Toertocht (18-25-35-44 km) van Blijf Jong te Schilde op zondag 07-02-2016.

De toertocht van Schilde moest vroeger altijd wijken ofwel voor de rit in Bergen-op-Zoom die intussen van datum gewijzigd is of de toertocht van de school Berkenbeek in Wuustwezel. Jari wou eens in Schilde gaan rijden, dus van mijn hart een steen gemaakt en Wuustwezel deze keer links laten liggen. Ik meende ooit al in Schilde aan een tocht te hebben deelgenomen, maar de startplaats aan de voetbalvelden van ’s Gravenwezel op de Rozenhoek aan de Oelegemsteenweg kwamen mij helemaal niet bekend voor. In gedachten had ik een heel andere locatie met de afspuitstand voor een kleuterschooltje. Na enig opzoekwerk betrof dit de toertocht van WTC De Spildoren waaraan ik in 2010 en 2011 deelnam begin januari vanuit de Kasteeldreef. Na de derde editie van deze tocht in 2011 heb ik hem niet meer op de kalender aangetroffen! En van de makkers Robby en Beuk waarmee ik toen reed heb ik al jaren niks meer gehoord of gezien! Parkeren was niet simpel in de Rozenhoek, er was heel wat gewriemel in de omgeving en de parkeerwachters waren geen overbodige luxe! Ik kreeg een plek toegewezen naast de smalle weg vlak bij de startplaats, ook al vertrouwde ik die plaats niet. De auto’s die aan de andere kant op een parking stonden hadden nog weinig ruimte over om achteruit van hun plek weg te raken! Groot was ook mijn verbazing van te zien dat deze toertocht heel wat deelnemers op de been wist te brengen ondanks de concurrentie van andere organisaties. Tot buiten werd aangeschoven om in te schrijven! Dus moest het hier wel goed zijn! Daar werd ik nog meer van overtuigd toen ik Ward en Frans van 3-D Cad-Systems aan de inschrijving te zien kreeg. Tevreden dat ik hen nog eens levend en wel gezien heb.

Om 9.20 u samen met Jari vertrokken. We kruisten de Oelegemsteenweg waarna een natte veldweg ons naar de Speelbosstraat voerde. Dan kregen we even asfalt onder de wielen tot aan de splitsing tussen enerzijds de kidstoer en de 25 km en anderzijds de ritten van 35-44 km op 1,50 km van het vertrek. Natte sporen en harde zandwegen voerden ons doorheen het gebied van de antitankgracht. Even verder passeerden we op 3,50 km het Domein Martinus, een complex met feestzalen, conferentiezalen en een hotel in Halle-Zoersel. Er zijn nog andere tochten die hier passeren, eentje heeft er zelfs een stop. Op 4 km gingen de tochten van 35 km en 45 km elk hun eigen weg vanaf het Renier Sniederspad. Tot 6 km kregen de bikers op de 45 km het genot van een zeer leuke bochtige singletrack tussen de bomen. Nadien volgde een zeer lang smal bospad recht op recht tussen de draden van afsluitingen aan weerskanten, mij ook bekend uit andere tochten. Wij kregen daardoor al snel een hele trein snellere bikers achter ons die hun kans om voor te steken noodgedwongen dienden af te wachten. Vettige bospaden leidden ons opnieuw tot de antitankgracht in de omgeving van het Fort van Oelegem.

