Toertocht (27-35-43 km) van de Blauwtrappers te Retie op donderdag 31-12-2015.

Traditiegetrouw op oudejaarsdag naar de toertocht van de Blauwtrappers te Retie. Ik werd al naar een parkeerweide verwezen nog voor ik het centrum van de gemeente bereikte. Op het ogenblik dat ik bijna klaar was om naar de start te vertrekken kwam Jari met zijn bike langs. Zoals ik al wist zouden we niet samen rijden vermits hij op tijd weer thuis wilde zijn om voor het eten voor zijn genodigden te zorgen. Het valt me elk jaar op dat hier veel jonge gasten rondrijden, allicht kerels die ’s avonds gewoon uitgaan of ergens hun voeten onder de tafel kunnen schuiven zonder zelf voor enige voorbereiding te moeten zorgen. De toertocht kon zoals steeds op veel belangstelling rekenen, mede ook door het mooie weer. De rij wachtenden stond tot buiten aan te schuiven, maar de inschrijving ging gelukkig vlot vooruit. Om 9.30 u kon ik mijn fiets weer oppikken in de bewaakte stalling en vertrekken.

We reden het drukke kruispunt in het centrum van Retie op en staken verderop de baan over naar een zandweg toe. In tegenstelling tot vroeger doken we via de openstaande poort een privaat bos in waar we al een eerste leuke bochtige singletrack voor de wielen kregen in plaats van gewoon de zandweg te moeten volgen. Dan bereikten we opnieuw het gebruikelijke parcours dat daar bestaat uit een afwisseling van grassporen en singletracks in een aantal stroken bos op de rand van de bewoonde wereld. Er worden daar een aantal lussen gereden zodat je op bepaalde plaatsen zowel de bikers die voor je rijden als degenen die nog volgen kunt zien rijden. Omstreeks 3 km kregen we een mooi stukje met enkele heuveltjes

Vanaf 5,50 km kregen we knappe singletracks voor de wielen in de Boseindsebergen. Het was er leuk rijden tot we op 7,75 km toekwamen op een asfaltbaantje, de Zavelstraat, ter hoogte van een kapel. 10.00 u. Daarna reden we een eindje door de bewoonde wereld van gefortuneerde mensen, te zien aan de mooie villa’s die hier stonden. We doken dan op 9 km het bos in en daar reed ik voorbij een zeer hoge met bomen begroeide zandheuvel. Bijna mathematisch opgebouwd als een piramide! Dat zand moet daar in een ver verleden ooit neergekieperd geweest zijn vermits er al zeer grote bomen op groeiden! Hier konden we rijden over lange rechte singletracks met soms leuke heuveltjes tot aan de splitsing tussen de 27 km en de 35-43 km op 11,75 km van de start. 10.15 u. De splitsing bevond zich op een kruispunt van boswegen aan een huis met een tuin vol kabouters!

Gekozen voor de langste rit. We doorkruisten een aantal stroken bos. Van 13 km tot 15 km konden we rijden over singletracks die bij het begin aangekondigd werden met de mededeling “technische passage”. De zanderige tracks lagen op een heuvelachtige ooit kaalgekapte zandhoop midden in de bossen van de Beverdonkse Heide. Het was er prettig rijden en de technische moeilijkheidsgraad viel best mee! We kwamen uit het bos weer tevoorschijn in de Pontfortsedijk en reden een wijle over asfalt en voorbij de watermolen van Retie die gelegen is op de Nete. Op 16 km sloegen we rechtsaf een zandweg in en volgden veldwegen in de vallei van de Witte Nete. Op 18 km reden we in de omgeving van het monument voor een neergestorte Halifax en voorbij een kapelletje op de rand van het bos van de Beverdonkse Heide. We doorkruisten een strook bos en reden door een meer open gebied tot aan een bruggetje over de Kleine Nete. Van 20 km tot 21 km reden we over een smal grasspoor vlak naast deze waterloop. We reden dan linksaf van de Nete weg een bos met buitenhuizen in. 21,50 km om 10.55 u.

We dienden een grote baan te kruisen en even ging het over het fietspad langsheen deze drukke weg tot op de grens met Kasterlee. Het ging al snel opnieuw het bos in voor een leuk pad dat naar de bevoorrading leidde. Deze stond opgesteld langsheen een bosweg op 22,50 km van het vertrek en ik arriveerde er omstreeks 11.00 u. Net tevoren werd ik voorbijgestoken door Jan en Willy met enkele maten in hun pak van VDS, de Garage Van der Steen in Poppel. Dus was er gelegenheid voor een korte babbel. Aan de stop kon je sportdrank nemen, er waren twee soorten wafels, bananen en soep. Het groepje snelle rijders wat me daarnet was voorbijgevlogen bleken Rob Peeters, Tom Boonen en Friends te zijn die hier ook aan de bevoorrading stonden. Tom Boonen is bijna een vaste waarde op deze toertocht en ik zag hem ook al in Mol-Rauw en Kasterlee-Houtum. Ferm dat profs zich eens laten zien op een toertocht voor recreanten. Ze stijgen daarmee in mijn achting. Moet leuk zijn voor de club wanneer een bekende renner zich aanbiedt aan de inschrijving!

