Toertocht (45-60 km) van RTC Hilvarenbeek te Hilvarenbeek op zaterdag 26-03-2016.

Op paaszaterdag deelgenomen aan de tweede editie van de GPS-toertocht van RTC Hilvarenbeek in het Nederlandse Hilvarenbeek nabij Tilburg. We hadden pech. Jari verscheen een kwartier te laat op de carpoolparking omwille van de drukte aan de Kennedytunnel, veroorzaakt door de uittocht bij het begin van de paasvakantie en net voor Tilburg kwamen we in een file terecht omwille van een verkeersongeval op de snelweg. Daardoor waren we drie kwartier later aan de start dan verhoopt. Op zich geen erg, vermits we niet hoefden te vrezen voor reeds weggehaalde pijlen. In Nederland worden de pijlen namelijk altijd vrij vroeg weer opgehaald, maar vermits de toertocht met de GPS te rijden was waren er gewoon geen pijlen. Om 10.00 u waren we ingeschreven in het hotel-restaurant Brabant van Leeuwen en konden we vertrekken.

Het ging het dorp uit en we kregen een eerste beeldhouwwerk van de lokale kunstenaar Hannes Verhoeven te zien. Vanaf de landelijke straat Hoog Spul kregen we enkele lastig te berijden grassporen voor de wielen. Lastig omwille van de zwaar aanzuigende ondergrond en de felle tegenwind. Na een eindje doorheen een open gebied gefietst te hebben bereikten we op 3 km de bossen in een uitloper van het landgoed De Utrecht. Tot 7 km kregen we daar mooie paadjes voorgeschoteld, soms over lage heuvels en afgewisseld met singletracks. Vanaf een kruispunt van brede zandwegen ging het verder over mooie en goed te berijden bospaden. Op 9,50 km kruisten we daarbij een asfalt bosfietspad. We reden nog een eindje door het bos en in de verte zagen we de typische gebouwen staan in het landgoed De Utrecht. Op 11,75 km reden we voorbij een grenspaal waarna we tot 14 km een knap dennenbos doorkruisten. Met indrukwekkende bomen en een scherpe dennengeur.

We kwamen toe in de Tuldensedijk te Esbeek en reden enkele typische hoeven van het landgoed De Utrecht voorbij. In de verte zagen we het beeldhouwwerk “Verroeste pk’s” van de Esbeekse kunstenaar Hannes Verhoeven staan. Het beeldhouwwerk bestaat uit een paard, een ploeg en een boer. etHHDit en andere beelden van Hannes Verhoeven zijn gebaseerd op etsen van de Rotterdamse kunstenaar Andreas Schotel (1896 – 1984) die meer dan zestig jaar in Esbeek woonde. Hannes Verhoeven werd geboren in het jaar dat Andreas Schotel overleed! In Esbeek is er een museum aan Andreas Schotel gewijd en de beelden staan naast de gelijknamige wandelroute. Nog voor we het paard bereikten ging het rechtsaf het bos in en zagen we tussen de bomen door het ven Broekeling liggen. Even later zagen we het tweede beeldhouwwerk van Verhoeven staan, de “Baadster in Broekeling”. Drie poses van een naakte badende vrouw. We reden verder door De Utrecht en op 18 km passeerden we de oude brandtoren waar enkele gebouwen als een klein dorp omheen staan. Iets verderop kruisten we een baan. Tot 21 km was het vrij zwaar trappen over door boswerken gehavende paden waar grote plassen stonden.

Van dan af voerde de tocht ons doorheen meer open gebied. Van 23 km tot 25 km reden we over een grasspoor langs de boorden van de Reusel, een waterloop ter breedte van een grote beek. Het was er zwaar rijden over de aanzuigende natte ondergrond. Via dit spoor bereikten we de Hoogemierdseweg aan de rand van de bebouwde kom van Lage Mierde (Reusel – De Mierden). We doorkruisten het schilderachtige Lage Mierde en reden langsheen mooie oude hoeven. Na de doortocht van het dorp ging het een grasspoor op waar we letterlijk veel tegenwind kregen. Thans reden we over overwegend veldwegen met op 28 km en 29 km de passage van twee stroken bos. We reden daar ook langsheen een grote visvijver.

Op 30 km bereikten we een iets grotere baan, de Neterselsedijk, die ons een kilometer verder naar het dorp Netersel (Bladel) voerde. Op 32 km bereikten we de pauzeplaats op het terrein van een moderne hoeve. We hadden intussen al gemerkt dat de tocht ons in de andere richting voerde van deze van vorig jaar. De bevoorrading was wel op dezelfde plaats. Net zoals vorig jaar zullen we allicht ook de laatsten geweest zijn om er te passeren. Er waren vier mannen en een jongedame present, evenals de zwarte hond die net zoals vorige keer met zijn trouwe ogen om een stuk suikerwafel kwam bedelen! Een lief en rustig dier. Er waren bananen, suikerwafels en peperkoek om te eten, sportdrank en hete thee om te drinken! Tijdens de knabbel was er tijd voor een babbel met de mensen van de Rijwieltoerclub Hilvarenbeek. Om 12.40 u zijn we weer vertrokken.

Na de stop voerde de rit ons tot 35 km over de Neterselse Heide met bos en over open gebied met zanderige wegeltjes. Een singletrack tussen de bomen voerde ons dan naar een bosfietspad. Dit leidde ons op 37 km langsheen een achter de bomen verborgen groot meer. Dat zal vermoedelijk Het Goor geweest zijn op de Neterselse Heide. Hier moet ergens een grote uitkijktoren staan, maar die kregen we niet te zien. We doken vanaf het fietspad opnieuw onverharde bospaden op en reden er tot 41 km in enkele lussen door een bosgebied dat doorsneden wordt door een grachtenstelsel. Een mix van paadjes en zandwegen werd er ons deel. De plek kwam me vertrouwd voor uit eerdere toertochten in deze streek. De lus eindigde op dezelfde plek als waar ze begonnen was.

Op 41 km kwamen we opnieuw in open veld terecht en voerden zandwegen met hier en daar ferm natte plekken ons opnieuw in de richting van de bossen van De Utrecht. 42 km om 13.30 u. Vanaf 42,50 km leidde de rit over een oncomfortabel gehavend nat pad met slijk naast de Reusel. We kwamen in meer open gebied terecht en reden een hele tijd naast de Reusel over overwegend grassporen. Op 45 km passeerden we daarbij het dorp Baarschot (Hilvarenbeek). Daarna ging het nog gedurende een kilometer verder langsheen de Reusel. Op 46 km kwam er een korte onderbreking van het lange eerder eentonige traject langsheen deze waterloop. We doken er een strook bos in waar paadjes ons over enkele houten bruggetjes tot aan een visvijver voerden. 46,75 km. Vanaf de vijver voerden assenwegeltjes ons doorheen een wandelbos. Op 47 km kwamen we uit de strook bos tevoorschijn om opnieuw het paadje langsheen de Reusel op te zoeken, dit keer op het grondgebied van Dongen. Op 48 km kruisten we een grote drukke baan om aan de overkant nog even de Reusel te blijven volgen. Dan bogen we van de waterloop weg en kwam er een einde aan het 6 km lange traject langsheen deze beek. 48,50 km.

Een beenharde veldweg met diepe tractorsporen die over het algemeen wel met enige moeite te omzeilen waren leidde ons tot de Diessenstraat en het landgoed De Hilver. We reden over een vrij nieuwe houten brug het natuurgebied in en doorkruisten het over een zandweg. Het betreft een nieuw open natuurgebied met waterpartijen, vijvers en moerassen waar vogels leven. Even verderop dienden we twee grote bizarre draaipoorten te openen en te sluiten! Op 50 km was er een wad of voorde, ik vermoed door de Reusel, waar een bord ons waarschuwde voor wisselende diepte! Het leek ons veiliger van de naastliggende brug te nemen. Alhoewel! De brug was niet meer dan een smalle metalen steunbalk waar langs weerszijden een leuning aan gelast was. We moesten onze fiets recht plaatsen op zijn achterwiel om er mee over de smalle balk te kunnen wandelen! Dat was op zich doenbaar, maar de felle wind had er vrij spel zodat uw fiets bijna uit uw handen werd geblazen! Ik was blij dat ik de overkant haalde zonder mijn fiets uit het water te hebben moeten gaan opvissen!

Tot 56 km vervolgden we de tocht over smalle grassporen langsheen een beek. Rijdend in een open vlakte kregen we af te rekenen met veel wind. Twee keren dienden we nog eens zo’n smalle brug over te steken, een balk met leuningen. Deze keer waren ze korter! Daar eens twee andere techniek uitgeprobeerd. Ten eerste de fiets met de buis in één hand langs de buitenkant van de leuning gedragen en ten tweede de fiets aan Jari gegeven! Beide technieken garandeerden een veilige overtocht! Na verder het open landschap doorkruist te hebben, naderden we zo stilaan opnieuw de bewoonde wereld. We gebruikten een knappe moderne fietsbrug om de expresweg te kruisen via dewelke we met de wagen naar Hilvarenbeek waren gereden. Na een eindje door de bewoonde wereld langsheen een drukkere baan en door enkele smalle straatjes ging het nog even off-road door een strook bos en over een grasspoor. We arriveerden opnieuw in het dorp en pas om 15.30 u aan het hotel Brabant van Leeuwen met bijna 63 km op het tellertje. We hadden er duidelijk onze tijd voor genomen, maar waren onderweg geregeld gestopt en we zijn ook een aantal keren op onze stappen moeten terugkeren, zij het niet ver, om de juiste route weer op te gaan. Het parcours had er ook zwaar bij gelegen met een natte aanzuigende ondergrond en felle tegenwind. Jari vond deze tocht zwaarder dan degene die hij de zondag voordien vanuit het Vlaams-Brabantse Oud-Heverlee had gereden ondanks de vele hoogtemeters die je daar op uw brood krijgt, zeker aan de andere kant van de taalgrens. Tot zelfs onze schouders deden nu pijn van de geleverde inspanningen.

Het voordeel van een hotel-restaurant als start- en aankomstplaats is dat je er iets kan eten na aankomst, wat we dan ook gedaan hebben. Na een inspanning smaakt een maaltijd altijd beter. Vorig jaar daagde er voor deze rit slechts 35 deelnemers op. Dit jaar waren het er met 89 al flink wat meer. Het eerste deel van de rit, de 20 km door de bossen en de overtocht van de Neterselse Heide, geniet onze voorkeur, het laatste deel, de 6 km grassporen langsheen de Reusel is eerder saai. De uitgepijlde toertocht van deze organiserende club in november gaat de andere richting uit en bijna integraal door de bossen van de landgoederen De Utrecht en Gorp en Roovert. Wie graag in de bossen rijdt en daardoor hier wat op zijn honger bleef zitten moet deze beslist eens komen rijden in deze mooie streek. Het gaat over de Bikse bos- en heidetocht (25-45-65 km) die op 30 oktober 2016 zijn dertigste editie viert! Het parcours lag er zwaar bij en mijn conditie bleek niet optimaal, maar wij hadden ons goed geamuseerd. Het weer viel ook beter mee dan voorspeld, fris maar zonnig. Er was nergens anders een toertocht, niet in Nederland en niet in België, dus de mannen van Hilvarenbeek hadden geen betere datum voor hun rit kunnen kiezen en wij waren tevreden dat we er weer bij waren.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mtb-you.nl en op mountainbike.nl en in het gastenboek van RTC Hilvarenbeek!

StrammerMax