We reden daar over de zandweg naast de antitankgracht. Op sommige plekken zitten daar een aantal zeer diepe putten in en moet je wat evenwichtskunsten beoefenen om te rijden over het smalle spoor ernaast. 10 km om 10.00 u. We vervolgden de rit over natte bospaden en enkele singletracks in de buurt van de antitankgracht om zo de Zandhovensteenweg in Oelegem te bereiken. 12,75 km. Even verder reden we over het zanderige terrein onder de bruggen van het op- en afrittencomplex Oelegem-Ranst van de E34. 13 km. Aan een baan ging het rechtsaf en een weinig verder weer rechtsaf een privaat bos in. Daar reden we over een nat bospad. Eens deze strook bos achter de rug doorkruisten we het centrum van de gemeente Zandhoven. Na dit stukje bewoonde wereld doken we op 16 km het Begijnenbos in. Van 17 km tot 19 km was het zwaar rijden en stompen over natte paden, volgde de overtocht van een natte weide en de doortocht van nog een privaat domein. Daarna ging het door het speelbos van Halle-Zoersel. Op 20,50 km arriveerden we om 11.00 u op de bevoorrading aan het Reigersnest te Zandhoven. Daar kon je knabbelen van fruit, energierepen, wafels en koekjes. Er was soep en sportdrank om te drinken. Ik werd er bij aankomst aangesproken door een biker die mij de zondag voordien had zien toekomen na de toertocht in Hoogstraten en hier ook present was met dezelfde twee makkers. Ik zat toen in hun buurt in de zaal mijn hamburger te verorberen. Biken moet toch in het bloed kruipen, want ik ben dus beslist niet de enige die weekend na weekend de toertochten afschuimt. Er was nog redelijk wat beweging aan de stop, alhoewel wij tijdens het tweede deel van de tocht direct veel minder andere bikers nog te zien kregen.

Na de stop volgden leuke bospaden en singletracks, soms goed voorzien van modder, in het speelbos op de grens tussen Halle-Zoersel en Zandhoven. Dan kwamen we toe aan de splitsing tussen de ritten van 25-35 km en de kidstoer en de tocht van 44 km op 23 km van het vertrek. In deze omgeving was ook een wandeltocht aan de gang want deelden wij de bospaden en veldsporen met groepen wandelaars. Wij kregen er ook een tijd het gezelschap van een in fluopak gestoken jogger die er een flink tempo op nahield. Op 26 km reden wij zo over een mooie singletrack door het bos terwijl wij de jogger op de weg ernaast van tussen de bomen zagen lopen. Op 27 km staken we in diens zog de snelweg E34 over. Aan de overkant bereikten we via de Boshuisweg het Zoerselbos. We reden verderop over een strook oude asfalt pal naast de E34 en maakten een korte lus over een singletrack met enkele hoge bulten in het naastliggende bos. Een veldpad voerde ons dan naar het kruipunt van de Schegelbaan en de Peggerstraat waar het restaurant “In de wandeling” staat. Daar zijn we na de toertocht van De Doortrappers in Halle-Zoersel vorige zomer op 23 augustus iets wezen eten. Die tocht passeerde hier ook, vandaar dat de omgeving me enigszins bekend voorkwam. Vandaag hier eten kon niet, de zaak was deze week gesloten. Misschien met skivakantie? 29 km.

We vervolgden onze rit over veldpaden en weidesporen in Halle-Zoersel, onder anderen het Emmapad op 31 km, waarna een betonbaantje ons naar de meer bewoonde wereld van Halle-Zoersel voerde. 32 km. Van 35 km tot 37 km reden we door het parkbos van het kasteel Hallehof, het (voormalige) gemeentehuis van Halle. De paden lagen er nat bij met enkele ferme modderpartijen. We reden in een grote lus omheen de indrukwekkende kasteelvijver. We kregen er het gezelschap van nog enkele andere bikers, waarvan twee in een knalgeel regenjasje. Zij stonden op een gegeven moment te wachten op één van hun metgezellen en diens reactie bij aankomst sprak boekdelen. Omdat we zo veel moeite hadden moeten doen tijdens het stompen door de modder om dan na een lange lus op nagenoeg dezelfde plek weer aan het kasteel uit te komen! We doken opnieuw het park in en kregen hetzelfde kasteel nog eens vanuit de verte en nu achter de vijver te zien. Wij herinnerden ons één en ander van tijdens de toertocht van De Doortrappers. 12.10 u.