Vrij snel weer op weg en het bos in voor een volgende portie leuke paden en singletracks tot de splitsing tussen de 27-35 km en de 45 km op 26,75 km van het vertrek. Om 11.30 u koos ik er voor de langste rit. Die leidde ons eerst over een vettige veldweg met redelijk wat modder en diepe sporen. Stevig trappen was de boodschap. Op 28 km kwamen we toe op een landelijke baan en vanaf daar kregen we een redelijk eind beton onder de wielen. We reden er tot 31 km over de landelijke wegen Kortijnen, Kortijns Heike en De Werft. Nadat we kort de bewoonde wereld gepasseerd waren ter hoogte van enkele hoeven ging het een veldspoor en een bospad in. We konden er genieten van mooie singletracks in de Looiendse Bergen. Er zijn wel meer toertochten in deze streek die deze plek aandoen. Ik meen zelfs dat in de omgeving een vaste route passeert. Tot 32,50 km konden we er rijden over enkele heuveltjes. Na een kort intermezzo over een pad kregen we tot 33,50 km nog van dat. Omdat ik de hete adem van enkele snelleren achter mij voelde ging ik er even aan de kant. Maar de laatste biker van dat groepje had dat niet gezien en reed tegen me aan. Omdat ik daardoor mijn evenwicht verloor ging ik tegen de grond! Gelukkig zonder veel erg! Dan doet een mens al eens de moeite om aan de kant te gaan en word je nog onderuit gereden!

Eens de plezante Looiendse Bergen achter ons volgden gewone bospaden die ons langsheen buitenhuizen voerden. Sommige mensen kunnen daar nogal een koterij van maken! Ondertussen maar afgezaagde boomtakken opstokend! Opnieuw bereikten we op 34,75 km de rand van de bewoonde wereld. 12.00 u. Er diende zich nog een derde korte singletrack van de Looiendse Bergen aan. Hij liep door het bos parallel met het baantje Looiend. Ik zag even verder bikers van rechts komen. Alle afstanden kwamen daar weer samen en meteen was er weer meer beweging op het parcours! 35,50 km. We werden een naar ik vermoed privaat terrein op gestuurd waar een oude vrachtwagen stond te verkommeren. Er lagen daar enkele hoge zandhopen waar we over gejaagd werden kwestie van enkele hoogtemeters te kunnen scoren. Vorig jaar bezochten we ook deze plek en toen was het er echt dabben door de modder. Nu lag de ondergrond en goed berijdbaar bij. We werden een bos naast het terrein in gestuurd waar enkele leuke bochtige singletracks op en af enkele uit de kluiten gewassen bulten lagen. Maar het parcours was er behoorlijk berijdbaar. 37,50 km.

Er volgden nog meerdere stroken bos waarin leuke paden en singletracks verborgen lagen. Op 40 km kondigde een bordje nog een “technische passage” aan. Nadat we een in het bos gelegen witte villa met immer gesloten vensterluiken gepasseerd waren. Het buitenhuis van iemand met veel geld. Ook hier konden we ons hartje ophalen op mooie singletracks die zich over enkele heuvels slingerden. Voor één iemand was het er toch te technisch want toen ik inwendig begon te grommelen omdat een groepje bikers het spoor versperde zag ik een fiets op de grond liggen! De gestopte bikers ontfermden zich over een zopas gevallen man. Aan zijn pijnlijke grimassen te zien zag het er niet goed uit. Een tijd later stak de man me toch opnieuw voorbij in het gezelschap van een tweede. Een maat of iemand die de gevallen persoon niet alleen wilde laten rijden? Want veel passage zou hier allicht niet meer zijn en het zou wel eens kunnen dat iemand na zo’n valpartij korte tijd later onwel wordt! Op 42 km eindigde het feestje in de bossen. Een veldweg bracht ons opnieuw naar de bewoonde wereld. Met 45 km op het tellertje bereikte ik om 12.45 u opnieuw de plaats van de start.

Mijn fiets schoongespoten aan de bikewash en even staan praten met de Blauwtrapper die verantwoordelijk was voor de watertoevoer. De mensen die zich op de laatste dag van het jaar inzetten om voor ons een knappe rit te organiseren verdienen onze waardering. De grote zaal zat nog vol bikers. Nagenietend onder vrienden en allicht uitkijkend naar het eindejaarsfeest van vanavond. Karel en Theo nog gespot toen deze twee Bierbikers huiswaarts trokken. Maar ik zat te ver om hun aandacht te kunnen trekken. Thuis mijn fiets nog proper en rijklaar gemaakt en een douche genomen. Terwijl de wasmachine haar werk deed zat ik al met de benen onder tafel in familiekring tijdens de laatste uren van 2015! Gelukkig Nieuwjaar…

Hieronder kan u een filmpje van Den jagg over deze toertocht bekijken.

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax