpauze van tien minuten losgelaten op het parcours. Dat was ideaal, want daardoor bleef de drukte op de paden beperkt. Gedurende de eerste tien kilometer reden wij omzeggens alleen tot we door de na ons losgelaten golf werden ingehaald. Wij konden omstreeks 19.00 u vertrekken vanuit de bedrijfshal waar voor het podium een lage brug opgesteld was waar iedereen overheen moest. We reden dan door enkele straten aan de rand van het dorp waar mensen in de weer waren met het klaarzetten van vuurkorven, want heel Esbeek is solidair met deze manifestatie. De inwoners maken er een feest van en buren komen samen voor een drankje en een hapje buiten! Als ze al niet mee op de fiets zitten!

Na 3 km doken we dan toch de bossen in vanaf een kasseiwegeltje en reden er over een zandpad, een soort crossparcours met grote bochten en mooi afgeronde heuvels. Een lichtslang van felle lampjes kronkelde er aldus doorheen het bos. Eens op een zandpad door de velden gekomen werd de groep uiteengetrokken, stoven de snellere bikers de duisternis in en hadden wij het pad zo goed als voor ons alleen! Op 5 km troffen we mooie singletracks over een aantal uit de kluiten gewassen heuvels en op 8 km reden we over de paadjes van een trimparcours. Met tussenin knappe amusante singletracks in het bos en tussen lage begroeiing en hier en daar wat keren en draaien. Tot 10 km konden we genieten van leuke singletracks waarbij enig bochtenwerk niet werd geschuwd. Toen we na deze portie smalle wegeltjes toekwamen op een breed zanderig bospad, werden we ingehaald door de na ons losgelaten groep. Die flitste ons zo voorbij waarna nog enkele groepjes en trager rijdende duo’s het pad met ons deelden. 19.45 u.

Op 13 km passeerden we een huis waar overal lichtjes waren opgehangen en kruisten we een baan. Aan een omheining te zien vermoedde ik dat we in de buurt van het dierenpark De Beekse Bergen waren. We sloegen rechtsaf van de omheining weg dieper het bos in waar we gedurende ettelijke kilometers konden genieten van een knap stukje parcours met vele singletracks. Op 17 km bereikten we het safaripark zelf en reden er over de asfaltbaantjes die doorheen het domein lopen en waarover je met de auto rijdt wanneer je het park bezoekt. De wildebeesten zaten allicht binnen in hun kooien. Het ritje door het park was omzeggens een kilometer lang. 20.15 u. Na het verlaten van De Beekse Bergen reden we door iets meer bewoonde wereld en doorheen een meer open landschap. We bereikten een plantenkwekerij waar een zandpad was afgeboord met lampen die van kleur veranderden. Dat pad leidde naar een loods waarin de bevoorrading was ondergebracht. Je kon er soep en sportdrank drinken en eten van fruit, cake, wafels en koeken. Meer dan keuze genoeg! Er speelde een discobar en er waren veel bikers aanwezig terwijl het op het parcours zelf eigenlijk altijd vrij rustig was gebleven. Sommigen hadden lichtgevende attributen op hun helm gemonteerd. De pauze kwam op 22 km van het vertrek en wij waren daar omstreeks 20.30 u.

Na de stop werden we op de proef gesteld bij het rijden over een eerder lastig nat grasspoor met een aanzuigende ondergrond. Het was er dus stevig trappen geblazen. Beslist vermoeiend. Eens dat spoor achter ons vervolgden we de rit over droge tot zelfs stoffige veldwegen. Na een natte maand was het een zegen om eindelijk eens wat droge paden onder de wielen te krijgen. Op 27 km reden we de poort van een privaat domein binnen, meer bepaald van het kasteelhotel Groenendael. We reden tot vlak voor het witte helverlichte kasteel, rond een vijver en over een zeer leuke singletrack die er voor de hotelgasten dienst deed als joggingparcours. Aldus toch een bordje dat er stond. Het smalle spoor slingerde zich tussen de bomen over een soort heuvelkam met enkele heuveltjes op en af. Tot 28,50 km konden we genieten van de gastvrijheid van hotel Groenendael. 21.15 u.

Een nat en vermoeiend grasspoor en een zandweg stuurden ons in de richting van het dorp dat je in de verte kon zien liggen. Vanaf 31 km bereikten we de bewoonde wereld en leidde het parcours ons over de terreinen van enkele lokale bedrijven die hun zaak hadden opgesmukt met het nodige licht, muziek en te nemen hindernissen. We deden eerst een landbouwbedrijf aan, waar de contouren van de tractoren geaccentueerd werden door lichtslangen, gevolgd door een houthandel. We werden over een aangelegde zandheuvel gestuurd en door een grote loods. 33 km om 21.40 u. Een volgende houthandel was in bedrijf. Een heel andere wereld dan deze waarin ik werk! In de buurt van al die machines moet men geconcentreerd werken heb ik zo de indruk! De dieren in de koeienstal die we doorkruisten lieten zich door al de bikers niet storen tijdens hun maaltijd. De laatste doortocht was deze van een metaalbedrijf. We werden dan in de richting van het dorp gestuurd. Daar hadden de bewoners van verschillende straten voor feestverlichting gezorgd. Het knapste was de straat waar grote rasters aan de bomen waren bevestigd waarop met lichtslangen klavertjes vier waren uitgewerkt. Alles in dezelfde stijl en beter dan de kerstverlichting in sommige dorpen. Eigenlijk kwam je ogen tekort om tijdens het rijden alles te kunnen zien!

Het schuimbad van vroeger was nu vervangen door een
waterballonnenbad. Het had veel bekijks van de mensen die er samengetroept waren. Gelukkig voor ons hadden de voorgangers de ballons al aan flarden gereden, uitgezonderd degenen die zich langs de zijkanten hadden verzameld! Een verkeerslicht en nepspoorweg met treinwachter sloot het geheel af. We doken opnieuw de donkere nacht in en reden langsheen een bedrijventerrein naar een strook bos waarin een spoor was aangelegd dat zich in bochten tussen de bomen slingerde. Brandende fakkels zorgden er voor licht. Op een paadje naast een diepe gracht in de richting van de hoofdweg waren kleine lampjes aan de boomstammen bevestigd, gevoed door batterijen. Of hoe je met eenvoudige dingen iets sfeervol in elkaar kunt knutselen. Via de hoofdweg bereikten we om 22.00 u opnieuw de startplaats waar we met 38,50 km op het tellertje toekwamen. Daar was de après met fuif en muziek al volop losgebarsten, maar omdat wij nog een eind huiswaarts voor de boeg hadden zijn wij daar niet lang gebleven.

Omdat de tocht niet in het landgoed De Utrecht mocht passeren zag het parcours er helemaal anders uit dan de vorige keren. Het was gewoon beter! Veel meer singletracks en leuke paadjes. Het feit dat het vorig jaar zo’n slecht weer was zal er ook wel wat mee te maken gehad hebben, maar ik had me bijzonder goed geamuseerd. Het had me wat moeite gekost om op een zaterdagavond mijn rustige warme stek te verlaten, maar het was meer dan de moeite waard geweest. De verdienste van de organisatie in Esbeek is dat men een ideale combinatie weet te maken van een echte mountainbike-nachttocht met een knap parcours, een fungedeelte met hindernissen en een dorpskermis met veel licht, leute en plezier. Het hele dorp leeft mee, komt er voor naar buiten en zet mee alles op poten. Dat alles moet veel tijd, energie en lange voorbereidingen meebrengen. Het feit dat de startbewijzen in een half uur de deur uit zijn bewijst dat het jaar na jaar goed bevonden wordt! Het initiatief van Esbeek vindt navolging in Baarle-Hertog-Nassau en in Dongen, beiden ook prima georganiseerd, maar Esbeek blijft nog altijd nummer één!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.nl!

StrammerMax