Na het verlaten van het kasteelpark kruisten we de drukke baan Driesheide in Halle en reden we een paadje in dat zich tussen de bomen heen en weer slingerde achter de tuinen van villa’s. Hier had ik nog ooit al wel gereden. 37,50 km. We vervolgden onze weg in een bosrijk gebied en passeerden enkele bij bikers gekende plekken zoals het Renier Sniederspad en de omgeving van Liefkenshoek. Op 39 km zagen we een groepje bikers samengetroept staan en zo goed als het paadje versperren. In de verte zagen we de mannen met de gele regenjasjes rijden, dus wij daar achteraan. De ondergrond werd hoe langer hoe lastiger met een pad dat nog amper te herkennen was, een doorgezaagde omgevallen boomstam en een modderplek. De fluobikers en hun maten hielden halt. Geen pijlen meer te bespeuren op een splitsing van wegeltjes! Omdat aan de ondergrond, alhoewel avontuurlijk, te zien was dat hier weinig mensen kwamen, leek het iedereen veiliger van rechtsomkeer te maken. Het verklaarde meteen het groepje bikers dat daarnet samengetroept stond. Het was duidelijk dat hier een pijl ontbrak! Aan de sporen op de grond te zien hadden we rechtsaf moeten slaan. In de verte reden inderdaad de bikers van daarnet en troffen we opnieuw een pijl. Allicht had iemand met een slecht karakter een pijl weggenomen!

Op 40 km bereikten we opnieuw de antitankgracht. We reden op het brede bospad naast de gracht en dat pad lag er hier fel gehavend bij met veel slijk, putten en plassen. Het was dus balanceren over een smal spoor op de zijkant. We reden tot aan de drukke Turnhoutsebaan in Schilde en maakten er rechtsomkeer om via de andere oever de Schans van Schilde naast de antitankgracht te bereiken. 41 km om 12.40 u. De Schans zijn de restanten van een fort uit de eerste wereldoorlog en thans een speeltuin voor mountainbikers omdat er een aantal hoge zandheuvels over de oude bunkers liggen. Het is er klimmen en naar beneden razen geblazen. Ook in het bos dat er in de omgeving ligt was het plezant rijden. Omstreeks 43 km troffen we nog een aantal amusante heuveltjes. Ik begon goed moe te worden terwijl we intussen de vooropgestelde afstand van 44 km al ruim overschreden hadden. Toch werden we nog van links naar rechts gestuurd en werd elk beschikbaar paadje nog in de tocht opgenomen. Via een laatste strook bos bereikten we om 13.00 u opnieuw de Rozenhoek met 47 km op het tellertje.

De bikewash was nog beschikbaar en dat was nodig! Uw fiets werd er vakkundig met hogedruk onder handen genomen zodat zijn kleur weer zichtbaar werd! Onze fiets toevertrouwd aan de bewaakte parking en in de cafetaria de inwendige mens nog versterkt. Met een grote bol soep kreeg je waar voor uw geld en de sandwich met kaas was ook voorzien van sla en tomaat. De man van de toertocht in Hoogstraten die me daarstraks aan de bevoorrading aansprak zat nog met zijn twee makkers aan een tafeltje en zag ons binnenkomen. Een joviale kerel zo te zien. Uit Hove. Allicht krijgen we elkaar nog wel eens te zien op een toertocht, zou leuk zijn. Nog al boeiende mensen leren kennen dank zij de bike! Wij hadden in ieder geval genoten van deze rit die onze verwachtingen in alle opzichten ver overtrof op alle vlak vermits ik met gemengde gevoelens naar hier was afgezakt. De tocht situeert zich wel voornamelijk in de buurgemeenten Oelegem, Zandhoven en Halle-Zoersel. Een te smaken parcours met meer dan voldoende offroad, veelvuldige bospassages en prima georganiseerd. Eentje om te onthouden en later nog eens over te doen.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax